73. Για να ζήσει κανείς με αξιοπρέπεια, πρέπει να είναι ειλικρινής
Το 2015, διέφυγα στο εξωτερικό για να αποφύγω τις συλλήψεις και τις διώξεις του ΚΚΚ. Πίστευα στον Θεό και εργαζόμουν. Βρήκα μια θέση ταμία σε ένα μεγάλο σουπερμάρκετ, κι αυτή ήταν η πρώτη μου δουλειά έξω στον κόσμο. Τη λάτρευα τη δουλειά αυτήν και ήθελα να την κάνω καλά, αλλά δεν είχα εμπειρία, το σουπερμάρκετ πουλούσε πολλά και διαφορετικά προϊόντα και η επικοινωνία γινόταν σε ξένη γλώσσα, κι εγώ δεν τα είχα συνηθίσει όλα αυτά. Όταν αργούσα, το αφεντικό θύμωνε και μου έλεγε να βιαστώ. Όταν, όμως, δούλευα γρήγορα, έκανα πιο εύκολα λάθη, και το αφεντικό με επέπληττε που ήμουν απρόσεκτη. Όταν οι λογαριασμοί έβγαιναν λάθος, έπρεπε να πληρώσω εγώ το ποσό που έλειπε. Η δουλειά αυτή με έκανε ν’ αγχώνομαι κάθε μέρα. Ακόμα και τις νύχτες ονειρευόμουν ότι μετράω χρήματα στο ταμείο. Εκείνη την περίοδο, ένιωθα κάθε μέρα πολύ πιεσμένη και δεν ήθελα να συνεχίσω να πηγαίνω στη δουλειά. Μετά, όμως, σκεφτόμουν πόσο δύσκολο ήταν να βρει κανείς δουλειά στο εξωτερικό κι ότι αν έφευγα, θα ήταν πολύ δύσκολο να βρω άλλη δουλειά. Έτσι όπως ήταν η κατάσταση, έπρεπε να υπομείνω. Μια μέρα, ρώτησα έναν έμπειρο ταμία: «Πώς μπορώ να αποφύγω τα λάθη με τόσους πελάτες και τόσα πολλά που συμβαίνουν;» Ο ταμίας μού χαμογέλασε και είπε: «Τα λάθη είναι αναπόφευκτα. Εξάλλου, ποιος δεν κάνει λάθη; Το κλειδί είναι να βρεις έναν τρόπο να λύσεις το πρόβλημα. Σκέψου κάτι, η γυναίκα του αφεντικού έχει πολλές δουλειές κάθε μέρα. Πώς θα μπορούσε, λοιπόν, να εξετάσει εξονυχιστικά κάθε συναλλαγή; Πρέπει απλώς το συνολικό ποσό να ταιριάζει με αυτό του συστήματος. Μερικές φορές, όταν οι πελάτες αγοράζουν κάποια προϊόντα, εγώ παίρνω τα χρήματα χωρίς να κόβω απόδειξη και χωρίς να καταγράφω τίποτα. Έτσι, μπορώ να διορθώσω τους λογαριασμούς, ώστε να μη μου τα ψάλλει κανείς ή να κάνω τη διαφορά λίγο μικρότερη». Έμεινα άναυδη. Το κόλπο για να μη με επιπλήττει κανείς ήταν να εξαπατώ και να παίζω παιχνίδια. Το θέμα ήταν να κοροϊδέψω τη γυναίκα του αφεντικού. Δεν μπορούσα να το αποδεχτώ αυτό μέσα μου. Πίστευα στον Θεό και έπρεπε να είμαι έντιμος άνθρωπος. Ο Θεός απεχθάνεται τις απάτες και τα τεχνάσματα, οπότε δεν μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο. Έπρεπε να παραμείνω ευσυνείδητη και να κάνω καλά τη δουλειά μου. Έτσι θα είχα το κεφάλι μου ήσυχο.
Ωστόσο, παρόλο που ήμουν προσεκτική και ευσυνείδητη, όταν είχαμε πολλούς πελάτες και πολλή δουλειά, δεν μπορούσα να αποφύγω τα λάθη. Μια μέρα, το αφεντικό με προειδοποίησε: «Αν κάνεις άλλο ένα λάθος, ή θα πληρώσεις το τριπλάσιο ποσό ή θα φύγεις από εδώ πέρα!» Όταν άκουσα το αφεντικό μου να λέει αυτά τα σκληρά λόγια χωρίς το παραμικρό έλεος, αμέσως κατέρρευσα. Αν δεν έβρισκα λύση σύντομα, θα με απέλυαν. Έτσι, άρχισα να λειτουργώ με τον τρόπο που μου εξήγησε ο πιο έμπειρος ταμίας. Όταν δεν συμφωνούσαν οι λογαριασμοί, έπαιρνα χρήματα από πελάτες που αγόραζαν μικροπράγματα χωρίς να κόβω απόδειξη. Με αυτόν τον τρόπο, τα χρήματα θα ισοσκελίζονταν και δεν θα φαινόταν τίποτα στον υπολογιστή. Μόλις εξαφανιζόταν η διαφορά, συνέχιζα να λειτουργώ όπως ένας συνηθισμένος ταμίας. Στην αρχή, ήμουν πολύ αγχωμένη και φοβόμουν ότι κάποιος θα με ανακαλύψει. Εξάλλου, η ταμειακή μηχανή ήταν ακριβώς κάτω από τις κάμερες παρακολούθησης, κι αν κάποιος έβλεπε το βίντεο, θα μπορούσε να δει την κάθε μου κίνηση. Μερικές φορές, το αφεντικό μου ερχόταν και ρωτούσε: «Γιατί δεν έκοψες απόδειξη για αυτόν τον πελάτη;» Εγώ έκανα την αδιάφορη κι έλεγα: «Είπε ότι ήταν μικρό το ποσό και δεν χρειαζόταν απόδειξη, και το ξέχασα». Το αφεντικό με άκουγε και δεν έλεγε τίποτα περισσότερο. Με αυτόν τον τρόπο, η συγκάλυψη των αποκλίσεων πήγαινε «τέλεια». Εγώ, όμως, δεν ήμουν χαρούμενη με όλο αυτό. Όταν γυρνούσα σπίτι, έπεφτα στο κρεβάτι και σκεφτόμουν ότι ήμουν πιστή στον Θεό, και ότι έπρεπε να λέω την αλήθεια και να είμαι ένας έντιμος άνθρωπος. Δεν περίμενα ποτέ ότι οι αρχές μου θα κατέρρεαν τόσο εύκολα μπροστά στο συμφέρον μου. Ένιωθα κάποιες ενοχές και η συνείδησή μου ήταν ανήσυχη, αλλά μετά σκεφτόμουν: «Το έκανα αυτό, επειδή δεν είχα άλλη επιλογή. Έπρεπε να κρατήσω τη δουλειά μου». Χρησιμοποιούσα αυτήν τη δικαιολογία για να παρηγορηθώ.
Προς έκπληξή μου, τις επόμενες μέρες, συνέβησαν κάποια απρόσμενα πράγματα. Ορισμένοι πελάτες άλλαξαν τα καρτελάκια με τις τιμές κάποιων προϊόντων κι επειδή κάποια προϊόντα δεν είχαν barcode κι εγώ δεν γνώριζα κάποια εργαλεία, κατέληξα να πουλήσω για πέντε δολάρια ένα προϊόν αξίας 55 δολαρίων. Δέχτηκα και μια επιταγή αξίας 400 δολαρίων χωρίς την υπογραφή του πελάτη. Το αφεντικό μου τα έμαθε όλα αυτά. Έμεινα άναυδη και σκέφτηκα: «Πώς ήταν δυνατόν να έχω κάνει τόσα πολλά λάθη με τόσο μεγάλα ποσά;» Το αφεντικό μου, αφού τα άκουσε όλα αυτά, είπε σκληρά: «Τελείωσες. Θα ελέγξω το βίντεο αργότερα για να δω πώς έκανες αυτά τα λάθη. Αν δεν βρεθούν τα χρήματα, θα πληρώσεις τα τριπλά!» Ένιωσα ότι αυτήν τη φορά ήμουν τελειωμένη, ότι θα έχανα τη δουλειά μου κι ότι όλα τα λεφτά που έβγαλα με σκληρή δουλειά, θα έπρεπε να τα επιστρέψω. Ένιωσα ότι όλα κατέρρεαν. Όταν γύρισα σπίτι, δεν μπορούσα να ηρεμήσω και ένιωθα αβοήθητη. Δεν ήξερα πώς να αντισταθμίσω αυτές τις απώλειες, αλλά συνειδητοποίησα ότι η πρόθεση του Θεού εμπλέκεται σε αυτές τις καταστάσεις, και προσήλθα ενώπιον του Θεού και προσευχήθηκα. Ζήτησα από τον Θεό να με καθοδηγήσει και να με διαφωτίσει για να κατανοήσω την πρόθεσή του, ώστε να μάθω πώς να ενεργώ κατάλληλα. Μετά την προσευχή μου, διάβασα ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Οφείλετε να γνωρίζετε ότι ο Θεός συμπαθεί αυτούς που είναι ειλικρινείς. Στην ουσία, ο Θεός είναι πιστός, επομένως τα λόγια Του είναι πάντοτε άξια εμπιστοσύνης. Οι πράξεις Του, επιπλέον, είναι αλάνθαστες και αδιαμφισβήτητες και γι’ αυτό στον Θεό αρέσουν όσοι είναι απόλυτα ειλικρινείς μαζί Του. Ειλικρίνεια σημαίνει να δίνεις την καρδιά σου στον Θεό, να είσαι αυθεντικός με τον Θεό στο καθετί, να είσαι ανοιχτός με Εκείνον στο καθετί, μην κρύβοντας τα γεγονότα, μην προσπαθώντας να εξαπατήσεις όσους είναι επάνω ή από κάτω και μην κάνοντας πράγματα απλώς για να κερδίσεις την εύνοια του Θεού. Εν ολίγοις, το να είσαι ειλικρινής σημαίνει να είσαι αγνός στις πράξεις και στα λόγια σου, και να μην εξαπατάς ούτε τον Θεό ούτε τον άνθρωπο» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι τρεις νουθεσίες). Ναι. Η ουσία του Θεού είναι άγια και πιστή, και ο Θεός μιλάει με ειλικρίνεια. Ο Θεός αγαπά τους έντιμους ανθρώπους. Μας λέει ότι μόνο όταν είμαστε έντιμοι μπορούμε να σωθούμε και να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών. Είμαι χριστιανή και πρέπει να ασκούμαι ως έντιμη σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, να αποδέχομαι την εξονυχιστική εξέταση του Θεού στα πάντα, να λέω τα πράγματα με το όνομά τους και να μην είμαι ποτέ δόλια. Όταν αλληλεπιδρώ και συνεργάζομαι με άλλους, θα πρέπει να προσπαθώ να είμαι αξιόπιστη, να κάνω τους άλλους να νιώθουν ασφαλείς και να νιώθουν ότι μπορούν να μ’ εμπιστευτούν. Αυτός ο τρόπος ζωής φέρνει αξιοπρέπεια και είναι σύμφωνος με τις προθέσεις του Θεού. Εκείνη την περίοδο, όμως, για να αποφύγω την επίπληξη του αφεντικού μου και να μην ανακαλύψει τα λάθη μου, εγώ άρχισα να ενεργώ δόλια, σαν τους άπιστους. Πουλούσα προϊόντα, έπαιρνα τα χρήματα και δεν έκοβα απόδειξη για να καλύψω τις αποκλίσεις. Χρησιμοποιούσα ποταπά μέσα για να εξαπατήσω το αφεντικό μου και να κοροϊδέψω τον κόσμο. Αν κι είχα ένοχη συνείδηση, έβρισκα δικαιολογίες για να παρηγορηθώ. Μπορεί να μη με ανακάλυπτε άμεσα κάποιος, αλλά ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα πάντα. Τότε κατάλαβα περισσότερα για την πρόθεση και τις απαιτήσεις του Θεού. Συνειδητοποίησα ότι η εντιμότητα δείχνει μια αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα, και αναγνώρισα ότι αυτές οι πρόσφατες αναποδιές και αποτυχίες ήταν υπενθύμιση και προειδοποίηση από τον Θεό, ώστε να μη συνεχίσω στο λάθος μονοπάτι.
Μετά έκανα αυτοκριτική και αναρωτήθηκα: «Τι με έκανε πρόθυμη να ακολουθήσω τους γύρω μου και να εξαπατήσω κι εγώ; Τι με έλεγχε;» Αναζητώντας, διάβασα τα λόγια του Θεού που λένε: «Γιατί στους ανθρώπους αρέσει να είναι δόλιοι; Χρησιμοποιούν ύπουλα μέσα για να υλοποιήσουν τους στόχους τους και να πετύχουν τους σκοπούς τους. Η πράξη τους αυτή δείχνει πως δεν είναι ξεκάθαροι, έντιμοι και ειλικρινείς. Σε τέτοιες στιγμές οι άνθρωποι αποκαλύπτουν την πονηρία και την πανουργία τους ή την κακεντρέχεια και την ποταπότητά τους. Όταν οι άνθρωποι έχουν αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις μέσα στην καρδιά τους, τους φαίνεται πράγματι πολύ δύσκολο να είναι ειλικρινείς. Εδώ έγκειται η δυσκολία του να είναι κανείς ειλικρινής. Αν είσαι, όμως, άνθρωπος που αγαπάει και μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια, δεν θα σου είναι τόσο δύσκολο να είσαι ειλικρινής. Θα το θεωρήσεις πολύ πιο εύκολο. Όσοι έχουν προσωπική εμπειρία γνωρίζουν πολύ καλά πως τα μεγαλύτερα εμπόδια στο να είναι κανείς ειλικρινής είναι η πονηρία, η δολιότητα, η κακεντρέχεια και οι ποταπές προθέσεις των ανθρώπων. Όσο εξακολουθείς να έχεις αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, θα σου είναι εξαιρετικά δύσκολο να είσαι ειλικρινής» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πιο θεμελιώδης πράξη του να είναι κανείς ειλικρινής). Αναλογίστηκα τα λόγια του Θεού και βυθίστηκα στις σκέψεις μου. Αποδείχθηκε ότι ενήργησα με δόλο για να προστατέψω τα προσωπικά μου συμφέροντα. Μπροστά στο να χάσω τα χρήματα και την περηφάνια μου, μπροστά στον κίνδυνο να χάσω τη δουλειά μου, άρχισα να ενεργώ δόλια και να εξαπατώ, κι έφτασα στο σημείο να βλάψω τα συμφέροντα άλλων για να καλύψω τα δικά μου λάθη. Το χειρότερο ήταν ότι δεν με αφύπνισε ούτε η ένοχη συνείδησή μου. Σκέφτηκα ότι όλοι έκαναν το ίδιο κόλπο κι ότι οι πράξεις μου δεν ξεπερνούσαν τα όρια. Μετά από τα λάθη μου, έκανα τεχνάσματα και ενεργούσα με δόλιο τρόπο, και δεν ένιωθα ντροπή. Απλώς έβρισκα βαρύγδουπες δικαιολογίες. Δεν είχα καθόλου ανθρώπινη φύση! Ζούσα σύμφωνα με τη σατανική διεφθαρμένη διάθεσή μου, έλεγα ψέματα και εξαπατούσα. Εξαιτίας αυτών, ο Θεός με απεχθανόταν και αυτό με έκανε να πονάω πολύ. Μόνο μετανοώντας ενώπιον του Θεού και εστιάζοντας στο να λέω την αλήθεια και να είμαι ειλικρινής θα μπορούσα να βρω γαλήνη και να μην αισθάνομαι εξαντλημένη. Ο Θεός χρησιμοποίησε αυτές τις καταστάσεις για να ξυπνήσει τη μουδιασμένη καρδιά μου και δεν έπρεπε πια να λέω ψέματα ή να εξαπατώ. Ήταν ένα πράγμα να χάσω τα χρήματα και την περηφάνια μου, κι ήταν κάτι το εντελώς διαφορετικό να χάσω την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητά μου. Αυτό σκέφτηκα και αποφάσισα να αναλάβω την ευθύνη. Σκέφτηκα να πληρώσω τις ζημιές με τον μισθό εκείνου του μήνα. Αναπάντεχα, όμως, κάποιοι υπάλληλοι του σουπερμάρκετ αναγνώρισαν μέσα από τα βίντεο αυτόν που δεν είχε υπογράψει την επιταγή και βρήκαν τρόπο να τον εντοπίσουν. Όσον για τα εργαλεία που πούλησα λάθος, η σύζυγος του αφεντικού είπε ότι έφταιγαν και οι ίδιοι οι πελάτες, κι ότι ήμουν νέα και δεν θα μπορούσα να γνωρίζω όλα τα εργαλεία, οπότε μου ζήτησαν να πληρώσω μόνο το μισό ποσό. Τα ζητήματα αυτά επιλύθηκαν τελικά εύκολα. Κατάλαβα ότι ο Θεός ενορχήστρωνε και οργάνωνε ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα γύρω μου για να με βοηθήσει. Ευχαρίστησα και δόξασα τον Θεό μέσα απ’ την καρδιά μου και πίστεψα ακόμα περισσότερο ότι πρέπει να είμαι ένας έντιμος άνθρωπος.
Ένα βράδυ, ενώ έλεγχα τους λογαριασμούς, παρατήρησα ότι μου έλειπαν οκτώ δολάρια. Σκέφτηκα: «Μήπως έβαλα πολλά ρέστα χτες το βράδυ; Όχι. Μήπως δεν μέτρησαν κάποια κουπόνια; Όχι. Μήπως έγινε κάποιο λάθος στους λογαριασμούς; Όχι». Σκέφτηκα τα πάντα, αλλά και πάλι δεν μπορούσα να βρω το λάθος. Αγχώθηκα και σκέφτηκα ότι θα με επέπληττε η γυναίκα του αφεντικού την επόμενη μέρα, κι αυτό με αναστάτωσε και με άγχωσε. Το αφεντικό μού είχε πει ότι αν έκανα κι άλλο λάθος, θα με απέλυε. Μόλις τελικά έκανα το λάθος, δεν μπορούσα να ξέρω αν θα κρατήσω τη δουλειά μου. Τότε, όμως, σκέφτηκα: «Η γυναίκα του αφεντικού συνήθως ελέγχει τους λογαριασμούς κάθε δύο με τρεις μέρες και μάλλον δεν θα τους ελέγξει σήμερα. Θα βρω αύριο μια ευκαιρία και θα διορθώσω το ποσό. Έτσι, δεν θα με επιπλήξει κανείς ούτε και θα χάσω τη δουλειά μου». Όταν, όμως, σκέφτηκα ότι είχα αποφασίσει ενώπιον του Θεού να λέω την αλήθεια και να είμαι ειλικρινής, ένιωσα λίγες ενοχές. Όταν γύρισα σπίτι, προσευχήθηκα ξανά στον Θεό για τα προβλήματά μου και Του ζήτησα να με καθοδηγήσει ξανά και να μου δώσει μια διέξοδο. Μετά την προσευχή, διάβασα τα λόγια του Θεού που λένε: «Όταν οι άνθρωποι ζουν σε αυτόν τον κόσμο και βρίσκονται υπό την επιρροή του Σατανά και την κυριαρχία και τον έλεγχο της δύναμής του, τους είναι αδύνατο να είναι ειλικρινείς. Μπορούν να γίνονται μόνο όλο και πιο δόλιοι. Εφόσον ζει κανείς μέσα στη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, το να είναι ειλικρινής σίγουρα εμπεριέχει πολλές δυσκολίες. Είναι πιθανό να μας χλευάσουν, να μας διασύρουν, να μας κρίνουν, ακόμη και να μας αποκλείσουν και να μας εκδιώξουν οι άπιστοι, οι διάβολοι βασιλιάδες και οι ζωντανοί δαίμονες. Είναι, επομένως, δυνατόν να επιβιώσει κανείς ως ειλικρινής άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο; Υπάρχει χώρος για να επιβιώσουμε σε αυτόν τον κόσμο; Ναι, υπάρχει. Ασφαλώς και υπάρχει χώρος για να επιβιώσουμε. Ο Θεός μάς έχει προκαθορίσει και μας έχει επιλέξει, και σίγουρα μας ανοίγει μια διέξοδο. Πιστεύουμε στον Θεό και Τον ακολουθούμε ολοκληρωτικά υπό την καθοδήγησή Του και ζούμε αποκλειστικά και μόνο χάρη στην πνοή και τη ζωή που Εκείνος δίνει. Επειδή έχουμε αποδεχθεί την αλήθεια των λόγων του Θεού, έχουμε νέους κανόνες για το πώς να ζούμε και νέους στόχους για τη ζωή μας. Τα θεμέλια της ζωής μας έχουν αλλάξει. Έχουμε υιοθετήσει έναν νέο τρόπο ζωής και έναν νέο τρόπο συμπεριφοράς, αποκλειστικά και μόνο για να αποκτήσουμε την αλήθεια και να σωθούμε. Έχουμε υιοθετήσει έναν νέο τρόπο ζωής: Ζούμε προκειμένου να εκτελούμε καλά τα καθήκοντά μας και να ικανοποιούμε τον Θεό. Αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το τι τρώμε, τι φοράμε ή πού ζούμε· είναι η πνευματική μας ανάγκη» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πιο θεμελιώδης πράξη του να είναι κανείς ειλικρινής). «Ανεξαρτήτως των διαφορών στην ικανότητα, στη νοημοσύνη και στη δύναμη της θέλησης, οι άνθρωποι είναι όλοι ίσοι ενώπιον της μοίρας, η οποία δεν ξεχωρίζει ανάμεσα στους μεγάλους και τους μικρούς, στους ανώτερους και τους κατώτερους, στους εξέχοντες και τους κοινούς. Το επάγγελμα που ασκεί κάποιος, το πώς βγάζει τα προς το ζην και ο πλούτος που συσσωρεύει κατά τη διάρκεια της ζωής του, δεν αποφασίζονται από τους γονείς του, τα ταλέντα του, τις προσπάθειες ή τις φιλοδοξίες του, αλλά είναι προαποφασισμένα από τον Δημιουργό» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄). Αφού διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού, ηρέμησα πραγματικά. Η κοινωνία είναι κακή και οι άνθρωποι βασίζονται σε φιλοσοφίες του Σατανά σχετικά με τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις για να επιβιώσουν. Για χάρη των συμφερόντων μας, εξαπατάμε ο ένας τον άλλον και βγάζουμε ο ένας τα μάτια του άλλου. Λες και μόνο αν λειτουργούμε μ’ αυτόν τον τρόπο θα επιβιώσουμε. Εγώ πιστεύω στον Θεό και ξέρω ότι Εκείνος μου έδωσε ζωή. Ξέρω ότι ο Θεός κυριαρχεί στο πεπρωμένο μου, και πως το ότι ζω και αναπνέω το οφείλω στην κυριαρχία και την προστασία του Θεού. Η δουλειά που κάνω εξαρτάται από όσα διατάζει και διευθετεί ο Θεός, κι όχι κανείς άλλος. Γιατί να στύβω το μυαλό μου και να εξαπατώ για να παλέψω για πράγματα; Δεν είναι καλύτερα να έχω ανοιχτή καρδιά, να κάνω αυτό που πρέπει και να εμπιστευτώ τα πάντα στον Θεό; Αφού τα σκέφτηκα όλα αυτά, ένιωσα πολύ πιο ήρεμη, και αποφάσισα να είμαι έντιμη και να αποδέχομαι την εξονυχιστική εξέταση του Θεού σε ό,τι κι αν κάνω. Αφού είχα κάνει λάθη, έπρεπε να αναλάβω και την ευθύνη. Το πώς θα πλήρωνα και αν θα κρατούσα αυτήν τη δουλειά ήταν στα χέρια του Θεού, και ήμουν πρόθυμη να υποταχθώ στην κυριαρχία και τις διευθετήσεις Του.
Την επόμενη μέρα δούλευα στο ταμείο και έτυχε να έχω την ευκαιρία να μην κόψω μια απόδειξη, ώστε να αναπληρώσω το έλλειμα των οκτώ δολαρίων. Η καρδιά μου κλονίστηκε για άλλη μια φορά, κι ενώ ήμουν έτοιμη να το κάνω, σκέφτηκα ξαφνικά αυτά τα λόγια του Θεού: «Θα πρέπει να είστε ένα ειλικρινές άτομο, όχι κάποιος που το παίζει πάντα έξυπνος και είναι διαρκώς δόλιος. (Σε αυτό το σημείο σας ζητάω ξανά να είστε ένα ειλικρινές άτομο.)» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι παραβάσεις θα οδηγήσουν τον άνθρωπο στην κόλαση). Συνειδητοποίησα ότι ο Θεός μού υπενθύμιζε να είμαι έντιμη και όχι δόλια. Οι δόλιοι άνθρωποι είναι επαίσχυντοι. Θυμήθηκα τα λόγια του Θεού που λένε: «Σε όλα όσα συμβαίνουν στους ανθρώπους, ο Θεός τούς χρειάζεται να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους προς Εκείνον. Αν και δεν σου συμβαίνει τίποτα σημαντικό αυτή τη στιγμή και δεν καταθέτεις σπουδαία μαρτυρία, όλες οι λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής σου σχετίζονται με τη μαρτυρία προς τον Θεό. Εάν μπορείς να κερδίσεις τον θαυμασμό των αδελφών σου, των μελών της οικογένειάς σου και όλων γύρω σου· αν, μια μέρα, οι άπιστοι έρθουν και θαυμάσουν όλα όσα κάνεις και δουν ότι όλα όσα κάνει ο Θεός είναι υπέροχα, τότε θα έχεις γίνει μάρτυρας. Παρόλο που δεν έχεις γνώση και το επίπεδό σου είναι χαμηλό, μέσω της τελείωσής σου από τον Θεό, είσαι σε θέση να Τον ικανοποιήσεις και να λάβεις υπόψη σου τις προθέσεις Του, δείχνοντας στους άλλους τι μεγαλειώδες έργο έχει κάνει σε ανθρώπους του πιο χαμηλού επιπέδου. Όταν οι άνθρωποι καταφέρουν να γνωρίσουν τον Θεό και γίνουν νικητές ενώπιον του Σατανά, πιστοί στον Θεό σε μεγάλο βαθμό, τότε κανένας δεν έχει περισσότερη πυγμή από αυτήν την ομάδα ανθρώπων, και αυτή είναι η σπουδαιότερη μαρτυρία» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό). Κατάλαβα ότι εκείνη τη στιγμή, ο Θεός με εξέταζε εξονυχιστικά για να δει αν θα μπορούσα να κάνω πράξη την αλήθεια. Αν και δεν φαινόταν να είναι κάτι το σπουδαίο, μέσα από αυτήν την επιλογή κι αυτήν την πράξη θα έδινα μαρτυρία. Ήξερα καλά ότι στον Θεό αρέσουν οι έντιμοι άνθρωποι, όμως εξακολουθούσα να ζω σύμφωνα με τις αρχές επιβίωσης του Σατανά, και χρησιμοποιούσα τεχνάσματα και εξαπατούσα. Δεν ντρόπιαζα το όνομα του Θεού; Αν και δεν θα κατέθετα καμιά σπουδαία μαρτυρία, έπρεπε να κάνω πράξη την αλήθεια στο παραμικρό ζήτημα που θα προέκυπτε στην καθημερινότητά μου. Αφότου κατανόησα την πρόθεση του Θεού, πήρα την απόφαση, ανεξαρτήτως περίστασης, να είμαι έντιμη και να ικανοποιώ τον Θεό. Μετά από αυτό, σταμάτησα να σκέφτομαι πώς θα καλύψω το έλλειμμα των οκτώ δολαρίων, κι άρχισα να εργάζομαι επιμελώς. Πέρασε έτσι η μέρα κι όταν ήρθε η ώρα να κλείσω το ταμείο το απόγευμα, προσευχήθηκα από μέσα μου στον Θεό και προετοιμάστηκα για τον ενδεχόμενο να πληρώσω από την τσέπη μου. Αφού προσευχήθηκα, ξεκίνησα να μετράω τα χρήματα, και, προς έκπληξή μου, το ποσό ήταν σωστό! Έμεινα έκπληκτη. Ήμουν σίγουρη ότι μου έλειπαν οκτώ δολάρια χτες το βράδυ. Πώς ήταν δυνατόν τώρα να είναι σωστό το σύνολο; Τα μέτρησα αρκετές φορές ακόμα και δεν υπήρχε καμία αμφιβολία. Το ποσό ήταν σωστό! Ένιωσα ευγνωμοσύνη προς τον Θεό και χάρηκα που δεν είχα εξαπατήσει κανέναν. Ένιωσα ήρεμη μέσα μου που ασκήθηκα σαν έντιμο άτομο σύμφωνα με τα λόγια του Θεού.
Από εκεί και μετά, όποια προβλήματα κι αν προέκυπταν στη δουλειά ή αν έπρεπε να αναλάβω την ευθύνη για κάτι, επικοινωνούσα πρώτη εγώ με το αφεντικό για να επιλύσω το θέμα. Το αφεντικό και οι συνάδελφοί μου με επαίνεσαν για την επιμέλεια και την υπευθυνότητά μου, και λίγους μήνες αργότερα, πήρα αύξηση. Αργότερα, ζήτησα από το αφεντικό μου να μειώσω τις ώρες που δούλευα, και, προς έκπληξή μου, το αφεντικό μου, που ήταν συνήθως αυστηρός με τους υπαλλήλους, ενέκρινε με χαρά το αίτημά μου. Μια μέρα, άκουσα χωρίς να το θέλω μια συνομιλία μεταξύ ενός ταμία και ενός άλλου υπαλλήλου. Ο ταμίας είπε: «Το αφεντικό είναι προκατειλημμένο· δείχνει μεγάλη επιείκεια στη Μέρεντιθ. Της δίνει αυξήσεις, της μειώνει το ωράριο και την αφήνει να προσαρμόσει το πρόγραμμά της. Εμένα μου λέει όχι ό,τι και αν του ζητήσω». Ο υπάλληλος απάντησε: «Και ποιος δεν θα ήθελε να δουλεύει με κάποιον που είναι έντιμος και σταθερός, και κάνει τους άλλους να νιώθουν πιο άνετα;» Όταν το άκουσα αυτό, ευχαρίστησα τον Θεό μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, επειδή ήξερα ότι το αφεντικό μου αντί να με επικρίνει, ένιωθε πια σεβασμό για μένα και με φρόντιζε, όχι επειδή ήμουν καλή, αλλά επειδή τα λόγια του Θεού με είχαν αλλάξει. Όταν ασκήθηκα ως έντιμος άνθρωπος σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, βρήκα ξανά την αξιοπρέπειά μου και κέρδισα τον σεβασμό των άλλων. Ένιωσα βαθιά μέσα μου ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, κι ότι από αυτά κρίνεται η διαγωγή και η συμπεριφορά των ανθρώπων. Είναι πραγματικά υπέροχο να κάνει κανείς πράξη τα λόγια του Θεού!
