211 มีความเจ็บปวดลึกลงไปในหัวใจของฉัน
1
มีความเจ็บปวดลึกลงไปในหัวใจของฉัน ทุกครั้งที่ฉันคิดถึงอดีต ฉันรู้สึกถึงใบมีดที่บิดอยู่ตรงนั้น
ครั้งหนึ่งฉันต้านทานและกล่าวโทษพระคริสต์ ฉันเชื่อในพระเจ้า กระนั้นก็ไม่รู้จักพระองค์ และฉันต้านทานพระองค์
ฉันเป็นประจักษ์พยานพระคริสต์ทรงแสดงความจริง แต่ฉันยังคงปฏิเสธพระองค์ ฉันไม่แตกต่างจากพวกฟาริสีเลย
ฉันจะไม่มีวันลืมบทเรียนนี้ซึ่งเขียนด้วยเลือด และถูกทิ้งไว้ให้อยู่กับความสำนึกผิดและความเสียใจอันไม่รู้จบ
2
ฉันเชื่อในองค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นเวลาหลายปี แต่ไม่ไล่ตามเสาะหาความจริง เพียงแค่เตรียมตัวฉันเองให้พร้อมสรรพด้วยความรู้ในพระคัมภีร์เพื่อจะอวดตัวเท่านั้น
ฉันกล่าวสุนทรพจน์เรื่องเทววิทยาเพื่อทำให้ผู้อื่นเชิดชูบูชาฉัน และงานหนักของฉันก็ทำไปเพื่อพระพรและบำเหน็จ
ฉันเห็นแก่ตัวและต่ำช้า โดยไม่คำนึงถึงน้ำพระทัยของพระเจ้าเลย ฉันพูดว่าฉันต้องการที่จะทำให้พระเจ้าพึงพอพระทัย แต่ไม่ปฏิบัติความจริง
ฉันเปล่งเสียงความจงรักภักดีของฉันแด่พระเจ้า แต่ก็หละหลวมต่อพระองค์ ภายนอกนั้นฉันเคร่งศรัทธา แต่ไม่นบนอบ
3
การพิพากษาและการตีสอนของพระเจ้าวางฉันให้หมอบราบไปบนพื้น ฉันสั่นเทาด้วยความเกรงกลัว กับพระอุปนิสัยอันชอบธรรมของพระองค์
ฉันเกลียดชังความเสื่อมทรามและสภาวะความไม่เป็นมนุษย์อันถลำลึกของฉัน เมื่อได้ทำการฝ่าฝืนมากเกินไปและได้ทำให้พระทัยของพระเจ้าสลายไปแล้ว
ฉันควรได้ถูกพระเจ้าทรงทำลายด้วยสาเหตุของการกระทำของฉันมานานแล้ว กระนั้นพระองค์ก็ทรงอดทนและยอมผ่อนปรนกับฉัน โดยทรงจัดเตรียมโอกาสที่จะกลับใจ
การได้เห็นความรอดของพระเจ้าเติมเต็มหัวใจของฉันด้วยความสำนึกผิด ฉันปลงใจที่จะปฏิบัติตามความจริงและดำรงชีวิตตามสภาพเสมือนมนุษย์
ฉันเต็มใจที่จะสละชีวิตของฉันเพื่อพระเจ้าและชดใช้คืนความรักของพระองค์ โดยนบนอบและนมัสการพระองค์ไปตลอดกาล
