282 พระเจ้าทรงลิขิตชะตาชีวิตคนไว้นานแล้ว
Verse 1
ในแง่ของชะตากรรมทุกคนล้วนอิสระ
ในแง่ของชะตากรรม ทุกคนล้วนมีชะตากรรมของตน
ไม่มีพ่อแม่ของใคร จะยั้งชะตาของผู้นั้นได้
หรือบังคับใช้อิทธิพลอำนาจ เหนือบทบาทที่ผู้นั้นแสดง
Chorus
เพียงการลิขิตล่วงหน้าเท่านั้นเอง ของพระผู้สร้าง
ที่มีผลต่อชะตาชีวิตคน
ไม่อาจมีผู้ใดควบคุมรูปแบบอนาคตได้
ชะตาได้ถูกลิขิตไว้มานาน แม้พ่อแม่ก็ไม่มีสิทธิ์อะไร
Verse 2
ครอบครัวที่คนผู้หนึ่งมาเกิด
เป็นเงื่อนไขลิขิตไว้ ช่วยภารกิจผู้นั้นลุล่วง
สภาพแวดล้อมที่ผู้นั้นเกิดและโตมา
เป็นเงื่อนไขล่วงหน้าเช่นเดียวกัน
สิ่งเหล่านี้ไม่ได้มา
กำหนดชะตากรรมใครหรือประเภทของโชคชะตา
ในการที่ภารกิจจะลุล่วงไป
Verse 3
จึงไม่มีพ่อแม่ผู้ใด
จะช่วยภารกิจผู้นั้นลุล่วงได้
และไม่มีญาติพี่น้องใคร รับบทบาทแทนกันได้
วิธีที่คนหนึ่งพิชิตภารกิจ
และสภาพแวดล้อมที่ผู้นั้นทำหน้าที่
ถูกลิขิตด้วยชะตากรรม ที่ไม่มีใครควบคุมได้
Chorus
เพียงการลิขิตล่วงหน้าเท่านั้นเอง ของพระผู้สร้าง
ที่มีผลต่อชะตาชีวิตคน
ไม่อาจมีผู้ใดควบคุมรูปแบบอนาคตได้
ชะตาได้ถูกลิขิตไว้มานาน แม้พ่อแม่ก็ไม่มีสิทธิ์อะไร
Verse 4
ไม่มีเงื่อนไขตามจริงอื่นใด จะมีอิทธิพล
กับภารกิจคนที่ถูกลิขิตไว้ ด้วยพระผู้สร้างองค์เดียว
ทุกคนเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ในสภาพแวดล้อมต่าง ๆ
ตามวิธีการเลี้ยงดู ด้วยตัวพวกเขาเอง
Chorus
เพียงการลิขิตล่วงหน้าเท่านั้นเอง ของพระผู้สร้าง
ที่มีผลต่อชะตาชีวิตคน
ไม่อาจมีผู้ใดควบคุมรูปแบบอนาคตได้
ชะตาได้ถูกลิขิตไว้มานาน แม้พ่อแม่ก็ไม่มีสิทธิ์อะไร
Bridge
ทีละก้าว พวกเขาเดินบนถนนชีวิต
ทีละก้าว พวกเขาลุล่วง โชคชะตาที่วางไว้
ทีละก้าว พวกเขาเข้าสู่ทะเลคน
ทีละก้าว พวกเขาสวมบทบาท ชีวิตของตัวเอง
ทีละก้าว พวกเขาลุล่วง ทุกความรับผิดชอบ
เพื่อประโยชน์แห่งการลิขิตไว้ ของพระผู้สร้าง
ทีละก้าว พวกเขาทำทุกอย่างไป โดยไม่รู้ตัว
เพื่อประโยชน์แห่งอธิปไตย ของพระผู้สร้าง
พระเจ้าทรงลิขิตชะตาชีวิตคนไว้มานาน
Chorus
เพียงการลิขิตล่วงหน้าเท่านั้นเอง ของพระผู้สร้าง
ที่มีผลต่อชะตาชีวิตคน
ไม่อาจมีผู้ใดควบคุมรูปแบบอนาคตได้
ชะตาได้ถูกลิขิตไว้มานาน แม้พ่อแม่ก็ไม่มีสิทธิ์อะไร
ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 2 ว่าด้วยการรู้จักพระเจ้า, พระเจ้าพระองค์เอง พระผู้ทรงเอกลักษณ์ 3
