Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (13)

Το θέμα πάνω στο οποίο συναναστραφήκαμε την προηγούμενη φορά αφορούσε το πώς να διακρίνουμε και να βλέπουμε τους ανθρώπους. Μπορεί να πει κανείς ότι ένα τέτοιο θέμα παρουσιάζει ενδιαφέρον για τους ανθρώπους, αλλά επειδή είναι κάπως ιδιαίτερο και σχετίζεται με το σημαντικό ζήτημα των προοπτικών και του πεπρωμένου των ανθρώπων, προκαλεί στους ακροατές κάποια αισθήματα διαφορετικά από εκείνα που απορρέουν από τις άλλες πτυχές της αλήθειας. Για κάποιους, αυτά τα αισθήματα δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστα. Αφού ακούσουν αυτό το θέμα, κάποιοι άνθρωποι μπορεί να βιώσουν μεγάλη αναταραχή μέσα τους, ενώ και όσοι είναι μουδιασμένοι μπορεί επίσης να βιώσουν μια μικρή εσωτερική αναταραχή. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Ανεξάρτητα από τις αντιδράσεις που έχουν οι άνθρωποι, σε κάθε περίπτωση, αφού γίνει συναναστροφή πάνω σ’ αυτά τα θέματα, αυτό βοηθά κάπως τον εκλεκτό λαό του Θεού να διακρίνει τους ανθρώπους και να βλέπει καθαρά διάφορα ζητήματα, και του δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσει κάποια διορατικότητα και κάποια διάκριση. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε πάνω σε κάποιες εκδηλώσεις και κάποια χαρακτηριστικά των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα. Ποια είναι, λοιπόν, τα κύρια χαρακτηριστικά των ανθρώπων αυτού του είδους; (Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε λέγοντας ότι οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα έχουν τέσσερα χαρακτηριστικά: Πρώτον, έχουν στρεβλή κατανόηση· δεύτερον, είναι ιδιαίτερα μουδιασμένοι· τρίτον, είναι ιδιαίτερα μπερδεμένοι· και τέταρτον, είναι ιδιαίτερα ανόητοι.) Αυτά τα τέσσερα γνωρίσματα είναι τα ουσιώδη χαρακτηριστικά των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα. Έχετε, λοιπόν, συνοψίσει όλοι σας ποιες ακριβώς είναι οι ουσιώδεις εκδηλώσεις των ανθρώπων αυτού του είδους; Με άλλα λόγια, κρίνοντας από την εξωτερική τους εμφάνιση —τα λόγια και τη διαγωγή τους, καθώς και τις διάφορες εκδηλώσεις της ανθρώπινης φύσης τους— ποιες εκδηλώσεις έχουν που σχετίζονται με αυτά τα τέσσερα χαρακτηριστικά; Για παράδειγμα, ποια είναι τα χαρακτηριστικά του τρόπου με τον οποίο προσεγγίζουν την αλήθεια, και της συνείδησης και της λογικής της ανθρώπινης φύσης τους; Ασφαλώς, αυτά τα γνωρίσματα ουσιαστικά συμπεριλαμβάνονται στα τέσσερα χαρακτηριστικά της στρεβλής κατανόησης, του μουδιάσματος, της αίσθησης μπερδέματος και της ανοησίας, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Τώρα, με βάση κάποιες από τις εκδηλώσεις που μπορείτε να δείτε και να συναντήσετε στην πραγματική ζωή, εξηγήστε αυτά τα τέσσερα χαρακτηριστικά με περισσότερες λεπτομέρειες. Ποιες άλλες εκδηλώσεις γνωρίζετε; Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα είναι πολύ μουδιασμένοι. Αν τους επισημάνεις το πρόβλημά τους δίνοντας απλώς ένα συμβολικό παράδειγμα, και πάλι δεν πρόκειται να καταλάβουν ακόμη κι αν τους μιλήσεις γι’ αυτό το πρόβλημα αρκετές φορές. Για να συνειδητοποιήσουν, άρα, ότι αναφέρεσαι σ’ εκείνους, πρέπει να πεις ρητά: «Μιλάω για σένα». Διαφορετικά, υποθέτουν ότι αναφέρεσαι στο πρόβλημα κάποιου άλλου, ότι δεν σχετίζεται με αυτούς, και νομίζουν ότι τα πάνε μια χαρά. Δεν είναι, λοιπόν, μουδιασμένοι; (Ναι.) Πρέπει να τους το πεις εντελώς ξεκάθαρα για να έχουν έστω και την παραμικρή αντίδραση. Μπορούν, λοιπόν, να κατανοήσουν την αλήθεια; (Όχι.) Γιατί δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια; (Επειδή αντιδρούν με νωθρότητα και δεν μπορούν να καταλάβουν το νόημα των λόγων του Θεού. Όταν οι άλλοι επισημαίνουν τα προβλήματά τους, συλλαμβάνουν μόνο ένα δόγμα ή έναν κανονισμό· δεν μπορούν να το κατανοήσουν από μια θετική οπτική και συνεπώς τους είναι αδύνατον να πετύχουν θετική είσοδο.) Αυτό είναι έλλειψη ικανότητας κατανόησης. Ως προς το μούδιασμα, όταν κάποιος επισημαίνει ένα είδος κατάστασης, εκείνοι δεν μπορούν με τίποτα να αντιληφθούν τι σχέση έχει μ’ αυτούς, αν έχουν πραγματικά αυτό το είδος κατάστασης ή όχι και αν έχουν πραγματικά οι ίδιοι αυτό το είδος προβλήματος· δεν μπορούν να αντιληφθούν αυτά τα πράγματα ούτε να καταλάβουν τι λέει ο άλλος. Ακόμη κι αν διευκρινίσεις τι ακριβώς έκαναν, ποια λόγια είπαν ή ποια εκδήλωση εμφάνισαν μια ορισμένη μέρα, και ξέρουν ότι μιλάς γι’ αυτούς, αυτό που αντιλαμβάνονται είναι απλώς ένα ζήτημα, μια δήλωση ή μια πρόταση, και το απομνημονεύουν με έναν ασαφή, επιφανειακό τρόπο. Αφού το απομνημονεύσουν, απλώς προσκολλώνται σε έναν κανονισμό: Μη λες εκείνα τα λόγια και μην κάνεις εκείνα τα πράγματα· να κάνεις τα τάδε πράγματα και να ενεργείς με τον τάδε τρόπο. Μπορούν να τηρούν αυτόν τον κανονισμό για μια ολόκληρη ζωή, αρνούμενοι να αποδεχτούν τη συναναστροφή οποιουδήποτε, ενώ τίποτα δεν μπορεί να τους μεταπείσει. Καθώς η κατάσταση εξελίσσεται, λόγω αλλαγών στον χρόνο, στα γεωγραφικά περιβάλλοντα, στους ανθρώπους, στα γεγονότα και στα πράγματα και ούτω καθεξής, τους λες ότι το να ενεργούν όπως ενεργούσαν στο παρελθόν δεν θα έχει πλέον αποτέλεσμα και ότι πρέπει να προσαρμόσουν την προσέγγιση ή τη στρατηγική τους, παρόλο που στην πραγματικότητα η αρχή δεν έχει αλλάξει. Δεν μπορούν, όμως, να το καταλάβουν. Λένε: «Ασκούμαι μ’ αυτόν τον τρόπο εδώ και τόσα χρόνια και μου φαίνεται σωστό. Ασκούμαι με βάση αυτά πάνω στα οποία συναναστράφηκαν οι επικεφαλής και οι εργάτες πριν από πολλά χρόνια. Γιατί να αλλάξω τον τρόπο με τον οποίο ασκούμαι;» Έχουν μάλιστα και μια βάση, αλλά στην πραγματικότητα, απλώς τηρούν έναν κανονισμό εδώ και χρόνια χωρίς καν να το ξέρουν ή να το συνειδητοποιούν οι ίδιοι.

Ως προς το χαρακτηριστικό της στρεβλής κατανόησης, οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα παρουσιάζουν εκδηλώσεις στρεβλής κατανόησης. Ο τρόπος σκέψης τους διαφέρει από εκείνον των κανονικών ανθρώπων. Οι ιδέες τους είναι πολύ εκκεντρικές, παράξενες και μερικές φορές μάλιστα εξαιρετικά απροσδόκητες· δεν μπορείς με τίποτα να φανταστείς γιατί σκέφτονται έτσι ούτε σου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι θα μπορούσε κανείς σ’ αυτόν τον κόσμο να εξετάζει τα ζητήματα με έναν τόσο αλλόκοτο τρόπο. Οι ιδέες τους μπορούν να σε αφήσουν άναυδο. Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι με κανονική σκέψη γενικά εξετάζουν τα ζητήματα σύμφωνα με έναν κανονικό τρόπο σκέψης, ενώ ο τρόπος σκέψης εκείνων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα είναι πολύ ιδιόμορφος. Συχνά εκφράζουν κάποιες παράξενες και εξωφρενικές δηλώσεις, και όταν τις ακούει κάποιος που έχει κανονική σκέψη, ξαφνιάζεται. Αν προσπαθήσεις να ακολουθήσεις τον τρόπο σκέψης τους για να εξετάσεις ένα ζήτημα, θα διαπιστώσεις ότι είναι πολύ παράξενος και καταλήγει σε αδιέξοδο. Επειδή έχουν αυτόν τον τρόπο σκέψης, στην πραγματική ζωή —είτε κάνουν τα καθήκοντά τους, είτε αλληλεπιδρούν με άλλους, είτε αντιμετωπίζουν ορισμένες περιστάσεις, ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα— οι ιδέες τους είναι πάντα πολύ αλλόκοτες και οι ίδιοι αδυνατούν να συνυπάρξουν με τους περισσότερους ανθρώπους. Δεν μοιάζουν με πλάσματα που ζουν στον ανθρώπινο κόσμο, αλλά αντίθετα φαίνεται σαν να ζουν σε έναν άλλο κόσμο. Δεν μπορείς ποτέ να καταλάβεις γιατί σκέφτονται όπως σκέφτονται ή γιατί καταλήγουν σε τέτοιες σκέψεις. Ο τρόπος με τον οποίο εξετάζουν τα ζητήματα συχνά υπερβαίνει το εύρος της σκέψης της κανονικής ανθρώπινης φύσης και αποκλίνει από τη σωστή πορεία της κανονικής σκέψης. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι όλοι βρίσκουν τον τρόπο, τη στάση και τις αρχές αυτού του ατόμου για την εξέταση των ζητημάτων πολύ παράξενα. Αν ένας τέτοιος άνθρωπος είναι παρών ενώ όλοι εξετάζουν ένα ζήτημα ή συναναστρέφονται πάνω σ’ αυτό, και οι περισσότεροι από τους παρόντες στερούνται διάκρισης, δεν έχουν δικές τους απόψεις ή δεν κατανοούν τις αλήθεια-αρχές, συχνά, εξαιτίας μιας από τις στρεβλές σκέψεις και απόψεις αυτού του ατόμου, είτε σταματά η ροή της σκέψης τους είτε μια κανονική συζήτηση αναστατώνεται και διακόπτεται. Και ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα; Μετά από πολλές συζητήσεις, οι άνθρωποι διαπιστώνουν ότι η άποψη που διατύπωσε αυτό το άτομο παρεκκλίνει από το σωστό μονοπάτι, ότι δεν είναι ούτε αντικειμενική ούτε πρακτική και επιπλέον είναι άκρως εκκεντρική, ενώ ο τρόπος με τον οποίο εξετάζει τα ζητήματα είναι μάλιστα εξαιρετικά αλλόκοτος. Όταν κουβεντιάζουν και μιλούν οι κανονικοί άνθρωποι, η συζήτηση γίνεται πιο ζωντανή, όλοι αποκτούν μεγαλύτερη σαφήνεια για τα εν λόγω ζητήματα, και το θέμα προχωρά όλο και περισσότερο καθώς συζητούν. Αλλά αν αυτό το άτομο παρέμβει για να πει κάτι, η συζήτηση βγαίνει εκτός θέματος. Οι άλλοι άνθρωποι χάνουν τα λόγια τους, όλοι αισθάνονται ότι τα λόγια αυτού του ατόμου είναι πολύ παράξενα και δεν μπορούν να του απαντήσουν. Επομένως, το θέμα της συζήτησης διακόπτεται. Παρόλο που αυτού του είδους οι άνθρωποι έχουν «πρωτόγνωρες» σκέψεις και απόψεις, αυτές διαφέρουν σταθερά από τις απόψεις που προβάλλουν όσοι έχουν κανονική σκέψη. Οι σκέψεις και οι απόψεις τους δεν είναι εκείνες που θα έπρεπε να διαθέτει η κανονική ανθρώπινη φύση ούτε βρίσκονται εντός του εύρους της σκέψης της κανονικής ανθρώπινης φύσης, οπότε αυτά που λένε ακούγονται παράξενα ή ακόμη και αδιανόητα στους άλλους ανθρώπους, και οι λύσεις και τα μονοπάτια τους δεν βοηθούν καθόλου τους ανθρώπους, ενώ έχουν και μια φύση διατάραξης, αναστάτωσης, υπονόμευσης και σαμποτάζ. Όσο παραμένουν σιωπηλοί δεν υπάρχει πρόβλημα και η ροή της σκέψης όλων παραμένει σχετικά σαφής. Μόλις, όμως, διακόψουν και εκφράσουν τη γνώμη τους ή προτείνουν κάτι, όλοι αναστατώνονται και διαταράσσονται στο άκουσμά του, προκύπτουν αποκλίσεις ως προς το θέμα που συζητούν και είναι δύσκολο να επιτευχθούν καλά αποτελέσματα. Κάποιος που έχει πραγματικά καλό επίπεδο, ωστόσο, μπορεί να εντοπίσει τον πυρήνα ενός ζητήματος και να συλλάβει την ουσία του, καθώς και να υποδείξει ένα σωστό μονοπάτι για την επίλυση του προβλήματος. Τουλάχιστον, μπορεί να παράσχει κάποιες ουσιαστικές και πολύτιμες προτάσεις που βασίζονται στη ροή της σκέψης των άλλων ανθρώπων. Αν κάνει μια πρόταση, και όλοι τη θεωρήσουν κατάλληλη και είναι πρόθυμοι να την αποδεχτούν, τότε αυτό σημαίνει ότι η πρόταση που διατύπωσε αυτό το άτομο καλού επιπέδου έχει αγγίξει την ουσία του ζητήματος, επειδή ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι σε θέση να δει καθαρά τα πράγματα. Αν δεν πει κάτι, μπορεί όλοι να συζητούν για τρεις μέρες χωρίς να καταλήξουν σε συμπέρασμα. Βλέπετε, και οι δύο αυτοί τύποι ανθρώπων έχουν πρωτόγνωρες απόψεις που διαφέρουν από των άλλων ανθρώπων, αλλά οι απόψεις που διατυπώνει ένα άτομο καλού επιπέδου μπορούν να βοηθήσουν τους άλλους να δουν καθαρά την ουσία ενός ζητήματος, και να βοηθήσουν τους ανθρώπους να βρουν τη σωστή κατεύθυνση και το σωστό μονοπάτι άσκησης όταν έχουν χαθεί. Κάποιος που έχει στρεβλή κατανόηση δεν είναι έτσι. Οι απόψεις του και ο στρεβλός τρόπος σκέψης του έχουν συχνά καταστροφική επίδραση και προκαλούν αναστάτωση όταν οι άνθρωποι συζητούν ζητήματα ή έχουν κανονικές συνομιλίες. Έτσι, αν ένα άτομο με στρεβλή κατανόηση που έχει μετενσαρκωθεί από ζώο σχετίζεται με οποιαδήποτε εκκλησία ή με οποιαδήποτε πτυχή του έργου, είναι πιθανό να προκαλέσει αναστάτωση και διατάραξη, και όλοι θα το σιχαθούν εντελώς και θα σκεφτούν μέσα τους: «Απλώς διώξτε τον γρήγορα· είναι πολύ ενοχλητικός! Ξεστομίζει κάθε μέρα άσχετες ανοησίες και εξακολουθεί να θεωρεί τον εαυτό του τόσο βαθυστόχαστο, ενώ στην πραγματικότητα, αυτά που λέει είναι όλα πλάνες». Στην αρχή, κάποιοι άνθρωποι μπορεί να τον έχουν ως είδωλο, αλλά με τον καιρό θα καταλάβουν τι άνθρωπος είναι και θα πουν: «Αυτός ο άνθρωπος δεν έχει ίχνος βαθιάς διορατικότητας. Απλώς προσποιείται τον σοφό όλη μέρα με επιτήδευση. Στην πραγματικότητα, οι απόψεις και οι ιδέες που διατυπώνει είναι εντελώς παράλογες και δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν». Θα αρχίσουν να τον βρίσκουν εκνευριστικό και να νιώθουν απέχθεια γι’ αυτόν. Έτσι, αν αυτού του είδους το άτομο είναι υπεύθυνο για κάποιο άκρως τεχνικό ή επαγγελματικό έργο ή αναλαμβάνει κάποιο σημαντικό έργο κάνοντας το καθήκον του, θα προκαλέσει γρήγορα ενόχληση στους άλλους, επειδή οι απόψεις και οι απαιτήσεις που προβάλλει κάνουν πάντα τους ανθρώπους να νιώθουν δυσπιστία και αβεβαιότητα για τον κατάλληλο τρόπο δράσης. Αν είναι απλώς ένας συνηθισμένος ακόλουθος, που απλώς υπακούει σε οδηγίες και εντολές, τότε θα προκύπτουν συχνά κάποιες αποκλίσεις σε αυτά που κάνει. Οι επικεφαλής, οι εργάτες και οι γύρω του θα πρέπει να τον παρακολουθούν και να τον επιβλέπουν συνεχώς. Μόλις πάψουν να τον επιβλέπουν, θα κάνει λάθη, και οι άλλοι θα πρέπει κάθε φορά να τον βοηθούν να διορθώσει τα σφάλματά του και να επανορθώσει γι’ αυτά, καθώς και να διορθώνουν τις ζημιές που προκαλεί. Στο τέλος, όταν όλοι δουν ότι αυτού του είδους το άτομο είναι χαμένη υπόθεση, θα πουν: «Προκαλεί πάντα αναστάτωση εδώ και κανείς δεν μπορεί να βρει την ησυχία του. Δεν γίνεται να τον διώξουμε; Ας πάει όπου θέλει!» Αυτήν την αντίδραση θα έχουν όλοι. Στην αρχή, θα είναι υπομονετικοί μαζί του και θα σκέφτονται: «Είμαστε όλοι αδελφοί και αδελφές, κανείς μας δεν έχει μεγάλο ανάστημα και η κατανόησή μας για την αλήθεια είναι επιφανειακή· ας υποστηρίζουμε και ας βοηθάμε ο ένας τον άλλον». Αλλά κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας επαφής μαζί του, θα καταλάβουν τι άνθρωπος είναι. Αποδεικνύεται ότι το θέμα του δεν είναι ότι έχει μικρό ανάστημα· υπάρχει πρόβλημα με το επίπεδο και την κατανόησή του. Δεν είναι ότι η κατανόησή του είναι επιφανειακή ή η σκέψη του παιδαριώδης· η κατανόησή του είναι στρεβλή. Ο τρόπος με τον οποίο βλέπει τα πράγματα και οι σκέψεις και οι απόψεις του βρίσκονται εκτός του εύρους της κανονικής σκέψης, και οι γνώμες του είναι συχνά διαφορετικές από των υπολοίπων. Αρνείται να αποδεχτεί αυτό που λένε οι άλλοι ακόμη κι όταν είναι σωστό, και δεν ακούει κανενός είδους εξήγηση. Μόλις του μπει στο μυαλό μια ιδέα, τίποτα δεν μπορεί να τον μεταπείσει. Με άλλα λόγια, δεν μπορεί να ξεχωρίσει το καλό από το κακό. Για τους ανθρώπους που έχουν τη σκέψη της κανονικής ανθρώπινης φύσης, τα πράγματα που θεωρεί εκείνος καλά σύμφωνα με τις σκέψεις και τις απόψεις του δεν είναι τίποτα άλλο παρά στρεβλά πράγματα, πράγματα που δεν πρέπει να εκφράζονται ανοιχτά. Οι απόψεις του δεν είναι απλώς παιδαριώδεις ή ευτελείς και ασήμαντες· δεν είναι σε καμία περίπτωση σκέψεις ή απόψεις που παράγονται από τη σκέψη της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Έτσι, αυτού του είδους ο άνθρωπος δεν μπορεί να συνυπάρξει με τους περισσότερους ανθρώπους. Αυτό δεν οφείλεται σε διεφθαρμένη διάθεση ούτε σε εμπόδια που προκαλούνται από διαφορές στις συνήθειες της ζωής ή σε γλωσσικά εμπόδια, και σίγουρα δεν οφείλεται στο ότι διαπράττει κάποιες κακές πράξεις ή επιδίδεται σε παράξενες συμπεριφορές. Οφείλεται κυρίως σε αυτά τα χαρακτηριστικά που παρουσιάζει η ανθρώπινη φύση του, τα οποία τον εμποδίζουν να συνυπάρχει με τους περισσότερους ανθρώπους: τη στρεβλή κατανόηση, το μούδιασμα, την αίσθηση μπερδέματος και την ανοησία. Ασφαλώς, ούτε οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι μπορούν να συνυπάρξουν με τους περισσότερους ανθρώπους, αλλά παρόλο που έχουν αυτό το ίδιο γνώρισμα, η ουσία ή το φαινόμενο της ανικανότητάς τους να συνυπάρξουν με τους άλλους διαφέρουν από τα αντίστοιχα των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα. Οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι δεν μπορούν να συνυπάρξουν με τους άλλους επειδή είναι στην ουσία τους διάβολοι, ενώ οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα στερούνται εντελώς της σκέψης και της νοημοσύνης της κανονικής ανθρώπινης φύσης, καθώς και της συνείδησης και της λογικής της κανονικής ανθρώπινης φύσης, και γι’ αυτό οι κανονικοί άνθρωποι δυσκολεύονται πολύ να συζητήσουν μαζί τους· μπορούν να μιλήσουν μόνο για ασήμαντα, καθημερινά ζητήματα που δεν αφορούν τις αρχές, περιορίζοντας ιδιαίτερα το εύρος της συζήτησης. Εξάλλου, οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα δεν είναι ίδιοι με εκείνους που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, διαφέρουν από τους ανθρώπους αυτού του είδους, και ανήκουν επίσης σε μια κατηγορία έμβιων όντων. Και έτσι, εφόσον δεν εμπλέκονται σημαντικές αρχές, μπορούν ακόμη να σχετίζονται, να επικοινωνούν και να αλληλεπιδρούν με άλλους στην καθημερινή τους ζωή ή καθώς κάνουν τα καθήκοντά τους. Ωστόσο, μόλις εμπλακούν σημαντικές αλήθεια-αρχές ή επιλογές σχετικά με το ποιο μονοπάτι να ακολουθήσει κανείς, αυτού του είδους ο άνθρωπος παύει εντελώς να συμβαδίζει με τους περισσότερους ανθρώπους και δεν μπορεί πλέον να συνυπάρξει μαζί τους. Για παράδειγμα, συζητάς με αυτού του είδους τον άνθρωπο για θέματα της καθημερινής ζωής: τι φαγητά και πιάτα σου αρέσουν, πώς να τα μαγειρεύεις καλά, πράγματα για την πατρίδα σου και ούτω καθεξής. Όσο περισσότερο μιλάς, τόσο περισσότερα έχεις να πεις και τόσο πιο εγκάρδια γίνεται η συζήτηση. Σημαίνει αυτό ότι οι δυο σας είστε συμβατοί; Σημαίνει ότι ανήκετε στην ίδια κατηγορία; (Όχι.) Δεν μπορείς να καταλάβεις αυτά τα πράγματα βασιζόμενος μόνο σε αυτού του είδους τη συζήτηση. Όταν, όμως, μιλάτε για θέματα όπως τον λόγο για τον οποίο πιστεύετε στον Θεό και τις απόψεις σας για την πίστη στον Θεό, θέματα που αφορούν σκέψεις και απόψεις, αλήθεια-αρχές, στάσεις ζωής, αξίες, τα μονοπάτια στα οποία βαδίζουν οι άνθρωποι, τις επιδιώξεις των ανθρώπων και ούτω καθεξής, οι σκέψεις, οι απόψεις και ο τρόπος σκέψης σας αρχίζουν να αποκλίνουν όλο και περισσότερο, παύουν να βρίσκονται στην ίδια τροχιά και η συζήτηση φτάνει σε αδιέξοδο. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή η κατανόησή του είναι στρεβλή. Όταν τον ακούς για πρώτη φορά να μιλάει, νομίζεις ότι είναι αρκετά οξυδερκής, αλλά με τον καιρό ανακαλύπτεις ότι λέει μόνο λόγια και δόγματα και είναι αρκετά υπεροπτικός. Τα αισθήματά σου γι’ αυτόν αλλάζουν, δεν είναι πλέον τόσο εγκάρδια και δημιουργούνται εμπόδια, με αποτέλεσμα να διαφοροποιούνται οι κατηγορίες στις οποίες ανήκει ο καθένας σας. Βλέπετε, όταν συζητάτε για την οικογενειακή ζωή ή για το παρελθόν σας ή όταν κουβεντιάζετε για θέματα της καθημερινότητας, όπως το φαγητό, το ποτό, η αναψυχή, τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι, μπορείτε να συνεχίσετε τη συζήτησή σας. Μόλις, όμως, η συζήτηση αγγίξει θέματα σχετικά με σκέψεις και απόψεις, αλήθεια-αρχές, θεωρήσεις για τη ζωή, αξίες, μονοπάτια της ζωής ή τη στάση σας απέναντι στον Θεό και το καθήκον, σταματάει εκεί. Αλλάζει η δική σου άποψη γι’ αυτόν, και αλλάζει αντίστοιχα και η δική του άποψη για εσένα. Αρχίζεις να νιώθεις κάποια ενόχληση γι’ αυτόν μέσα σου, ενώ και στη δική του καρδιά υψώνονται εμπόδια απέναντί σου. Δεν σε συμπαθεί και δεν τον συμπαθείς. Σταδιακά, απομακρύνεστε και δεν έχετε πλέον κοινή γλώσσα. Έτσι, διακρίνονται οι διάφορες κατηγορίες ανθρώπων. Επομένως, για να διακρίνει κανείς σε ποια κατηγορία ανήκει κάποιος, πρέπει να εξετάσει πώς είναι η ικανότητα κατανόησής του, αν διαθέτει τη συνείδηση και τη λογική ενός κανονικού ανθρώπου κι αν έχει κανονική σκέψη και νοημοσύνη. Όσο γι’ αυτόν τον τύπο ανθρώπου που έχει μετενσαρκωθεί από ζώο, δεν θα συναναστραφούμε πλέον συγκεκριμένα πάνω σ’ αυτόν. Στη συνέχεια, θα προχωρήσουμε στη συναναστροφή πάνω στους άλλους δύο τύπους ανθρώπων. Αφού την ολοκληρώσουμε, θα επιστρέψουμε και θα συγκρίνουμε αυτούς τους τρεις τύπους. Μέσα από αυτήν τη σύγκριση, ο τρόπος διάκρισης αυτών των τριών τύπων ανθρώπων θα γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρος και σαφής.

Την προηγούμενη φορά, αναφέραμε ότι οι άνθρωποι χωρίζονται γενικά σε τρεις κατηγορίες. Πώς διακρίνονται αυτές οι τρεις κατηγορίες; Διακρίνονται με βάση την προέλευσή τους. Η πρώτη κατηγορία είναι εκείνοι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα, η δεύτερη κατηγορία είναι εκείνοι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους και η τρίτη κατηγορία είναι εκείνοι που έχουν μετενσαρκωθεί από ανθρώπους. Έχουμε ολοκληρώσει τη συζήτηση για τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα, και θα μιλήσουμε τώρα για τα χαρακτηριστικά εκείνων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους. Ποια κύρια χαρακτηριστικά των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους σάς έρχονται στο μυαλό; (Είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια και τον Θεό.) Αυτή είναι μια μάλλον γενική δήλωση· πρέπει να περιγράψετε τις ουσιώδεις εκδηλώσεις τους, καθώς και να συνοψίσετε τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων αυτού του είδους με βάση τις καθημερινές τους αποκαλύψεις και τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις τους στη ζωή. Γνωρίζετε τι είναι ένα χαρακτηριστικό; Ένα χαρακτηριστικό είναι μια εκδήλωση που αντιπροσωπεύει την ουσία ενός συγκεκριμένου τύπου ανθρώπου. Αν κάποιος διαθέτει τα χαρακτηριστικά ενός συγκεκριμένου τύπου ανθρώπου, έχει την ουσία αυτού του τύπου ανθρώπου, και αν κάποιος είναι αυτός ο τύπος ανθρώπου, θα διαθέτει φυσικά αυτά τα χαρακτηριστικά· κανείς δεν αποτελεί εξαίρεση. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό. Μπορείτε να σκεφτείτε τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους; (Αποστρέφονται ιδιαίτερα και μισούν την αλήθεια. Αντιδρούν με οργή και απέχθεια στο άκουσμα της αλήθειας.) Το να αντιδρούν με οργή και απέχθεια στο άκουσμα της αλήθειας είναι μια συγκεκριμένη εκδήλωση. Τι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε; (Είναι μοχθηροί και ύπουλοι. Δεν ξέρω αν αυτό μετράει ως χαρακτηριστικό!) Αυτό είναι κάπως σχετικό. (Είναι επίσης άσπλαχνοι και αλαζόνες.) Η ασπλαχνία είναι άλλη μια συγκεκριμένη εκδήλωση. Η αλαζονεία είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό που διαθέτουν οι διεφθαρμένοι άνθρωποι, και δεν το διαθέτουν μόνο εκείνοι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους· το διαθέτουν επίσης και εκείνοι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα και εκείνοι που έχουν μετενσαρκωθεί από ανθρώπους· αυτοί οι δύο τύποι. Εκτός από εκείνες τις συγκεκριμένες σατανικές διεφθαρμένες διαθέσεις, ποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά διαθέτουν εκείνοι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους ως προς την ανθρώπινη φύση τους; Δηλαδή, ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των όσων αποκαλύπτουν, λένε και κάνουν στην καθημερινή τους ζωή; (Η φαυλότητα.) Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό. Ποια άλλα χαρακτηριστικά υπάρχουν; Εκείνοι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους και εκείνοι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα διαθέτουν και οι δύο κάποια ιδιαίτερα και ουσιώδη χαρακτηριστικά, αλλά τα χαρακτηριστικά αυτών των δύο τύπων είναι εντελώς διαφορετικά. Τα χαρακτηριστικά εκείνων που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα είναι η στρεβλή κατανόηση, το μούδιασμα, η αίσθηση μπερδέματος και η ανοησία. Γιατί αυτά τα χαρακτηριστικά; Αυτά τα χαρακτηριστικά επαρκούν για να αποδείξουν ότι, ως προς την ουσία του, αυτού του είδους ο άνθρωπος υστερεί σε ανθρώπινα χαρακτηριστικά, καθώς και στην νοημοσύνη και τον τρόπο σκέψης που διαθέτουν τυπικά οι άνθρωποι. Επομένως, αυτά τα πολύ τυπικά χαρακτηριστικά αποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι αυτού του είδους έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα. Εκείνοι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους είναι διαφορετικοί από εκείνους που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά τους; Εφόσον έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, είναι διάβολοι που έγιναν άνθρωποι. Η εσωτερική τους ουσία είναι εκείνη ενός διαβόλου. Παρόλο που δεν είναι ζώα —δεν είναι ανόητοι ή μουδιασμένοι, και ίσως δεν έχουν στρεβλή κατανόηση— δεν είναι ούτε άνθρωποι και δεν έχουν την κανονική σκέψη των ανθρώπων. Καθώς έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, είναι σίγουρα σε απόλυτη συμφωνία και πανομοιότυποι με τους διαβόλους ως προς την ουσία και την αληθινή μορφή, χωρίς καμία διαφορά. Ποια είναι, λοιπόν, τα χαρακτηριστικά εκείνων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους; Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι ότι ψεύδονται συστηματικά. Όπως και αν ψεύδονται, το πρόσωπό τους δεν κοκκινίζει, η καρδιά τους δεν χτυπάει δυνατά, και φέρονται εξαιρετικά φυσιολογικά και φυσικά, χωρίς να κάνουν κανένα σφάλμα ή να δείχνουν την παραμικρή αδυναμία. Κανείς δεν μπορεί να διακρίνει ποια από τα λόγια τους είναι αληθινά και ποια ψεύτικα. Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι η αποκλίνουσα συμπεριφορά. Μόλις τώρα αναφέρατε το τρίτο χαρακτηριστικό, το οποίο είναι το κακό. Οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους έχουν τρία χαρακτηριστικά. Παρόλο που υπάρχει ένα χαρακτηριστικό λιγότερο σε σχέση με εκείνους που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα, επειδή είναι διάβολοι, η καταστροφική δύναμη και ο βαθμός της σοβαρής βλάβης που προκαλούν στους ανθρώπους ξεπερνούν κατά πολύ τον πόνο ή τη ζημιά που προκαλούν εκείνοι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα. Ως προς τον βαθμό, τα μέσα που διαθέτουν οι διάβολοι για να βλάψουν σοβαρά τους ανθρώπους είναι πολύ πιο σκληρά από εκείνα των ζώων που βλάπτουν τους ανθρώπους. Η παγίδευση, η καταπάτηση, το μούδιασμα, η παραπλάνηση και η σοβαρή βλάβη των ανθρώπων είναι έμφυτα στους διαβόλους· είναι η φύση-ουσία τους. Όσο για τα ζώα, εφόσον δεν είναι άγρια, γενικά δεν έχουν μεγάλη καταστροφική δύναμη απέναντι στους ανθρώπους· μόνο ορισμένα ζώα βλάπτουν κάπως σοβαρά τους ανθρώπους, τρώγοντας ανθρώπινη σάρκα ή βλάπτοντάς τους ενστικτωδώς. Οι διάβολοι είναι διαφορετικοί. Δεν έχει σημασία αν είναι μεγάλοι ή μικροί διάβολοι —δεν χρειάζεται να διακρίνουμε μεταξύ διαφορετικών τύπων διαβόλων— όλοι τους προκαλούν τον ίδιο πόνο και εξίσου σοβαρή βλάβη στους ανθρώπους. Οποιεσδήποτε λεγόμενες διαφορές εκδηλώνονται αποκλειστικά στα μέσα ή τις μεθόδους, αλλά η ουσία των διαβόλων είναι πάντα η ίδια: βλάπτουν σοβαρά τους ανθρώπους. Ανεξάρτητα από το αν τους έχεις προκαλέσει, η φύση-ουσία τους είναι πάντα να βλάπτουν τους ανθρώπους. Εφόσον τους πλησιάσεις, εφόσον τους αφορούν κάποια ζητήματα στη ζωή σου, είτε αυτά είναι σημαντικά είτε ασήμαντα, είναι πιθανό να σε βλάψουν. Αν κατανοείς κάποιες αλήθειες, διαθέτεις κάποιες αλήθεια-πραγματικότητες και έχεις διάκριση σχετικά με αυτούς τους διαβόλους, τότε ο βαθμός στον οποίο θα σε βλάψουν είναι σχετικά μικρότερος ή χαμηλότερος. Αν, όμως, το ανάστημά σου είναι μικρό, δεν κατανοείς την αλήθεια και δεν διαθέτεις την αλήθεια και ζωή, τότε μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε σε ποιον βαθμό θα σε βλάψουν: όπως κι αν θέλουν να σε βλάψουν, θα σε βλάψουν με αυτόν τον τρόπο, και σε όποιο βαθμό κι αν θέλουν να σε βλάψουν, θα σε βλάψουν σε αυτόν τον βαθμό. Αυτή η βλάβη προκαλείται στους ανθρώπους από εκείνους που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους. Βλέπεις, όταν οι διάβολοι είναι στην εξουσία, ακόμη κι αν τους υποστηρίζεις, και πάλι θα σε βλάψουν, και αν δεν τους υποστηρίζεις ή εναντιώνεσαι σ’ αυτούς, και πάλι θα σε βλάψουν. Εφόσον σε κυβερνούν, εφόσον βρίσκεσαι υπό την εξουσία τους, εφόσον ακολουθείς τον Θεό αλλά δεν έχεις κερδίσει την αλήθεια ούτε έχεις κερδηθεί πλήρως από τον Θεό, τότε είσαι, από κάθε άποψη, ο ηττημένος αντίπαλος των διαβόλων, το θύμα τους, και κανείς δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτό. Αυτό αναφέρεται σε μεγάλους διαβόλους. Όσο για εκείνους που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, είναι μικροί διάβολοι της πραγματικής ζωής, είναι διάφορα είδη διαβόλων. Αν ζεις μαζί τους, ένα από τα πιο συνηθισμένα φαινόμενα θα είναι ότι ψεύδονται συστηματικά. Θα σε εξαπατούν και θα σε ξεγελούν διαρκώς· δεν θα ξέρεις ποια από τα λόγια τους είναι αληθινά και ποια ψεύτικα, και θα σε αναστατώνουν σε σημείο που θα νιώθεις κάθε μέρα ανησυχία. «Είναι αλήθεια ή ψέμα αυτό που είπαν; Προσπαθούν να με ξεγελάσουν πάλι; Πώς μπορώ να διακρίνω αν αυτό που λένε είναι σωστό ή λάθος;» Βλέπεις, αν ζεις μαζί τους, θα υποφέρεις πολύ εξαιτίας τους. Και μόνο το γεγονός ότι λένε συνεχώς ψέματα θα σε αναστατώνει σε σημείο που θα βρίσκεσαι σε απόλυτη σύγχυση και η καρδιά σου δεν βρίσκει καθημερινά καμία ησυχία, γαλήνη ή χαρά.

Οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους είναι αθεράπευτοι ψεύτες και ό,τι κάνουν είναι πολύ ύπουλο. Ό,τι κι αν λένε κρυφά στους άλλους ή ό,τι κι αν κάνουν στα παρασκήνια, δεν λένε έπειτα την αλήθεια γι’ αυτό· αντ’ αυτού, παρουσιάζουν μια διαφορετική ιστορία. Σου κακολογούν έναν άνθρωπο και κακολογούν εσένα σ’ έναν άλλον άνθρωπο. Ως αποτέλεσμα, υψώνονται φραγμοί ανάμεσα σ’ εσένα και σ’ εκείνον τον άνθρωπο, και σχηματίζετε κακή εντύπωση ο ένας για τον άλλον. Στην πραγματικότητα, δεν γνωρίζεστε καθόλου μεταξύ σας και δεν ξέρει πολλά ο ένας για τον άλλον. Έχετε γίνει εχθροί, ακριβώς επειδή αυτός ο διάβολος επινόησε πράγματα για να σπείρει τη διχόνοια μεταξύ σας. Ο διάβολος έχει παίξει μαζί σου, κι ωστόσο εσύ εξακολουθείς να μην ξέρεις τι συμβαίνει και πιστεύεις ότι όσα είπε ο διάβολος είναι αλήθεια κι ότι είναι καλός μαζί σου. Βλέπεις, κάποιος που είναι αθεράπευτος ψεύτης είναι ικανός να παίζει σε τέτοιο βαθμό με τους ανθρώπους. Ψεύδεται διαρκώς· συχνά, κουτσομπολεύει, σπέρνει τη διχόνοια και κατασκευάζει αυθαίρετα φήμες μεγαλοποιώντας και εμπλουτίζοντας διάφορες ιστορίες και κάνοντας αβάσιμους ισχυρισμούς όταν είναι μαζί σου. Αυτό σε αναστατώνει σε σημείο που νιώθεις άβολα, και πρέπει διαρκώς να έχεις διάκριση και να είσαι σε επιφυλακή: «Τι άσχημα πράγματα είπε για μένα ο τάδε; Πώς πρέπει ν’ αντιμετωπίσω τον τάδε;» Σε αναστατώνει σε σημείο που σε αποδιοργανώνει εντελώς, διαταράζοντας τον ρυθμό της ζωής σου, τα μοτίβα διαβίωσής σου και την τρέχουσα κατάστασή σου. Όταν το ανάστημά σου είναι μικρό και δεν κατανοείς την αλήθεια, κι όταν δεν έχεις ακόμη αποκτήσει την αλήθεια, πέφτεις συχνά θύμα της επιρροής του, και μάλιστα κάποια από τα ψέματά του σε παραπλανούν, σε αναστατώνουν, σε περιορίζουν και σε εγκλωβίζουν. Για παράδειγμα, έστω ότι εκλέγεσαι επικεφαλής εκκλησίας και σου λέει: «Ο τάδε είπε για σένα: “Αυτός ο τύπος νομίζει ότι μπορεί να είναι επικεφαλής; Στην πραγματικότητα είναι ένα τίποτα, κι ωστόσο έχει το θράσος να συναναστρέφεται με τους ανθρώπους πάνω στην αλήθεια!”» Στην πραγματικότητα, ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν είπε ποτέ κάτι τέτοιο· αυτός ο διάβολος ήθελε να το πει αυτό και ρίχνει το φταίξιμο σε κάποιον άλλο. Αυτό το σχόλιό του και μόνο σε κάνει να νιώθεις αδύναμος, και προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού και προσεύχεσαι: «Θεέ μου, το ανάστημά μου είναι όντως μικρό και δεν μπορώ να επωμιστώ αυτό το έργο. Έχω χρέος απέναντί Σου, δεν έχω κάνει καλά το έργο μου. Θέλω να παραιτηθώ, αλλά φοβάμαι ότι αυτό θα έδειχνε έλλειψη αφοσίωσης. Τι να κάνω;» Σ’ έχει αναστατώσει σε σημείο που δεν μπορείς να συνεχίσεις το έργο σου· ακόμη κι αν συνεχίσεις, το κάνεις με ένα κάπως αρνητικό συναίσθημα, χάνοντας σταδιακά το αίσθημα φορτίου σου για το εκκλησιαστικό έργο, ώσπου, στο τέλος, το έργο οδηγείται σε τέλμα. Έχεις αναστατωθεί, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Είναι πραγματικά προβληματικό να ζει κανείς, ν’ αλληλεπιδρά και να εργάζεται μ’ έναν τέτοιο άνθρωπο. Τα λόγια του εμπεριέχουν πάρα πολλή αναλήθεια, πάρα πολλή νόθευση, πάρα πολλή από τη δική του βούληση και πάρα πολλά από τα δικά του κίνητρα· όλα όσα λέει είναι ψέματα. Πρέπει μονίμως να διακρίνεις τα εξής: «Ποια από τα λόγια του είναι αληθινά και ποια είναι ψεύτικα; Τι έχει όντως κάνει στα παρασκήνια και τι δεν έχει κάνει; Είναι αληθινός πιστός στον Θεό; Λέει ότι στο εξής οπωσδήποτε θα κάνει καλά το καθήκον του κι οπωσδήποτε θα ανταποκριθεί στην προαγωγή που του έδωσε ο οίκος του Θεού· είναι όντως ειλικρινή αυτά τα λόγια; Θα ενεργεί σύμφωνα με τον όρκο που έχει δώσει και την αποφασιστικότητα που έχει εκφράσει;» Όταν βλέπεις τη συμπεριφορά του, το μυαλό σου κατακλύζεται από ένα σωρό ερωτήματα. Συχνά, νιώθεις ότι είναι τρομακτικός, αλλά τα λόγια του ακούγονται αρκετά αξιόπιστα και λογικά. Κι ωστόσο, τη νύχτα στα όνειρά σου, βλέπεις ότι το πρόσωπό του έχει μετατραπεί στο πρόσωπο ενός διαβόλου, ότι δείχνει τα δόντια του και ακονίζει τα νύχια του, κι αναρωτιέσαι: «Είναι όντως άνθρωπος; Ποια από τα λόγια του είναι αληθινά και ποια είναι ψεύτικα; Πώς γίνεται να μην μπορώ να τον δω καθαρά; Αυτός ο άνθρωπος είναι πολύ τρομακτικός!» Νιώθεις ότι είναι τρομακτικός και αναξιόπιστος, αλλά όταν ελέγχεις το έργο του, είναι κατά βάση ικανοποιητικό, κι όταν τον ακούς να μιλάει, δεν παρατηρείς κανένα ολίσθημα. Ωστόσο, πολύ απλά δεν είσαι σε θέση να τον δεις καθαρά· έχεις μια απροσδιόριστη υποψία στην ψυχή σου και νιώθεις διαρκώς στην καρδιά σου ότι μπορεί να προκαλέσει μπελάδες, νιώθεις διαρκώς ότι τα λόγια του είναι ανειλικρινή κι όχι απολύτως αληθινά. Ίσως μια μέρα να φανερωθεί ότι είναι στη φύση του να ψεύδεται, και να επιβεβαιωθεί η αίσθηση που έχεις γι’ αυτόν: Ανακαλύπτεις ότι η υποψία και η αίσθηση που είχες τότε γι’ αυτόν ήταν σωστές κι ότι παρόλο που τα λόγια που έλεγε ακούγονταν πολύ ευχάριστα και αξιόπιστα, ήταν όλα ψεύτικα και δόλια· στα παρασκήνια, πολύ απλά δεν έκανε καθόλου αληθινό έργο. Μπορεί, λοιπόν, και πάλι να εμπιστευτεί κανείς έναν τέτοιο άνθρωπο; (Όχι.) Παρόλο που νιώθεις μέσα σου ότι δεν μπορεί πλέον να τον εμπιστευτεί κανείς, όταν τον συναντάς ξανά και τον ακούς να μιλάει, η κατανόησή του φαίνεται αρκετά ανόθευτη, αυτά που λέει ακούγονται ευχάριστα και δεν μπορείς να βρεις κανένα πρόβλημα στα λόγια του, ενώ και προς τα έξω μπορεί να υπομένει κακουχίες και να πληρώνει ένα τίμημα. Συλλογίζεσαι: «Τι συμβαίνει εδώ; Ίσως να τον έκρινα λάθος, ίσως να ήμουν κακοπροαίρετος. Ας τον εμπιστευτώ άλλη μία φορά. Όπως και να ’χει, αυτήν τη στιγμή δεν μπορώ να βρω έναν κατάλληλο άνθρωπο να τον αντικαταστήσει σ’ αυτό το έργο, οπότε θα τον χρησιμοποιήσω άλλη μία φορά». Έπειτα, συνεχίζεις να τον χρησιμοποιείς, και το τελικό αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: Ανακαλύπτεις ότι σε έχει εξαπατήσει ξανά. Μιλάει όμορφα, αλλά στην πραγματικότητα, στα παρασκήνια, απλώς φέρνει εις πέρας το δικό του εγχείρημα και δεν κάνει τίποτε αληθινό. Αν, αφού κηρύξει το ευαγγέλιο για έναν μήνα, κερδίσει δέκα ανθρώπους, επιμένει να λέει ότι κέρδισε πενήντα. Πολύ απλά, δεν πρόκειται να πει την αλήθεια. Είναι αθεράπευτος ψεύτης, αυθεντία στο ψέμα. Τον εμπιστεύεσαι και τον χρησιμοποιείς ξανά και ξανά και, ως αποτέλεσμα, σε πιάνει κορόιδο ξανά και ξανά. Και στο τέλος, ποιος είναι αυτός που ζημιώνεται; Ασφαλώς, βιώνοντας αυτά τα πράγματα, οι άνθρωποι αναπτύσσουν διάκριση απέναντι στους άλλους, αυξάνεται η διορατικότητά τους, αυξάνεται η εμπειρία τους και γίνονται καλύτεροι στο να κρίνουν τους άλλους· όμως τι είναι αυτό που ζημιώνεται στην πραγματικότητα; Το εκκλησιαστικό έργο. Πείτε Μου, λοιπόν, αυτή και μόνο η φύση-ουσία των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους —δηλαδή το γεγονός ότι είναι αθεράπευτοι ψεύτες— βλάπτει σοβαρά τους άλλους ή όχι; (Τους βλάπτει.) Πόσο σοβαρά τους βλάπτει; Μπορούν να σε παραπλανήσουν; (Ναι, μπορούν να μας παραπλανήσουν και να μας εκμεταλλευτούν.) Μπορούν να σε παραπλανήσουν, να σε εκμεταλλευτούν και να σε αναστατώσουν· μπορεί αυτό να φτάσει στο σημείο της χειραγώγησης; (Ναι.) Αν είσαι νέος και δεν έχεις εμπειρία, και δεν κατανοείς την αλήθεια ούτε μπορείς να δεις καθαρά τα ζητήματα, μπορούν να σε χειραγωγούν. Τι σημαίνει να σε χειραγωγούν; Σημαίνει να είσαι αβοήθητος απέναντί τους, να σε ελέγχουν εκείνοι, σαν να σε έχουν δεμένο χειροπόδαρα, να επηρεάζουν και να παρασύρουν τον τρόπο σκέψης σου για τα πράγματα, καθώς και τις σκέψεις και τις απόψεις σου, ό,τι κάνεις στη συνέχεια να γίνεται εξολοκλήρου με βάση το δικό τους σχέδιο, και να πέφτεις εντελώς στην παγίδα που έχουν στήσει για σένα· αυτό σημαίνει να σε χειραγωγούν. Τα σχεδιάζουν όλα εκ των προτέρων στα παρασκήνια, χρησιμοποιώντας κάθε λογής τακτικές για να μηχανορραφήσουν εναντίον σου. Σε διαβάζουν σαν ανοιχτό βιβλίο· βλέπουν ξεκάθαρα τι κατανοείς και τι δεν μπορείς να δεις καθαρά, σε ποια ζητήματα έχεις διάκριση και σε ποια όχι, ποια είναι τα όριά σου, πώς μπορεί να σ’ εκμεταλλευτεί κάποιος και ποια λόγια μπορούν να σε παραπλανήσουν. Στο τέλος, εκμεταλλεύονται τις ατέλειές σου και τα διάφορα αδύναμα σημεία σου για να κατασκευάσουν ψέματα και να σε πιάσουν κορόιδο. Μέσα σου, ξέρεις απόλυτα ότι αυτό που έκαναν ήταν λάθος ή ότι υπάρχει πρόβλημα σε όσα είπαν κι ότι έλεγαν ψέματα, αλλά δεν έχεις τη σοφία να το αντιμετωπίσεις· νιώθεις δυσφορία, αλλά είσαι αβοήθητος απέναντί τους και η μόνη κατάληξη είναι να σε σέρνουν από τη μύτη. Δεν δείχνει αυτό ότι σε χειραγωγούν; (Ναι.) Στο τέλος, η κατεύθυνση προς την οποία εξελίσσονται τα πράγματα, έως και το τελικό αποτέλεσμα, είναι εκείνη που προέβλεπε το σχέδιο τους· αυτό σημαίνει ότι σε έχουν χειραγωγήσει. Με άλλα λόγια, χάνεις εντελώς την ικανότητα να ελέγχεις την κατεύθυνση προς την οποία εξελίσσονται τα πράγματα, και σε σέρνουν εντελώς από τη μύτη. Στο τέλος, όποιον στόχο κι αν θέλουν να πετύχουν, ό,τι κι αν θέλουν να καταφέρουν, όποιον κι αν θέλουν να εκμεταλλευτούν και όπως κι αν θέλουν να ενεργήσουν, γίνεται το δικό τους. Πείτε Μου, δεν δείχνει αυτό ότι σε χειραγωγούν; (Ναι.)

Πείτε Μου, λαμβάνοντας υπόψη απλώς και μόνο ότι οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους είναι από τη φύση τους αθεράπευτοι ψεύτες, είναι μεγάλη ή όχι η ζημιά που κάνουν στον εκλεκτό λαό του Θεού και ιδίως στο εκκλησιαστικό έργο; (Είναι μεγάλη.) Η ζημιά είναι τεράστια! Εκτός, λοιπόν, από το γεγονός ότι επηρεάζουν την καθημερινότητα κάποιων ατόμων, τι άλλη μεγάλη ζημιά προκαλούν στους ανθρώπους; (Η αναστάτωση που προκαλούν με τις πράξεις τους στους ανθρώπους γύρω τους όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους είναι πολύ σοβαρή. Παλιότερα, είχα συναντήσει έναν τέτοιο άνθρωπο· όπου κι αν βρισκόταν, το μέρος ήταν γεμάτο ίντριγκες και ανταγωνισμούς για τη δύναμη και τη θέση, υψώνονταν φραγμοί ανάμεσα στους ανθρώπους, και οι αδελφοί και οι αδελφές ένιωθαν μάλιστα τις καρδιές τους να βυθίζονται στο σκοτάδι.) Αυτό προκάλεσε χάος, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Όταν το αποτέλεσμα είναι να υπάρχει καχυποψία και αντιπαλότητα μεταξύ των ανθρώπων, οδηγώντας τους σε κατάσταση χάους, τότε αυτή η ζημιά είναι τεράστια! Αργότερα, λοιπόν, απέκτησαν όλοι διάκριση απέναντι σ’ αυτόν τον διάβολο; (Ναι.) Απομακρύνθηκε; (Απομακρύνθηκε.) Αφού απομακρύνθηκε, συνόψισαν όλοι τα πράγματα; Τις κύριες συγκεκριμένες εκδηλώσεις που δείχνουν ότι έλεγε ψέματα, τα ψέματα που είπε, τα πράγματα για χάρη των οποίων είπε ψέματα, τις μεθόδους και τον τόνο της φωνής που χρησιμοποιούσε όταν έλεγε ψέματα, τον σκοπό που ήθελε να πετύχει· συνοψίσατε όλοι σας αυτές τις συγκεκριμένες μεθόδους και εκδηλώσεις; (Ναι. Για παράδειγμα, είναι αθεράπευτος ψεύτης· τα λόγια του έχουν μια φυσική τάση να συγχέουν το σωστό με το λάθος και να κάνουν το άσπρο μαύρο, παρουσιάζοντας τις θετικές προσωπικότητες ως αρνητικές και τις αρνητικές προσωπικότητες ως θετικές. Φόρτωνε αβάσιμες κατηγορίες σε όποιον φθονούσε ή μισούσε, ενώ ταυτόχρονα υποκινούσε τους αδελφούς και τις αδελφές να εναντιωθούν σ’ αυτόν τον άνθρωπο, προκαλώντας χάος. Επίσης, καταπίεζε κάποιους καλούς ανθρώπους ή όσους πετύχαιναν αποτελέσματα στα καθήκοντά τους, ενώ προήγαγε όσους έβλεπε με καλό μάτι και όσους τον καλόπιαναν.) Πρόκειται για έναν αντίχριστο, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Ποιες είναι οι κύριες μέθοδοι που χρησιμοποιούν τέτοιοι άνθρωποι όταν ψεύδονται; Κατασκευάζουν πράγματα από το πουθενά, εμπλουτίζουν και μεγαλοποιούν διάφορες ιστορίες, ρίχνουν το φταίξιμο σε άλλους, λένε μυθεύματα για να προκαλέσουν συγκρούσεις και σπέρνουν τη διχόνοια· τι άλλο; (Ρίχνουν λάδι στη φωτιά.) Ρίχνουν λάδι στη φωτιά και εντείνουν τις συγκρούσεις. Για παράδειγμα, δύο άνθρωποι τα πηγαίνουν αρκετά καλά μεταξύ τους, δεν θέλουν να έρθουν σε αντιπαράθεση για τίποτα ούτε να γίνουν εχθροί με κανέναν, αλλά ένας τέτοιος άνθρωπος ρίχνει λάδι στη φωτιά για ν’ αρχίσουν να τσακώνονται μεταξύ τους. Αν δει αυτούς τους δύο ανθρώπους να τσακώνονται, τότε αυτό τον χαροποιεί και το σχέδιό του έχει πετύχει. Υπάρχουν άνθρωποι αυτού του είδους σε κάθε ομάδα. Όλοι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις· θα έκαναν, όμως, αυτά τα πράγματα όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από ανθρώπους; (Όχι.) Γιατί όχι; Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σ’ αυτούς και στους ανθρώπους που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους; (Οι κανονικοί άνθρωποι έχουν το ελάχιστο πρότυπο συνείδησης.) Σωστά. Έχουν το ελάχιστο πρότυπο συνείδησης· στη διαγωγή τους, τους συγκρατεί η συνείδησή τους. Δεν πρόκειται να κάνουν αυτά τα πράγματα που δείχνουν ηθική διαφθορά, αυτά τα πράγματα που σημαίνουν ότι έχουν χάσει την ακεραιότητά τους και την αξιοπρέπειά τους ή αυτά τα πράγματα που βλάπτουν τους άλλους και ωφελούν τους ίδιους. Το γεγονός ότι έχουν συνείδηση σημαίνει ότι έχουν ένα ελάχιστο πρότυπο, κι έτσι συγκρατούνται οι πράξεις τους. Έχουν, λοιπόν, συνείδηση οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους; (Όχι.) Τότε, τι είδους καρδιά έχουν; (Κακόβουλη καρδιά.) Έχουν κακόβουλη και μοχθηρή καρδιά, κι επομένως μπορούν να είναι αθεράπευτοι ψεύτες και, όπως κι αν ψεύδονται, δεν νιώθουν άβολα μέσα τους. Γιατί δεν νιώθουν άβολα; Επειδή είναι διάβολοι και δεν έχουν καθόλου συνείδηση, οπότε όταν ψεύδονται και κάνουν κακό, δεν νιώθουν άβολα ούτε κατηγορούν τον εαυτό τους. Αντιθέτως, αν δεν πουν ψέματα και αν —όπου κι αν βρίσκονται— δεν κάνουν κάποιο κακό ή δεν προκαλέσουν σαματά και χάος, αλλά όλοι οι άνθρωποι έχουν μια γαλήνια και χαρούμενη ζωή και ζουν όλοι ενώπιον του Θεού, εκείνοι δυσφορούν και νιώθουν άβολα μέσα τους. Γιατί νιώθουν άβολα; Επειδή όλοι προσέρχονται ενώπιον του Θεού, συλλογίζονται τα λόγια Του, ενεργούν σύμφωνα με τα λόγια Του και με τις αλήθεια-αρχές, ζουν στο πλαίσιο της κανονικής ανθρώπινης φύσης και δεν λατρεύουν εκείνους· δεν ξεχωρίζουν εκείνοι ανάμεσα στους ανθρώπους και δεν νιώθουν σημαντικοί, οπότε σκέφτονται: «Μια τέτοια ζωή είναι πολύ βαρετή, δεν έχει καθόλου πλάκα!» Προκειμένου να διασκεδάσουν, να βρουν ενδιαφέρον στη ζωή τους, να ζήσουν απολαμβάνοντας τον σεβασμό των άλλων και νιώθοντας σημαντικοί, πρέπει να δημιουργήσουν μπελάδες και να προκαλέσουν κάποια προβλήματα, να προκαλέσουν τρικυμία, αναταραχή και χάος ανάμεσα στους ανθρώπους. Πώς το λέει το ρητό; Να ξεσηκώσουν θύελλα. Σε τέτοιους ανθρώπους αρέσει να ξεσηκώνουν θύελλα όπου κι αν βρίσκονται· δεν τους αρέσει να παραμένουν στη θέση που τους αρμόζει. Οι κανονικοί άνθρωποι θέλουν να παραμένουν στη θέση που τους αρμόζει· να ζουν μια σταθερή ζωή και να κάνουν ό,τι οφείλουν να κάνουν ακολουθώντας μια συγκεκριμένη ρουτίνα. Δεν θέλουν να ξεσηκώνουν θύελλες. Όμως, οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους δεν παραμένουν στη θέση που τους αρμόζει. Γιατί δεν παραμένουν στη θέση που τους αρμόζει; Επειδή κατοικεί ένας διάβολος μέσα σ’ αυτούς τους ανθρώπους, και στους διαβόλους αρέσει να προκαλούν προβλήματα σε όποια ομάδα κι αν βρίσκονται. Ακόμη κι αν δεν τους έχεις προκαλέσει ή ενοχλήσει, εκείνοι απλώς δημιουργούν από μόνοι τους μπελάδες· αυτό σημαίνει να ξεσηκώνει κανείς θύελλα. Σε όποια ομάδα κι αν βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι, είτε την εξετάζεις από απόσταση είτε ρωτάς να μάθεις για τις συνθήκες των μελών της, νιώθεις μονίμως ότι επικρατεί εκεί μια δαιμονική ατμόσφαιρα. Κατά καιρούς, ακούς ότι ο Α συγκρούεται με τον Β, ότι ο Γ δεν τα πηγαίνει καλά με τον Δ κι ότι αγνοούν ο ένας τον άλλον, ότι ο Ε έχει διαφωνίες με τον Ζ στο έργο τους, ότι ο Θ ανταγωνίζεται διαρκώς για τη θέση κι ότι το έργο του πρέπει πάντα να ξαναγίνεται από την αρχή. Αν δεις οποιαδήποτε εκκλησία στην οποία επικρατεί πάντα μια χαοτική και συγκεχυμένη ατμόσφαιρα, στην οποία δεν υπάρχει γαλήνη, στην οποία οι άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να τα πηγαίνουν καλά ή να συνεργάζονται αρμονικά, τότε υπάρχουν σ’ αυτήν ένας ή ακόμη και πολλοί διάβολοι που προκαλούν αναστάτωση. Όσοι διάβολοι κι αν προκαλούν αναστάτωση σε μια εκκλησία, πλήττουν βαθιά όλους τους άλλους ανθρώπους που έχουν κάποιο ελάχιστο πρότυπο συνείδησης και θέλουν να ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Μόλις απομακρυνθούν οι κάθε λογής διάβολοι, όταν όλοι αρχίσουν να ζουν ξανά την εκκλησιαστική ζωή και να κάνουν και πάλι μαζί τα καθήκοντά τους, η ατμόσφαιρα είναι διαφορετική. Παρόλο που δεν μπορείς να πεις ότι όλοι έχουν φλογερό πάθος, τουλάχιστον όλοι νιώθουν ότι οι άνθρωποι εκεί έχουν ανθρώπινη ζεστασιά και δεν προκαλούν μπελάδες· η ατμόσφαιρα εκεί δεν είναι δαιμονική, είναι ανθρώπινη. Σε μέρη όπου η ατμόσφαιρα είναι δαιμονική, όταν οι άνθρωποι συζητούν μεταξύ τους, όσο μιλάνε, κάτι δεν πάει καλά με το βλέμμα τους, καθώς και με τον τόνο της φωνής τους και την ατμόσφαιρα. Δεν διατηρούν οπτική επαφή όταν μιλάνε· επιπλέον, αυτά που λένε είναι πολύ απλά, κανείς τους δεν είναι πρόθυμος να μιλήσει μέσα από την καρδιά του και δεν υπάρχει λεκτική επικοινωνία. Είναι σαν να υπάρχει ένα τείχος ανάμεσά τους. Δεν υπάρχει καμία επικοινωνία μεταξύ τους· τρέφουν μίσος μέσα τους. Είναι πιθανό αυτοί οι άνθρωποι να είναι τα θύματα. Είτε αυτοί οι άνθρωποι είναι τα θύματα είτε οι θύτες, με λίγα λόγια, έχουν αναμειχθεί διάβολοι σ’ αυτήν την ομάδα και της προκαλούν αναστάτωση, αναστατώνουν τις καρδιές των ανθρώπων σε σημείο που είναι άνω κάτω και δεν μπορούν να βρουν ηρεμία. Όταν οι άνθρωποι αυτής της ομάδας ζουν μαζί, νιώθουν μονίμως ότι τίποτα δεν είναι ικανοποιητικό και δεν προχωρά ομαλά, δεν μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά, πόσο μάλλον, βέβαια, να συνεργαστούν αρμονικά. Όταν οι άνθρωποι σ’ αυτήν την ομάδα μιλάνε, ενεργούν και κάνουν τα καθήκοντά τους, νιώθουν μονίμως δυσαρέσκεια μέσα τους, ενώ υπάρχουν και φραγμοί ανάμεσά τους. Αυτό συμβαίνει επειδή σ’ αυτήν την ομάδα υπάρχουν διάβολοι που προκαλούν αναστάτωση, κι έτσι όλοι περιορίζονται και νιώθουν δυστυχισμένοι.

Ορισμένοι διάβολοι προκάλεσαν σοβαρή αναστάτωση σε κάποιους ανθρώπους και ουσιαστικά τους χειραγώγησαν. Όταν τους είδα μετά από έναν-δύο μήνες, τα πρόσωπά τους είχαν μια περίεργη έκφραση, σαν να τους είχαν πιάσει κορόιδα. Μήπως τους έλειπε το έργο του Αγίου Πνεύματος και η παρουσία του Θεού; Γιατί φαίνονταν τόσο αλλόκοτοι; Αργότερα, μέσα από προσεκτική διερεύνηση, ανακάλυψα ότι όντως είχε συμβεί κάτι: Δύο διάβολοι είχαν θέσει υπό τον έλεγχό τους όλους αυτούς τους ανθρώπους. Σε ποιον βαθμό τούς έλεγχαν οι διάβολοι; Οι διάβολοι έκαναν ό,τι ήθελαν. Οι εργασιακές ρυθμίσεις που εξέδιδε ο Άνωθεν και οι αρχές πάνω στις οποίες συναναστρεφόταν ο Άνωθεν δεν μπορούσαν να υλοποιηθούν· υπήρχαν όλες μόνο κατ’ όνομα. Δεδομένου ότι αυτοί οι δύο διάβολοι έκλειναν τον δρόμο, κανένας δεν τολμούσε να εκφράσει άποψη ή να αναφέρει προβλήματα. Αργότερα, κάποιοι άνθρωποι θύμωσαν τόσο πολύ όταν έγινε λόγος γι’ αυτούς τους δύο διαβόλους, που ξέσπασαν σε κλάματα. Γιατί δεν τους εξέθεσες εκείνη την περίοδο; Παρόλο που υπήρχαν τόσοι άνθρωποι εκεί, κανένας δεν τόλμησε να υψώσει ανάστημα και να εκθέσει τους διαβόλους· πόση δύναμη πρέπει να είχαν αυτοί οι διάβολοι; Προς τα έξω φαίνονται άνθρωποι, αλλά στην πραγματικότητα έχουν την ουσία ενός διαβόλου. Αυτοί οι άνθρωποι προκαλούν φόβο στους άλλους όπου κι αν πάνε. Προκαλούν φόβο και ρίγος στους άλλους και μόνο που έρχονται σ’ επαφή μαζί τους. Αν ένα παιδί συναντήσει έναν τέτοιο άνθρωπο, θα βάλει τα κλάματα από τον φόβο του. Πόσο φοβούνται οι άδολοι άνθρωποι όταν συναντούν τέτοιους ανθρώπους; Όταν βρίσκονται ενώπιόν τους, δεν τολμούν ν’ ανασάνουν βαθιά ή να μιλήσουν δυνατά, και μάλιστα προσπαθούν γρήγορα να τους αποφύγουν παρακάμπτοντάς τους. Κάποιος είδε ότι αυτοί οι διάβολοι δεν υλοποιούσαν το έργο σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις, και είπε: «Δεν είναι σωστό να γίνει έτσι· δεν συνάδει με τις αρχές πάνω στις οποίες συναναστράφηκε ο Άνωθεν». Ένας από αυτούς τους διαβόλους αποκρίθηκε: «Εγώ κάνω κουμάντο εδώ. Αν ξεπεράσεις τα όρια, είτε το πιστεύεις είτε όχι, μπορώ να σε αποβάλω αυτήν τη στιγμή!» Αυτό φόβισε τόσο πολύ τον συγκεκριμένο άνθρωπο που άσπρισε το πρόσωπό του και δεν τόλμησε να εκφράσει ξανά άποψη, λέγοντας με δάκρυα στα μάτια: «Έκανα λάθος. Πες ότι δεν είπα τίποτα και τέλος. Σε παρακαλώ, μη με αποβάλεις!» Οι άλλοι το είδαν αυτό και είπαν: «Είναι πολύ επιβλητικός, έχει πολύ μεγάλη δύναμη! Θα αποβάλει όποιον δεν τον υπακούει! Ήταν δύσκολο να μας δοθεί η ευκαιρία να κάνουμε τα καθήκοντά μας στον οίκο του Θεού. Αν μας αποβάλει, πού θα μπορούσαμε να στραφούμε για να βρούμε το δίκιο μας; Δεν θα ήμασταν ξοφλημένοι; Δεν θα χάναμε την ελπίδα να σωθούμε; Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εκφράζουμε τις απόψεις μας· δεν πρέπει να αποβληθούμε εξαιτίας μιας στιγμής απροσεξίας». Όπως βλέπεις, τόσο πολύ φοβόντουσαν. Στο τέλος, όταν ξεσκεπάστηκαν οι διάβολοι, κάποιοι άνθρωποι εξέθεσαν τον τρόπο με τον οποίο έσπερναν τη διχόνοια και δημιουργούσαν κλίκες οι διάβολοι, ενώ άλλοι εξέθεσαν τις πλάνες που διέδιδαν οι διάβολοι για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι άνθρωποι είχαν δει ξεκάθαρα το κακό που έκαναν οι διάβολοι τη δεδομένη στιγμή· απλώς κανένας δεν είχε τολμήσει να πει έστω και μία λέξη ή να αντισταθεί. Μάλιστα, κάποιοι έκλαιγαν όσο μιλούσαν, και φαίνονταν αρκετά αξιολύπητοι. Γιατί, όμως, δεν είχαν αντισταθεί όταν οι διάβολοι τους χειραγωγούσαν και τους έλεγχαν; Γιατί δεν είχαν καθόλου δύναμη τότε; Τώρα που ο Άνωθεν επρόκειτο να χειριστεί τους διαβόλους, βρήκαν τη δύναμή τους. Πείτε Μου, αν ο Θεός δεν είχε προφυλάξει και προστατεύσει αυτούς τους ανθρώπους που είχαν μικρό ανάστημα και δεν κατανοούσαν την αλήθεια, κι αν δεν είχαν την προστασία του Θεού, δεν θα τους είχαν βλάψει σοβαρά οι διάβολοι, σε σημείο να είναι ξοφλημένοι; Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Όπως βλέπεις, οι άνθρωποι δεν φοβούνται τόσο τον Θεό, αλλά όταν τους βασανίζουν οι διάβολοι και οι σατανάδες, τρομοκρατούνται τόσο που τρέμουν σύγκορμοι και δεν μπορούν καν να ελέγξουν το κλάμα τους· τόσο τρομοκρατημένοι είναι! Όταν ο Άνωθεν εξέθεσε και χειρίστηκε αυτούς τους δύο διαβόλους, αυτοί οι άνθρωποι άκουσαν τα νέα και ένιωσαν επιτέλους απελευθερωμένοι. Όλους αυτούς τους μήνες, τους έλεγχαν οι διάβολοι και ζούσαν υπό τη δύναμη του Σατανά, είχαν βυθιστεί στο σκοτάδι, χωρίς φως στο τέλος του τούνελ, και οι φωνές τους έπεφταν στο κενό. Οι ζωές τους ήταν πολύ αξιολύπητες! Στο τέλος, αυτοί οι δύο διάβολοι αποπέμφθηκαν και όλοι απελευθερώθηκαν και χάρηκαν. Εγώ αναρωτήθηκα: «Ο Άνωθεν απέπεμψε αυτήν τη φορά αυτούς τους δύο διαβόλους, οπότε αν αυτοί οι άνθρωποι συναντήσουν ξανά διαβόλους που κάνουν κακό και ελέγχουν τους ανθρώπους, άραγε θα είναι σε θέση να τους διακρίνουν; Θα είναι σε θέση ν’ απομακρύνουν τους διαβόλους από τα πόστα τους χωρίς να χρειαστεί να βγει μπροστά ο Άνωθεν και να λύσει το ζήτημα; Θα είναι σε θέση να εκθέσουν συλλογικά τους διαβόλους, συνοψίζοντας όλες τις κακές τους πράξεις κι έπειτα απομακρύνοντάς τους από τα πόστα τους; Θα είναι σε θέση να μην τους ακούν, να μην τους αφήνουν να τους περιορίζουν όταν κάνουν τα καθήκοντά τους, και να τους πετάξουν έξω από την εκκλησία;» Κρίνοντας, όμως, από το ανάστημά τους, φοβάμαι ότι δεν μπορούν να το καταφέρουν αυτό. Αυτοί οι άνθρωποι, παρόλο που πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό, που έχουν την αποφασιστικότητα να υποφέρουν, που είναι πρόθυμοι να κάνουν με αφοσίωση το καθήκον τους και να επιδιώξουν την αλήθεια, είναι απλούστατα πολύ δειλοί. Όταν εμφανίστηκε ένας και μόνο μικρός διάβολος για να προκαλέσει αναστάτωση, αυτοί οι άνθρωποι, όσο χρονών κι αν ήταν, ζάρωσαν σε μια γωνιά και φοβήθηκαν· ο διάβολος κατάφερε να τους θέσει όλους υπό τον έλεγχό του κι εκείνοι δεν τολμούσαν ν’ αντισταθούν. Όταν το είδα αυτό, συνειδητοποίησα πόσο αξιολύπητοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι. Αν ο Θεός δεν προστάτευε τους ανθρώπους, δεν νοιαζόταν γι’ αυτούς και δεν τους προφύλασσε, αυτό το ανθρώπινο γένος δεν θα είχε κανέναν τρόπο να επιβιώσει. Δείτε αυτά τα πράγματα που συμβαίνουν στην αληθινή ζωή: Η συμπεριφορά των διαφόρων διαβόλων, οι στόχοι τους, καθώς και οι μέθοδοι και οι τακτικές τους όταν ενεργούν, χαρακτηρίζονται κατά βάση από συνέπεια και μπορεί εύκολα να τα διακρίνει κανείς. Παρ’ όλα αυτά, όταν εμφανίζονται διάφοροι διάβολοι για να προκαλέσουν διατάραξη και αναστάτωση και να περιορίσουν, να ελέγξουν, να αιχμαλωτίσουν και να βλάψουν σοβαρά τον εκλεκτό λαό του Θεού, ελάχιστοι άνθρωποι τολμούν να υψώσουν ανάστημα και ν’ αντισταθούν, κανένας δεν παίρνει την πρωτοβουλία να εκθέσει αυτούς τους διαβόλους, να τους διώξει από τα πόστα τους και να τους απομακρύνει από την εκκλησία· απλώς επιτρέπουν στους διαβόλους να ελέγχουν τον εκλεκτό λαό του Θεού και ν’ αναστατώνουν και να σαμποτάρουν το εκκλησιαστικό έργο. Αυτοί οι αξιολύπητοι άνθρωποι απλώς τα υπομένουν όλα· νιώθουν ταραχή μέσα τους και κλαίνε με μαύρο δάκρυ όσο προσεύχονται στον Θεό, αλλά δεν έχουν λύσεις· δεν έχουν σοφές μεθόδους και δεν χρησιμοποιούν την αλήθεια ως ένα ισχυρό όπλο για ν’ αντισταθούν στους διαβόλους, να τους πολεμήσουν και να τους αντιμετωπίσουν. Κανένας δεν το κάνει αυτό ούτε τολμά να το κάνει· δεν έχουν καν το θάρρος να πολεμήσουν τους διαβόλους. Σε οποιαδήποτε εκκλησία, αν εμφανιστούν κακοί άνθρωποι ή διάβολοι για να ελέγξουν τους ανθρώπους και να διαταράξουν και ν’ αναστατώσουν το εκκλησιαστικό έργο, οι περισσότεροι άνθρωποι απλώς το υπομένουν. Στο τέλος, ο οίκος του Θεού είναι εκείνος που βγαίνει μπροστά για ν’ αντιμετωπίσει αυτούς τους διαφόρων ειδών διαβόλους, βάζοντας ένα τέλος στην παραμονή τους στην εκκλησία, επιτρέποντας στους αδελφούς και στις αδελφές να προστατευτούν, να ζήσουν κανονικά την εκκλησιαστική ζωή, να τρώνε και να πίνουν κανονικά τα λόγια του Θεού και να κάνουν κανονικά τα καθήκοντά τους, και επιτρέποντας στα διάφορα αντικείμενα του εκκλησιαστικού έργου να προχωρήσουν με τάξη. Μόνο και μόνο επειδή ο Θεός στέλνει ανθρώπους και ο οίκος του Θεού ρυθμίζει και καθοδηγεί προσωπικά την εκτέλεση αυτού του συγκεκριμένου έργου, προστατεύονται αυτοί οι ανώριμοι, ανίδεοι και αδύναμοι άνθρωποι ώστε να μην τους παραπλανήσουν και να μην τους βλάψουν σοβαρά οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι. Πόσο αξιολύπητοι είναι αυτοί οι ανόητοι και ανίδεοι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια! Στο ευρύτερο περιβάλλον, ο Σατανάς έχει διαφθείρει ολόκληρο το ανθρώπινο γένος· σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα διαβίωσης, διάφοροι διάβολοι αναστατώνουν, ελέγχουν και βλάπτουν σοβαρά τους ανθρώπους. Κάποιοι άνθρωποι έχουν μικρό ανάστημα και ρηχά θεμέλια, οπότε όταν έρχονται αντιμέτωποι με την αναστάτωση που προκαλούν οι κακοί άνθρωποι, δεν μπορούν να δουν καθαρά αυτά τα πράγματα. Νομίζουν σε κάθε περίπτωση ότι δεν θα πρέπει να υπάρχουν κακοί άνθρωποι στην εκκλησία και νομίζουν ότι δεν υπάρχει αγάπη ή ανθρώπινη ζεστασιά ανάμεσα στους ανθρώπους. Κάποιοι δεν θέλουν καν να κάνουν πλέον τα καθήκοντά τους, λέγοντας: «Καλύτερα να πιστεύω στον Θεό από το σπίτι μου. Γιατί επιτρέπεται σε τέτοιους ανθρώπους να υπάρχουν στην εκκλησία;» Οι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια δεν μπορούν να δουν καθαρά αυτά τα πράγματα. Δεν είναι σε θέση να αντλήσουν διδάγματα από αυτά τα ζητήματα· δεν ξέρουν ότι όταν έρχονται αντιμέτωποι με τέτοια πράγματα, πίσω από αυτό κρύβονται οι καλές προθέσεις του Θεού· δεν ξέρουν σε ποιανού το πλευρό πρέπει να ταχθούν ή πώς να προσεγγίσουν αυτά τα ζητήματα χρησιμοποιώντας τις αλήθεια-αρχές· δεν είναι σε θέση να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους αληθινούς αδελφούς και τις αληθινές αδελφές για να εναντιωθούν στους διαβόλους και να τους πολεμήσουν. Δεν δείχνει αυτό ότι έχουν μικρό ανάστημα; Δεν είναι αυτό αξιολύπητο; (Ναι.)

Το πρώτο χαρακτηριστικό των ανθρώπων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, το οποίο αποκαλύπτεται στην καθημερινότητά τους, είναι το γεγονός ότι είναι αθεράπευτοι ψεύτες. Ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο ή το υπόβαθρό τους, και όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό, εφόσον τα λόγια τους εμπεριέχουν μονίμως ψέματα, εφόσον είναι όλο ψέματα και είναι αθεράπευτοι ψεύτες, αυτό σημαίνει ότι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους· δεν είναι άνθρωποι. Και οι άνθρωποι ψεύδονται, επειδή έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις· η δολιότητα και η μοχθηρία που εμπεριέχουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να ψεύδονται. Όμως, ο βαθμός στον οποίο ψεύδονται οι άνθρωποι διαφέρει από εκείνον στον οποίο ψεύδονται όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους. Αν κάποιος είναι αθεράπευτος ψεύτης, από μόνο του αυτό το γεγονός αρκεί για να αποδείξει ότι, ως προς την ουσία του, δεν είναι άνθρωπος, αλλά διάβολος. Λόγω της επίδρασης της συνείδησης, είναι εντελώς αδύνατο οι άνθρωποι να φτάσουν στο σημείο να είναι αθεράπευτοι ψεύτες. Παρότι υπάρχουν και στιγμές που οι άνθρωποι ψεύδονται και εξαπατούν, τα ψέματά τους είναι απλώς και μόνο μια κανονική αποκάλυψη διεφθαρμένης διάθεσης· πρόκειται για περιστασιακά ψέματα σε σχέση με ορισμένα ζητήματα. Παρόλο που προς τα έξω τα ψέματα των ανθρώπων μπορεί να φαίνονται ίδια με τα ψέματα των διαβόλων, υπάρχει διαφορά ως προς την ουσία τους. Όταν ψεύδονται οι διάβολοι, ποτέ δεν κατηγορούν τον εαυτό τους ούτε νιώθουν τύψεις. Επιπλέον, νιώθουν πολύ ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους, νιώθουν ικανοποίηση και αντλούν μια αίσθηση ολοκλήρωσης από τα ψέματα που λένε κι από τις ενέργειες εξαπάτησης που διαπράττουν. Αν ένα ψέμα δεν είναι επιτυχημένο, θα εντείνουν τις προσπάθειές τους, λέγοντας περισσότερα ψέματα και χρησιμοποιώντας πιο προηγμένες τακτικές εξαπάτησης, για να εξαπατήσουν περισσότερους ανθρώπους. Όταν, όμως, ψεύδονται οι κανονικοί άνθρωποι που έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, νιώθουν βάρος στη συνείδησή τους και κατηγορούν τον εαυτό τους, ενώ αισθάνονται και πολύ ντροπιασμένοι για να συνεχίσουν να ζουν. Αν έχουν εξαπατήσει κάποιον, νιώθουν κάποια ντροπή όταν τον συναντούν ξανά. Αν τους ζητηθεί να παραδεχθούν δημοσίως ότι είπαν ψέματα και να υποσχεθούν να μην πουν ποτέ ξανά κάποιο ψέμα, αλλά να λένε μόνο την αλήθεια, το τωρινό τους ανάστημα δεν μπορεί ακόμη ν’ ανταποκριθεί σε αυτό. Ωστόσο, έχουν επίγνωση μέσα τους, νιώθουν ντροπή και ενοχή και αισθάνονται άσχημα για τα ψέματα που είπαν· κατηγορούν μέσα τους τον εαυτό τους. Όμως, οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους είναι αθεράπευτοι ψεύτες. Όταν λένε ένα ψέμα, δεν κατηγορούν μέσα τους τον εαυτό τους και δεν νιώθουν καθόλου ενοχές. Γιατί δεν νιώθουν ενοχές; Επειδή είναι διάβολοι. Όταν κάποιος νιώθει ενοχές απέναντι στους ανθρώπους ή στον Θεό, όταν κατηγορεί μέσα του τον εαυτό του, τότε έχει την κανονική επίγνωση ενός ανθρώπινου όντος. Εκείνοι, εφόσον είναι διάβολοι, δεν έχουν τέτοια επίγνωση. Επομένως, μπορούν να συνεχίσουν να ψεύδονται, και μάλιστα εντείνουν τις προσπάθειές τους· θα συνεχίσουν να ψεύδονται και δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν ποτέ. Τελικά, πότε σταματούν τα ψέματά τους; Μόνο αφού αφήσουν την τελευταία πνοή της φυσικής τους ζωής, όταν δεν μπορούν πλέον να μιλήσουν, σταματούν και τα ψέματά τους. Όμως, το πνεύμα του ψεύτη διαβόλου που έχουν μέσα τους μετενσαρκώνεται σ’ έναν άλλο άνθρωπο, κι αυτός ο άνθρωπος θα συνεχίσει έπειτα να ψεύδεται. Επομένως, η φύση των διαβόλων βάσει της οποίας ψεύδονται δεν αλλάζει ποτέ. Είναι αθεράπευτοι ψεύτες. Οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους εξαπατούν τους πάντες και μπορούν να πουν οποιοδήποτε ψέμα. Μπορούν να ψεύδονται σε οποιαδήποτε περίσταση και για οποιοδήποτε ζήτημα, ενώ οι τακτικές τους στο ψέμα είναι ιδιαίτερα εξεζητημένες· κανένας δεν μπορεί να δει ότι ψεύδονται. Όπως βλέπεις, όταν λένε ένα ψέμα οι άνθρωποι που ψεύδονται συχνά, είναι όπως όταν ένας κανονικός άνθρωπος λέει την αλήθεια· φαίνεται πολύ φυσικό και δεν μπορείς να διακρίνεις κανένα ψεγάδι. Μπορεί να νομίζεις ότι λένε την αλήθεια. Αν θεωρήσεις ότι τα ψέματά τους είναι η αλήθεια, θα γελάνε μαζί σου μέσα τους και θα σκέφτονται: «Κορόιδο! Εγώ απλώς έπαιζα μαζί σου κι εσύ νόμιζες ότι λέω την αλήθεια; Πραγματικά, είσαι εντελώς ανόητος!» Την επόμενη φορά που θα σε δουν, θα συνεχίσουν να ψεύδονται και να παίζουν μαζί σου, απλώς και μόνο για να δουν πώς θα αντιδράσεις μόλις ακούσεις το ψέμα. Αν θεωρήσεις και πάλι ότι είναι η αλήθεια, θα νιώσουν ακόμα πιο ευτυχείς, θ’ αποκτήσουν μεγαλύτερη αίσθηση ολοκλήρωσης και θα νιώσουν ακόμη περισσότερο ότι ο τρόπος με τον οποίο φέρονται έχει αποτελέσματα. Πείτε Μου, είναι άνθρωποι; Έχουν ανθρώπινη επίγνωση; Έχουν ανθρώπινο αίσθημα συνείδησης; Προφανώς και όχι. Όσο πιο αποτελεσματικά είναι τα ψέματά τους, τόσο πιο ευχαριστημένοι και ευτυχείς νιώθουν μέσα τους, τόσο μεγαλύτερη είναι η αίσθηση ολοκλήρωσης που νιώθουν και τόσο πιο ικανοί αισθάνονται. Αν περάσει μία μέρα χωρίς να πουν ψέματα για να εξαπατήσουν κάποιον ή να παίξουν μαζί του, νιώθουν ότι αυτή η μέρα ήταν δυσάρεστη και δεν άξιζε καθόλου, και πρέπει να βρουν μια ευκαιρία να εξαπατήσουν τους άλλους. Για παράδειγμα, αν ένας διάβολος δει δύο ανθρώπους που έχουν καλή σχέση μεταξύ τους και συνεργάζονται αρμονικά στα καθήκοντά τους, νιώθει άβολα μέσα του και συλλογίζεται: «Ας σπείρω λίγη διχόνοια κι ας ξεκινήσω κάποιες φήμες για να κάνω εσάς τους δύο να στραφείτε ο ένας ενάντια στον άλλο, κι έτσι, και να θέλετε, δεν θα μπορέσετε να τα ξαναβρείτε». Με δύο κουβέντες και μόνο, αυτός ο διάβολος παγιδεύει αυτούς τους δύο ανθρώπους σε έναν ιστό σύγχυσης, κι έπειτα έχουν διαφωνίες και διαμάχες μεταξύ τους και η σχέση τους δεν είναι πλέον τόσο αρμονική όσο παλιά· αυτό κάνει τον συγκεκριμένο διάβολο να νιώθει περιχαρής, ιδιαίτερα ευτυχής. Οι διάβολοι που κρύβονται στην εκκλησία κάνουν μονίμως τέτοιου είδους πράγματα. Οι διάβολοι του άπιστου κόσμου συλλαμβάνουν βάναυσα τους αδελφούς και τις αδελφές. Αν πεις ότι δεν πιστεύεις πλέον στον Θεό ή ότι δεν Τον ακολουθείς, ή αν έχεις παράπονα από τον Θεό ή Τον προδώσεις, εκείνοι χαίρονται. Μπορείς να κάνεις τα πάντα: Μπορείς να τρως, να πίνεις, να εκπορνεύεσαι και να τζογάρεις, μπορείς να διαπράξεις εμπρησμό, φόνο και λεηλασία, μπορείς να διαπράξεις οποιοδήποτε έγκλημα· εφόσον δεν πιστεύεις στον Θεό, εκείνοι είναι ευτυχείς. Υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στα πράγματα που κάνουν οι διάβολοι μεταξύ των ανθρώπων και στα πράγματα που κάνει ο Σατανάς στο πνευματικό βασίλειο; Υπάρχουν καθόλου ομοιότητες; Αυτοί οι διάβολοι μισούν πολύ όποιον πιστεύει στον Θεό και βαδίζει στο σωστό μονοπάτι. Όταν βλέπουν ανθρώπους που επιδιώκουν την αλήθεια, που επιμένουν διαρκώς να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές, που καταθέτουν συχνά μαρτυρία για τον Θεό ή που κάνουν το καθήκον τους με αφοσίωση, όποιοι κι αν είναι αυτοί οι άνθρωποι, θυμώνουν και τους θεωρούν εχθρούς. Δεν πρόκειται για ζήλια· πρόκειται για μίσος. Για να πετύχουν τον σκοπό του αφανισμού, μία από τις μεθόδους που υιοθετούν είναι η εξαπάτηση μέσα από τα ψέματα, προκειμένου να σε αναστατώσουν, να σε παραπλανήσουν και να σε παρασύρουν. Μπορεί να μην έχουν κανένα όφελος όταν το κάνουν αυτό, αλλά μόλις σε παρασύρουν ώστε να χάσεις την πίστη σου στον Θεό, να γίνεις αρνητικός και αδύναμος και να μην είσαι πρόθυμος να κάνεις το καθήκον σου ή να μην μπορείς πλέον να συνεργάζεσαι αρμονικά με τους άλλους, έχουν πετύχει τον σκοπό τους, είναι ευτυχείς, και παύουν ν’ ανησυχούν. Αυτό δεν κάνουν οι διάβολοι; (Ναι.) Το γεγονός ότι οι διάβολοι είναι αθεράπευτοι ψεύτες είναι σίγουρο πέρα από κάθε αμφιβολία. Οποιοσδήποτε άνθρωπος —ανεξάρτητα από τη φυλή του, την εμφάνισή του, είτε είναι ψηλός είτε κοντός, παχύς ή αδύνατος, άσχημος ή όμορφος, ανεξάρτητα από το μορφωτικό του επίπεδο ή την προσωπικότητά του, είτε έχει μεγάλα είτε μικρά χαρίσματα, είτε έχει προτερήματα είτε όχι και όποια κι αν είναι τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι του— αρκεί να έχει μόνο ένα χαρακτηριστικό: να μπορεί να είναι αθεράπευτος ψεύτης και να μην αλλάζει ποτέ. Δεν μιλάμε για τα περιστασιακά ψέματα ούτε για τις περιπτώσεις όπου δεν έχει άλλη επιλογή ή για τις περιπτώσεις στις οποίες πρέπει να χρησιμοποιήσει σοφία για ένα συγκεκριμένο ζήτημα· εδώ πρόκειται για το γεγονός ότι επιμένει να ψεύδεται, να επινοεί πράγματα, να χρησιμοποιεί τεχνάσματα και να κάνει μικροπρεπείς ελιγμούς, ανεξάρτητα από την αναγκαιότητα, την περίσταση, το υπόβαθρο ή το ζήτημα. Αν έχει αυτό το χαρακτηριστικό, τότε αυτός ο άνθρωπος είναι πέρα για πέρα διάβολος. Μην πιστεύεις σε καμία περίπτωση ότι μπορεί να γίνει καλός άνθρωπος και μην πιστεύεις σε καμία περίπτωση τα ωραία λόγια που βγαίνουν από το στόμα του. Ακόμη κι αν εκφράζει αποφασιστικότητα ή δίνει τρομερούς όρκους, μην τον πιστεύεις, επειδή είναι διάβολος κι όχι άνθρωπος. Οι διάβολοι, ακόμη κι αν δίνουν τρομερούς όρκους, το κάνουν απλώς και μόνο για ν’ αντιμετωπίσουν προσωρινά την κατάσταση· είναι όλα μια απάτη. Είναι ουσιαστικά ανίκανοι να ενεργήσουν με βάση τους όρκους που δίνουν. Αν τους πιστέψεις, τότε είσαι ανόητος· δεν μπορείς να δεις καθαρά την ουσία των διαβόλων. Μπορούν να λένε ψέματα για τα πάντα, επομένως και οι τρομεροί όρκοι που δίνουν είναι επίσης ψέματα. Επειδή δεν πιστεύουν ποτέ ότι ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα πάντα ούτε ότι ο Θεός θα ανταποδώσει ανάλογα με τις πράξεις του κάθε ανθρώπου —επειδή δεν πιστεύουν ότι ο Θεός μπορεί να ενεργήσει μ’ αυτόν τον τρόπο— ακολουθούν μόνο τη δική τους βούληση όταν ενεργούν, λένε ψέματα και εξαπατούν τους άλλους όπως τους αρέσει· είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό των διαβόλων και παράλληλα είναι η φύση-ουσία τους. Το βλέπετε πλέον καθαρά αυτό το ζήτημα, έτσι δεν είναι; (Ναι.)

Εξαιτίας των διεφθαρμένων διαθέσεών τους, και όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα ψεύδονται όπως ακριβώς οι διάβολοι, αλλά όταν τους κατηγορήσει κάποιος, θα το παραδεχθούν ως έναν βαθμό μέσα τους. Παρόλο που μπορούν να το παραδεχθούν, επειδή έχουν την ιδιότητα ενός ζώου, δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια, οπότε δεν καταλαβαίνουν ποτέ τι ακριβώς σημαίνει να μην ψεύδεται κανείς ή τι ακριβώς σημαίνει να ενεργεί κανείς σύμφωνα με τις αρχές. Ακόμη κι αν πουν: «Δεν πρόκειται να πω ποτέ ξανά ψέματα, θέλω να λέω την αλήθεια», όταν προσπαθούν να το κάνουν αυτό πράξη, φαίνονται πολύ αδέξιοι και ηλίθιοι. Οι άλλοι το βρίσκουν αστείο και μόνο που το βλέπουν, και λένε: «Καλά, ποιος κάνει έτσι πράξη την αλήθεια; Πρώτη φορά βλέπω τέτοιο πράγμα· πραγματικά νιώθω πως διευρύνθηκαν οι ορίζοντές μου!» Μοιάζουν με ζώο που στέκεται όρθιο και περπατάει με τα δύο πόδια σαν άνθρωπος· το θέαμα είναι πολύ αλλόκοτο και περίεργο. Επίσης, κάποιοι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα θέλουν να είναι ειλικρινείς και να κάνουν κάποια καλά πράγματα, αλλά δεν μπορούν να βρουν τις ακριβείς αρχές άσκησης. Η άσκησή τους είναι πολύ άτοπη και καταντά αστεία. Οι άλλοι το βρίσκουν αστείο και μόνο που το βλέπουν, κι ωστόσο αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να νομίζουν ότι είναι ειλικρινείς. Δεν είναι γελοίο αυτό; Έστω ότι τους λες: «Αν θέλεις να είσαι ειλικρινής, θα πρέπει να φροντίσεις να μη λες ψέματα, να μη βρίσκεις προφάσεις, να μην προσπαθείς να δικαιολογείς τον εαυτό σου και να μην προβάλλεις παράλογα επιχειρήματα. Αυτό αρκεί. Αυτό σημαίνει να είναι κανείς ειλικρινής. Αν κάνεις πράγματα που παραβαίνουν την αλήθεια, κι επομένως κάνεις παραβάσεις, μπορείς να ανοιχτείς και να ξεγυμνώσεις τον εαυτό σου. Απλώς αποδέξου ό,τι λέει ο οποιοσδήποτε, εφόσον αυτό συνάδει με την αλήθεια. Μην κάνεις πράγματα που στερούνται λογικής ή είναι γελοία». Εκείνοι, όμως, δεν το κατανοούν αυτό. Όταν το κάνουν αυτό πράξη, σφάλλουν. Ποιο θα λέγατε ότι είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα των ανθρώπων αυτού του είδους; Είναι ότι δεν πληρούν το πρότυπο των κανονικών ανθρώπων. Υπάρχει κάποια διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα και στους ανθρώπους που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους; (Ναι.) Πού έγκειται η διαφορά; (Η άσκησή τους δεν είναι στρεβλή επειδή είναι διάβολοι με διαβολική φύση, αλλά κυρίως επειδή δεν έχουν επίπεδο και δεν μπορούν ν’ αποκτήσουν το κανονικό σκεπτικό και την κανονική λογική που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι.) Σωστά· το επίπεδό τους υστερεί. Οι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου μπορεί υποκειμενικά να θέλουν να κάνουν πράξη την αλήθεια, αλλά δεν μπορούν να συλλάβουν τις αρχές· μπορούν μόνο να τηρούν κανονισμούς. Επομένως, η άσκησή τους είναι ριζοσπαστική, ανόητη και ηλίθια. Οι άλλοι θέλουν να τους βοηθήσουν, αλλά δεν ξέρουν από πού ν’ αρχίσουν, επειδή η διάθεσή αυτών των ανθρώπων είναι σαν ένας σκαντζόχοιρος καλυμμένος με αγκάθια. Όπως κι αν συναναστραφεί κανείς μαζί τους πάνω στην αλήθεια, εκείνοι φαίνονται ανίκανοι να την κατανοήσουν ή να τη συλλάβουν. Μετά από πέντε ή έξι χρόνια βοήθειας και υποστήριξης, κατανοούν μόνο λίγα λόγια και δόγματα και εξακολουθούν να μην μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια. Το επίπεδό τους είναι πάρα πολύ χαμηλό. Κι ωστόσο, αυτοί οι ηλίθιοι άνθρωποι κάνουν μονίμως αηδιαστικά πράγματα. Όταν δεν πρόκειται για σημαντικά ή σπουδαία ζητήματα, για εθιμοτυπικούς λόγους ή για να διατηρήσεις τα προσχήματα, μπορείς και πάλι να κάνεις την κίνηση να μιλήσεις μαζί τους. Όταν, όμως, εμπλέκονται σπουδαία ζητήματα, για παράδειγμα, όταν γίνεται συζήτηση για την εκτέλεση καθηκόντων ή έργου, έχεις μια περίεργη, άβολη αίσθηση και φοβάσαι ότι θ’ αντισταθούν ή θα διαφωνήσουν με κάποιον τρόπο και θα σε φέρουν σε δύσκολη θέση. Δεν αξίζει να συζητάς σπουδαία ζητήματα με τέτοιους ανθρώπους. Πολύ απλά, δεν μπορείς ν’ αλληλεπιδράσεις μαζί τους· όταν αλληλεπιδράς μαζί τους, προκαλούνται πάρα πολλά προβλήματα και παράλληλα επηρεάζονται τα σπουδαία ζητήματα. Ξεστομίζουν μονίμως διαστρεβλωμένα επιχειρήματα και σχόλια που είναι άσχετα με το θέμα, τα οποία, πολύ απλά, είναι αηδιαστικό να τα ακούει κανείς. Τι άλλα στρεβλά πράγματα έχουν κάνει οι άνθρωποι αυτού του είδους; Αν ένας τέτοιος άνθρωπος αναπτύξει αισθήματα για ένα άτομο του αντίθετου φύλου κι έχει μοχθηρή λαγνεία, νομίζει ότι πρέπει να είναι ειλικρινής, ότι πρέπει ν’ ανοιχτεί σε σχέση μ’ αυτό το ζήτημα κι ότι δεν μπορεί να το κρατά καταπιεσμένο μέσα του, οπότε, κατά τη διάρκεια μιας συνάθροισης, μιλάει δημοσίως γι’ αυτό το ζήτημα. Το άτομο του αντίθετου φύλου για το οποίο έχει αισθήματα νιώθει περίεργα και άβολα όταν το ακούει αυτό, και έρχεται σε δύσκολη θέση. Αν προσπαθήσεις να τον σταματήσεις, εκνευρίζεται και λέει: «Εγώ μιλάω μέσα από την καρδιά μου και είμαι ειλικρινής. Με ποιο δικαίωμα μ’ εμποδίζεις να κάνω πράξη την αλήθεια; Είναι δικαίωμά μου! Επιτέλους βρήκα το θάρρος να μιλήσω γι’ αυτό, κι ωστόσο εσύ μου το απαγορεύεις! Ούτε ο ίδιος ο Θεός δεν μου το απαγορεύει· με ποιο δικαίωμα, λοιπόν, το κάνεις εσύ; Ακόμη κι ο Θεός μού δίνει την ευκαιρία να είμαι ειλικρινής· μόνο εσύ με περιφρονείς και δεν μ’ αφήνεις να είμαι ειλικρινής. Αν κρατήσω αυτό το ζήτημα καταπιεσμένο μέσα μου και δεν μιλήσω γι’ αυτό, τότε δεν συγκαλύπτω τα γεγονότα; Δεν δείχνει αυτό ότι είμαι δόλιος; Τότε δεν θα ήμουν ειλικρινής. Αν δεν είμαι ειλικρινής, θα με σώσει και πάλι ο Θεός;» Όπως βλέπεις, όλοι όσοι το ακούνε αυτό νιώθουν περίεργα και αμήχανα, κι ωστόσο αυτός ο άνθρωπος επιμένει να μπει σε λεπτομέρειες, και μάλιστα δεν μπορείς καν να τον περιορίσεις. Πείτε Μου, σε σχέση μ’ αυτό το ζήτημα, θα πρέπει να είναι κανείς ανεκτικός και υπομονετικός ή να συναναστραφεί πάνω στις αλήθεια-αρχές για να τον περιορίσει; (Θα πρέπει να συναναστραφούμε πάνω στις αλήθεια-αρχές για να τον περιορίσουμε.) Αν κάποιος προσπαθήσει πρώτα να τον βοηθήσει από αγάπη, παροτρύνοντάς τον να μη λέει στο εξής τέτοια πράγματα που δεν είναι εποικοδομητικά για τους άλλους, θα είναι σε θέση να το κατανοήσει και να το αποδεχθεί αυτό; (Όχι.) Τότε, ένας τέτοιος άνθρωπος είναι επιρρεπής στις στρεβλώσεις, είναι κάπως ανόητος και η λογική του δεν είναι πολύ ορθή, οπότε το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να τον περιορίσει. Όλοι οι άνθρωποι έχουν μοχθηρή λαγνεία και, κατά καιρούς, μπορεί κάποιος να έχει κάποια αισθήματα ή να κάνει κάποιες σκέψεις για ένα άτομο του αντίθετου φύλου. Αρκεί να το αναγνωρίζει αυτό ιδιωτικά. Αν τα πράγματα παίρνουν άσχημη κατεύθυνση, θα πρέπει κανείς να ελαχιστοποιεί την επαφή μ’ έναν τέτοιο άνθρωπο ή ν’ αποφεύγει στο εξής να βρίσκεται μόνος μαζί του. Οι άνθρωποι που έχουν κανονική ανθρώπινη φύση χρησιμοποιούν σοφές μεθόδους και ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές όταν αντιμετωπίζουν τέτοια ζητήματα. Ξέρουν ότι δεν μπορούν να χειριστούν ένα τέτοιο ζήτημα απλώς και μόνο εφαρμόζοντας τις αρχές άσκησης του να είναι ειλικρινείς, αλλά ότι θα πρέπει επίσης να εφαρμόσουν και κάποιες αρχές σοφίας. Όμως, οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα δεν ξέρουν πώς να χειρίζονται τέτοια ζητήματα, και μάλιστα θεωρούν ότι αν ανοιχτούν δημοσίως για τέτοια πράγματα, είναι ειλικρινείς. Δεν ξέρουν τι συνέπειες θα επιφέρει αυτό. Όταν προσπαθούν να είναι ειλικρινείς, απλώς τηρούν έναν κανονισμό και μια τυπική διαδικασία. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Προκαλούν μπελάδες στον εαυτό τους, στο άτομο για το οποίο έχουν αισθήματα, και σε όλους τους άλλους. Το άτομο για το οποίο έχουν αισθήματα επηρεάζεται και περιορίζεται από αυτό το ζήτημα, και νιώθει ότι δεν είναι σε θέση ν’ αντιμετωπίσει την κατάσταση. Και όλοι οι άλλοι νιώθουν κάπως αμήχανα όταν το ακούνε, και σκέφτονται: «Αν ακούσουμε, είναι σαν να επεμβαίνουμε αδιάκριτα στην ιδιωτική ζωή κάποιου· αν, όμως, δεν ακούσουμε, και πάλι θα επιμείνουν να μιλήσουν, νομίζοντας ότι είναι ειλικρινείς». Όπως βλέπεις, όλοι θεωρούν αυτό το ζήτημα ακανθώδες και προβληματικό. Δεν θα έλεγες ότι τέτοιοι άνθρωποι είναι μεγάλος μπελάς; Αν συναναστραφείς πάνω στις αρχές, δεν τις αποδέχονται και λένε: «Όταν εσείς είστε ειλικρινείς και ανοίγεστε, μπορείτε να λέτε τα πάντα, αλλά όταν λέω κάτι εγώ, πειράζει. Κι εγώ ειλικρινής δεν είμαι; Γιατί εγώ δεν έχω το δικαίωμα να μιλήσω;» Δεν δίνουν καν προσοχή σ’ αυτά που λένε οι άλλοι. Είναι το δικό τους ζήτημα κατάλληλο για συναναστροφή δημοσίως; Αυτοί οι άνθρωποι πολύ απλά δεν μπορούν να το δουν καθαρά αυτό και δεν κατανοούν τις αρχές του να είναι κανείς ειλικρινής. Στο τέλος, τους κάνουν όλους να αισθάνονται ότι είναι αρκετά δύσκολο να χειριστούν την κατάσταση. Οι άνθρωποι του ίδιου είδους θα τους μιμηθούν, λέγοντας: «Κοίτα, μπορούν να συναναστρέφονται ακόμη και για τέτοια πράγματα. Έχουν πραγματικά αποφασιστικότητα, είναι πραγματικά ειλικρινείς!» Όσοι έχουν ανόθευτη κατανόηση ξέρουν μόλις το ακούσουν αυτό ότι η άσκησή τους είναι λανθασμένη και ότι έχει αποκλίνει. Αν θέλεις να τους βοηθήσεις, πολύ απλά δεν πρόκειται να το αποδεχθούν. Τι θα πουν; «Δεν θα μπορέσεις να με βοηθήσεις. Η κατανόησή μου είναι διαφορετική από τη δική σου. Εγώ θ’ ασκηθώ μ’ αυτόν τον τρόπο». Τι μπορεί να γίνει, λοιπόν; Είσαι σε θέση να τους βοηθήσεις; (Όχι.) Αν προσπαθήσεις πραγματικά να τους βοηθήσεις, απλώς θα καταλήξεις να κάνεις χειρότερα τα πράγματα· όχι μόνο δεν πρόκειται να το αποδεχθούν, αλλά θα διαφωνήσουν μαζί σου και δεν θα σε αφήσουν σε ησυχία. Δεν είναι προβληματικό αυτό; (Ναι.)

Και όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα εμφανίζουν εκδηλώσεις ψεύδους, αλλά τα δικά τους ψέματα δεν εκδηλώνονται ακριβώς όπως τα ψέματα εκείνων που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους. Η στάση τους απέναντι στα ψέματα και οι μέθοδοι που υιοθετούν όταν ψεύδονται είναι επίσης διαφορετικές. Όταν ξεσκεπάζονται τα ψέματα που λένε όσοι είναι διάβολοι, ακόμη κι αν, επειδή δεν έχουν άλλη εναλλακτική, παραδέχονται προς τα έξω ότι είπαν ψέματα, εξακολουθούν να νιώθουν απολύτως δικαιολογημένοι. Πιστεύουν ότι δεν έγινε και κάτι το σπουδαίο. Ή, ακόμη κι αν εκφράσουν τη στάση τους και παραδεχθούν ενώπιον όλων ότι ήταν λάθος να πουν ψέματα, στα παρασκήνια εξακολουθούν να ψεύδονται και να εξαπατούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, χωρίς ν’ αλλάξουν καθόλου. Πολύ απλά, δεν θεωρούν ότι το ψέμα είναι κάτι μοχθηρό ή αρνητικό. Είναι το όπλο τους για την επιβίωσή τους· πώς θα μπορούσαν να το σταματήσουν; Όσοι είναι αθεράπευτοι ψεύτες πιστεύουν το εξής: «Ζώντας σ’ αυτόν τον ανθρώπινο κόσμο, αν κάποιος δεν έλεγε ψέματα, αν ανοιγόταν και ξεγύμνωνε τον εαυτό του στους άλλους για τα πάντα, κι αν οι άλλοι μάθαιναν και μπορούσαν ν’ αντιληφθούν τα πάντα, θα εξακολουθούσε να έχει εαυτό; Θα εξακολουθούσε να έχει οποιοδήποτε νόημα η ζωή; Θα εξακολουθούσε να έχει αξιοπρέπεια; Εξάλλου, αν κάποιος έλεγε μονίμως την απόλυτη αλήθεια για τα πάντα, πόσο μονότονη και ανιαρή θα ήταν η ζωή! Πολύ απλά, θα πρέπει να λέμε ψέματα, είτε υπάρχει λόγος είτε όχι». Όπως και να το δούμε, είτε ψεύδονται σκοπίμως είτε ακούσια, πρόκειται για μια φυσική αποκάλυψη της φύσης τους. Με λίγα λόγια, το γεγονός ότι οι διάβολοι είναι αθεράπευτοι ψεύτες είναι ένα κυρίαρχο χαρακτηριστικό τους· αυτό είναι σίγουρο πέρα από κάθε αμφιβολία. Και μόνο από αυτό το σημείο αν το εξετάσει κανείς, είναι εντελώς αδύνατο οι άνθρωποι αυτού του είδους ν’ αποδεχθούν την αλήθεια και να είναι ειλικρινείς· σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να το κάνουν αυτό. Επιπλέον, νιώθουν περιφρόνηση για την απαίτηση του Θεού να είναι ειλικρινείς. Είτε έρχονται αντιμέτωποι μ’ ένα συγκεκριμένο ζήτημα είτε όχι, η στάση τους απέναντι στην απαίτηση του Θεού να είναι ειλικρινείς οι άνθρωποι είναι πάντα μια στάση περιφρόνησης, κοροϊδίας, αποστροφής και απέχθειας. Βλέπουν με απαξίωση την απαίτηση του Θεού και την αρχή διαγωγής που σχετίζεται με την ειλικρίνεια. Από τα βάθη της καρδιάς τους, αποστρέφονται την αλήθεια και δεν την αποδέχονται· και μάλιστα, αντιτίθενται απολύτως στην ειλικρίνεια και αρνούνται να είναι ειλικρινείς.

Το γεγονός ότι είναι αθεράπευτοι ψεύτες είναι ένα ιδιαίτερα εμφανές χαρακτηριστικό όσων έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους. Όσο έχεις στενή επαφή μαζί τους, όσο αλληλεπιδράς, επικοινωνείς και συσχετίζεσαι μαζί τους στο έργο ή στη ζωή, θα φανερώνεται σιγά σιγά αυτό τους το χαρακτηριστικό και το αληθινό τους πρόσωπο, δηλαδή, το γεγονός ότι είναι αθεράπευτοι ψεύτες. Επομένως, είναι πολύ εύκολο να διακρίνει κανείς αυτούς τους ανθρώπους. Δεν χρειάζεται να εξετάσεις τις σκέψεις και τις απόψεις κάποιου για τους άλλους ανθρώπους, τα γεγονότα ή τα πράγματα. Μόλις διαπιστώσεις ότι είναι αθεράπευτος ψεύτης, με βάση αυτό το σημείο και μόνο, μπορείς να πεις με εκατό τοις εκατό βεβαιότητα ότι είναι διάβολος κι όχι άνθρωπος. Κάποιοι άνθρωποι ρωτάνε: «Υπάρχει έστω και μία τοις εκατό πιθανότητα κάποιος που είναι αθεράπευτος ψεύτης να μην είναι διάβολος και να έχει ακόμα ελπίδα να φτάσει στη σωτηρία;» Σου λέω ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως πιθανότητα. Όποιος είναι αθεράπευτος ψεύτης είναι εκατό τοις εκατό διάβολος· δεν υπάρχει ούτε μία τοις εκατό πιθανότητα να ισχύει κάτι διαφορετικό. Είναι κατανοητό αυτό; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Μήπως θα υπήρχε περίπτωση κάποιοι άνθρωποι να είναι αθεράπευτοι ψεύτες επειδή έχουν διαφθαρεί πολύ βαθιά, έχουν επηρεαστεί σοβαρότατα από τις πονηρές τάσεις της κοινωνίας και έχουν θαφτεί η συνείδηση και η λογική της ανθρώπινης φύσης τους ή οι ίδιοι έχουν αφομοιωθεί εντελώς από διαβόλους; Μήπως γι’ αυτό είναι αθεράπευτοι ψεύτες; Αν, αφού οι αδελφοί και οι αδελφές τούς προσφέρουν βοήθεια και υποστήριξη για ένα διάστημα, κι αφού ποτιστούν και τραφούν με τα λόγια του Θεού, καταφέρει σταδιακά ν’ αφυπνιστεί η συνείδησή τους και ν’ ανακάμψει η λογική τους, δεν θ’ αλλάξουν τότε και δεν θα σταματήσουν να είναι αθεράπευτοι ψεύτες;» Σου λέω ότι δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα, ούτε μία στα δέκα εκατομμύρια. Επομένως, όποιος είναι αθεράπευτος ψεύτης είναι διάβολος, δεν είναι σε καμία περίπτωση άνθρωπος, και δεν έχει ούτε στο ελάχιστο κανονική ανθρώπινη φύση. Είναι κατανοητό αυτό; (Είναι κατανοητό.) Αυτό είναι βέβαιο· δεν υπάρχουν εξαιρέσεις ούτε ειδικές συνθήκες. Θα πρέπει να το βλέπετε καθαρά αυτό το ζήτημα. Ίσως να δεις κάποιον που, όταν χειρίζεται ένα ζήτημα, λέει κάτι αναληθές στους άπιστους —όπως ένα ψέμα— προκειμένου να διαφυλάξει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να προστατεύσει τους αδελφούς και τις αδελφές. Τότε, έχεις αμφιβολίες γι’ αυτό το ζήτημα και σκέφτεσαι: «Παλιότερα, νόμιζα ότι ήταν άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια· πώς μπόρεσε, λοιπόν, να πει ψέματα για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα; Αν μπορεί να λέει ψέματα γι’ αυτό το σημαντικό ζήτημα, μήπως είναι διάβολος; Μήπως το ότι επιδιώκει την αλήθεια είναι ένα προσωπείο;» Είναι σωστός αυτός ο τρόπος κατανόησης; (Όχι.) Πού έγκειται το λάθος; Πώς θα πρέπει να δει κανείς σωστά αυτό το ζήτημα; (Δεν έχει διακρίνει την πρόθεση πίσω από τις ενέργειες αυτού του ανθρώπου ούτε το αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται. Αν κάποιος λέει κάτι αναληθές, αλλά το κάνει αυτό για να πετύχει ένα θετικό αποτέλεσμα —να διαφυλάξει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να προστατεύσει τους αδελφούς και τις αδελφές— αυτό δεν είναι ψέμα· είναι ένα είδος σοφίας. Δεν έχει διακρίνει τη διαφορά ανάμεσα στο ψέμα και στην άσκηση σοφίας.) Πρέπει να βλέπεις καθαρά τη φύση του ψεύδους. Να εξετάζεις σε ποια αρχή βασίζεται ένα ψέμα και ποιον σκοπό επιδιώκει να πετύχει. Αν κάποιος λέει κάτι αναληθές για να πετύχει ένα θετικό αποτέλεσμα και να τηρήσει τις αρχές, αυτό δεν είναι ψέμα· είναι σοφία. Επιπλέον, να παρατηρείς αν πρόκειται για κάποιον που είναι αθεράπευτος ψεύτης στην καθημερινότητα. Αν είπε ψέματα μόνο σε μία περίσταση, δεν μπορείς να καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι ψεύδεται πάντα ή ότι είναι αθεράπευτος ψεύτης, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Αν, σε ένα σημαντικό ζήτημα, είπε κάτι αναληθές για να διαφυλάξει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και εσύ τον χαρακτηρίσεις αθεράπευτο ψεύτη, αυτό είναι στρεβλό. Το να χαρακτηρίζεις και να βλέπεις τους ανθρώπους μ’ αυτόν τον τρόπο δεν συνάδει με τις αρχές. Αν είπε ψέματα σε μία περίσταση για να προστατεύσει την υπόληψη και τη φήμη του, αλλά γενικά δεν ψεύδεται στα περισσότερα ζητήματα και, ακόμη κι αν ψεύδεται, μπορεί έπειτα να το διορθώσει, τότε ούτε ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να προσδιοριστεί ως αθεράπευτος ψεύτης. Μόνο όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους είναι αθεράπευτοι ψεύτες. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Λες ότι είναι αθεράπευτοι ψεύτες, αλλά μερικές φορές λένε και την αλήθεια. Για παράδειγμα, αγόρασαν κάτι, κι όταν κάποιος ρώτησε την τιμή, είπαν την αλήθεια· δεν είπαν ψέματα γι’ αυτό. Πώς μπορείς να λες ότι είναι αθεράπευτοι ψεύτες;» Όταν δεν εμπλέκονται η ιδιωτική τους ζωή, τα συμφέροντά τους, η θέση τους ή η υπόληψή τους, δεν χρειάζεται να πουν ψέματα. Είναι και γι’ αυτούς κουραστικό να λένε ψέματα, οπότε, για να γλιτώσουν την ταλαιπωρία, δεν λένε ψέματα για ασήμαντα πράγματα. Ωστόσο, απλώς και μόνο το γεγονός ότι δεν ψεύδονται σε μία περίσταση ή δεν ψεύδονται για ασήμαντα πράγματα δεν σημαίνει ότι δεν είναι αθεράπευτοι ψεύτες. Θα πρέπει απλώς να παρατηρήσεις αν ψεύδονται όταν επικοινωνούν με τους άλλους, όταν περιγράφουν ή εξιστορούν σημαντικά γεγονότα, όταν εμπλέκονται τα συμφέροντά τους, η φήμη και το κέρδος τους, η θέση, οι προοπτικές ή οι ευθύνες τους, ή όταν εμπλέκονται οι απόψεις τους. Σε μια τέτοια περίπτωση, παρατήρησε πόση αναλήθεια εμπεριέχεται στα λόγια τους, πόση αλήθεια και πόση αξιοπιστία. Έστω πως τα λόγια τους εμπεριέχουν πάρα πολλή αναλήθεια και ουσιαστικά κάνουν το άσπρο μαύρο, επινοούν πράγματα από το πουθενά και ρίχνουν την ευθύνη σε άλλους· κι έστω πως αποδίδουν σε άλλους τα κακά πράγματα που έκαναν οι ίδιοι και παίρνουν εκείνοι τα εύσημα για τα καλά πράγματα που έκαναν οι άλλοι· έστω, επίσης, ότι έκαναν ένα λάθος σ’ ένα ζήτημα και, ενώ θα έπρεπε ν’ αναλάβουν την ευθύνη, κατάφεραν να τη γλιτώσουν, αποφεύγοντας πλήρως την ευθύνη τους και χρεώνοντάς τη σε άλλους· ή έστω ότι δεν έκαναν καλά το έργο τους, δεν πλήρωσαν ένα τίμημα, δεν εκπλήρωσαν την ευθύνη τους ή δεν το έκαναν επειδή φοβήθηκαν τον κίνδυνο, και είπαν ψέματα, δίνοντας μια σχετικά εύλογη δικαιολογία για να συγκαλύψουν την αλήθεια και να απαλλαγούν από την ευθύνη. Όλα αυτά δεν είναι ψέματα; (Ναι.) Όλα αυτά είναι ψέματα. Πρόκειται για αθεράπευτους ψεύτες. Με άλλα λόγια, όποτε τα ζητήματα αφορούν τα προσωπικά τους συμφέροντα, τις ευθύνες τους, την υπόληψή τους, τη θέση τους και ούτω καθεξής, λένε ψέματα για όλα αυτά. Για παράδειγμα, κάποιος αγόρασε μια καρέκλα για μια οικογένεια φιλοξενίας, η οποία κόστισε εβδομήντα γουάν. Μόλις επέστρεψε και πήγε να αναφέρει το κόστος, σκέφτηκε: «Αυτή η διαδρομή ήταν αρκετά κουραστική και δεν γίνεται να μπήκα στον κόπο για το τίποτα. Πρέπει με κάποιον τρόπο να βγάλω τριάντα γουάν. Αυτό το ποσό είναι για τον κόπο μου, μιας και έκανα αυτό το θέλημα». Έτσι, είπε ότι η καρέκλα κόστισε εκατό γουάν. Όπως βλέπεις, είπε ψέματα, έτσι δεν είναι; Γιατί είπε ψέματα; (Ήθελε να επωφεληθεί λίγο.) Ήθελε να βγάλει ένα μικρό κέρδος. Έστω ότι κάνει το καθήκον του μαζί με άλλους αδελφούς και αδελφές και βλέπει ότι δύο άνθρωποι τα πηγαίνουν καλά, και σκέφτεται: «Κανένας δεν έχει φιλίες μ’ εμένα, όλοι με περιφρονούν και κανένας δεν τα πηγαίνει καλά μαζί μου. Για να σας ανακατέψω λίγο εσάς τους δύο και να σπείρω λίγη διχόνοια στη σχέση σας». Έτσι, λέει στον έναν άνθρωπο: «Ο τάδε είπε ότι πιστεύεις πως είσαι πολύ μορφωμένος, αλλά αν είσαι όντως τόσο μορφωμένος, πώς γίνεται να μην μπορείς να γράψεις άρθρα;» Έπειτα, πηγαίνει στον άλλο άνθρωπο και λέει: «Ο τάδε είπε ότι παρόλο που είσαι ψηλός, δεν έχεις καλές αναλογίες και το επάνω μέρος του σώματός σου είναι δυσανάλογο με το κάτω μέρος». Με δυο κουβέντες και μόνο, σπέρνει τη διχόνοια ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο ανθρώπους. Όταν οι δυο τους συναντιούνται ξανά, επειδή θυμούνται τα διχαστικά λόγια, αντιπαθούν ο ένας τον άλλο και νιώθουν αμήχανα. Τι όφελος είχε ο υποκινητής; Προς τα έξω, φαίνεται ότι δεν κέρδισε τίποτα, αλλά όταν βλέπει αυτούς τους δύο να απομακρύνονται και τη σχέση τους να χαλάει, νιώθει πολύ καλά μέσα του και δεν ζηλεύει πλέον. Έπειτα, πιστεύει ότι έχει αποκτήσει ένα πλεονέκτημα. Επομένως, ψεύδεται ακόμη και σ’ αυτό το ζήτημα. Κάποιος μπορεί να πει: «Δεν δείχνει αυτό ότι έβλαψε τους άλλους χωρίς να επωφεληθεί ο ίδιος; Αν αυτοί οι δύο μιλήσουν μεταξύ τους, δεν θα μάθουν ότι εσύ ήσουν ο υποκινητής που μπήκε ανάμεσά τους; Δεν θα έχεις προκαλέσει συμφορά στον εαυτό σου;» Τον νοιάζει αυτό; Δεν τον νοιάζει. Εφόσον χωριστούν αυτοί οι δύο, εκείνος δεν ζηλεύει πια και πιστεύει ότι έχει αποκτήσει ένα πλεονέκτημα. Αυτό δεν είναι κάτι που κάνουν οι διάβολοι; (Ναι.) Έτσι ακριβώς ενεργούν οι διάβολοι.

Όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους μπορεί να μιλάνε ειλικρινά για δευτερεύοντα, ασήμαντα ζητήματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι στη φύση τους να ψεύδονται. Σε όλα τα ζητήματα, είτε σημαντικά είτε ασήμαντα, εφόσον πιστεύουν ότι εμπλέκεται η εικόνα τους, εφόσον νιώθουν άβολα ή θέλουν ν’ αποκτήσουν κάποιο όφελος ή να πετύχουν κάποιο στόχο, εφόσον έχουν μια πρόθεση και θέλουν να ενεργήσουν, η προσέγγισή τους θα είναι σίγουρα να χρησιμοποιήσουν ψέματα για να το πετύχουν. Πρόκειται για αθεράπευτους ψεύτες. Ίσως να μη λένε ψέματα σε ό,τι έχει να κάνει με ζητήματα τροφής, ένδυσης ή στέγασης· συνήθως, δεν θα έμπαιναν στον κόπο να δαπανήσουν πνευματική ενέργεια για να πουν ψέματα για ασήμαντα πράγματα. Επιπλέον, στα δικά τους μάτια, κάποιοι άνθρωποι πολύ απλά δεν είναι στην ίδια στάθμη ή βαθμίδα με αυτούς, δεν μπαίνουν καν στον κόπο να τους δώσουν σημασία και δεν αντλούν καμία αίσθηση ολοκλήρωσης όταν παίζουν μαζί τους ή τους χειραγωγούν, οπότε δεν τους ενδιαφέρει να ενεργήσουν εναντίον τους με κανέναν τρόπο. Αν πρόκειται να ενεργήσουν ενάντια σε κάποιον, θα πρέπει να είναι κάποιος που θεωρούν ίσο τους, κάποιος με τον οποίο μπορούν να παίξουν παιχνίδια και είναι αντίπαλός τους· μόνο τότε θα δώσουν σημασία σ’ αυτόν τον άνθρωπο. Αυτό είναι άλλο ένα χαρακτηριστικό των διαβόλων. Αν είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, νομίζουν ότι στερείσαι νοημοσύνης, ότι δεν είσαι ικανός ούτε άξιος να παίξεις παιχνίδια μαζί τους, και το βρίσκουν αυτό ανιαρό, οπότε σε αγνοούν. Οι διάβολοι είναι επιλεκτικοί όσον αφορά τους ανθρώπους με τους οποίους παίζουν. Όταν ζουν στο πλευρό σου, ίσως να μην τους δεις ποτέ να ψεύδονται ή να μην τους παρατηρήσεις ποτέ να ψεύδονται σκοπίμως για οτιδήποτε, αλλά, εφόσον είναι διάβολοι, σίγουρα θα ψεύδονται· αυτή είναι η εγγενής φύση των διαβόλων. Αν δεν λένε ψέματα σ’ εσένα, ο λόγος μπορεί να είναι ότι δεν σε θεωρούν άξιο. Σκέφτονται: «Πφφφ! Δεν θα μπω καν στον κόπο να σου πω ψέματα, κι ωστόσο εσύ φοβάσαι μην τυχόν παίξω μαζί σου. Ποιος είσαι; Νομίζεις ότι είσαι κάποιος;» Πολύ απλά, δεν σ’ έχουν σε καμία εκτίμηση· όχι μόνο δεν πρόκειται να σου πουν ψέματα, αλλά δεν θα μπουν καν στον κόπο να σου μιλήσουν. Είναι όπως όταν ρωτάς έναν μπερδεμένο άνθρωπο για τη σχέση του με κάποιον, κι εκείνος λέει: «Δεν μπορώ να τον φτάσω. Έχει καλύτερο επίπεδο από μένα, έχει μυαλό στο κεφάλι του. Εγώ είμαι κατώτερος άνθρωπος, δεν είμαι τόσο ευγενής όσο εκείνος. Δεν θέλει να έχει καμία σχέση μαζί μου». Ακόμη και οι μπερδεμένοι άνθρωποι νιώθουν έτσι. Ας δούμε τώρα με ποιον αρέσει στους διαβόλους να παίζουν, με ποιον τους αρέσει να συναγωνίζονται, ποιον τους αρέσει να παραπλανούν, να εκμεταλλεύονται και να χειραγωγούν. Δεν έχουν κι εκείνοι πρότυπα κι ένα συγκεκριμένο εύρος; (Ναι.) Όταν επιλέγουν μια ομάδα ανθρώπων, αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να επιδίδονται σε παιχνίδια του μυαλού και να χρησιμοποιούν τεχνάσματα όπως εκείνοι. Μόνο όταν αλληλεπιδρούν με τέτοιους ανθρώπους νιώθουν ευτυχείς και το βρίσκουν διασκεδαστικό, και μόνο τότε μπορούν ν’ αντλήσουν κάποιο αίσθημα ολοκλήρωσης από τα παιχνίδια που παίζουν. Επομένως, όσον αφορά τους ανθρώπους που έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, θα πρέπει να βλέπει κανείς καθαρά το χαρακτηριστικό του ότι είναι αθεράπευτοι ψεύτες και την ουσία του. Το γεγονός και μόνο ότι δεν έχουν πει ψέματα σ’ εσένα δεν σημαίνει ότι δεν ψεύδονται και δεν σημαίνει ότι το ψέμα δεν είναι στη φύση τους. Αν δεν έχουν στενές σχέσεις μαζί σου και δεν σου δίνουν καν σημασία, κι απλώς θεωρούν ότι είσαι ένας συνηθισμένος πιστός, ότι δεν είσαι πολύ μορφωμένος άνθρωπος, αλλά μια απλή νοικοκυρά ή ένας απλός αγρότης, και δεν σ’ έχουν καθόλου σε εκτίμηση, τότε θα θεωρούν ότι αν σου έλεγαν ψέματα θα υποβίβαζαν τον εαυτό τους, θα χαράμιζαν τα εγκεφαλικά τους κύτταρα. Δεν πρόκειται, λοιπόν, να μπουν καν στον κόπο να σου πουν ψέματα. Πώς, λοιπόν, μπορείς να δεις καθαρά τέτοιους ανθρώπους; Εφόσον είναι διάβολοι που είναι αθεράπευτοι ψεύτες, ακόμη κι αν η φύση τους δεν αποκαλυφθεί στη συγκεκριμένη περίσταση, θα αποκαλυφθεί σε άλλες πιο κατάλληλες περιστάσεις. Το γεγονός και μόνο ότι δεν έχουν πει ψέματα σ’ εσένα δεν σημαίνει ότι δεν πρόκειται να πουν ψέματα. Εφόσον έχουν την ουσία ενός διαβόλου, σίγουρα θα ξεσκεπαστεί η φύση τους βάσει της οποίας ψεύδονται· δεν μπορεί να παραμείνει κρυφή. Είτε την κρύβουν καλά είτε όχι, και όσο κι αν ξεσκεπάζεται, εφόσον είναι στη φύση τους να ψεύδονται, και ψεύδονται συχνά, είναι διάβολοι· δεν είναι σε καμία περίπτωση άνθρωποι. Οι αληθινοί άνθρωποι δεν ψεύδονται συχνά· με άλλα λόγια, όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από ανθρώπους δεν ψεύδονται συχνά. Γιατί λέω ότι δεν ψεύδονται συχνά; Επειδή, μόλις πουν ένα ψέμα, νιώθουν τύψεις και τους κατηγορεί η συνείδησή τους. Αν πουν ένα μεγάλο ψέμα που έχει συνέπειες, θα νιώθουν αηδιασμένοι με τον εαυτό τους για όλη τους τη ζωή· θ’ αρχίσουν να νιώθουν μέσα τους αποστροφή απέναντι στο ψέμα και δεν πρόκειται να λένε ψέματα όταν δεν είναι απαραίτητο. Επομένως, θα ψεύδονται ολοένα και λιγότερο. Επειδή νιώθουν τύψεις στη συνείδησή τους, θα συγκρατούνται ώστε να διαπράττουν λιγότερα παρόμοια σφάλματα, φτάνοντας τελικά στο σημείο να μην τα διαπράττουν καθόλου. Αυτό είναι κάτι που μπορούν να καταφέρουν οι άνθρωποι. Οι διάβολοι, όμως, δεν μπορούν να το καταφέρουν αυτό. Αφού πουν ένα ψέμα, δεν νιώθουν καθόλου τύψεις, οπότε όταν θέλουν να πουν ένα ψέμα, είναι ασυγκράτητοι. Δεν μπορεί να τους συγκρατήσει τίποτα· δεν μπορεί να τους συγκρατήσει κανένα περιβάλλον ούτε οποιοσδήποτε άνθρωπος με κύρος ή θέση, και ασφαλώς, ούτε η αλήθεια έχει καμία δύναμη να τους συγκρατήσει. Η έκθεσή τους από τους άλλους ανθρώπους δεν μπορεί με τίποτα να τους συγκρατήσει, πόσο μάλλον η αλήθεια, η οποία γι’ αυτούς είναι μόνο λέξεις γραμμένες στο χαρτί, είναι απλώς δόγματα και κανονισμοί και δεν μπορεί να τους συγκρατήσει καθόλου. Χωρίς κάτι να τους συγκρατεί, το ψέμα είναι η φυσική τους αποκάλυψη· ανά πάσα στιγμή και οπουδήποτε, μπορούν να λένε κάθε λογής ψέματα, ανάλογα με την περίπτωση. Αυτή είναι η φύση τους· δεν πρόκειται ν’ αλλάξει ποτέ μα ποτέ. Πώς, λοιπόν, μπορεί κανείς να δει καθαρά τη φύση τους; Κοίτα πώς τους αξιολογούν οι άνθρωποι που βρίσκονται γύρω τους. Αν οι άνθρωποι που τους γνωρίζουν λένε: «Αυτός ο τύπος είναι αθεράπευτος ψεύτης, ό,τι βγαίνει από το στόμα του είναι ψέμα, ψεύδεται χωρίς να κοκκινίζει ή να ταράζεται και μπορεί να λέει ψέματα για το οτιδήποτε· κανένας δεν τολμά να πιστέψει ούτε λέξη από όσα λέει», τότε μπορούν να προσδιοριστούν ως διάβολοι κι όχι άνθρωποι. Τώρα που είπα τόσο πολλά, μπορείτε να δείτε καθαρά ότι όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους είναι αθεράπευτοι ψεύτες, και να επιβεβαιώσετε ότι έχουν αυτό το χαρακτηριστικό; Ο κανόνας, το συμπέρασμα ότι «Όσοι είναι αθεράπευτοι ψεύτες ισοδυναμούν με διαβόλους» παραμένει διαρκώς αμετάβλητο. Είναι κατανοητό αυτό; (Είναι κατανοητό.)

Έχουμε συναναστραφεί ξεκάθαρα πάνω στο πρώτο χαρακτηριστικό όσων έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, δηλαδή στο ότι είναι αθεράπευτοι ψεύτες; (Ναι, μας είναι ξεκάθαρο.) Θα πρέπει να είναι εύκολο ν’ αποδεχθείτε και να κατανοήσετε αυτό το περιεχόμενο. Γιατί; Επειδή βλέπετε συχνά τέτοιους ανθρώπους στην καθημερινότητά σας· απλώς, παλιότερα, θεωρούσατε ότι οι εκδηλώσεις τους όταν ψεύδονται είναι κανονικές αποκαλύψεις διαφθοράς. Τώρα, μέσα από τη συναναστροφή, έχετε μάθει γιατί η φύση και οι εκδηλώσεις του ψεύδους τους δεν αλλάζουν ποτέ· αποδεικνύεται ότι αυτό καθορίζεται από την ιδιότητά τους, οπότε αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν ν’ αλλάξουν. Τι θα πρέπει να κάνετε όταν συναντάτε στο εξής τέτοιους ανθρώπους; (Δεν υπάρχει λόγος να συναναστρεφόμαστε με τέτοιους ανθρώπους ή να τους βοηθάμε. Αν είναι επιβλέποντες, θα πρέπει να απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους. Αν έχουν ήδη εμφανίσει κάποιες εκδηλώσεις κακών πράξεων κι έχουν αρχίσει να διαταράσσουν και ν’ αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο, τότε θα πρέπει να απομακρύνονται, εφόσον είναι απαραίτητο, και να μην τους επιτρέπεται να παραμένουν στην εκκλησία ούτε για μία μέρα παραπάνω.) Οι διάβολοι είναι αθεράπευτοι ψεύτες· είναι σίγουρο ότι δεν μπορούν ν’ αλλάξουν. Ωστόσο, υπάρχει ένα είδος διαβόλων που έχουν κάποια χαρίσματα ή προτερήματα σε κάποιους τομείς. Αν είναι πρόθυμοι να παρέχουν υπηρεσία, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πάροχοι υπηρεσιών. Ο Θεός χρησιμοποιεί όλα τα πράγματα για παροχή υπηρεσιών στο έργο Του· ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας είναι ένα τέτοιο αντικείμενο υπηρεσίας και αντιθετικό στοιχείο. Για να εργαστεί κάποιος στον οίκο του Θεού, πρέπει να έχει σοφία· είναι και αυτό μία από τις αρχές. Αν όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους είναι πρόθυμοι ή κατάλληλοι να παρέχουν υπηρεσία, χρησιμοποιήστε τους ως παρόχους υπηρεσιών. Αν δεν μπορούν ούτε να παρέχουν υπηρεσία, ή αν η υπηρεσία τους κάνει περισσότερο κακό παρά καλό και προκαλεί πολύ μεγάλη ζημιά κι ο οίκος του Θεού δεν κερδίζει κανένα θετικό αποτέλεσμα από τη χρήση τους, αλλά, αντιθέτως, πρέπει ν’ ανησυχεί γι’ αυτούς, τότε δεν είναι κατάλληλοι για παροχή υπηρεσίας, οπότε το δικαίωμά τους να παρέχουν υπηρεσία πρέπει να ανακαλείται. Είναι σωστό αυτό; (Ναι, είναι σύμφωνο με τις αρχές.) Θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται σύμφωνα με τις αρχές. Η διάκριση δεν αρκεί· σε σχέση με τον τρόπο χειρισμού τους, θα πρέπει να έχετε σοφία και αρχές και να ενεργείτε με βάση τις πραγματικές συνθήκες. Ο στόχος της συναναστροφής πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα είναι ν’ αποκτήσεις διάκριση, να γνωρίζεις ξεκάθαρα ποιες είναι οι ουσίες των διαφόρων ειδών ανθρώπων και, μέσα από την ουσία ενός ανθρώπου, να προσδιορίζεις κατά πόσο μπορεί ν’ αποδεχθεί την αλήθεια και να φτάσει στη σωτηρία. Ωστόσο, ο στόχος δεν είναι να εφαρμόζεις μία ενιαία προσέγγιση για όλους και να χειρίζεσαι όλους όσοι χαρακτηρίζονται διάβολοι αποπέμποντάς τους. Αντ’ αυτού, ο στόχος είναι να καταφέρεις να χρησιμοποιείς αποτελεσματικά τους διαβόλους για παροχή υπηρεσίας σύμφωνα με τις αρχές και με τις ανάγκες του έργου του οίκου του Θεού. Έστω ότι κάποιοι διάβολοι λένε: «Βλέποντας ότι είμαι διάβολος, θέλεις να με χρησιμοποιήσεις για παροχή υπηρεσίας. Αν δεν μπορέσω να φτάσω στη σωτηρία, δεν πρόκειται να παρέχω υπηρεσία!» Τι πρέπει να γίνει σ’ αυτήν την περίπτωση; (Αν δεν είναι πρόθυμοι να παρέχουν υπηρεσία, ας τους αφήσουμε να φύγουν.) Αν δεν είναι καν πρόθυμοι να παρέχουν υπηρεσία, τότε αφήστε τους να φύγουν γρήγορα. Κάποιοι διάβολοι λένε: «Θέλεις να με χρησιμοποιήσεις για παροχή υπηρεσίας; Δεν υπάρχει περίπτωση! Δεν πρόκειται να παρέχω υπηρεσία σ’ εσένα! Δεν πρόκειται να κάνω τίποτε άσχημο, απλώς θα τα κουτσοβολεύω στον οίκο του Θεού. Όταν έρχεται η στιγμή να εργαστώ, απλώς θα είμαι επιπόλαιος και θ’ ακολουθώ τις τυπικές διαδικασίες· δεν πρόκειται να το κάνω ευσυνείδητα για σένα!» Τι θα πρέπει να γίνεται όταν ανακαλύπτονται τέτοιοι άνθρωποι; (Θα πρέπει να απομακρύνονται.) Μόλις διαπιστωθεί ξεκάθαρα ότι κάποιος είναι διάβολος, να τον απομακρύνετε γρήγορα και τέλος· μη δείχνετε κανένα έλεος. Έστω πως κάποιοι διάβολοι συμπεριφέρονται καλά και ξέρουν ότι είναι αθεράπευτοι ψεύτες κι ότι είναι διάβολοι, καθώς κι ότι δεν μπορούν να είναι ειλικρινείς άνθρωποι και δεν μπορούν να φτάσουν στη σωτηρία, επειδή αυτό υπαγορεύει η φύση τους, αλλά, έχοντας ακούσει για τόσα χρόνια την αλήθεια, θέλουν κι εκείνοι ν’ ακολουθήσουν τον Θεό και τελικά να λάβουν ευλογίες, και κάνουν ό,τι τους ζητάει ο οίκος του Θεού. Αν αυτοί οι άνθρωποι δεν προκαλούν αναστάτωση και υπάρχει κατάλληλο έργο γι’ αυτούς, τότε μπορεί να τους δοθεί η ευκαιρία να παρέχουν υπηρεσία. Σε ό,τι έχει να κάνει με το καθήκον που δίνει ο Δημιουργός, όλα τα δημιουργημένα όντα, ανεξάρτητα από την ιδιότητα της κατηγορίας στην οποία ανήκουν, θα πρέπει να το αντιμετωπίζουν ως δικό τους καθήκον· είναι κάτι που δεν μπορούν ν’ αποφύγουν. Ακόμη κι αν κάποιος είναι διάβολος και Σατανάς, αν παρέχει με προθυμία υπηρεσία στον Θεό, ο Θεός δεν θα τον αντιμετωπίζει άδικα· αυτή είναι η αρχή του Θεού για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει όλα τα δημιουργημένα όντα. Αν θεωρείς τον εαυτό σου δημιουργημένο ον και, ανεξάρτητα από την ιδιότητά σου, είσαι πρόθυμος να λατρεύεις τον Δημιουργό, είσαι πρόθυμος να παραδοθείς υπό το κράτος του Δημιουργού και να εκπληρώσεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον, και είσαι πρόθυμος να παρέχεις υπηρεσία ακόμη κι αν δεν υπάρξει για σένα καλή έκβαση ή καλός προορισμός στο τέλος, είναι και αυτό επιτρεπτό. Ο Θεός δεν το απορρίπτει αυτό· ο Θεός δίνει στους ανθρώπους την ευκαιρία να παρέχουν υπηρεσία. Απλώς εξαρτάται από το πώς προσεγγίζουν αυτό το ζήτημα οι άνθρωποι. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Εφόσον η έμφυτη ιδιότητά μου δεν είναι καλή και δεν υπάρχει καμία ελπίδα να φτάσω στη σωτηρία όποιο καθήκον κι αν κάνω, δεν πρόκειται πλέον να κάνω κανένα καθήκον, δεν πρόκειται να παρέχω υπηρεσία! Θέλετε να με χρησιμοποιήσετε για παροχή υπηρεσίας και, στο τέλος, εσείς θα λάβετε ευλογίες και θα εισέλθετε στη βασιλεία των ουρανών, αλλά για μένα δεν θα υπάρχει κανένα μερίδιο. Δεν πρόκειται, λοιπόν, να συνεχίσω να πιστεύω!» Τέλεια! Αν οι διάβολοι θέλουν να φύγουν, αφήστε τους να φύγουν. Αν δεν φύγουν, η αποπομπή τους είναι εντελώς σύμφωνη με τις αρχές. Κάποιοι διάβολοι λένε: «Δεν μπορώ να το αρνηθώ ότι είμαι αθεράπευτος ψεύτης, λέω ψέματα σε όλους, ακόμη και στον Θεό. Όμως, είτε ο οίκος του Θεού με βάλει να παρέχω υπηρεσία είτε με βάλει να ενεργώ ως αντιθετικό στοιχείο, όπως κι αν με αντιμετωπίσει, ακόμη κι αν δεν με αντιμετωπίσει ως άνθρωπο, δεν έχω παράπονα. Το γεγονός ότι είμαι διάβολος δεν μπορεί να διορθωθεί, έτσι δεν είναι; Είμαι πρόθυμος να παρέχω ό,τι υπηρεσία μού ζητηθεί και να καταβάλλω όποια προσπάθεια μου ζητηθεί». Θα πρέπει να γίνονται αποδεκτοί τέτοιοι άνθρωποι; (Ναι.) Κατ’ αρχήν, μπορούν κι αυτοί να γίνονται αποδεκτοί. Εφόσον υπάρχει μια αχτίδα ελπίδας για τη σωτηρία τους, θα πρέπει να γίνονται αποδεκτοί. Ανεξάρτητα από το αν παραδέχονται ότι είναι διάβολοι, τουλάχιστον έχουν κάποια αυτογνωσία, είναι πρόθυμοι να παρέχουν υπηρεσία και έχουν λίγη υποταγή· αυτό αρκεί για να πληρούν τις προϋποθέσεις αποδοχής. Όσο για το κατά πόσο μπορούν να κάνουν το καθήκον τους με τρόπο που ανταπεξέρχεται στα πρότυπα, αυτό μένει να φανεί, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Με λίγα λόγια, ό,τι είδους άνθρωπος κι αν είναι κάποιος, ακόμη κι αν οι άλλοι έχουν διακρίνει την ιδιότητά του, θα πρέπει και πάλι να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές στον τρόπο με τον οποίο τον αντιμετωπίζουν. Ασφαλώς, δεν εμπλέκεται εδώ μόνο μία αρχή· δεν σημαίνει ότι όλοι οι διάβολοι θα πρέπει να απορρίπτονται και να αποπέμπονται, ότι όλοι οι διάβολοι θα πρέπει να ριχτούν στην κόλαση, δεν ισχύει μόνο αυτή η αρχή. Ο Θεός είναι κυρίαρχος σε όλα τα πράγματα και χρησιμοποιεί όλα τα πράγματα για παροχή υπηρεσίας. Υπάρχουν αρχές για το ποια πράγματα μπορούν να παρέχουν υπηρεσία, ποια πράγματα παρέχουν ποιες υπηρεσίες και πώς τις παρέχουν, σε ποιο στάδιο παρέχουν υπηρεσία και για πόσο διάστημα, πόση υπηρεσία παρέχουν, υπό ποιες περιστάσεις δεν χρησιμοποιούνται πλέον και υπό ποιες περιστάσεις μπορούν να συνεχίσουν να χρησιμοποιούνται, και σε όλα αυτά υπάρχει η σοφία του Θεού. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να προσεγγίζουν αυτό το ζήτημα με παρορμητικότητα· θα πρέπει ν’ αναζητούν τις αρχές. Αν όλοι πιστεύουν ότι ένας συγκεκριμένος τρόπος να ενεργήσουν είναι σωστός και συνάδει με τις αρχές, τότε να ενεργείτε μ’ αυτόν τον τρόπο, να ενεργείτε με όποιον τρόπο οφείλετε να το κάνετε. Αν παραβιάζετε τις αρχές και χειρίζεστε έναν άνθρωπο στα τυφλά και χωρίς καμία βάση λόγω στιγμιαίου θυμού, αυτό είναι μια στάση που δείχνει ότι δεν παίρνετε στα σοβαρά την αλήθεια και τα λόγια του Θεού· για να ακριβολογούμε, είναι και μια εκδήλωση του ότι δεν έχετε θεοφοβούμενη καρδιά, οπότε σε καμία περίπτωση να μην ενεργείτε μ’ αυτόν τον τρόπο. Αυτά είναι κατά βάση όλα όσα περιλαμβάνει η συναναστροφή πάνω στο πρώτο χαρακτηριστικό όσων έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, δηλαδή στο γεγονός ότι είναι αθεράπευτοι ψεύτες· έχουμε εξηγήσει ξεκάθαρα τις αρχές σε όλες τις πτυχές.

Το δεύτερο χαρακτηριστικό όσων έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους είναι η «αποκλίνουσα συμπεριφορά». Εφόσον πρόκειται για χαρακτηριστικό, δεν είναι μια προσωρινή εκδήλωση, αλλά κάτι που αποκαλύπτεται συχνά από τη φύση τους και μπορεί να αντιπροσωπεύει πλήρως τις σκέψεις και τις απόψεις τους, καθώς και τις διαθέσεις και την ουσία τους. Ποιες είναι, λοιπόν, οι συγκεκριμένες εκδηλώσεις του χαρακτηριστικού της «αποκλίνουσας συμπεριφοράς» όσων είναι διάβολοι; Τι είναι η αποκλίνουσα συμπεριφορά; Με ποια λέξη συνδυάζεται συνήθως η αποκλίνουσα συμπεριφορά; (Με τη μοχθηρία.) Με τι άλλο; (Με την αποκλίνουσα φύση.) Με την αποκλίνουσα φύση, τη μοχθηρή λαγνεία. Ποιες άλλες εκδηλώσεις είναι αποκλίνουσες; Το να είναι κάποιος πανούργος και να μην είναι κανονικός, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Εκτός από το να είναι πανούργος και να μην είναι κανονικός, τι άλλο; (Να είναι, επίσης, εξαιρετικά υστερόβουλος και αινιγματικός, να είναι βετεράνος στις μηχανορραφίες, ν’ αποπνέει την αίσθηση ότι είναι κάπως ακατάληπτος.) Ουσιαστικά, συμπεριλαμβάνονται όλα αυτά. Το να είναι κανείς πανούργος, ύπουλος, πονηρός, υστερόβουλος και αινιγματικός, καθώς και βετεράνος στις μηχανορραφίες· όλα αυτά είναι συγκεκριμένες εκδηλώσεις και χαρακτηριστικά της αποκλίνουσας συμπεριφοράς. Σε ποια ζητήματα, λοιπόν, εκδηλώνουν οι διάβολοι αυτά τα χαρακτηριστικά; Ουσιαστικά, πέρα από αυτό που σκέφτονται οι άνθρωποι —την πανουργία, την υπουλότητα, την πονηριά κ.λπ. που σχετίζονται με τη διάθεση ή που εκδηλώνονται στις μεθόδους κάποιου όταν φέρεται κι όταν χειρίζεται ζητήματα— ποιο είναι ένα άλλο είδος αποκλίνουσας συμπεριφοράς; Είναι η μοχθηρή λαγνεία των ανθρώπων· αυτό το είδος αποκλίνουσας συμπεριφοράς θα πρέπει να αποκαλείται φιληδονία. Δεδομένου ότι χρησιμοποιούμε τον όρο «αποκλίνουσα συμπεριφορά», δεν αναφερόμαστε στις κανονικές σωματικές ανάγκες ή αντιδράσεις της σάρκας, αλλά στη φιληδονία, η οποία αποκαλείται και αποκλίνουσα συμπεριφορά. Η πανουργία, η υπουλότητα κ.λπ. που αναφέρθηκαν πριν από λίγο σχετίζονται με τη διάθεση· η φιληδονία είναι αποκλίνουσα συμπεριφορά που σχετίζεται με τη σάρκα. Δεν είναι αρκετά ταιριαστή η λέξη «φιληδονία»; (Ναι.) Να άλλος ένας όρος που είναι ακόμη πιο ταιριαστός: σεξουαλική προκλητικότητα. Οι άπιστοι συχνά λένε πόρνες τους ανθρώπους που είναι κρυφά λάγνοι· όλοι αυτοί οι όροι αναφέρονται στην πτυχή της μοχθηρής λαγνείας. Πέρα από τη φιληδονία και τη σεξουαλική προκλητικότητα, υπάρχουν και άλλοι όροι; (Μήπως η ευτέλεια;) Όχι η ευτέλεια· η ευτέλεια είναι διαφορετική από τη φιληδονία. Η ευτέλεια σχετίζεται με την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητα ενός ανθρώπου, ενώ η φιληδονία και η σεξουαλική προκλητικότητα σχετίζονται κυρίως με ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη διαπροσωπική συμπεριφορά κάποιου. Αυτά στα οποία αναφερθήκαμε πριν από λίγο είναι δύο πτυχές αποκλίνουσας συμπεριφοράς: η μία σχετίζεται με τη διάθεση και η άλλη σχετίζεται με τη σαρκική λαγνεία. Υπάρχει και άλλη μία πτυχή: ότι οι άνθρωποι αυτού του είδους συχνά βιώνουν ακουστικές και άλλες αισθητηριακές παραισθήσεις· έχουν μονίμως κάποιες μη κανονικές εκδηλώσεις. Για παράδειγμα, συχνά λένε: «Ο Θεός μού αποκάλυψε ότι στις έξι η ώρα σήμερα το πρωί πρέπει να πάω ανατολικά· ένας δυνητικός αποδέκτης του ευαγγελίου που βρίσκεται εκεί θέλει να με συναντήσει». «Χθες το βράδυ, είδα ένα όνειρο· ίσως να έρθουν στο σπίτι μου σήμερα δύο αδελφοί ή αδελφές». Έχουν συχνά ακουστικές και άλλες αισθητηριακές παραισθήσεις, ζουν μονίμως τη ζωή τους βασιζόμενοι σε φαινόμενα όπως ασυνήθιστα όνειρα, οράματα ή ξαφνικές αναλαμπές λέξεων, κι όταν συμβαίνει κάτι ασυνήθιστο, ενεργούν με μη κανονικό τρόπο· είναι ιδιαίτερα ακραίοι. Μερικές φορές, σηκώνονται στις τρεις ή στις τέσσερις το πρωί για να προσευχηθούν και να διαβάσουν τα λόγια του Θεού· μερικές φορές, τη νύχτα όταν όλοι οι άλλοι ξεκουράζονται, εκείνοι μένουν άγρυπνοι ως τα ξημερώματα, επιμένοντας να διαβάσουν τα λόγια του Θεού ή να μάθουν ύμνους. Κοιμούνται όταν οι άλλοι τρώνε ή εργάζονται και είναι μες στην ενέργεια όταν οι άλλοι ξεκουράζονται· δεν είναι ποτέ κανονικοί, είναι πάντα διαφορετικοί από τους κανονικούς ανθρώπους. Μπορεί και αυτό να θεωρηθεί μια εκδήλωση αποκλίνουσας συμπεριφοράς; (Ναι.) Υπάρχει κάποια κατάλληλη λέξη να περιγράψει αυτήν τη μη κανονικότητα; Έστω ότι κάποιος φαίνεται κανονικός προς τα έξω, αλλά μονίμως ενεργεί και κατανοεί τα πράγματα με ιδιαίτερα στρεβλό και ακραίο τρόπο· όπως κι αν συναναστραφείς μαζί του, δεν καταλαβαίνει. Μερικές φορές, βιώνει ακουστικές και άλλες αισθητηριακές παραισθήσεις· άλλες φορές, παρόλο που δεν ακούγεται καθαρά καμία φωνή ή δήλωση, εκείνοι έχουν παράξενες σκέψεις μέσα τους που τους λένε να κάνουν το ένα ή το άλλο. Όμως, ό,τι κι αν κάνουν, αυτό δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια και δεν ανταποκρίνεται καν στην τήρηση κανονισμών. Δεν μπορείτε να σκεφτείτε μια κατάλληλη λέξη για να περιγράψετε έναν τέτοιο άνθρωπο, έτσι δεν είναι; (Όχι, δεν μπορούμε.) Θεωρείτε κατάλληλη τη λέξη «αλλόκοτος»; Η συμπεριφορά του προς τα έξω φαίνεται ιδιαίτερα παράξενη και μη κανονική, ενώ είναι μονίμως αλλοπρόσαλλος και νευρικός. Όμως, αν τον καταδικάσεις, δεν μπορείς να επισημάνεις κανένα από τα σημαντικά προβλήματα που έχει, κι αν τον θεωρήσεις καλό άνθρωπο, εξακολουθεί να φαίνεται κάπως εκκεντρικός· δεν είσαι απολύτως σε θέση να τον δεις καθαρά. Αν τυχαίνει να τον ακούς να μιλάει μόνο περιστασιακά, φαίνεται εντάξει, αλλά αν τον παρατηρήσεις κρυφά, θα διαπιστώσεις ότι οι ενέργειές του είναι πολύ εκκεντρικές, πολύ ανώμαλες. Αυτό δεν είναι καλό σημάδι· δεν μπορείς να προβλέψεις τι μπορεί να κάνει. Αργότερα, διαπιστώνεται ότι επιδίδεται σε γλωσσολαλία κατά την προσευχή· επίσης, συνηθίζει να μιλάει διαρκώς στον εαυτό του, σαν να συνομιλεί με κάποιον, και μάλιστα γελάει κιόλας όταν το κάνει, κι αυτό φαίνεται αρκετά ανατριχιαστικό. Είναι κι αυτό μια εκδήλωση αποκλίνουσας συμπεριφοράς. Προς το παρόν, ας χρησιμοποιήσουμε τη λέξη «αλλόκοτος» για να περιγράψουμε αυτήν την πτυχή. Με λίγα λόγια, έχουμε συνοψίσει τις εκδηλώσεις της αποκλίνουσας συμπεριφοράς όσων είναι διάβολοι. Υπάρχουν συνολικά τρεις πτυχές: Η μία είναι η μοχθηρή λαγνεία της σάρκας, η άλλη είναι το γεγονός ότι έχουν πάντα κάποιες μη κανονικές εκδηλώσεις, δηλαδή ότι είναι ιδιαίτερα αλλόκοτοι, και η τρίτη πτυχή σχετίζεται με τη διάθεση· είναι, δηλαδή, πολύ πανούργοι. Πανουργία σημαίνει ότι ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ύπουλος και πονηρός ως έναν βαθμό, ακατάληπτος για τους συνηθισμένους ανθρώπους. Όταν οι άλλοι έρχονται σε επαφή μ’ έναν τέτοιο άνθρωπο, συχνά προβληματίζονται, νιώθουν ανησυχία και φόβο· συχνά φοβούνται ότι στο τέλος θα τους πουλήσει, κι όμως εκείνοι θα συνεχίσουν να του κάνουν τις χαμαλοδουλειές. Φοβούνται μην πέσουν στις παγίδες του. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ιδιαίτερα ύπουλος και πονηρός. Μπορεί μπροστά σου να σου μιλάει με πολύ ευγενικό και εξευγενισμένο τρόπο, αλλά πίσω από την πλάτη σου, μηχανορραφεί εναντίον σου, σε πολεμά εδώ και καιρό χωρίς να το ξέρεις. Όταν το ανακαλύψεις αυτό, θα σε λούσει κρύος ιδρώτας και θα σκεφτείς: «Ευτυχώς, με προστάτευσε ο Θεός! Αν δεν πίστευα στον Θεό, θα με είχε βλάψει· μπορεί να είχα χάσει ακόμη και τη ζωή μου!» Αυτή είναι η μοχθηρία των διαβόλων αυτού του είδους. Γιατί λέω ότι τέτοιοι άνθρωποι έχουν αποκλίνουσα συμπεριφορά; Πραγματικά, δεν είναι εύκολο να το καταλάβεις από την εξωτερική τους εμφάνιση· πρέπει να ξεκινήσεις από τα πράγματα που σκοπεύουν να κάνουν και από τα λόγια που αποκαλύπτουν καθημερινά. Αυτό αρκεί για να δεις καθαρά την αποκλίνουσα ουσία και φύση τέτοιων ανθρώπων.

Τι σκέφτονται καθημερινά όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους; Για παράδειγμα, έστω ότι μια αδελφή προάγεται ως επικεφαλής. Έπειτα, εκείνοι συλλογίζονται: «Αυτό το κορίτσι προήχθη ως επικεφαλής σε τόσο νεαρή ηλικία. Σε τι είναι καλύτερη από μένα; Μέχρι τώρα την περιφρονούσα, δεν την έχω καλοπιάσει ποτέ μου ούτε έχω δημιουργήσει καλή σχέση μαζί της. Τώρα είναι επικεφαλής, η άμεση επιβλέπουσά μου, οπότε πρέπει να την καλοπιάσω. Πρέπει να δω αν χρειάζεται βοήθεια είτε στην καθημερινότητά της είτε υλικά ή πνευματικά. Αν δεν το χάψει αυτό, αν δεν μπορώ να την κερδίσω, τότε θα δοκιμάσω άλλες ήπιες προσεγγίσεις· θα πω μπροστά της μερικά ήπια λόγια, μερικά λόγια υποταγής, μερικά κολακευτικά λόγια. Πρώτα, πρέπει να δω ποια προσέγγιση έχει αποτέλεσμα σ’ αυτήν. Θα πέσει με τις κολακείες ή με τις πανούργες τακτικές των κακών ανθρώπων; Της αρέσει το φαγητό ή η διασκέδαση; Της αρέσουν τα ρούχα ή τα κοσμήματα; Τι της αρέσει; Πρέπει να την ψυχολογήσω, να την πλησιάσω, να την καλοπιάσω, να δημιουργήσω καλή σχέση μαζί της και να προσπαθήσω να τη βολιδοσκοπήσω». Όποιος κι αν γίνει επικεφαλής, εκείνοι συλλογίζονται πώς να τον πλησιάσουν και να δημιουργήσουν καλή σχέση μαζί του. Παλιότερα, όταν αυτή η αδελφή δεν ήταν επικεφαλής, ό,τι κι αν έλεγε, εκείνοι την αψηφούσαν. Έλεγε, για παράδειγμα: «Στο εξής, ας συναθροιζόμαστε μία φορά την εβδομάδα». Εκείνοι, μόλις το άκουγαν αυτό, συλλογίζονταν: «Άλλες εκκλησίες πραγματοποιούν συναθροίσεις δύο φορές την εβδομάδα, αλλά εμείς θα συναθροιζόμαστε μία φορά. Γιατί πρέπει να κάνουμε αυτό που λες εσύ; Ποια νομίζεις ότι είσαι;» Τώρα που αυτή η αδελφή είναι επικεφαλής, όταν μιλάει, η αντίδρασή τους είναι διαφορετική· δεν την αντικρούουν πλέον όπως έκαναν παλιά, αλλά, αντ’ αυτού, λένε: «Αυτό που λέει αυτή η αδελφή είναι η αλήθεια!» Ενεργούν με πολλή δουλοπρέπεια προς τα έξω, σαν να είναι άνθρωποι που μπορούν να υπακούσουν, αλλά μέσα τους λένε: «Τι ξέρεις εσύ; Είσαι επικεφαλής εδώ και λίγες μέρες μόνο! Παλιότερα έκανα εγώ αυτό το έργο, αλλά τώρα είσαι εσύ επικεφαλής. Εντάξει, λοιπόν, ο επικεφαλής έχει τον τελευταίο λόγο. Θα συμφωνήσω αρχικά μαζί σου, αλλά το πώς θα ενεργήσω πίσω από την πλάτη σου είναι δική μου απόφαση. Απλώς θα παίξω μαζί σου!» Κάποιοι άνθρωποι εκλέγονται επικεφαλής, κι όταν τους ρωτάνε: «Έγιναν οι εκλογές των επικεφαλής στην εκκλησία σας σύμφωνα με τις αρχές;» εκείνοι συλλογίζονται: «Αν είχαν γίνει σύμφωνα με τις αρχές, θα μπορούσα και πάλι να έχω γίνει επικεφαλής; Δεν μπορώ, όμως, να σου πω την αλήθεια». Οπότε, λένε: «Έγιναν σύμφωνα με τις αρχές. Έχω υπηρετήσει δύο θητείες ως επικεφαλής της εκκλησίας. Αρχικά, δεν ήθελα να το ξανακάνω· φοβόμουν ότι οι αδελφοί και οι αδελφές θα είχαν αντίρρηση αν το έκανα, οπότε απέσυρα την υποψηφιότητά μου. Στο τέλος, όμως, οι αδελφοί και οι αδελφές με επέλεξαν και πάλι, οπότε το κάνω χωρίς να θέλω. Όποτε υπάρξει ένας νέος υποψήφιος για επικεφαλής, θα παραιτηθώ». Αυτό ακούγεται ωραίο· σκοπεύουν, όμως, όντως να το κάνουν; Δεν έχουν καμία απολύτως πρόθεση να το κάνουν. Απλώς ψεύδονται και παίζουν μαζί σου, λέγοντας μόνο πράγματα που ακούγονται ωραία, που σε ικανοποιούν, ώστε να μπορέσουν να σε εξαπατήσουν και να σε παραπλανήσουν. Σε ό,τι έχει να κάνει με τους επικεφαλής ανώτερης βαθμίδας, συλλογίζονται πώς να τους κολακεύσουν και να τους καλοπιάσουν και πώς να τους παραπλανήσουν, ώστε αυτοί οι επικεφαλής να τους εκτιμούν και να τους προαγάγουν. Αν δεν μπορούν να προαχθούν, τότε συλλογίζονται πώς μπορούν ν’ αποκρύψουν από τους επικεφαλής τα ελαττώματα, τις αποκλίσεις και τα λάθη που προκάλεσαν στο παρελθόν όσο εργάζονταν, καθώς και τις παραβάσεις και τις συμπεριφορές εξαπάτησης που υιοθέτησαν στα παρασκήνια, έτσι ώστε να μην τα μάθουν αυτά οι επικεφαλής, ενώ συλλογίζονται και πώς μπορούν να τη γλιτώσουν χωρίς ν’ αναλάβουν καμία ευθύνη γι’ αυτά τα πράγματα. Είναι αυτές εκδηλώσεις που θα πρέπει να διαθέτει η ανθρώπινη φύση; Είναι θετικές ή αρνητικές; (Αρνητικές.) Σε ποιον βαθμό είναι αρνητικές; Σε βαθμό που ακόμη και προτού παρακολουθήσει ή επιθεωρήσει κανείς το έργο τους, εκείνοι έχουν ήδη προμελετήσει αυτά τα πράγματα στο μυαλό τους, είναι προ πολλού ψυχικά προετοιμασμένοι, το μυαλό τους έχει κατακλυστεί προ πολλού από αυτά τα πράγματα. Πείτε Μου, δεν είναι πανούργο αυτό; (Ναι.) Αυτοί οι άνθρωποι μιλάνε ύπουλα ανάλογα με το ακροατήριό τους, λέγοντας διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικούς επικεφαλής. Αν ο επικεφαλής είναι γυναίκα, την επαινούν λέγοντας ότι είναι μια θεά· αν ο επικεφαλής είναι άνδρας, τον επαινούν λέγοντας ότι είναι ωραίος άνδρας, άντρακλας. Δεν είναι πανούργο αυτό; (Ναι.) Αυτό είναι κύριο χαρακτηριστικό αποκλίνουσας συμπεριφοράς. Έτσι είναι η στάση τους και οι εκδηλώσεις τους απέναντι στους επικεφαλής: πολύ πανούργες και πολύ ύπουλες. Ο εσωτερικός τους κόσμος είναι εξαιρετικά περίπλοκος· υπάρχουν πάρα πολλές σκέψεις στοιβαγμένες εκεί, αλλά καμία από αυτές δεν είναι θετική. Δεν στοχάζονται πάνω στην ανθρώπινη φύση, στην αλήθεια ή στο σωστό μονοπάτι· συλλογίζονται μόνο πώς να κολακεύσουν και να καλοπιάσουν τους επικεφαλής, πώς να διατηρήσουν τη θέση τους, πώς να τη γλιτώσουν, πώς να συνεχίσουν να περνούν άσκοπα τον καιρό τους, πώς να συνεχίσουν να ζουν σε βάρος της εκκλησίας, να τρωγοπίνουν και να μη δίνουν τίποτα σε αντάλλαγμα, χωρίς να τους ανακαλύψει κανείς, χωρίς ν’ αναλάβουν καμία ευθύνη. Στο μυαλό τους, το μόνο που κάνουν είναι να σχεδιάζουν, να μηχανορραφούν και να σκέφτονται αυτά τα ζητήματα· χρησιμοποιούν κάθε λογής τεχνάσματα και η συνείδησή τους ποτέ δεν τους μέμφεται ούτε τους κατηγορεί. Όταν έρχονται σε μια ομάδα ανθρώπων, σκανάρουν τους άλλους με το βλέμμα τους: «Αυτές εδώ οι νοικοκυρές δεν έχουν διορατικότητα· δεν μπορούν με τίποτα να με διακρίνουν. Δεν θα μπορούσαν με τίποτα να βγάλουν άκρη με τα τεχνάσματα που χρησιμοποιώ. Ακόμη κι αν μπορούσαν, δεν θα μπορούσαν να με ανατρέψουν. Τα μικρά ψάρια δεν μπορούν να σηκώσουν μεγάλο κύμα· δεν πρόκειται ν’ αποτελέσουν πρόβλημα. Δεν χρειάζεται να τους δώσω σημασία. Όσο για τις υπόλοιπες, η μία είναι επικεφαλής εκκλησίας, η άλλη είναι μια αδελφή μεγαλύτερης ηλικίας που πιστεύει στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, και η άλλη είναι μια νεαρή αδελφή που από ό,τι λέγεται σπούδασε ψυχολογία στο πανεπιστήμιο. Αυτές αποτελούν μια μικρή απειλή για μένα. Ποια θα πρέπει ν’ αντιμετωπίσω πρώτα; Με ποια θα πρέπει ν’ αποκτήσω επαφές και ποια θα πρέπει να κερδίσω πρώτα; Πώς μπορώ να γίνω μία από αυτές; Πώς μπορώ να εδραιώσω το κύρος μου; Ποια θα είναι βοηθός μου και ποια θα είναι αντίπαλός μου; Με ποια πρέπει ν’ αποκτήσω φιλία, από ποια πρέπει να κρατήσω αποστάσεις και από ποια πρέπει να φυλάγομαι; Αυτά τα ζητήματα απαιτούν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό· πρέπει να τα σκεφτώ καλά». Αφού παρατηρήσουν για μερικές μέρες, διαπιστώνουν με ποια πρέπει ν’ αποκτήσουν επαφές και να συμπράξουν, ποια μπορούν να προσελκύσουν και να εκμεταλλευτούν, ποια αποτελεί την αντίπαλη δύναμη και από ποια πρέπει να φυλάγονται επειδή κατανοεί την αλήθεια και τηρεί τις αρχές· τα διαπιστώνουν όλα αυτά τα πράγματα. Συλλογίζονται μέσα τους: «Πρέπει να φυλάγομαι από αυτές που μπορούν να με διακρίνουν. Δεν γίνεται να τις προσβάλω ούτε πρέπει να τις πλησιάσω. Πρέπει οπωσδήποτε να μείνω όσο πιο μακριά τους γίνεται, μην τυχόν και κάνω κάποιο ολίσθημα και με δουν καθαρά. Όταν είναι παρούσες, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μιλάω απρόσεκτα, αλλιώς θα βρουν κάτι που μπορούν να χρησιμοποιήσουν εναντίον μου για να με εκθέσουν και να με αναλύσουν στην εκκλησία. Αν οι αδελφοί και οι αδελφές αποκτήσουν διάκριση, θα με απομακρύνουν. Αυτό δεν πρέπει να γίνει!» Καθημερινά, σκέφτονται μόνο αυτά τα πράγματα. Ποιον να ανταγωνίζονται και πώς να ανταγωνίζονται για ν’ αποκτήσουν φήμη και να δίνουν καλή εντύπωση, με ποιον να έχουν επαφές ώστε να μπορούν ν’ αποκτήσουν πλεονεκτήματα χωρίς να υποστούν απώλειες, πώς να αποκαταστήσουν τις απώλειες που έχουν υποστεί σε ορισμένα ζητήματα· όλη μέρα, συλλογίζονται μόνο αυτά τα πράγματα. Μπορεί να περάσουν ακόμα και μισή μέρα, αναλύοντας ένα βλέμμα που τους έριξε κάποιος: «Χτες, ο τάδε με κοίταξε με ιδιαίτερα διαπεραστικό βλέμμα. Τι σήμαινε αυτό; Μήπως με έχει διακρίνει; Αυτό δεν είναι καλό σημάδι. Ποιο πρόβλημά μου έχει δει; Πρέπει να είμαι προσεκτικός τις επόμενες μέρες και να μην αφήσω να μου ξεφύγει τίποτα. Επίσης, πρέπει να μάθω να ψυχολογώ τους άλλους από το βλέμμα τους· δεν πρέπει να είμαι απρόσεκτος. Τις τελευταίες δύο μέρες πετάει το μάτι μου· φαίνεται ότι κάτι κακό πρόκειται να συμβεί. Πρέπει να είμαι προσεκτικός, ελπίζω πραγματικά να μην πάει τίποτε στραβά· αν δεν είμαι προσεκτικός, μπορεί να με απομακρύνουν». Κανένα πρόβλημα δεν φαίνεται προς τα έξω από τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους. Το πώς τρώνε, κοιμούνται και εργάζονται, φαίνονται όλα κανονικά. Όμως, αυτό που έχουν στην καρδιά και στο μυαλό τους δεν είναι κανονικό. Ποιες είναι οι εκδηλώσεις αυτής της μη κανονικότητας; Είναι ότι όλα τα πράγματα που σκέφτονται είναι πολύ πανούργα και οι άλλοι αδυνατούν να τα καταλάβουν.

Όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους ζουν μια πολύ σκοτεινή ζωή. Σκέφτονται μόνο πράγματα που μπορεί κανείς να συλλογιστεί, να υπολογίσει, να σχεδιάσει και να προμελετήσει σε σκοτεινές γωνιές. Η καρδιά τους ξεχειλίζει από πράγματα όπως ο ανταγωνισμός για τη φήμη και το κέρδος, οι μηχανορραφίες, η σύγκριση, η ζήλια, οι έριδες, τα αντίποινα και ούτω καθεξής. Ποτέ δεν αναζητούν στο ελάχιστο την αλήθεια. Όποιο ζήτημα κι αν χειρίζονται, δεν το θέτουν επί τάπητος για να γίνει συναναστροφή πάνω σ’ αυτό και να ληφθεί σχετική απόφαση με ανοιχτό και διαφανή τρόπο· αντ’ αυτού, βρίσκουν κρυφά κάποιους ανθρώπους και παίρνουν απόφαση μαζί τους. Υπάρχουν άνθρωποι αυτού του είδους σε κάθε εκκλησία. Είναι λακωνικοί και δεν δείχνουν κανένα συναίσθημα· με ό,τι κι αν έρχονται αντιμέτωποι, επιλέγουν να παραμένουν σιωπηλοί και δεν εκφράζουν ποτέ με προθυμία τη στάση τους. Προς τα έξω, μιλάνε ευγενικά στους άλλους, αλλά ποτέ δεν λένε την αλήθεια ούτε αποκαλύπτουν αυτό που έχουν πραγματικά μέσα τους· δεν μιλάνε με ειλικρίνεια σε κανέναν. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι δεν αποκαλύπτουν ποτέ τις πιο μύχιες σκέψεις τους με όποιον κι αν έχουν επαφές· ακόμα και τα πιο στενά μέλη της οικογένειάς τους δεν ξέρουν τι σκέφτονται καθημερινά. Ακόμη και η οικογένειά τους δεν τους καταλαβαίνει, πόσο μάλλον οι ξένοι. Ακόμα κι αν είσαι ο καλύτερός τους φίλος, ένας παιδικός φίλος ή ένας παλιός φίλος που έκανε χρόνια παρέα μαζί τους, ή ένας καλός συνάδελφος στη δουλειά, και πάλι δεν ξέρεις τι υστερόβουλες σκέψεις κάνουν· κανένας δεν μπορεί να τους καταλάβει. Όπως κι αν μιλάνε ή ενεργούν, κανένας δεν μπορεί να τους δει καθαρά. Κατά καιρούς, όμως, ίσως να αφήσουν να τους ξεφύγουν κάποια λόγια: «Ο τάδε είναι καλύτερος από μένα. Ε, και; Μια μέρα θα τον ξεπεράσω, θα το δεις!» Υπάρχει ένα βαθύτερο νόημα πίσω από τη φράση «θα το δεις»· σημαίνει ότι στοχάζονται και συλλογίζονται στην καρδιά και το μυαλό τους καθημερινά. Προς τα έξω, φαίνονται ήρεμοι και ατάραχοι, αλλά μέσα τους μαίνεται μια θύελλα και επικρατεί αναταραχή. Τι πράγματα σκέφτονται; Αν σκεφτόντουσαν ανοιχτά και διαφανή ζητήματα, θετικά πράγματα, όπως το σωστό μονοπάτι στη ζωή, το να κάνουν πράξη την αλήθεια, να ενεργούν σύμφωνα με τη συνείδηση, πώς να φέρονται, πώς ν’ αγαπούν τον Θεό και πώς να κάνουν το καθήκον τους με αφοσίωση —αν συχνά σκεφτόντουσαν, αναζητούσαν, συλλογίζονταν, εξέταζαν και προσπαθούσαν να κατανοήσουν αυτά τα πράγματα— τότε βαθιά μέσα τους θα ήταν πολύ ήρεμοι, θα ένιωθαν γαλήνη και αγαλλίαση και θα ζούσαν όλο και πιο κανονικά κι όχι μέσα στην πανουργία. Οι άνθρωποι που ζουν σ’ αυτές τις θετικές καταστάσεις θα έχουν κατά καιρούς πνευματική ταύτιση και επικοινωνία με τους ανθρώπους γύρω τους και με όσους βρίσκονται σχετικά κοντά τους. Όμως, οι διάβολοι συλλογίζονται και σκέφτονται μέσα τους μόνο πανούργα πράγματα. Η πανουργία αναφέρεται σε αδιόρατα πράγματα που δεν μπορούν να δουν οι κανονικοί άνθρωποι, σε πράγματα που δεν είναι κανονικά, που είναι κρυμμένα σε σκοτεινές γωνιές και είναι δύσκολο να τα ανακαλύψουν και να τα αντιληφθούν οι άνθρωποι, σε πράγματα που δεν χρειάζονται οι κανονικοί άνθρωποι. Αυτές οι σκοτεινές γωνιές είναι ο εσωτερικός κόσμος των διαβόλων. Η καρδιά τους είναι γεμάτη μ’ αυτά τα πανούργα πράγματα. Καθημερινά, συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους άλλους, ανταγωνίζονται τους άλλους, μηχανορραφούν και παίζουν με τους άλλους, ανταγωνίζονται για τη θέση, την υπόληψη και τον τελευταίο λόγο· σκέφτονται μόνο αυτά τα ζητήματα. Αν τους ρωτήσεις αν έχουν πλέον ένα μονοπάτι για να είναι ειλικρινείς, δεν πρόκειται να σου απαντήσουν, δεν πρόκειται να σου δώσουν σημασία και δεν πρόκειται να θελήσουν να το αναφέρουν. Αυτό συμβαίνει επειδή η καρδιά τους είναι γεμάτη μ’ αυτά τα αρνητικά, πανούργα ζητήματα· σκέφτονται μόνο αυτά τα πράγματα. Όταν κατά καιρούς πρέπει να σκεφτούν λίγο ζητήματα που σχετίζονται με τεχνικές ή επαγγελματικές πτυχές, το κάνουν μόνο προσωρινά, λόγω των αναγκών του έργου τους ή της ζωής τους. Μόλις ολοκληρωθεί το έργο τους σ’ αυτήν την πτυχή, αμέσως αρχίζουν να σκέφτονται και πάλι αυτά τα πανούργα ζητήματα και συλλογίζονται: «Ποιος έχει μεγαλύτερα χαρίσματα από μένα; Σε ποια πτυχή είμαι εγώ πιο δυνατός από εκείνον, σε ποια πτυχή είναι εκείνος κατώτερός από μένα; Την τελευταία φορά που μου μίλησε ο τάδε, δεν φάνηκε να με απαξιώνει σκοπίμως; Αυτοί οι δύο άνθρωποι φαίνεται να μην έχουν επικοινωνήσει κανονικά για μεγάλο διάστημα· τι συνέβη μεταξύ τους; Αν έχει προκύψει κάποια διένεξη ή κάποιο πρόβλημα μεταξύ τους, μήπως μπορώ ν’ αποκομίσω κάποιο όφελος από αυτό; Ο ένας από αυτούς μπορεί να με ωφελήσει και να με βοηθήσει, και θέλω πραγματικά ν’ αποκτήσω επαφές μ’ αυτόν τον άνθρωπο, αλλά ποτέ δεν μου δίνει σημασία. Αν υπάρχει κάποια διένεξη μεταξύ των δύο, μήπως θα μπορούσα να εκμεταλλευτώ αυτό το άνοιγμα και ν’ αξιοποιήσω αυτήν την καλή ευκαιρία για να δημιουργήσω μια σύνδεση μ’ αυτόν τον άνθρωπο;» Τίποτε από όσα συλλογίζονται και σκέφτονται μέσα τους δεν έχει καμία σχέση με θετικά πράγματα, με την πίστη στον Θεό και με την επιδίωξη της αλήθειας. Δεν είναι τρομακτικός ένας τέτοιος άνθρωπος; (Ναι.) Αν έχεις επαφές μαζί του, είναι σαν να έχεις επαφές μ’ έναν διάβολο. Δεν μηχανορραφείς εναντίον του, αλλά μηχανορραφεί εκείνος εναντίον σου και σε παρατηρεί καθημερινά, σε συλλογίζεται και σε μελετάει πίσω από την πλάτη σου: «Τι εννοούσε μ’ αυτό; Στόχευε σ’ εμένα; Πώς μπορώ ν’ απαντήσω ώστε να μην μπορεί να με δει καθαρά; Πώς μπορώ ν’ απαντήσω προς όφελός μου; Αν δεν απαντήσω, μήπως θα νομίζει ότι είμαι ηλίθιος, εύκολο θύμα εκφοβισμού ή ότι δεν πιστεύω αληθινά στον Θεό; Υπάρχει περίπτωση να το νομίζει αυτό; Πρέπει να καταλάβω τι έχει πραγματικά στο μυαλό του». Όταν ζεις διαρκώς μέσα στις μηχανορραφίες του, νιώθεις άνετα μέσα σου; (Όχι.) Είναι σαν να έχεις δίπλα σου έναν αόρατο δαίμονα· δεν μπορείς να νιώσεις γαλήνη ούτε αγαλλίαση. Όταν έχεις επαφές μαζί του, νιώθεις μόνο ένα πράγμα: ένα διαρκές αίσθημα ανησυχίας. Αυτή η ανησυχία είναι άκρως φυσιολογική, επειδή η διαίσθηση ή η έκτη αίσθηση των κανονικών ανθρώπων τούς κάνει να νιώθουν ανησυχία απέναντι στους διαβόλους, απέναντι στα μη κανονικά όντα που βρίσκονται γύρω τους. Ακόμη κι αν στην πραγματικότητα δεν τον γνωρίζεις πολύ καλά και δεν μπορείς να εξηγήσεις ακριβώς ποιο είναι το πρόβλημα, νιώθεις μονίμως ανησυχία όταν είσαι μαζί του, λες και πρόκειται να συμβεί κάτι κακό. Αυτό αρκεί για ν’ αποδείξει ότι έχει κακές προθέσεις, μηχανορραφεί εναντίον σου κι έχει σχέδια για σένα. Ζεις υπό το βλέμμα του που σε κατασκοπεύει, και σε μελετάει καθημερινά, με αποτέλεσμα να νιώθεις μεγαλύτερη ανησυχία κι από το να είχες δίπλα σου μια τίγρη ή ένα λιοντάρι. Αν είχες μεγαλώσει εσύ την τίγρη ή το λιοντάρι, παρόλο που είναι άγρια ζώα, δεν θα ένιωθες ποτέ ανησυχία. Αν, όμως, υπάρχει δίπλα σου ένας διάβολος, νιώθεις ανησυχία, επειδή έχει αποκλίνουσα φύση-ουσία. Αυτή η ανησυχία είναι μια πνευματική αίσθηση· προκαλείται από έναν διάβολο που εργάζεται. Ίσως ο διάβολος να μην έχει υποκειμενικά την πρόθεση να σε βλάψει σοβαρά στον οποιονδήποτε βαθμό, αλλά απλώς και μόνο το γεγονός ότι μηχανορραφεί διαρκώς εναντίον σου και σε κατασκοπεύει θα προκαλεί ανησυχία στο πνεύμα σου. Μ’ έναν διάβολο δίπλα σου, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να ζήσεις μια ζωή γεμάτη γαλήνη και αγαλλίαση, εκτός κι αν δεν είναι διάβολος, ή αν έχεις αρκετό ανάστημα και αρκετή πίστη στον Θεό, ή αν έχεις την αλήθεια ως ζωή σου· μόνο αν πληρούται μία από αυτές τις προϋποθέσεις, δεν πρόκειται να σε απειλήσει ή να έχει οποιαδήποτε επίδραση πάνω σου και δεν πρόκειται να νιώθεις ανησυχία. Αν δεν πληρούται καμία από αυτές τις προϋποθέσεις, όταν ένας διάβολος σε κατασκοπεύει διαρκώς, θα νιώθεις ανησυχία. Σε ποιον βαθμό θ’ αναπτυχθεί σταδιακά αυτό; Θα νιώθεις αποστροφή απέναντί του και θα φυλάγεσαι από αυτόν, θα σου προκαλεί αναστάτωση μέσα σου και θα νιώθεις προβληματισμένος, περιορισμένος και εγκλωβισμένος σε πολλά ζητήματα. Αν βρίσκεται κάπου κοντά, όταν ενεργείς ή μιλάς, θα πρέπει πάντα να λαμβάνεις υπόψη το βλέμμα στα μάτια του, το φέρσιμό του ή τις απόψεις του. Ίσως μάλιστα να προσπαθείς διαρκώς να καταλάβεις: «Τι θα σκεφτεί για μένα; Πώς γίνεται να μην μπορώ να τον δω καθαρά; Γιατί νιώθω ότι είναι υστερόβουλος και αινιγματικός; Γιατί αυτό το χαμόγελο μοιάζει να μην είναι χαμόγελο επιδοκιμασίας; Γιατί φοβάμαι τόσο; Γιατί με επηρεάζει τόσο;» Αν δεν κατανοείς την αλήθεια και δεν έχεις διάκριση, τότε, αφού έρθεις σ’ επαφή μ’ έναν τέτοιο άνθρωπο για κάποιο διάστημα, θα είναι φυσικό να σε επηρεάζει και να καταλήξεις σε μια τέτοια κατάσταση, που είναι πολύ τρομακτική.

Κρίνοντας από όσα αποκαλύπτουν από τη φύση τους στην καθημερινότητά τους και από όσα σκέφτονται μέσα τους, όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους μπορούν να χαρακτηριστούν άνθρωποι με αποκλίνουσα ουσία. Αν δεν είχες ως τώρα βαθύτερη, περαιτέρω επαφή μαζί τους, ίσως να μην κατανοείς τον εσωτερικό τους κόσμο, αλλά ο πιο άμεσος και ευθύς τρόπος να διακρίνεις τέτοιους ανθρώπους είναι ένα χαρακτηριστικό στην εξωτερική τους εμφάνιση: Συχνά, αποκαλύπτουν ένα μοχθηρό βλέμμα κι ένα πονηρό χαμόγελο. Αυτό το μοχθηρό βλέμμα είναι ένα ύποπτο βλέμμα, ένα βλέμμα που δεν είναι πολύ καθαρό και διάφανο ούτε πολύ έντιμο και ειλικρινές, αλλά φαίνεται μάλλον ακατάληπτο. Νιώθεις ότι υπάρχει κάποιο κρυφό νόημα σ’ αυτό το βλέμμα, αλλά πολύ απλά δεν πρόκειται να σου πουν ποιο είναι. Επιπλέον, κάνοντας δυσδιάκριτα υπονοούμενα όταν μιλάνε, σε αναγκάζουν να κάνεις υποθέσεις· χρησιμοποιούν λόγια που υποδηλώνουν πράγματα και σε κάνουν να πιστεύεις λανθασμένα ότι σκέφτονται μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για αντιπερισπασμό. Αυτό που κατανοείς δεν είναι καθόλου αυτό που εννοούν στην πραγματικότητα· απλώς θέλουν να παίξουν μαζί σου και να σε χλευάσουν. Δεν μπορείς να βρεις ίχνος ειλικρίνειας στο βλέμμα τους· αυτό το βλέμμα είναι ύποπτο και αλλάζει διαρκώς κατεύθυνση, έχει μια ασαφή, αινιγματική αίσθηση. Τη στιγμή που αντικρίζεις το βλέμμα τους, γεννιούνται ξαφνικά μέσα σου αμφιβολίες και υποπτεύεσαι ότι αυτό που είπες ή έκανες ήταν λάθος. Αν δεν αντικρίσεις το βλέμμα τους, νομίζεις ότι η άποψή σου είναι σωστή, ότι η δική σου κατανόηση είναι ανόθευτη, ότι αυτά τα πράγματα συνάδουν με τις αλήθεια-αρχές κι ότι θα πρέπει να ενεργήσεις μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο, κι έχεις την ακλόνητη πεποίθηση να το κάνεις. Μόλις, όμως, αντικρίσεις τη ματιά τους ή σε κοιτάξουν μ’ αυτό το μοχθηρό βλέμμα, νιώθεις ασυναίσθητα ένα ρίγος στη σπονδυλική σου στήλη. Παρόλο που δεν έχουν ειπωθεί ξεκάθαρα λόγια, αυτό το μοχθηρό βλέμμα είναι μια ψυχολογική υπόδειξη, σε παραπλανά, σε κάνει αμέσως ν’ αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου: «Μήπως είπα κάτι λάθος; Μήπως έκανα κάτι λάθος; Πού έκανα λάθος;» Το ζήτημα και η αρχή για τα οποία πρόκειται είναι εμφανώς πολύ ξεκάθαρα και αδιαμφισβήτητα, και ήσουν σίγουρος ότι τα πράγματα έπρεπε να γίνουν μ’ αυτόν τον τρόπο κι ότι αυτό ήταν το σωστό, αλλά, αφού αντικρίσεις το βλέμμα τους, αρχίζεις ν’ αμφιβάλλεις. Αυτό το βλέμμα είναι το βλέμμα ενός διαβόλου. Αυτή είναι μία πτυχή: Το μοχθηρό βλέμμα τους σε κάνει ν’ αμφιβάλλεις. Μια άλλη πτυχή είναι ότι, μερικές φορές, υπάρχει ένα συγκεκριμένο νόημα σ’ αυτό το μοχθηρό βλέμμα: η περιφρόνηση. Είσαι νέος, έχεις μικρή εμπειρία, σου λείπει η εμπειρία ζωής, και μάλιστα μπορεί να έχεις και κάποιες ατέλειες της ανθρώπινης φύσης, οπότε, όταν συναντιούνται τα βλέμματά σας, αμέσως χάνεις την αυτοπεποίθησή σου, καταρρέεις και αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου, νιώθοντας ότι είσαι πολύ ασήμαντος και κατώτερός τους κι ότι φαίνεσαι πολύ λίγος ενώπιόν τους. Αυτό είναι το βλέμμα ενός διαβόλου. Μερικές φορές, αυτό το μοχθηρό βλέμμα μπερδεύει τις σκέψεις των ανθρώπων, μερικές φορές αναστατώνει την αυτοπεποίθησή τους και μερικές φορές τους κάνει να νιώθουν αρνητικοί και αποκαρδιωμένοι.

Σε ό,τι έχει να κάνει με τη διάκριση όσων έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, αν δεν έχεις ακόμη την εμπειρία για να τους διακρίνεις παρατηρώντας το βλέμμα τους, τότε δες τι σκέφτονται καθημερινά, δες για ποια πράγματα συζητούν με τους άλλους καθημερινά, και κατά πόσο υπάρχει κανονική επικοινωνία. Αν δεν υπάρχει καθόλου κανονική επικοινωνία και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τους κατανοούν, ενώ η αρχή τους όταν έρχονται σ’ επαφή με τους περισσότερους ανθρώπους είναι να κρατάνε το στόμα τους κλειστό, κι ακόμη και τα κοντινότερά τους πρόσωπα δεν ξέρουν τι σκέφτονται καθημερινά και δεν μπορούν να συλλάβουν εύκολα τις ακριβείς σκέψεις και απόψεις τους ούτε να καταλάβουν τι πραγματικά σκέφτονται, τότε είναι ξεκάθαρο ότι τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύ υστερόβουλοι και αινιγματικοί. Το γεγονός ότι σωπαίνουν δεν σημαίνει ότι δεν έχουν σκέψεις και απόψεις· στην πραγματικότητα, οι αληθινές τους σκέψεις είναι κρυμμένες στο μυαλό τους, κι απλώς δεν τις εκφράζουν. Αν δεν τις εκφράζουν, πώς μπορείς να διαπιστώσεις ότι είναι πονηροί; Έχουν ένα κάπως πονηρό χαμόγελο· συχνά, έχουν ένα ψεύτικο χαμόγελο. Όταν σε αντικρίζουν, σχηματίζεται στο πρόσωπό τους ένα ψεύτικο χαμόγελο, αλλά, όταν γυρνάνε από την άλλη, το πρόσωπό τους γίνεται ανέκφραστο και το χαμόγελο φεύγει. Αυτοί οι άνθρωποι είναι τρομακτικοί, προκαλούν φόβο· είναι διάβολοι. Είναι κατανοητό αυτό; (Είναι κατανοητό.) Για παράδειγμα, έστω ότι συζητάς κάτι μαζί τους. Αφού διατυπώσεις την άποψή σου, εκείνοι δεν εκφράζουν τη δική τους θέση, αλλά αποκαλύπτουν ένα πονηρό χαμόγελο. Ξέρεις τι σημαίνει το πονηρό χαμόγελο; Σημαίνει ότι δεν ξέρεις αν αυτό το χαμόγελο είναι χαμόγελο επιδοκιμασίας ή αποδοκιμασίας και δεν ξέρεις αν όντως κατανοούν τι εννοείς. Απλώς βγάζουν έναν ήχο που θυμίζει γέλιο: «χα χα». Δεν λένε ότι αυτό που είπες είναι σωστό ή ότι είναι λάθος, δεν λένε ότι το κατάλαβαν ή ότι δεν το κατάλαβαν, κι έτσι δεν μπορείς να αντιληφθείς τι πραγματικά σημαίνει αυτό το γέλιο. Σου έχουν απαντήσει, αλλά αυτή η απάντηση είναι σαν να μην απάντησαν. Αν δεν είχαν απαντήσει, θα μάντευες ότι ίσως δεν κατάλαβαν· αντιθέτως, όταν απαντούν μ’ αυτόν τον τρόπο, σαστίζεις. Δεν ξέρεις αν αυτό το γέλιο είναι χλευασμός, περιφρόνηση, κοροϊδία ή συμφωνία και επιδοκιμασία. Αν τους ρωτήσεις ποια είναι η άποψή τους, πάλι κάνουν ένα «χα χα», λένε «Εντάξει, εντάξει» και, αφού μιλήσουν, η έκφρασή τους ξαφνικά σκοτεινιάζει. Αυτό, χωρίς να το αντιληφθείς, σου ασκεί τεράστια πίεση. Αν το ανάστημά σου είναι μικρό και δεν έχεις αληθινή θεώρηση των πραγμάτων ή σωστές σκέψεις και απόψεις, μπορούν να σε εκφοβίσουν. Γι’ αυτό το συγκεκριμένο χαμόγελό τους χαρακτηρίζεται πονηρό χαμόγελο· όταν κάτι είναι ανέντιμο και ύπουλο, χαρακτηρίζεται πονηρό. Δεν αποκαλύπτουν πρόθυμα τις απόψεις τους. Πιστεύουν ότι δεν αρκεί να πουν μία λέξη, αλλά αν πουν δύο λέξεις θα είναι πάρα πολλές, κι ότι όταν μια άποψη διατυπώνεται ξεκάθαρα ή αναφέρεται σε κάτι συγκεκριμένο, αυτό είναι αποτυχία, είναι λάθος. Επομένως, η καλύτερη μέθοδος γι’ αυτούς είναι να χαμογελούν και να σε αφήνουν να κάνεις εικασίες· μπορείς να εικάζεις όποιο νόημα θέλεις, μπορείς να κάνεις ό,τι εικασίες σου αρέσουν, αλλά τουλάχιστον νιώθεις ότι δεν είναι εχθρικοί απέναντί σου, κι επομένως επιτυγχάνεται ο στόχος τους. Παρατήρησε αυτές τις γριές αλεπούδες που μηχανορραφούν και είναι εξαιρετικά πονηρές, κι αυτούς τους ανθρώπους που είναι ύπουλοι και πανούργοι και χρησιμοποιούν αδίστακτες τακτικές: Δεν λένε πολλά και το πρόσωπό τους δεν είναι πολύ εκφραστικό, αλλά το βλέμμα τους και το χαμόγελό τους έχουν αποκλίνουσα όψη. Όλοι οι κανονικοί διεφθαρμένοι άνθρωποι και οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα φεύγουν μακριά από όσους έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους· δεν είναι πρόθυμοι να έχουν επαφές με τέτοιους ανθρώπους, κι όταν βρίσκονται μαζί τους, νιώθουν φόβο, ανατριχιάζουν. Γιατί ανατριχιάζουν; Επειδή τέτοια άτομα δεν είναι άνθρωποι, αλλά διάβολοι, και οι διάβολοι είναι ικανοί για όλα. Όταν αλληλεπιδρούν με κάποιον κανονικοί άνθρωποι, δεν του προκαλούν ανατριχίλα. Οι κανονικοί άνθρωποι έχουν συνείδηση και λογική, ενεργούν με μέτρο και αυτοσυγκράτηση και έχουν ελάχιστα πρότυπα. Το πολύ πολύ, όταν είναι θυμωμένοι, μπορεί να σε βρίσουν λίγο και να πουν κάποια δυσάρεστα πράγματα που πληγώνουν κάπως την αυτοεκτίμησή σου. Οι διάβολοι, όμως, είναι διαφορετικοί· δεν σε βρίζουν ούτε πληγώνουν την αυτοεκτίμησή σου, αλλά σε βλάπτουν. Συλλογίζονται πίσω από την πλάτη σου πώς να σε παραπλανήσουν· σου σκάβουν τον λάκκο και σε κάνουν να πέσεις μόνος σου μέσα. Μόλις πέσεις μέσα, σε κοιτάζουν από πάνω, περιχαρείς για την κακοτυχία σου, ενώ ταυτόχρονα προσποιούνται ότι είναι καλοί άνθρωποι, λέγοντας: «Θα σε σώσω εγώ! Πώς έπεσες μέσα; Νόμιζα πως οι περισσότεροι άνθρωποι ήξεραν ότι υπήρχε λάκκος εδώ». Θέλουν κιόλας να το παίξουν καλοί, κάνοντάς σε να χάψεις το παραμύθι τους. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι τρομακτικοί; Εκείνοι έσκαψαν αυτόν τον λάκκο και τον έφτιαξαν στα μέτρα σου· αν δεν πέσεις εσύ, ποιος θα πέσει; Μόλις πέσεις στον λάκκο, απλώνουν το χέρι τους για να σε σώσουν, και καθώς σε σώζουν, λένε: «Γιατί έπεσες;» Ενώ είναι περιχαρείς για την κακοτυχία σου, ταυτόχρονα καταφέρνουν να μη συνειδητοποιήσεις ότι εκείνοι έσκαψαν τον λάκκο. Είναι ξεκάθαρο ότι εκείνοι σε έβλαψαν, κι ωστόσο σε κάνουν να νιώθεις βαθιά ευγνωμοσύνη γι’ αυτούς. Δεν είναι αυτό αποκλίνουσα συμπεριφορά; (Ναι.) Είναι εντελώς αποκλίνουσα συμπεριφορά!

Υπάρχει ένα πράγμα που κάνουν συχνά όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, το οποίο έχουν δει όλοι: Οι διάβολοι είναι αυθεντίες στο να λένε ευχάριστα πράγματα για να καλοπιάνουν τους άλλους. Για παράδειγμα, όταν ένας τέτοιος άνθρωπος σε βλέπει να εργάζεσαι, κρύβεται μέσα και παρατηρεί. Μόλις τελειώσεις τη δουλειά σου, βγαίνει έξω και λέει: «Α, δούλευες! Γιατί δεν μου το είπες; Θα μπορούσα να σε έχω βοηθήσει και να μοιραστούμε τον φόρτο εργασίας. Αν είναι κάτι κουραστικό, μπορούμε να το αναλάβουμε μαζί. Την επόμενη φορά που θα δουλεύεις, απλώς να μου το πεις· σιγά το πράγμα! Μην ντραπείς να μου ζητήσεις βοήθεια!» Όταν το ακούς αυτό, νιώθεις ζεστασιά μέσα σου και σκέφτεσαι ότι, παρόλο που δεν βοήθησε, είχε την πρόθεση να το κάνει· αρκεί που το εξέφρασε με τα λόγια του. Σε ξεγελάει με τα ωραία λόγια του. Όπως βλέπεις, μπορεί πραγματικά να λέει τέτοια πράγματα χωρίς να νιώθει καμία ντροπή που τα λέει. Πώς μπορείς, λοιπόν, να ξέρεις ότι τα λόγια του είναι ψεύτικα; Την επόμενη φορά που τελειώνεις τις δουλειές σου, έρχεται και λέει ξανά ωραία λόγια: «Γιατί δεν μου το είπες ότι δούλευες; Κάθε φορά τα ίδια, δεν μου ζητάς βοήθεια· πραγματικά, μου φέρεσαι λες και είμαι ξένος. Γιατί είσαι τόσο τυπικός μαζί μου;» Αφού συμβεί αυτό δυο τρεις φορές, ξέρεις ότι στην πραγματικότητα δεν θέλει να σε βοηθήσει στη δουλειά σου, κι ότι απλώς λέει κάποια ωραία λόγια για να σε εξαπατήσει και να σε καλοπιάσει. Όταν υπάρχει όντως κάτι στο οποίο χρειάζεσαι τη βοήθειά του, δεν μπορείς να τον βρεις πουθενά. Τι σόι άνθρωπος είναι αυτός; Είναι διάβολος· σε καμία περίπτωση δεν είναι άνθρωπος. Όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους θα λένε ωραία λόγια σε όποιον συναντάνε, για να τον εξαπατήσουν και να πετύχουν τους δικούς τους σκοπούς. Είναι όλο πανούργα σχέδια· δεν είναι άνθρωποι, είναι διάβολοι. Αξίζει να έχετε επαφές με τέτοιους ανθρώπους; Δεν θα πρέπει καν να τους δίνετε σημασία. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στην καθημερινότητά σας; (Ναι.) Έτσι συμπεριφέρεται ένας τέτοιος άνθρωπος σ’ αυτό το ζήτημα, αλλά και σε άλλα ζητήματα συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο· εξαπατά μονίμως τους άλλους. Τόσο αποκλίνουσα είναι η συμπεριφορά του· δεν είναι ειλικρινής απέναντι στους άλλους.

Είστε όλοι σας ως έναν βαθμό σε θέση να διακρίνετε μία εκδήλωση του χαρακτηριστικού της «αποκλίνουσας συμπεριφοράς» όσων έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, δηλαδή την ανεντιμότητα; (Ναι.) Αυτοί οι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα δόλιοι, ιδιαίτερα ανέντιμοι και ιδιαίτερα ύπουλοι και πανούργοι. Αν εξακολουθείς ν’ αντιμετωπίζεις τις εκδηλώσεις τους ως κανονικές αποκαλύψεις διαφθοράς κι εξακολουθείς να τους βοηθάς και να τους υποστηρίζεις σαν να είναι αδελφοί και αδελφές, δεν είναι αυτό εκδήλωση ανοησίας; (Ναι.) Δεν πρέπει στο εξής να ξανακάνεις αυτά τα ανόητα πράγματα· δεν είναι άνθρωποι, είναι διάβολοι και δεν πρέπει να τους βοηθάς και να τους υποστηρίζεις. Ξέρουν μέσα τους ποια είναι η αλήθεια, καθώς κι ότι είναι καλό πράγμα να είναι κανείς ειλικρινής. Όμως, το ότι το ξέρουν δεν αρκεί· δεν έχουν τέτοια απαίτηση από τον εαυτό τους και δεν κάνουν ποτέ πράξη την ειλικρίνεια. Δεν είναι ότι θέλουν να την κάνουν πράξη αλλά δεν μπορούν· αντιθέτως, δεν σκοπεύουν ποτέ ν’ ασκηθούν μ’ αυτόν τον τρόπο. Σκεφτείτε το· για ποια πράγματα κάνουν μηχανορραφίες και σχέδια μέσα τους; Ούτε ένα πράγμα δεν σχετίζεται με θετικά πράγματα και ούτε μία σκέψη δεν σχετίζεται με θετικές σκέψεις και απόψεις. Δεν σκοπεύουν να κάνουν πράξη την αλήθεια ούτε σκοπεύουν να βαδίσουν στο σωστό μονοπάτι, κι επομένως δεν αναζητούν ποτέ τις αλήθεια-αρχές μέσα τους ούτε αναζητούν πώς να ενεργούν σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού. Επίσης, δεν σκοπεύουν να εκπληρώσουν το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος ούτε να είναι αφοσιωμένοι και να προσφέρουν την ειλικρίνειά τους. Όλοι οι υπολογισμοί που κάνουν είναι ανέντιμα πράγματα. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Οι υπολογισμοί τους έχουν να κάνουν με τον εσωτερικό τους κόσμο· δεν είναι εύκολο να τους διακρίνει κανείς. Πώς μπορούν οι άλλοι να ξέρουν τι σκέφτονται, όταν δεν ανοίγονται και δεν συναναστρέφονται πάνω σ’ αυτό; Συμπεριφέρονται αρκετά καλά προς τα έξω, και επίσης απασχολούνται με τις εργασίες που τους ανατίθενται. Γιατί λες ότι είναι ανέντιμοι και τους χαρακτηρίζεις διαβόλους;» Άλλοι λένε: «Απλώς αποκαλύπτουν ένα λίγο μοχθηρό βλέμμα, ένα λίγο πονηρό χαμόγελο· και πάλι δεν μπορούμε να δούμε καθαρά τι σκέφτονται στον εσωτερικό τους κόσμο». Πώς μπορεί, λοιπόν, να διακρίνει κανείς ότι είναι διάβολοι; Οι σκέψεις ενός ανθρώπου δεν είναι απτές· αν δεν τις εκφράζει, δεν μπορείς να τις δεις ούτε να τις ανακαλύψεις και δεν θα είσαι σε θέση να τις διακρίνεις. Ωστόσο, όποιες σκέψεις και απόψεις κι αν έχει ένας άνθρωπος, ό,τι κι αν λαχταρά ή για ό,τι κι αν κάνει υπολογισμούς στον εσωτερικό του κόσμο, σίγουρα θα ενεργεί με τρόπο που θα του επιτρέψει να πετύχει τους σκοπούς του, κι έτσι θα υπάρχουν πάντα κάποια πράγματα που βιώνει, κάποιες εκδηλώσεις. Εφόσον ζει ανάμεσα στους ανθρώπους, οι άλλοι θα μπορούν να δουν ή να έρθουν σ’ επαφή με τα πράγματα που κάνει. Μπορεί να μη γνωρίζεις τι υπολογισμούς, ραδιουργίες και σχέδια κάνει στα βάθη της καρδιάς του, αλλά μια μέρα θα αποκαλύψει και θα εκδηλώσει τις ραδιουργίες, τα σχέδια και τους υπολογισμούς του· θα τα κάνει πραγματικότητα και θα προβεί σε κάποιες ενέργειες ανάμεσα στους ανθρώπους. Όταν συμβούν αυτά τα πράγματα μπροστά στα μάτια σου, δεν θα είσαι σε θέση να τα δεις; Δεν θα μπορέσεις να διακρίνεις αυτόν τον άνθρωπο; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Ακόμα κι αν δω τις εκδηλώσεις του, και πάλι δεν ξέρω πώς να διακρίνω ή να χαρακτηρίσω έναν τέτοιο άνθρωπο». Αυτό μπορείς εύκολα να το χειριστείς· ένας τέτοιος άνθρωπος έχει διάφορα χαρακτηριστικά, μέσω των οποίων μπορείς και να τον διακρίνεις. Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι ότι ενεργεί πάντα σύμφωνα με τη δική του βούληση και ποτέ δεν αναζητά τις αλήθεια-αρχές. Ό,τι κι αν κάνει, το προσχεδιάζει μόνος του και ενεργεί εξολοκλήρου με βάση τα δικά του σχέδια, το δικό του σκεπτικό και τις δικές του προθέσεις, ενεργεί εξολοκλήρου σύμφωνα με τη δική του βούληση. Δεν ζητά τις απόψεις όλων και, ασφαλώς, ακόμη περισσότερο δεν αναζητά τις αλήθεια-αρχές ούτε ενεργεί σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις. Αν μπορείς να δεις αυτές τις εκδηλώσεις, τότε δεν ξεσκεπάζονται εντελώς οι διάβολοι; (Ναι.) Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Ίσως να κατανοούν την αλήθεια και να γνωρίζουν τις αλήθεια-αρχές, οπότε ξέρουν τι να κάνουν χωρίς να το συζητήσουν με άλλους». Αυτή η δήλωση είναι και πάλι λανθασμένη· δείχνει πως κάποιος είναι ανίκανος να δει καθαρά τα πράγματα. Για εσάς, τα πράγματα που λένε και κάνουν οι διάβολοι είναι μια σειρά από δύσκολα εμπόδια. Είτε έχουν ζητήσει τις απόψεις των αδελφών είτε όχι, θα πρέπει να μπορείς να δεις καθαρά αν ο σκοπός, το κίνητρο, η αφετηρία των πράξεών τους και η αρχή που τις διέπει είναι να διαφυλάξουν τη φήμη τους, τη θέση τους και την υπόληψή τους ή να διαφυλάξουν το έργο της εκκλησίας, αν το τελικό αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται διαφυλάττει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και αν ζημιώνει, βλάπτει και σαμποτάρει ή ωφελεί τους περισσότερους ανθρώπους. Ό,τι κι αν κάνουν όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, αυτό γίνεται πάντα για να διαφυλάξουν τα δικά τους συμφέροντα· αυτό είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό όσων έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους. Στα δικά τους μάτια, τα συμφέροντά τους είναι πάνω από όλα, όπως ακριβώς ένας έμπορος που κάνει δοσοληψίες: τα συμφέροντα είναι υψίστης σημασίας. Ποιανού τα συμφέροντα είναι υψίστης σημασίας; Τα συμφέροντα των ίδιων των διαβόλων είναι υψίστης σημασίας. Αν κάνοντας κάτι μπορούν να διαφυλάξουν τα συμφέροντά τους, την υπόληψή τους, τη θέση τους, τη φήμη τους ή τα υλικά τους υπάρχοντα και τα χρήματά τους, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να κάνουν πίσω, αλλά θα το φέρουν εις πέρας μέχρι τέλους, φτάνοντας στο τέρμα. Ακόμη κι αν οι επικεφαλής ανώτερης βαθμίδας ή οι αδελφοί και οι αδελφές αντιτίθενται σ’ αυτό και δεν μπορεί να προχωρήσει περαιτέρω αλλά φτάσει σε αδιέξοδο, εκείνοι και πάλι θα χρησιμοποιήσουν έμμεσες τακτικές, δοκιμάζοντας κάθε μέσο για να αποκλείσουν όλους τους αντιπάλους και να απομακρύνουν όλα τα εμπόδια, ώστε να προχωρήσουν σε ό,τι θέλουν να κάνουν. Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να κάνουν πίσω· το μόνο που διαφυλάττουν είναι τα δικά τους συμφέροντα. Τώρα, μπορείτε να το δείτε αυτό καθαρά: Είτε πρόκειται για τα σχέδια είτε για τα μέσα, τα μέτρα ή τα βήματα που καταστρώνουν, σχεδιάζουν και επινοούν, όλα αυτά τα πράγματα τα έχουν υπολογίσει στο μυαλό τους· το μόνο που σκέφτονται είναι τα συμφέροντα, και το μυαλό τους ξεχειλίζει από συμφεροντολογικές σκέψεις, όπως το ποιον να χρησιμοποιήσουν, ποιον να προσεγγίσουν, από ποιον να μείνουν μακριά, ποιον να υποστηρίξουν, σε ποιον να εναντιωθούν, ποιον να απαλλάξουν από τα καθήκοντά του. Καταστρώνουν στρατηγικές για όλα αυτά τα πράγματα με βάση τα δικά τους συμφέροντα. Αν φτάσουν σ’ αυτό το σημείο κάνοντας έργο και εκτελώντας το καθήκον τους, τότε είναι αντίχριστοι, διάβολοι που αποκαλύπτουν τον πραγματικό τους εαυτό. Τέτοιοι άνθρωποι είναι εξαιρετικά αινιγματικοί και υστερόβουλοι· συλλογίζονται καθημερινά αυτά τα πράγματα. Αν αποκτούσαν πλήρη αντίληψη για όλους στην εκκλησία, πόσο χρόνο θα τους έπαιρνε; Μόνο αφού αποκτήσουν απόλυτα ξεκάθαρη αντίληψη για τις συνθήκες όλων των μελών της εκκλησίας, για τα πραγματικά προβλήματα και τις αληθινές δυσκολίες του κάθε ανθρώπου, και έρθει η κατάλληλη στιγμή, αρχίζουν να ενεργούν, κάνοντας ό,τι θέλουν· δεν δείχνουν επιείκεια απέναντι σε κανέναν και κανένας δεν μπορεί να τους εμποδίσει. Με το πρόσχημα ότι κάνουν εκκλησιαστικό έργο, ασχολούνται με το δικό τους εγχείρημα και πασχίζουν να επωφεληθούν οι ίδιοι. Στο τέλος, αυτά που ζημιώνονται είναι το εκκλησιαστικό έργο και η ζωή-είσοδος των αδελφών. Πετυχαίνουν τον στόχο τους, ο οποίος είναι να βάλουν πάνω από όλα την ικανοποίηση των δικών τους προσωπικών συμφερόντων, θυσιάζοντας τη ζωή-είσοδο όλων των αδελφών και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Σ’ αυτό το σημείο, δεν μπορείτε να τους δείτε καθαρά; Κρίνοντας από τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν και από τα τελικά αποτελέσματα, είναι διάβολοι· δεν είναι άνθρωποι. Όλη μέρα φαίνεται να λένε πολύ λίγα πράγματα και σπάνια εκφράζουν τις απόψεις τους, αλλά στην πραγματικότητα περνάνε καθημερινά τον χρόνο τους υπολογίζοντας πώς να ενεργήσουν για να μπορέσουν ν’ αποκομίσουν οφέλη. Παρόλο που προς τα έξω φαίνονται αρκετά ήρεμοι, αρκετά εξευγενισμένοι, αρκετά ευαίσθητοι, αρκετά καλότροποι, και λιγομίλητοι, μέσα τους η καρδιά τους είναι ταραγμένη, σαν τρικυμισμένη θάλασσα. Αποκτούν πλήρη αντίληψη αυτών των πραγμάτων, κι έπειτα υλοποιούν τα σχέδια που έχουν καταστρώσει, και το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι πετυχαίνουν ακριβώς ό,τι έχουν σχεδιάσει. Δεν είναι αυτό το έργο ενός διαβόλου; (Ναι.) Αυτό είναι το έργο ενός διαβόλου. Σ’ αυτό το σημείο, δεν μπορείτε να τους δείτε καθαρά;

Ένα τέτοιο σημαντικό πρόβλημα που προέκυψε στο περσινό ευαγγελικό έργο σχετιζόταν άμεσα με μερικούς διαβόλους, σχετιζόταν άμεσα με τις ενέργειες διαβόλων. Αυτοί οι διάβολοι ποτέ δεν αναζητούσαν τις αλήθεια-αρχές όταν ενεργούσαν. Μόλις ο Άνωθεν ανέθεσε το έργο, το αποδέχθηκαν προσωπικά με προθυμία, αλλά όταν πήγαν να εργαστούν στις εκκλησίες, απλώς βγήκαν εκτός ελέγχου και έκαναν κακά πράγματα. Δεν διαφύλαξαν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, με αποτέλεσμα να ζημιωθούν οι προσφορές του Θεού, να ζημιωθεί το ευαγγελικό έργο και να ζημιωθεί η εκκλησιαστική ζωή· ζημιώθηκαν διάφοροι τομείς, ενώ προκάλεσαν και χάος στο εκκλησιαστικό έργο. Μπορεί να μη βλέπεις καθαρά τι σκέφτεται ένας διάβολος και να μη γνωρίζεις αν έχει αναζητήσει τις αρχές. Όταν, όμως, ενεργεί, και βλέπεις τις πρώτες ενδείξεις, θα ξέρεις ότι η μέθοδος και η πηγή των πράξεών του είναι λανθασμένες, ότι κάνει μόνο επίδειξη, ενεργώντας σύμφωνα με τη δική του βούληση, αυθαίρετα και ξεροκέφαλα, και εγκαθιδρύοντας ένα ανεξάρτητο βασίλειο. Επιπλέον, οι συμμορίες των διαβόλων προστατεύουν η μία την άλλη· κανένας διάβολος δεν διαφυλάττει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Ό,τι κι αν κάνουν οι μεγαλύτεροι διάβολοι, οι ακόλουθοί τους και οι μικρότεροι διάβολοι κάνουν τα πάντα για να τους κολακεύουν και να τους εκθειάζουν. Οι μεγαλύτεροι διάβολοι ενεργούν απερίσκεπτα και ξεροκέφαλα, ενώ οι μικρότεροι διάβολοι ακολουθούν το παράδειγμά τους και τους φιλούν τα πόδια· συνεργάζονται πολύ στενά μεταξύ τους. Κάποιοι άνθρωποι λένε ότι και πάλι δεν μπορούν να δουν καθαρά το γεγονός ότι κάποιος έχει την ουσία ενός διαβόλου. Σ’ αυτήν την περίπτωση, κοιτάξτε τη φύση κάποιας ενέργειάς του και τις συνέπειες που έχει αυτή. Αν η φύση και οι συνέπειες είναι πολύ σοβαρές, τότε μπορεί κανείς να είναι σίγουρος ότι πρόκειται για το έργο ενός διαβόλου. Για παράδειγμα, σε σχέση με το ζήτημα της αναφοράς ψευδών αριθμητικών στοιχείων ως προς τους ανθρώπους που κερδήθηκαν από το κήρυγμα του ευαγγελίου, κάποιοι άνθρωποι είπαν: «Δεν είναι ενάντια στις αρχές να αναφέρουμε ψευδή αριθμητικά στοιχεία; Πρέπει να αναφέρουμε τα πραγματικά αριθμητικά στοιχεία· όσοι άνθρωποι κι αν κερδήθηκαν, τόσους πρέπει ν’ αναφέρουμε. Πώς μπορούμε να πούμε ψέματα στις αναφορές μας; Πώς μπορούμε ν’ αναφέρουμε χίλιους όταν κερδήθηκαν εκατό ή δέκα χιλιάδες όταν κερδήθηκαν χίλιοι;» Τι είπε ένας από αυτούς τους ψευδοεπικεφαλής; «Έτσι πρέπει να τα αναφέρετε· όλοι έτσι τα αναφέρουν. Αυτό είναι το ρεύμα του Αγίου Πνεύματος!» Μπορείτε να διακρίνετε αυτήν τη δήλωση; Η αναφορά ψευδών και κατασκευασμένων αριθμητικών στοιχείων είναι ξεκάθαρα μια απόπειρα εξαπάτησης του Θεού. Πώς θα ήταν δυνατόν να είναι το ρεύμα του Αγίου Πνεύματος; Είναι μια πονηρή τάση. Το Άγιο Πνεύμα δεν έχει πει ποτέ στους ανθρώπους να λένε ψέματα ή να αναφέρουν ψευδή αριθμητικά στοιχεία· μόνο οι διάβολοι μπορούν να λένε τέτοια πράγματα. Μπορείτε να το διακρίνετε αυτό; Εφόσον αυτός ο ψευδοεπικεφαλής μπόρεσε να ξεστομίσει τέτοια παράλογα λόγια, δεν είναι κανονικός άνθρωπος· ανήκει και αυτός ο ψευδοεπικεφαλής στην κατηγορία των διαβόλων. Μπορείτε να δείτε καθαρά αυτό το ζήτημα; Μπορείτε να διακρίνετε ότι τέτοια λόγια τα λένε οι διάβολοι; Μόνοι οι διάβολοι και οι σατανάδες μπορούν να λένε τέτοια πράγματα. Αν δεν μπορείτε να δείτε καθαρά αυτό το ζήτημα, τότε υστερείτε πάρα πολύ σε διάκριση. Αν όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα δεν μπορούν να το δουν καθαρά, αυτό δικαιολογείται κάπως, επειδή δεν είναι άνθρωποι· δεν έχουν ανθρώπινο πνεύμα. Αν έχεις πραγματικά διάκριση και μπορείς να δεις καθαρά αυτό το ζήτημα, τότε έχεις άραγε εκπληρώσει την ευθύνη σου; Έχεις υψώσει το ανάστημά σου για να σταματήσεις και να εκθέσεις αυτό το ζήτημα; Έστω ότι λες: «Το έχω δει καθαρά, αλλά τα λόγια μου έχουν μικρή βαρύτητα λόγω της ταπεινής μου θέσης, και είμαι αδύναμος και μόνος· δεν τολμάω να το σταματήσω ούτε να το εκθέσω!» Σ’ αυτήν την περίπτωση, είσαι ένας άχρηστος δειλός! Δεν έμεινες σταθερός στις θέσεις σου και δεν παρέμεινες ακλόνητος στη μαρτυρία σου· δεν είσαι αφοσιωμένος υπηρέτης του Θεού, δεν έχεις εκπληρώσει την ευθύνη που έχει ένας άνθρωπος. Είσαι απλώς και μόνο ένας μπερδεμένος άνθρωπος, ένας άχρηστος δειλός. Πείτε Μου, συμπαθεί ο Θεός τους άχρηστους δειλούς; (Όχι.) Ο Θεός σού χαρίζει ζωή, σε εφοδιάζει με την αλήθεια και σε προστατεύει από τη βλάβη που προκαλεί ο Σατανάς στην καθημερινότητά σου. Όμως, αποδεικνύεται ότι εσύ δεν αποδέχεσαι την αλήθεια και αντ’ αυτού ακολουθείς τον Σατανά στο κακό που κάνει, ζώντας ανάμεσα στους διαβόλους και επιτρέποντας στον Σατανά να σε βλάψει. Βλέπεις καθαρά το πραγματικό πρόσωπο των σατανάδων, κι ωστόσο δεν τους εκθέτεις. Αυτό σημαίνει ότι γυρεύεις μπελάδες· σου αξίζει να σε πιάσει κορόιδο ο Σατανάς. Ο Θεός σε εφοδιάζει με την αλήθεια, για να σου δώσει τη δυνατότητα ν’ αποκτήσεις περισσότερη διάκριση. Αν έχεις διάκριση, αλλά εξακολουθείς να το παίζεις κουφός και μουγκός, να μην υψώνεις το ανάστημά σου για να εκθέσεις τους ψευδοεπικεφαλής και τους αντίχριστους, τότε είσαι ένας άχρηστος δειλός! Δεν έχεις εκπληρώσει την ευθύνη που οφείλει να εκπληρώσει ένας άνθρωπος· έχεις παραμελήσει την ευθύνη σου, είσαι ένα σκουπίδι, ένας άχρηστος δειλός, ένα παράσιτο, και δεν κάνεις για τίποτα! Οι διάβολοι αναγκάζουν τους ανθρώπους ν’ αναφέρουν ψευδή αριθμητικά στοιχεία κατά το κήρυγμα του ευαγγελίου· αυτή η πρακτική θα πρέπει να είναι αρκετά εμφανής και δεν θα είναι δύσκολο να τη διακρίνει κανείς. Έστω ότι κάποιος σου δίνει μια κλωτσιά ή μια μπουνιά. Δεν ξέρεις γιατί σου φέρεται έτσι και δεν μπορείς να διακρίνεις τι εννοεί μ’ αυτό. Έπειτα, σου καρφώνει ένα μαχαίρι στον λαιμό, και μόνο τότε το συνειδητοποιείς: «Προσπαθεί να με σκοτώσει!» Πες Μου, πόσο ηλίθιος είσαι; Σε κλωτσάει με κακόβουλη πρόθεση, κι ωστόσο εσύ δεν μπορείς καν να καταλάβεις ότι είναι κακός άνθρωπος, κι εξακολουθείς να προσπαθείς να τον λογικέψεις: «Δεν σε έχω προσβάλει, γιατί με κλωτσάς; Δεν έχεις καθόλου ανθρώπινη φύση;» Αν σε κλωτσήσει χωρίς λόγο, δεν είναι κακός άνθρωπος; Έχει κανένα νόημα να λογικέψεις έναν κακό άνθρωπο; Αν ερχόταν κατά πάνω σου μ’ ένα μαχαίρι, θα ήταν πολύ αργά για να μετανιώσεις. Μέχρι να φωνάξεις βοήθεια, θα ήταν πολύ αργά· θα είχες χάσει τη ζωή σου. Κοίτα πόσο μικρό είναι το ανάστημά σου, πόσο ηλίθιος είσαι! Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με σατανάδες, πρέπει να παίρνεις την πρωτοβουλία να επιτίθεσαι, να μην είσαι παθητικός. Αν είσαι πάντα παθητικός και αντιδράς και φωνάζεις τον Θεό να σε σώσει μόνο όταν οι σατανάδες είναι έτοιμοι να σου αφαιρέσουν τη ζωή, τότε είσαι πολύ παθητικός, πολύ αργόστροφος! Ο Θεός δεν συμπαθεί τέτοιους ανθρώπους.

Κάποιοι άνθρωποι αναφέρουν ζητήματα που αφορούν ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστους με πολύ πλάγιο τρόπο. Δεν τολμούν να τα αναφέρουν στην τοπική τους εκκλησία και αντ’ αυτού πηγαίνουν σε εκκλησίες άλλων περιοχών για να το κάνουν, καθώς φοβούνται ότι κάποιος στη δική τους περιοχή θα διαδώσει τα νέα και οι κακοί άνθρωποι θα το μάθουν και θα τους βασανίσουν. Τόσο μικρό ανάστημα έχουν αυτοί οι άνθρωποι. Πιστεύεις στον Θεό, κι ωστόσο φοβάσαι τόσο πολύ τους κακούς ανθρώπους και τους διαβόλους; Έχουν τόσο μεγάλη δύναμη οι διάβολοι; Μπορούν οι διάβολοι να σου αφαιρέσουν τη ζωή; Είναι το πεπρωμένο σου στα χέρια των διαβόλων; Γιατί τους φοβάσαι τόσο; Είναι απλώς κακοί άνθρωποι· τι μπορούν να σου κάνουν; Ακόμα και στο χειρότερο σενάριο, αυτή η χώρα έχει νόμους· τι φοβάσαι; Εδώ δεν είναι όπως στην Κίνα όπου οργιάζουν οι διάβολοι· εδώ είναι μια δημοκρατική χώρα που στηρίζεται στο κράτος δικαίου. Για να μην αναφέρω το γεγονός ότι έχεις αδελφούς και αδελφές στην εκκλησία· τι μπορούν να σου κάνουν αυτοί οι κακοί άνθρωποι; Κάποιοι άνθρωποι φοβούνται τόσο πολύ, απλώς και μόνο επειδή αναφέρουν ζητήματα που αφορούν επικεφαλής και εργάτες. Το πρόβλημα δεν είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν λίγη πίστη· πρόκειται για άχρηστους δειλούς και φοβητσιάρηδες που δεν τους αξίζει καν να ζουν! Χαραμίζεται η πνοή που σου έδωσε ο Θεός· θα ήταν καλύτερα να την έδινε σ’ ένα ζώο. Ακόμη κι ένα ζώο, όταν πιεστεί, μπορεί να δαγκώσει έναν άνθρωπο. Είσαι ζωντανός, αλλά δεν έχεις ούτε αυτό το ελάχιστο ψυχικό σθένος· είσαι πάρα πολύ δειλός! Κάποιοι άνθρωποι, παρόλο που δεν τολμούν να πολεμήσουν κατά μέτωπο τους κακούς ανθρώπους όταν τους συναντούν, χρησιμοποιούν σοφία για να διαφυλάξουν το εκκλησιαστικό έργο. Αναφέρουν τα ζητήματα των κακών ανθρώπων στους ανωτέρους τους και ενώνουν τις δυνάμεις τους με όσους αγαπούν την αλήθεια, για να απομακρύνουν αυτούς τους κακούς ανθρώπους από τα πόστα τους. Τέτοια αποφασιστικότητα έχουν: «Είσαι κακός άνθρωπος, αλλά δεν σε φοβάμαι. Δεν πρόκειται να σ’ αφήσω να κάνεις κακό για να αναστατώσεις και να σαμποτάρεις το έργο του οίκου του Θεού. Δεν πρόκειται να αφήσω να περάσει το δικό σου. Θα ρισκάρω τη ζωή μου για να σε πολεμήσω· τι μπορείς να μου κάνεις; Στη χειρότερη περίπτωση, θα μου αφαιρέσεις τη ζωή, αλλά όσο έχω πνοή, θα σε πολεμώ μέχρι τέλους!» Έχετε εσείς τέτοια πίστη; Αυτοί οι άχρηστοι δειλοί δεν έχουν τέτοια πίστη. Όταν βλέπουν διαβόλους να προκαλούν αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο, ξέρουν μέσα τους ότι αυτό είναι λάθος, ότι πρόκειται για διαβόλους και αντίχριστους που κάνουν κακό. Σκέφτονται, όμως: «Δεν μπορώ να τους εκθέσω ούτε να τους αναφέρω· δεν πρέπει να βρω τον μπελά μου. Όσο λιγότεροι μπελάδες τόσο το καλύτερο· είναι κρίσιμης σημασίας να προστατεύσω τον εαυτό μου. Αν οι κακοί άνθρωποι με αποβάλουν από την εκκλησία επειδή τους εξέθεσα, και μου στερήσουν ακόμα και την ευκαιρία να πιστεύω στον Θεό και να φτάσω στη σωτηρία, και δεν μπορώ ούτε να κάνω το καθήκον μου, δεν θα έχω αποκλειστεί εντελώς;» Δεν τολμούν να εκθέσουν τους κακούς ανθρώπους, επειδή φοβούνται πολύ ότι θα υποστούν αντίποινα. Έτσι, όταν ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας καταπιέζει και διώκει μανιωδώς τον εκλεκτό λαό του Θεού, σίγουρα φοβούνται κι αυτοί και, αν συλληφθούν, είναι βέβαιο ότι θα γίνουν Ιούδες και θα προδώσουν τον Θεό. Επομένως, αν φοβάσαι τους κακούς ανθρώπους στην εκκλησία και δεν τολμάς να τους εκθέσεις όταν τους βλέπεις να κάνουν κακό, δεν δείχνει αυτό ότι παραδίνεσαι στον Σατανά; Ο Θεός σε εφοδιάζει με την αλήθεια, σου δίνει πίστη και σ’ έχει προστατεύσει και σ’ έχει κρατήσει ζωντανό μέχρι τώρα. Ανασαίνεις την πνοή που σου έδωσε ο Θεός, απολαμβάνεις την αλήθεια με την οποία σε εφοδιάζει και απολαμβάνεις τη χάρη Του. Έχεις τόσο καλές συνθήκες εκκλησιαστικής ζωής και ζεις πολύ άνετα. Όταν, όμως, κάποιοι κακοί άνθρωποι προκαλούν αναστάτωση στον οίκο του Θεού, το βλέπεις αυτό και το διακρίνεις, κι ωστόσο δεν τολμάς να πεις ούτε λέξη, δεν τολμάς καν να πάρεις μια βαθιά ανάσα· τι σόι πλάσμα είσαι; Δεν σου αξίζει καν να ζεις! Δεν αναφέρεις ζητήματα της τοπικής σου εκκλησίας στους τοπικούς επικεφαλής, αλλά αντ’ αυτού πηγαίνεις να τα αναφέρεις σε εκκλησίες άλλων περιοχών. Με τέτοια μικροπρεπή, δειλή νοοτροπία, μπορείς να καταφέρεις σπουδαία πράγματα; Κι ωστόσο λες ότι θέλεις να καταθέτεις μαρτυρία για τον Θεό και να είσαι νικητής· είσαι ένα τίποτα, είσαι χειρότερος κι από θηρίο! Ακόμα κι ένας σκύλος ξέρει να προστατεύει το αφεντικό του. Αν έρθει ένας ξένος, ο σκύλος γαβγίζει με όλη του τη δύναμη, επειδή φοβάται τυχόν απειλή για την ασφάλεια του αφεντικού του. Κάποιοι σκύλοι δεν είναι μεγαλόσωμοι και μπορεί να τους ρίξει κανείς κάτω με μια κλωτσιά, αλλά δεν φοβούνται κι εξακολουθούν να γαβγίζουν με όλη τους τη δύναμη· το κάνουν αυτό για να προστατεύσουν τα αφεντικά τους. Μάλιστα, κάποιοι σκύλοι ρισκάρουν ακόμα και τη ζωή τους για να προστατεύσουν τα αφεντικά τους. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ούτε αυτήν την ελάχιστη πίστη και είναι λιγότερο αφοσιωμένοι από ό,τι ένα μαντρόσκυλο στο αφεντικό του· είναι όλοι άχρηστοι και άθλιοι! Απολαμβάνουν ελεύθερα τη χάρη και την παροχή του Θεού, χωρίς να δίνουν τίποτε σε αντάλλαγμα, και μάλιστα το θεωρούν δεδομένο ότι ο Θεός θα πρέπει ν’ αγαπά τους ανθρώπους και να τους δείχνει έλεος. Όταν βλέπουν να αναστατώνεται και να σαμποτάρεται το εκκλησιαστικό έργο, δεν ταράζονται μέσα τους. Αυτό σημαίνει ότι είναι χειρότεροι κι από θηρίο, πολύ χειρότεροι από ένα μαντρόσκυλο. Τι πρέπει να κάνεις στο εξής όταν συναντήσεις ξανά διαβόλους; Αν δεν μπορείς να τους δεις καθαρά και δεν ξέρεις τι κακά πράγματα σκοπεύουν να κάνουν όταν χαμογελούν ή ποιες μοχθηρές προθέσεις κρύβονται πίσω από το βλέμμα τους, τότε μπορείς πρώτα να τους παρατηρήσεις. Βρες έναν αξιόπιστο άνθρωπο να τους επιβλέπει και δες τι λένε και τι κάνουν στα κρυφά, καθώς και τι σχεδιάζουν με τους συνεργούς τους. Θα πρέπει να καταπνίξεις όλες τις δολοπλοκίες και τις μηχανορραφίες τους εν τη γενέσει τους, να μην τους επιτρέψεις να τα καταφέρουν και να μην αφήσεις να ζημιωθούν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Κάποιοι άνθρωποι έχουν τέτοια αποφασιστικότητα: «Πρέπει να φυλάω καλά την πύλη του οίκου του Θεού, πρέπει να είμαι καλό μαντρόσκυλο. Δεν ξέρω πώς θ’ αντιμετώπιζαν οι άλλοι αυτό το ζήτημα, αλλά εγώ δεν πρόκειται να το αφήσω να περάσει έτσι· θα πολεμήσω τους διαβόλους μέχρι τέλους!» Αυτό ονομάζεται αφοσίωση στον Θεό· δεν είναι ότι προσπαθούν ν’ αποδείξουν πόσο ικανοί είναι. «Θα βασιστώ στον Θεό για να το κάνω αυτό· όταν είμαι εγώ εδώ, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να κάνει κανένας διάβολος το δικό του ή να τα καταφέρει! Θα φυλάω την πύλη του οίκου του Θεού, θα προστατεύω τους αδελφούς και τις αδελφές, θα προστατεύω τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και θα διαφυλάττω το έργο του οίκου του Θεού. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να προκαλέσει κανείς αναστάτωση ή να κάνει σαμποτάζ· αν δω οποιονδήποτε να κάνει αυτά τα πράγματα, δεν θα είμαι επιεικής μαζί του. Αν πρέπει ν’ απαλλαγεί από τα καθήκοντά του, θα απαλλαγεί· αν πρέπει ν’ αποβληθεί, θα αποβληθεί· κι αν πρέπει ν’ αποπεμφθεί, θα αποπεμφθεί. Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να κάνω πίσω!» Έχετε εσείς τέτοια πίστη; (Ναι.) Αν είσαι αρκετά ικανός στο να πολεμάς ανθρώπους ή ζώα, αλλά όταν πρέπει να πολεμήσεις διαβόλους, δειλιάζεις και φοβάσαι, και κρύβεσαι στο καβούκι σου σαν χελώνα, τότε ο Θεός λέει ότι είσαι τελειωμένος, ότι δεν κάνεις για τίποτα, δεν πρόκειται να μπορέσεις ν’ αποκτήσεις την αλήθεια και δεν μπορείς να φτάσεις στη σωτηρία. Το να πολεμάς τους διαβόλους είναι μια αληθινή μάχη· είναι μια μάχη για να καταθέτεις μαρτυρία για τον Θεό. Είναι μια μάχη στην οποία πρέπει να συμμετέχουν οι νικητές, οι άγιοι και οι ακόλουθοι του Θεού, είναι η στάση που πρέπει να έχουν και η αποφασιστικότητα και η βούληση που πρέπει να διαθέτουν. «Θα πολεμήσω τους διαβόλους μέχρι τέλους! Ή εκείνοι ή εγώ! Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να φοβηθώ, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να ζαρώσω σε μια γωνιά και δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να χάσω το θάρρος μου!» Έχετε εσείς αυτήν την αποφασιστικότητα; (Πλέον την έχουμε.)

Κάποιοι άνθρωποι έχουν πολύ μικρό ανάστημα. Όταν συναντούν ανθρώπους που έχουν δύναμη και θέση, και ιδίως όσους έχουν άγρια όψη, είναι έμπειροι και ιδιαίτερα πονηροί, καθώς και ύπουλοι και πανούργοι, νιώθουν φόβο μέσα τους. Παρόλο που ξέρουν πολύ καλά ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι, επιμένουν και πάλι να τους κολακεύουν, να τους καλοπιάνουν και να τους εξυπηρετούν, και δεν τολμούν να τους προσβάλουν στο ελάχιστο, πόσο μάλλον να τους εκθέσουν. Όταν βλέπουν διαβόλους και σατανάδες, δεν τολμούν να τηρήσουν καμία από τις αρχές ούτε έχουν καθόλου την ευπρέπεια ενός αγίου. Μάλιστα, κάποιοι λένε: «Πρέπει να ταιριάξουμε μ’ αυτούς τους ανθρώπους και ν’ αποκτήσουμε καλές σχέσεις μαζί τους, διαφορετικά δεν μπορεί να προχωρήσει το εκκλησιαστικό έργο». Είναι ξεκάθαρο ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν εξυπηρετούν κανέναν καλό σκοπό στον οίκο του Θεού και είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για εκείνους που χαρακτηρίζονται διάβολοι και αντίχριστοι και για εκείνους που πρέπει ν’ αποβληθούν ή ν’ αποπεμφθούν. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν άτομα που τους ανέχονται. Αυτά τα άτομα θεωρούν ότι δεν μπορούν να νικήσουν αυτούς τους ανθρώπους· νιώθουν φόβο και τρόμο μέσα τους, ανησυχούν για τον εαυτό τους και ανησυχούν μήπως εκείνοι τους απομονώσουν ή τους φερθούν άσχημα. Δεν έχουν την απαραίτητη σοφία για να τους αντιμετωπίσουν, δεν έχουν επαρκές ανάστημα για να τους πολεμήσουν, και συνεχώς ζαρώνουν σε μια γωνιά, υποχωρούν και συμβιβάζονται. Ως αποτέλεσμα, περνούν αρχικά τρεις μήνες, έπειτα έξι, και το εκκλησιαστικό έργο τελικά παραλύει, ενώ η εκκλησιαστική ζωή καταλήγει σε αταξία. Είναι ξεκάθαρο ότι βλέπουν αυτούς τους κακούς ανθρώπους και τους διαβόλους να προκαλούν αναστάτωση, βλέπουν αυτούς τους τοπικούς νταήδες να οργιάζουν στην εκκλησία, κι ωστόσο δεν τολμούν να τους εκθέσουν ή να τους χειριστούν, επειδή φοβούνται ότι θα υπάρξουν συνέπειες για τη δική τους ασφάλεια, τη θέση τους, τη φήμη τους και τα συμφέροντά τους. Πώς μπορεί να είναι τόσο σημαντική η θέση σου, η φήμη σου και η προσωπική σου ασφάλεια; Δεν είναι οποιοδήποτε αντικείμενο του έργου του οίκου του Θεού πιο σημαντικό από τη ζωούλα σου; Ακόμη κι αν, στη χειρότερη περίπτωση, πάρεις κάποια ρίσκα λόγω της αφοσίωσής σου στον Θεό, δεν θα σε προστατεύσει ο Θεός; Αν χρησιμοποιήσεις σοφία και ενεργήσεις σύμφωνα με τις αρχές για να διαφυλάξεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, θα σε παραδώσει ο Θεός στους σατανάδες για να σε κακομεταχειριστούν και να σε βλάψουν σοβαρά κατά βούληση; (Όχι.) Ο Θεός εκτιμά βαθύτατα τέτοιους ανθρώπους, δεν θα μπορούσε να τους εκτιμά περισσότερο· πώς θα ήταν δυνατόν να σε παραδώσει στους σατανάδες; Η πίστη σου είναι πάρα πολύ μικρή. Είσαι ακριβώς όπως ήταν ο Πέτρος: Ο Κύριος Ιησούς τον φώναξε από τη θάλασσα, λέγοντας: «Έλα», εννοώντας ότι ο Πέτρος έπρεπε να περπατήσει στην επιφάνεια της θάλασσας σαν να ήταν στέρεο έδαφος. Ο Πέτρος, όμως, όσο περπατούσε τόσο περισσότερο φοβόταν, κι έχασε την πίστη στον Θεό. Αν ο Θεός σού ζητήσει να έρθεις, σου έχει δώσει μια υπόσχεση και μπορεί σίγουρα να σε προστατεύσει· δεν πρόκειται να σε αφήσει να διατρέξεις κίνδυνο. Ακόμη κι αν η ζωή σου βρίσκεται σε κίνδυνο, πώς θα πρέπει να το προσεγγίσεις αυτό; Δεν θα πρέπει απλώς να εμπιστευτείς πρόθυμα τη ζωή σου στον Θεό; Πώς κάνεις έτσι; Είναι όντως τόσο τρομακτικοί οι διάβολοι; Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας καταπιέζει και συλλαμβάνει τους πιστούς, κι ωστόσο εσύ είσαι σε θέση να εμμένεις στην πίστη σου· ένα τόσο σκληρό περιβάλλον δεν σε πτοεί. Όταν, όμως, λίγοι μικροί διάβολοι εμφανίζονται στην εκκλησία, φοβάσαι τόσο πολύ που κρύβεσαι στο καβούκι σου και νιώθεις ότι είσαι αναγκασμένος να τους ακολουθήσεις στο κακό που κάνουν. Δεν δείχνει αυτό ότι χάνεις τη μαρτυρία σου; (Ναι.) Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το γεγονός πως οι διάβολοι κάνουν το δικό τους σε κάποιες εκκλησίες και σε ορισμένα εργασιακά περιβάλλοντα, οδηγώντας το εκκλησιαστικό έργο σε τέτοιο χάος και αφήνοντάς το συντρίμμια ακριβώς όπως ήθελαν, με αποτέλεσμα οι αδελφοί και οι αδελφές να μην έχουν ένα κατάλληλο περιβάλλον για να κάνουν τα καθήκοντά τους, σχετίζεται με το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι, παρόλο που βλέπουν καθαρά αυτούς τους διαβόλους, δεν υψώνουν το ανάστημά τους για να τους πολεμήσουν και αντ’ αυτού συμβιβάζονται μ’ αυτούς τους διαβόλους και τους σατανάδες για να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι επίτηδες επιτρέπουν στους διαβόλους να κάνουν κακό και να προκαλούν αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο. Αν βλέπεις καθαρά τους διαβόλους που προκαλούν αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο κι ωστόσο δεν τους πολεμάς ούτε τους εκθέτεις, δεν σημαίνει αυτό ότι επιτρέπεις στους διαβόλους να κάνουν κακό; Αν, μόλις διαπιστώσεις ότι υπάρχουν διάβολοι που κάνουν κακό, τους εκθέσεις, τους χειριστείς και τους σταματήσεις αμέσως, τότε μπορούν να περιοριστούν οι απώλειες και μπορεί να μετριαστεί ως έναν βαθμό το χάος. Δεν είναι αυτό ωφέλιμο τόσο για το έργο του οίκου του Θεού όσο και για τη ζωή-είσοδο των αδελφών; Γιατί, λοιπόν, δεν το κάνεις; Αν δεν το κάνεις, δεν έχεις καθόλου αφοσίωση στον Θεό. Είτε είσαι επικεφαλής ή εργάτης οποιασδήποτε βαθμίδας είτε συνηθισμένος πιστός, εφόσον βλέπεις καθαρά διαβόλους που κάνουν κακό και προκαλούν αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο, αλλά δεν τους εκθέτεις για να διαφυλάξεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, τότε δεν έχεις μείνει ακλόνητος στη μαρτυρία σου, είσαι ένας μπερδεμένος άνθρωπος και δεν σου αξίζει να ζεις! Δεν έχεις εκπληρώσει την ευθύνη ενός ανθρώπινου όντος, οπότε δεν σου αξίζει ν’ ανασαίνεις την πνοή που σου έχει δώσει ο Θεός. Καταλάβατε; (Καταλάβαμε.) Τι θα πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι σ’ αυτό το ζήτημα; Με όποιο είδος διαβόλου κι αν έρχεσαι αντιμέτωπος —έναν διάβολο με αποκλίνουσα συμπεριφορά, έναν κακό, ύπουλο, αδίστακτο ή πονηρό διάβολο— και ανεξάρτητα από τον σκοπό του, εφόσον τον βλέπεις να προκαλεί αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο και το διακρίνεις αυτό, θα πρέπει να υψώσεις το ανάστημά σου για να τον εκθέσεις και να τον σταματήσεις. Αυτή είναι η ευθύνη σου. Κάποιοι λένε: «Δεν ξέρω τι να πω για να τον σταματήσω». Τότε, προσευχήσου στον Θεό και αντιμετώπισέ τον με σοφές μεθόδους. Προς το παρόν, μην τον προκαλείς· μην τον προκαλείς εκθέτοντάς τον ευθέως. Αντ’ αυτού, προσπάθησε με κάθε μέσο να τον εμποδίσεις να πετύχει στα σχέδιά του και στους σκοπούς του. Πρώτα, διαφύλαξε το εκκλησιαστικό έργο όσο το δυνατόν περισσότερο και διασφάλισε ότι προστατεύονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Έπειτα, βρες μια ευκαιρία να συμβουλευτείς όσους κατανοούν την αλήθεια, ή τους επικεφαλής και τους εργάτες, σχετικά με τον καταλληλότερο τρόπο να χειριστείς τον διάβολο. Αυτό το έργο πρέπει να γίνει με σοφία. Αφενός, πρέπει να πολεμήσεις τον Σατανά, να σταματήσεις τις κακές πράξεις των σατανάδων και των διαβόλων, να βοηθήσεις τους αδελφούς και τις αδελφές ν’ αποκτήσουν διάκριση και να προστατεύσεις τους αδελφούς και τις αδελφές, καθώς και το έργο του οίκου του Θεού. Αφετέρου, πρέπει να προστατεύσεις και τον εαυτό σου όσο το δυνατόν περισσότερο. Αν είναι πραγματικά απαραίτητο ν’ αντιμετωπίσεις κίνδυνο ή αντιξοότητες, τότε θα πρέπει να το κάνεις ως επιβεβλημένο καθήκον, χωρίς να λάβεις υπόψη τη δική σου διέξοδο ή ασφάλεια. Αυτό οφείλεται στις ανάγκες του εκκλησιαστικού έργου και αυτή είναι η ευθύνη σου. Πρέπει να το κάνεις αυτό και οφείλεις να το κάνεις· διαφορετικά, θα είσαι ανάξιος της ζωής που σου έχει δώσει ο Θεός και της παροχής με την οποία σε εφοδιάζει εδώ και τόσα χρόνια. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Όλοι θα πρέπει να έχουν τέτοια στάση ως προς την αντιμετώπιση των διαβόλων. Είσαι ένα ον που δημιουργήθηκε από το χέρι του Θεού. Είτε ανήκεις στην κατηγορία των ανθρώπων είτε σε άλλη κατηγορία ζωντανών πλασμάτων, εφόσον η τρέχουσα ταυτότητά σου είναι η ταυτότητα ενός ανθρώπου, ενός δημιουργημένου ανθρώπινου όντος, θα πρέπει να επωμιστείς τις ευθύνες ενός δημιουργημένου ανθρώπινου όντος· δεν μπορείς να τις αποφύγεις. Έστω ότι ξέρεις πως κάποιος κλέβει προσφορές, αλλά ούτε νοιάζεσαι ούτε ρωτάς γι’ αυτό, και λες: «Φοβάμαι μην τυχόν τον προσβάλω. Αν τον εκθέσω και τον προσβάλω, όχι μόνο θα μου κάνει τη ζωή δύσκολη πίσω από την πλάτη μου, αλλά δεν πρόκειται να το ξεχάσει ποτέ. Είναι κακός άνθρωπος! Δεν τολμώ να τον εκθέσω ή να τον αναφέρω!» Σ’ αυτήν την περίπτωση, είσαι τελειωμένος, είσαι ένας άχρηστος δειλός κι έχεις αποτύχει να εκπληρώσεις την ευθύνη σου. Τι πρέπει να κάνεις, λοιπόν, αν θέλεις να εκπληρώσεις την ευθύνη σου; Βρες μια ευκαιρία να γράψεις ένα σημείωμα στον επικεφαλής σου, χωρίς να το υπογράψεις με το όνομά σου, και ανάφερε ξεκάθαρα τα γεγονότα, ώστε ο επικεφαλής να γνωρίζει και να μπορεί άμεσα να χειριστεί και να σταματήσει αυτό το ζήτημα, προστατεύοντας έτσι τις προσφορές από τυχόν απώλειες. Ο επικεφαλής δεν χρειάζεται να ξέρει ποιος το ανέφερε· αρκεί που ξέρει ο Θεός. Ποια είναι η αρχή, λοιπόν, που θα πρέπει να τηρείται στο ζήτημα της προστασίας των προσφορών; Ποια είναι η σωστή νοοτροπία; Είναι να προστατεύονται οι προσφορές από τυχόν απώλειες και να μην επιτρέπεται στους κακούς ανθρώπους να τα καταφέρουν. Αυτό είναι δική σου ευθύνη. Ο οίκος του Θεού δεν ζητά από όλους να παίρνουν ρίσκα για να προστατεύουν τα συμφέροντά του, να προστατεύουν τους αδελφούς και τις αδελφές, να διαφυλάττουν το έργο του και να προστατεύουν τις προσφορές του Θεού· δεν ζητά από όλους εσάς να προσβάλλετε άλλους ανθρώπους ή να βάζετε τον εαυτό σας σε δύσκολες περιστάσεις γι’ αυτόν τον λόγο. Δεν έχει τέτοιους σκοπούς ο οίκος του Θεού. Αν φοβάσαι τους κακούς ανθρώπους ή φοβάσαι μήπως προσβάλεις τους άλλους, μπορείς να αναφέρεις ζητήματα ανώνυμα· μπορείς, επίσης, να εκθέσεις κακούς ανθρώπους και διαβόλους ανώνυμα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, παρόλο που δεν έχεις υπογράψει με το όνομά σου, και πάλι έχεις εκπληρώσει την ευθύνη και την υποχρέωσή σου, και δεν έχεις αποφύγει την ευθύνη σου. Αν μπορείς να το κάνεις αυτό, τότε δεν έχεις παραμελήσει την ευθύνη σου. Ο λόγος είναι ότι έχεις αυτήν την καρδιά, νιώθεις ότι αυτή είναι η ευθύνη σου κι ότι θα πρέπει να εκπληρώσεις αυτήν την ευθύνη, διαφυλάττοντας το έργο του οίκου του Θεού και προστατεύοντας τα συμφέροντά του. Αυτό είναι μια καλή πράξη και ο Θεός θα το θυμάται. Σας λέω ποια είναι η απόλυτη αλήθεια: Δεν υπάρχει καθορισμένος τρόπος να πολεμάτε τους διαβόλους· η υπέρτατη αρχή είναι να μπορείτε να νικήσετε τους διαβόλους, να διαφυλάσσετε τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, να προστατεύετε τα διάφορα αντικείμενα του εκκλησιαστικού έργου, να προστατεύετε την εκκλησιαστική ζωή και να διαφυλάσσετε τη ζωή-είσοδο των αδελφών. Καταλάβατε; (Καταλάβαμε.) Δεν υπάρχει καθορισμένος τρόπος να πολεμάτε τους διαβόλους· η μέθοδος που θα χρησιμοποιήσετε μπορεί να είναι να τους κλαδέψετε, να τους εκθέσετε και, ασφαλώς, να τους απαλλάξετε από τα καθήκοντά τους και να τους αναθέσετε διαφορετικά καθήκοντα, καθώς και να συζητήσετε μαζί τους και να τους παρηγορήσετε για να τους συγκρατήσετε. Να χρησιμοποιείτε διάφορες σοφές μεθόδους για να περιορίσετε τους διαβόλους, ενώ ταυτόχρονα διαφυλάσσετε τα διαφορετικά αντικείμενα του εκκλησιαστικού έργου. Αυτό δείχνει σοφία. Ξέρεις μέσα σου ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι κι ότι όπως κι αν τους αντιμετωπίσεις, δεν είναι λάθος, επειδή δεν είναι αληθινοί αδελφοί ή αδελφές, δεν είναι αληθινά ανθρώπινα όντα και δεν έχουν επιλεγεί από τον Θεό. Έχουν έρθει στον οίκο του Θεού ως υπηρέτες του Σατανά για ν’ αναστατώσουν την εκκλησία. Θα πρέπει να έχεις την εξής στάση απέναντι στους διαβόλους: «Αν έχεις έρθει εδώ για να προκαλέσεις αναστάτωση, δεν πρόκειται να είμαι επιεικής μαζί σου. Αν έχεις έρθει εδώ για να κάνεις σαμποτάζ, αυτό δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση! Αν δεν προκαλέσεις αναστάτωση και δεν κάνεις σαμποτάζ, αλλά κάτσεις ήσυχος στην εκκλησία, θα σε αγνοήσω. Άπαξ, όμως, και κάνεις οποιαδήποτε κίνηση ή πεις κάτι με πρόθεση να κάνεις κακό, δεν πρόκειται να είμαι επιεικής μαζί σου! Ό,τι κακά πράγματα κι αν θέλεις να κάνεις, ό,τι πλάνες κι αν θέλεις να διαδώσεις, θα πρέπει να περάσεις πρώτα από μένα· θα δεις αν θα σου χαριστώ ή όχι. Διαφορετικά, μη σου περάσει καν απ’ το μυαλό ν’ αναστατώσεις το εκκλησιαστικό έργο!» Αυτή είναι η στάση και η αρχή που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τους διαβόλους, ενώ είναι παράλληλα και η μαρτυρία που θα πρέπει να καταθέτουν.

Γιατί ο Θεός εκφράζει την αλήθεια και εφοδιάζει τους ανθρώπους με την αλήθεια; Για να μπορέσουν οι πιστοί στον Θεό ν’ αποκτήσουν την αλήθεια ως ζωή τους και για να μπορέσουν οι άνθρωποι να διακρίνουν τους διαβόλους, να ξεφορτωθούν τους διαβόλους και να επαναστατήσουν εξολοκλήρου ενάντια στον Σατανά, τον κακό διάβολο. Οι άνθρωποι έχουν ακούσει πάρα πολλές αλήθειες κι έχουν λάβει πολύ μεγάλη παροχή της αλήθειας, κι ωστόσο, στο τέλος, όταν έρχονται αντιμέτωποι με διαβόλους που κάνουν κακό και προκαλούν αναστάτωση, δεν καταφέρνουν να τους διακρίνουν. Κάποιοι άνθρωποι έχουν κάποια διάκριση απέναντι στους διαβόλους, αλλά δεν τολμούν να τους εκθέσουν, πόσο μάλλον να τους χειριστούν· τέτοιοι άνθρωποι δεν κάνουν για τίποτα. Δεν έχεις καμία μαρτυρία και δεν έχεις σταθεί στο πλευρό του Θεού· έχεις πληγώσει την καρδιά του Θεού. Ο σκοπός για τον οποίο οι άνθρωποι επιδιώκουν και κατανοούν την αλήθεια είναι ν’ αποφεύγουν τους διαβόλους, ν’ απορρίπτουν τους διαβόλους και να είναι σε θέση να πετύχουν αληθινή υποταγή στον Θεό, να στέκονται στο πλευρό του Θεού και να εκπληρώνουν την ανάθεση από τον Θεό. Όσον αφορά τους διαβόλους, όποτε ανακαλύπτετε έναν, να τον αποπέμπετε, και όποτε ανακαλύπτετε δύο, να τους αποπέμπετε και τους δύο, έτσι ώστε η εκκλησία να παραμένει αγνή. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Σατανάς και οι διάβολοι θα ντροπιάζονται εντελώς και δεν θα είναι πλέον σε θέση να προκαλούν αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο. Δεν μας αφορά το πώς προκαλούν αναστάτωση στα εγκόσμια· το τι παρανομίες διαπράττουν, τι κακά πράγματα κάνουν και με ποιον πολεμούν στα εγκόσμια δεν έχει καμία σχέση μ’ εμάς. Ούτε παρεμβαίνουμε σ’ αυτό, ούτε ρωτάμε γι’ αυτό, ούτε μας νοιάζει. Όμως, ένα μόνο πράγμα έχει σημασία: Δεν επιτρέπεται να προκαλούν τέτοια αναστάτωση στον οίκο του Θεού, και θα πρέπει να τους χειρίζεστε, να τους σταματάτε και να τους αποπέμπετε. Πρώτον, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να πρωτοστατούν σ’ αυτό το έργο· θα πρέπει να το θεωρούν αναπόφευκτη ευθύνη τους. Δεύτερον, όλοι οι επιβλέποντες, οι επικεφαλής ομάδας και οι συνηθισμένοι αδελφοί και αδελφές θα πρέπει να διαθέτουν αυτό το ανάστημα και να έχουν αυτήν τη μαρτυρία. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Μήπως ο οίκος του Θεού ξεκινά κάποιου είδους κίνημα; Μήπως έτσι βασανίζονται άνθρωποι;» Έτσι δεν βασανίζονται άνθρωποι, βασανίζονται διάβολοι. Πρέπει να βασανίζονται οι διάβολοι· δεν βασανίζουμε ανθρώπους. Οι αδελφοί και οι αδελφές έχουν αποκαλύψεις διαφθοράς, αλλά είναι κανονικοί άνθρωποι κι έχουν συνείδηση και λογική, καθώς και ελάχιστα πρότυπα στις πράξεις τους και στη διαγωγή τους. Ακόμη κι αν ο τρόπος με τον οποίο επιδιώκουν την αλήθεια και η ζωή-είσοδός τους είναι κάπως ανεπαρκή, και έχουν χαμηλό ανάστημα και δεν κατέχουν πολλή αλήθεια-πραγματικότητα, θα πρέπει να είμαστε ανεκτικοί και υπομονετικοί απέναντί τους, να τους αντιμετωπίζουμε σωστά και να τους χειριζόμαστε σύμφωνα με τις αρχές. Όμως, η αρχή για τον τρόπο αντιμετώπισης των διαβόλων είναι διαφορετική. Αν είναι πρόθυμοι να παρέχουν υπηρεσία, μπορούμε να τους χρησιμοποιούμε για παροχή υπηρεσίας. Αν δεν είναι πρόθυμοι να παρέχουν υπηρεσία, τότε θα πρέπει να τους χειριζόμαστε αποπέμποντάς τους· δεν θα πρέπει να είμαστε καθόλου επιεικείς απέναντί τους! Αυτή είναι η αρχή για την αντιμετώπιση των διαβόλων. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές έχουν αδυναμίες ή αποκαλύψεις διεφθαρμένων διαθέσεων, μπορεί να τους συγχωρήσει κανείς και να τους δώσει άφεση, καθώς και να τους αντιμετωπίσει με ανεκτικότητα και κατανόηση. Οι διάβολοι, όμως, δεν είναι αδελφοί και αδελφές. Αν μόνο λένε κάποια αρνητικά ή ανεύθυνα πράγματα, αλλά δεν διαδίδουν αιρέσεις ή πλάνες για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, και δεν έχουν προκαλέσει διατάραξη ή αναστάτωση, τότε μπορείς να τους τη χαρίσεις και να κάνεις τα στραβά μάτια. Αν βλέπεις ότι είναι έτοιμοι να προκαλέσουν κάποια προβλήματα και να κάνουν κακό, και αυτό κλιμακώνεται ως έναν βαθμό, τότε θα πρέπει να τους εκθέτεις και να τους περιορίζεις. Αν δεν μπορείς να τους περιορίσεις, τότε να τους αποπέμπεις απευθείας. Οι διάβολοι νομίζουν ότι η εκκλησία είναι ένας τόπος όπου μπορούν εύκολα να τα κουτσοβολεύουν· νομίζουν ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί να ξεσηκώσει θύελλα μέσα στην εκκλησία, ακριβώς όπως στην κοινωνία. Κάνουν λάθος που σκέφτονται μ’ αυτόν τον τρόπο. Η εκκλησία είναι ένας τόπος όπου ο εκλεκτός λαός του Θεού επιδιώκει την αλήθεια και μπορεί να φτάσει στη σωτηρία, κι όχι ένας τόπος όπου οι διάβολοι μπορούν να ξεσηκώνουν θύελλα ούτε ένας τόπος όπου οι διάβολοι μπορούν ν’ ασχολούνται με τα δικά τους εγχειρήματα ή να πραγματοποιούν τα όνειρά τους ή ένας τόπος όπου οι διάβολοι μπορούν να ικανοποιούν τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους. Μόλις οι διάβολοι προδοθούν και είναι έτοιμοι να φέρουν εις πέρας τα δικά τους εγχειρήματα, να εγκαθιδρύσουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια και ν’ αναστατώσουν και να σαμποτάρουν το εκκλησιαστικό έργο, μόλις αποκαλυφθούν τα γαμψά τους νύχια, τι πρέπει να κάνεις εκείνη τη στιγμή; Να ενεργήσεις σύμφωνα με τις αρχές· οι αδελφοί και οι αδελφές πρέπει να υψώσουν το ανάστημά τους και να πολεμήσουν αυτούς τους διαβόλους, και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τους δείξουν έλεος ή να είναι επιεικείς. Αν είσαι μονίμως επιεικής απέναντι στους διαβόλους, τότε είσαι σκληρός με τον εαυτό σου. Συνεχώς παραπλανούν κι αναστατώνουν τους ανθρώπους στην εκκλησία και σαμποτάρουν το εκκλησιαστικό έργο. Υπό τέτοιες συνθήκες, η πίστη και η γνώση που έχεις αποκτήσει για τον Θεό όλα αυτά τα χρόνια που πιστεύεις θα εξαντληθούν μέσα σε λίγες μόνο μέρες μέσα από την παραπλάνηση και την αναστάτωση που θα σου προκαλέσουν αυτοί οι διάβολοι. Επομένως, αν θέλεις ν’ αποκτήσεις την αλήθεια, θα πρέπει να υψώσεις ενεργά το ανάστημά σου για να πολεμήσεις και ν’ ανταγωνιστείς τους διαβόλους. Όταν βλέπεις ότι έχουν φανερωθεί εντελώς τα γαμψά τους νύχια κι έχει αποκαλυφθεί η αποκρουστική τους όψη, θα πρέπει να τους εκθέτεις και να χαρακτηρίζεις την ουσία τους, κι έπειτα να τους απομακρύνεις. Αυτό δεν πρέπει να κάνει ο εκλεκτός λαός του Θεού κι αυτή δεν είναι η ευθύνη που πρέπει να εκπληρώσει; (Ναι.) Αυτή ακριβώς είναι η μαρτυρία που θα πρέπει να έχουν οι νικητές. Όλοι θα πρέπει να το κατανοήσουν αυτό και να μην το ξεχάσουν ποτέ. Το να μη φοβάται κανείς τους σατανάδες και τους διαβόλους δεν σημαίνει να κρατά απόσταση από αυτούς για τους τύπους· αντ’ αυτού, σημαίνει να υψώνει το ανάστημά του για να τους πολεμήσει σε σημαντικά ζητήματα σωστού και λάθους, σε ζητήματα αρχής, σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με το μονοπάτι που επιλέγει κάποιος, και σε ζητήματα που σχετίζονται με τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, σταματώντας τις κακές τους πράξεις, προστατεύοντας τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και διαφυλάττοντας το κανονικό περιβάλλον για να κάνουν τα καθήκοντά τους οι αδελφοί και οι αδελφές. Αυτή είναι η υποχρέωση καθενός από τα μέλη του εκλεκτού λαού του Θεού.

Δεν ολοκληρώσαμε πάνω κάτω τη συναναστροφή μας πάνω σ’ αυτές τις δύο εκδηλώσεις όσων έχουν την ουσία ενός διαβόλου, δηλαδή το γεγονός ότι είναι αθεράπευτοι ψεύτες και το γεγονός ότι έχουν αποκλίνουσα συμπεριφορά; Η οπτική και η στάση που θα πρέπει να διατηρούν οι άνθρωποι απέναντι σε τέτοιους ανθρώπους είναι ξεκάθαρες, όπως ξεκάθαρες είναι και οι ευθύνες που θα πρέπει να εκπληρώνουν οι άνθρωποι. Ποιο είναι, λοιπόν, το ζήτημα που αντιμετωπίζετε στη συνέχεια; Πώς να πάρετε τις εκδηλώσεις και τις αποκαλύψεις πάνω στις οποίες συναναστραφήκαμε και να τις αντιστοιχίσετε μ’ αυτούς τους ανθρώπους, κι έπειτα να τους διακρίνετε και να δείτε καθαρά την ουσία τους. Μόλις αποκτήσετε διάκριση, θα σας είναι ξεκάθαρο μέσα σας ποιες είναι πραγματικά οι ιδιότητες των διαφόρων ειδών ανθρώπων, θα έχετε πιο ακριβείς αρχές για τον τρόπο αντιμετώπισης των ανθρώπων και δεν θα κάνετε ανόητα ή ηλίθια πράγματα ούτε θα τα κάνετε τόσο πολύ. Και μ’ αυτό ολοκληρώνεται η σημερινή μας συναναστροφή. Γεια σας.

27 Ιανουαρίου 2024