131  ยามที่เฝ้ามองพระสัณฐานซึ่งกำลังถอยห่างออกไปของพระเจ้า

1

ยามที่เฝ้ามองพระสัณฐานซึ่งกำลังถอยห่างออกไปของพระองค์ หัวใจของข้าพระองค์นั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยภาวะอารมณ์

ช่วงเวลาอันน่าอัศจรรย์เหล่านั้นที่พระองค์ทรงร่วมเรียงเคียงข้าง วูบผ่านไปต่อหน้าต่อตาข้าพระองค์

พระองค์ได้ทรงอยู่กับพวกเราทั้งวันและคืน ทรงแสดงความจริงและจัดเตรียมให้กับพวกเรา

ปลูกเพาะความจริงและชีวิตขึ้นในท้องทุ่งแห่งหัวใจพวกเรา

หลายคราที่พวกเราได้กระด้างกระเดื่องและเป็นกบฏ และพระองค์ได้ทรงพิพากษา ทรงหวดตี และทรงบ่มวินัยพวกเราอย่างเข้มงวด

ตอนนั้นเท่านั้นเอง พวกเราจึงได้กลับใจและเปลี่ยนแปลงเพื่อเป็นการตอบแทนกลับคืน

หลายคราวที่เมื่อพวกเราตกต่ำและล้มเหลว พระองค์ได้ทรงใช้พระวจนะชูใจและบันดาลใจพวกเรา

อันเป็นการมอบความแข็งแกร่งและความเชื่อในการที่จะยืนขึ้นอีกครั้ง

พระองค์ได้ทรงอยู่กับพวกเราตลอดบททดสอบ และช่วงเวลาแห่งความทุกข์ยาก โดยทรงเฝ้าดูพวกเราอยู่ทุกชั่วขณะ

พระวจนะของพระองค์นำพวกเราให้ยืนหยัดในคำพยาน

พระองค์ได้ทรงทุ่มเททรงพระราชกิจอย่างหมดทั้งพระหฤทัยเพื่อพวกเรา โดยทรงทำดีที่สุดเท่าที่พระองค์จะทำได้เพื่อที่จะตรัสถ้อยดำรัสของพระองค์ให้กับพวกเรา

พระวจนะของพระองค์นั้นอบอุ่นและสะกดจิตใจ และความรักของพระองค์นั้นมีความคำนึงถึงผู้อื่นอย่างสูงสุด

มากมายยิ่งนักที่น่ารักเกี่ยวกับพระองค์ และพวกเราไม่สามารถทนรับได้ที่พระองค์ทรงต้องไป

ความรักของพระองค์ การทรงสถิตของพระองค์—สิ่งเหล่านั้นหลอนหัวใจของข้าพระองค์ และยากยิ่งนักที่จะลืมเลือน

2

ยามที่เฝ้ามองสัณฐานซึ่งกำลังถอยห่างไปของพระองค์ หัวใจของข้าพระองค์เต็มเปี่ยมด้วยความรู้สึกสำนึกผิด

ข้าพระองค์ไม่เคยทะนุถนอมกาลเวลาที่ได้ใช้ไปกับพระองค์

พระองค์ได้ทรงอุ้มชูข้าพระองค์ให้ปฏิบัติหน้าที่ของข้าพระองค์ ทว่าข้าพระองค์แสวงหาสถานะและความมีหน้ามีตา

โดยวาจานั้น ข้าพระองค์ได้กล่าวว่า ข้าพระองค์รักพระองค์ และสัตย์ซื่อต่อพระองค์ แต่ลึกลงไปนั้น ข้าพระองค์คิดคำนึงถึงเพียงโชคชะตาและความสำเร็จที่คาดว่าน่าจะเป็นไปได้ของข้าพระองค์เท่านั้น

ข้าพระองค์ไม่เคยมอบความจริงใจของข้าพระองค์ให้กับพระองค์เลย ข้าพระองค์ได้ชดใช้คืนให้กับพระองค์ด้วยพฤติกรรมแบบสุกเอาเผากินและเล่ห์ลวงเท่านั้น

ด้วยความโลภที่มีต่อสิ่งชูใจของเนื้อหนัง ข้าพระองค์จึงได้พลาดโอกาสมากมายที่จะได้รับการทำให้มีความเพียบพร้อม

และบัดนี้ พระองค์กำลังจะทรงจากไป และข้าพระองค์จึงถูกจู่โจมด้วยความระทมใจและความวิตกกังวล

ข้าพระองค์เกลียดชังตัวเองที่ด้านชาเหลือเกิน และที่ตื่นขึ้นมาช้าเกินไป

ข้าพระองค์ตกลงใจแน่วแน่ที่จะแสวงหาความจริง และชดเชยให้กับความเป็นหนี้ของข้าพระองค์ที่ผ่านมา

ข้าพระองค์จะทะนุถนอมกาลเวลาใดก็ตามที่ยังเหลืออยู่ และปฏิญาณด้วยความจงรักภักดีของข้าพระองค์ในที่สุด

ต่อให้เส้นทางข้างหน้านั้นเต็มไปด้วยความโกลาหลและขวากหนามหนาทึบ

ข้าพระองค์ก็จะโอบกอดความทุกข์ลำเค็ญเหล่านี้ โดยติดตามพระองค์ไปอย่างปราศจากทั้งการพร่ำบ่นร้องทุกข์และความเสียใจ

ข้าพระองค์จะปฏิบัติหน้าที่ของข้าพระองค์อย่างจงรักภักดี โดยรักพระองค์และให้คำพยานต่อพระองค์

ข้าพระองค์จะมอบหัวใจของข้าพระองค์แด่พระองค์ เพื่อเป็นของถวายแห่งความรักอันไร้ราคีของข้าพระองค์