733  มนุษย์ช่างขาดพร่องเหตุผลยิ่งนัก!

1 ผู้คนไม่มีข้อเรียกร้องสูงส่งกับตัวพวกเขาเอง แต่พวกเขามีข้อเรียกร้องสูงส่งกับพระเจ้า  พวกเขาขอให้พระองค์แสดงให้พวกเขาเห็นถึงความใจดีมีเมตตาเป็นพิเศษ และให้ทรงอดทนและอดกลั้นต่อพวกเขา ทะนุถนอมพวกเขา จัดเตรียมให้พวกเขา และแม้กระทั่งแย้มพระสรวลให้พวกเขา และดูแลพวกเขาในหลายหนทาง  พวกเขาคาดหวังให้พระองค์ไม่ทรงเข้มงวดกับพวกเขาเลยหรือไม่ทำสิ่งอันใดที่จะทำให้พวกเขารู้สึกไม่ดีแม้แต่น้อย และรู้สึกพึงพอใจก็ต่อเมื่อพระองค์ตรัสคำหวานกับพวกเขาทุกวัน  มนุษย์ช่างขาดพร่องสำนึกรับรู้ยิ่งนัก!  พวกเขาไม่ชัดเจนในสิ่งที่พวกเขาควรทำ ในสิ่งที่พวกเขาควรสำเร็จลุล่วง ในทัศนคติที่พวกเขาควรมี ในตำแหน่งแห่งที่ที่พวกเขาควรยืนเพื่อรับใช้พระเจ้า และในตำแหน่งอันเหมาะสมในการวางตัวพวกเขาเอง  ผู้คนที่มีสถานะเล็กน้อยกลับมีความคิดเห็นเกี่ยวกับตัวพวกเขาเองที่สูงส่งยิ่ง และพวกที่ไม่มีสถานะก็คิดถึงตัวพวกเขาเองอย่างค่อนข้างสูงส่งเช่นกัน  มนุษย์ไม่เคยรู้จักตัวพวกเขาเองเลย

2 ในปัจจุบันนี้ พวกเจ้ามีการเรียกร้องมากเกินไป และการเรียกร้องเหล่านั้นก็เกินเลยไปมาก  การมีเจตนาแบบมนุษย์มากมายเกินไปพิสูจน์ให้เห็นว่าเจ้าไม่ได้กำลังยืนอยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้อง ตำแหน่งของเจ้าสูงส่งเกินไป และเจ้ามีทรรศนะต่อตัวเจ้าเองว่าทรงเกียรติเกินควร—ราวกับว่าเจ้าอยู่ในตำแหน่งที่ไม่ต่ำกว่าพระเจ้ามากนัก  เพราะฉะนั้นจึงเป็นการลำบากยากเย็นที่จะจัดการกับเจ้า และนี่คือธรรมชาติของซาตานโดยแท้  พวกเจ้าต้องมายังจุดหนึ่งในการเชื่อในพระเจ้าของพวกเจ้า ซึ่งเจ้าสามารถเชื่อต่อไปได้โดยไม่มีการร้องทุกข์คร่ำครวญ และยังคงลุล่วงหน้าที่ของเจ้าต่อไปตามปกติไม่ว่าพระองค์จะตรัสกับเจ้าอย่างไร ไม่ว่าพระองค์ทรงเคร่งครัดกับเจ้าอย่างไร และไม่ว่าพระองค์อาจจะทรงเพิกเฉยต่อเจ้ามากเพียงใด  เมื่อนั้นเจ้าจะเป็นบุคคลที่เป็นผู้ใหญ่และมีประสบการณ์คนหนึ่ง และเจ้าจะมีวุฒิภาวะและสำนึกรับรู้ของบุคคลปกติบ้างเล็กน้อยอย่างแท้จริง  เจ้าจะไม่สร้างข้อเรียกร้องกับพระเจ้า เจ้าจะไม่มีความอยากอันฟุ้งเฟ้ออีกต่อไป และเจ้าจะไม่มีการเรียกร้องจากผู้อื่นหรือจากพระเจ้าบนพื้นฐานของความชอบและความไม่ชอบของเจ้าเองอีกต่อไป  นี่ย่อมจะแสดงให้เห็นว่า เจ้าครองสภาพเสมือนของมนุษย์ถึงขอบเขตหนึ่ง

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 3 บทเสวนาโดยพระคริสต์แห่งยุคสุดท้าย, ภาคที่สาม