489  O Θεός ελπίζει να είναι ο άνθρωπος ειλικρινής απέναντι στον λόγο Του

I

Ο προορισμός και η μοίρα σας είναι πολύ σημαντικά για σας —έχουν πολύ σημαντική επίδραση σ’ εσάς. Πιστεύετε ότι αν δεν ενεργείτε με μεγάλη προσοχή, θα σημαίνει ότι παύετε να έχετε έναν προορισμό, ότι έχετε καταστρέψει την ίδια σας τη μοίρα. Αλλά έχετε μήπως σκεφθεί ποτέ ότι οι άνθρωποι που καταβάλλουν προσπάθειες αποκλειστικά προς χάριν του προορισμού τους, απλώς κοπιάζουν ματαίως; Τέτοιες προσπάθειες δεν είναι αληθινές —είναι κίβδηλες και απατηλές. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε όσοι καταβάλλουν προσπάθεια μόνο για χάρη του προορισμού τους βρίσκονται στο κατώφλι της τελικής τους ήττας, διότι η αποτυχία στην πίστη κάποιου στον Θεό προκαλείται από τον δόλο. Δεν αρέσκομαι στην κολακεία, τη δουλοπρέπεια ή στην ενθουσιώδη μεταχείρισή Μου από τους ανθρώπους. Θέλω οι έντιμοι άνθρωποι να αντιμετωπίσουν την αλήθεια Μου και τις προσδοκίες Μου. Πολύ περισσότερο, Μου αρέσει όταν οι άνθρωποι είναι ικανοί να λαμβάνουν υπόψη την καρδιά Μου στον μέγιστο βαθμό, και όταν είναι, μάλιστα, ικανοί να δαπανήσουν τα πάντα για χάρη Μου. Μονάχα έτσι μπορεί η καρδιά Μου να νοιώσει παρηγοριά.

II

Μέσα Μου, δεν επιθυμώ να βλάψω καμία καρδιά που είναι θετική και στοχεύει ανοδικά και, ακόμη περισσότερο, δεν επιθυμώ να διαλύσω το κίνητρο κανενός να κάνει το καθήκον του πιστά. Εντούτοις, πρέπει να θυμίσω σε όλους σας τις ανεπάρκειές σας και τη βρόμικη ψυχή που βρίσκεται στα μύχια της καρδιάς σας. Το κάνω μονάχα με την ελπίδα να μπορέσετε να προσφέρετε την αληθινή καρδιά σας ενώπιον των λόγων Μου, επειδή αυτό που απεχθάνομαι περισσότερο είναι η εξαπάτηση των ανθρώπων απέναντί Μου. Ελπίζω μόνο ότι, στο τελευταίο στάδιο του έργου Μου, θα είστε σε θέση να δώσετε τον καλύτερό σας εαυτό και ότι θα αφοσιωθείτε ολόκαρδα, και όχι πια με μισή καρδιά. Φυσικά, ελπίζω επίσης ότι όλοι σας θα μπορέσετε να έχετε έναν καλό προορισμό. Ωστόσο, εξακολουθώ να έχω την απαίτησή Μου, η οποία είναι να λάβετε την καλύτερη απόφαση, προσφέροντας σε Εμένα την αποκλειστική και τελική σας αφοσίωση.

Από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Περί προορισμού