บทที่ 45
เจ้าตัดสินพี่น้องชายหญิงของเจ้าอย่างเปิดเผยราวกับว่านั่นไม่เป็นไร เจ้าไม่รู้ดีรู้ชั่วอย่างแท้จริง เจ้าไม่รู้จักความอับอาย! พฤติกรรมนี้ไม่กล้าบ้าบิ่นและตามอำเภอใจอย่างน่ากลัวหรอกหรือ? พวกเจ้าทุกคนสับสนและทุกข์ระทม เจ้าแบกสัมภาระมากมายยิ่งนักและไม่มีที่ให้เราอยู่ภายในตัวเจ้า พวกมนุษย์มืดบอด! ความใจร้ายของเจ้าได้ไปถึงขีดสุดเช่นนั้นแล้ว—มันจะจบสิ้นเมื่อใดเล่า?
เราพูดกับพวกเจ้าจากหัวใจของเราครั้งแล้วครั้งเล่า และเราให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เรามีแก่พวกเจ้า แต่พวกเจ้าตระหนี่เหลือเกินและขาดพร่องแม้ส่วนน้อยที่สุดของสภาวะความเป็นมนุษย์ การนี้ยากที่จะหยั่งลึกได้อย่างแท้จริง เหตุใดพวกเจ้าจึงเกาะติดมโนคติอันหลงผิดของพวกเจ้าเอง? เหตุใดพวกเจ้าไม่สามารถปล่อยให้เรามีที่ทางภายในตัวพวกเจ้าบ้าง? เป็นไปได้อย่างไรที่เราจะสามารถทำร้ายพวกเจ้า? พวกเจ้าต้องไม่ประพฤติตนในทางนี้ต่อไป—วันของเราอยู่ไม่ไกลจากตอนนี้แล้วจริงๆ จงอย่าพูดอย่างไม่รอบคอบ ประพฤติอย่างประมาท หรือต่อสู้และก่อปัญหา การนี้สามารถนำสิ่งใดที่ดีมาสู่ชีวิตของพวกเจ้าได้หรือ? เรากำลังบอกพวกเจ้าด้วยความสัตย์จริง ต่อให้ไม่มีสักบุคคลเดียวที่ได้รับการช่วยให้รอดเมื่อวันของเรามาถึง เราก็จะยังคงจัดการเรื่องต่างๆ อย่างสอดคล้องกับแผนการของเราอยู่ดี พวกเจ้าต้องรู้ว่าเราคือพระเจ้าผู้เปี่ยมมหิทธิฤทธิ์! ไม่มีวัตถุใด บุคคลใด เรื่องใดกล้าขัดขวางก้าวย่างไปข้างหน้าของเรา พวกเจ้าไม่ควรคิดว่าเราไม่มีทางดำเนินเจตจำนงของเราให้เสร็จสิ้นได้หากไม่มีพวกเจ้า เราสามารถบอกเจ้าได้ว่า หากเจ้าปฏิบัติต่อชีวิตของเจ้าเองในลักษณะเชิงลบเช่นนี้ เจ้ามีแต่จะทำให้ชีวิตของเจ้าเองย่อยยับเท่านั้น ซึ่งนี่ย่อมจะไม่ใช่ความกังวลสนใจของเรา
พระราชกิจแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้ก้าวหน้าไปถึงจุดหนึ่งแล้ว และคำพยานก็ได้ไปถึงยอดสุดแล้ว นี่คือความจริงอันชัดแจ้ง เร็วเข้า จงลืมตาที่พร่ามัวของพวกเจ้า จงอย่าเปิดโอกาสให้ความมานะอุตสาหะของเราภายในตัวพวกเจ้ามีอันสูญเปล่า และจงอย่าปล่อยตัวปล่อยใจของพวกเจ้าอีกต่อไป พวกเจ้าเป็นสุขในการทำสิ่งดีๆ เบื้องหน้าเรา แต่พอเราไม่อยู่ การกระทำและพฤติกรรมของพวกเจ้าจะยังคงดำเนินต่อไปเบื้องหน้าเราให้เราเห็นได้หรือไม่? เจ้าช่างไม่รู้ดีรู้ชั่ว! พวกเจ้าไม่ฟังเรา พวกเจ้าทำสิ่งหนึ่งต่อหน้าเราและอีกสิ่งหนึ่งลับหลังเรา พวกเจ้ายังคงไม่ตระหนักว่าเราคือพระเจ้าผู้มองลึกเข้าไปในหัวใจของมนุษย์ เจ้าช่างไม่รู้เท่าทันอย่างสุดขั้ว!
ในภายหลัง บนถนนหนทางข้างหน้า เจ้าต้องไม่สร้างกลลวงหรือทำสิ่งที่หลอกลวงและคดโกง มิเช่นนั้นแล้วผลสืบเนื่องทั้งหลายย่อมจะมิอาจจินตนาการได้! พวกเจ้าทั้งปวงยังคงไม่เข้าใจว่าอะไรคือการหลอกลวงและความคดโกง การกระทำหรือพฤติกรรมใดๆ ที่พวกเจ้าไม่สามารถให้เราเห็น ที่พวกเจ้าไม่สามารถนำออกมาสู่ที่แจ้ง ก็คือการหลอกลวงและความคดโกง บัดนี้พวกเจ้าควรเข้าใจเรื่องนี้! หากในอนาคตพวกเจ้าทำสิ่งที่หลอกลวงและคดโกง จงอย่าเสแสร้งทำเป็นไม่เข้าใจ—หากพวกเจ้าทำเช่นนี้ พวกเจ้าก็กำลังทำผิดโดยรู้แก่ใจ และพวกเจ้าย่อมมีความผิดเป็นทวีคูณ นี่มีแต่จะนำทางพวกเจ้าไปสู่การถูกไฟเผาไหม้เท่านั้น หรือที่เลวร้ายยิ่งกว่านั้นคือการทำให้ตัวพวกเจ้าเองย่อยยับ พวกเจ้าต้องเข้าใจสิ! สิ่งที่พวกเจ้ากำลังเผชิญหน้าในวันนี้คือการสั่งสอนแห่งความรัก ไม่ใช่การพิพากษาที่ไร้หัวใจอย่างแน่นอน หากพวกเจ้าไม่สามารถมองเห็นการนี้ เช่นนั้นแล้วพวกเจ้าก็น่าสงสารเหลือเกิน และพวกเจ้าก็เพียงอยู่พ้นความหวังทั้งปวงเท่านั้นเอง หากพวกเจ้าไม่เต็มใจที่จะยอมรับการสั่งสอนแห่งความรัก เช่นนั้นแล้วทั้งหมดที่สามารถบังเกิดแก่พวกเจ้าก็คือการพิพากษาอันไร้หัวใจ เมื่อการนั้นเกิดขึ้น จงอย่าพร่ำบ่นว่าเราไม่ได้บอกพวกเจ้าเอาไว้ ไม่ใช่เราที่หลีกเลี่ยงความรับผิดชอบของเรา หากแต่เป็นพวกเจ้าต่างหากที่ไม่ฟังวจนะของเราและไม่ได้ดำเนินการตามวจนะของเราให้เสร็จสิ้น เรากำลังบอกการนี้แก่เจ้า ณ บัดนี้ หาไม่แล้วผู้คนย่อมติเตียนเราในภายหลัง
