930 ทุกสรรพสิ่งดำรงชีพอยู่ในกฎและกฎเกณฑ์ที่พระเจ้าทรงกำหนด
Verse 1
ผ่านมานานเป็นหลายพันปี
มวลมนุษย์ยังชื่นชมความสว่าง
คนยังคงชื่นชมอากาศ ที่พระเจ้าประทาน
มนุษย์ยังคงสูดลมหายใจ
ที่ออกมาจากพระเจ้าพระองค์เอง
มนุษย์ยังคงชื่นชมอากาศ ที่พระเจ้าประทาน
Verse 2
มนุษย์ยังคงชื่นชมทุกสิ่ง
เช่นบุปผา มัจฉา ภุมรา สกุณา
ทุกสิ่งทรงสร้างโดยพระเจ้า มนุษย์ล้วนชื่นชม
วันและคืน-ผลัดเปลี่ยน-แทนที่กัน
สี่ฤดูกาลหมุนเวียนกันไป
เปลี่ยนผันกันไปดังเช่นเคยจัดเตรียมให้โดยพระเจ้า
Chorus
สิ่งทรงสร้างมีชีวิตทุกชนิด-ในท่ามกลางทุกสรรพสิ่ง
จากไปแล้วย้อนกลับมาและจากไปซ้ำรอย
เพียงในเวลาชั่วพริบตาเกิดการเปลี่ยนแปลงมากมาย
สิ่งที่ไม่มีวันผันแปร
คือกฎเกณฑ์และสัญชาตญาณแห่งการอยู่รอด
Verse 3
ห่านป่าที่บินในท้องนภา
พากันจากไป-ในฤดูหนาว
และกลับคืนเมื่อใบไม้ผลิ-ยัง-คงคืนมา
หมู่ปลาซึ่งอยู่ในวารี
ไม่มีวันทิ้งลำน้ำที่ตนอยู่
ไม่เคยทิ้งลุ่มน้ำที่ตนอยู่-นั่นคือ-บ้านตน
Verse 4
หมู่จักจั่นเหนือผืนแผ่นดิน
ขับขานเพลงดังก้องจากดวงใจ
ช่างใช้ฤดูร้อนแสนรื่นรมย์-อยู่เหนือผืนดิน!
และเหล่าจิ้งหรีดในพงหญ้า
ฮัมเพลงล้อกับสายลมเริงระบำ
เป็นบทเพลงแห่งใบไม้ร่วง-ทุกสิ่งสร้างโดยพระเจ้า
Chorus
สิ่งทรงสร้างมีชีวิตทุกชนิด-ในท่ามกลางทุกสรรพสิ่ง
จากไปแล้วย้อนกลับมาและจากไปซ้ำรอย
เพียงในเวลาชั่วพริบตาเกิดการเปลี่ยนแปลงมากมาย
สิ่งที่ไม่มีวันผันแปร
คือกฎเกณฑ์และสัญชาตญาณแห่งการอยู่รอด
Bridge
ห่านป่ารวมตัวเป็นฝูงใหญ่
นกอินทรียังอยู่ลำพัง
สิงโตผู้ภาคภูมิ-ไล่ล่าไป
ไล่ล่าเพื่อยังชีพตนเอง
ส่วนกวางเอลก์ไม่ไถลห่างไกล
จากต้นหญ้าและมวลผกา
Chorus
สิ่งทรงสร้างมีชีวิตทุกชนิด-ในท่ามกลางทุกสรรพสิ่ง
จากไปแล้วย้อนกลับมาและจากไปซ้ำรอย
เพียงในเวลาชั่วพริบตาเกิดการเปลี่ยนแปลงมากมาย
สิ่งที่ไม่มีวันผันแปร
คือกฎเกณฑ์และสัญชาตญาณแห่งการอยู่รอด
Outro
ทั้งหมดจัดเตรียมให้โดยพระเจ้า
ทุกชีวีบำรุงเลี้ยงโดยพระเจ้า
ไม่มีใครเปลี่ยนสัญชาตญาณได้
และไม่มีผู้ใดทำลายกฎการอยู่รอดของสิ่งทรงสร้างได้เลย
ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 2 ว่าด้วยการรู้จักพระเจ้า, พระเจ้าพระองค์เอง พระผู้ทรงเอกลักษณ์ 1
