69. Οι συνέπειες της προστασίας της υπόληψης και της θέσης
Η Λιζ ήταν υπεύθυνη για το έργο των γενικών υποθέσεων στην εκκλησία. Ο Ρότζερ είχε μόλις αρχίσει να εκπαιδεύεται και δεν ήταν εξοικειωμένος με το έργο των γενικών υποθέσεων, οπότε η Λιζ του το δίδαξε υπομονετικά. Μετά από ένα διάστημα, ο Ρότζερ έμαθε να κάνει τις βασικές εργασίες και η Λιζ κανόνισε κάποιο έργο γι’ αυτόν. Πέρασαν αρκετές μέρες. Όταν η Λιζ έλεγξε το έργο του Ρότζερ, ανακάλυψε ότι κάποιοι απ’ τους ανθρώπους που είχαν επιλεγεί για να προστατεύουν τα βιβλία ήταν ακατάλληλοι κι ότι κάποιοι νεοφώτιστοι δεν είχαν λάβει εγκαίρως βιβλία του λόγου του Θεού. Ο Ρότζερ δεν είχε αντιληφθεί καμία απ’ αυτές τις δύο καταστάσεις. Η Λιζ μίλησε με σοβαρό τόνο όταν το έμαθε. Ρώτησε τον Ρότζερ γιατί δεν είχε κάνει τις συγκεκριμένες εργασίες. Ο Ρότζερ είπε: «Πραγματικά λυπάμαι. Τελευταία, ήμουν απασχολημένος με τη δουλειά μου και δεν τις έλεγξα. Προχώρησα, όμως, κάποια πράγματα…» Ο Ρότζερ επικαλέστηκε διάφορους λόγους. Η Λιζ ένιωσε τον θυμό της να φουντώνει. Θέλησε να επισημάνει τα προβλήματα του Ρότζερ προκειμένου αυτός να αναλογιστεί τη στάση του απέναντι στο καθήκον του, αλλά συγκρατήθηκε ενώ ήταν έτοιμη να μιλήσει. Σκέφτηκε: «Αν κλαδέψω τον Ρότζερ, λες να σκεφτεί ότι είμαι πολύ σκληρή; Αν σχηματίσει κακή εντύπωση για μένα με το που αρχίσαμε να συνεργαζόμαστε, λες να σκεφτεί ότι είμαι δύστροπη;» Έτσι, η Λιζ άλλαξε τον τρόπο που θα μιλούσε και καθάρισε τον λαιμό της, σχηματίζοντας ένα βεβιασμένο χαμόγελο στο σοβαρό αρχικά πρόσωπό της. Είπε στον Ρότζερ με ήρεμο τόνο: «Αδελφέ, το έργο των γενικών υποθέσεων είναι πολύ σημαντικό. Αν καθυστερήσει, θα επηρεάσει το έργο της εκκλησίας. Ελπίζω να καταλαβαίνεις. Είσαι απασχολημένος με τη δουλειά σου και μπορώ να κατανοήσω τις δυσκολίες σου. Ελπίζω να μπορέσεις να δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου για να κάνεις τις εργασίες που σου έχουν ανατεθεί. Αν είσαι απασχολημένος, πες το μου και θα τις κάνω εγώ». Ο Ρότζερ είπε ένοχα: «Αδελφή, λυπάμαι. Δικό μου είναι το πρόβλημα. Θα αλλάξω». Όταν η Λιζ άκουσε τα λόγια του Ρότζερ, ένιωσε κάποια ανακούφιση. Σκέφτηκε: «Απ’ ό,τι φαίνεται, μπορεί κι ο ήρεμος τόνος να λύσει προβλήματα. Ο συγκεκριμένος τρόπος ομιλίας όχι μόνο βοηθάει τον αδελφό μου να περισώσει την αξιοπρέπειά του, αλλά τον κάνει επίσης να νιώθει ότι είμαι συγκαταβατική. Αυτό δεν είναι καλό;» Λίγες μέρες αργότερα, η Λιζ έμαθε ότι ο Ρότζερ είχε ακόμη αρκετά αμελή στάση απέναντι στα καθήκοντά του και δεν προχωρούσε πραγματικά το έργο. Θέλησε να κλαδέψει τον Ρότζερ, αλλά μετά σκέφτηκε: «Επισήμανα τα προβλήματά του μόλις πριν λίγες μέρες. Αν πάω και συναναστραφώ μαζί του ξανά, λες να σκεφτεί ότι είμαι ενοχλητική; Σε κάθε περίπτωση, χρειαζόμαστε χρόνο για να εκτονωθεί η ένταση. Αν δεν αλλάξει κάτι πραγματικά, θα κάνω εγώ τις συγκεκριμένες εργασίες». Η Λιζ δεν αναζήτησε τον Ρότζερ, αλλά ανέλαβε προνοητικά το έργο.
Ο χρόνος κύλησε. Πέρασε ένας μήνας εν ριπή οφθαλμού. Μια μέρα, η Λιζ ρώτησε την αδελφή Λούνα: «Ο Ρότζερ εργάζεται πολύ νωθρά τελευταία. Ξέρεις αν έχει συναντήσει προβλήματα;» Η Λούνα, φανερά αποκαρδιωμένη, είπε: «Έχω συναναστραφεί με τον Ρότζερ για τη στάση του απέναντι στο καθήκον του, αλλά λέει διαρκώς ότι είναι απασχολημένος με τη δουλειά του κι ότι δεν έχει χρόνο». Όταν άκουσε τα νέα αυτά, η Λιζ ένιωσε κάτι απερίγραπτο στην καρδιά της. Προσευχήθηκε σιωπηλά στον Θεό για να αναζητήσει ποια μαθήματα έπρεπε να πάρει απ’ αυτό το ζήτημα. Στη συνέχεια, διάβασε τα λόγια του Θεού: «Όλοι οι άπιστοι ζουν σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά. Όλοι τους είναι ανθρωπάρεσκοι και δεν προσβάλλουν κανέναν. Έχεις έρθει στον οίκο του Θεού, έχεις διαβάσει τον λόγο του Θεού και έχεις ακούσει τα κηρύγματα του οίκου του Θεού· γιατί, λοιπόν, δεν είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια, να μιλήσεις από καρδιάς και να είσαι ειλικρινής άνθρωπος; Γιατί είσαι πάντα ανθρωπάρεσκος; Οι ανθρωπάρεσκοι προστατεύουν μόνο τα δικά τους συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα της εκκλησίας. Όταν βλέπουν κάποιον να πράττει το κακό και να βλάπτει τα συμφέροντα της εκκλησίας, το αγνοούν. Τους αρέσει να είναι ανθρωπάρεσκοι και δεν προσβάλλουν κανέναν. Αυτό είναι ανευθυνότητα και αυτού του είδους τα άτομα είναι υπερβολικά πονηρά και αναξιόπιστα» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Όταν συνέκρινε τον εαυτό της με την κατάσταση που εξέθεσαν τα λόγια του Θεού, η Λιζ κατάλαβε ότι ήταν ένα και το αυτό. Βασιζόταν κάθε φορά στη φιλοσοφία του Σατανά για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, προστατεύοντας τις διαπροσωπικές της σχέσεις, προκειμένου να φαίνεται καλός άνθρωπος στα μάτια των άλλων. Είχε δει τον Ρότζερ να καθυστερεί το έργο και είχε θελήσει να επισημάνει τα προβλήματά του, αλλά φοβήθηκε μήπως εκείνος σχηματίσει αρνητική γνώμη γι’ αυτήν και καταλήξει να την αξιολογήσει αρνητικά στην καρδιά του, οπότε ούτε τα επισήμανε ούτε τον βοήθησε. Ως επιβλέπουσα, έπρεπε κανονικά να προστατέψει το έργο της εκκλησίας, αλλά κατέληξε να προστατέψει την καλή της εικόνα στην καρδιά του Ρότζερ και δεν εκπλήρωσε τις ευθύνες της. Δεν είχε τo παραμικρό αίσθημα δικαιοσύνης. Η Λιζ συλλογίστηκε ξανά και ξανά τι της είχε πει ο Θεός: «αυτού του είδους τα άτομα είναι υπερβολικά πονηρά και αναξιόπιστα». Ένιωσε τη λύπη να διαπερνάει την καρδιά της. Εξαρχής, όλες οι πράξεις και οι ενέργειές της ήταν απεχθείς στα μάτια του Θεού. Έτσι, άρχισε να κάνει αυτοκριτική. Γιατί, αντί να βοηθάει, προσπαθούσε να προστατεύει την καλή της εικόνα στις καρδιές των άλλων ανθρώπων; Ποιες σκέψεις έλεγχαν τη συγκεκριμένη συμπεριφορά;
Καθώς έκανε αυτοκριτική, διάβασε ένα χωρίο των λόγων του Θεού: «Η οικογένεια δεν διαμορφώνει τους ανθρώπους μόνο με ένα-δύο ρητά, αλλά χρησιμοποιεί πάρα πολλά γνωστά αποφθέγματα και γνωμικά. Για παράδειγμα, αναφέρουν συχνά οι πρεσβύτεροι της οικογένειάς σου και οι γονείς σου το ρητό “Ένας άνθρωπος αφήνει το όνομά του όπου μένει, όπως ακριβώς μια χήνα βγάζει την κραυγή της όπου πετάει”; (Ναι.) Σου λένε: “Οι άνθρωποι πρέπει να ζουν για χάρη της φήμης τους. Το μόνο πράγμα που επιδιώκουν στη ζωή τους είναι να αποκτήσουν καλή φήμη μεταξύ των άλλων ανθρώπων και να κάνουν καλή εντύπωση. Όπου κι αν πας, να είσαι πιο γενναιόδωρος με τις ευχές, τα κομπλιμέντα και τις φιλοφρονήσεις που μοιράζεις, και να μιλάς πιο ευγενικά. Μην προσβάλλεις τους ανθρώπους, αλλά να κάνεις περισσότερες καλές και ευγενικές πράξεις”. Η συγκεκριμένη διαμορφωτική επιρροή που ασκεί η οικογένεια επηρεάζει σε κάποιον βαθμό τη συμπεριφορά ή τις αρχές της διαγωγής των ανθρώπων. Αυτό τους οδηγεί αναπόφευκτα στο να δίνουν μεγάλη σημασία στη φήμη και το κέρδος. Δηλαδή, θεωρούν άκρως σημαντικά τη φήμη και το κύρος τους, καθώς και το τι εντύπωση αφήνουν στους ανθρώπους, και το αν οι άλλοι εκτιμούν τις πράξεις που κάνουν και τις απόψεις που εκφράζουν. Αν δίνεις τόσο μεγάλη σημασία στη φήμη και το κέρδος, άθελά σου δίνεις ελάχιστη σημασία στο αν το καθήκον που εκτελείς συμφωνεί με την αλήθεια και τις αρχές, αν ικανοποιείς τον Θεό και αν εκπληρώνεις επαρκώς το καθήκον σου. Θεωρείς ότι αυτά τα πράγματα έχουν μικρότερη σημασία και έρχονται δεύτερα, ενώ γίνεται εξαιρετικά σημαντικό για σένα το ρητό “Ένας άνθρωπος αφήνει το όνομά του όπου μένει, όπως ακριβώς μια χήνα βγάζει την κραυγή της όπου πετάει”, με βάση το οποίο σε έχει διαμορφώσει η οικογένειά σου. […] Το ρητό “Ένας άνθρωπος αφήνει το όνομά του όπου μένει, όπως ακριβώς μια χήνα βγάζει την κραυγή της όπου πετάει” έχει ριζώσει βαθιά στην καρδιά σου και έχει γίνει το σύνθημά σου. Από μικρό παιδί έχεις επηρεαστεί και διαμορφωθεί από αυτό το ρητό, και ακόμη και τώρα που μεγάλωσες το επαναλαμβάνεις συχνά για να επηρεάσεις την επόμενη γενιά της οικογένειάς σου και τους γύρω σου. Φυσικά, το ακόμη πιο σοβαρό είναι ότι το έχεις υιοθετήσει ως μέθοδο και αρχή για τη διαγωγή σου και για το πώς αντιμετωπίζεις τα πράγματα, κι έχει μάλιστα γίνει ο στόχος και η κατεύθυνση που επιδιώκεις στη ζωή σου. Εφόσον έχεις λάθος στόχο και κατεύθυνση, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι σίγουρα αρνητικό. Διότι όλα όσα κάνεις στην ουσία τα κάνεις αποκλειστικά και μόνο για χάρη της φήμης σου, αποκλειστικά και μόνο για να κάνεις πράξη το ρητό “Ένας άνθρωπος αφήνει το όνομά του όπου μένει, όπως ακριβώς μια χήνα βγάζει την κραυγή της όπου πετάει”. Δεν επιδιώκεις την αλήθεια, και παρ’ όλα αυτά εσύ ο ίδιος δεν το αντιλαμβάνεσαι. Νομίζεις ότι δεν έχει τίποτα κακό αυτό το ρητό, καθώς δεν υπάρχει λόγος να μη ζουν οι άνθρωποι για χάρη της φήμης τους. Όπως λέει και το γνωστό ρητό: “Ένας άνθρωπος αφήνει το όνομά του όπου μένει, όπως ακριβώς μια χήνα βγάζει την κραυγή της όπου πετάει”. Επειδή αυτό το ρητό φαίνεται πολύ θετικό και θεμιτό, υποσυνείδητα αποδέχεσαι τη διαμορφωτική του επιρροή και το θεωρείς ως κάτι θετικό. Από τη στιγμή που το θεωρείς ως κάτι θετικό, ασυναίσθητα το επιδιώκεις και το κάνεις πράξη. Ταυτόχρονα, εν αγνοία σου και συγκεχυμένα, το παρερμηνεύεις ως αλήθεια και ως κριτήριο της αλήθειας. Όταν το θεωρείς κριτήριο της αλήθειας, δεν ακούς πλέον τι λέει ο Θεός ούτε μπορείς να το καταλάβεις. Κάνεις τυφλά πράξη το σύνθημα “Ένας άνθρωπος αφήνει το όνομά του όπου μένει, όπως ακριβώς μια χήνα βγάζει την κραυγή της όπου πετάει” και ενεργείς σύμφωνα μ’ αυτό. Αυτό που τελικά κερδίζεις απ’ αυτό είναι η καλή φήμη. Κέρδισες αυτό που ήθελες, αλλά με τον τρόπο αυτόν παραβίασες και εγκατέλειψες την αλήθεια, κι έχασες την ευκαιρία σου να σωθείς. Εφόσον αυτό είναι το τελικό αποτέλεσμα, θα πρέπει να εγκαταλείψεις και να αφήσεις πίσω σου την ιδέα ότι “Ένας άνθρωπος αφήνει το όνομά του όπου μένει, όπως ακριβώς μια χήνα βγάζει την κραυγή της όπου πετάει”, με την οποία σε διαμόρφωσε η οικογένειά σου. Μην εμμένεις σ’ αυτό το πράγμα, δεν είναι ένα ρητό ή μια ιδέα που θα πρέπει να αφιερώσεις μια ολόκληρη ζωή προσπαθειών και ενέργειας για να το κάνεις πράξη. Αυτή η ιδέα και άποψη με την οποία σε έχουν γαλουχήσει και σε έχουν διαμορφώσει είναι εσφαλμένη, και γι’ αυτό να την εγκαταλείψεις. Θα πρέπει να την εγκαταλείψεις όχι μόνο επειδή δεν είναι η αλήθεια, αλλά και επειδή θα σε κάνει να παραστρατήσεις και τελικά θα σε οδηγήσει στην καταστροφή. Οι συνέπειες είναι άρα πολύ σοβαρές. Για σένα, δεν είναι ένα απλό ρητό, αλλά ένα καρκίνωμα —ένα μέσο και μια μέθοδος που διαφθείρει τους ανθρώπους. Επειδή ο Θεός, σε όλα τα λόγια Του και σε όλες τις απαιτήσεις που έχει από τους ανθρώπους, δεν τους ζήτησε ποτέ να επιδιώξουν καλή φήμη ή κύρος, δεν τους ζήτησε να κάνουν καλή εντύπωση στους ανθρώπους ή να κερδίσουν την έγκρισή τους, ούτε τους ζήτησε να ακούσουν ένα μπράβο. Και δεν ανάγκασε ποτέ τους ανθρώπους να ζήσουν για χάρη της φήμης ή για να αφήσουν πίσω τους ένα καλό όνομα. Το μόνο που θέλει ο Θεός από τους ανθρώπους είναι να εκτελούν καλά το καθήκον τους, να υποτάσσονται σ’ Αυτόν και στην αλήθεια. Για σένα, λοιπόν, αυτό το ρητό είναι ένα είδος διαμόρφωσης που σου ασκεί η οικογένειά σου, το οποίο πρέπει να εγκαταλείψεις» [«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (12)]. Η Λιζ, όταν διάβασε την έκθεση των λόγων του Θεού, κατάλαβε ότι ο Σατανάς χρησιμοποιεί την εκπαίδευση και τη διαμορφωτική επίδραση της οικογένειας για να εμφυσήσει μια ποικιλία σατανικών νόμων στις καρδιές των νέων ανθρώπων, όπως «Ένας άνθρωπος αφήνει το όνομά του όπου μένει, όπως ακριβώς μια χήνα βγάζει την κραυγή της όπου πετάει» και «Οι άνθρωποι χρειάζονται την υπερηφάνεια τους όπως ένα δέντρο χρειάζεται τον φλοιό του». Τα συγκεκριμένα σατανικά δηλητήρια καταφέρει να μπουν στο αίμα και τα οστά των ανθρώπων, κι έχουν γίνει φύση τους. Οι άνθρωποι δεν μπορούν παρά να ζουν σύμφωνα με αυτά τα πράγματα, κι εκλαμβάνουν την υπόληψη και τη θέση ως κινητήρια δύναμή τους. Η Λιζ αναλογίστηκε ότι από μικρή νοιαζόταν πάντα για την εικόνα της στο μυαλό των άλλων. Προκειμένου να κερδίσει τον έπαινο των γονιών της και των ανθρώπων γύρω της, ήταν πιο υπάκουη απ’ όλα τα άλλα παιδιά και βοηθούσε συχνά τους γονείς της να κάνουν τις δουλειές του σπιτιού. Έκανε μάλιστα δουλειές και για τους γείτονές της. Όταν έπαιζε με τις φίλες της, δεν τσακωνόταν ποτέ. Οι γονείς της και οι κάτοικοι του χωριού την επαινούσαν ως συνετό παιδί. Μετά τη δουλειά, όταν της ζητούσε κάποιος συνάδελφος να τον βοηθήσει, αυτή έλεγε πάντα ναι. Μερικές φορές, όταν επικρατούσε ένταση με τους συναδέλφους της, όσο στενοχωρημένη κι αν ήταν, δεν γινόταν έξω φρενών. Αντιθέτως, προστάτευε συνεχώς τις αρμονικές της σχέσεις μαζί τους. Αφότου μπήκε στην εκκλησία, η Λιζ συνέχισε να επικεντρώνεται στην εικόνα της στο μυαλό των αδελφών της. Όταν είδε ότι κάποιοι άνθρωποι δεν έκαναν το καθήκον τους σύμφωνα με τις αρχές ή ήταν επιπόλαιοι, αν και ήθελε οπωσδήποτε να το επισημάνει και να τους κλαδέψει, σκέφτηκε τη γνώμη που μπορεί να σχημάτιζαν γι’ αυτήν κι επέλεξε να τους παροτρύνει με ωραία λόγια για να προστατέψει τις σχέσεις της μαζί τους. Πάρτε τη σχέση της με τον Ρότζερ για παράδειγμα. Όταν είδε ότι ο Ρότζερ ζούσε στα δεσμά της σάρκας, κι ότι είχε αμελή στάση απέναντι στο καθήκον του και καθυστερούσε το έργο, έπρεπε να επισημάνει τα προβλήματά του και να συναναστραφεί μαζί του σχετικά με τη φύση και τις συνέπειες μιας τέτοιας αντιμετώπισης του καθήκοντός του. Παρ’ όλα αυτά, φοβήθηκε ότι ο Ρότζερ θα σχημάτιζε κακή γνώμη γι’ αυτήν και θα έλεγε ότι ήταν ανάλγητη, οπότε προσπάθησε να τον παροτρύνει μειλίχια με ωραία λόγια. Ανέλαβε μάλιστα έργο που έπρεπε να είχε κάνει ο Ρότζερ και το έκανε η ίδια. Επειδή ο Ρότζερ δεν έκανε αληθινή αυτοκριτική ούτε έφτασε σε αυτογνωσία, η στάση του απέναντι στο καθήκον του δεν άλλαξε. Αυτό όχι μόνο παρεμπόδισε τη ζωή-είσοδό του, αλλά καθυστέρησε επίσης το έργο της εκκλησίας. Όταν το κατάλαβε αυτό η Λιζ, ένιωσε ότι ήταν εξαιρετικά ποταπή και μοχθηρή. Ως επιβλέπουσα, έπρεπε να προστατέψει το έργο της εκκλησίας και να επωμιστεί φορτίο για τη ζωή-είσοδο των αδελφών της. Εκείνη, αντιθέτως, το μόνο που έκανε ήταν να προστατέψει τo κύρος και τη θέση της. Αν δεν άλλαζε, ο Θεός θα την απεχθανόταν και θα την απέκλειε τελικά.
Μια μέρα, καθώς έκανε πνευματικές ασκήσεις, διάβασε ένα χωρίο των λόγων του Θεού που τη συγκίνησε πραγματικά. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Πρέπει να υπάρχει κάποιο πρότυπο που να ορίζει πότε έχει κανείς καλή ανθρώπινη φύση. Αν είσαι μετριοπαθής, αν δεν εμμένεις στις αρχές, αν προσπαθείς να μην προσβάλεις τους άλλους, αν καλοπιάνεις τους πάντες όπου πας, αν είσαι γλυκομίλητος και επιδέξιος με τον καθένα που συναντάς, και κάνεις τους πάντες να μιλούν με καλά λόγια για σένα, δεν θα καταφέρεις τίποτα. Αυτό δεν είναι το πρότυπο. Ποιο είναι, λοιπόν, το πρότυπο; Να μπορεί κανείς να υποτάσσεται στον Θεό και στην αλήθεια. Να προσεγγίζει το καθήκον του και όλων των ειδών τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα με αρχές και αίσθημα ευθύνης. Αυτό είναι πασιφανές· όλοι το αντιλαμβάνονται ξεκάθαρα μέσα τους. Επιπλέον, ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά την καρδιά των ανθρώπων και γνωρίζει την κατάσταση του καθενός ξεχωριστά· κανείς δεν μπορεί να κοροϊδέψει τον Θεό, όποιος κι αν είναι. Ορισμένοι άνθρωποι καυχιούνται μονίμως ότι διαθέτουν καλή ανθρώπινη φύση, ότι ποτέ δεν μιλούν άσχημα για τους άλλους, ποτέ δεν βλάπτουν τα συμφέροντα άλλων, και ισχυρίζονται ότι ποτέ δεν έχουν επιθυμήσει την περιουσία των άλλων. Όταν υπάρχει διαμάχη για τα συμφέροντα, προτιμούν ακόμη και να υποστούν απώλειες παρά να εκμεταλλευτούν τους άλλους, και όλοι τους θεωρούν καλούς ανθρώπους. Ωστόσο, όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους στον οίκο του Θεού, είναι ύπουλοι, ξέρουν να ελίσσονται και μηχανορραφούν διαρκώς για το συμφέρον τους. Ποτέ δεν σκέφτονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, ποτέ δεν αντιμετωπίζουν ως επείγοντα αυτά που ο Θεός θεωρεί επείγοντα ούτε σκέφτονται όπως σκέφτεται Εκείνος, και ποτέ δεν μπορούν να παραμερίσουν τα συμφέροντά τους, ώστε να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους. Ποτέ δεν απαρνούνται τα συμφέροντά τους. Ακόμα κι όταν βλέπουν κακούς ανθρώπους να κάνουν κακό, δεν τους εκθέτουν· δεν έχουν καθόλου αρχές. Τι ανθρώπινη φύση είναι αυτή; Δεν είναι καλή ανθρώπινη φύση. Μη δίνεις σημασία σ’ αυτά που λέει ένα τέτοιο άτομο· πρέπει να βλέπεις τι βιώνει, τι αποκαλύπτει και ποια στάση διατηρεί καθώς εκτελεί τα καθήκοντά του, αλλά και ποια είναι η εσωτερική του κατάσταση και τι αγαπά. Έχει κάποιος ανθρώπινη φύση αν η αγάπη του για τη φήμη και το κέρδος ξεπερνά την αφοσίωσή του στον Θεό, τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ή το ενδιαφέρον που δείχνει για Αυτόν; Δεν έχει ανθρώπινη φύση. Τη συμπεριφορά του τη βλέπουν τόσο οι άλλοι, όσο και ο Θεός. Είναι πολύ δύσκολο να κερδίσει ένας τέτοιος άνθρωπος την αλήθεια» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Προσφέροντας κανείς την καρδιά του στον Θεό, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια). Όταν διάβασε τα λόγια του Θεού, κατάλαβε ότι αληθινά καλή ανθρώπινη φύση δεν σημαίνει μόνο καλή εξωτερική συμπεριφορά ούτε να σε αναγνωρίζουν και να σε επαινούν οι άλλοι ως καλό άνθρωπο. Αντιθέτως, σημαίνει να είσαι σε σύμπνοια με τον Θεό, να είσαι υποτακτικός στον Θεό, να είσαι αφοσιωμένος στο καθήκον σου, να είσαι ικανός να προστατέψεις το έργο της εκκλησίας, να εκθέτεις και να σταματάς εγκαίρως τους κακούς ανθρώπους όταν τους βλέπεις να κάνουν κακό και, όταν βλέπεις αδελφούς και αδελφές να κάνουν πράγματα που παραβιάζουν τις αρχές ή να ενεργούν με διεφθαρμένες διαθέσεις και να βλάπτουν τα συμφέροντα της εκκλησίας, να είσαι ικανός να συναναστραφείς μαζί τους με αγάπη και να τους βοηθήσεις ή να τους κλαδέψεις αν η φύση των ενεργειών τους είναι σοβαρή, προκειμένου να ενεργούν με αρχές. Αυτό σημαίνει αληθινά καλή ανθρώπινη φύση. Στο παρελθόν, η Λιζ ανέκαθεν πίστευε ότι καλή ανθρώπινη φύση σήμαινε να μη θυμώνεις, να μην καβγαδίζεις ούτε να τσακώνεσαι, και να είσαι καλός κι ευγενικός με τους άλλους. Μέσα απ’ την έκθεση των λόγων του Θεού, κατάλαβε τελικά ότι κρύβονταν στην πραγματικότητα διεφθαρμένες διαθέσεις πίσω απ’ αυτού του είδους την «καλή ανθρώπινη φύση», ότι ήταν υποκριτική και δόλια. Η Λιζ ένιωσε ότι ήταν πραγματικά πολύ ανόητη. Αναλογίστηκε ότι είχε δει καθαρά τον Ρότζερ να καθυστερεί το έργο, αλλά όχι μόνο δεν επισήμανε τα προβλήματά του, δεν συναναστράφηκε μαζί του και δεν τον βοήθησε, αλλά έκανε επίσης κάποιες παροτρύνσεις που δεν εννοούσε πραγματικά απ’ την καρδιά της. Όλα αυτά τα είχε κάνει για να προστατέψει την καλή της εικόνα στο μυαλό των άλλων. Είδε ότι, απλούστατα, δεν ήταν ένας άνθρωπος με καλή ανθρώπινη φύση. Η Λιζ κατανόησε κάπως τα προβλήματά της μέσα απ’ τα λόγια του Θεού κι απέκτησε την αποφασιστικότητα για να κάνει πράξη την αλήθεια. Αυτήν τη φορά, έπρεπε να βρει αμέσως τον Ρότζερ και να επισημάνει τα προβλήματά του. Αν ο Ρότζερ, μετά τη συναναστροφή μαζί της, δεν το αποδεχόταν και δεν μετανοούσε, τότε, σύμφωνα με τις αρχές, το καθήκον του έπρεπε να ανατεθεί αλλού.
Η Λιζ σκέφτηκα ξαφνικά ότι ο Ρότζερ ζούσε όλη τη μέρα στα δεσμά της οικογένειας κι ότι πρέπει να ήταν πολύ κουρασμένος. Αν τον κλάδευε κι επισήμαινε τα προβλήματά του, δεν θα τον έκανε αρνητικό; Παρ’ όλα αυτά, αν δεν τα επισήμαινε, δεν θα κατάφερνε να λύσει το ζήτημα. Όταν το σκέφτηκε αυτό, η Λιζ δεν είχε ιδέα πώς να ασκηθεί. Προσευχήθηκε, λοιπόν, στον Θεό. Στη συνέχεια, αναζήτησε στα λόγια του Θεού ένα μονοπάτι άσκησης. Διάβασε τα εξής λόγια του Θεού: «Πρέπει να συμπεριφέρεσαι στους αληθινούς αδελφούς και αδελφές σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Όπως και να πιστεύουν εκείνοι στον Θεό ή σε όποιο μονοπάτι κι αν βρίσκονται, θα πρέπει να τους βοηθάς με το πνεύμα της αγάπης. Ποιο είναι το ελάχιστο αποτέλεσμα που θα πρέπει να επιτύχει κανείς; Πρώτον, να μην τους βάλει τρικλοποδιά και να μην τους αφήσει να γίνουν αρνητικοί· δεύτερον, να τους βοηθήσει και να τους κάνει να αποφύγουν το λάθος μονοπάτι· και τρίτον, να τους κάνει να κατανοήσουν την αλήθεια και να επιλέξουν το ορθό μονοπάτι. Αυτά τα τρία αποτελέσματα μπορείς να τα πετύχεις μόνο αν τους βοηθάς με το πνεύμα της αγάπης. Αν δεν διαθέτεις αληθινή αγάπη, δεν μπορείς να επιτύχεις αυτά τα τρία αποτελέσματα· στην καλύτερη περίπτωση, θα μπορούσες να επιτύχεις μόνο ένα ή δύο. Επίσης, αυτά τα τρία αποτελέσματα είναι και οι τρεις αρχές για το πώς να βοηθά κανείς τους άλλους. Γνωρίζεις καταλαβαίνεις καλά αυτές τις τρεις αρχές, αλλά πώς υλοποιούνται στην πραγματικότητα; Κατανοείς πραγματικά τη δυσκολία του άλλου; Δεν είναι αυτό ένα ακόμη πρόβλημα; Πρέπει επίσης να σκεφτείς: “Από πού πηγάζει η δυσκολία του; Μπορώ να τον βοηθήσω; Αν έχω πολύ μικρό ανάστημα και δεν μπορώ να λύσω το πρόβλημά του, και μιλήσω απρόσεκτα, μπορεί να τον κατευθύνω στο λάθος μονοπάτι. Πέρα από αυτό, τι ικανότητα κατανόησης και τι επίπεδο έχει αυτό το άτομο; Είναι ισχυρογνώμων; Έχει πνευματική κατανόηση; Μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια; Επιδιώκει την αλήθεια; Μήπως, αν δει ότι είμαι πιο ικανός από αυτόν και συναναστραφώ μαζί του, θα ζηλέψει ή θα βυθιστεί στην αρνητικότητα;” Πρέπει να ληφθούν υπόψη όλα αυτά τα ερωτήματα. Αφού εξετάσεις και αποκτήσεις ξεκάθαρη εικόνα γι’ αυτά τα ερωτήματα, πήγαινε να συναναστραφείς με αυτό το άτομο, διάβασε διάφορα αποσπάσματα των λόγων του Θεού που αφορούν το πρόβλημά του και δώσε του τη δυνατότητα να κατανοήσει την αλήθεια στα λόγια του Θεού και να βρει το μονοπάτι άσκησης. Τότε, το πρόβλημα θα λυθεί και το άτομο θα βγει από τη δύσκολη θέση. […] Δεν είναι εύκολο να λύσεις στ’ αλήθεια ένα πρόβλημα. Πρέπει να κατανοήσεις την αλήθεια, να φτάσεις στην ουσία του προβλήματος κι έπειτα να συναναστραφείς ξεκάθαρα με τους άλλους σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, και παράλληλα να μπορείς να συναναστραφείς στο μονοπάτι της άσκησης με τρόπο που να τον καταλαβαίνουν κι αυτοί. Αν το κάνεις αυτό, όχι μόνο θα κατανοήσουν την αλήθεια, αλλά θα έχουν κι ένα μονοπάτι για να την κάνουν πράξη, και μόνο τότε θα μπορεί να θεωρηθεί ότι λύθηκε το πρόβλημα» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο επιδιώκοντας την αλήθεια μπορεί κανείς να διαλύσει τις αντιλήψεις και τις παρανοήσεις του για τον Θεό). Τα λόγια του Θεού εξηγούν πολύ καθαρά τις αρχές για το πώς να βοηθάς τους άλλους. Η Λιζ κατάλαβε ότι πρέπει να ενεργείς σύμφωνα με τo ανάστημα των ανθρώπων και να ανακαλύπτεις τις πραγματικές δυσκολίες τους προκειμένου να μην τους βάζεις εμπόδια, να τους βοηθάς και να τους κάνεις να κατανοούν τις προθέσεις του Θεού, να κατανοούν τις διεφθαρμένες τους διαθέσεις, και να βρίσκουν ένα μονοπάτι άσκησης και εισόδου μέσα απ’ τα λόγια του Θεού. Επιπλέον, όταν συναναστρέφεσαι, πρέπει να αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους με ειλικρίνεια και να μη είσαι επιπόλαιος μαζί τους ούτε να έχεις άλλες προθέσεις. Αν λες μόνο ευχάριστα λόγια που αναιρούν ό,τι έχεις στην καρδιά σου, τότε, ακόμη κι αν μιλάς μειλίχια, παραμένει υποκριτικό. Είναι ανειλικρινή αισθήματα και ψευδείς προθέσεις. Απ’ την άλλη, αν τα λόγια σου είναι αληθινά κι έχεις σκοπό να βοηθήσεις τους ανθρώπους, τότε, ακόμη κι αν μιλάς σκληρά ή τους μέμφεσαι, αυτό παραμένει σωστό. Αν συναναστρέφεσαι καθαρά σχετικά με την αλήθεια κι ο άλλος κατανοεί την αλήθεια, αλλά δεν την κάνει πράξη κι ούτε καν δίνει βάση στο έργο του οίκου του Θεού, τότε, μπορείς να τον κλαδέψεις ή να τον απαλλάξεις σε περιπτώσεις σοβαρής φύσης. Η Λιζ σκέφτηκε ότι ο Ρότζερ ήταν νεοφώτιστος και πίστευε αληθινά στον Θεό. Λόγω, όμως, κάποιων πραγματικών δυσκολιών στη ζωή του, αναγκάστηκε να δουλεύει και δεν ήξερε πώς να ασκηθεί όταν υπήρχε σύγκρουση μεταξύ δουλειάς και καθήκοντος. Η Λιζ έπρεπε να βρει σχετικά χωρία των λόγων του Θεού που αφορούσαν την κατάσταση και τις δυσκολίες του για να συναναστραφεί μαζί του και να τον βοηθήσει, να επισημάνει τις επικίνδυνες συνέπειες που έχει όποιος ζει σε αυτήν την κατάσταση και να συναναστραφεί σχετικά με την πρόθεση του Θεού να σώσει την ανθρωπότητα, σχετικά με πνευματικές μάχες και σχετικά με ένα μονοπάτι άσκησης για επανάσταση εναντίον της σάρκας. Αν ο Ρότζερ δεν άλλαζε μετά την καθαρή συναναστροφή της Λιζ, εκείνη θα μπορούσε να τον κλαδέψει ή να τον προειδοποιήσει. Αν και πάλι δεν άλλαζε, θα απαλλασσόταν απ’ τα καθήκοντά του. Όταν η Λιζ απέκτησε ένα μονοπάτι άσκησης, ένιωσε ξαφνικά την καρδιά της να χαλαρώνει.
Την επόμενη μέρα, συνάντησε τον Ρότζερ. Είπε: «Αδελφέ Ρότζερ, δεν έκανα πράξη την αλήθεια στο παρελθόν. Όταν άκουσα πως έλεγες συνεχώς ότι ήσουν απασχολημένος κι ότι δεν είχες χρόνο να κάνεις το καθήκον σου, πήρα το μέρος της σάρκας σου κι έδειξα ενδιαφέρον για την αδυναμία σου. Επιφανειακά, δεν ήμουν ποτέ αυστηρή μαζί σου και δεν επισήμανα τα προβλήματά σου. Στην πραγματικότητα, σου έκανα κακό με αυτόν τον τρόπο. Τώρα, θέλω να συζητήσουμε ένα σοβαρό ζήτημα. Είναι ένα ζήτημα που σχετίζεται με τη στάση μας απέναντι στο καθήκον μας…» Όταν η Λιζ τελείωσε τη συναναστροφή, ο Ρότζερ είπε μετανιωμένα: «Είναι αλήθεια. Ζω συνεχώς στη σάρκα και η σχέση μου με τον Θεό είναι πολύ απόμακρη. Όταν η κατάστασή μου ήταν κακή, ένιωσα μάλιστα το καθήκον μου σαν δεσμά. Τώρα, χάρη στη συναναστροφή σου, κατάλαβα τελικά πόσο τρομακτική ειναι η κατάστασή μου. Δόξα τω Θεώ. Τα λόγια σου με διαπέρασαν μέχρι την καρδιά, αλλά με βοήθησαν πολύ. Στο εξής, θα κάνω το καθήκον μου σωστά». Στη συνέχεια, αν και ο Ρότζερ ήταν ακόμη πολύ απασχολημένος με τη δουλειά του, μπόρεσε να ρυθμίσει λογικά τον χρόνο του προκειμένου να κάνει το καθήκον του και πέτυχε κάποια αποτελέσματα. Όταν η Λιζ το είδε αυτό, συγκινήθηκε βαθιά. Βίωσε ότι μόνο ενεργώντας σύμφωνα με τα λόγια του Θεού θα έχει ένα μονοπάτι για να βαδίσει και να μπορέσει να ωφελήσει τους άλλους. Μετά απ’ αυτήν την εμπειρία, η Λιζ ήταν βαθιά συγκινημένη. Είδε ότι ζώντας σύμφωνα με τους σατανικούς νόμους θα γινόταν όλο και πιο υποκριτική. Θα γινόταν πανούργα και δόλια, και θα κατέληγε να κάνει κακό στον εαυτό της και τους άλλους. Μόνο αν ασκείται σύμφωνα με τα λόγια του Θεού μπορεί να ζει με την ομοιότητα ενός ανθρώπου.
