215  การสรรเสริญเพื่อพระเจ้าจากพงศ์พันธุ์ของโมอับ

Verse 1

ลูกหลานของโมอับร่ำไห้ด้วยความทรมาน

ใบหน้าที่เศร้าเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา

การพิพากษาของพระวจนะของพระเจ้า

ทำให้ข้าพระองค์สั่นไปด้วยความกลัว

ด้วยดวงตาซึ่งเต็มไปด้วยน้ำตา เนื้อหนังของข้าพระองค์

ถูกมอบให้แก่ไฟแห่งการพิพากษา

ลูกหลานของโมอับร่ำไห้ด้วยความทรมาน

การพิพากษาอันไร้ปรานีส่งข้าพระองค์ลงนรก

Verse 2

ความเจ็บปวดและการตีสอนมาพานพบข้าพระองค์

ในบททดสอบ ข้าพระองค์ร้องเรียกและแสวงหาพระองค์

เมื่อจมดิ่งสู่ความสิ้นหวัง ข้าพระองค์เกลียดชังตัวข้าพระองค์เองมากขึ้นไปอีก

โศกนาฏกรรมเกิดขึ้น ข้าพระองค์เชื่อแต่ไม่เป็นของพระองค์

ข้าพระองค์รู้สึกผิดและสาปแช่งตัวข้าพระองค์เองด้วยความสำนึกผิด

บททดสอบจากเตาหลอมทรมานหัวใจของข้าพระองค์

Chorus

ลูกหลานของโมอับร่ำไห้ด้วยความทรมาน

ความพึงปรารถนาที่จะได้รับการอวยพร

อันตรธานไปอย่างสิ้นเชิงในการพิพากษาของพระเจ้า

ความเสื่อมทรามถูกขจัดออกโดยการตีสอน

ด้วยความสำนึกผิด ข้าพระองค์ตัดสินใจที่จะกระตุ้นตัวข้าพระองค์เองให้รักพระเจ้า

ลูกหลานของโมอับเปล่งเสียงการสรรเสริญอันจริงใจ

พระเจ้าทรงควรค่าที่จะรักยิ่งนัก และข้าพระองค์จะรักพระองค์ตลอดไป

Verse 3

การที่เชื่อแต่ไม่ทำให้พระองค์พอพระทัย

ไม่ควรค่าแก่การได้รับการเรียกขานว่ามนุษย์

หากข้าพระองค์มีมโนธรรม ข้าพระองค์ควรลุกขึ้น เป็นพยานให้พระองค์

ต่อให้พระองค์ทรงรังเกียจข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะยังคงรักพระองค์ โดยไม่รู้สึกอับอาย

แม้ว่าข้าพระองค์เป็นลูกของโมอับ

แต่หัวใจของข้าพระองค์ซึ่งรักพระองค์จะไม่เปลี่ยนแปลง

Bridge

หลายคนเหลือเกินเสาะแสวงที่จะเข้าใจน้ำพระทัยของพระองค์

หลายคนเหลือเกินถวิลหาที่จะรักพระองค์อย่างสุดใจ

หลายคนเหลือเกินกำลังตระเตรียมคำพยานของพวกเขาเพื่อทำให้พระองค์พึงพอพระทัย

หลายคนเหลือเกินเต็มใจที่จะมอบชีวิตของพวกเขาเพื่อชดใช้คืนให้กับความรักของพระองค์

Chorus

ลูกหลานของโมอับร่ำไห้ด้วยความทรมาน

ความพึงปรารถนาที่จะได้รับการอวยพร

อันตรธานไปอย่างสิ้นเชิงในการพิพากษาของพระเจ้า

ความเสื่อมทรามถูกขจัดออกโดยการตีสอน

ด้วยความสำนึกผิด ข้าพระองค์ตัดสินใจที่จะกระตุ้นตัวข้าพระองค์เองให้รักพระเจ้า

ลูกหลานของโมอับเปล่งเสียงการสรรเสริญอันจริงใจ

พระเจ้าทรงควรค่าที่จะรักยิ่งนัก และข้าพระองค์จะรักพระองค์ตลอดไป