21. Οι στοχασμοί μου αφότου επιτέθηκα σε κάποια και την απέκλεισα
Τον Μάιο του 2023, συνεργαζόμουν με τις Ζιν Τζι, Τζιανγκ Γιαν και Σιάο Ζιν σε κειμενικά καθήκοντα. Αν και η αδελφή Ζιν Τζι ήταν νεοφερμένη, ήταν ειλικρινής όταν αντιμετώπιζε ζητήματα, αναζητούσε καλά την αλήθεια και έθιγε προς συναναστροφή όσα δεν καταλάβαινε και τις διαφορετικές απόψεις. Στην αρχή, μπορούσα να συναναστραφώ μαζί της με αγάπη και υπομονή. Με τον καιρό, όμως, η Ζιν Τζι άρχισε να διατυπώνει συχνά απόψεις διαφορετικές από τις δικές μου, κι αυτό με έκανε να νιώθω αμήχανα. Μέσα μου, λοιπόν, άρχισα να της αντιστέκομαι και να την αποκλείω.
Μια φορά, αναλύαμε μαζί ένα κήρυγμα και η άποψη της Ζιν Τζι ήταν διαφορετική από τη δική μου. Σκέφτηκα: «Όταν μελετάμε ή ελέγχουμε μαζί κηρύγματα, συχνά διατυπώνεις διαφορετικές απόψεις. Αυτήν τη φορά, όμως, πρέπει να συναναστραφώ σχολαστικά μαζί σου πάνω στις απόψεις μου». Έτσι, ανέλυσα την άποψή μου, αλλά η Ζιν Τζι συνέχισε να διαφωνεί. Οι άλλες δύο αδελφές το σκέφτηκαν για λίγο, συμφώνησαν πως όσα έλεγε η Ζιν Τζι είχαν λογική και άρχισαν να αντικρούουν την άποψή μου. Ένιωσα ακόμα μεγαλύτερη αμηχανία. Σκέφτηκα: «Κάνω το καθήκον μου περισσότερο καιρό από εσένα, καταλαβαίνω πιο πολλά και είμαι και επικεφαλής ομάδας. Θα ήταν τελείως εξευτελιστικό αν δεν είχα καλύτερη κατανόηση από μια νεοφώτιστη! Η Ζιν Τζι μού προκαλεί μπελάδες. Δεν θα περάσει αυτό. Πρέπει να βρω τρόπο να μεταπείσω τις άλλες δύο αδελφές για να πάρουν το μέρος μου». Όσο κι αν συναναστράφηκα, όμως, πάνω στο ζήτημα, οι αδελφές δεν συμφωνούσαν με την άποψή μου. Αρνήθηκα να αφήσω το θέμα να περάσει και σκέφτηκα: «Η Ζιν Τζι διαφωνεί διαρκώς με τις απόψεις μου, πράγμα που υπονομεύει πραγματικά την εικόνα μου ως επικεφαλής ομάδας. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό. Πρέπει να συνεχίσω να ψάχνω σχετικές αρχές ώστε να αναγνωρίσουν οι αδελφές πως η άποψή μου είναι σωστή και να περισώσω την υπόληψή μου». Συναναστράφηκα με τις αδελφές για πολλή ώρα, όμως και πάλι δεν συμφώνησαν με την άποψή μου. Στο τέλος, η Ζιν Τζι πρότεινε να ζητήσουμε τη συμβουλή του επόπτη, οπότε έπρεπε να τα παρατήσω. Αργότερα, ο επόπτης είπε ότι η άποψη της Ζιν Τζι ήταν πιο σύμφωνη με τις αρχές. Αυτή η έκβαση με έκανε να νιώσω ακόμη χειρότερα και σκέφτηκα: «Αυτό είναι πολύ κακό. Όχι μόνο αποδέχτηκαν οι αδελφές στην ομάδα την άποψη της Ζιν Τζι, αλλά συμφωνεί ακόμα και ο επόπτης μαζί της. Έχω καταλήξει να είμαι επικεφαλής ομάδας μόνο κατ’ όνομα, είμαι τελείως άχρηστη στην ομάδα». Η γνώμη μου για τη Ζιν Τζι έγινε χειρότερη και όταν υπήρχαν ζητήματα στο έργο, έκανα το παν για να επικοινωνώ μόνο με τις άλλες δύο αδελφές, ενώ σταμάτησα να μιλάω με τη Ζιν Τζι.
Λίγες ημέρες αργότερα, η Ζιν Τζι μάς έδωσε να ελέγξουμε μια επιστολή επικοινωνίας που είχε γράψει. Σε γενικές γραμμές, η επιστολή της ήταν άρτια και οι δύο αδελφές με τις οποίες συνεργαζόμουν την ενέκριναν. Σκέφτηκα: «Δεν γίνεται να περάσει αυτό. Πρέπει να την εξετάσω εξονυχιστικά και να επισημάνω τα ελαττώματά σου, ώστε να δουν οι δύο αδελφές πως δεν είσαι δα και τόσο σπουδαία». Έλεγξα την επιστολή με μεγάλη σχολαστικότητα, καταγράφοντας κάθε θέμα που εντόπιζα. Το πληκτρολόγιο είχε πάρει φωτιά. Ήταν λες και εξωτερίκευα τη δυσαρέσκειά μου. Στην πραγματικότητα, η επιστολή της Ζιν Τζι παρουσίαζε όντως βελτίωση και, παρόλο που υπήρχαν κάποια μικροζητήματα, αυτό ήταν φυσιολογικό και έπρεπε να είχα συναναστραφεί υπομονετικά μαζί της πάνω στο πώς να τη διορθώσει και να τη βελτιώσει. Εγώ, όμως, σε μια προσπάθεια να περισώσω την περηφάνια μου, έκανα το παν για να ψειρίσω εκκρεμότητες, λέγοντάς της αυστηρά: «Αυτό το σημείο δεν το διατύπωσες σωστά, σε εκείνο δεν έχεις ενσωματώσει τις αρχές, ενώ σε αυτό δεν δίνεις μαρτυρία στον Θεό, αλλά στον εαυτό σου. Πρέπει να τα διορθώσεις όλα από την αρχή σύμφωνα με τις αρχές». Μόλις το είπα αυτό, η Ζιν Τζι έσκυψε το κεφάλι σιωπηλή και η ατμόσφαιρα στο στούντιο έγινε ιδιαίτερα καταπιεστική. Μετά από λίγο, είδα ότι η Ζιν Τζι δεν είχε αρχίσει ακόμα να διορθώνει την επιστολή και σκέφτηκα: «Γιατί δεν άρχισες ακόμα να τη διορθώνεις; Μήπως δεν αποδέχεσαι τις προτάσεις μου; Με τίποτα! Πρέπει να σου το πω και να σε ταπεινώσω μπροστά σε όλους!» Είπα, λοιπόν, στη Ζιν Τζι με αυταρχικό τόνο: «Μέχρι το βράδυ να ’χεις ολοκληρώσει τη διόρθωση και να την έχεις στείλει στον επόπτη. Σταμάτα να χρονοτριβείς!» Η Ζιν Τζι δυσκολεύτηκε αρκετά με τη διόρθωση, δεν ήξερε πώς να προχωρήσει και ένιωθε πως την περιόριζα. Δεν τολμούσε να μιλήσει ανοιχτά για τις δυσκολίες της και φαινόταν αρκετά προβληματισμένη. Τελικά, ολοκλήρωσε τη διόρθωση της επιστολής και την έστειλε μόνο αφού συναναστράφηκε μαζί της η Τζιανγκ Γιαν.
Μια μέρα, έλαβα αναπάντεχα ένα γράμμα από τη Ζιν Τζι. Το άνοιξα και είδα πως εκείνη επισήμαινε τη συμπεριφορά μου εκείνη την περίοδο και ανέλυε τη φύση των ενεργειών μου λαμβάνοντας υπόψη ένα χωρίο όπου ο Θεός εκθέτει το ότι οι αντίχριστοι επιτίθενται στους άλλους και τους αποκλείουν. Στο μυαλό μου, προσπαθούσα συνεχώς να φέρω αντίρρηση και δεν μπορούσα να το αποδεχτώ με τίποτα. Συνειδητοποίησα ότι η κατάστασή μου ήταν λανθασμένη και ότι θα έπρεπε να ξεκινήσω δείχνοντας αποδοχή και υπακοή. Προσευχήθηκα, λοιπόν, στον Θεό: «Θεέ μου, εφόσον η Ζιν Τζι επισήμανε τα προβλήματά μου, πρέπει όντως να υπάρχουν μέσα μου, αλλά δεν έχω ακόμα γνώση τους. Σε παρακαλώ, διαφώτισε και καθοδήγησέ με για να αναγνωρίσω τη διεφθαρμένη διάθεσή μου».
Κατά την αναζήτησή μου, βρήκα τυχαία ένα χωρίο των λόγων του Θεού: «Ποιες άλλες εκδηλώσεις υπάρχουν για την επίθεση εναντίον των ανθρώπων και τον αποκλεισμό τους; (Η υποτίμηση των άλλων.) Η υποτίμηση των άλλων είναι ένας απ’ τους τρόπους εκδήλωσης· όσο καλή δουλειά κι αν κάνεις, οι αντίχριστοι και πάλι θα σε υποτιμήσουν ή θα σε καταδικάσουν, μέχρι που εσύ θα πέσεις στην αρνητικότητα και στην αδυναμία, και δεν θα μπορείς να σταθείς. Τότε θα είναι ικανοποιημένοι, γιατί θα έχουν πετύχει τον στόχο τους. Είναι η καταδίκη μέρος της έννοιας της υποτίμησης των άλλων; (Ναι.) Πώς καταδικάζουν οι αντίχριστοι τους ανθρώπους; Κάνουν την τρίχα τριχιά. Για παράδειγμα, έκανες κάτι που δεν ήταν πρόβλημα, αλλά εκείνοι θέλουν να κάνουν μεγάλη φασαρία γι’ αυτό για να σου επιτεθούν, κι έτσι ψάχνουν να βρουν όποιον τρόπο μπορούν για να το χρησιμοποιήσουν ως μοχλό πίεσης εναντίον σου, και σε καταδικάζουν κάνοντας την τρίχα τριχιά, έτσι ώστε οι άλλοι που ακούνε να νομίζουν ότι αυτά που λένε οι αντίχριστοι έχουν νόημα και ότι έκανες κάτι λάθος. Έτσι, έχουν πετύχει τον στόχο τους, δηλαδή, την καταδίκη, την επίθεση ενάντια στους διαφωνούντες και τον αποκλεισμό τους. Τι σημαίνει αποκλεισμός; Σημαίνει ότι μέσα τους, γνωρίζουν πως αυτό που έκανες ήταν σωστό, αλλά σε φθονούν και σε μισούν, προσπαθούν σκόπιμα να σου επιτεθούν, οπότε λένε ότι αυτό που έκανες ήταν λάθος. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούν τις απόψεις τους και τις πλάνες τους για να υπερισχύσουν απέναντί σου, μιλώντας με τρόπο ακαταμάχητο, ώστε όλοι όσοι ακούνε να πιστέψουν ότι αυτά που λένε είναι σωστά και ότι τα είπαν καλά· τότε, όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα τους εγκρίνουν και θα σταθούν στο πλευρό τους απέναντί σου. Οι αντίχριστοι το χρησιμοποιούν αυτό για να σου επιτεθούν, να σε κάνουν αρνητικό και αδύναμο. Με αυτό, έχουν πετύχει τον στόχο τους να επιτεθούν στους διαφωνούντες και να τους αποκλείσουν. Ο αποκλεισμός των διαφωνούντων μπορεί μερικές φορές να συμβεί με τη μορφή διαλόγου πρόσωπο με πρόσωπο, ή μερικές φορές με το να κρίνουν κάποιον, να ταράζουν τα νερά, να τον συκοφαντούν και να επινοούν πράγματα γι’ αυτόν πίσω από την πλάτη του. […] Ο αντίχριστος πιστεύει ότι το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να καθυποτάξει τον διαφωνούντα. Εάν, όμως, αυτό δεν γίνεται, τότε κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να τον απομονώσει και, στη συνέχεια, να τον αποκλείσει. Εάν ούτε να τον αποκλείσει γίνεται, τότε συνεχίζει να τον απομονώνει, μέχρι τελικά να καταφέρει να τον τιθασεύει και να τον κάνει να ικετεύει για έλεος. Ο αντίχριστος προσελκύει και χρησιμοποιεί ορισμένες δυνάμεις για να επιτεθεί στους ανθρώπους που επιδιώκουν την αλήθεια ή που έχουν απόψεις οι οποίες δεν συμβαδίζουν με τις δικές του. Ρημάζει την εκκλησία και δημιουργεί διαιρέσεις στους κόλπους της. Έτσι, η εκκλησία καταλήγει χωρισμένη σε δύο-τρεις κλίκες: μια που ακούει τον αντίχριστο, μια που δεν τον ακούει και μια που παραμένει ουδέτερη. Υπό την “ευφυέστατη” καθοδήγηση του αντίχριστου, όσοι τον ακούνε πολλαπλασιάζονται και όσοι δεν τον ακούνε λιγοστεύουν. Ολοένα περισσότεροι άνθρωποι παραδίνονται σ’ αυτόν, και όσοι έχουν διαφορετικές απόψεις απομονώνονται και δεν τολμούν να τις εκφράσουν. Όλο και λιγότεροι είναι αυτοί που μπορούν να τον διακρίνουν ή να αντιταχθούν σ’ αυτόν. Έτσι, ο αντίχριστος καταλήγει σταδιακά να ελέγχει τους περισσότερους ανθρώπους στην εκκλησία και να βρίσκεται σε θέση εξουσίας. Εξάλλου, αυτός είναι ο στόχος που προσπαθεί να πετύχει. Όταν έρχεται αντιμέτωπος με ανθρώπους που έχουν διαφορετικές απόψεις από εκείνον, επιδεικνύει μηδενική ανοχή. Σκέφτεται ως εξής: “Ακόμη κι αν έχεις διαφορετική άποψη, πρέπει να υποταχθείς στην ηγεσία μου, γιατί τώρα εγώ έχω τον τελευταίο λόγο. Είσαι κατώτερός μου. Εάν είσαι δράκοντας, πρέπει να κουλουριαστείς· εάν είσαι τίγρης, πρέπει να ξαπλώσεις κάτω. Όποιες ικανότητες και αν έχεις, όσο υπάρχω εγώ, δεν πρόκειται να κερδίσεις πλεονέκτημα ούτε να προκαλέσεις προβλήματα!” Αυτός είναι ο στόχος που προσπαθεί να πετύχει ο αντίχριστος: να ελέγχει μονομερώς την εκκλησία και να ελέγχει τον εκλεκτό λαό του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο δεύτερο: Επιτίθενται και αποκλείουν τους διαφωνούντες). Ο Θεός εκθέτει πως οι αντίχριστοι, προκειμένου να αποκτήσουν δύναμη, να γίνεται το δικό τους εντός των ομάδων και να πετύχουν τον στόχο τους, ο οποίος είναι να ελέγχουν τους άλλους, χρησιμοποιούν κάθε είδους μεθόδους και μέσα για να επιτεθούν σε όσους διαφωνούν μαζί τους ή απειλούν τη θέση τους και να τους αποκλείσουν. Αναλογίστηκα τη συμπεριφορά μου λαμβάνοντας υπόψη τα λόγια του Θεού. Το διάστημα που ήμουν επικεφαλής ομάδας, οι αδελφές γύρω μου συνήθως συμφωνούσαν με τις απόψεις μου, και αυτό ικανοποιούσε την επιθυμία μου για θέση. Όταν, όμως, ήρθε η Ζιν Τζι, πού και πού είχε διαφορετικές προτάσεις και ένιωθα πως δεν είχα πια τόσο ισχυρή παρουσία ενώπιον της ομάδας, με αποτέλεσμα να νιώθω δυστυχισμένη και να αρχίσω να αποκλείω τη Ζιν Τζι. Κατά τη διάρκεια της μελέτης και των συζητήσεών μας, όταν οι αδελφές δεν αποδέχονταν τις απόψεις μου, για να περισώσω την υπόληψή μου και να κάνω τη Ζιν Τζι να αναγνωρίσει ότι οι απόψεις μου ήταν σωστές, έψαχνα παρασκηνιακά πληροφορίες και συναναστρεφόμουν επανειλημμένα με τις αδελφές προσπαθώντας να μεταπείσω τους πάντες. Όταν η Ζιν Τζι διαφωνούσε μαζί μου, η στάση μου απέναντί της ήταν ψυχρή και, αν υπήρχαν θέματα στο έργο, δεν συναναστρεφόμουν πάνω σ’ αυτά μαζί της. Αντίθετα, επέλεγα να την απομονώσω και να την περιορίσω. Για να καθιερώσω το κύρος μου, όταν έλεγχα την επιστολή της Ζιν Τζι και βρήκα λάθη, αντί να τη βοηθήσω να τη βελτιώσει και να την τελειοποιήσει από αγάπη, ψείρισα επίτηδες τα ψεγάδια της, την επέκρινα και τη μείωσα. Έτσι, έγινε αρνητική και ένιωσε ότι δεν υπήρχε τρόπος να διορθώσει την επιστολή. Αυτό, όμως, δεν με σταμάτησε και την πίεσα να διορθώσει γρήγορα την επιστολή, με το πρόσχημα να μην καθυστερήσει η πρόοδος, δυσκολεύοντας σκόπιμα τα πράγματα γι’ αυτήν. Αυτές οι συμπεριφορές και οι ενέργειές μου δεν ήταν επίθεση και αποκλεισμός στους αντιφρονούντες, όπως είχε εκθέσει ο Θεός; Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές συνεργάζονται στα καθήκοντά τους, τα πράγματα δεν είναι όπως στον έξω κόσμο, όπου όποιοι έχουν θέση και δύναμη υπαγορεύουν τα πάντα. Στον οίκο του Θεού, τη δύναμη την έχει η αλήθεια και μπορούμε να συναναστρεφόμαστε μαζί πάνω στις διαφορετικές απόψεις για να αναζητάμε τις αρχές, ενώ θα πρέπει να ακολουθούμε όποιον έχει δίκιο και συμβαδίζει με τις αλήθεια-αρχές, εφαρμόζοντας τα πάντα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και τις αλήθεια-αρχές. Εγώ, όμως, είχα πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου και πάντα ήθελα οι άλλοι να κάνουν ό,τι θέλω. Αν κάποιος δεν με άκουγε, έβρισκα τρόπους να τον κάνω να υποταχθεί, ενώ δεν δίσταζα ακόμα κι αν εμπόδιζα το έργο και περιόριζα την αδελφή μου. Όταν σκέφτηκα ότι μόνο οι αντίχριστοι και οι κακοί άνθρωποι κάνουν κακές πράξεις, όπως το να επιτίθενται σε ανθρώπους και να τους αποκλείουν, δεν πίστευα πως ήμουν κι εγώ ικανή να κάνω τέτοια πράγματα. Συνειδητοποίησα ότι τα προβλήματά μου ήταν πραγματικά σοβαρά, οπότε προσευχήθηκα στον Θεό να με διαφωτίσει ώστε να αναγνωρίσω τα θέματά μου.
Αργότερα, διάβασα δύο χωρία των λόγων του Θεού: «Ποιος είναι ο κύριος στόχος ενός αντίχριστου όταν επιτίθεται σ’ έναν διαφωνούντα και τον αποκλείει; Επιδιώκει να δημιουργήσει μια κατάσταση στην εκκλησία όπου δεν θα υπάρχουν φωνές αντίθετες από τη δική του, όπου η δύναμή του, η ηγετική του θέση και τα λόγια του θα έχουν όλα την απόλυτη εξουσία. Όλοι πρέπει να τον προσέχουν και, ακόμη κι αν έχουν διαφορετική άποψη, δεν πρέπει να την εκφράζουν, αλλά να την αφήνουν να μαραζώνει στην καρδιά τους. Όποιος τολμήσει να διαφωνήσει ανοιχτά με τον αντίχριστο γίνεται εχθρός του, κι εκείνος θα σκεφτεί όποιον τρόπο μπορεί για να τον βασανίσει· δεν βλέπει την ώρα να τον εξαφανίσει. Αυτός είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους οι αντίχριστοι επιτίθενται σ’ έναν διαφωνούντα και τον αποκλείουν, προκειμένου να στηρίξουν τη θέση τους και να προστατεύσουν τη δύναμή τους. Σκέφτονται: “Δεν υπάρχει πρόβλημα να έχεις διαφορετικές απόψεις, δεν μπορείς όμως να βγαίνεις και να μιλάς γι’ αυτές όπως θέλεις, πόσο μάλλον να θέτεις σε κίνδυνο τη δύναμη και τη θέση μου. Εάν έχεις κάτι να πεις, μπορείς να το πεις σ’ εμένα εμπιστευτικά. Αν το πεις μπροστά σε όλους και με κάνεις να χάσω την υπόληψή μου, πας γυρεύοντας για μπελάδες, και τότε θα σε τακτοποιήσω!” Τι διάθεση είναι αυτή; Οι αντίχριστοι δεν επιτρέπουν στους άλλους να μιλούν ελεύθερα. Αν έχουν άποψη —είτε σχετικά με τον αντίχριστο είτε οτιδήποτε άλλο— δεν μπορούν να την αναφέρουν έτσι απλά· πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την υπόληψη του αντίχριστου. Αν δεν το κάνουν αυτό, τότε ο αντίχριστος θα τους μεταχειριστεί ως εχθρούς, θα τους επιτεθεί και θα τους αποκλείσει. Τι είδους φύση είναι αυτή; Είναι η φύση ενός αντίχριστου. Και γιατί το κάνουν αυτό; Δεν επιτρέπουν στην εκκλησία να έχει εναλλακτικές φωνές, δεν επιτρέπουν να υπάρχουν εκεί τυχόν διαφωνούντες, δεν επιτρέπουν στους εκλεκτούς του Θεού να συναναστρέφονται ανοιχτά σχετικά με την αλήθεια και να διακρίνουν τους ανθρώπους. Αυτό που φοβούνται περισσότερο είναι ότι οι άνθρωποι θα τους εκθέσουν και θα τους αναγνωρίσουν. Προσπαθούν διαρκώς να εδραιώσουν τη δύναμή τους και τη θέση που έχουν στην καρδιά των ανθρώπων, που πιστεύουν ότι δεν πρέπει ποτέ να κλονιστεί. Δεν θα ανέχονταν ποτέ οτιδήποτε απειλεί ή πλήττει την περηφάνια, τη φήμη ή τη θέση και την αξία τους ως επικεφαλής. Δεν είναι αυτό εκδήλωση της κακόβουλης φύσης των αντίχριστων; Επειδή δεν τους φτάνει η δύναμη που ήδη έχουν, την εδραιώνουν και τη διασφαλίζουν, και αναζητούν την αιώνια κυριαρχία. Θέλουν να ελέγχουν όχι μόνο τη συμπεριφορά των άλλων, αλλά και την καρδιά τους. Όλες αυτές τις μεθόδους τις χρησιμοποιούν εξ ολοκλήρου για να προστατέψουν τη δύναμη και τη θέση τους· είναι όλες τους το αποτέλεσμα της επιθυμίας τους να κρατηθούν στην εξουσία» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο δεύτερο: Επιτίθενται και αποκλείουν τους διαφωνούντες). «Όταν οι αντίχριστοι επιτίθενται στους διαφωνούντες και τους αποκλείουν, από πού προέρχονται οι μέθοδοι, οι εκδηλώσεις, τα κίνητρα για δράση και οι πηγές δράσης τους; (Από τον Σατανά.) Συγκεκριμένα, προέρχονται από τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες του ανθρώπου, και από τη φύση του Σατανά. Ποιος είναι, λοιπόν, ο στόχος του αντίχριστου; Στόχος του είναι να καταλάβει την εξουσία, να ελέγξει τις καρδιές των ανθρώπων και να απολαύσει τα οφέλη της θέσης του. Σ’ αυτά αποβλέπει ένας πραγματικός αντίχριστος. Από την οπτική των δύο σημείων —του να κερδίσει τις καρδιές των ανθρώπων, και του να επιτίθεται στους διαφωνούντες και να τους αποκλείει— πώς ερμηνεύει ένας αντίχριστος τη λέξη “επικεφαλής” και τον ρόλο που καλείται να παίξει ένας επικεφαλής; Πιστεύει ότι επικεφαλής είναι κάποιος που έχει εξουσία και θέση, που έχει την εξουσία να διατάζει, να προσελκύει, να παραπλανά, να απειλεί και να ελέγχει τους ανθρώπους που καθοδηγεί. Για τον αντίχριστο, αυτό σημαίνει η λέξη “επικεφαλής”. Οπότε, όταν αναλαμβάνει ρόλο επικεφαλής, εφαρμόζει στο έργο του τις τακτικές αυτές· έτσι κάνει τα καθήκοντά του. Άρα, τι κάνει στην πραγματικότητα όταν κάνει τα καθήκοντά του; Μπορεί κανείς να πει με σιγουριά ότι διαπράττει μοχθηρές πράξεις. Συγκεκριμένα, εγκαθιδρύει το δικό του ανεξάρτητο βασίλειο, και ανταγωνίζεται τον Θεό για τον εκλεκτό λαό, για τις καρδιές των ανθρώπων και για τη θέση. Θέλει να αντικαταστήσει τον Θεό στην καρδιά των ανθρώπων, να τους κάνει να λατρεύουν τον ίδιο» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο δεύτερο: Επιτίθενται και αποκλείουν τους διαφωνούντες). Ο Θεός εκθέτει πως όσοι έχουν τη φύση ενός αντίχριστου εκλαμβάνουν τη θέση ως τη ζωή και, για να προστατεύσουν τη θέση και τη δύναμή τους, μπορούν να ενεργούν απερίσκεπτα, χρησιμοποιώντας κάθε αναγκαίο μέσο για να συναγωνιστούν τον Θεό για τους ανθρώπους και να κάνουν τους άλλους να τους ακούν και να τους υπακούν. Μετά από σκέψη, συνειδητοποίησα πως κι εγώ εκτιμούσα ιδιαίτερα την υπόληψη και τη θέση, και πως, από τότε που είχα γίνει επικεφαλής ομάδας, ήθελα να έχω πάντα τον τελευταίο λόγο στην ομάδα και να κάνω τους πάντες να εστιάζουν σ’ εμένα. Αν οι ενέργειες κάποιου καταπατούσαν τη θέση μου, χρησιμοποιούσα κόλπα για να τον βασανίσω και σταματούσα μόνο όταν οι άλλοι υποτάσσονταν σ’ εμένα. Ζούσα σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες του τύπου: «Μπορεί να υπάρξει μόνο ένα κυρίαρχο αρσενικό», «Εκείνοι που συμμορφώνονται μαζί μου ας ευδοκιμήσουν, κι εκείνοι που μου αντιστέκονται ας αφανιστούν» και «Είμαι κύριος του εαυτού μου τόσο στον ουρανό όσο και στη γη» και εκλάμβανα αυτές τις ιδέες ως τις αρχές της επιβίωσής μου. Αναλογίστηκα τον καιρό που συνεργαζόμουν με μια αδελφή για να κάνουμε τα καθήκοντά μας. Διαφωνούσε με τις απόψεις μου και δεν ακολουθούσε τις οδηγίες μου. Ως απάντηση, της έκανα τη ζωή δύσκολη, με αποτέλεσμα να νιώθει πως την περιόριζα και να μην είναι πρόθυμη να κάνει καθήκοντα μαζί μου. Τότε που συνεργαζόμουν με τη Ζιν Τζι και κάποιους άλλους, παρέμενα εγωκεντρική και δεν επέτρεπα στους άλλους να έχουν διαφορετικές προτάσεις. Όταν η Ζιν Τζι διαφώνησε μαζί μου, ένιωσα πως με είχε φέρει σε δύσκολη θέση, οπότε την ανάγκασα να αποδεχτεί τις απόψεις μου για να προστατέψω τη θέση και την εικόνα μου, πράγμα που οδήγησε σε παρατεταμένα αδιέξοδα όταν συζητούσαμε για τα προβλήματα. Εγώ, όμως, όχι μόνο δεν έκανα αυτοκριτική, αλλά και έψαχνα για ευκαιρίες να επιτεθώ και να πάρω εκδίκηση, δημιουργώντας επίτηδες δυσκολίες στη Ζιν Τζι για να την ταπεινώσω. Αυτό της έκανε μεγάλο κακό. Πραγματικά, δεν είχα καθόλου ανθρώπινη φύση! Χάρη στην εξύψωση του Θεού ήταν που μπορούσα να κάνω το καθήκον μου ως επικεφαλής ομάδας, και η πρόθεση του Θεού ήταν να οδηγήσω τους πάντες να αναζητήσουμε μαζί τις αλήθεια-αρχές, να συνεργαζόμαστε αρμονικά, να κάνουμε καλά τα καθήκοντά μας και να σημειώνουμε πρόοδο τόσο στη ζωή-είσοδο όσο και στους τεχνικούς τομείς, όχι να ενεργούμε σαν εξουσία και να περιορίζουμε τους άλλους. Το ότι έκανα πολύ καιρό τα καθήκοντά μου δεν σήμαινε πως κατανοούσα την αλήθεια ή πως είχα πραγματικότητα. Η αλήθεια ήταν πως δεν έβλεπα τη γενική εικόνα, και η συναναστροφή και η κατανόησή μου δεν ήταν πάντα σωστές. Θα έπρεπε να είχα ακούσει περισσότερο τις προτάσεις όλων των άλλων και να συμφωνούσα με τη συναναστροφή όποιου εναρμονιζόταν με την αλήθεια. Όλοι έχουν διαφορετικό επίπεδο και κατανόηση, οπότε οι οπτικές πάνω σε θέματα θα ποικίλλουν και, όπως είναι φυσικό, θα προκύπτουν διαφορετικές απόψεις. Δεν θα έπρεπε να αποκλείω και να απορρίπτω διαφορετικές απόψεις για να προστατεύσω τη θέση μου, αλλά να αναζητώ τις αλήθεια-αρχές μαζί με όλους τους άλλους. Εγώ, όμως, αντιμετώπιζα τις απόψεις και την κατανόησή μου ως τις αλήθεια-αρχές, ανάγκαζα τους άλλους να τις αποδεχτούν και να υποταχθούν, ενώ επιτιθόμουν σε όσους δεν άκουγαν και τους απέκλεια. Αυτές οι κακές μου πράξεις ήταν παραβάσεις ενώπιον του Θεού! Σκέφτηκα πολλούς αντίχριστους που αποβλήθηκαν από τον οίκο του Θεού. Για να προστατεύσουν τη θέση τους, καταπίεζαν και απέκλειαν όσους μπορούσαν να τους διακρίνουν, βυθίζοντας σε απίστευτο χάος το έργο της εκκλησίας, προκαλώντας σοβαρή διατάραξη και αναστάτωση. Έπειτα, εξέτασα τον εαυτό μου και συνειδητοποίησα πως κι εγώ επιτιθόμουν στην αδελφή που είχε διαφορετικές απόψεις και την απέκλεια για να προστατεύσω τη θέση μου ως επικεφαλής ομάδας. Πάντα έψαχνα σφάλματα για να της κάνω τη ζωή δύσκολη και να την απομονώσω. Η συμπεριφορά μου ήταν ολόιδια με εκείνη ενός αντίχριστου! Ήμουν πραγματικά κακόβουλη! Αν δεν μετανοούσα, θα είχα τελικά την ίδια έκβαση μ’ εκείνους τους αντίχριστους, και θα κατέληγα να αποκλείομαι και να τιμωρούμαι από τον Θεό! Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, φοβήθηκα και ήθελα να μετανοήσω.
Στη συνέχεια, αναζήτησα ένα μονοπάτι για να συνεργάζομαι με τους άλλους και διάβασα κάποια λόγια του Θεού: «Η αρμονική συνεργασία συνεπάγεται πολλά πράγματα. Αν μη τι άλλο, ένα από αυτά τα πολλά πράγματα είναι να επιτρέπεις στους άλλους να μιλούν και να κάνουν διαφορετικές προτάσεις. Εάν είσαι πραγματικά λογικός, ανεξάρτητα από το είδος του έργου που κάνεις, πρέπει πρώτα να μάθεις να αναζητάς τις αλήθεια-αρχές, αλλά και να παίρνεις την πρωτοβουλία να ζητάς τη γνώμη των άλλων. Εφόσον λαμβάνεις σοβαρά υπόψη κάθε πρόταση και στη συνέχεια λύνετε τα προβλήματα σε σύμπνοια, ουσιαστικά επιτυγχάνεις αρμονική συνεργασία. Έτσι, θ’ αντιμετωπίζεις πολύ λιγότερες δυσκολίες στο καθήκον σου. Ό,τι προβλήματα κι αν προκύψουν, θα είναι εύκολο να τα λύσεις και να τα χειριστείς. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της αρμονικής συνεργασίας. Μερικές φορές υπάρχουν διαφωνίες για ασήμαντα θέματα· εφόσον, όμως, αυτές δεν επηρεάζουν το έργο, δεν υπάρχει πρόβλημα. Ωστόσο, σε βασικά θέματα και μείζονα ζητήματα που αφορούν το έργο της εκκλησίας, πρέπει να καταλήξετε σε συναίνεση και να αναζητήσετε την αλήθεια για να τα λύσετε. Ως επικεφαλής ή εργάτης, αν θεωρείς πάντα τον εαυτό σου ανώτερο από τους άλλους και απολαμβάνεις το καθήκον σου λες και είναι καμιά κυβερνητική θέση, ενδίδεις πάντα στα οφέλη της θέσης σου, κάνεις πάντα τα δικά σου σχέδια, μονίμως σκέφτεσαι και απολαμβάνεις τη φήμη, το κέρδος και τη θέση σου, διευθύνεις πάντα τη δική σου επιχείρηση και επιδιώκεις πάντα να αποκτήσεις υψηλότερη θέση, να διαχειρίζεσαι και να ελέγχεις περισσότερους ανθρώπους, καθώς και να διευρύνεις το εύρος της εξουσίας σου, τότε υπάρχει πρόβλημα. Είναι πολύ επικίνδυνο να αντιμετωπίζεις ένα σημαντικό καθήκον ως ευκαιρία να απολαύσεις τη θέση σου λες και είσαι κυβερνητικός αξιωματούχος. Αν ενεργείς πάντα έτσι και δεν επιθυμείς να συνεργαστείς με άλλους, δεν θέλεις να αμβλύνεις τη δύναμή σου και να τη μοιραστείς με κανέναν άλλον, δεν θέλεις να έχει κανένας άλλος να σε επισκιάσει, να κλέψει την παράσταση, αλλά θέλεις μόνο να απολαμβάνεις την εξουσία μόνος σου, τότε είσαι αντίχριστος. Εάν, όμως, αναζητάς συχνά την αλήθεια, ασκείσαι επαναστατώντας ενάντια στη σάρκα, στα κίνητρα και τις ιδέες σου και είσαι σε θέση να αναλαμβάνεις την πρωτοβουλία για συνεργασία με τους άλλους, εάν ανοίγεις την καρδιά σου για να συμβουλεύεσαι και να αναζητάς μαζί με άλλους, ακούς προσεκτικά τις ιδέες και τις προτάσεις τους και αποδέχεσαι τις συμβουλές που είναι σωστές και συνάδουν με την αλήθεια, ανεξάρτητα από το πρόσωπο από το οποίο προέρχονται, τότε ασκείσαι με συνετό και ορθό τρόπο και μπορείς να αποφύγεις το λάθος μονοπάτι, κάτι που μπορεί να σε προστατεύσει» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο όγδοο: Θα έκαναν τους άλλους να υπακούν μόνο σ’ αυτούς, όχι στην αλήθεια ή στον Θεό (Μέρος πρώτο)]. «Όταν δύο άνθρωποι συνεργάζονται για να εκτελέσουν ένα καθήκον, μερικές φορές έχουν μια διαφωνία πάνω σε κάποιο θέμα αρχής. Έχουν διαφορετικές οπτικές και καταλήγουν να έχουν διαφορετικές γνώμες. Τι μπορεί να γίνει σ’ αυτήν την περίπτωση; Είναι ένα ζήτημα που προκύπτει συχνά; Πρόκειται για ένα φυσιολογικό φαινόμενο. Όλων μας το μυαλό, το επίπεδο, οι γνώσεις, η ηλικία και οι εμπειρίες διαφέρουν κι είναι αδύνατο δύο άνθρωποι να έχουν ακριβώς τις ίδιες σκέψεις και απόψεις, συνεπώς το ότι δύο άνθρωποι ίσως καταλήξουν να διαφωνούν στις γνώμες και στις απόψεις τους αποτελεί πολύ συχνό φαινόμενο. Τίποτε δεν θα μπορούσε να συμβαίνει συχνότερα. Δεν υπάρχει λόγος να κάνεις φασαρία. Το κρίσιμο ερώτημα είναι πώς, όταν προκύπτει ένα τέτοιο ζήτημα, να συνεργάζεσαι και να αναζητάς την ενότητα ενώπιον του Θεού και ομοφωνία απόψεων και γνωμών. Ποιος είναι ο δρόμος προς την ενοποίηση απόψεων και γνωμών; Είναι η αναζήτηση της σχετικής πτυχής των αλήθεια-αρχών, και το να μην ενεργείς σύμφωνα με τις δικές σου προθέσεις ή αυτές κάποιου άλλου, αλλά να αναζητάς τις προθέσεις του Θεού. Αυτό είναι το μονοπάτι της αρμονικής συνεργασίας. Μόνο όταν αναζητάς τις προθέσεις του Θεού και τις αρχές που Εκείνος απαιτεί θα είσαι ικανός να επιτύχεις ενότητα» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Περί αρμονικής συνεργασίας). Τα λόγια του Θεού μού έδειξαν ένα μονοπάτι άσκησης για να συνεργάζομαι με τους άλλους στο καθήκον μου. Όταν κάποιος διαφωνεί με τις απόψεις μου, πρέπει να παραμερίζω τη θέση και το πόστο μου, να μην επιμένω, να αναζητώ τις σχετικές αρχές με τους άλλους και να ασκούμαι σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Επειδή ο καθένας μας έχει διαφορετικό επίπεδο και εμπειρίες, και η κατανόηση του καθενός πάνω στο ίδιο ζήτημα ποικίλλει, ο Θεός κανονίζει να συνεργαζόμαστε μαζί για να αλληλοσυμπληρωνόμαστε και να αντισταθμίζουμε ο ένας τα προτερήματα και τις αδυναμίες του άλλου. Αναλογίστηκα το περιστατικό όπου η Ζιν Τζι πρότεινε μια διαφορετική άποψη. Αν είχα καταφέρει να παραμερίσω τη θέση μου ως επικεφαλής ομάδας και να αποδεχτώ τις προτάσεις της με μια καρδιά που αναζητά, δεν θα είχε καθυστερήσει η πρόοδος του έργου. Εγώ έφταιγα που προσέδωσα υπερβολική σημασία στη θέση μου και που προστάτευα διαρκώς τη θέση και την εικόνα μου, αφού αυτά τα πράγματα παρακώλυαν το έργο. Αργότερα, ζήτησα συγγνώμη από τη Ζιν Τζι και εξέθεσα τις κακές μου πράξεις. Προς έκπληξή μου, όμως, η Ζιν Τζι δεν μου κράτησε κακία για το κακό που της είχα κάνει και αρχίσαμε και πάλι να αλληλεπιδρούμε κανονικά. Όταν μελετούσαμε μαζί τεχνικά ζητήματα και συζητούσαμε για τα προβλήματα, επικεντρωνόμουν κι εγώ στο να ακούω τις απόψεις των αδελφών. Μερικές φορές, όταν οι αδελφές διαφωνούσαν με τις απόψεις μου, ένιωθα κάπως αναστατωμένη, αλλά μπορούσα να προσευχηθώ στον Θεό και να επαναστατήσω ενάντια στον εαυτό μου, και να αναζητήσω και να συλλογιστώ τις απόψεις των άλλων, Συνειδητοποίησα πως όλοι είχαν τη δική τους κατανόηση και μπορούσαν να διατυπώσουν κάποιο φως και πως μπορούσα να επωφεληθώ από τη συναναστροφή των άλλων.
Αργότερα, καθώς επέλεγα κηρύγματα θεώρησα πως ένα απ’ αυτά ήταν προβληματικό, οπότε και το εγκατέλειψα. Η Ζιν Τζι, όμως, εξέφρασε μια διαφορετική άποψη στην αξιολόγησή της. Αντιμέτωπη με την πρόταση της αδελφής, ένιωσα κάπως διστακτική και σκέφτηκα: «Αν συμφωνήσω με την άποψή της Ζιν Τζι, μήπως θα φανώ κατώτερή της; Τι θα σκεφτούν για μένα οι άλλες αδελφές;» Όταν το σκέφτηκα έτσι, διαφώνησα για λίγο με τη Ζιν Τζι και προσπάθησα να την κάνω να αποδεχτεί την άποψή μου. Συνειδητοποίησα ότι η κατάστασή μου ήταν λανθασμένη, και ότι προσπαθούσα να προστατέψω την περηφάνια μου και να κάνω τη Ζιν Τζι να με ακούσει, οπότε προσευχήθηκα από μέσα μου: «Θεέ μου, δυσκολεύομαι να αποδεχτώ τις διαφορετικές προτάσεις της Ζιν Τζι. Σε παρακαλώ, προστάτεψε την καρδιά μου και βοήθα με να μάθω να εγκαταλείπω τον εαυτό μου, να αναζητώ μέσα από αυτό τις αρχές, ν’ αρχίσω με το να αποδέχομαι και να υποτάσσομαι όταν αντιμετωπίζω διαφορετικές απόψεις, και να μάθω να αρνούμαι τον εαυτό μου. Αν η άποψή μου δεν είναι κατάλληλη, είμαι πρόθυμη να αποδεχτώ τις προτάσεις των άλλων». Έπειτα, αντλήσαμε τις σχετικές αρχές και ελέγξαμε μαζί το κήρυγμα. Διαπιστώσαμε πως τα θέματα που είχα αναφέρει δεν ήταν σημαντικά προβλήματα και πως το κήρυγμα ήταν άρτιο σε γενικές γραμμές. Αν και πληγώθηκε λιγάκι η περηφάνια μου, ένιωθα πολύ χαρούμενη, επειδή, χωρίς τις προτάσεις της Ζιν Τζι, θα είχα παραβλέψει ένα καλό κήρυγμα. Το να ακούω τις προτάσεις των άλλων δεν με βοηθά μόνο να μη διαπράττω κακές πράξεις, αλλά μου επιτρέπει και να εντοπίζω τα ελαττώματά μου, πράγμα που αντισταθμίζει τα ψεγάδια μου.
Μέσα απ’ αυτήν την εμπειρία, είδα πως, αν δεν βαδίζω στο σωστό μονοπάτι, και δεν επιδιώκω την αλήθεια στο καθήκον μου, αλλά απλώς προσπαθώ να προστατέψω τη θέση μου, είναι πιθανό να διαπράξω κακές πράξεις και να αντισταθώ στον Θεό ανά πάσα στιγμή, προκαλώντας την αηδία των ανθρώπων, και την αποστροφή και την απόρριψη του Θεού. Αυτό θα με οδηγήσει σε έναν δρόμο χωρίς επιστροφή. Μόνο αν μάθω να εγκαταλείπω την περηφάνια και τη θέση μου, να παραμερίζω τις απόψεις μου, να αναζητώ τις αλήθεια-αρχές και να μάθω να συνεργάζομαι με τους άλλους, μπορώ να λάβω περαιτέρω απροσδόκητα οφέλη. Βίωσα αληθινά τα οφέλη που έχει κανείς όταν αποδέχεται διαφορετικές απόψεις και πράττει σύμφωνα με τις αρχές. Δόξα τω Θεώ!
