บทที่ 89

ไม่ง่ายเลยที่จะทำทุกสิ่งทุกอย่างให้สอดคล้องกับเจตนาของเรา  ไม่ใช่เรื่องที่จะบังคับตัวเจ้าเองให้เสแสร้ง แต่ขึ้นอยู่กับว่าเราเคยมอบขีดความสามารถของเราให้แก่เจ้าหรือไม่ก่อนที่เราจะสร้างโลก  เรื่องทั้งปวงนี้ขึ้นอยู่กับเรา  สิ่งเหล่านั้นไม่ใช่สิ่งที่พวกมนุษย์สามารถทำให้สำเร็จลุล่วงได้  เรารักผู้ที่เราปรารถนาที่จะรัก และผู้ใดก็ตามที่เรากล่าวว่าเป็นบุตรหัวปี ก็เป็นบุตรหัวปีอย่างแน่นอน  นั่นเป็นสิ่งที่ถูกต้องอย่างแน่ยิ่ง!  เจ้าอาจต้องการที่จะแกล้งทำสิ่งนั้น แต่การกระทำเช่นนั้นคงจะเปล่าประโยชน์!  เจ้าคิดว่าเราไม่สามารถระลึกรู้ถึงเจ้าในสิ่งที่เจ้าเป็นได้เช่นนั้นหรือ?  นั่นดีพอแล้วสำหรับเจ้าที่เพียงแค่จัดแสดงพฤติกรรมบางอย่างที่ดีเมื่ออยู่ต่อหน้าเราอย่างนั้นหรือ?  นั่นง่ายขนาดนั้นหรือ?  ย่อมไม่ใช่อย่างแน่นอน เจ้าต้องรักษาสัญญาของเรา และเจ้าต้องรักษาการลิขิตไว้ล่วงหน้าของเรา  เจ้าคิดว่าเราไม่ตระหนักรู้ถึงสิ่งที่เจ้าทำลับหลังเราอย่างนั้นหรือ?  เจ้าเป็นคนทราม!  ทันทีที่การปรนนิบัติของเจ้าแก่เราจบลง ก็จงรีบกลับไปสู่บึงไฟและกำมะถันเสีย!  เราขยะแขยง เราเต็มไปด้วยความเกลียดชังเมื่อเห็นเจ้าในสายตาโดยเฉพาะ  ทั้งหมดที่อยู่ในการปรนนิบัติเรา ทั้งหมดที่ไม่ยอมสละตัวของพวกเขาเองแก่เราอย่างจงรักภักดี ทั้งหมดที่เหลวไหลและใจแตก และทั้งหมดที่ไม่สามารถจับความเข้าใจเจตนาของเราได้—หลังจากที่การปรนนิบัติของเจ้าสิ้นสุดลง จงรีบออกไปให้พ้นสายตาเรา!  มิฉะนั้น เราจะไล่เจ้าออกไป!  ผู้คนเหล่านี้ไม่อาจอยู่ในบ้านของเรา (กล่าวคือ คริสตจักร) อีกต่อไปแม้เพียงชั่วขณะเดียว  พวกเขาต้องออกไปจากที่นี่ทั้งหมด เพื่อที่จะไม่นำความอับอายมาสู่นามของเราและทำลายชื่อเสียงของเรา  ผู้คนเหล่านี้คือพงศ์พันธุ์ของพญานาคใหญ่สีแดง พวกเขาถูกพญานาคใหญ่สีแดงส่งมาเพื่อทำให้การบริหารจัดการของเราหยุดชะงัก  พวกเขาเชี่ยวชาญในการที่จะหลอกลวงเพื่อรบกวนงานของเรา  บุตรของเรา!  เจ้าต้องมองการนี้ให้ทะลุปรุโปร่ง!  จงอย่าเข้าไปข้องแวะกับผู้คนเช่นนั้น  เมื่อเจ้าเห็นผู้คนประเภทนี้ จงออกห่างจากพวกเขาโดยเร็ว เพื่อหลีกเลี่ยงการตกลงสู่กับดักของพวกเขา นั่นจะทำให้ชีวิตเจ้าตกอยู่ในอันตราย!  เรารังเกียจผู้คนเหล่านั้นที่สุดที่พูดจาอย่างไม่ระมัดระวัง ผู้ที่กระทำโดยไม่คิด ผู้ที่เพียงเล่นตลกไปเรื่อยและขำขัน และผู้ที่มีส่วนร่วมในการคุยเล่นเหลาะแหละ  เราไม่ต้องการผู้คนเหล่านั้นแม้เพียงคนเดียว พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นพวกของซาตาน!  พวกเขามีส่วนร่วมในการยั่วยุโดยไม่มีเหตุผลเลย  สรรพสิ่งที่ทรงสร้างเหล่านี้คือสิ่งใดกัน?  พวกเขาพูดจาเหลวไหลและเที่ยวอาละวาดไปทั่ว  พวกเขายังคงไม่รู้สึกถึงความอับอายเลยหรือ?  จริงๆ แล้ว บุคคลประเภทนี้มีค่าน้อยที่สุด และเราได้มองพวกเขาอย่างทะลุปรุโปร่งและทอดทิ้งพวกเขาไปนานแล้ว  หากเราไม่ได้ทำเช่นนั้น เหตุใดพวกเขาจึงจะเฝ้าพูดจาเหลวไหลซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยปราศจากการอยู่ภายใต้ความมีวินัยของเราเล่า?  พวกเขาคือพงศ์พันธุ์ของพญานาคใหญ่สีแดงโดยแท้!  บัดนี้ เราได้เริ่มกำจัดสิ่งเหล่านี้ทีละอย่างแล้ว  เราจะสามารถใช้พงศ์พันธุ์ของซาตานในฐานะบรรดาบุตรหัวปีของเรา ในฐานะบรรดาบุตรของเราและประชากรของเราได้เช่นนั้นหรือ?  เช่นนั้นแล้วเราจะไม่ถูกทำให้ปนเปยุ่งเหยิงหรอกหรือ?  เราจะไม่ทำเช่นนั้นอย่างแน่นอน  พวกเจ้าเข้าใจการนี้อย่างชัดเจนหรือไม่?

ทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเจ้าเผชิญในวันนี้ ไม่ว่าจะดีหรือร้าย ทั้งหมดล้วนได้ถูกจัดการเตรียมการโดยมือที่เปี่ยมปัญญาของเรา ทั้งหมดถูกจัดวางเรียบเรียงโดยเราและอยู่ภายใต้การควบคุมของเรา  แน่นอนว่านี่ไม่ใช่บางสิ่งบางอย่างที่มวลมนุษย์สามารถทำให้สำเร็จลุล่วงได้ในทันทีทันใด  ผู้คนบางคนยังคงมีมือที่ชุ่มเหงื่อจากการกังวลเกี่ยวกับเรา แต่แท้จริงแล้วพวกเขาไม่จำเป็นต้องกังวลเลย!  พวกเขาละเลยงานหลักของพวกเขา และไม่แสวงหาการเข้าสู่วิญญาณ แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังปรารถนาให้มีการเติบโตในชีวิต  พวกเขาช่างหวังในสิ่งที่เปล่าประโยชน์!  พวกเขาไม่วิตกกังวลเลย แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังต้องการที่จะสนองเจตนารมณ์ของเรา!  เจ้ากังวลในนามของเรา แต่เราไม่กังวล  เจ้ากังวลเกี่ยวกับสิ่งใดหรือ?  งานของเจ้าเพื่อเรานั้นเป็นแบบขอไปที และเจ้าโกหกเราโดยไร้จิตสำนึก  เราขอบอกเจ้าไว้!  นับแต่ชั่วขณะนี้เป็นต้นไป เราจะขับผู้คนอย่างเจ้าออกไปจากบ้านของเรา  ผู้คนเช่นนั้นไม่มีค่าต่อการปรนนิบัติเราในบ้านของเรา  เรารังเกียจพวกเขาเพราะพวกเขาหมิ่นประมาทเราด้วยการกระทำของพวกเขา  เมื่อได้มีการกล่าวว่า “การหมิ่นประมาทเราคือบาปที่ไม่อาจให้อภัยได้” คำกล่าวนี้อ้างถึงผู้ใดหรือ?  พวกเจ้าชัดเจนในการนี้หรือไม่?  บุคคลเช่นนี้เชื่อว่าปัญหายังไม่ถึงจุดที่เลวร้ายเพียงพอ แม้ว่าเขาได้กระทำบาปนี้ลงไปแล้ว  อันที่จริง บุคคลที่ปนเปยุ่งเหยิงนี้เป็นพวกตาบอดและไม่รู้เท่าทัน ไร้ซึ่งความเข้าใจฝ่ายวิญญาณ!  เราจะไล่เจ้าออกไป!  (เพราะนี่คือการทดสอบที่ซาตานมีต่อเรา เราจึงเกลียดชังมันมากเหลือเกิน และหัวเรื่องนี้ได้ถูกกล่าวถึงซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำให้เราเดือดดาลทุกครั้ง  เราไม่อาจระงับความเดือดดาลไว้ได้ และไม่มีผู้ใดสามารถหยุดความเดือดดาลนี้ได้  เวลานั้นยังไม่มาถึง มิฉะนั้นเราคงจะได้รับมือกับบุคคลนั้นไปนานแล้ว!)  (นี่เกี่ยวกับข้อเท็จจริงที่ว่าในปัจจุบัน มีผู้คนมากมายที่ยังคงไม่เชื่อว่าเหล่าชาวต่างชนชาติจะพยายามพากันเข้ามาสู่ประเทศจีน แม้กระทั่งในตอนนี้ พวกเขายังคงไม่เชื่อ และนี่กำลังเป็นสาเหตุที่ทำให้ความเดือดดาลของเราปลุกปั่นและเดือดพล่าน)

ภายในบ้านของเรา แท้จริงแล้วคนที่ทำตามเจตนารมณ์ของเราได้คือคนจำพวกใด?  กล่าวคือ ก่อนการสร้างโลก ผู้คนจำพวกใดที่เราได้ลิขิตไว้แล้วล่วงหน้าให้ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านของเราไปตลอดกาล?  พวกเจ้ารู้หรือไม่?  พวกเจ้าได้คำนึงว่าผู้คนจำพวกใดที่เรารัก และผู้คนจำพวกใดที่เราเกลียดชังหรือไม่?  บ้านของเรามีไว้เพื่อบรรดาผู้ที่มีจิตใจเช่นเดียวกับเรา และผู้ที่แบ่งปันเวลาที่ดีและความยากลำบากกับเรา—กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ผู้คนที่มีส่วนร่วมทั้งในพรและในความยากลำบาก  ผู้คนเหล่านี้ล้วนสามารถรักสิ่งที่เรารัก และเกลียดชังสิ่งที่เราเกลียดชังได้  พวกเขาสามารถทอดทิ้งสิ่งที่เรารังเกียจได้  หากเรากล่าวว่าพวกเขาไม่อาจกิน เช่นนั้นแล้วพวกเขาก็เต็มใจปล่อยให้ท้องของพวกเขาว่างเปล่าเพื่อทำให้สมดังเจตนาของเรา  บุคคลประเภทนี้เต็มใจที่จะยังคงจงรักภักดีต่อเรา และยอมสละตัวของพวกเขาเพื่อเรา และสามารถแสดงให้เห็นการคำนึงถึงความมานะอันแรงกล้าของเรา โดยการทำงานหนักเพื่อประโยชน์ของเราเสมอ  ดังนั้น ผู้คนเช่นนั้น เรามอบสถานะของบุตรหัวปีให้ โดยให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เรามีแก่พวกเขา กล่าวคือ  เรามีความสามารถที่จะนำทางคริสตจักรทั้งปวง และเราให้สิ่งนี้แก่พวกเขา เรามีปัญญา และเรายังให้สิ่งนี้แก่พวกเขาด้วย เราสามารถทนทุกข์เพื่อประโยชน์ของการปฏิบัติความจริง และเราจะยังมอบความมุ่งมั่นแก่ผู้คนเหล่านี้ด้วย ทำให้พวกเขาสามารถทนทุกข์กับทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อประโยชน์ของเรา เรามีขีดความสามารถที่ดี และจะมอบสิ่งนี้ให้แก่พวกเขา ทำให้พวกเขาเหมือนเราอย่างแท้จริง โดยไม่มีความแตกต่างแม้เพียงเล็กน้อย เพื่อที่ว่าผู้อื่นจะมองเห็นเราเมื่อพวกเขามองเห็นผู้คนเหล่านี้  บัดนี้ เรากำลังใส่เทวสภาพที่ครบบริบูรณ์ของเราไว้ภายในผู้คนเหล่านี้ เพื่อทำให้พวกเขาสามารถใช้ชีวิตตามแง่มุมหนึ่งของเทวสภาพที่ครบบริบูรณ์ของเราได้ เพื่อที่พวกเขาจะสามารถสำแดงเราได้อย่างเต็มที่ นี่คือเจตนาของเรา  จงอย่าพยายามที่จะเป็นเหมือนเราในแง่ของสิ่งทั้งหลายภายนอก (การกินอย่างเดียวกับเรา หรือสวมใส่เสื้อผ้าอย่างเดียวกับเรา) สิ่งนั้นทั้งปวงล้วนไร้ประโยชน์ และพวกเจ้ามีแต่จะทำลายตัวพวกเจ้าเองหากพวกเจ้าแสวงหาสรรพสิ่งเช่นนั้น  นี่เป็นเพราะพวกที่พยายามเอาอย่างเราที่ภายนอกคือบริวารของซาตาน และความมานะเช่นนั้นเป็นกลอุบายของซาตาน ซึ่งสะท้อนกลับถึงความทะเยอทะยานของซาตาน  เจ้าพยายามที่จะเป็นอย่างเดียวกับเรา ทว่าเจ้าควรค่าหรือ?  เราจะเหยียบย่ำเจ้าให้ตาย!  งานของเราอยู่ในระหว่างการดำเนินการเสมอ โดยแผ่ขยายไปสู่ทุกชนชาติทั่วโลก  จงติดตามรอยเท้าของเราโดยเร็วเถิด!

ก่อนหน้า:  บทที่ 88

ถัดไป:  บทที่ 90

การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า ว่าด้วยการรู้จักพระเจ้า บทเสวนาโดยพระคริสต์แห่งยุคสุดท้าย การเปิดโปงพวกศัตรูของพระคริสต์ หน้าที่รับผิดชอบของผู้นำและคนทำงาน ว่าด้วยการไล่ตามเสาะหาความจริง ว่าด้วยการไล่ตามเสาะหาความจริง การพิพากษาเริ่มต้นที่พระนิเวศของพระเจ้า แก่นพระวจนะจากพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ พระคริสต์แห่งยุคสุดท้าย พระวจนะของพระเจ้าประจำวัน ความเป็นจริงความจริงที่ผู้เชื่อในพระเจ้าต้องเข้าสู่ ติดตามพระเมษโปดกและขับร้องบทเพลงใหม่ๆ แกะของพระเจ้าได้ยินพระสุรเสียงของพระเจ้า แนวทางสำหรับการเผยแผ่ข่าวประเสริฐแห่งราชอาณาจักร คำพยานจากประสบการณ์หน้าบัลลังก์พิพากษาของพระคริสต์ (เล่มที่ 1) คำพยานจากประสบการณ์หน้าบัลลังก์พิพากษาของพระคริสต์ (เล่มที่ 2) คำพยานจากประสบการณ์หน้าบัลลังก์พิพากษาของพระคริสต์ (เล่มที่ 3) คำพยานจากประสบการณ์หน้าบัลลังก์พิพากษาของพระคริสต์ (เล่มที่ 4) คำพยานจากประสบการณ์หน้าบัลลังก์พิพากษาของพระคริสต์ (เล่มที่ 5) คำพยานจากประสบการณ์หน้าบัลลังก์พิพากษาของพระคริสต์ (เล่มที่ 6) คำพยานจากประสบการณ์หน้าบัลลังก์พิพากษาของพระคริสต์ (เล่มที่ 7) คำพยานจากประสบการณ์หน้าบัลลังก์พิพากษาของพระคริสต์ (เล่มที่ 8) คำพยานจากประสบการณ์หน้าบัลลังก์พิพากษาของพระคริสต์ (เล่มที่ 9) วิธีที่ข้าพเจ้าได้หันกลับไปสู่พระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์

การตั้งค่า

  • ข้อความ
  • ธีม

สีเข้ม

ธีม

แบบอักษร

ขนาดตัวอักษร

ระยะห่างบรรทัด

ระยะห่างบรรทัด

ความกว้างของหน้า

เนื้อหา

ค้นหา

  • ค้นหาข้อความนี้
  • ค้นหาในหนังสือนี้

Connect with us on Messenger