Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (16)

Το περιεχόμενο της πρόσφατης συναναστροφής μας είχε να κάνει με τη διάκριση των διαφόρων ειδών ανθρώπων, δηλαδή τον διαχωρισμό ανάμεσα στις διαφορετικές κατηγορίες και ταξινομήσεις τους με βάση την προέλευσή τους, κι έπειτα τη διάκριση της ουσίας των διαφόρων ειδών ανθρώπων μέσα από τις ποικίλες εκδηλώσεις τους στην αληθινή ζωή. Είναι ωφέλιμο να μάθετε να διακρίνετε τα διάφορα είδη ανθρώπων για να ξέρετε πώς να τους αντιμετωπίζετε σωστά και πώς να αντιμετωπίζετε σωστά τον εαυτό σας, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Παράλληλα, η συναναστροφή πάνω σ’ αυτά τα πράγματα δεν διόρθωσε τις προηγούμενες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες των ανθρώπων σχετικά με τους πιστούς στον Θεό; Για παράδειγμα, μέχρι τώρα πολλοί άνθρωποι αντιμετώπιζαν όλους τους πιστούς ως αδελφούς και αδελφές. Εφόσον κάποιος βρισκόταν στην εκκλησία, εφόσον έκανε μ’ ενθουσιασμό το καθήκον του, όσο κακό κι αν έκανε, όσο φρικτή κι αν ήταν η ανθρώπινη φύση του ή όσο αλαζονική, πονηρή ή δόλια κι αν ήταν η διάθεσή του, αυτοί οι άνθρωποι τον αντιμετώπιζαν ως αδελφό ή αδελφή και τον βοηθούσαν με αγάπη. Έχουν διάκριση αυτοί οι άνθρωποι; (Όχι.) Τα τελευταία χρόνια, μέσα από το πότισμα και το τάισμα, έχουν αλλάξει σημαντικά οι απόψεις σας, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Τώρα που έχουν αλλάξει οι απόψεις σας, δεν ακολουθείτε ως έναν βαθμό κάποιες αρχές όταν αντιμετωπίζετε διάφορα είδη ανθρώπων; (Ναι.) Δεν είναι διαφορετικές από πριν οι απόψεις και οι στάσεις σας απέναντι στα διάφορα είδη ανθρώπων; (Ναι, είναι διαφορετικές.) Προτού συναναστραφούμε πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα, οι άνθρωποι δεν είχαν διάκριση απέναντι στα διάφορα είδη ανθρώπων· θεωρούσαν ότι εφόσον κάποιος πίστευε στον Θεό, ήταν καλός άνθρωπος, μέλος του οίκου του Θεού, κι ότι ακόμη και όσοι είχαν κακή ανθρώπινη φύση συγκαταλέγονταν ανάμεσα σ’ αυτούς που σκοπεύει να σώσει ο Θεός. Εξετάζοντας τώρα αυτό το ζήτημα, ισχύει κάτι τέτοιο; (Όχι.) Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Εξετάζοντας, λοιπόν, τώρα αυτό το ζήτημα, υπάρχουν περισσότεροι καλοί ή κακοί άνθρωποι; (Νομίζω ότι υπάρχουν περισσότεροι κακοί άνθρωποι. Παλιότερα, θεωρούσα πολλούς ανθρώπους αρκετά καλούς, αλλά μέσα από τη συναναστροφή Σου, Θεέ μου, και συσχετίζοντάς τη με τις εκδηλώσεις διαφόρων ειδών ανθρώπων, πιστεύω ότι υπάρχουν περισσότεροι κακοί άνθρωποι.) Παλιότερα, το πολύ πολύ να είχατε κάποια διάκριση απέναντι σε όσους ήταν εμφανώς δύσπιστοι, καιροσκόποι, κακά πνεύματα, βρομεροί δαίμονες και σε όσους θα μπορούσαν να προκαλέσουν εμφανή διατάραξη και αναστάτωση, γνωρίζοντας ότι δεν ήταν καλοί άνθρωποι ή αδελφοί και αδελφές. Τώρα, μέσα από μια τέτοια συναναστροφή, πέρα από το γεγονός ότι είστε σε θέση να διακρίνετε όσους έχουν εμφανείς εκδηλώσεις, δεν είστε ουσιαστικά σε θέση να διακρίνετε όλους τους ανθρώπους με βάση τις αποκαλύψεις και τις εκδηλώσεις τους; (Ναι.) Μετά από μια τέτοια συναναστροφή, λοιπόν, όταν αλληλεπιδράτε ξανά με ανθρώπους, δεν νιώθετε διαφορετικά από ό,τι πριν; (Είναι λίγο διαφορετικά. Τώρα, όταν αλληλεπιδρώ με ανθρώπους, εστιάζω στην παρατήρηση των αποκαλύψεών τους και των απόψεων που εκφράζουν όταν τους συμβαίνει κάτι, ώστε να αξιολογήσω αν έχουν μετενσαρκωθεί από ανθρώπους, από ζώα ή από διαβόλους. Έχω καταφέρει να εστιάζω στη διάκριση των ανθρώπων με βάση την ουσία τους και την ταξινόμησή τους.) Αυτό σημαίνει ότι έχετε μάθει να διακρίνετε τους ανθρώπους. Μπορείτε, λοιπόν, να διακρίνετε τον εαυτό σας; (Λίγο.) Με λίγα λόγια, η συναναστροφή πάνω σ’ αυτό το θέμα είναι ωφέλιμη για να διακρίνετε τους ανθρώπους. Μπορεί να σας βοηθήσει να διακρίνετε τις συμπεριφορές και τις απόψεις διαφόρων ειδών ανθρώπων και να βλέπετε καθαρά την ουσία αυτών των ανθρώπων. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα αντιμετωπίζετε τα διάφορα είδη ανθρώπων σύμφωνα με τις αρχές και, όταν συναντάτε κάποιους ιδιαίτερους ανθρώπους, γεγονότα ή πράγματα, δεν θα τα αντιμετωπίζετε βασιζόμενοι σε αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες· παράλληλα, θα είστε σε θέση να συλλάβετε κάποιες βασικές αρχές για τον χειρισμό προβλημάτων, με αποτέλεσμα να κάνετε λιγότερα ανόητα πράγματα. Για παράδειγμα, παλιότερα, όταν βλέπατε κάποιους ανθρώπους με μη κανονική συμπεριφορά ή με στρεβλές σκέψεις και απόψεις, μπορεί να νομίζατε ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν χαμηλό επίπεδο κι ότι δεν είχαν ικανότητα κατανόησης ή ότι είχαν ακούσει μόνο λίγα κηρύγματα και είχαν πολύ ρηχό θεμέλιο, κι επομένως ότι θα έπρεπε να καταβάλετε κάποια προσπάθεια για να τους ποτίσετε και να τους βοηθήσετε περισσότερο. Τώρα, μέσα από τη συναναστροφή, έχοντας αποκτήσει διάκριση απέναντι σε όσους έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα και σε όσους έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, θα εγκαταλείψετε αυτές τις ανόητες πρακτικές του παρελθόντος και δεν θα επιδίδεστε πλέον σε άκαρπες ενέργειες. Μπορείτε, λοιπόν, να αντιμετωπίζετε τους ανθρώπους σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές; (Μπορούμε ως έναν βαθμό.) Θα έχετε αποκλίσεις στην άσκησή σας; (Αν δεν μπορώ να κρίνω με ακρίβεια την ουσία ενός ανθρώπου, ίσως έχω αποκλίσεις στην άσκησή μου.) Σε ποιες περιστάσεις θα είχατε αποκλίσεις στην άσκησή σας; Έστω ότι η εξωτερική συμπεριφορά ενός ανθρώπου συμμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό με τις αντιλήψεις των περισσότερων ανθρώπων· μπορεί να πληρώσει ένα τίμημα και να απαρνηθεί πράγματα, συχνά λέει σωστά πράγματα και ανά τακτά χρονικά διαστήματα κάνει αγαθοεργίες και βοηθά τους άλλους. Από πλευράς ανθρώπινης φύσης, αυτός ο άνθρωπος θεωρείται καλοσυνάτος, αλλά, ταυτόχρονα, πολύ απλά δεν είναι κανονικός και συχνά επιδεικνύει κάποιες ακραίες συμπεριφορές και εμφανίζει κάποιες υπερφυσικές εκδηλώσεις· θα μπορούσατε να διακρίνετε έναν τέτοιο άνθρωπο; Ξέρετε πώς να τον αντιμετωπίσετε; (Μόνο χάρη στην προηγούμενη συναναστροφή Σου, Θεέ μου, ξέρω ότι ένας τέτοιος άνθρωπος έχει μετενσαρκωθεί από διάβολο.) Μπορείς να χαρακτηρίσεις την ουσία του ως ουσία ενός διαβόλου και μπορείς να δεις καθαρά αυτό το γεγονός· μπορείς, όμως, να προσδιορίσεις ποιος είναι ο κατάλληλος τρόπος αντιμετώπισής του με βάση τις εκδηλώσεις του στην καθημερινότητα και την τρέχουσα κατάστασή του; Αυτό έχει να κάνει με τις αρχές αντιμετώπισης των ανθρώπων. Ποιος είναι, λοιπόν, ο κατάλληλος τρόπος αντιμετώπισης ενός τέτοιου ανθρώπου; Αν η κατάσταση της ζωής του είναι κατά βάση κανονική, αν δεν έχει προκαλέσει αναστάτωση στο εκκλησιαστικό έργο και δεν έχει ενοχλήσει τους άλλους, τότε να τον αντιμετωπίζετε σωστά: αν μπορεί να παρέχει υπηρεσία, αφήστε τον να το κάνει· αν δεν μπορεί, κι έχει προκαλέσει αναστάτωση στους άλλους, και οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν δει καθαρά τις εκδηλώσεις και τις αποκαλύψεις του και μπορούν να προσδιορίσουν ότι έχει την ουσία ενός διαβόλου, τότε δεν είναι πολύ αργά να τον χειριστείτε αποπέμποντάς τον. Δεν είναι αυτό μία από τις αρχές; (Ναι.) Αυτό είναι μία από τις αρχές· πρέπει να το ξεκαθαρίσετε μέσα σας. Όπως κι αν τον χειριστείτε μετά, η χρονική στιγμή πρέπει να είναι κατάλληλη. Έστω ότι εσύ τον βλέπεις καθαρά, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είχαν επαφή μαζί του, πόσο μάλλον τον έχουν δει καθαρά. Αν έπειτα τον χαρακτηρίσεις και τον χειριστείς απευθείας χωρίς να συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια και χωρίς να εξηγήσεις πώς πρέπει να τον διακρίνει κανείς, αυτό είναι πολύ βιαστικό. Και έστω ότι αφού δεις καθαρά την ουσία του, αρχίζεις να τον βρίσκεις απωθητικό κι έπειτα ψάχνεις ευκαιρίες να τον κλαδέψεις ή στοχεύεις μονίμως σ’ αυτόν με τα λόγια και τις πράξεις σου, καθώς και όταν συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια· είναι αυτός καλός τρόπος δράσης; (Όχι.) Γιατί όχι; (Επειδή αν τον αντιμετωπίσουμε μ’ αυτόν τον τρόπο, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα ξέρουν τι συμβαίνει και μπορεί ακόμα και ν’ αναπτύξουν παρερμηνείες. Η ουσία αυτού του ανθρώπου πρέπει ν’ αποκαλυφθεί και να απογυμνωθεί μέσα από γεγονότα, και μόνο όταν οι άνθρωποι έχουν αποκτήσει διάκριση απέναντί του είναι η κατάλληλη στιγμή να τον εκθέσουμε και να τον αναλύσουμε ή να τον κλαδέψουμε· τότε, όλοι θα καταλάβουν. Αν δεν πρόκειται για άνθρωπο που επιδιώκει την αλήθεια, αλλά δεν προκαλεί αναστάτωση και μπορεί και πάλι να παρέχει κάποια υπηρεσία, τότε θα πρέπει να τον αφήσουμε να παρέχει υπηρεσία. Αν ξέρουμε ότι δεν είναι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια και παρ’ όλα αυτά εξακολουθούμε να τον κλαδεύουμε διαρκώς, αυτό θα επηρεάσει την εκτέλεση του καθήκοντός του.) Ένας τέτοιος τρόπος δράσης δεν έχει αρχές. Όταν αντιμετωπίζεις όσους έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους κι όσους έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα, ακόμη κι αν μέσα από την επαφή μαζί τους και την παρατήρησή τους για μεγάλο χρονικό διάστημα έχεις δει καθαρά την ουσία τους, θα πρέπει να δείξεις κάποια σοφία και να τους αντιμετωπίσεις σύμφωνα με τις αρχές. Δεν υπάρχει πρόβλημα να δείξεις σοφία, αλλά δεν μπορείς να παραβιάσεις τις αρχές. Εμπλέκονται πολλές λεπτομέρειες στην αντιμετώπιση τέτοιων ανθρώπων σύμφωνα με τις αρχές. Μία από αυτές είναι ότι ακόμη κι αν βλέπεις καθαρά ότι πρόκειται για ανθρώπους που αποστρέφονται την αλήθεια, που έχουν την ουσία των διαβόλων, δεν μπορείς πάντα να τους προσάψεις κάτι, να τους περάσεις από κόσκινο για να τους κλαδέψεις ή να τους εκθέτεις σε κάθε ευκαιρία. Δεν θα ξέρουν τι συμβαίνει· θα είναι ανίδεοι και δεν θα ξέρουν γιατί τους κλαδεύεις και τους στοχοποιείς. Μάλιστα, αν το κάνεις αυτό θα επηρεαστεί η εκτέλεση του καθήκοντός τους. Ακόμη κι αν, στα μάτια των άλλων, δεν έχεις άδικο σ’ αυτό που κάνεις ή λες, αν ενεργήσεις μ’ αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο δεν θα πετύχεις κανένα αποτέλεσμα, αλλά θα οδηγηθείς και σε δυσμενείς συνέπειες, κι αυτό δεν συνάδει με τις αλήθεια-αρχές. Επομένως, με όποιο είδος ανθρώπου κι αν έχεις να κάνεις, πρέπει να τον αντιμετωπίζεις σύμφωνα με τις αρχές και με αμεροληψία· μην ενεργείς με βάση τα αισθήματά σου. Δεν υπάρχει πρόβλημα να δείξεις κάποια σοφία, αλλά πρέπει να τον αντιμετωπίζεις σύμφωνα με τις αρχές. Αν ενεργήσεις μ’ αυτόν τον τρόπο, αφενός τηρείται η τάξη και ακολουθούνται οι κανόνες, και είναι λιγότερο πιθανό να προκληθεί διατάραξη, και αφετέρου, αποδεικνύεται ταυτόχρονα ότι έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, ότι δεν βγαίνεις εκτός ελέγχου διαπράττοντας παραπτώματα κι ότι δεν ενεργείς ξεροκέφαλα ή απερίσκεπτα σύμφωνα με τις δικές σου προθέσεις. Πρέπει να έχεις αρχές στην αντιμετώπιση κάθε είδους ανθρώπου. Είτε πρόκειται για διαβόλους, είτε για ζώα, είτε για ανθρώπους, πρέπει να τους αντιμετωπίζεις σύμφωνα με τις αρχές. Πρέπει να είσαι σε θέση να διακρίνεις αυτά τα είδη ανθρώπων και να συλλαμβάνεις τις αρχές αντιμετώπισης των ανθρώπων. Δεν πρέπει να έχεις στρεβλή κατανόηση όσον αφορά αυτό το ζήτημα, έτσι δεν είναι; (Έτσι είναι.) Μην κάνεις τίποτε που προκαλεί διατάραξη. Αν κάνεις κάτι που προκαλεί διατάραξη ή αναστάτωση, τότε είσαι πολύ ηλίθιος· δεν είναι αυτό που θα πρέπει να κάνει ένας άνθρωπος. Είναι κατανοητό; (Είναι κατανοητό.)

Προηγουμένως, συναναστραφήκαμε πάνω στις εκδηλώσεις των ουσιών όσων έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα και όσων έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους, οι οποίοι ανήκουν σε δύο διαφορετικές ταξινομήσεις. Αυτό βοήθησε τους ανθρώπους να δουν ότι παρόλο που όλα τα είδη ανθρώπων έχουν ανθρώπινη εμφάνιση, μπορούν να διακρίνουν τις διαφορές στην ουσία τους και την ταξινόμησή τους μέσα από τις διάφορες στάσεις που έχουν απέναντι στην αλήθεια. Ανεξάρτητα από το πώς είναι η εξωτερική εμφάνιση ενός ανθρώπου —ίσως κάποιος να έχει καλοσχηματισμένα χαρακτηριστικά, να φαίνεται αρκετά εξευγενισμένος και καλόκαρδος ή να φαίνεται μορφωμένος, καλοαναθρεμμένος, άνθρωπος που έχει θέση και χάρη, ή ακόμα και να φαίνεται ότι έχει αξιοπρέπεια, ότι είναι αρκετά σπουδαίος κι όχι ένας συνηθισμένος άνθρωπος— κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά δεν είναι η βάση για τον χαρακτηρισμό της ουσίας του. Όπως κι αν είναι η εξωτερική του εμφάνιση, είτε είναι ψηλός είτε κοντός, είτε παχύς είτε αδύνατος, όποιο κι αν είναι το χρώμα του δέρματός του ή είτε ζει πλούσια είτε φτωχικά, κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά δεν μπορεί να δείξει ποια είναι πραγματικά η ουσία του. Ο χαρακτηρισμός της ουσίας ενός ανθρώπου δεν μπορεί να βασίζεται στα πρότυπα της ανθρώπινης παραδοσιακής κουλτούρας ή σε ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή ούτε μπορεί να βασίζεται σε αποφθέγματα ή διάσημα ρητά αναγνωρισμένων ανθρώπων τα οποία συνοψίζουν οι άνθρωποι στον ρου της ιστορίας ή στις παραπλανητικές δηλώσεις των κομμάτων που κυβερνούν. Πάνω σε τι θα πρέπει, λοιπόν, να βασίζεται; Οι άνθρωποι πρέπει να χρησιμοποιούν ως βάση τα λόγια του Θεού, την αλήθεια που εκφράζει ο Θεός και τις απαιτήσεις που έχει ο Θεός από τους ανθρώπους, για να κρίνουν και να προσδιορίζουν την ουσία των διαφόρων ειδών ανθρώπων. Δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να κρίνει κανείς τους ανθρώπους με βάση την εξωτερική τους εμφάνιση, τα χαρίσματά τους ή τη γνώση που έχουν καταφέρει να συλλάβουν, και σίγουρα δεν θα πρέπει να βασίζεται κανείς στη θέση ενός ανθρώπου ή στον ρόλο που διαδραματίζει στην κοινωνία και ανάμεσα στους ανθρώπους. Όλοι αυτοί οι τρόποι να κρίνει κανείς τους ανθρώπους είναι λανθασμένοι. Θα πρέπει να κρίνει κανείς τους ανθρώπους με βάση τα λόγια του Θεού· μόνο τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Αφενός, θα πρέπει να βασίζεται στην αλήθεια, και αφετέρου, θα πρέπει να βασίζεται στη στάση του κάθε ανθρώπου απέναντι στην αλήθεια και στο κατά πόσο μπορεί να κατανοήσει την αλήθεια. Είναι πιο ακριβές να διακρίνει κανείς την ουσία ενός ανθρώπου και να προσδιορίζει την ταξινόμησή του με βάση την αλήθεια. Είναι σίγουρο ότι δεν θα γίνει λάθος.

Αφού συναναστραφήκαμε πάνω στις εκδηλώσεις αυτών των δύο ειδών ανθρώπων —όσων έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα και όσων έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους— στη συνέχεια πρέπει να συναναστραφούμε πάνω στις εκδηλώσεις όσων έχουν μετενσαρκωθεί από αληθινούς ανθρώπους. Έχουμε φτάσει πλέον στο πιο καίριο σημείο. Όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα έχουν ορισμένες εκδηλώσεις και κάποια χαρακτηριστικά που το δείχνουν αυτό, όπως και όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους. Έχουν, λοιπόν, αντίστοιχες εκδηλώσεις και χαρακτηριστικά και όσοι έχουν μετενσαρκωθεί από ανθρώπους; (Ναι.) Αυτό είναι βέβαιο. Έχουμε αναφέρει κάποιες από τις βασικές εκδηλώσεις και τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης που έχουν οι αληθινοί άνθρωποι. Σήμερα, θα συναναστραφούμε πάνω στις συγκεκριμένες εκδηλώσεις και τα χαρακτηριστικά όσων έχουν μετενσαρκωθεί από ανθρώπους. Εφόσον ταξινομούνται στην κατηγορία των ανθρώπων, προτού ξεκινήσουμε και τυπικά τη συναναστροφή μας, ας σκεφτούμε πρώτα ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά κάποιου που είναι άνθρωπος. Ή, στα πολλά χρόνια που έχεις αλληλεπιδράσει κι έχεις έρθει σε επαφή με ανθρώπους, ποια είναι τα χαρακτηριστικά που έχεις παρατηρήσει σε όσους ταξινομούνται στην κατηγορία των ανθρώπων; Ποιες είναι οι εκδηλώσεις τους; Για πείτε. (Όσοι ταξινομούνται στην κατηγορία των ανθρώπων διαθέτουν συνείδηση και λογική. Για παράδειγμα, αν κάνουν κάτι λάθος ή αδικήσουν κάποιον ή κάνουν κάτι που παραβιάζει την αλήθεια, τους επιπλήττει η συνείδησή τους.) (Οι άνθρωποι αυτού του είδους μπορούν τουλάχιστον να κατανοήσουν την αλήθεια, αγαπούν τα θετικά πράγματα και απεχθάνονται τα αρνητικά πράγματα. Έχουν ορθή συνείδηση και λογική.) Το να μπορεί κανείς να κατανοήσει την αλήθεια είναι ένα σχετικά υψηλό πρότυπο. Προτού έρθουν αντιμέτωποι με την αλήθεια, τι χαρακτηριστικά ανθρώπινης φύσης έχουν οι άνθρωποι αυτού του είδους; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά των πράξεών τους, της ομιλίας τους και του τρόπου με τον οποίο φέρονται και αντιμετωπίζουν τον κόσμο; Ποιες είναι οι εκδηλώσεις και οι αποκαλύψεις κανονικής ανθρώπινης φύσης που εμφανίζουν; Με άλλα λόγια, όταν αλληλεπιδρούν και έρχονται σ’ επαφή με ανθρώπους, ποιες εκδηλώσεις εμφανίζουν που επιτρέπουν στους άλλους να δουν ότι είναι θετικές προσωπικότητες; (Είναι σχετικά ορθολογικοί, είναι καλόκαρδοι, δεν κάνουν πράγματα που εξαπατούν ή βλάπτουν τους άλλους, και δεν έχουν καμία πρόθεση να βλάψουν τους άλλους.) Σκέφτεστε τις θετικές εκδηλώσεις που συνάδουν ως έναν βαθμό με την ανθρώπινη φύση, τις οποίες έχουν στο μυαλό τους οι άνθρωποι ως εκδηλώσεις ενός καλού ανθρώπου. Το να είναι κάποιος καλόκαρδος, να μην εξαπατά ή βλάπτει τους άλλους, να κρατάει τον λόγο του, να έχει αίσθημα ευθύνης, να μπορεί να τα πηγαίνει καλά με τους άλλους, να λαχταρά τα θετικά πράγματα και να απεχθάνεται τα αρνητικά· όλα αυτά είναι κάποιες θετικές εκδηλώσεις της ανθρώπινης φύσης. Υπάρχουν άλλες; (Είναι και το να έχει κανείς πνευματική κατανόηση· να μπορεί να κατανοήσει τα λόγια του Θεού.) Η πνευματική κατανόηση δεν έχει σχέση με την ανθρώπινη φύση, για την οποία μιλάμε αυτήν τη στιγμή. Μιλάμε κυρίως για τις διάφορες απόψεις όσων έχουν ανθρώπινη φύση σε ό,τι αφορά τον χειρισμό ζητημάτων, καθώς και για τις εκδηλώσεις της ουσίας της διαγωγής τους και της αντιμετώπισης των άλλων, τις αρχές τους και τα ελάχιστα πρότυπά τους όσον αφορά τη διαγωγή τους και τις πράξεις τους, και ούτω καθεξής. Οι θετικές εκδηλώσεις της ανθρώπινης φύσης που μπορούν να δουν και να μάθουν οι άνθρωποι είναι λίγες. Φαίνεται ότι πραγματικά σπανίζουν ανάμεσα στο ανθρώπινο είδος εκείνοι που καταλαβαίνουν πώς να φέρονται. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί λένε πως έχουν αποτύχει στον τρόπο με τον οποίο φέρονται. Δείτε πώς ερμηνεύουν τους θετικούς χαρακτήρες οι ηθοποιοί στις ταινίες και στις τηλεοπτικές σειρές: όταν πρόκειται να αποκαλύψουν μια συγκεκριμένη άποψη, μια εκδήλωση ή μια στάση σ’ ένα ζήτημα, οι ηθοποιοί δεν ξέρουν πώς να την ερμηνεύσουν ή πώς να την εκφράσουν, και η κατανόησή τους σ’ αυτό το πεδίο είναι ανύπαρκτη. Αν τους ζητήσεις να υποδυθούν έναν χούλιγκαν, έναν τραμπούκο, ένα αφεντικό της μαφίας, μια πόρνη, μια έκλυτη γυναίκα, έναν διάσημο ή κάποιον σπουδαίο, μπορούν να ερμηνεύσουν πολύ καλά τον ρόλο, υιοθετώντας κάθε χειρονομία, κάθε λέξη και κάθε κίνηση αυτών των ανθρώπων, ακόμη και μία ματιά, με απόλυτη παραστατικότητα και λεπτομέρεια. Μάλιστα, κάποιοι θεατές, αφού τους βλέπουν να ερμηνεύουν έναν αρνητικό ρόλο, πιστεύουν λανθασμένα ότι είναι όντως οι κακοί άνθρωποι της τηλεοπτικής σειράς, κι αν τους συναντήσουν ποτέ, θα θέλουν να τους χτυπήσουν. Κάποιοι θα τους φτύσουν κιόλας. Βλέπετε πόσο παραστατικά ερμήνευσαν τον ρόλο τους; Πραγματικά ενσάρκωσαν αυτόν τον κακό άνθρωπο. Και τι γίνεται όταν πρόκειται να υποδυθούν έναν καλό άνθρωπο; Μπορούν οι άνθρωποι ν’ αντλήσουν κάποια έμπνευση από την ερμηνεία τους, μαθαίνοντας πώς να έχουν ανθρώπινη φύση; Πραγματικά δεν υπάρχουν τέτοιοι ηθοποιοί. Το ανθρώπινο γένος δεν έχει ιδέα πώς να έχει ανθρώπινη φύση. Δεν είναι ανίδεοι μόνο οι σεναριογράφοι και οι σκηνοθέτες, αλλά και το κοινό είναι επίσης ανίδεο· κανένας δεν κατανοεί τι σημαίνει να έχει κάποιος ανθρώπινη φύση. Κι έτσι, απεικονίζεται εντελώς επιφανειακά στις ταινίες και στις τηλεοπτικές σειρές. Για παράδειγμα, όταν ένας ηθοποιός υποδύεται ένα μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος που κλείνει τα μάτια του τη στιγμή πριν πεθάνει, οι θεατές λένε: «Σίγουρα δεν έχει πεθάνει ακόμα. Δεν έχει πληρώσει ακόμα τη συνδρομή του στο κόμμα!» Πράγματι, σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο, ανοίγει τα μάτια του και, τρέμοντας, βγάζει λίγα νομίσματα από την τσέπη του και λέει: «Αυτή είναι η συνδρομή μου στο κόμμα. Δεν μπορώ να χρωστάω στο Κόμμα. Το Κόμμα μπορεί να μείνει ήσυχο. Όταν φτάσω στην άλλη πλευρά, θα παραμείνω πιστός στο Κόμμα, αταλάντευτα, ακόμα και μετά τον θάνατο!» Μόνο τότε πεθαίνει. Έτσι απεικονίζεται στις ταινίες και στις τηλεοπτικές σειρές κάποιος που έχει ανθρώπινη φύση. Στα μάτια του κοινού, στην πραγματικότητα είναι κάτι εντελώς ανούσιο. Τέτοιοι άνθρωποι δεν υπάρχουν στην αληθινή ζωή και είναι πολύ δύσκολο να το πετύχουν αυτό οι άνθρωποι. Επομένως, το ανθρώπινο γένος πολύ απλά δεν κατανοεί τι είναι αληθινή ανθρώπινη φύση, και είναι πολύ δύσκολο να προσδιορίσει το πρότυπό της. Είτε το πρότυπο τίθεται πολύ ψηλά και είναι εντελώς ανούσιο είτε οι άνθρωποι είναι ανίδεοι και το θέτουν αυθαίρετα. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ απλή η ανθρώπινη φύση που έχει ένας αληθινός άνθρωπος. Με ποιον τρόπο είναι απλή; Είναι κάτι εφικτό, κάτι που μπορείς να καταφέρεις. Τι σημαίνει ότι είναι κάτι εφικτό; Σημαίνει ότι είναι πολύ πρακτικό, πολύ αληθινό, πολύ αντικειμενικό και καθόλου ανούσιο. Επειδή είναι πολύ αντικειμενικό και πρακτικό, οι άνθρωποι θεωρούν ότι είναι πολύ συνηθισμένο κι ότι δεν είναι καθόλου άξιο λόγου, πόσο μάλλον ότι αυτές οι εκδηλώσεις είναι αυτό που θα πρέπει να επιδεικνύει το ανθρώπινο γένος. Αυτό το ανθρώπινο γένος υποστηρίζει πράγματα που είναι μεγαλόπρεπα, ανώτερα και εντυπωσιακά. Πολλοί άνθρωποι όχι μόνο δεν διαθέτουν τις εκδηλώσεις της αληθινής ανθρώπινης φύσης, αλλά τις απεχθάνονται κιόλας, επειδή οι εκδηλώσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης είναι πολύ πρακτικές, πολύ συνηθισμένες, πολύ κοινότοπες, και αντ’ αυτού επιδιώκουν και λατρεύουν τη γνώση. Μ’ αυτόν τον τρόπο, έχει διαμορφωθεί μια πονηρή τάση σε ολόκληρη την κοινωνία, μια τάση που απεχθάνεται και περιφρονεί τις εκδηλώσεις ενός αληθινού ανθρώπου. Ακόμη και κάποιος που πραγματικά έχει ανθρώπινη φύση δεν θεωρεί ότι με αυτό το φέρσιμο είναι αληθινός άνθρωπος ή έχει ανθρώπινη φύση. Αντιθέτως, επιζητεί να γίνει ο δήθεν ευγενής και εξαιρετικός άνθρωπος που υποστηρίζουν οι πονηρές τάσεις της κοινωνίας. Αυτό ακυρώνει και αποκρύπτει την ανθρώπινη φύση-ουσία όσων έχουν ανθρώπινη φύση. Τι σημαίνει εδώ «αποκρύπτει»; Σημαίνει ότι κανένας δεν σε θεωρεί άτομο με ανθρώπινη φύση. Σημαίνει πως ό,τι κι αν κάνεις, οι άλλοι σε αποκλείουν και σε περιφρονούν κι ότι ανάμεσα στους ανθρώπους δεν έχεις κανένα περιθώριο ν’ αξιοποιήσεις τα ταλέντα σου, κανένα περιθώριο να μιλήσεις και καμία ευκαιρία να εφαρμόσεις στην πράξη τα προτερήματά σου. «Ακυρώνει» σημαίνει ότι η κανονική ανθρώπινη φύση σου πολύ απλά δεν θεωρείται άξια λόγου ανάμεσα στο διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος. Το να έχει κανείς ανθρώπινη φύση δεν είναι κάτι που υποστηρίζουν οι άνθρωποι. Τι υποστηρίζουν; Υποστηρίζουν το να χαϊδεύει κανείς τα αυτιά του κόσμου, να είναι καταφερτζής, να κολακεύει και να καλοπιάνει τους άλλους, να ψεύδεται και να εξαπατά, να μπορεί να πει τα πάντα όσο αηδιαστικά γλυκανάλατα κι αν είναι ή αντίθετα με αυτό που νιώθει πραγματικά. Σ’ αυτήν την κοινωνία, αν λες την αλήθεια δεν πρόκειται να καταφέρεις τίποτα. Όσο καλή κι αν είναι η ανθρώπινη φύση σου, αυτή η κοινωνία δεν την υποστηρίζει και θα την ακυρώσει. Αν λες κάποια θετικά, δίκαια ή έντιμα πράγματα ή κάποια λόγια που σου υπαγορεύει η συνείδησή σου, αν λες κάποια ορθολογικά πράγματα ενώ καταλαμβάνεις τη θέση που σου αναλογεί, θα σε αποκλείσουν, θα σε ακυρώσουν και θα σε απαξιώσουν. Μάλιστα, είναι και κάποιοι που θα σε περιγελάσουν, θα σε γελοιοποιήσουν, θα σε εξευτελίσουν κι έπειτα θα συγκεντρώσουν όλες τις μοχθηρές δυνάμεις και όλα τα μέσα για να σου επιτεθούν και να σε εξοστρακίσουν, κάνοντάς σε τελικά να μην έχεις τα μούτρα να εμφανιστείς από την ντροπή σου, κάνοντάς σε να αρνηθείς τον εαυτό σου. Θα καταλήξεις να σκέφτεσαι: «Δεν κάνω για τίποτα, δεν μπορώ να προσαρμοστώ στις τάσεις της κοινωνίας ούτε σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Δεν ξέρω πώς να συνωμοτώ, δεν μπορώ να μηχανεύομαι σχέδια ή τεχνάσματα, οπότε μου είναι πολύ δύσκολο να επιβιώσω ανάμεσα σ’ αυτούς τους ανθρώπους». Αρχίζεις να νιώθεις πολύ κατώτερος, θεωρώντας ότι είσαι ανίκανος να ενταχθείς σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, είσαι ανίκανος να αφομοιώσεις τις φιλοσοφίες τους για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, τις μεθόδους και τα μέσα με τα οποία χειρίζονται τα ζητήματα, καθώς και τον τρόπο επιβίωσής τους. Αφού έχεις ακυρωθεί από αυτήν την πονηρή τάση κι αυτούς τους κακούς ανθρώπους, αρνείσαι την ίδια σου την ανθρώπινη φύση κι έπειτα προσπαθείς με κάθε δυνατό μέσο να προσαρμοστείς σ’ αυτούς, να τους ακολουθήσεις, να ενταχθείς στην κοινωνία, να ενταχθείς σ’ αυτούς τους κακούς ανθρώπους και να ενταχθείς σ’ αυτήν την πονηρή τάση. Προσπαθείς ν’ αντιγράψεις τον τρόπο με τον οποίο οι άλλοι χρησιμοποιούν τεχνάσματα, ίντριγκες και μηχανορραφίες, και παράλληλα προσπαθείς ν’ αντιγράψεις τον τρόπο με τον οποίο οι άλλοι λένε κολακείες, αηδιαστικά γλυκανάλατα λόγια και λόγια που είναι αντίθετα με τα πραγματικά τους αισθήματα. Αλλά όπως κι αν προσπαθείς ν’ αντιγράψεις αυτά τα πράγματα και όση προσπάθεια κι αν καταβάλλεις, σε τελική ανάλυση νιώθεις ότι αυτά δεν είναι τα λόγια που θέλεις να λες ούτε τα πράγματα που θέλεις να κάνεις. Κάθε λέξη που λες είναι αντίθετη με τα πραγματικά σου αισθήματα και κάθε σου πράξη σε κάνει να νιώθεις ότι σε επιπλήττει η συνείδησή σου· νιώθεις ότι δεν είναι αυτό που θα πρέπει να λες ή να κάνεις. Ζεις έτσι καθημερινά, φορώντας μια μάσκα. Παρόλο που φαίνεται ότι από πλευράς συμπεριφοράς, ομιλίας ή κάποιων σκέψεων και απόψεων έχεις ενταχθεί σ’ αυτήν την πονηρή τάση και σ’ αυτό το διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος, βαθιά μέσα σου, νιώθεις πόνο, καταπίεση και πικρία. Αφού βιώσεις μια τέτοια εμπειρία ζωής, αρχίζεις να λαχταράς την έντιμη και δίκαιη αντιμετώπιση, τα θετικά πράγματα και το φως. Ποια χαρακτηριστικά, λοιπόν, έχει στην ανθρώπινη φύση του ένας τέτοιος άνθρωπος, που του επιτρέπουν να έχει τέτοια αισθήματα και τέτοιες εμπειρίες ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους και στις πονηρές τάσεις; Στην πραγματικότητα, είναι πολύ απλά τα πράγματα: Όταν ένας άνθρωπος διαθέτει την ανθρώπινη φύση-ουσία της συνείδησης και της λογικής, θα έχει τέτοιες εμπειρίες όσο ζει ανάμεσα στους ανθρώπους.

Η συνείδηση και η λογική είναι τα δύο πιο θεμελιώδη πράγματα που πρέπει να διαθέτουν όσοι έχουν ανθρώπινη φύση. Παρόλο που έχουμε αναλύσει αυτά τα δύο πράγματα ξανά και ξανά, είναι εξαιρετικά σημαντικά για τους ανθρώπους και παράλληλα αποτελούν τα πιο σημαντικά κριτήρια με βάση τα οποία αξιολογείται αν κάποιος ταξινομείται ως άνθρωπος. Σε τι αναφέρεται συγκεκριμένα η συνείδηση; Έχω πει παλιότερα ότι η συνείδηση είναι μια ικανότητα που δημιουργείται στην καρδιά ενός ανθρώπου και έχει ορισμένες απαιτήσεις από αυτόν, ενώ εκδηλώνεται κυρίως στις αρχές με τις οποίες φέρεται και στα ελάχιστα πρότυπα διαγωγής του. Συγκεκριμένα, οι πεποιθήσεις ενός ανθρώπου για τον τρόπο με τον οποίο φέρεται, οι αρχές με βάση τις οποίες φέρεται και αντιμετωπίζει τον κόσμο και οι αποκαλύψεις της ανθρώπινης φύσης του μπορούν να αποδείξουν αν έχει συνείδηση ή όχι. Μόλις τώρα, όταν ρώτησα σε τι αναφέρεται συγκεκριμένα η συνείδηση, δεν μπορέσατε ν’ απαντήσετε. Εστιάζετε μόνο σε ό,τι θεωρείτε ότι αποτελεί βαθυστόχαστη αλήθεια, αλλά νομίζετε ότι τέτοιου είδους αλήθειες είναι πολύ μικρές, πολύ συνηθισμένες και πολύ ασήμαντες για να είναι άξιες λόγου, οπότε πολύ απλά δεν τους δίνετε καμία σημασία και δεν τις παίρνετε στα σοβαρά. Αν κάποιος έχει συνείδηση, αυτό σημαίνει ότι η ανθρώπινη φύση του διαθέτει δύο χαρακτηριστικά: Το ένα είναι η εντιμότητα και το άλλο είναι η καλοσύνη. Μπορεί να μην είσαι σε θέση να καταλάβεις από την εξωτερική εμφάνιση κάποιου αν είναι καλοσυνάτος ή όχι, αλλά αν ένας άνθρωπος είναι καλόκαρδος, θα το ξέρεις μόλις έρθεις σ’ επαφή μαζί του. Ποια είναι η βάση με την οποία αξιολογείται αν κάποιος είναι έντιμος; Είναι οι αρχές με τις οποίες φέρεται και αντιμετωπίζει τον κόσμο. Αν ένας άνθρωπος είναι πονηρός, πανούργος, ύπουλος, έχει εμπειρία από τα εγκόσμια και είναι ραδιούργος και αινιγματικός στον τρόπο με τον οποίο φέρεται και αντιμετωπίζει τον κόσμο, τότε σίγουρα δεν είναι έντιμος. Αν ο τρόπος με τον οποίο φέρεται και αντιμετωπίζει τον κόσμο είναι πολύ απλός, πολύ άμεσος, πολύ ευθύς, αν μιλάει πολύ ξεκάθαρα στους άλλους, αν δεν επιδίδεται σε ατιμίες ή δόλιες πράξεις όταν αλληλεπιδρά με τους άλλους, αν μιλάει και ενεργεί χωρίς ψεύδη —λέγοντας το μαύρο μαύρο και το άσπρο άσπρο και ξεχωρίζοντας πολύ καθαρά αυτά τα πράγματα— αν μπορεί να ακολουθεί τα θετικά πράγματα και δεν συμβιβάζεται με τις κακές δυνάμεις, τότε αυτός ο άνθρωπος είναι αρκετά έντιμος. Αν ένας άνθρωπος είναι ταυτόχρονα και έντιμος και καλοσυνάτος, τότε έχει συνείδηση, διαθέτει τα ελάχιστα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης. Άλλο ένα χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης είναι η λογική. Η λογική είναι άλλος ένας όρος κι ένα θέμα που συζητάμε συχνά, αλλά κανένας δεν έχει ορίσει ποτέ με σαφήνεια τι είναι η λογική. Τι περιλαμβάνεται στη λογική και τι είδους εκδηλώσεις δείχνουν ότι κάποιος έχει λογική; Σας είναι ξεκάθαρο αυτό; Στους περισσότερους ανθρώπους δεν είναι πολύ ξεκάθαρο· η κατανόησή τους σ’ αυτό το πεδίο εξακολουθεί να είναι σχετικά συγκεχυμένη. Τι σημαίνει, λοιπόν, να έχει κανείς λογική; Σημαίνει να μπορεί να λέει αυτό που πρέπει να λεχθεί και να κάνει αυτό που πρέπει να γίνει, υιοθετώντας τη σωστή οπτική· αυτό σημαίνει να έχει κανείς λογική. Αν έχεις ανθρώπινη φύση, τότε τα λόγια και οι πράξεις σου θα έχουν μέτρο. Θα ξέρεις ποια λόγια πρέπει να πεις, ποια πράγματα πρέπει να κάνεις, ποια θα πρέπει να είναι η οπτική σου όταν λες αυτά τα λόγια και ποιον τρόπο ομιλίας πρέπει να χρησιμοποιήσεις για να εκφράσεις ένα συγκεκριμένο ζήτημα, στο πλαίσιο του εκάστοτε περιβάλλοντος και με βάση την ταυτότητά σου και τη θέση σου. Θα έχεις μέσα σου πρότυπα και μέτρο γι’ αυτά τα πράγματα. Με άλλα λόγια, η λογική σου θα μπορεί να ρυθμίζει τα λόγια και τη συμπεριφορά σου, με αποτέλεσμα να είναι κατάλληλα, έτσι ώστε προς τα έξω να φαίνονται στους άλλους ορθολογικά και μετρημένα, ενώ τα λόγια και οι πράξεις σου θα είναι απολύτως σωστά και θα είναι εποικοδομητικά για τους άλλους. Ανεξάρτητα από το αν τα λόγια που λες και τα πράγματα που κάνεις είναι ή δεν είναι εντελώς κατάλληλα με βάση το επίπεδό σου, τη μόρφωσή σου ή την ηλικία σου, αν μη τι άλλο, θα έχεις όρια μέσα σου, ένα πρότυπο που σε διατηρεί υπό έλεγχο, επιτρέποντάς σου να μιλάς και να ενεργείς με ορθολογισμό. Αυτό σημαίνει να έχει κανείς λογική. Με όποιον κι αν έρχεται αντιμέτωπος ένας άνθρωπος που έχει λογική —με κάποιον πλούσιο ή φτωχό, με κάποιον που έχει ή δεν έχει θέση— σε κάθε περίπτωση, τα λόγια και οι πράξεις του δεν περιορίζονται από το αν είναι καλοδιάθετος ή κακοδιάθετος ούτε λαμβάνει υπόψη κατά πόσο ένα ζήτημα είναι ωφέλιμο για τον ίδιο ή όχι· έχει πάντα αυτοσυγκράτηση μέσα του, ένα πρότυπο ή ένα όριο που τον ρυθμίζει. Δεν πρόκειται να ξεστομίσει σκοπίμως διαστρεβλωμένα επιχειρήματα ούτε πρόκειται να είναι παράλογα προβληματικός. Ακόμη κι αν μερικές φορές θυμώνει και μέσα του βγαίνει εκτός εαυτού και δεν επιλέγει πολύ κατάλληλα λόγια, τα πράγματα που λέει δεν αποτελούν διαστρεβλωμένα επιχειρήματα ή πλάνες, αλλά είναι ευπρεπή και στέκουν. Τι σημαίνει «στέκουν»; Σημαίνει ότι ακόμη κι αν αυτά που λέει δεν συνάδουν απαραιτήτως με την αλήθεια, στα μάτια των περισσότερων ανθρώπων αυτό το «σκεπτικό» μπορεί να έχει βάση· αναγνωρίζεται γενικά ως κάτι σωστό και κανένας δεν αντιτίθεται σ’ αυτό. Ένας τέτοιος άνθρωπος έχει λογική.

Έχουμε εξηγήσει ξεκάθαρα αυτές τις δύο πτυχές, τη συνείδηση και τη λογική. Οι κύριες εκδηλώσεις που δείχνουν ότι κάποιος έχει ανθρώπινη φύση είναι οι εξής δύο: Η μία είναι να έχει συνείδηση και η άλλη είναι να έχει λογική. Πείτε Μου, είναι ανούσιες αυτές οι δύο πτυχές; (Όχι.) Δεν είναι πολύ αληθινές; (Ναι.) Είναι πολύ αληθινές και δεν είναι ανούσιες. Γιατί, λοιπόν, το ανθρώπινο γένος δεν τις υποστηρίζει; Επειδή ένας άνθρωπος με συνείδηση έχει εντιμότητα και καλοσύνη, και ανάμεσα στις πονηρές τάσεις και στο κακό, διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος οι έντιμοι και καλοσυνάτοι άνθρωποι θεωρούνται απωθητικοί, καθώς και εξαιρετικά ασήμαντοι· τους περιφρονούν όλοι. Μάλιστα, αν είσαι έντιμος και καλοσυνάτος άνθρωπος, στην πραγματικότητα θα σε ανακρίνουν κιόλας: «Σε τι ωφελεί να είσαι έντιμος και καλοσυνάτος; Έχεις γνώσεις; Έχεις κοινωνική θέση; Έχεις κύρος ή δύναμη στην κοινωνία;» Εσύ λες: «Δεν έχω ούτε κύρος ούτε δύναμη· είμαι απλώς ένας κάπως έντιμος και καλοσυνάτος άνθρωπος». Οι άλλοι θα σε περιγελούν και θα σε απορρίπτουν. Στα δικά τους μάτια, δεν αποτελεί κεφάλαιο το γεγονός ότι έχεις συνείδηση κι ότι είσαι έντιμος και καλοσυνάτος· χωρίς γνώσεις, θέση και κύρος ή δύναμη, δεν πρόκειται να καταφέρεις τίποτα στην κοινωνία. Λένε: «Έχεις συνείδηση· πόσο, όμως, αξίζει η συνείδηση; Τι μπορείς να κάνεις; Μπορείς να χρησιμοποιήσεις ίντριγκες και δολοπλοκίες ή να εξαπατήσεις τους άλλους; Μπορείς να κερδίσεις την καρδιά των ανθρώπων και να εξαγοράσεις την εύνοιά τους;» Δεν μπορείς να κάνεις τίποτε από αυτά. Αν έχεις συνείδηση, αν έχεις εντιμότητα και καλοσύνη —αυτές τις δύο πτυχές της ανθρώπινης φύσης— τότε δεν θα ενδιαφέρεσαι γι’ αυτά τα πράγματα που υπάρχουν στις πονηρές τάσεις της κοινωνίας, δεν θ’ ακολουθείς αυτές τις τάσεις, οπότε δεν πρόκειται να καταφέρεις τίποτα στην κοινωνία και θα εξοστρακιστείς. Γιατί θα εξοστρακιστείς; Επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι λατρεύουν τις πονηρές τάσεις και οι πονηρές τάσεις έχουν γίνει το κυρίαρχο ρεύμα στην κοινωνία· αν ενεργείς σύμφωνα με τη συνείδησή σου και χειρίζεσαι τα πράγματα με αμεροληψία σε όλα τα ζητήματα, τότε οι άλλοι θα σε θεωρούν απροσάρμοστο και θα σε αποκλείουν. Αν, μέσα στην εκκλησία, μπορείς να βασίζεσαι στη συνείδησή σου και ν’ ακολουθείς τις αλήθεια-αρχές στα λόγια και στις πράξεις σου και τολμάς να εκθέτεις και να αναλύεις τους κακούς ανθρώπους, τότε όσοι είναι των διαβόλων θα χάσουν το έρεισμά τους και θ’ αποκαλυφθούν· οι ίντριγκες και οι δολοπλοκίες τους, καθώς και η σατανική τους φύση που μισεί την αλήθεια, θα απογυμνωθούν εντελώς. Επομένως, αυτοί οι άνθρωποι που είναι των διαβόλων φοβούνται ιδιαίτερα όταν υπάρχουν στην εκκλησία εκείνοι που ακολουθούν τις αλήθεια-αρχές. Όποτε βλέπουν κάποιον που κατανοεί την αλήθεια, τον αποκλείουν και τον καταπιέζουν, επειδή φοβούνται πολύ ότι όσοι κατανοούν την αλήθεια θα υψώσουν το ανάστημά τους και θα τους εκθέσουν, με αποτέλεσμα ν’ αποκαλυφθούν και να αποκλειστούν. Η σατανική τους φύση τους ωθεί να ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο. Στον οίκο του Θεού, όσοι είναι των διαβόλων δεν μπορούν να παραμείνουν ακλόνητοι, ακριβώς επειδή στον οίκο του Θεού η αλήθεια είναι αυτή που κατέχει δύναμη, ο Θεός είναι Εκείνος που κατέχει δύναμη. Όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά στον άπιστο κόσμο. Επειδή ο αθεϊσμός και οι πονηρές τάσεις κυριαρχούν σ’ αυτόν τον κόσμο, όσοι έχουν ανθρώπινη φύση δεν μπορούν να βρουν το έρεισμά τους ανάμεσα στις πονηρές τάσεις και ανάμεσα στο κακό, διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος. Στο μεταξύ, όσοι χρησιμοποιούν αδυσώπητες, ύπουλες και πανούργες τακτικές είναι συχνά οι ηγέτες, οι διακεκριμένοι άνθρωποι, η δήθεν ελίτ ανάμεσα στους ανθρώπους. Κάποιος που έχει ανθρώπινη φύση, ανεξάρτητα από το επίπεδό του, τα χαρίσματα, τα προτερήματα ή τα ταλέντα του, αποκλείεται και δεν έχει καμία ευκαιρία να εξελιχθεί. Εφόσον μιλάει με εντιμότητα ή χειρίζεται τα ζητήματα με αμεροληψία, αυτοί οι κακοί άνθρωποι και οι διάβολοι θα τον βασανίζουν. Επομένως, αυτό το κακό ανθρώπινο γένος, που είναι των διαβόλων, απαξιώνει τη συνείδηση· μόνο όσοι έχουν ανθρώπινη φύση διαθέτουν συνείδηση. Όσο για τη λογική, η εκδήλωση που δείχνει ότι κάποιος έχει λογική είναι πως ό,τι κι αν του συμβεί, μπορεί να το αντιμετωπίσει ορθολογικά, να μιλάει και να ενεργεί δίκαια· δεν πρόκειται να ενεργήσει με βάση τα αισθήματά του ή το κύρος ή τη θέση του και δεν πρόκειται ν’ ανταγωνιστεί ή να περιορίσει τους άλλους. Μπορεί ν’ αντιμετωπίζει ορθολογικά ένα ζήτημα: Αν είναι σωστό, είναι σωστό· αν είναι λάθος, είναι λάθος· αν είναι δίκαιο, είναι δίκαιο· αν είναι άδικο, είναι άδικο. Αξιολογεί τα πράγματα με αμεροληψία και ενεργεί δίκαια, σύμφωνα με τις αρχές, ενώ δεν ξεπερνάει τα ηθικά όρια της ανθρώπινης φύσης. Αυτή είναι η εκδήλωση που δείχνει ότι έχει λογική. Αυτά τα δύο πράγματα, η συνείδηση και η λογική, δεν στέκουν στην κοινωνία, και ιδίως στις κακές χώρες και ανάμεσα στις πονηρές τάσεις, όπου ακόμη περισσότερο δεν στέκουν και είναι έωλα. Ωστόσο, η συνείδηση και η λογική είναι ακριβώς τα δύο κύρια χαρακτηριστικά που διαθέτει η κανονική ανθρώπινη φύση, ενώ παράλληλα είναι και τα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει το ανθρώπινο γένος. Μόνο όταν διαθέτεις αυτά τα δύο χαρακτηριστικά είσαι αληθινός άνθρωπος. Αν έχεις συνείδηση και ανθρώπινη φύση, τότε, αν μη τι άλλο, θα είσαι ιδιαίτερα πειθαρχημένος στον τρόπο με τον οποίο φέρεσαι και θα μπορείς ν’ αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους με σχετικά δίκαιο τρόπο. Όπως κι αν είναι η σχέση σου με κάποιον ή ακόμη κι αν σ’ έχει πληγώσει, μπορείς να τον αντιμετωπίσεις σωστά και να τον αξιολογήσεις αντικειμενικά. Αυτό είναι εντιμότητα, ένα χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης. Επιπλέον, αν έχεις καλοσύνη, άλλο ένα χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης, τότε θα έχεις ένα ορισμένο όριο όταν αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους ή ενεργείς, κι αυτό μπορεί να σε συγκρατεί ώστε να μη μιλάς και να μην ενεργείς ενάντια στη συνείδησή σου. Για παράδειγμα, οι κακοί άνθρωποι λένε μονίμως διαστρεβλωμένα λόγια και ξεστομίζουν διαστρεβλωμένα επιχειρήματα, αντιστρέφοντας το μαύρο και το άσπρο και διαστρεβλώνοντας τα γεγονότα. Κρατάνε κακία σε όποιον είναι επιζήμιος γι’ αυτούς ή σε όποιον τους έχει πληγώσει ή τους έχει στοχοποιήσει, και προσπαθούν να σκεφτούν κάθε δυνατό τρόπο για να βρουν ευκαιρίες να τον βασανίσουν και να του το ανταποδώσουν. Όμως, κάποιος που έχει ανθρώπινη φύση, επειδή έχει εντιμότητα και καλοσύνη, που είναι στοιχεία της συνείδησης, ακόμη κι αν τον έχει βλάψει ή εξαπατήσει ένας άνθρωπος και θέλει να του το ανταποδώσει και να τον εκδικηθεί, και σε στιγμές παρορμητικότητας ίσως πει κάτι σκληρό όπως «Τον μισώ από τα βάθη της ψυχής μου!», όταν του παρουσιαστεί μια αληθινή ευκαιρία να πάρει εκδίκηση, η καρδιά του μαλακώνει και υποχωρεί· δεν μπορεί να πείσει τον εαυτό του να το κάνει, δεν του πάει η καρδιά να το κάνει. Και μετά από λίγο, δεν μπορεί πλέον ν’ αφήσει αυτό το μίσος να τον κυριεύσει. Έτσι είναι ένας καλοσυνάτος άνθρωπος. Αν κάποιος σ’ έχει εξαπατήσει ή βλάψει κι έχεις την ευκαιρία να πάρεις εκδίκηση, μια ευκαιρία να δεις τον εχθρό σου να υποστεί τιμωρία και αντίποινα, θα μπορούσες να αναλάβεις δράση και να κάνεις πράγματα για να του το ανταποδώσεις; Όταν νιώθεις αγανάκτηση, μπορεί να πεις «Σίγουρα θα του το ανταπέδιδα! Είναι εντελώς φρικτός και αδυσώπητος!» Όταν, όμως, έρχεται πραγματικά μια ευκαιρία για εκδίκηση, δεν σου πάει η καρδιά να το κάνεις. Θα πεις: «Ξέχασέ το· πέρασε πολύς καιρός από τότε. Ας βάλω ένα τέλος σε όλο αυτό». Δεν θα το επιδιώκεις ασταμάτητα ούτε θα επιμένεις να δεις τον εχθρό σου να τιμωρείται ή να έχει κάποιο κακό τέλος. Δεν θα ζεις με μίσος διαρκώς στην καρδιά σου· μετά από λίγο, το μίσος θα διαλυθεί. Αυτή είναι η εκδήλωση που δείχνει ότι έχεις καλοσυνάτη καρδιά. Η καλοσύνη είναι μια χαρακτηριστική εκδήλωση κάποιου που έχει συνείδηση, και παράλληλα είναι ένα χαρακτηριστικό όσων ταξινομούνται ως άνθρωποι. Ασφαλώς, στα μάτια κάποιων, η καλοσύνη είναι αδυναμία. Μάλιστα, κάποιοι άπιστοι μπορεί να νομίζουν ότι είσαι άβουλος και να σε τσιγκλάνε κιόλας, λέγοντας: «Πρέπει να είσαι αδυσώπητος και ψυχρός. Όταν έρχεται μια ευκαιρία για εκδίκηση, πρέπει να ανταποδίδεις με το ίδιο νόμισμα, να καθυποτάσσεις εσύ ο ίδιος τον εχθρό σου και να τον σκοτώνεις με τα ίδια σου τα χέρια». Όμως, εσύ συλλογίζεσαι: «Αν σκοτώσω τον εχθρό μου με τα ίδια μου τα χέρια, δεν θα κάνω κακό; Δεν με επηρεάζει η ύπαρξή του στη ζωή· απλώς ένα συγκεκριμένο πράγμα που έκανε ξεπέρασε τα όρια και με πλήγωσε, αλλά όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν». Με τον καιρό, ανακαλύπτεις ότι δεν τον μισείς πια. Κάποιοι άνθρωποι λένε ότι είσαι πολύ δειλός, ότι δεν είσαι αρκετά αδυσώπητος. Κι εσύ ο ίδιος το βρίσκεις αυτό ακατανόητο: «Εγώ γιατί δεν μπορώ να είμαι αδυσώπητος; Γιατί είμαι πάντα επιεικής απέναντι στους εχθρούς μου και δεν μπορώ να κρατήσω κακία;» Στα μάτια κάποιων, το να έχει κανείς καλοσυνάτη καρδιά είναι μια αδυναμία της ανθρώπινης φύσης. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι ένα χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης, σωστά; (Σωστά.)

Δεν θα μπούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες για τη συνείδηση και τη λογική, αυτά τα δύο σημαντικά συστατικά των χαρακτηριστικών της ανθρώπινης φύσης. Ας μιλήσουμε για δύο άλλες, τις πιο συγκεκριμένες πτυχές που παραβλέπονται με τη μεγαλύτερη ευκολία ή που δεν λαμβάνονται ποτέ υπόψη. Αν πούμε απλώς ότι κάποιος έχει τη συνείδηση και τη λογική της ανθρώπινης φύσης, αυτό φαίνεται σχετικά γενικό· θα είναι πολύ δύσκολο να προσδιοριστεί τι έχει κάνει ένας άνθρωπος ή ποιες εκδηλώσεις εμφανίζει που δείχνουν ότι έχει πραγματικά συνείδηση και λογική και θα είναι δύσκολο να αξιολογηθεί αν όντως έχει κανονική ανθρώπινη φύση. Επομένως, δεν θα συναναστραφούμε από την οπτική γωνία των συγκεκριμένων εκδηλώσεων της συνείδησης και της λογικής, αλλά από δύο άλλες πτυχές. Με άλλα λόγια, αν κάποιος έχει ανθρώπινη φύση-ουσία, τότε αφενός μπορεί να διακρίνει το σωστό από το λάθος και αφετέρου ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Το αν κάποιος διαθέτει αυτές τις δύο πτυχές αρκεί για να φανεί αν διαθέτει συνείδηση και λογική. Αυτός είναι ένας πιο συγκεκριμένος τρόπος ν’ αναλύσει κανείς αν η ανθρώπινη φύση κάποιου διαθέτει συνείδηση και λογική. Μόνο όταν κάποιος διαθέτει αυτές τις δύο πτυχές —δηλαδή όταν μπορεί να διακρίνει το σωστό από το λάθος και όταν ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος— φαίνεται πραγματικά ότι έχει τη συνείδηση και τη λογική της ανθρώπινης φύσης. Αν δεν διαθέτει αυτές τις δύο πτυχές, τότε ο ισχυρισμός του ότι έχει συνείδηση και λογική είναι ψευδής και δεν συνάδει με τα γεγονότα. Ας δούμε πρώτα την ικανότητα να διακρίνει κανείς το σωστό από το λάθος. Να «διακρίνει» σημαίνει να καταλαβαίνει, να ξέρει, να έχει επίγνωση και να κατανοεί. Τι σημαίνει «σωστό και λάθος»; Το σωστό και το λάθος αναφέρονται στα θετικά πράγματα και στα αρνητικά πράγματα. Τι σημαίνει, λοιπόν, να ξέρει κανείς τι είναι σωστό και τι είναι λάθος; Για παράδειγμα: «Ο Θεός δημιούργησε το ανθρώπινο γένος». Είναι σωστή ή λανθασμένη αυτή η δήλωση; (Είναι σωστή.) «Το ανθρώπινο γένος εξελίχθηκε από τους πιθήκους». Είναι σωστή ή λανθασμένη αυτή η δήλωση; (Λανθασμένη.) Αν μπορείς να διακρίνεις και να κρίνεις ποιες απόψεις είναι σωστές και ποιες είναι λανθασμένες, αυτό σημαίνει ότι ξέρεις τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Οι διάβολοι λένε: «Το ανθρώπινο γένος εξελίχθηκε από τους πιθήκους». Εσύ, αφού το ακούσεις αυτό, λες: «Αυτό δεν είναι σωστό. Ο Θεός δημιούργησε το ανθρώπινο γένος». Τότε, σ’ αυτό το ζήτημα δεν είσαι μπερδεμένος και ξέρεις τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Υπάρχει, λοιπόν, κάποια διαφορά ανάμεσα στο σωστό και στο λάθος, στο δίκαιο και στο άδικο; (Ναι.) «Ο Θεός έχει την κυριαρχία πάνω στο πεπρωμένο όλου του ανθρώπινου γένους». Είναι σωστή ή λανθασμένη αυτή η δήλωση; (Είναι σωστή.) «Το ανθρώπινο γένος έχει τον έλεγχο του πεπρωμένου του». Είναι σωστή ή λανθασμένη αυτή η δήλωση; (Λανθασμένη.) «Το πόσο ζει ένας άνθρωπος εξαρτάται από το πώς φροντίζει τον εαυτό του και διατηρεί την υγεία του». Είναι σωστή ή λανθασμένη αυτή η δήλωση; (Λανθασμένη.) «Ο Θεός ορίζει τη διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου». Είναι σωστό ή λάθος; (Σωστό.) Τώρα γνωρίζετε τι σημαίνει να ξέρει κανείς τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Ας δούμε, λοιπόν, τι σημαίνει να διακρίνει κανείς το σωστό από το λάθος. Σε τι είπαμε πριν από λίγο ότι αναφέρεται «το σωστό και το λάθος»; (Στα θετικά πράγματα και στα αρνητικά πράγματα.) Για παράδειγμα, το να είναι κάποιος έντιμος· είναι θετικό ή αρνητικό πράγμα; (Είναι θετικό πράγμα.) Και η φράση «Το χρήμα κάνει τον κόσμο να γυρίζει»; (Αυτό είναι αρνητικό πράγμα.) Ποιος μπορεί να δώσει ένα άλλο παράδειγμα; (Είναι απολύτως φυσικό και δικαιολογημένο οι άνθρωποι να λατρεύουν τον Θεό. Αυτό είναι θετικό πράγμα.) Τότε τι είναι να καίει κανείς λιβάνι και να λατρεύει τον Βούδα; (Αυτό είναι αρνητικό πράγμα.) Το να αναζητά κανείς την αλήθεια όταν ενεργεί. (Αυτό είναι θετικό πράγμα.) Το να ακολουθεί κάποιος τη δική του βούληση και να παίρνει μονομερώς αποφάσεις σε ό,τι κάνει. (Αυτό είναι αρνητικό πράγμα.) Ξέρεις ποια πράγματα είναι θετικά και ποια είναι αρνητικά και μπορείς επίσης να κρίνεις ποιες απόψεις είναι σωστές και ποιες είναι λανθασμένες· αυτό σημαίνει ότι είσαι σε θέση να διακρίνεις το σωστό από το λάθος κι ότι ξέρεις τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Αν έχεις αυτήν τη διορατικότητα κι αυτήν την κατανόηση, καθώς και την ικανότητα να διακρίνεις μέσα σου αυτά τα πράγματα, τότε αυτό υποδηλώνει ότι έχεις την ιδιότητα της ανθρώπινης φύσης. Αν κάποιος είναι σε θέση να διακρίνει το σωστό από το λάθος κι αν ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, αυτό σημαίνει ότι στην ανθρώπινη φύση του υπάρχει μια έμφυτη ικανότητα αναγνώρισης των θετικών και των αρνητικών πραγμάτων. Επιπλέον, έχει μέσα του κάποια επίγνωση και αίσθηση για το αν κάποια πράγματα είναι σωστά ή όχι. Ακόμη και χωρίς να έχει ακούσει ή κατανοήσει την αλήθεια, η ανθρώπινη φύση του διαθέτει μια τέτοιου είδους διάκριση. Ακόμη κι αν δεν μπορεί να το διατυπώσει, ξέρει μέσα του ποια πράγματα είναι θετικά και ποια είναι αρνητικά και ξέρει ότι τα αρνητικά πράγματα είναι λανθασμένα. Αν έχει μέσα του κι ένα αίσθημα απέχθειας και μπορεί ν’ απορρίπτει και να μην ακολουθεί αυτά τα πράγματα, τότε ακόμη καλύτερα. Όταν δεν κατανοεί την αλήθεια, ακόμη κι αν δεν μπορεί να διακρίνει πολύ καθαρά τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα, έχει μέσα του διαφορετικά αισθήματα απέναντι στα θετικά και στα αρνητικά πράγματα και διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισής τους. Για παράδειγμα, όσοι έχουν ανθρώπινη φύση, όταν βλέπουν τις πονηρές τάσεις στην κοινωνία, νιώθουν μέσα τους βαθιά απέχθεια. Νιώθουν ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι το σωστό μονοπάτι, δεν είναι θετικά πράγματα και δεν είναι πράγματα που θα πρέπει να επιδιώκουν ή να κάνουν οι άνθρωποι. Παρά το γεγονός ότι, εφόσον ζουν σ’ αυτό το κοινωνικό περιβάλλον, δεν έχουν άλλη επιλογή από το ν’ ακολουθήσουν τις πονηρές τάσεις, βαθιά μέσα τους τις απεχθάνονται. Και όσο τις απεχθάνονται, ταυτόχρονα αναζητούν κάθε ευκαιρία για να ξεφύγουν από αυτό το περιβάλλον ή σκέφτονται κάθε δυνατό τρόπο για να το αποφύγουν και να απορρίψουν αυτές τις πονηρές τάσεις.

Είναι πολύ σημαντικό ένας άνθρωπος να διακρίνει το σωστό από το λάθος. Εφόσον το σωστό και το λάθος έχουν να κάνουν με τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα, ποια πιστεύετε ότι είναι κάποια θετικά πράγματα και ποια ότι είναι κάποια αρνητικά; (Το να πιστεύει κανείς στον Θεό, ν’ ακολουθεί τον Θεό, να Τον λατρεύει και να υποτάσσεται σ’ Αυτόν, καθώς και να κάνει το καθήκον του και να είναι έντιμος άνθρωπος· όλα αυτά είναι θετικά πράγματα. Το να ψεύδεται κανείς και να εξαπατά τους άλλους, ν’ αντιστέκεται στον Θεό, να επαναστατεί εναντίον Του και να Τον προδίδει· αυτά είναι αρνητικά πράγματα.) (Τα θετικά πράγματα κυρίως προέρχονται από τον Θεό και συνάδουν με την αλήθεια. Για παράδειγμα, τα διάφορα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται με το έργο του Θεού, καθώς και η πραγματική γνώση των ανθρώπων για τη διάθεση και την ουσία του Θεού, είναι όλα θετικά πράγματα και συνάδουν όλα με την αλήθεια.) Μη θεωρείτε τα θετικά πράγματα πολύ ανούσια ούτε πολύ ανώτερα. Στην πραγματικότητα, τα θετικά πράγματα είναι τα διάφορα είδη θετικών και σωστών ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων που είναι ωφέλιμα για τους ανθρώπους. Οτιδήποτε είναι ωφέλιμο για τους ανθρώπους, οτιδήποτε είναι ωφέλιμο κι όχι βλαβερό για την κανονική τους ζωή, είναι θετικό πράγμα. Για παράδειγμα, είναι θετικά πράγματα οι φυσικοί κανόνες και νόμοι; (Ναι.) Όλα τα λόγια του Θεού είναι αλήθεια και όλα είναι θετικά πράγματα· οτιδήποτε έχει να κάνει με την αλήθεια είναι θετικό πράγμα. Η ζωή και η αλήθεια που παρέχει ο Θεός στο ανθρώπινο γένος, καθώς και το περιεχόμενο του έργου του Θεού για τη διαχείριση και τη σωτηρία της ανθρωπότητας, είναι θετικά πράγματα που σχετίζονται με την αλήθεια. Όλες οι απαιτήσεις που έχει ο Θεός από τους ανθρώπους, κάθε λέξη του Θεού, οι αρχές άσκησης των διαφόρων αληθειών· όλα αυτά είναι θετικά πράγματα. Πέρα από το έργο του Θεού για τη διαχείριση της ανθρωπότητας, υπάρχουν πολλά άλλα θετικά πράγματα που είναι ωφέλιμα για την ανθρώπινη επιβίωση και δεν βλάπτουν τους ανθρώπους. Μπορείτε να τα δείτε; Μπορείτε να τα αναγνωρίσετε; Μπορείτε να τα αποδεχθείτε και να τα επιδοκιμάζετε από τα βάθη της καρδιάς σας; Μπορείτε να συμβαδίσετε με αυτά, να προσαρμοστείτε σε αυτά και να τα ακολουθήσετε; Για παράδειγμα, είναι θετικά πράγματα οι νόμοι των τεσσάρων εποχών του έτους; (Ναι.) Την άνοιξη, ο καιρός αρχίζει να ζεσταίνει και ανθίζουν τα λουλούδια, όλα τα πράγματα αναπτύσσονται και αναγεννιούνται, ο πάγος και το χιόνι λιώνουν. Είναι αυτό θετικό πράγμα; (Ναι.) Το καλοκαίρι, έχει έντονη λιακάδα, οι ακτίνες του ήλιου τσουρουφλίζουν τα πάντα και όλα μεγαλώνουν γρήγορα, λουσμένα στο φως του ήλιου. Είναι αυτό θετικό πράγμα; (Ναι.) Το φθινόπωρο, η έντονη ζέστη βαθμιαία υποχωρεί και δίνει τη θέση της στους ξάστερους ουρανούς και τον φρέσκο αέρα· διάφορα φυτά ωριμάζουν σταδιακά, γεμίζουν σπόρους και καρπούς και αποφέρουν σοδειά. Είναι αυτό θετικό πράγμα; (Ναι.) Τον χειμώνα, πέφτει η θερμοκρασία, ο καιρός γίνεται σταδιακά πιο ψυχρός και μερικές φορές χιονίζει. Παρόλο που ο χειμώνας δεν είναι τόσο ευχάριστος και άνετος και δεν έχει την ίδια αίσθηση ελευθερίας με τις άλλες εποχές, τον χειμώνα όλα τα πράγματα μπορούν να διατηρήσουν την ενέργειά τους, ενώ και το ανθρώπινο γένος ξεκουράζεται και ανακτά δυνάμεις. Είναι, λοιπόν, θετικό πράγμα αυτός ο νόμος; (Ναι.) Όταν ανατέλλει ο ήλιος, κελαηδούν οι κορυδαλλοί, τιτιβίζουν τα πρωινά πουλιά, υπενθυμίζοντας στους ανθρώπους ότι είναι πρωί και είναι ώρα να σηκωθούν, ότι πρέπει ν’ αρχίσουν να εργάζονται για να ζήσουν, για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην και για τη συνεχιζόμενη επιβίωση του ανθρώπινου γένους. Είναι αυτό θετικό πράγμα; (Ναι.) Οι άνθρωποι σηκώνονται με το κάλεσμα των πρωινών πουλιών και των κορυδαλλών και αρχίζουν να εργάζονται. Αυτό είναι θετικό πράγμα. Τη νύχτα, διάφορα έντομα και πλάσματα, σύμφωνα με τους δικούς τους νόμους, επιδίδονται σε κάθε λογής δραστηριότητες: κάποια βγαίνουν ν’ αναζητήσουν τροφή και άλλα αρχίζουν να βγάζουν διάφορους ήχους. Αυτήν την ώρα, οι άνθρωποι ησυχάζουν και αποκοιμιούνται. Ακούγοντας τα τριζόνια, που τα συνοδεύουν οι ήχοι διαφόρων πλασμάτων και οι νυχτερινές τους δραστηριότητες, οι άνθρωποι βυθίζονται στον κόσμο των ονείρων και κοιμούνται πολύ γλυκά, μακαρίως και γαλήνια. Είναι αυτό θετικό πράγμα; (Ναι.) Για τους ανθρώπους, όλα αυτά τα θετικά πράγματα είναι πράγματα που συμβαίνουν τακτικά. Μπορείς να λάβεις τα διάφορα σήματα και τα σημάδια τους και μπορείς επίσης να νιώσεις τα οφέλη που έχουν στη ζωή σου, καθώς και τις διάφορες αλλαγές και τις επιρροές που ασκούν πάνω σου όσο συνεχίζεις να ζεις. Αν αντιδράς σωστά στην ύπαρξη των διαφόρων θετικών πραγμάτων γύρω σου και τα κατανοείς σωστά, κι αν έχεις έναν σωστό τρόπο ν’ αντιμετωπίζεις αυτά τα θετικά πράγματα, αυτό δείχνει ότι είσαι άνθρωπος που κατανοεί ως έναν βαθμό το σωστό και το λάθος. Δείχνει ότι είσαι δεκτικός, ευαίσθητος και διορατικός απέναντι στο έμβιο περιβάλλον που αποτελείται από όλα τα πράγματα που δημιούργησε ο Θεός, καθώς κι ότι είσαι ευγνώμων μέσα σου για την επιρροή όλων αυτών των πραγμάτων γύρω σου ή για το γεγονός ότι σε συντροφεύουν στη ζωή σου. Δείχνει ότι μπορείς να νιώσεις πως η ύπαρξη του Θεού και όλα τα πράγματα που Εκείνος έχει δημιουργήσει είναι αναμφισβήτητα αληθινά και να νιώσεις τα οφέλη όλων των πραγμάτων σ’ εσένα και την επιρροή που έχουν πάνω σου σε διάφορες πτυχές. Αν μπορείς να λαμβάνεις τέτοια μηνύματα και να έχεις αυτά τα αισθήματα, τότε είσαι άνθρωπος που μπορεί να καταλάβει το σωστό και το λάθος και που έχει ανθρώπινη φύση. Μπορείς να αντιληφθείς σωστά τα θετικά πράγματα, μπορείς να προσαρμοστείς σ’ αυτά, να συμβαδίσεις μαζί τους και να συνυπάρχεις μαζί τους. Και δεν είναι μόνο ότι δεν σε απωθούν αυτά τα πράγματα· αντ’ αυτού, επειδή πιστεύεις στον Θεό και κατανοείς κάποιες αλήθειες, είσαι ακόμη περισσότερο πεπεισμένος ότι όλα αυτά τα θετικά πράγματα προέρχονται από τον Θεό, από τον Δημιουργό, και μπορείς να είσαι περισσότερο ευγνώμων για την ύπαρξη αυτών των θετικών πραγμάτων. Αντιστοίχως, νιώθεις αποτροπιασμό και απέχθεια μέσα σου απέναντι στα αρνητικά πράγματα. Ποια είναι, λοιπόν, κάποια αρνητικά πράγματα; (Η ρύπανση του περιβάλλοντος, η υπέρμετρη άντληση φυσικών πόρων.) Η καταστροφή και η ρύπανση του περιβάλλοντος, η αυθαίρετη υλοτομία, η υπέρμετρη άντληση και εκμετάλλευση φυσικών πόρων· όλα αυτά είναι αρνητικά πράγματα. Πέρα από αυτά, ποια άλλα πράγματα θεωρείτε ότι είναι αρνητικά και νιώθετε γι’ αυτά εμφανή απέχθεια μέσα σας; Το ανθρώπινο γένος θέλει μονίμως να κατακτήσει τη φύση· είναι αυτό θετικό ή αρνητικό πράγμα; (Αρνητικό πράγμα.) Για παράδειγμα, κάποια μέρη πλήττονται τακτικά από τυφώνες, οπότε ορισμένοι άνθρωποι συλλογίζονται διαρκώς: «Αυτοί οι τυφώνες σηκώνουν σκόνη παντού, καταστρέφοντας σπίτια και χωράφια. Πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να χτίσουμε ένα τείχος ώστε να τους εμποδίσουμε, να δείξουμε ότι η ανθρώπινη τεχνολογία είναι προηγμένη κι ότι οι ανθρώπινες ικανότητες έχουν γίνει πιο ισχυρές». Είναι αυτό θετικό ή αρνητικό πράγμα; (Αρνητικό πράγμα.) Πώς νιώθετε μέσα σας όταν το ακούτε αυτό; (Νιώθω ότι οι άνθρωποι υπερεκτιμούν τις ικανότητές τους.) Αυτό ακριβώς συμβαίνει. Κάποια μέρη καλύπτονται από τεράστιους βοσκότοπους, οπότε ορισμένοι άνθρωποι λένε: «Οι βοσκοί ζουν νομαδική ζωή στους βοσκότοπους και μετά βίας τρώνε κάποιο καλό γεύμα όλη τη χρονιά. Για έξι μήνες, βρίσκονται συνεχώς στο ύπαιθρο, βοσκώντας τα γελάδια και τα πρόβατα στους βοσκότοπους. Πότε θα τελειώσουν αυτές οι δύσκολες μέρες; Πρέπει να βρούμε τρόπους να βελτιώσουμε τη ζωή των βοσκών, να μετατρέψουμε τους βοσκότοπους και τους αγρούς σε κτήρια και πόλεις, έτσι ώστε οι βοσκοί να μη χρειάζεται πλέον να κάνουν αυτήν τη δουλειά για να επιβιώσουν. Έπειτα, θα απολαμβάνουν μια καλύτερη ζωή και θα ευχαριστούν τη χώρα και την κυβέρνηση». Είναι αυτό θετικό ή αρνητικό πράγμα; (Αρνητικό πράγμα.) Μπορείτε να καταλάβετε ότι αυτό είναι αρνητικό πράγμα; Είναι λανθασμένη σκέψη και άποψη να μετατραπούν οι βοσκότοποι σε κτήρια και πόλεις· αυτή η πρακτική είναι πολύ παράλογη! Δεν μπορείτε να δείτε καθαρά αυτό το ζήτημα, έτσι δεν είναι; Σκέφτεστε: «Αυτό είναι δουλειά της κυβέρνησης, εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτό», και δεν νιώθετε τίποτα γι’ αυτό. Επίσης, το ανθρώπινο είδος κάνει διαρκώς προόδους στην εξερεύνηση του διαστήματος, θέλοντας πάντα να πάει στη Σελήνη, να εξερευνήσει τον Άρη και τον Δία. Θέλει να εξερευνήσει ακόμα και τον Ήλιο, αλλά δεδομένου ότι η θερμοκρασία του Ήλιου είναι πολύ υψηλή, δεν μπορεί να πάει εκεί. Κατασκευάζει, λοιπόν, διαστημόπλοια για να ξεπεράσει τη βαρύτητα της Γης και να πετάξει στη Σελήνη και στον Άρη. Είναι αυτό θετικό ή αρνητικό πράγμα; (Αρνητικό πράγμα.) Αυτό είναι αρνητικό πράγμα. Υπάρχουν, λοιπόν, θετικά πράγματα που σχετίζονται με την επιστήμη; Υπάρχουν ισχυρισμοί που είναι θετικοί και συνάδουν με τους φυσικούς νόμους όλων των πραγμάτων που δημιούργησε ο Θεός; (Κάποια εργαλεία που έχουν επινοηθεί και κατασκευαστεί με επιστημονικά μέσα, όπως οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, μπορούν να βελτιώσουν την εργασιακή μας αποδοτικότητα. Αυτά είναι θετικά πράγματα.) Αυτά δεν είναι ούτε θετικά ούτε αρνητικά πράγματα. Αυτά είναι απλώς εργαλεία. Δεν έχουν να κάνουν με κάποια συγκεκριμένη σκέψη ή θεωρία ή με κάποιο συγκεκριμένο επιχείρημα. Τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα στα οποία αναφερόμαστε έχουν να κάνουν με την ουσία και τις θεμελιώδεις έννοιες των πραγμάτων, καθώς και με τα κίνητρα που κρύβονται πίσω από τα διάφορα έργα επιστημονικής έρευνας που διεξάγει το ανθρώπινο γένος. Με βάση αυτά, προσδιορίζουμε αν κάτι είναι θετικό ή αρνητικό. Ποια άλλα αρνητικά πράγματα υπάρχουν, λοιπόν; (Αυτήν τη στιγμή, το ανθρώπινο γένος δεν ακολουθεί τους νόμους ανάπτυξης όλων των πραγμάτων, αλλά χρησιμοποιεί επιστημονικά μέσα για ν’ αλλάξει αυτούς τους νόμους. Για παράδειγμα, οι κότες ταΐζονται με τροφές γεμάτες ορμόνες και μπορούν να είναι έτοιμες για πώληση στην αγορά μέσα σε τριάντα μέρες, ενώ καλλιεργούνται και μη εποχικά λαχανικά και φρούτα. Φαίνεται ότι η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν σημειώσει πρόοδο, αλλά αυτό παραβιάζει τους νόμους ανάπτυξης όλων των πραγμάτων και γίνεται για να ικανοποιούνται οι διατροφικές ορέξεις των ανθρώπων. Αυτό είναι αρνητικό πράγμα.) Αυτό είναι αρνητικό πράγμα. Κάποιοι άνθρωποι θέλουν να δαμάσουν τις τίγρεις και τα λιοντάρια. Βλέπουν ότι οι τίγρεις φαίνονται επιβλητικές —οι άνθρωποι φοβούνται ακόμη κι όταν μια τίγρη χασμουριέται— οπότε θέλουν να τις δαμάσουν, κι έπειτα τους βγάζουν τα δόντια και τις έχουν στις αυλές τους για να φυλάνε το σπίτι τους σαν να είναι σκυλιά. Είναι αυτό θετικό ή αρνητικό πράγμα; (Αρνητικό πράγμα.) Αυτό είναι αρνητικό πράγμα. Ό,τι κάνουν οι άνθρωποι και τα διάφορα πράγματα που επινοούν, επιδιώκοντας τη σαρκική απόλαυση, με τη χρήση διαφόρων επιστημονικών μέσων και παραβαίνοντας τους φυσικούς νόμους είναι όλα αρνητικά πράγματα, δεν είναι θετικά πράγματα, επειδή βλάπτουν πάρα πολύ το ανθρώπινο γένος, ενώ και η ζημιά που προκαλούν στο ανθρώπινο περιβάλλον διαβίωσης είναι επίσης πολύ σοβαρή. Για παράδειγμα, σε κάποια μέρη υπάρχει μεγάλη ξηρασία, οπότε η κυβέρνηση χρησιμοποιεί αεροπλάνα για να διασκορπίσει παράγοντες σποράς νεφών, ώστε να προκληθεί βροχόπτωση. Είναι αυτό θετικό ή αρνητικό πράγμα; (Αρνητικό πράγμα.) Σε κάποια μέρη υπάρχει έντονη βροχόπτωση, προκαλώντας πλημμύρες, οπότε η κυβέρνηση χρησιμοποιεί αεροπλάνα για να διαλύσει τα σύννεφα και να ελέγξει τη βροχή. Δεν παραβιάζει και δεν καταστρέφει αυτό τους φυσικούς νόμους; (Ναι.) Το να καταστρέφονται, οι φυσικοί νόμοι, το να παραβιάζονται οι φυσικοί νόμοι, το να μην ακολουθούνται οι φυσικοί νόμοι, το να κάνει ο καθένας ό,τι του αρέσει, επιδεικνύοντας την προηγμένη ανθρώπινη τεχνολογία, είναι αρνητικά πράγματα. Πέρα από αυτά, ποια άλλα αρνητικά πράγματα υπάρχουν; Είναι θετικό ή αρνητικό πράγμα η διεξαγωγή έρευνας πάνω στους βιολογικούς παράγοντες και στη γενετική τροποποίηση; (Αρνητικό πράγμα.) Λόγω της επιστημονικής έρευνας που έχει διεξαχθεί στον τομέα της γενετικής, οι άνθρωποι μπορούν να τρώνε περισσότερα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα. Είναι, λοιπόν, θετικά ή αρνητικά πράγματα τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα; (Αρνητικά πράγματα.) Γιατί λέτε ότι είναι αρνητικά; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αυτό είναι ένα επιστημονικό επίτευγμα, το οποίο έχει ως στόχο να επιτρέπει σε περισσότερους ανθρώπους να έχουν αρκετό φαγητό και να μην πεινάσουν. Επιπλέον, οι άνθρωποι τρώνε γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα εδώ και δεκαετίες, και γίνονται ψηλοί και γεροδεμένοι· ιδίως οι νέοι στις μέρες μας είναι ψηλότεροι από την προηγούμενη γενιά. Όλα αυτά επιτυγχάνονται χάρη στη συμβολή της επιστήμης στο ανθρώπινο γένος. Εφόσον τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα αποφέρουν τόσο σημαντικά οφέλη στους ανθρώπους, γιατί λέγεται ότι είναι αρνητικά πράγματα;» Μπορείτε να το εξηγήσετε αυτό; (Παρόλο που οι άνθρωποι είναι πλέον ψηλότεροι, έχουν χειρότερη κράση και κολλάνε περισσότερες ασθένειες· όλα αυτά προκαλούνται από το γεγονός ότι τρώνε αυτά τα επιστημονικά επεξεργασμένα πράγματα. Επομένως, είναι αρνητικά πράγματα.) Επιφανειακά, τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα φαίνεται να ωφελούν τους ανθρώπους —οι άνθρωποι είναι ψηλότεροι και πιο γεροδεμένοι— αλλά η κράση τους έχει εξασθενήσει. Συνολικά, έχουν αρνητικό αντίκτυπο στους ανθρώπους, καθώς περισσότερο τους βλάπτουν παρά τους ωφελούν. Είτε οι άνθρωποι τα αντιλαμβάνονται ως ωφέλιμα είτε ως βλαβερά, είναι αρνητικά πράγματα, σε καμία περίπτωση δεν είναι θετικά πράγματα, επειδή παραβιάζουν τους φυσικούς νόμους που δημιούργησε ο Θεός και πάνε κόντρα στις λειτουργίες που θα έπρεπε να έχουν στον ανθρώπινο οργανισμό τα διάφορα αρχικά έμβια όντα που δημιούργησε ο Θεός. Μπορεί ο αντίκτυπος που έχουν στους ανθρώπους να μη γίνεται αρχικά αισθητός, αλλά μετά από είκοσι χρόνια οι δυσμενείς συνέπειες γίνονται εμφανείς: Πολλοί άνθρωποι εμφανίζουν κάθε λογής παράξενες ασθένειες και επηρεάζεται ακόμη και η γονιμότητά τους. Αυτό αρκεί για ν’ αποδείξει ότι αυτά τα τρόφιμα δεν είναι θετικά πράγματα. Παρόλο που από την ανθρώπινη οπτική τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα είναι προϊόν τεχνολογίας, μια συμβολή της επιστήμης στο ανθρώπινο γένος, από την οπτική των θετικών και των αρνητικών πραγμάτων σε καμία περίπτωση δεν είναι θετικό πράγμα.

Το ανθρώπινο γένος προσπαθεί διαρκώς να ερευνήσει τη Σελήνη και να εξερευνήσει αν υπάρχουν άλλοι πλανήτες που είναι κατάλληλοι να κατοικηθούν από ανθρώπους. Είναι αυτή η επιστημονική έρευνα, αυτή η άποψη, θετικό ή αρνητικό πράγμα; (Αρνητικό πράγμα.) Γιατί είναι αρνητικό πράγμα; (Ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους για να ζουν στη Γη· ποτέ δεν μας προόριζε να ζήσουμε σε άλλους πλανήτες. Οι άνθρωποι είναι πάντα φιλόδοξοι και θέλουν να πάνε παντού. Στο τέλος, χαραμίζουν τις προσπάθειές τους και δεν μπορούν να πάνε πουθενά.) Από την οπτική των ανθρώπων, είναι αρκετά φυσιολογικό να ερευνώνται αυτά τα πράγματα· δημιουργούνται συνθήκες διαβίωσης για το μέλλον της ανθρωπότητας, κι αυτό είναι καλό πράγμα. Πολλές από τις λειτουργίες που εγκαθίδρυσε ο Θεός στη Γη έχουν καταστραφεί· συμβαίνουν τακτικά διάφορες συμφορές, το περιβάλλον διαβίωσης της Γης έχει καταστραφεί, ο αέρας, το νερό και το έδαφος έχουν όλα ρυπανθεί σε μεγάλο βαθμό και τα κάθε λογής έμβια όντα κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Έχει γίνει δύσκολη η ζωή στη Γη. Επομένως, κάποια ιδρύματα επιστημονικής έρευνας έχουν αρχίσει να ερευνούν άλλους πλανήτες, με την ελπίδα ότι το ανθρώπινο γένος θα μπορέσει να πάει σε άλλους πλανήτες και να εγκατασταθεί εκεί. Πιστεύουν ότι οι άνθρωποι πρέπει να προετοιμαστούν εκ των προτέρων για να επιβιώσουν οι απόγονοι του ανθρώπινου γένους· αν δεν προετοιμαστούν τώρα και το ανθρώπινο γένος δεν μπορέσει στο μέλλον να επιβιώσει στη Γη, δεν θα φτάσει σε αδιέξοδο η ανθρωπότητα; Επομένως, είναι τελικά αυτή η άποψη, αυτή η επιστημονική έρευνα, αρνητικό ή θετικό πράγμα; (Αρνητικό πράγμα.) Πού βασίζεστε όταν λέτε ότι είναι αρνητικό πράγμα; (Στο γεγονός ότι πολύ απλά ο Θεός δεν έχει δημιουργήσει φιλόξενες συνθήκες για τους ανθρώπους σε άλλους πλανήτες. Και πέρα από τους άλλους πλανήτες, ακόμη και κάποια μέρη στη Γη όπου κάνει πολύ ζέστη ή πολύ κρύο δεν είναι κατάλληλα να κατοικηθούν από ανθρώπους. Όμως, οι άνθρωποι είναι πάντα φιλόδοξοι, θέλουν μονίμως να ξεφύγουν από την κυριαρχία και τις ενορχηστρώσεις του Θεού, θέλουν να πάνε να ζήσουν σε άλλους πλανήτες· αυτό πάει κόντρα σε όσα έχει ρυθμίσει και ορίσει ο Θεός. Επομένως, είναι αρνητικό πράγμα.) Ο Θεός δημιούργησε τη Γη —ένα υπέροχο περιβάλλον διαβίωσης— για τους ανθρώπους, αλλά οι άνθρωποι δεν τη διαχειρίζονται καλά. Αναπτύσσουν διαρκώς την επιστήμη και τη σύγχρονη βιομηχανία και, ως αποτέλεσμα, έχουν καταστρέψει το οικολογικό περιβάλλον της Γης και έχουν ρυπάνει τον αέρα, το νερό και ακόμα και το έδαφος. Οι άνθρωποι δεν έχουν πλέον πρόσβαση σε βιολογικά σιτηρά και λαχανικά και αποκτούν κάθε λογής ασθένειες. Έχει γίνει δύσκολη η επιβίωση στη Γη, και τώρα σκέφτονται να πάνε σε άλλους πλανήτες, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους κατά πόσο η θνητή σάρκα μπορεί καν να πάει εκεί. Οι άνθρωποι, αυτά τα όντα θνητής σάρκας, είναι κατάλληλα να κατοικούν μόνο στη Γη και μπορούν να κατοικήσουν μόνο στη Γη. Αυτό έχει ορίσει ο Θεός. Πού μπορούν να πάνε οι άνθρωποι αν βασίζονται μόνο στις διάφορες έμφυτες καταστάσεις τους; Τα πουλιά μπορούν να κουνήσουν τα φτερά τους και να πετάξουν σε ύψος χιλιάδων μέτρων, αλλά οι άνθρωποι δεν μπορούν να πετάξουν εκεί ψηλά από μόνοι τους· χρειάζονται τη βοήθεια των αεροπλάνων. Κι ωστόσο, η πτήση με αεροπλάνα είναι μερικές φορές επικίνδυνη. Επομένως, οι άνθρωποι είναι καταλληλότεροι να ζουν πάνω στη Γη. Οι φυσικές ιδιότητες των ανθρώπων είναι συμβατές με το έδαφος της Γης και με όλες τις πτυχές των συνθηκών διαβίωσης πάνω στη Γη, όπως όλα τα πράγματα, οι τέσσερις εποχές και οι φυσικοί νόμοι. Επομένως, οι άνθρωποι μπορούν ν’ αποκαλούνται μόνο Γήινοι. Αυτοί οι νόμοι της ανθρώπινης επιβίωσης και αυτές οι συνθήκες διαβίωσης είχαν οριστεί από πριν για τους ανθρώπους, όταν ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα. Επομένως, το ανθρώπινο γένος είναι κατάλληλο να επιβιώνει μόνο στη Γη, κι όχι να κατοικήσει σε άλλους πλανήτες. Το ανθρώπινο γένος έχει ρημάξει και καταστρέψει τη Γη σε σημείο που δεν είναι πλέον κατοικήσιμη, και θέλει απλώς να φύγει και να την ξεφορτωθεί, επιζητώντας διαρκώς να κατοικήσει σε άλλους πλανήτες. Αυτό είναι ένας μάταιος αγώνας. Αυτή η πρακτική δεν συμβαδίζει με τους φυσικούς νόμους που όρισε ο Θεός για τους Γήινους· αντ’ αυτού, παραβιάζει τους νόμους της φυσικής επιβίωσης των Γήινων και είναι μια πολύ ανόητη πρακτική. Επομένως, είναι αρνητικό πράγμα. Ακόμη κι αν υπάρχουν κάποιοι πλανήτες που έχουν ατμόσφαιρα και οι Γήινοι μπορούν να πάνε εκεί να ρίξουν μια ματιά, αυτό δεν σημαίνει ότι το ανθρώπινο γένος μπορεί να επιβιώσει σ’ αυτούς τους πλανήτες. Ακόμη και στη Γη, μπορείς να πας στον Νότιο Πόλο ή στον Βόρειο Πόλο να ρίξεις μια ματιά, μπορείς να πατήσεις το πόδι σου εκεί, αλλά αν ήταν να ζήσεις εκεί για πολλά χρόνια, θα μπορούσες να το αντέξεις; Υπάρχουν και κάποια σχετικά ζεστά μέρη όπου η θερμοκρασία ξεπερνάει τους εξήντα βαθμούς Κελσίου όλο τον χρόνο· ούτε αυτά τα μέρη είναι κατάλληλα για ανθρώπινη επιβίωση. Οι άνθρωποι δεν είναι κατάλληλοι για μακροχρόνια επιβίωση σε αρκετά μέρη της Γης λόγω του ειδικού γεωγραφικού περιβάλλοντος, πόσο μάλλον για διαβίωση σε άλλους πλανήτες. Αυτό δεν είναι μέρος των ρυθμίσεων του Θεού. Με βάση τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης σάρκας, αυτό το ανθρώπινο γένος είναι κατάλληλο να ζει μόνο στη Γη· αυτό είναι επαρκώς τεκμηριωμένο. Ο σκοπός του Θεού όταν δημιούργησε τη Γη ήταν να ρυθμίσει ένα κατάλληλο περιβάλλον διαβίωσης για το ανθρώπινο γένος. Αν εσύ θέλεις να δραπετεύσεις από ένα τέτοιο περιβάλλον και να βρεις άλλη διέξοδο, αυτό θα οδηγήσει μόνο στην καταστροφή. Επομένως, αυτό είναι αρνητικό πράγμα. Αν ξέρεις ότι η διαρκής αναζήτηση κατοικίας σε άλλους πλανήτες είναι αρνητικό πράγμα, αλλά μέσα σου εξακολουθείς να επικροτείς την πραγματοποίηση επιστημονικής έρευνας ώστε να βρει το ανθρώπινο γένος έναν τρόπο να ζήσει σε άλλους πλανήτες, τότε αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχει πρόβλημα στην ανθρώπινη φύση σου, ότι δεν κατανοείς το σωστό και το λάθος κι ότι δεν μπορείς να διακρίνεις το σωστό από το λάθος. Αν ξέρεις καλά ότι αυτό το μονοπάτι είναι ανέφικτο, κι ωστόσο εξακολουθείς να λαχταράς και να προσδοκάς να μπορέσεις να ζήσεις σε άλλους πλανήτες την επόμενη εποχή, τότε δεν είσαι κανονικός άνθρωπος· είσαι αλλόκοτος.

Ένας άνθρωπος που κατανοεί το σωστό και το λάθος μπορεί, αφενός, ν’ αγαπάει και ν’ αποδέχεται τα θετικά πράγματα και να τα κατανοεί ξεκάθαρα. Αφετέρου, μπορεί να διακρίνει τα αρνητικά πράγματα και, επειδή έχει ανθρώπινη φύση και λογική, νιώθει αποστροφή και απέχθεια μέσα του απέναντι στα αρνητικά πράγματα. Ασφαλώς, μπορεί επίσης να τα μισεί, να τα κατακρίνει και να τα απαρνιέται, επειδή κατανοεί κάποιες αλήθειες. Αν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, τότε δεν είσαι άνθρωπος που κατανοεί το σωστό και το λάθος. Θα μπορούσε επίσης να πει κανείς ότι υστερείς ως προς την ανθρώπινη φύση. Αν σου λείπει η ικανότητα να διακρίνεις το σωστό από το λάθος, τότε λείπει από την ανθρώπινη φύση σου μια πολύ σημαντική προϋπόθεση, ένα πολύ σημαντικό συστατικό. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις κανονική ανθρώπινη φύση κι ότι δεν μπορείς να αποκαλείσαι αληθινός άνθρωπος. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να πουν: «Τα παραδείγματα που έδωσες πριν από λίγο έχουν να κάνουν με κάποια πράγματα που σχετίζονται με τις βασικές ανάγκες των ανθρώπων στην καθημερινότητά τους και που αφορούν επίσης την επιστήμη. Αν αυτά είναι αρνητικά πράγματα και πρέπει να τα διακρίνουμε, τότε θα πρέπει να τα απορρίπτουμε;» Αυτό δεν είναι απαραίτητο. Το να διακρίνεις το σωστό από το λάθος σημαίνει ότι έχεις μέσα σου διάκριση απέναντι στα θετικά και τα αρνητικά πράγματα. Στο πλαίσιο της ανθρώπινης φύσης σου, έχεις ένα πρότυπο για να κρίνεις και ξέρεις ποια πράγματα είναι θετικά και ποια είναι αρνητικά. Επίσης, έχεις μια ξεκάθαρη στάση, αφού γνωρίζεις πώς ν’ αντιμετωπίζεις τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα. Μπορείς ν’ αποδεχθείς τα θετικά πράγματα, να συμβαδίσεις με αυτά και να προσαρμοστείς σ’ αυτά, ενώ δεν έχεις μέσα σου καθόλου αντίσταση ή αποστροφή απέναντί τους. Όσο για τα αρνητικά πράγματα, μπορείς να τα διακρίνεις από τα βάθη της καρδιάς σου και μπορείς να τα απεχθάνεσαι, να τα αποστρέφεσαι και να τα μισείς, και μάλιστα έχεις τις δικές σου απόψεις γι’ αυτά, τις οποίες χρησιμοποιείς για να τα κατακρίνεις. Αυτή είναι η στάση και η εκδήλωση που θα πρέπει να έχει ένας άνθρωπος ο οποίος μπορεί να διακρίνει το σωστό από το λάθος. Ωστόσο, έστω ότι μέσα σου απεχθάνεσαι και μισείς τα πράγματα που είναι ξεκάθαρα θετικά, και μάλιστα τα βρίσκεις ασήμαντα σε σύγκριση με τα αρνητικά πράγματα, καθώς και πολύ συνηθισμένα, πολύ κοινότοπα και πολύ ανάξια λόγου. Επίσης, μέσα σου θαυμάζεις, επιθυμείς και επιδιώκεις τα αρνητικά πράγματα, και μάλιστα επικροτείς αυτά τα αρνητικά πράγματα στην κοινωνία και στον κόσμο. Και όπως κι αν γίνεται συναναστροφή πάνω στην αλήθεια ή πάνω στις αρχές διάκρισης, δεν μπορείς να τις αφομοιώσεις ή να τις αποδεχθείς. Σ’ αυτήν την περίπτωση, η ανθρώπινη φύση σου δεν είναι κανονική. Αν δεν έχεις καθόλου αντίληψη ή ξεκάθαρη άποψη σε ό,τι έχει να κάνει με τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα επειδή είσαι νέος και δεν έχεις εμπειρία στη ζωή ή διορατικότητα, ή επειδή αυτά τα πράγματα δεν σε έχουν απασχολήσει ή δεν έχουν μπει στη ζωή σου, τότε δεν μπορεί ακόμα να πει κανείς ότι είσαι άνθρωπος που δεν μπορεί να διακρίνει το σωστό από το λάθος. Ωστόσο, αν, μετά τη συναναστροφή πάνω στο ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια είναι τα αρνητικά, και πάλι δεν μπορείς ν’ αποδεχθείς από τα βάθη της καρδιάς σου τα θετικά πράγματα και να συμβαδίσεις μ’ αυτά, αλλά αντιθέτως τα αποστρέφεσαι και τα απεχθάνεσαι, ενώ κυνηγάς με θέρμη και επιθυμείς τα αρνητικά πράγματα, τότε δεν είσαι άνθρωπος που μπορεί να διακρίνει το σωστό από το λάθος. Εξετάζοντάς το από αυτήν την οπτική, είναι απόλυτα ξεκάθαρο ότι ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει ανθρώπινη φύση. Αυτό το ζήτημα της διάκρισης του σωστού από το λάθος αποκαλύπτει τον προσανατολισμό ενός ανθρώπου απέναντι στα θετικά και τα αρνητικά πράγματα, επιτρέποντάς μας έτσι να προσδιορίσουμε πού ταξινομείται πραγματικά αυτός ο άνθρωπος. Με ό,τι κι αν έρχεται αντιμέτωπος, αν κλίνει προς τα αρνητικά και όχι προς τα θετικά πράγματα, τότε είναι ξεκάθαρο ότι αυτός ο άνθρωπος δεν έχει ανθρώπινη φύση και δεν διαθέτει συνείδηση και λογική. Γιατί το λέω αυτό; Λαχταρά τα κακά πράγματα, λαχταρά τα διάφορα εγχειρήματα, τα ερευνητικά έργα ή κάποιες πτυχές της τεχνολογίας που ο Σατανάς και το κακό ανθρώπινο γένος υποστηρίζουν και επικροτούν και στα οποία επιδίδονται, αντί να λαχταρά και να ακολουθεί τους αρχικούς κανόνες και νόμους των θετικών πραγμάτων, που προέρχονται από τον Θεό. Επομένως, είναι βέβαιο ότι τέτοια άτομα δεν είναι άνθρωποι. Είναι ξεκάθαρο αυτό; (Ναι.)

Μιλήσαμε μόλις για την ικανότητα των ανθρώπων να διακρίνουν το σωστό από το λάθος στο πλαίσιο της ανθρώπινης φύσης τους, δηλαδή το κατά πόσο οι άνθρωποι μπορούν ν’ αναγνωρίζουν τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα. Δεν είναι πολλοί οι άνθρωποι που είναι ικανοί να κάνουν αυτήν τη διάκριση, παρόλο που στη ζωή τους οι άνθρωποι έρχονται τακτικά σ’ επαφή τόσο με θετικά όσο και με αρνητικά πράγματα. Για παράδειγμα, είναι τα κανονικά συναισθήματα των ανθρώπων —όπως η χαρά, ο θυμός, η λύπη, η ευτυχία— θετικά ή αρνητικά πράγματα; (Είναι θετικά πράγματα.) Και η επαναστατικότητα των ανθρώπων απέναντι στον Θεό; Είναι θετικό ή αρνητικό πράγμα; (Αρνητικό πράγμα.) Οι υπερβολικές επιθυμίες που έχουν οι άνθρωποι από τον Θεό; Είναι θετικά ή αρνητικά πράγματα; (Αρνητικά πράγματα.) Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι στην καθημερινότητά τους δεν έχουν καμία αντίληψη για πολλά από τα πράγματα που συναντούν. Κάποια θετικά πράγματα συνοδεύουν πάντα τους ανθρώπους στη ζωή τους και στην ύπαρξή τους· παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή τους, και ο θετικός τους αντίκτυπος στην ανθρώπινη επιβίωση δεν μπορεί ν’ αντικατασταθεί με τον αντίκτυπο κανενός αρνητικού πράγματος. Ωστόσο, οι άνθρωποι συχνά παραβλέπουν αυτά τα θετικά πράγματα, πιστεύοντας αντιθέτως ότι είναι πολλά τα αρνητικά πράγματα που συνοδεύουν πάντα τους ανθρώπους, που τους συντηρούν στη ζωή και τους συντροφεύουν στην ύπαρξή τους. Από αυτό, φαίνεται ότι πολλοί άνθρωποι στην πραγματικότητα δεν έχουν κανένα αίσθημα για τα θετικά πράγματα. Το να μην έχεις κανένα αίσθημα γι’ αυτά τα πράγματα έχει μικρή σημασία. Από τη στιγμή που ξέρεις ότι είναι θετικά πράγματα, εφόσον δεν τα αποστρέφεσαι, και μάλιστα μπορείς να τα λαχταράς και να τα αγαπάς από τα βάθη της καρδιάς σου, τότε αυτό αποδεικνύει ότι η ανθρώπινη φύση σου λαχταρά ό,τι είναι θετικό. Έστω ότι ξέρεις ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια είναι τα αρνητικά, αλλά και πάλι δεν μπορείς να πείσεις τον εαυτό σου να του αρέσουν τα θετικά πράγματα. Αντ’ αυτού, σου αρέσουν μέσα σου τα αρνητικά πράγματα, και μάλιστα τρέφεις ιδιαίτερο ενδιαφέρον γι’ αυτά και, πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω, είναι σίγουρο ότι θα τα επιδιώξεις και θα προσπαθήσεις να τα αποκτήσεις αν οι συνθήκες είναι κατάλληλες και σου δοθεί η ευκαιρία. Αυτό υποδηλώνει ότι ως προς τον προσανατολισμό σου απέναντι στα θετικά και τα αρνητικά πράγματα, αγαπάς ό,τι είναι αρνητικό κι όχι ό,τι είναι θετικό. Αν δεν αγαπάς τα θετικά πράγματα, αυτό δείχνει ότι δεν είσαι θετική προσωπικότητα. Αν δεν είσαι θετική προσωπικότητα, τότε σίγουρα δεν είσαι άνθρωπος με συνείδηση και λογική· είσαι αρνητική προσωπικότητα. Αν δεν είσαι άνθρωπος με συνείδηση και λογική, τότε δεν είσαι άνθρωπος. Για παράδειγμα, κάποιος καλλιεργεί ντομάτες. Ακούει ότι μόλις φυτρώσουν οι ντομάτες, μπορούν να γίνουν από πράσινες κόκκινες σε μια νύχτα, απλώς και μόνο αν προσθέσει έναν χημικό παράγοντα, κι έπειτα είναι έτοιμες να πωληθούν απευθείας. Τότε, σκέφτεται: «Αυτό είναι υπέροχο. Όλοι οι άλλοι έτσι τις πουλάνε, οπότε θα το κάνω κι εγώ. Μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορώ να γίνω πλούσιος και επίσης μπορώ να τρώω ντομάτες νωρίτερα. Αυτό είναι τέλειο!» Έτσι, πουλάει αυτές τις ντομάτες και τις τρώει και ο ίδιος. Κάποιος του υπενθυμίζει ότι οι ντομάτες που έχουν ωριμάσει προσθέτοντας χημικούς παράγοντες είναι βλαβερές για τους ανθρώπους κι ότι όταν πουλάει τέτοια πράγματα βλάπτει τους άλλους, αλλά εκείνος αρνείται να το αποδεχθεί αυτό, λέγοντας: «Πώς μπορεί αυτό να βλάπτει τους ανθρώπους; Αυτό είναι καρπός επιστημονικής έρευνας· είναι θετικό πράγμα. Η επιστήμη υπηρετεί την ανθρωπότητα και εφόσον αυτά τα πράγματα έχουν επινοηθεί μέσω της επιστήμης, θα πρέπει να εφαρμόζονται ευρέως στη ζωή των ανθρώπων. Η ζωή των ανθρώπων δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την επιστήμη· πρέπει να βασιζόμαστε σ’ αυτήν». Μάλιστα, κάποιοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν την επιστήμη σαν να είναι η αλήθεια, και διδάσκουν στους άλλους ν’ αγαπούν, να μαθαίνουν και να χρησιμοποιούν την επιστήμη, καθώς και να βασίζουν τα πάντα σ’ αυτήν. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να έχουν πλέον ανακαλύψει ότι η επιστήμη δεν είναι απαραιτήτως σωστή κι ότι κάποια πράγματα που επινοήθηκαν μέσω της επιστήμης είναι βλαβερά για τους ανθρώπους· για παράδειγμα, τα χημικά όπλα και τα όπλα προηγμένης τεχνολογίας μπορούν να αιματοκυλήσουν την ανθρωπότητα, ενώ ιδιαίτερα τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα είναι μια ατέλειωτη μάστιγα για την ανθρωπότητα. Πολλοί άνθρωποι, όμως, δεν το πιστεύουν αυτό και λένε: «Είναι δυνατόν να κάνει λάθος η επιστήμη; Αν η επιστήμη έκανε λάθος, θα την υποστήριζε το κράτος; Όλη η ανθρωπότητα μαθαίνει και χρησιμοποιεί την επιστήμη· θα μπορούσε όλη η ανθρωπότητα να κάνει λάθος;» Είναι σωστή αυτή η δήλωση; Πιστεύουν ότι εφόσον όλη η ανθρωπότητα λατρεύει και χρησιμοποιεί την επιστήμη, και αυτή είναι η κοινωνική τάση, όσο αρνητικό πράγμα κι αν είναι, μπορεί να γίνει θετικό πράγμα. Είναι αυτοί άνθρωποι που μπορούν να διακρίνουν το σωστό από το λάθος; (Όχι.) Τι είναι αυτά που λένε; (Πλάνες.) Είναι πλάνες, αιρέσεις και διαστρεβλωμένα επιχειρήματα. Παρόλο που οι περισσότεροι άνθρωποι ανάμεσα στο κακό ανθρώπινο γένος συμφωνούν με αυτά τα ρητά και τα παραδέχονται, όσοι άνθρωποι κι αν τα παραδέχονται και τα επικροτούν, ό,τι είναι λάθος θα είναι πάντα λάθος, τα αρνητικά πράγματα θα είναι πάντα αρνητικά πράγματα και το διαστρεβλωμένο σκεπτικό θα είναι πάντα διαστρεβλωμένο σκεπτικό. Είναι αδύνατον να γίνουν θετικά πράγματα ούτε μπορούν ποτέ να γίνουν η αλήθεια.

Οι άνθρωποι που επιδιώκουν μονίμως τις κοινωνικές τάσεις και αρέσκονται να λένε πλάνες δεν είναι εκείνοι που αγαπούν ιδιαίτερα τα αρνητικά πράγματα; (Ναι.) Μπορούν ν’ αποδεχθούν την αλήθεια και τα θετικά πράγματα; (Όχι.) Δεν μπορούν ν’ αποδεχθούν τα θετικά πράγματα. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι αρρωσταίνουν και στην πραγματικότητα η ασθένειά τους θα μπορούσε να θεραπευτεί με σωματική άσκηση και προσαρμογές στην καθημερινή τους ρουτίνα, αλλά εκείνοι επιμένουν να χρησιμοποιούν σύγχρονα μέσα και μεθόδους υψηλής τεχνολογίας για θεραπεία. Ίσως τους πεις: «Παρόλο που η ιατρική έχει προχωρήσει πλέον κι αυτή η θεραπεία έχει εμφανή αποτελέσματα, θα προκαλέσει παρενέργειες, οι επιπτώσεις των οποίων θα είναι μη αναστρέψιμες. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις μια φυσική μέθοδο —όπως η σωματική άσκηση, η προσαρμογή της καθημερινής σου ρουτίνας και η προσαρμογή των διατροφικών σου συνηθειών και μοτίβων— για να καταφέρεις σταδιακά να μπει ο οργανισμός σου σ’ έναν κανονικό, φυσικό ρυθμό, κι έπειτα κάποια συμπτώματα θα καταπραϋνθούν σταδιακά». Κάποιοι άνθρωποι μπορούν ν’ αποδεχθούν μια τέτοια άποψη, αλλά άλλοι δεν μπορούν. Σκέφτονται: «Αυτή είναι απαρχαιωμένη προσέγγιση. Μ’ αυτόν τον τρόπο κι αυτήν τη φιλοσοφία η ανθρωπότητα αντιμετώπιζε τις ασθένειες χιλιάδες χρόνια πριν. Η ιδέα ότι η καλυτέρευση της υγείας βασίζεται κατά τριάντα τοις εκατό στη θεραπεία και κατά εβδομήντα τοις εκατό στην ανάρρωση, απλώς δεν στέκει πλέον! Η ιατρική έχει προχωρήσει πια και οι θεραπείες υψηλής τεχνολογίας αποφέρουν γρήγορα αποτελέσματα. Τα φάρμακα σε θεραπεύουν εν ριπή οφθαλμού!» Σύμφωνα με τις απόψεις τους, εφόσον η ιατρική έχει προχωρήσει και μπορεί να θεραπεύει τις διάφορες ασθένειες της ανθρωπότητας και να επιτρέπει στους ανθρώπους να ζουν πολλά χρόνια, τότε η ιατρική έχει γίνει ένα θετικό πράγμα και οι άνθρωποι θα πρέπει να πιστεύουν στην ιατρική, να πιστεύουν στην επιστήμη και ν’ αφήσουν την επιστήμη να κυριαρχεί στο πεπρωμένο τους. Πιστεύουν ότι όσες ασθένειες κι αν κολλήσουν οι άνθρωποι, δεν έχουν τίποτα να φοβούνται· με τα μέσα της υψηλής τεχνολογίας, οποιαδήποτε περίπλοκη, δύσκολα αντιμετωπίσιμη ασθένεια μπορεί να θεραπευτεί, κι ότι, ακόμη κι αν υπάρχουν παρενέργειες, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Είναι ακριβείς αυτές οι απόψεις; Είναι πλάνες. Πείτε Μου, αν εξηγήσετε σ’ έναν τέτοιο άνθρωπο ποια είναι τα θετικά πράγματα, μπορείτε να τον πείσετε; Μπορεί να το αποδεχθεί; (Όχι, δεν μπορούμε να τον πείσουμε.) Ένας λόγος για τον οποίο δεν μπορείτε να τον πείσετε είναι ότι ο ίδιος είναι ανίκανος ν’ αποδεχθεί θετικές απόψεις. Κι ένας άλλος λόγος είναι ότι όλη η ανθρωπότητα σε ολόκληρο τον κόσμο παρασύρεται από τις πονηρές τάσεις, χωρίς καμία εξαίρεση. Ένας τέτοιος άνθρωπος, παρόλο που πιστεύει στον Θεό, βαθιά μέσα του δεν αποδέχεται την αλήθεια, δεν αποδέχεται τα θετικά πράγματα και δεν βλέπει τους ανθρώπους και τα πράγματα με βάση τα λόγια του Θεού. Αντ’ αυτού, εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τις απόψεις του Σατανά και τις πονηρές τάσεις του Σατανά ως βάσεις για να βλέπει ή να αντιμετωπίζει οποιοδήποτε ζήτημα. Επομένως, παρόλο που πιστεύει στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, που έχει ακούσει κάποια κηρύγματα, που κάνει το καθήκον του και ισχυρίζεται ότι είναι πρόθυμος ν’ αποδεχθεί την αλήθεια, οι απόψεις που έχει για τα πράγματα στην αληθινή ζωή παραμένουν αμετάβλητες και ούτε έχει αλλάξει σ’ αυτό που επιλέγει ανάμεσα στα θετικά και τα αρνητικά πράγματα. Τα αρνητικά πράγματα που έχει αποδεχθεί έχουν ήδη ριζώσει στην καρδιά του, και ακόμη κι αν ξέρει ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι η αλήθεια, θα παραμένει και πάλι προσκολλημένος σ’ αυτά. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι αγαπά πραγματικά τα αρνητικά πράγματα κι όχι την αλήθεια. Παρόλο που έχει διαβάσει τα λόγια του Θεού κι έχει ακούσει κηρύγματα πάνω στην αλήθεια και κατανοεί ως προς το δόγμα ότι αυτά τα λόγια είναι σωστά και είναι η αλήθεια, εξακολουθεί να είναι απρόθυμος να εγκαταλείψει τα αρνητικά πράγματα που έχει προ πολλού αποδεχθεί στα βάθη της καρδιάς του, και δεν χρησιμοποιεί ποτέ τα λόγια του Θεού ως βάση για να διακρίνει τα αρνητικά πράγματα. Όταν έρχεται αντιμέτωπος με συγκεκριμένα ζητήματα, μέσα του παραμένει γαντζωμένος στις αρχικές του, λανθασμένες απόψεις, και εξακολουθεί να θεωρεί τα αρνητικά πράγματα θετικά και τις λανθασμένες απόψεις σωστές. Όσο για τα θετικά πράγματα, παρόλο που δεν λέει ρητά ότι είναι αρνητικά πράγματα, μέσα του είναι απρόθυμος να εγκαταλείψει τα αρνητικά πράγματα και ν’ αποδεχθεί τα θετικά, επειδή θεωρεί ότι «Τα θετικά πράγματα φαίνεται να έχουν πολύ μικρή επιρροή και πολύ λίγοι άνθρωποι μπορούν να τα αποδεχθούν. Δεν είναι εφικτά στην κοινωνία· αυτό αποτελεί αντικειμενικό γεγονός». Αυτό αποδεικνύει ότι δεν έχει την ικανότητα να διακρίνει το σωστό από το λάθος μέσα του, κι ότι υπάρχει πρόβλημα στην ανθρώπινη φύση του. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται για τα θετικά πράγματα και συχνά θέλει ν’ αλλάξει τη φύση, ν’ αλλάξει τους νόμους επιβίωσης του φυσικού κόσμου, τους νόμους της ανθρώπινης φυσιολογίας και τους νόμους της ανθρώπινης επιβίωσης, έχοντας μονίμως την επιθυμία να κατακτήσει τη φύση και τα διάφορα έμβια όντα. Για παράδειγμα, συλλογίζεται διαρκώς πράγματα όπως τα εξής: «Πώς μπορούμε να δώσουμε στους σκύλους τα γονίδια που έχουν οι γάτες, ώστε οι σκύλοι να μπορούν να πιάνουν ποντίκια όπως οι γάτες; Και δεν θα ήταν υπέροχο αν οι γάτες μπορούσαν να πιάνουν ποντίκια και παράλληλα να φυλάνε το σπίτι όπως οι σκύλοι;» «Αν οι κότες μπορούσαν και να γεννάνε αυγά και να λαλούν, τότε θα χρειαζόταν να εκτρέφουμε μόνο κότες· πόσο υπέροχο θα ήταν αυτό!» Όπως βλέπεις, συλλογίζεται μονίμως ανάρμοστα πράγματα. Αν ήταν άνθρωπος που μπορούσε να διακρίνει το σωστό από το λάθος, θα σκεφτόταν: «Τα ζώα που δημιούργησε ο Θεός είναι πολύ θαυμαστά! Οι κόκορες μπορούν να λαλούν και να κρατούν συντροφιά στις κότες και οι κότες μπορούν να γεννούν αυγά και να κλωσάνε κοτοπουλάκια, ενώ οι άνθρωποι μπορούν να φάνε το κρέας τόσο του κόκορα όσο και της κότας. Οι σκύλοι μπορούν να προστατεύουν το σπίτι και να κάνουν συντροφιά στους ιδιοκτήτες τους και οι γάτες μπορούν να πιάνουν ποντίκια και μερικές φορές μπορούν επίσης να γίνουν αφανή μέλη της οικογένειας. Όλα αυτά είναι υπέροχα, το κάθε ζώο έχει τη δική του λειτουργία· όλα όσα δημιούργησε ο Θεός είναι καλά!» Όμως, όσοι δεν μπορούν να κατανοήσουν τα θετικά πράγματα θα χρησιμοποιούν τις απόψεις του Σατανά για να τα απαρνηθούν και να τα καταδικάσουν και μάλιστα θα επιχειρούν, με βάση τις απόψεις του Σατανά, ν’ αλλάξουν τους νόμους επιβίωσης των διαφόρων πλασμάτων, τους διάφορους νόμους του φυσικού κόσμου ή ακόμη και τους νόμους της ανθρώπινης επιβίωσης, και όλα αυτά προκειμένου ν’ αφήσουν την επιστήμη να κυριαρχήσει. Τέτοιοι άνθρωποι σίγουρα δεν έχουν κανονική ανθρώπινη φύση. Λείπει από την ανθρώπινη φύση τους το χαρακτηριστικό της ικανότητας να διακρίνουν το σωστό από το λάθος. Επιπλέον, δεν ξέρουν πώς να διαχειρίζονται τη ζωή τους σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους και θέλουν πάντα να ενεργούν σύμφωνα με την ανθρώπινη βούληση, χρησιμοποιώντας τεχνολογικά μέσα ή τεχνητές μεθόδους για ν’ αλλάξουν τους κανονικούς νόμους της φυσικής ζωής. Για παράδειγμα, ένας κανονικός άνθρωπος χρειάζεται επτά με οκτώ ώρες ξεκούραση την ημέρα για να έχει πλήρη ενέργεια και να είναι σε θέση ν’ αντέξει μία μέρα διαβίωσης και εργασίας, αλλά ένας τέτοιος άνθρωπος συλλογίζεται: «Δεν θα ήταν υπέροχο αν οι άνθρωποι μπορούσαν να ζουν και να εργάζονται κανονικά σε καθημερινή βάση χωρίς να χρειάζεται να κοιμηθούν ή να φάνε; Αναρωτιέμαι, τι είδους μέσα υψηλής τεχνολογίας θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να επιτευχθεί αυτό;» Γελοίες και παράξενες ιδέες μπορούν έτσι απλά να ξεπηδούν στο μυαλό τους. Δεν συλλογίζονται πώς να προσαρμοστούν σ’ αυτούς τους νόμους και να τους ακολουθήσουν από την οπτική της κανονικής ανθρώπινης φύσης κι έτσι να χειρίζονται σωστά τις διάφορες ανάγκες και τα διάφορα ζητήματα της σάρκας, αλλά αντ’ αυτού θέλουν μονίμως ν’ αλλάξουν αυτούς τους νόμους, να είναι διαφορετικοί από τους συνηθισμένους ανθρώπους, να μπορούν να υπερβούν τα σωματικά τους ένστικτα και να καταφέρουν να μην τους ελέγχει και να μην τους συγκρατεί η σάρκα τους. Δεν είναι τρομακτικό αυτό; Θέλουν διαρκώς να ξεχωρίζουν από το πλήθος. Οι άλλοι κοιμούνται οκτώ ώρες την ημέρα, αλλά εκείνοι θέλουν να κοιμούνται μόνο δέκα λεπτά ή το πολύ μία με δύο ώρες και να εξακολουθούν να έχουν αρκετή ενέργεια κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να πετύχουν οι κανονικοί άνθρωποι. Οι φυσικοί νόμοι του ανθρώπινου οργανισμού έχουν ήδη οριστεί από τον Θεό. Το πόσο μεγάλη είναι η όρεξη κάποιου για φαγητό, πώς είναι οι νόμοι της λειτουργίας των εσωτερικών του οργάνων, πόση ενέργεια έχει, πόση δουλειά μπορεί να κάνει σε μία μέρα, πόσα πράγματα μπορεί να καταφέρει να σκέφτεται το μυαλό του σε μία μέρα και για πόσο μπορεί να τα σκέφτεται· όλα αυτά είναι καθορισμένα. Από την οπτική της ανθρώπινης φύσης, αυτοί οι νόμοι είναι στην πραγματικότητα κανονικοί και είναι θετικά πράγματα. Μόνο ακολουθώντας συγκεκριμένους νόμους μπορεί το ανθρώπινο γένος να ζει χρόνο με τον χρόνο, να συνεχίσει να πολλαπλασιάζεται και να διατηρείται στη ζωή από γενιά σε γενιά, και μπορεί να συνεχιστεί η επιβίωση της ανθρωπότητας. Έτσι είναι τα πράγματα για όλα τα έμβια όντα. Μόνο ακολουθώντας συγκεκριμένους φυσικούς νόμους και συγκεκριμένους νόμους της ζωής και έχοντας περιόδους ξεκούρασης και δραστηριότητας μπορεί να διατηρηθεί η συνέχιση της ζωής τους. Αν κάποιος παραβιάσει τους φυσικούς νόμους, θα αντιμετωπίσει προβλήματα στη συνέχιση της ζωής του και μπορεί να μη ζήσει για πάρα πολύ. Αν προκύψει ένα πρόβλημα με τη φυσική κατάσταση ενός ανθρώπου, η κανονική ζωή του, τα καθημερινά του γεύματα, καθώς και το κανονικό του σκεπτικό, η κανονική του κρίση και το πόση δουλειά μπορεί να κάνει σε μία μέρα και ούτω καθεξής θα επηρεαστούν. Επομένως, οι φυσικοί νόμοι του ανθρώπινου γένους προστατεύουν την κανονική του επιβίωση. Αυτά είναι θετικά πράγματα και δεν θα πρέπει να τα απεχθάνονται οι άνθρωποι ούτε θα πρέπει να νιώθουν αποστροφή γι’ αυτά. Αντιθέτως, θα πρέπει να τα σέβονται και να τα ακολουθούν. Όσοι δεν είναι άνθρωποι και είναι του Σατανά πιστεύουν μονίμως το εξής: «Όταν ακολουθούνται αυτοί οι φυσικοί νόμοι του ανθρώπινου γένος, οι άνθρωποι φαίνονται εντελώς ανίκανοι και άχρηστοι! Μας περιορίζουν διαρκώς αυτοί οι φυσικοί νόμοι: όταν είσαι κουρασμένος, πρέπει να κοιμηθείς· όταν πεινάς, πρέπει να φας. Αν δεν κάνεις αυτά τα πράγματα, οι σκέψεις σου δεν μπορούν να συμβαδίσουν με τα λόγια σου, τα χέρια σου αρχίζουν να τρέμουν, η καρδιά σου αρχίζει να χτυπάει δυνατά και νιώθεις αδύναμα τα πόδια σου και δεν μπορείς να σταθείς όρθιος. Αυτό είναι πολύ προβληματικό! Φαντάσου να μπορούσες απλώς να πάρεις κάποιο φάρμακο και να ζεις κανονικά ή να μπορούσες να είσαι γεμάτος ενέργεια ακόμη και χωρίς να ξεκουράζεσαι για πολλές μέρες· θα ήσουν ακόμα πιο απίστευτος κι από ένα ρομπότ. Η φαντάσου όταν πεινούσες να μπορούσες απλώς να πιέσεις ένα συγκεκριμένο σημείο βελονισμού και αμέσως να έπαυες να νιώθεις πείνα. Η φαντάσου να μην τρως για πολλές μέρες και να νιώθεις μια χαρά, χωρίς να αδυνατίζει η σάρκα σου, χωρίς να φθίνει η ενέργειά σου, και το σώμα σου να παραμένει κανονικό και υγιές. Αυτό θα ήταν καταπληκτικό!» Οι άνθρωποι θέλουν μονίμως ν’ αλλάξουν αυτούς τους φυσικούς νόμους. Δεν δείχνει αυτό ότι απαρνιούνται τα θετικά πράγματα και εναντιώνονται σ’ αυτά; (Ναι.) Η ύπαρξη αυτών των θετικών πραγμάτων διασφαλίζει την κανονική ύπαρξη του ανθρώπινου γένους και διατηρεί την κανονική ζωή του, επομένως οι άνθρωποι θα πρέπει όχι μόνο να τους ακολουθούν, αλλά και να τους αντιμετωπίζουν ορθολογικά. Δεν θα πρέπει να πηγαίνουν κόντρα σ’ αυτούς, να τους καταστέλλουν ή να τους αντικρούουν, πόσο μάλλον να εναντιώνονται σ’ αυτούς. Από την άλλη πλευρά, αυτά τα πράγματα που υπερβαίνουν τους φυσικούς νόμους του ανθρώπινου γένους, οι φαντασιοκοπίες των ανθρώπων, κάποιες από τις παράλογες ιδέες τους και τις πρωτοφανείς συμπεριφορές τους είναι όλα αρνητικά πράγματα. Εφόσον είναι όλα αρνητικά πράγματα, οι άνθρωποι θα πρέπει να τα διακρίνουν και να τα απορρίπτουν, να μην τα αποδέχονται. Αν έχεις διάκριση απέναντι στα θετικά και τα αρνητικά πράγματα και μπορείς να τα αντιμετωπίζεις σωστά και να τα χειρίζεσαι ορθολογικά όσο συνεχίζεις τη ζωή σου, τότε έχεις κανονική ανθρώπινη φύση. Αν συχνά δεν νιώθεις τις θετικές επιδράσεις αυτών των θετικών πραγμάτων πάνω σου και συχνά θέλεις να εναντιωθείς σ’ αυτά και να κάνεις πράγματα που είναι αντίθετα με αυτά, κι αν συχνά προσπαθείς ν’ αλλάξεις αυτά τα θετικά πράγματα με βάση κάποια αρνητικά ρητά και κάποιες αρνητικές απόψεις, παραβιάζοντας τους αντικειμενικούς νόμους των πραγμάτων, τότε αυτό αποδεικνύει ότι, ως προς την ανθρώπινη φύση σου, δεν έχεις την ικανότητα να κατανοείς το σωστό και το λάθος. Καταλαβαίνετε τώρα που συναναστραφήκαμε μ’ αυτόν τον τρόπο; (Ναι.)

Αν ένας άνθρωπος έχει ανθρώπινη φύση, δεν θα πρέπει να κατανοεί ποια είναι τα θετικά πράγματα και να τα αποδέχεται; (Ναι.) Και δεν θα πρέπει επίσης να είναι σε θέση να διακρίνει τα αρνητικά πράγματα, ενώ ταυτόχρονα είναι σε θέση να τα μισεί και να τα απορρίπτει μέσα του; (Ναι.) Ποια άλλα πράγματα, λοιπόν, είναι ανίκανοι οι άνθρωποι ν’ αναγνωρίσουν ως θετικά ή αρνητικά; Το να πιστεύει κανείς στον Θεό και να Τον ακολουθεί είναι θετικό ή αρνητικό πράγμα; (Είναι θετικό πράγμα.) Είναι η κυριαρχία του Θεού στο πεπρωμένο του ανθρώπου θετικό ή αρνητικό πράγμα; (Είναι θετικό πράγμα.) Η κυριαρχία του Θεού στο πεπρωμένο του ανθρώπου είναι θετικό πράγμα. Με βάση ποιες απόψεις, λοιπόν, εναντιώνεται κυρίως το διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος στην κυριαρχία και τις ενορχηστρώσεις του Θεού; (Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι το πεπρωμένο τους βρίσκεται στα δικά τους χέρια κι ότι η γνώση μπορεί ν’ αλλάξει το πεπρωμένο κάποιου.) Αυτές είναι οι απόψεις πάνω στις οποίες στηρίζεται το ανθρώπινο γένος για ν’ απαρνηθεί τον Θεό και ν’ αντισταθεί στον Θεό· είναι πραγματικά αρνητικά πράγματα. Πώς, λοιπόν, θα πρέπει οι άνθρωποι ν’ αντιλαμβάνονται το ζήτημα της κυριαρχίας του Θεού στο πεπρωμένο του ανθρώπου; Κάποιοι άνθρωποι, παρόλο που ως προς το δόγμα αναγνωρίζουν ότι η δήλωση «Ο Θεός είναι κυρίαρχος στο πεπρωμένο του ανθρώπου» είναι σωστή και είναι ένα θετικό πράγμα, εξακολουθούν να πιστεύουν μέσα τους ότι οι προσπάθειες του ίδιου του ανθρώπου μπορούν ν’ αλλάξουν το πεπρωμένο του, ότι το πεπρωμένο του μπορεί να βρίσκεται στα δικά του χέρια κι ότι εκείνος έχει τον τελευταίο λόγο. Νομίζουν ότι αν δεν μελετούν σκληρά και δεν αφοσιώνονται με επιμέλεια, δεν πρόκειται να καταφέρουν να μπουν σ’ ένα καλό πανεπιστήμιο και δεν πρόκειται να βρουν μια καλή δουλειά, να έχουν καλές προοπτικές ή καλές συνθήκες διαβίωσης. Είναι τέτοιοι άνθρωποι ικανοί να διακρίνουν το σωστό από το λάθος; (Όχι.) Έχοντας ζήσει είκοσι ή τριάντα χρόνια, ακόμη δεν ξέρουν τι σημαίνει η δήλωση «Ο Θεός είναι κυρίαρχος στο πεπρωμένο του ανθρώπου». Πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, αλλά εξακολουθούν να νομίζουν ότι το πεπρωμένο τους βρίσκεται στα δικά τους χέρια, ότι η γνώση μπορεί ν’ αλλάξει το πεπρωμένο τους κι ότι αν θέλουν να έχουν έναν καλό προορισμό και ν’ απολαμβάνουν ωραία πράγματα και να ζήσουν μια καλή ζωή, πρέπει να βασιστούν στη δική τους προσπάθεια· ακριβώς όπως λένε οι άπιστοι: «Αν θες να κερδίσεις, πρέπει να τα παίξεις όλα για όλα». Είναι ένας τέτοιος άνθρωπος ικανός να διακρίνει το σωστό από το λάθος; (Όχι.) Είναι ανθρώπινο ον κάποιος που δεν μπορεί να διακρίνει το σωστό από το λάθος; (Όχι.) Απολαμβάνει μια καλή ζωή, τρώει και ντύνεται καλά και τον έχουν σε μεγάλη εκτίμηση οι άλλοι στην κοινωνία, ενώ θεωρεί ότι η ζωή που έχει τώρα οφείλεται εξ ολοκλήρου στη δική του σκληρή δουλειά. Επομένως, πιστεύει ότι η δήλωση «Αν θες να κερδίσεις, πρέπει να τα παίξεις όλα για όλα και το πεπρωμένο του ανθρώπου εξαρτάται από τον ίδιο κι όχι από άλλους» είναι αλήθεια και είναι μια σωστή άποψη. Είναι αυτό μια εκδήλωση κανονικής ανθρώπινης φύσης; (Όχι.) Οι άνθρωποι, προτού αποκτήσουν γνώση, δεν κατανοούν αυτά τα πράγματα· μόλις, όμως συλλάβουν κάποια γνώση, αρνούνται εντελώς τη δήλωση «Ο Θεός είναι κυρίαρχος στο πεπρωμένο της ανθρωπότητας» και αντ’ αυτού σκέφτονται: «Το πεπρωμένο του καθενός βρίσκεται στα δικά του χέρια· κάποιος μπορεί να ευτυχίσει με τα δικά του χέρια». Είναι ένας τέτοιος άνθρωπος ικανός να διακρίνει το σωστό από το λάθος; (Όχι.) Τι είδους πλάσμα είναι, λοιπόν, ένας τέτοιος άνθρωπος; Δεν του λείπει η ανθρώπινη φύση; (Ναι.) Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει συνείδηση και λογική, και κάποιος που δεν έχει συνείδηση και λογική δεν μπορεί να διακρίνει το σωστό από το λάθος. Ακόμη κι αφού έχει βιώσει πραγματικά τα γεγονότα της ζωής, και πάλι δεν μπορεί να κατανοήσει πραγματικά ποια είναι τα θετικά πράγματα ούτε μπορεί να εκτιμήσει πραγματικά ποια είναι η ουσία των θετικών πραγμάτων. Αυτό δείχνει ότι είναι ανίκανος να διακρίνει το σωστό από το λάθος. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει ανθρώπινη φύση· σε καμία περίπτωση δεν είναι ανθρώπινο ον. Υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που μπορούν να αναμασούν το δόγμα, λέγοντας: «Οι νόμοι όλων των πραγμάτων προέρχονται από τον Θεό, είναι θετικά πράγματα, είναι ωφέλιμα για την ανθρωπότητα και είναι αυτό που θα έπρεπε να ακολουθεί, να λαχταρά και να επιδιώκει η ανθρωπότητα», αλλά αφού έρθουν σ’ επαφή με κάποιες πληροφορίες και κάποια πράγματα υψηλής τεχνολογίας, οι απόψεις τους γι’ αυτά τα ζητήματα αλλάζουν. Τι είδους απόψεις αποκτούν; Λένε: «Εμείς οι πιστοί στον Θεό μιλάμε διαρκώς για τους νόμους της διαβίωσης, τους νόμους όλων των πραγμάτων και τους νόμους επιβίωσης όλων των πραγμάτων, και θεωρούμε ότι αυτά είναι θετικά πράγματα. Αυτό είναι πολύ οπισθοδρομικό! Αυτό δείχνει έλλειψη γνώσης, σαν να έχει κανείς παρωπίδες! Η τεχνολογία έχει προχωρήσει πολύ πλέον· υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν χρειάζεται να κάνεις μόνος σου, καθώς τα τεχνολογικά προϊόντα μπορούν να τα κάνουν για σένα. Αυτό σημαίνει προηγμένη τεχνολογία! Κοίτα πώς κάποια αυτοκίνητα κινούνται χωρίς οδηγό. Μόλις μπεις στο αυτοκίνητο, ορίζεις τον προορισμό και μετά απλώς λες μια λέξη και το αυτοκίνητο αρχίζει να οδηγεί. Αυτό είναι πραγματικά υψηλή τεχνολογία, είναι πολύ θαυμαστό! Το ανθρώπινο γένος έχει αναπτύξει προηγμένη τεχνολογία και έχουμε γίνει αφέντες όλων των πραγμάτων χωρίς να κάνουμε τίποτα. Επομένως, μόνο η επιστήμη είναι η απόλυτη αλήθεια! Οι άνθρωποι που δεν έχουν μόρφωση και γνώσεις και δεν κατανοούν την επιστήμη είναι οπισθοδρομικοί και ακαλλιέργητοι!» Η άποψή τους έχει αλλάξει, έτσι δεν είναι; Μέσα τους, δεν έχουν διακρίνει τη διαφορά ανάμεσα στα θετικά και τα αρνητικά πράγματα. Είναι και κάποιοι άνθρωποι που, αφού επισκεφθούν ένα μουσείο αεροπλοΐας, αναφωνούν: «Ουάου, μου άνοιξε τα μάτια· η επιστήμη έχει προχωρήσει πολύ! Εμείς οι συνηθισμένοι άνθρωποι νιώθουμε εντελώς έξω από τα νερά μας εκεί· δεν μπορούμε να καταλάβουμε τίποτα. Δεν μπορείς καν να φανταστείς πόσο έχει αναπτυχθεί πλέον η επιστήμη. Δεν έχουμε καν έρθει σ’ επαφή μ’ αυτά τα σύγχρονα πράγματα προηγμένης τεχνολογίας! Κι εξακολουθούμε να πιστεύουμε στον Θεό και να μιλάμε για φυσικούς κανόνες και νόμους· είμαστε πολύ οπισθοδρομικοί!» Αυτοί οι άνθρωποι, αφού δουν αυτά τα εκθαμβωτικά πράγματα της σύγχρονης κοινωνίας, αρνούνται εντελώς από τα βάθη της καρδιάς τους τις θεωρίες για τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα που κατανοούσαν ως εκείνη τη στιγμή. Δεν προσδιορίζουν πιο ξεκάθαρα ποια είναι τα θετικά πράγματα, αλλά αντ’ αυτού πιστεύουν ότι τα θετικά πράγματα είναι οπισθοδρομικά και υστερούν σε σχέση με τη σύγχρονη τεχνολογία και τον σύγχρονο ρυθμό ανάπτυξης της ανθρωπότητας. Και σαν να μην έφτανε αυτό, επικροτούν ιδιαίτερα και λαχταρούν αυτά τα αρνητικά πράγματα, ελπίζοντας να γίνουν ένας από εκείνους που αναπτύσσουν σύγχρονη, προηγμένη τεχνολογία. Είναι ένας τέτοιος άνθρωπος ικανός να κατανοήσει το σωστό και το λάθος; (Όχι.) Δεδομένου ότι η ικανότητα κάποιου να διακρίνει το σωστό από το λάθος είναι ένα χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης, εξυπακούεται ότι είναι κάτι εγγενές και έμφυτο στην ανθρώπινη φύση κι όχι κάτι που διαμορφώνεται αργότερα. Με άλλα λόγια, η ικανότητα κάποιου να διακρίνει το σωστό από το λάθος, αυτό το χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης, δεν πρόκειται ν’ αλλάξει με την πάροδο του χρόνου ή με τις αλλαγές στο γεωγραφικό περιβάλλον ή στους ανθρώπους, στα γεγονότα και στα πράγματα. Κανένας δεν μπορεί να το αλλάξει και τίποτε δεν μπορεί να το αλλάξει ή να το αφαιρέσει. Οι άνθρωποι που μπορούν να διακρίνουν το σωστό από το λάθος λαχταρούν πάντα στα βάθη της καρδιάς τους τα θετικά πράγματα, ενώ αποστρέφονται και απεχθάνονται πάντα τα αρνητικά πράγματα, τα οποία δεν είναι αυτό που χρειάζεται η ανθρώπινη φύση τους. Τι χρειάζονται; Χρειάζονται πράγματα που είναι ωφέλιμα για τους νόμους της φυσικής ζωής και της φυσικής τους επιβίωσης, πράγματα που είναι φυσικά, που κάνουν τους ανθρώπους να αισθάνονται γαλήνη και ηρεμία και που συνάδουν με τις ανάγκες της συνείδησης και της λογικής της κανονικής ανθρώπινης φύσης, κι όχι πράγματα που είναι μεγαλοπρεπή, ανώτερα και εντυπωσιακά. Όπως βλέπεις, σε σχέση με το πώς φέρεται κάποιος, ορισμένοι άνθρωποι θέλουν η ζωή τους να είναι λίγο απλούστερη και πιο μετριοπαθής· δεν τους αρέσει να ζουν μια αξιοθαύμαστη ζωή, αλλά απλώς τους αρέσει η ηρεμία, να έχουν γαλήνη και αγαλλίαση, να ζουν τη ζωή τους πολύ ήσυχα. Ωστόσο, σε άλλους ανθρώπους δεν αρέσει αυτό· τους αρέσει να ζουν μια αξιοθαύμαστη ζωή, τους αρέσουν τα πράγματα που είναι μεγαλοπρεπή, ανώτερα και εντυπωσιακά, τους αρέσει να δίνουν παράσταση, να ξεχωρίζουν από το πλήθος και να είναι διάσημοι, και δεν τους αρέσει η απλότητα ούτε η φυσικότητα. Αυτό δείχνει τη διαφορά μεταξύ των ανθρώπων ως προς την ανθρώπινη φύση τους.

Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να διακρίνουν το σωστό από το λάθος μπορεί να συμφωνούν με κάποιες σωστές και θετικές δηλώσεις ή, προς τα έξω, μπορεί να τους αρέσουν και να λαχταρούν κάποια θετικά πράγματα επειδή ακολουθούν τους άλλους. Ωστόσο, μόλις περάσει καιρός, αλλάξει το περιβάλλον κι αλλάξουν και οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα, αυτά τα θετικά πράγματα θα γίνουν αμέσως αρνητικά στα βάθη της καρδιάς τους, ενώ τα αρνητικά πράγματα, τα οποία τους αρέσουν στην πραγματικότητα, θα γίνουν τότε θετικά πράγματα, θα γίνουν το αντικείμενο της επιδίωξής τους. Με άλλα λόγια, πριν δουν οποιαδήποτε αρνητικά πράγματα που τους αρέσουν, τα θετικά πράγματα είναι απλώς ένα δόγμα γι’ αυτούς και μπορούν να πάνε με το ρεύμα και ν’ ακολουθήσουν το κοπάδι, αλλά όσο μεγαλώνουν σε ηλικία και περνάει ο καιρός, τα πράγματα που αγαπούν πραγματικά μέσα τους και οι πραγματικές τους απόψεις θα βγουν αβίαστα στην επιφάνεια. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι λένε συχνά: «Η πίστη στον Θεό είναι καλό πράγμα· όσοι πιστεύουν στον Θεό βαδίζουν στο σωστό μονοπάτι και δεν κάνουν κακό. Είναι όλοι καλοί άνθρωποι». Αφού, όμως, πιστέψουν στον Θεό για λίγα χρόνια και δουν ότι όλα τα κηρύγματα και όλες οι συναναστροφές στον οίκο του Θεού λένε στους ανθρώπους να είναι έντιμοι, να επιδιώκουν την αλήθεια και να υποτάσσονται στον Θεό, και να κάνουν το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος, νιώθουν αποστροφή γι’ αυτό και θεωρούν ότι η πίστη στον Θεό είναι ανώφελη, και θέλουν να εγκαταλείψουν την εκκλησία και να επιστρέψουν στα εγκόσμια· η καρδιά τους δεν βρίσκεται στην εκκλησία. Έτσι είναι οι άνθρωποι που δεν αγαπούν την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, ένας τέτοιος άνθρωπος δεν αγαπά τα θετικά πράγματα κι έχει πολλά διαστρεβλωμένα επιχειρήματα και αιρέσεις μέσα του. Για εκείνον, αυτά τα διαστρεβλωμένα επιχειρήματα και οι αιρέσεις είναι θετικά πράγματα, ενώ στα βάθη της καρδιάς του αποστρέφεται, μισεί και απεχθάνεται τα πραγματικά θετικά πράγματα και δεν τα αποδέχεται ποτέ. Ακριβώς επειδή δεν αποδέχεται ποτέ τα θετικά πράγματα κι επειδή αυτά που του αρέσουν είναι αρνητικά πράγματα, η ανθρώπινη φύση ενός τέτοιου ανθρώπου δεν διαθέτει την ικανότητα να διακρίνει το σωστό από το λάθος. Είναι ακριβώς όπως κάποιοι άνθρωποι που, όταν πρωταρχίζουν να πιστεύουν στον Θεό, μπαίνουν σ’ αυτήν τη διαδικασία απλώς και μόνο για τις ευλογίες. Αφού ακούσουν κηρύγματα για πολλά χρόνια, στο τέλος κατανοούν το εξής: «Η πίστη στον Θεό συνεπάγεται ότι οι άνθρωποι πρέπει να είναι έντιμοι, να είναι αφοσιωμένοι και πρόθυμοι να πληρώσουν ένα τίμημα κάνοντας το καθήκον τους, να είναι ειλικρινείς απέναντι στον Θεό, να μην ενεργούν απερίσκεπτα και ξεροκέφαλα και να προασπίζουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Ιδίως όταν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού έρχονται σε σύγκρουση με τα δικά τους, πρέπει να προασπίζουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και ν’ απαρνιούνται τα δικά τους προσωπικά συμφέροντα». Αφού μάθουν για όλες τις διαφορετικές πτυχές της αλήθειας, μετανιώνουν που πιστεύουν στον Θεό, λέγοντας: «Νόμιζα ότι το να πιστεύει κανείς στον Θεό σήμαινε να έχει μια μεγάλη ομάδα, μια ισχυρή δύναμη για να βασιστεί, κι ότι εφόσον οι άνθρωποι απαρνιούνταν πολλά, υπέφεραν και πλήρωναν ένα τίμημα, θα μπορούσαν να εισέλθουν στη βασιλεία και να έχουν έναν καλό προορισμό, και να ορμήσουν στην επόμενη εποχή, να είναι οι αφέντες της και να κυβερνήσουν σαν βασιλιάδες. Αποδεικνύεται, όμως, ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Η πίστη στον Θεό έχει να κάνει μόνο με το να μάθουν οι άνθρωποι πώς να φέρονται και πώς να υποτάσσονται στον Θεό και να αποφεύγουν το κακό. Συγκεκριμένα, αν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, τους ζητείται μονίμως να είναι έντιμοι και να μιλάνε ειλικρινά και τους ζητείται διαρκώς να κάνουν πράξη την αλήθεια· δεν τους επιτρέπεται να έχουν τον τελευταίο λόγο. Τότε, σε τι ωφελεί να πιστεύει κανείς στον Θεό;» Κατόπιν, αποκτούν παράπονα μέσα τους και θέλουν ν’ αποσυρθούν από την πίστη τους. Όμως, έπειτα σκέφτονται: «Πιστεύω στον Θεό εδώ και αρκετά χρόνια· αν πάψω τώρα, δεν θα έχω πιστέψει μάταια;» Εκείνη τη στιγμή, νιώθουν απρόθυμοι να τα παρατήσουν. Αν, όμως, συνεχίσουν να πιστεύουν, δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια. Ο οίκος του Θεού μιλάει συνεχώς για την επιδίωξη της αλήθειας και την είσοδο στην πραγματικότητα, για την υποταγή στον Θεό, την αναζήτηση της αλήθειας και το να ενεργεί κανείς σύμφωνα με τις αρχές. Έχουν κουραστεί ν’ ακούνε γι’ αυτά τα πράγματα και δεν θέλουν να τα ακούνε πια. Ιδίως όταν ο οίκος του Θεού μιλάει για την άσκηση της αλήθειας, νιώθουν δυσφορία και πόνο μέσα τους· όταν αναφέρονται θετικά πράγματα, νιώθουν αποστροφή και τα απεχθάνονται μέσα τους και δεν είναι πρόθυμοι ν’ ακούσουν. Κάποιοι άνθρωποι, όταν συνειδητοποιούν ότι δεν πρόκειται ν’ αποκτήσουν την αλήθεια ή έναν καλό προορισμό ακόμη κι αν πιστεύουν ως το τέλος, πολύ απλά παύουν να πιστεύουν. Ορισμένοι από αυτούς πάνε να βρουν μια δουλειά ή ν’ ασχοληθούν με τις επιχειρήσεις και ορισμένοι επιστρέφουν στο σπίτι τους για να παντρευτούν. Παύουν να πιστεύουν στον Θεό επειδή δεν αγαπούν την αλήθεια. Ο οίκος του Θεού μιλάει συνεχώς για την αλήθεια και συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια, την οποία εκείνοι αποστρέφονται ιδιαίτερα. Αυτό δείχνει ότι ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει συνείδηση και λογική και δεν μπορεί να διακρίνει το σωστό από το λάθος. Το γεγονός ότι είναι ανίκανος να διακρίνει το σωστό από το λάθος σημαίνει ότι στην ανθρώπινη φύση του δεν έχει το πρότυπο και την ικανότητα ν’ αναγνωρίζει τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα· αυτό είναι κάτι που δεν το έχει. Έχει, λοιπόν, ένας τέτοιος άνθρωπος κανονική ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Δεν είναι άνθρωπος. Ένα πράγμα μπορεί ν’ αποδείξει αν κάποιος έχει πραγματικά ανθρώπινη φύση: Αγαπά και λαχταρά τα θετικά πράγματα μέσα του. Ακόμη κι όταν δεν κατανοεί την αλήθεια, λαχταρά μια δίκαιη κοινωνία χωρίς σκοτάδι, λαχταρά τα θετικά πράγματα και λαχταρά να κυριαρχήσει η αλήθεια. Όμως, αυτή η κακή κοινωνία δεν του παρέχει αυτό το περιθώριο και οι άνθρωποι αποκλείονται και καταπιέζονται αν αποκαλύψουν κάτι που είναι θετικό. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι άνθρωποι που έχουν ανθρώπινη φύση δεν μπορούν ν’ αποκτήσουν τα θετικά πράγματα που επιθυμούν και λαχταρούν, οπότε νιώθουν αγανάκτηση μέσα τους. Όμως, αφού αρχίσουν να πιστεύουν στον Θεό, διαβάζοντας τα λόγια του Θεού και ακούγοντας κηρύγματα, κατανοούν πολλές αλήθειες κι αυτές οι αλήθειες συνάδουν και ταιριάζουν με τα θετικά πράγματα που αγαπά η ανθρώπινη φύση τους και ικανοποιούν ακριβώς τις ανάγκες τους για θετικά πράγματα. Επομένως, η καρδιά τους λαχταρά ακόμη περισσότερο τα θετικά πράγματα. Παρόλο που δεν μπορούν τη δεδομένη στιγμή να κάνουν απολύτως πράξη την αλήθεια —λόγω περιορισμών του περιβάλλοντός τους, λόγω του μικρού τους αναστήματος ή επειδή τους περιορίζουν και τους εγκλωβίζουν κάποιες διεφθαρμένες διαθέσεις— έχουν την αποφασιστικότητα και την επιθυμία να μπορέσουν κάποια μέρα ν’ ασκούνται απολύτως σύμφωνα με την αλήθεια και τα λόγια του Θεού, επιτυγχάνοντας έτσι την υποταγή στα λόγια του Θεού και ικανοποιώντας τις ανάγκες τους που απορρέουν από την αγάπη τους για τα θετικά πράγματα. Η ανθρώπινη φύση αυτών των ανθρώπων έχει την ικανότητα να διακρίνει το σωστό από το λάθος· αυτοί οι άνθρωποι έχουν ανθρώπινη φύση. Αν απλώς ισχυρίζεσαι ότι αγαπάς τα θετικά πράγματα και αναγνωρίζεις μόνο στα λόγια ότι όλα όσα κάνει ο Θεός είναι καλά, αυτό σημαίνει ότι αναφέρεις δόγματα και φωνάζεις συνθήματα. Οποιοσδήποτε μπορεί να λέει ευχάριστα λόγια και σωστές θεωρίες ή να ξεστομίζει πομπώδη λόγια. Αυτό δεν δείχνει ότι αγαπάς πραγματικά τα θετικά πράγματα. Αν, όμως, όταν ακούς την αλήθεια, μπορείς να την αγαπάς και να τη λαχταράς και, όσο περισσότερο ακούς την αλήθεια τόσο περισσότερο τη λαχταράς και τόσο αυξάνεται η επιθυμία σου να την αναζητήσεις, και η θέλησή σου ν’ ακολουθήσεις τον Θεό και να φτάσεις στη σωτηρία γίνεται όλο και πιο ακλόνητη· κι αν στη διαδικασία της πίστης στον Θεό αποκομίζεις οφέλη στις διάφορες επιδιώξεις σου, αποβάλεις σταδιακά τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου και αντιστέκεσαι και επαναστατείς ενάντια στον Θεό όλο και λιγότερο, τότε είσαι άνθρωπος που αγαπά τα θετικά πράγματα, είσαι άνθρωπος που κατέχει την αλήθεια-πραγματικότητα. Τέτοιοι άνθρωποι δρέπουν καρπούς και αποκομίζουν οφέλη μέσα από την πίστη τους στον Θεό. Μπορείς να νιώσεις ότι έχεις αλλάξει κι ότι η στάση σου απέναντι στον Θεό και στην αλήθεια είναι διαφορετική από πριν. Παλιότερα, επαναστατούσες ενάντια στον Θεό και δεν υποτασσόσουν στον Θεό, και δεν μπορούσες να κάνεις πράξη την αλήθεια ακόμα και σε πολύ ασήμαντα ζητήματα. Όμως, μέσα από αυτά τα χρόνια της επιδίωξής σου, μέσα από αυτά τα χρόνια που έκανες το καθήκον σου και μέσα από τις προσπάθειές σου σε όλες τις πτυχές, έχεις κατανοήσει κάποια αλήθεια και, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με διάφορα ζητήματα, μπορείς ν’ αναζητήσεις την αλήθεια και να επαναστατήσεις ενάντια στις επιθυμίες της σάρκας σου. Επίσης, σε κάποια σημαντικά ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις αρχές, μπορείς να τηρείς τις αρχές και να μην ενεργείς σύμφωνα με τη δική σου βούληση, και μπορείς να προασπίζεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να προασπίζεις το εκκλησιαστικό έργο. Αυτό σημαίνει ότι έχεις κάποιο επίπεδο, ότι έχεις κάποια άσκηση και είσοδο στην επανάσταση ενάντια στον εαυτό σου, στην αποδοχή της αλήθειας και την υποταγή σ’ αυτήν, καθώς και ότι οι διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις σου έχουν αλλάξει λίγο πολύ. Αυτή είναι η εκδήλωση της διάκρισης ανάμεσα στο σωστό και το λάθος στους ανθρώπους που έχουν πραγματικά ανθρώπινη φύση.

Και οι άνθρωποι που δεν μπορούν να διακρίνουν το σωστό από το λάθος μπορεί να θέλουν ν’ αποδεχθούν την αλήθεια και να είναι πρόθυμοι να επιδιώξουν τη σωτηρία, αλλά, όταν έρχονται αντιμέτωποι με κάτι, δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια. Εξακολουθούν να ζουν με βάση τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, συχνά εμφανίζοντας επαναστατικότητα και αντίσταση ενάντια στον Θεό, χωρίς να έχουν καμία επίγνωση γι’ αυτό. Επαναστάτησαν ενάντια στον Θεό μ’ αυτόν τον τρόπο πριν από δέκα χρόνια και, μετά από δέκα χρόνια, μπορούν και πάλι να το κάνουν. Ούτε αποδέχονται την αλήθεια ούτε την κάνουν πράξη. Υπάρχουν δύο λόγοι γι’ αυτό: Ο ένας είναι ότι δεν κατανοούν καθόλου τι είναι η αλήθεια, κι απλώς παραμένουν γαντζωμένοι στο δικό τους σκεπτικό, στα δικά τους ρητά και στις δικές τους απόψεις. Ο άλλος είναι ότι δεν είναι καθόλου άνθρωποι που αποδέχονται την αλήθεια. Όπως κι αν επαναστάτησαν ενάντια στον Θεό πριν από δέκα χρόνια, με τον ίδιο τρόπο επαναστατούν και δέκα χρόνια αργότερα, χωρίς καμία αλλαγή. Όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό, δεν έχουν καμία μαρτυρία ότι αποδέχονται την αλήθεια και υποτάσσονται στον Θεό, πόσο μάλλον οποιαδήποτε μαρτυρία ότι επαναστατούν ενάντια στη σάρκα τους και στις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Αυτό δείχνει ότι δεν είναι άνθρωποι που αποδέχονται την αλήθεια. Τέτοιοι άνθρωποι δεν διακρίνουν το σωστό από το λάθος. Θα μπορούσε επίσης να πει κανείς ότι δεν είναι άνθρωποι που έχουν ανθρώπινη φύση· για να το θέσουμε ξεκάθαρα, δεν είναι ανθρώπινα όντα. Κάποιοι άνθρωποι, αφού ακούσουν αυτά τα λόγια, νιώθουν αμετάπειστοι μέσα τους. Λένε: «Πιστεύω στον Θεό εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια κι έκανα πάντα το καθήκον μου. Απλώς κατά καιρούς κάνω κάποια λάθη και υφίσταμαι κλάδεμα. Δεν είναι πολύ φυσιολογικό αυτό; Όλοι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις· ποιος δεν κάνει λάθη; Όπως και να ’χει, είμαι πραγματικός πιστός. Πώς μπορείς να λες ότι δεν έχω ανθρώπινη φύση;» Είναι αλήθεια ότι είσαι πραγματικός πιστός· όμως, το γεγονός ότι είσαι πραγματικός πιστός σημαίνει ότι μπορείς ν’ αποδεχθείς την αλήθεια; Το γεγονός ότι είσαι πραγματικός πιστός σημαίνει ότι μπορείς να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα κι ότι δεν πρόκειται να είσαι ξεροκέφαλος; Το γεγονός ότι είσαι πραγματικός πιστός σημαίνει ότι μπορείς να υποταχθείς στον Θεό; Όχι. Το να είσαι πραγματικός πιστός δεν είναι το παν και δεν σημαίνει ότι μπορείς να φτάσεις στη σωτηρία. Το αν θα φτάσεις στη σωτηρία εξαρτάται κατά κύριο λόγο από το αν η ανθρώπινη φύση σου μπορεί ν’ αποδεχθεί την αλήθεια κι από το αν μπορείς να διακρίνεις το σωστό από το λάθος. Το να είναι κανείς πραγματικός πιστός δεν είναι η πιο σημαντική προϋπόθεση για να φτάσει στο τέλος στη σωτηρία ούτε αποτελεί βασική προϋπόθεση. Λες ότι είσαι πραγματικός πιστός, αλλά πόση αλήθεια έχεις κατανοήσει και αποκτήσει; Σε ό,τι αφορά τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, σε πόσες περιστάσεις τα έχεις προασπίσει; Αν νομίζεις ότι είσαι πραγματικός πιστός, ότι έχεις συνείδηση και ανθρώπινη φύση κι ότι είσαι πραγματικός άνθρωπος, τότε, στο ίδιο ζήτημα, αν μπορούσες να επαναστατήσεις ενάντια στον Θεό πριν από δέκα χρόνια, μπορείς και τώρα να επαναστατήσεις ξανά ενάντια στον Θεό; Έχεις αλλάξει; Έχεις επαναστατήσει ενάντια στη σάρκα; Αν δεν έχεις επαναστατήσει ενάντια στη σάρκα, μπορείς να το κάνεις τα επόμενα δέκα χρόνια; Αν και πάλι δεν μπορείς να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα και μπορείς και πάλι να επαναστατήσεις ενάντια στον Θεό, τότε αυτό δείχνει ότι υπάρχει πρόβλημα στην ανθρώπινη φύση σου. Δεν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια, οπότε ακόμη κι αν λες ότι είσαι πραγματικός πιστός, αυτό είναι ανώφελο. Λες ότι είσαι πρόθυμος να υποφέρεις και να πληρώσεις ένα τίμημα, ότι είσαι πρόθυμος να κάνεις το καθήκον σου με αφοσίωση, αλλά αυτή η προθυμία είναι άχρηστη. Αποτελεί απλώς μια προϋπόθεση για να μπορέσεις να κάνεις πράξη την αλήθεια και να υποταχθείς στον Θεό, αλλά το κατά πόσο μπορείς τελικά να την κάνεις πράξη εξαρτάται από το αν έχεις ανθρώπινη φύση. Αν η καρδιά σου παραμείνει για πάντα ανίκανη να συγκρατεί και να ελέγχει τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου και επιλέγεις να προασπίζεις τα δικά σου συμφέροντα και επιλέγεις τα αρνητικά πράγματα αντί για τα θετικά, τότε αυτό δείχνει ότι η ανθρώπινη φύση σου δεν αγαπά την αλήθεια και δεν έχει την ικανότητα να ελέγχει τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου. Αν δεν είχες την ικανότητα να ελέγχεις τις αποκαλύψεις των διεφθαρμένων διαθέσεών σου όταν δεν κατανοούσες την αλήθεια, αυτό είναι δικαιολογημένο. Όμως, τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Έχεις ακούσει για πολλά χρόνια τα κηρύγματα σχετικά με την αλήθεια, κι ωστόσο εξακολουθείς να μην μπορείς να συγκρατήσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου ώστε να μπορέσεις ν’ ασκηθείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές και να κάνεις σωστές επιλογές όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με διάφορα πράγματα. Είναι ξεκάθαρο ότι βλέπεις κακούς ανθρώπους που αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας, κι ωστόσο δεν μπορείς να υψώσεις το ανάστημά σου για να υπερασπιστείς τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Όταν, όμως, κάποιος βλάπτει τα δικά σου συμφέροντα, μπορείς να κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου για να τα υπερασπιστείς. Αυτό αρκεί για ν’ αποδείξει ότι δεν έχεις καθόλου συνείδηση ούτε λογική στην ανθρώπινη φύση σου για να σε ρυθμίζει και να σε συγκρατεί ώστε να επιλέγεις το σωστό μονοπάτι και τις σωστές αρχές άσκησης. Αν κάνεις τέτοια παράλογα πράγματα κι ωστόσο εξακολουθείς να ισχυρίζεσαι ότι είσαι άνθρωπος, αυτό δείχνει ότι η συνείδηση και η λογική σου δεν λειτουργούν πλέον. Τότε, δεν είσαι κανονικός άνθρωπος, επειδή στην ανθρώπινη φύση σου δεν υπάρχει συνείδηση και λογική ούτε υπάρχει οτιδήποτε που μπορεί να σου επιτρέψει να κάνεις σωστές επιλογές. Κατάλαβες; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Το ανάστημά μου είναι μικρό τώρα. Λόγω του οικογενειακού μου περιβάλλοντος και της ανατροφής μου, είμαι ξεροκέφαλος, ενδίδω στα θέλω μου και ξεχειλίζω από περηφάνια. Στην αληθινή ζωή, όμως, ξέρω ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια είναι τα αρνητικά, και ξέρω τι πρέπει να κάνω και τι όχι. Απλώς επειδή το ανάστημά μου είναι μικρό και δεν είχα κάποιον που κατανοεί την αλήθεια να με διαφωτίσει, να με επιβλέπει και να με παροτρύνει, δεν έχω κάνει πράξη την αλήθεια κι έχω διαπράξει κάποιες παραβάσεις και νιώθω λίγη μεταμέλεια μέσα μου». Στην αληθινή ζωή, τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη συνείδησή τους για να ρυθμίζουν τη διαγωγή τους και να συγκρατούν τον εαυτό τους ώστε να βαδίζουν στο σωστό μονοπάτι. Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να σωθούν. Ο λόγος είναι ότι μπορούν ν’ αποδεχθούν την αλήθεια, μπορούν να κάνουν πράξη κάποια από την αλήθεια κι έχουν υποστεί κάποιες αλλαγές. Απλώς ο ρυθμός προόδου τους είναι λίγο πιο αργός από τον μέσο όρο και η ανάπτυξή τους είναι κάπως λιγότερο εκτεταμένη, αλλά αλλάζουν. Είναι ακριβώς όπως κάποιοι σπόροι μεγαλώνουν γρήγορα σε καλό έδαφος, ενώ άλλοι μεγαλώνουν πιο αργά και με μεγαλύτερη δυσκολία στην άμμο ή σε σχισμές βράχων· αλλά εφόσον έχουν ζωή μέσα τους, θα μεγαλώσουν. Το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Εφόσον η ανθρώπινη φύση τους διαθέτει τη συνείδηση και τη λογική που πρέπει να έχουν οι άνθρωποι, αυτό αποδεικνύει ότι έχουν ανθρώπινη ζωή· αφού αποδεχθούν την αλήθεια, θ’ αλλάξουν. Ακόμη κι αν η αλλαγή είναι αργή —άλλοι κάνουν μεγάλη πρόοδο σε δέκα χρόνια ενώ εκείνοι κάνουν μόνο λίγη πρόοδο σε είκοσι ή τριάντα χρόνια— παρά τη βραδύτητα, αναπτύσσονται προς μια θετική κατεύθυνση, αλλάζουν και η ζωή τους αναπτύσσεται διαρκώς. Όσο γρήγορα ή αργά κι αν αναπτύσσεται ένας τέτοιος άνθρωπος, διαθέτει την ιδιότητα της ανθρώπινης φύσης. Ωστόσο, υπάρχει κι ένα άλλο είδος ανθρώπων που πιστεύουν στον Θεό πολλά χρόνια, αλλά δεν έχει αναπτυχθεί καθόλου η ζωή τους. Όποιος κι αν συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια, εκείνοι νιώθουν ένα αίσθημα αποστροφής και δεν είναι πρόθυμοι ν’ ακούσουν. Όποιο περιβάλλον κι αν διαμορφώνει ο Θεός, εκείνοι δεν αναζητούν την αλήθεια και δεν μπορούν ν’ αντλήσουν διδάγματα από αυτό ούτε μπορούν ν’ αποκτήσουν θετική καθοδήγηση και βοήθεια από αυτό. Μέσα τους, αποστρέφονται τα θετικά πράγματα. Η διάθεσή τους και ο τρόπος ζωής τους που βασίζονται στο να κάνουν ό,τι τους αρέσει δεν έχουν αλλάξει ποτέ. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν συνείδηση και λογική. Δεν είναι άνθρωποι· έχουν μη ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Έτσι που το εξηγώ, σας γίνεται πιο ξεκάθαρο και κατανοητό; (Ναι.)

Υπάρχει κι άλλο ένα είδος ανθρώπων: Ξέρουν ότι η πίστη στον Θεό είναι καλό πράγμα, αλλά δεν κατανοούν ποια είναι τα θετικά και ποια είναι τα αρνητικά πράγματα· επιπλέον, δεν χρησιμοποιούν ούτε κατά διάνοια τη συνείδησή τους για να ρυθμίζουν ή να συγκρατούν τα λόγια και τις πράξεις τους. Είναι ευκολότερο να διακρίνει κανείς τέτοιους ανθρώπους. Δεν αγαπούν ούτε κατά διάνοια τα θετικά πράγματα και δεν κατανοούν ούτε κατά διάνοια την αίσθηση των πραγμάτων. Όλα αυτά είναι ένα μπέρδεμα γι’ αυτούς. Αν τους ρωτήσεις ποια είναι τα θετικά πράγματα, θα μιλήσουν ως προς το δόγμα και θα πουν ότι αυτά που λέει και κάνει ο Θεός είναι όλα θετικά πράγματα. Αυτό που λένε ακούγεται ωραίο, αλλά όταν έρχονται αντιμέτωποι με κάτι, δεν μπορούν να το συσχετίσουν με τα λόγια του Θεού ή να το διακρίνουν· το μυαλό τους γίνεται πουρές, μπερδεύονται και δεν έχουν διαύγεια σε σχέση με τίποτα. Αν τους ρωτήσεις ποιες αλήθειες έχουν αποκτήσει από την πίστη τους στον Θεό εδώ και τόσα χρόνια, λένε: «Ο Θεός είναι κυρίαρχος σε όλα τα πράγματα, όλα όσα κάνει για τον άνθρωπο είναι καλά κι ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο. Ο Σατανάς αντιστέκεται στον Θεό και βλάπτει, καταδιώκει και κακομεταχειρίζεται τον άνθρωπο». Αν τους ρωτήσεις τι άλλο έχουν αποκομίσει, λένε: «Πρέπει να κάνουμε καλά το καθήκον μας, να υποφέρουμε περισσότερο και να πληρώνουμε μεγαλύτερο τίμημα». Αν έπειτα τους ρωτήσεις ποιες αρχές θα πρέπει ν’ ακολουθεί κανείς όταν κάνει το καθήκον του, λένε: «Θα πρέπει ν’ ακούμε ό,τι λένε οι ανώτεροι και να κάνουμε ό,τι μας ζητάνε. Ακόμη κι αν το έργο είναι βρόμικο και κουραστικό, πρέπει να το κάνουμε καλά· δεν πρέπει να προκαλούμε διατάραξη και αναστάτωση ή να δημιουργούμε μπελάδες. Πρέπει να κάνουμε πράγματα που είναι ωφέλιμα για όλους και για τον οίκο του Θεού». Όλα αυτά τα δόγματα που αναφέρουν είναι σωστά, δεν εμπεριέχουν ούτε μία λάθος λέξη. Ωστόσο, όταν έρχονται αντιμέτωποι με διάφορα πράγματα, αποκαλύπτουν μόνο κάποιες στρεβλές και ανόητες απόψεις και, όσες φορές κι αν τους διορθώσεις, δεν μπορούν ν’ αλλάξουν. Τι σόι άθλια υποκείμενα είναι αυτοί οι άνθρωποι; (Είναι μπερδεμένοι άνθρωποι.) Είναι άνθρωποι όσοι είναι μπερδεμένοι; (Όχι.) Τι είναι οι μπερδεμένοι άνθρωποι; (Θηρία.) Ο πολιτισμένος όρος είναι «ζώο» και ο όρος της καθομιλουμένης είναι «θηρίο». Όσα κηρύγματα κι αν ακούσουν, δεν κατανοούν τι είναι η αλήθεια, ποια είναι τα θετικά πράγματα ή ποια είναι τα αρνητικά πράγματα. Όσα πράγματα κι αν κάνουν που επαναστατούν ενάντια στον Θεό, δεν έχουν καμία επίγνωση μέσα τους κι εξακολουθούν να θεωρούν ότι είναι από τη φύση τους καλόκαρδοι κι ότι έχουν συμπονετική καρδιά. Όταν βλέπουν κάποιον να υποφέρει, νιώθουν πόνο μέσα τους κι εύχονται να μπορούσαν εκείνοι να υποφέρουν στη θέση του. Όταν βλέπουν κάποιον που δεν έχει τίποτε να φάει ή να φορέσει, θέλουν να του δώσουν τα δικά τους ρούχα και το δικό τους φαγητό. Όσα λόγια του Θεού που εκθέτουν τη διαφθορά του ανθρώπινου γένους κι αν ακούσουν, εξακολουθούν να θεωρούν ότι είναι πολύ καλοί, καλύτεροι από οποιονδήποτε άλλο. Όσα λάθος πράγματα κι αν κάνουν, δεν ξέρουν πού έκαναν λάθος και ποτέ δεν παραδέχονται ότι έχουν διεφθαρμένη διάθεση. Αν τους ρωτήσεις: «Είσαι διεφθαρμένος άνθρωπος; Έχεις διεφθαρμένη διάθεση;» Εκείνοι λένε: «Ναι, έχω. Όλοι έχουν διαφθορά· πώς θα μπορούσα εγώ να μην έχω; Λες ανοησίες!» Σε αποκαλούν και ανόητο. Όταν, όμως, κάνουν κάτι λάθος, δεν το παραδέχονται και μάλιστα ρίχνουν το φταίξιμο στους άλλους. Όποιο λάθος κι αν κάνουν, δεν το παραδέχονται, και όσο σοβαρά κι αν είναι τα παραπτώματα που διαπράττουν, βρίσκουν πάντα προφάσεις και λόγους για να δικαιολογηθούν. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν καθόλου λογική; Είναι άνθρωποι που μπορούν να διακρίνουν το σωστό από το λάθος; (Δεν έχουν καθόλου λογική και δεν μπορούν να διακρίνουν το σωστό από το λάθος.) Φαίνεται ότι καταβάλλουν καθημερινά πολλή προσπάθεια, ακούγοντας κηρύγματα και διαβάζοντας τα λόγια του Θεού από το πρωί ως το βράδυ, αλλά δεν μπορούν να κατανοήσουν ούτε μία πρόταση της αλήθειας, δεν μπορούν να κάνουν ούτε ένα πράγμα που συνάδει με τις αλήθεια-αρχές και δεν μπορούν να πουν ούτε μία λέξη που συμφωνεί με την αλήθεια. Ας αφήσουμε στην άκρη τις λέξεις που συμφωνούν με την αλήθεια. Δεν μπορούν καν να πουν μία λέξη που συμφωνεί με τη συνείδηση και τη λογική της ανθρώπινης φύσης· λένε μόνο μπερδεμένα και παράλογα λόγια και ξεστομίζουν μόνο διαστρεβλωμένα επιχειρήματα. Τέτοιοι άνθρωποι υστερούν πολύ σε συνείδηση και λογική· είναι απλώς μπερδεμένοι άνθρωποι που ξεχειλίζουν από διαστρεβλωμένο σκεπτικό. Αφού ακούσουν πολλά κηρύγματα, μπορούν να πουν κάποια πνευματικά λόγια. Όταν τους ακούς να λένε πνευματικά λόγια, νομίζεις ότι έχουν αρκετή άνεση και ευγλωττία, αλλά όταν πρόκειται να χειριστούν ζητήματα, τους βρίσκεις μπερδεμένους και παράλογους. Όταν ξεστομίζουν διαστρεβλωμένα επιχειρήματα, μπορούν να σε αφήσουν άφωνο. Τι σημαίνει «να σε αφήσουν άφωνο»; Σημαίνει ότι δεν μπορείς να φανταστείς πως κάποιος θα μπορούσε να πει τέτοια παράλογα πράγματα ή να έχει έναν τέτοιο τρόπο σκέψης, ο οποίος πολύ απλά σου φαίνεται αδιανόητος, και πως, στο τέλος, μπορείς να τους απαντήσεις μόνο με τη σιωπή σου, που είναι ο καλύτερος τρόπος να τους αντιμετωπίσεις.

Αν κάποιος είναι άνθρωπος κι έχει κανονική ανθρώπινη φύση, τότε είναι ζωτικής σημασίας να μπορεί να διακρίνει το σωστό από το λάθος. Όταν δεν έχει λάβει τον εφοδιασμό των λόγων του Θεού και δεν κατανοεί την αλήθεια, μπορεί να χρησιμοποιήσει τη συνείδηση και τη λογική του για να κατανοήσει κάποια απλά θετικά και αρνητικά πράγματα. Έχει κάποια ικανότητα διάκρισης και νοητική ικανότητα σε ό,τι αφορά κάποια θετικά και αρνητικά πράγματα με τα οποία έρχεται σ’ επαφή στην αληθινή ζωή. Είναι σε θέση να έχει κάποια διάκριση απέναντι στα πράγματα που εμπίπτουν στη στοιχειώδη ανθρώπινη κοινή λογική, απέναντι στους νόμους της ανθρώπινης επιβίωσης και απέναντι σε κάποιους ανθρώπους, κάποια γεγονότα και πράγματα που συναντά συχνά. Δεν είναι άνθρωπος που ζει με μπερδεμένο τρόπο, αλλά έχει ικανότητα διάκρισης και νοητική ικανότητα σε ό,τι αφορά τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα στον ανθρώπινο κόσμο και, ασφαλώς, έχει επίσης κάποιες σκέψεις, οπτικές και σωστές στάσεις απέναντι σ’ αυτά τα πράγματα. Μετά την ηλικία των τριάντα, ένας τέτοιος άνθρωπος αρχίζει σταδιακά ν’ αντιμετωπίζει διάφορα ζητήματα της ζωής. Ακόμη κι αν δεν έχει διαβάσει τα λόγια του Θεού ή δεν έχει λάβει τον εφοδιασμό των λόγων του Θεού, μέχρι να φτάσει στα πενήντα ή στα εξήντα του, μπορεί σταδιακά να συνοψίσει ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια είναι τα αρνητικά, κι έπειτα να ζήσει σύμφωνα μ’ αυτά τα θετικά πράγματα που μπορεί να συλλάβει, και ν’ ακολουθήσει κάποιους από τους κανόνες των θετικών πραγμάτων. Όσο για κάποια αρνητικά πράγματα, πέρα από το γεγονός ότι είναι σε θέση να τα διακρίνει, μπορεί και να αποστασιοποιηθεί από αυτά από τα βάθη της καρδιάς του. Όταν δεν έχει καμία επιλογή παρά ν’ ακολουθήσει τις κοσμικές τάσεις ή κάποιες φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις και κάποια ρητά που κυκλοφορούν ανάμεσα στους ανθρώπους, νιώθει ότι πηγαίνει κόντρα στη συνείδησή του κι ότι θα τον επιπλήξει η συνείδησή του. Από τα βάθη της καρδιάς του, δεν αποδέχεται τέτοιες απόψεις· ενεργεί μ’ αυτόν τον τρόπο μόνο για λόγους επιβίωσης ή για χάρη κάποιων προσωρινών οφελών. Δεν είναι η αρχική του πρόθεση να κάνει αυτά τα πράγματα· αντιθέτως, είναι μια επιλογή που γίνεται παρά τη θέλησή του. Τέτοιοι άνθρωποι, αφού αρχίσουν να πιστεύουν στον Θεό, ενδιαφέρονται περισσότερο για το τι ακριβώς λένε τα λόγια του Θεού σχετικά με κάθε λογής ζητήματα, όπως εκείνα που αφορούν την ανθρώπινη ζωή και επιβίωση, ποιες ακριβώς είναι οι δηλώσεις του Θεού σχετικά με τα δύσκολα προβλήματα στην ανθρώπινη ζωή και τι ακριβώς ζητά ο Θεός από τους ανθρώπους να κάνουν όταν έρχονται αντιμέτωποι μ’ αυτά. Λαχταρούν για τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα. Όταν λαμβάνουν τις απαντήσεις, δεν θεωρούν ότι η άσκηση σύμφωνα με τα λόγια του Θεού είναι κάτι υπερβολικά δύσκολο ή κάτι εντελώς αντίθετο με τις ανάγκες της ανθρώπινης φύσης. Αντ’ αυτού, θεωρούν ότι μόνο αυτές οι αλήθειες είναι το σωστό μονοπάτι, αυτό που θα πρέπει να διαθέτουν και να πετυχαίνουν οι άνθρωποι, καθώς και η ομοιότητα που θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι στη ζωή. Θεωρούν ότι αν οι άνθρωποι ζήσουν μ’ αυτόν τον τρόπο, αυτό μπορεί πραγματικά να ικανοποιήσει τις ανάγκες της συνείδησης και της ανθρώπινης φύσης τους, καθώς κι ότι μόνο αν ζήσουν μ’ αυτόν τον τρόπο δεν πηγαίνουν κόντρα στη θέλησή τους και μόνο τότε μπορούν να νιώθουν προσγειωμένοι και να έχουν αγαλλίαση και γαλήνη. Επίσης, θεωρούν ότι μόνο τότε οι άνθρωποι θα έχουν ελπίδα και θα είναι πρόθυμοι να συνεχίσουν να ζουν, καθώς κι ότι μόνο τότε μπορούν να απελευθερωθούν από τις διάφορες κακές δυνάμεις, τις διάφορες πονηρές τάσεις και την ανούσια κατάσταση στην οποία ζει το ανθρώπινο γένος. Υπό την επιρροή της συνείδησής τους βαθιά μέσα τους, τρέφουν συμπάθεια για τις διάφορες δηλώσεις, τα διδάγματα και τις παροχές στα λόγια του Θεού και τα ενστερνίζονται από τα βάθη της καρδιάς τους. Έχουν την επιθυμία να επιδιώξουν ν’ αποκτήσουν την αλήθεια. Επιπλέον, όσο περισσότερο εκφράζονται τα λόγια του Θεού και όσο πιο πρακτικός και λεπτομερής γίνεται ο εφοδιασμός των λόγων του Θεού, ικανοποιείται ολοένα και περισσότερο η λαχτάρα τους για την αλήθεια και για τα θετικά πράγματα. Δεν είναι ότι όσο περισσότερο ακούνε τόσο πιο ανήσυχοι γίνονται, τόσο περισσότερο θεωρούν ότι είναι υπερβολικά λεπτομερής ή τόσο περισσότερο μπερδεύονται. Αντιθέτως, όσο περισσότερο ακούνε, τόσο πιο ξεκάθαρα φαίνονται τα πράγματα και τόσο περισσότερο νιώθουν ότι μπορούν να βλέπουν καθαρά τα πράγματα και να έχουν ένα μονοπάτι. Νιώθουν ότι υπάρχει μπροστά τους ελπίδα, ότι βλέπουν το φως κι έχουν ένα μονοπάτι για να κάνουν πράξη την αλήθεια και να φτάσουν στη σωτηρία. Η καρδιά τους νιώθει όλο και πιο προσγειωμένη και αισθάνονται ολοένα και περισσότερο ότι το μονοπάτι της πίστης στον Θεό είναι σωστό κι ότι το τίμημα που έχουν πληρώσει και η ενέργεια και η ψυχική δύναμη που έχουν δαπανήσει όλον αυτόν τον καιρό που πιστεύουν στον Θεό, άξιζαν όλα τον κόπο και ήταν ουσιαστικά. Αυτό έχει επιβεβαιωθεί στα βάθη της καρδιάς τους. Παρόλο που έχει εκπληρωθεί η επιθυμία τους κι έχει ικανοποιηθεί ως έναν βαθμό η λαχτάρα τους για την αλήθεια, οι άνθρωποι που λαχταρούν πραγματικά την αλήθεια θα δείχνουν την αποφασιστικότητά τους και θα κάνουν σχέδια, απαιτώντας από τον εαυτό τους να κάνει πράξη όλες τις πτυχές της αλήθειας και να εισέλθει σ’ αυτές, να εφαρμόσει τα λόγια του Θεού, τις διάφορες αλήθεια-αρχές και τις διάφορες απαιτήσεις που έχει ο Θεός από αυτούς, επιτρέποντας στα λόγια του Θεού να γίνουν τα κριτήρια στα οποία βασίζουν τις πράξεις τους και τη διαγωγή τους στην αληθινή ζωή, και να γίνουν η ζωή-πραγματικότητά τους. Παλιότερα, όταν δεν κατανοούσαν την αλήθεια, μπορούσαν μόνο να λένε κάποια λόγια και δόγματα. Όταν ερχόντουσαν αντιμέτωποι με διάφορα πράγματα, είχαν μόνο μονόπλευρη άποψη γι’ αυτά, όπως στην παραβολή των τυφλών και του ελέφαντα· δεν ήταν σε θέση να δουν την ουσία του προβλήματος και δεν ήξεραν τι να κάνουν. Θεωρούσαν ότι η ζωή ήταν πολύ βαρετή, χωρίς στόχους για τους οποίους άξιζε τον κόπο να παλέψουν και χωρίς ελπίδα, και ζούσαν με μπερδεμένο τρόπο. Όμως, τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τα λόγια του Θεού διατυπώνονται ολοένα και πιο ξεκάθαρα και γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρα συναναστροφή πάνω στην αλήθεια. Νιώθουν ότι το μονοπάτι γίνεται πιο φωτεινό και πιο ξεκάθαρο κι ότι υπάρχει μια οδός για να προχωρήσουν μπροστά. Κι έχουν τα λόγια του Θεού ως βάση για κάθε λέξη που λένε, για κάθε πράγμα που κάνουν και για κάθε είδος ανθρώπου που συναντούν. Νιώθουν ότι τα λόγια του Θεού είναι πολύ πρακτικά και πολύ καλά κι έχουν επιβεβαιώσει ότι η πίστη στον Θεό είναι το σωστό μονοπάτι, ότι η πίστη στον Θεό μπορεί να οδηγήσει στη σωτηρία κι ότι πιστεύοντας στον Θεό μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν να καταφέρουν να βιώσουν την ανθρώπινη ομοιότητα· κι αυτό είναι πολύ ουσιαστικό και πολύτιμο! Όσο λαχταρούν και κάνουν πράξη τις αλήθειες, ταυτόχρονα εισέρχονται συνεχώς σ’ αυτές τις αλήθειες και δρέπουν συνεχώς καλούς καρπούς. Όσο ικανοποιούνται η λαχτάρα και η ανάγκη της συνείδησης και της ανθρώπινης φύσης τους για θετικά πράγματα, αλλάζει σταδιακά και η ζωή τους. Παρόλο που συχνά αποκαλύπτουν διεφθαρμένες διαθέσεις κι επαναστατούν ενάντια στον Θεό και συχνά —χωρίς να το θέλουν— ενεργούν σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, τη σάρκα τους και τις ανόητες, παράλογες σκέψεις και απόψεις τους όταν έρχονται αντιμέτωποι με διάφορα πράγματα, ταυτόχρονα εκδηλώνεται κι ένα καλό φαινόμενο: Όταν το κάνουν αυτό, ανά τακτά διαστήματα η συνείδησή τους νιώθει άσχημα και νιώθουν ότι οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους είναι βαθιά ριζωμένες και είναι δύσκολο ν’ αλλάξουν. Έπειτα, υπό την επιρροή της συνείδησής τους, κάθε τόσο νιώθουν επίπληξη μέσα τους, ενοχές και τύψεις. Κατά καιρούς αναλογίζονται πού ακριβώς έκαναν λάθος και συχνά μετανοούν. Όλα αυτά είναι οι επιδράσεις της συνείδησης. Αν οι άνθρωποι έχουν συνείδηση, θα έχουν αυτά τα αισθήματα κι αυτές τις εκδηλώσεις— αν οι άνθρωποι έχουν συνείδηση, έτσι θα ζουν, κάνοντας συχνά αυτοκριτική, μετανοώντας συχνά και αντιστρέφοντας την πορεία τους. Παρόλο που αντιμετωπίζουν τακτικά αποτυχίες και εμπόδια και κατά καιρούς αντιμετωπίζουν κλάδεμα, κρίση και παίδευση επειδή έκαναν λάθος, δεδομένου ότι συχνά μετανοούν και αλλάζουν, ο στόχος τους να επιδιώκουν την αλήθεια παραμένει ο ίδιος και, στο τέλος, θα έχουν ένα καλό αποτέλεσμα και μια καλή σοδειά. Συχνά νιώθουν τύψεις και ενοχές και συχνά αντιστρέφουν την πορεία τους και μετανοούν. Αυτό είναι ένα καλό φαινόμενο: δείχνει ότι βρίσκονται ήδη στο σωστό μονοπάτι και στο τέλος θα έχουν αληθινά οφέλη. Αφενός, οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους έχουν κάπως μετριαστεί και η επαναστατικότητά τους απέναντι στον Θεό έχει εξαλειφθεί. Παλιότερα, όταν έρχονταν αντιμέτωποι με πράγματα που δεν εναρμονίζονταν με τις αντιλήψεις τους, παραπονούνταν, αλλά τώρα δεν παραπονιούνται πλέον και μπορούν ν’ αναζητήσουν την αλήθεια· ξέρουν ότι είναι παράλογο, γελοίο και λάθος ν’ αντιμετωπίζουν τον Θεό και το έργο του Θεού με βάση αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Αφετέρου, ενώ παλιότερα θα ήταν αρνητικοί όταν αντιμετώπιζαν δυσκολίες, τώρα δεν είναι πλέον αρνητικοί· μπορούν να τις αντιμετωπίσουν σωστά και να υποταχθούν στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις του Θεού. Παρόλο που μερικές φορές μπορεί να είναι αρνητικοί, αυτό δεν επηρεάζει την εκτέλεση του καθήκοντός τους, και πλέον κάνουν το καθήκον τους με αφοσίωση. Η συνείδησή τους θα τους πει ότι αυτό είναι το σωστό. Όταν ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο, θα έχουν γαλήνη στην καρδιά τους και δεν θα κατηγορούν τον εαυτό τους, ενώ θα νιώθουν ολοένα και περισσότερο ότι έτσι οφείλουν να ενεργούν. Όσο περισσότερο ασκούνται μ’ αυτόν τον τρόπο τόσο περισσότερο συνειδητοποιούν τη σημασία της αναζήτησης και της άσκησης της αλήθειας σε όλα τα πράγματα και τόσο περισσότερο νιώθουν ότι πρέπει ν’ αναζητούν την αλήθεια και ν’ ασκούνται σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, ότι αυτό το μονοπάτι είναι σωστό κι ότι όταν ασκούνται μ’ αυτόν τον τρόπο αποκομίζουν οφέλη. Όταν οι άνθρωποι αποκτούν τέτοια οφέλη, διαπιστώνουν ότι η σχέση τους με τον Θεό αλλάζει, ότι η ζωή μέσα τους αλλάζει κι ότι οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους χάνουν ολοένα και περισσότερο έδαφος, ότι αυτές οι διαθέσεις δεν τους εγκλωβίζουν και δεν τους περιορίζουν πλέον· επίσης, διαπιστώνουν ότι η επιθυμία τους να επιδιώξουν την αλήθεια και η λαχτάρα τους γι’ αυτήν γίνονται εντονότερες κι ότι αυξάνεται και η δύναμή τους να κάνουν πράξη την αλήθεια και να ξεπεράσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι θα έχουν κάποια αίσθηση ότι υπάρχει ελπίδα ν’ αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις και να φτάσουν στη σωτηρία, ότι το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν είναι σωστό, κι ότι είναι σωστό ν’ αποδέχονται την αλήθεια, να την κάνουν πράξη και να υποτάσσονται σ’ αυτήν. Αυτήν τη στάση έχουν απέναντι στην αλήθεια οι άνθρωποι που διαθέτουν τη συνείδηση και τη λογική της ανθρώπινης φύσης. Αυτήν την εκδήλωση εμφανίζουν οι άνθρωποι όσο αποδέχονται σιγά σιγά την αλήθεια. Αυτή είναι η πιο κανονική εκδήλωση. Σε όσους δεν έχουν αυτήν την εκδήλωση, η συνείδηση δεν μπορεί να παίξει κανέναν ρυθμιστικό ρόλο· κι αυτό είναι το λιγότερο. Αν έχεις συνείδηση, η συνείδησή σου σίγουρα θα παίζει κάποιον ρυθμιστικό ρόλο. Αν η συνείδησή σου δεν μπορεί να παίξει κάποιον ρυθμιστικό ρόλο, τότε η συνείδησή σου δεν είναι συνείδηση· δεν έχεις συνείδηση. Αν οι άνθρωποι έχουν συνείδηση, θα είναι σε θέση να διακρίνουν το σωστό από το λάθος, να διακρίνουν τα θετικά από τα αρνητικά πράγματα, και θα επιλέγουν τα θετικά πράγματα ενώ θα εγκαταλείπουν τα αρνητικά. Αν οι άνθρωποι έχουν συνείδηση και μπορούν να διακρίνουν το σωστό από το λάθος, θα επιλέγουν ν’ αποδεχθούν την αλήθεια, να την κάνουν πράξη και να υποταχθούν σ’ αυτήν, καθώς και να ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αν δεν κάνουν πράξη την αλήθεια τη δεδομένη στιγμή, η συνείδησή τους θα τους επιπλήξει, κι αν δεν κάνουν πράξη την αλήθεια την επόμενη φορά, θα τους επιπλήξει ξανά. Αν έχεις αίσθημα συνείδησης και κατανοείς το σωστό και το λάθος, τότε, έχοντας ακούσει τόσες αλήθειες, όταν κάνεις επανειλημμένως λάθος, η συνείδησή σου θα σε επιπλήττει και θα σε κατηγορεί ακόμη περισσότερο και θα είσαι σε θέση να υποταχθείς στο αίσθημα της συνείδησής σου και να κάνεις τη σωστή επιλογή. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Κι εμένα με επιπλήττει η συνείδησή μου όταν κάνω λάθος, αλλά ακόμη κι αφού μ’ έχει επιπλήξει για δέκα ή είκοσι χρόνια, εξακολουθώ να μη θέλω να επιλέξω να κάνω πράξη την αλήθεια». Τότε λέω ότι η συνείδηση που έχεις δεν είναι συνείδηση. Λες ότι νιώθεις πως σε επιπλήττει η συνείδησή σου, αλλά τόσα χρόνια δεν έχεις μπορέσει ν’ αντιστρέψεις την πορεία σου ή να μετανοήσεις και η δήθεν συνείδησή σου δεν κατάφερε να σε ρυθμίσει ώστε να επιλέξεις το σωστό μονοπάτι. Τότε, η συνείδησή σου δεν είναι συνείδηση και δεν έχεις ανθρώπινη φύση. Λες: «Ξέρω τι είναι σωστό και τι είναι λάθος· πώς μπορείς να λες ότι δεν έχω συνείδηση;» Αυτό μπορεί μόνο να σημαίνει ότι η καρδιά σου είναι πολύ αδιάλλακτη κι ότι η συνείδησή σου δεν λειτουργεί πλέον. Αν έχεις πραγματικά τη συνείδηση της ανθρώπινης φύσης, τότε όταν κάνεις λάθος και σε επιπλήττει η συνείδησή σου, η ανθρώπινη φύση σου θα κλίνει προς τα θετικά πράγματα και η συνείδησή σου θα σε κατηγορεί μέσα σου, λέγοντας: «Αυτό είναι λάθος, αυτό στερείται ανθρώπινης φύσης!» Αν σε επιπλήττει διαρκώς μ’ αυτόν τον τρόπο, τι σόι άνθρωπος είσαι που δεν έχεις καμία αντίληψη αυτού του πράγματος; Μόνο όσοι δεν έχουν συνείδηση δεν έχουν αυτήν την αντίληψη. Αν έχεις πραγματικά συνείδηση, τότε μπορείς να παραμείνεις αδιάλλακτος όταν σε επιπλήττει η συνείδησή σου; Αν λες: «Μ’ έχει επιπλήξει η συνείδησή μου για δέκα ή είκοσι χρόνια και δεν έχω νιώσει τίποτε το ιδιαίτερο», τότε δεν είσαι άνθρωπος με συνείδηση. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Δεν έχεις συνείδηση, κι ωστόσο ισχυρίζεσαι ότι έχεις ανθρώπινη φύση· δεν είναι αυτό εξαπάτηση των ανθρώπων; Αν έχεις ανθρώπινη φύση, πώς γίνεται να μην έχεις συνείδηση; Αν δεν έχεις συνείδηση, τότε δεν έχεις ανθρώπινη φύση. Ένα σημάδι ότι δεν έχεις ανθρώπινη φύση είναι το γεγονός ότι δεν κατανοείς ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια είναι τα αρνητικά. Λες ότι έχεις συνείδηση· γιατί, λοιπόν, δεν είσαι σε θέση να διακρίνεις το σωστό από το λάθος; Έχεις ακούσει τόσα κηρύγματα· γιατί, λοιπόν, δεν λαχταράς να επιδιώξεις την αλήθεια; Λες: «Η καρδιά μου είναι πρόθυμη να επιδιώξει την αλήθεια και πρόθυμη να κάνει πράξη την αλήθεια»· ποιες αλήθειες έχεις κάνει πράξη, λοιπόν; Πού είναι οι αποδείξεις; Αν η καρδιά σου αγαπά την αλήθεια και είναι πρόθυμη να επιδιώξει την αλήθεια, τότε γιατί δεν κάνεις πράξη την αλήθεια; Δεν είναι αυτό εξαπάτηση των ανθρώπων; Δεν είναι αυτό ακριβώς όπως τα ψέματα ενός απατεώνα; Είναι ακριβώς όπως ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, ο οποίος διαγγέλλει διαρκώς ότι κάνει τα πάντα για να υπηρετήσει τον λαό και να του επιτρέψει να ζήσει μια ευτυχισμένη ζωή, αλλά όταν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό και βαδίζουν στο σωστό μονοπάτι, εκείνος τους συλλαμβάνει και τους διώκει μανιασμένα. Δεν επιτρέπει στους ανθρώπους ν’ ακολουθήσουν τον Θεό, δεν τους επιτρέπει ν’ αποδεχθούν την αλήθεια και να φτάσουν στη σωτηρία· τους επιτρέπει μόνο ν’ ακολουθούν το Κόμμα και να υπακούν στις εντολές του, με αποτέλεσμα να καταλήξουν στην κόλαση και να τιμωρηθούν, κι αυτό χαροποιεί τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα. Είναι, λοιπόν, αλήθεια ή ψέμα ότι ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας «υπηρετεί τον λαό»; Ο Σατανάς λέει διαρκώς πως ό,τι κάνει είναι προς όφελος των ανθρώπων, αλλά δεν μπορεί να εφοδιάσει τους ανθρώπους με την αλήθεια ούτε μπορεί να καθοδηγήσει τους ανθρώπους στο σωστό μονοπάτι στη ζωή. Απλώς ενσταλάζει στους ανθρώπους αιρέσεις και πλάνες, κάνοντάς τους να ενδώσουν σε μια ζωή ακολασίας, να βαδίσουν στο μονοπάτι του κακού, να επιδιώκουν τον κόσμο, τη φήμη και το κέρδος και να πολεμούν μεταξύ τους και να βλάπτουν ο ένας τον άλλο, μην επιτρέποντας στους ανθρώπους να βαδίσουν στο σωστό μονοπάτι και αρπάζοντάς τους από το πλευρό του Θεού. Στο τέλος, οι άνθρωποι αποκτούν φήμη και κέρδος, αλλά το σώμα τους και το μυαλό τους ρημάζονται εντελώς· γεμίζουν με τις αιρέσεις και τις πλάνες του Σατανά, ο Θεός απουσιάζει από την καρδιά τους και δεν πιστεύουν πλέον ότι ο Θεός δημιούργησε το ανθρώπινο γένος. Αρχίζουν ν’ απαρνιούνται τον Θεό και να γίνονται εχθρικοί απέναντί Του. Μήπως το κάνει αυτό ο Σατανάς προς όφελος του ανθρώπου; Δεν βλάπτει αυτό και δεν ρημάζει τους ανθρώπους; Κι ωστόσο, οι άνθρωποι που δεν είναι σε θέση να διακρίνουν το σωστό από το λάθος δεν μπορούν να δουν καθαρά αυτά τα πράγματα.

Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Έχω ανθρώπινη φύση και μπορώ να διακρίνω το σωστό από το λάθος κι έχω περισσότερη συνείδηση από τους περισσότερους ανθρώπους». Τότε, σύγκρινε τον εαυτό σου με το περιεχόμενο πάνω στο οποίο συναναστραφήκαμε σήμερα και δες αν έχεις συνείδηση, αν μπορείς ν’ αποδεχθείς και να κάνεις πράξη την αλήθεια, αν νιώθεις μεταμέλεια και ενοχή όταν κάνεις λάθος κι αν έχεις πραγματικά μετανοήσει και αλλάξει. Αν δεν έχεις αυτές τις εκδηλώσεις της ζωή-εισόδου, αυτό αποδεικνύει ότι η συνείδησή σου δεν έχει λειτουργήσει παρότι έχεις ακούσει τόσα κηρύγματα για πάρα πολλά χρόνια από τότε που άρχισες να πιστεύεις στον Θεό. Τι δεν λειτουργεί πίσω από τη συνείδησή σου; Υπάρχει μόνο ένας λόγος που μπορεί να εξηγήσει αυτό το πρόβλημα: Είσαι άνθρωπος χωρίς συνείδηση. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Παρόλο που δεν έχω ζωή-είσοδο, κατανοώ όλες τις αλήθειες». Αν κατανοείς την αλήθεια, τότε γιατί δεν την κάνεις πράξη; Γιατί δεν είχες καθόλου είσοδο; Πώς γίνεται ακόμα και τώρα να μην έχει αλλάξει η ζωή σου; Κατανοείς την αλήθεια αλλά δεν την κάνεις πράξη· πού είναι η συνείδησή σου; Μάλιστα, κάποιοι άνθρωποι υποστηρίζουν και το εξής: «Πιστεύω στον Θεό εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αν δεν είχα συνείδηση, θα μπορούσα να έχω απαρνηθεί τόσο πολλά, να έχω υποφέρει τόσο πολύ και να έχω πληρώσει τόσο μεγάλο τίμημα; Θα μπορούσα να κάνω πρόθυμα το καθήκον μου; Αν έχεις συνείδηση, τότε ποια επίδραση είχε από τη στιγμή που άκουσες τόσο πολλές αλήθειες; Μπορεί να σε συγκρατήσει ώστε να ενεργείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές; Μπορεί να διέπει τη συμπεριφορά σου και τις σκέψεις σου; Έχεις ακούσει κηρύγματα εδώ και πάρα πολλά χρόνια, μπορείς ν’ αναφέρεις πολλά δόγματα κι έχεις υποφέρει πάρα πολύ κι έχεις πληρώσει ένα τόσο μεγάλο τίμημα· τότε γιατί η συνείδησή σου δεν παίζει ρόλο διέποντας τη συμπεριφορά σου, κάνοντάς σε να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές και εμποδίζοντάς σε να παραβιάσεις τις αρχές; Αν έχεις τόση συνείδηση και ανθρώπινη φύση κι έχεις κατανοήσει τόσες αλήθειες, γιατί δεν μπορείς να τις κάνεις πράξη; Πώς γίνεται να παραβιάζεις ανοιχτά τις αρχές και ν’ αναστατώνεις ανοιχτά το εκκλησιαστικό έργο; Αν έχεις συνείδηση, έχει αλλάξει η ζωή σου αφότου έκανες το καθήκον σου για τόσα χρόνια; Δεν έχεις αλλάξει και δεν έχεις καμία απολύτως είσοδο στην αλήθεια· αυτό δείχνει ότι δεν έχεις καθόλου συνείδηση. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Θα μπορούσα να κάνω το καθήκον μου αν δεν είχα συνείδηση;» Δεν κάνεις το καθήκον σου· είσαι απλός δουλευτής. Η απλή δουλειά δεν απαιτεί συνείδηση· αρκεί να καταβάλλεις λίγη προσπάθεια. Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει το ρητό: Οι άνθρωποι που απλώς δουλεύουν για κάποιον είναι άνθρωποι χωρίς συνείδηση· δεν επιδιώκουν τη ζωή-είσοδο ούτε την αλήθεια, κι απλώς επιζητούν να δουλεύουν για κάποιον και είναι πρόθυμοι να καταβάλλουν προσπάθεια. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της απλής δουλειάς; Το να είναι κανείς πρόθυμος να υποφέρει κακουχίες και να πληρώσει ένα τίμημα, ν’ αναζητεί τη χαρά, το αίσθημα σημαντικότητας και την αξία μέσα από τις κακουχίες και το τίμημα που πληρώνει, να προσπαθεί να ικανοποιήσει την επιθυμία του για ευλογίες και τη φιλοδοξία του να κάνει συμφωνίες με τον Θεό και να προσπαθεί ν’ αποκτήσει ευλογίες σε αντάλλαγμα με τις κακουχίες που υποφέρει και με τη θυσία του. Αν ζητήσεις από έναν απλό δουλευτή να καταβάλει προσπάθεια στο έργο, να υποφέρει κακουχίες και να πληρώσει ένα τίμημα, έχει άφθονο σθένος για να το κάνει αυτό· αν, όμως, του ζητήσεις να ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές και να κάνει πράξη την αλήθεια, γίνεται απαθής, σαστίζει και δεν ξέρει πώς ν’ ασκηθεί. Μάλιστα, κάποιοι άνθρωποι νιώθουν ότι έχουν βρεθεί σε δύσκολη θέση και σκέφτονται: «Δεν υπάρχει πρόβλημα να μου ζητάς να καταβάλω προσπάθεια, να υποφέρω κακουχίες και να πληρώσω ένα τίμημα. Μπορώ να υπομείνω άπειρες κακουχίες και δεν πρόκειται να παραπονεθώ όσο κουρασμένος κι αν είμαι. Όταν, όμως, μου ζητάς να ενεργώ σύμφωνα με τις αρχές, δεν δυσκολεύει αυτό τα πράγματα για μένα; Το να μπορώ να καταβάλω προσπάθεια και να υποφέρω κακουχίες και να πληρώνω ένα τίμημα χωρίς να παραπονιέμαι είναι ήδη αρκετά καλό· γιατί εξακολουθείς ν’ απαιτείς από μένα να ενεργώ σύμφωνα με τις αρχές; Οι απαιτήσεις Σου από τους ανθρώπους είναι πολύ υψηλές! Άσε τους ανθρώπους να ενεργούν όπως θέλουν· εφόσον γίνεται το έργο, αυτό αρκεί. Αν δεν γίνεται καλά, μπορεί απλώς να διορθωθεί με την πάροδο του χρόνου!» Είναι πρόθυμοι μόνο για απλή δουλειά και είναι πολύ ενεργητικοί όταν παρέχουν απλή δουλειά, αλλά γίνονται απαθείς όταν πρόκειται να κάνουν πράξη την αλήθεια και μεγαλώνει η σύγχυσή τους σε ό,τι έχει να κάνει με τη ζωή-είσοδο. Κι ωστόσο, εξακολουθούν να νομίζουν ότι είναι καλοί άνθρωποι. Συχνά λένε: «Είμαι άνθρωπος με συνείδηση και είμαι καλοσυνάτος. Καταβάλλω όλη την ενέργεια που έχω στο να κάνω το καθήκον μου και δεν διστάζω ποτέ. Μπορώ ν’ απαρνηθώ την οικογένειά μου και την καριέρα μου για να δαπανήσω τον εαυτό μου για τον Θεό. Πώς γίνεται να έχω τέτοια ώθηση; Είμαι από τη φύση μου καλός άνθρωπος!» Στην πραγματικότητα, δεν κατανοούν καμία αλήθεια, πόσο μάλλον μπορούν να ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Ξέρουν μόνο πώς να χρησιμοποιούν σωματική δύναμη, κι ωστόσο εξακολουθούν να νομίζουν ότι είναι καλοί. Ακόμη και σ’ αυτό το στάδιο, δεν έχουν κανένα απολύτως αίσθημα στη συνείδηση και τη λογική τους. Αν είχες πραγματικά συνείδηση, πώς θα μπορούσες να έχεις ξεστομίσει τέτοια διαστρεβλωμένα επιχειρήματα; Πώς θα μπορούσες να μην έχεις ανόθευτη κατανόηση της αλήθειας; Αν είχες συνείδηση και ανθρώπινη φύση, πώς θα μπορούσες να μην έχεις ακούσει προσεκτικά τα λόγια του Θεού, ποια είναι τα απαιτούμενα κριτήρια του Θεού για τους ανθρώπους και ποιες αρχές θα πρέπει ν’ ακολουθούνται σε κάθε πράγμα που κάνεις; Αν ακούς αλλά δεν καταλαβαίνεις, και είσαι μουδιασμένος απέναντι στην αλήθεια, τότε είσαι άνθρωπος που δεν έχει συνείδηση και ανθρώπινη φύση. Νομίζεις ότι μπορείς ν’ ανταλλάξεις τη σωματική σου προσπάθεια με την αλήθεια και τη ζωή, με τη σωτηρία; Αυτό είναι αδύνατον· αυτό το μονοπάτι δεν έχει αποτέλεσμα. Ακόμη κι αν είσαι πρόθυμος να καταβάλεις προσπάθεια, να κοπιάσεις με ειλικρίνεια και μπορείς να υποφέρεις λίγο και στα μάτια των άλλων είσαι κάπως αφοσιωμένος, και πάλι είναι δύσκολο να πει κανείς αν μπορείς να παραμείνεις αφοσιωμένος μέχρι το τέλος. Δεν μπορεί να προβλέψει κανείς πότε θα ξεσπάσει η θηριώδης φύση σου και θα δημιουργήσεις μπελάδες, θα προκαλέσεις διατάραξη και αναστάτωση, και τότε θα πρέπει ν’ απομακρυνθείς. Δεν απομακρύνθηκαν κάποιοι άνθρωποι από την εκκλησία πρόσφατα; Τέτοιοι άνθρωποι λένε πολύ ευχάριστα λόγια και όποιος τους ακούει νομίζει ότι κατανοούν την αλήθεια, αλλά πολύ απλά δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Λένε πράγματα που ακούγονται ωραία, αλλά δεν κάνουν αληθινό έργο. Όχι μόνο πάνε κόντρα στους άλλους, αλλά πάνε κόντρα και στον οίκο του Θεού. Δεν είναι αυτό αντίσταση απέναντι στον Θεό; Μπορεί να τους δεχθεί ο οίκος του Θεού; Αν είναι πρόθυμοι να κάνουν το καθήκον τους, πρέπει να το κάνουν δείχνοντας συμμόρφωση και ακολουθώντας τους κανόνες, αλλά δεν το κάνουν αυτό. Προσπαθούν να έχουν τα ηνία και να κατέχουν δύναμη, και μάλιστα προκαλούν αναστάτωση και καταστροφή. Σε ποιον βαθμό προκαλούν αναστάτωση; Ακόμη κι όταν κάνω κάτι Εγώ, προσπαθούν ν’ ανακατευτούν, να κριτικάρουν το ένα και το άλλο, να παρεμποδίσουν και να προκαλέσουν αναστάτωση. Προσπαθούν ν’ αναστατώσουν τις πράξεις Μου· θα μπορούσα να τους δείξω έλεος; Αν αναστάτωνες μόνο την προσωπική Μου ζωή, θα μπορούσα να το βάλω στην άκρη και να σε αγνοήσω, αλλά κάνω έργο στον οίκο του Θεού, κάνω κάποιο αληθινό έργο για τον εκλεκτό λαό του θεού κι εσύ εξακολουθείς να προσπαθείς να το αναστατώσεις και να το υπονομεύσεις. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Τι πρέπει να γίνει μ’ έναν τέτοιο άνθρωπο; (Πρέπει ν’ απομακρυνθεί.) Ο οίκος του Θεού έχει αρχές για τον χειρισμό των ανθρώπων και τέτοιοι άνθρωποι θα πρέπει ν’ απομακρύνονται. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Έχω αδικηθεί! Δεν ήξερα ότι αυτό Σε προσέβαλε. Δεν ήξερα ότι αυτό αψηφούσε τον Άνωθεν και αψηφούσε τον Θεό. Δεν το έκανα επίτηδες». Το γεγονός ότι μπόρεσες να κάνεις τέτοιο πράγμα δείχνει ότι ενεργούσες σκοπίμως. Πόσα χρόνια ακούς κηρύγματα; Έχεις συνείδηση; Έχεις ανθρώπινη φύση; Αν ήσουν άνθρωπος, αν είχες ανθρώπινη φύση και διέθετες συνείδηση και λογική, δεν θα έκανες τέτοια πράγματα, είτε σκοπίμως είτε όχι. Εγώ κάνω έργο κι εκείνοι το αναστατώνουν σκοπίμως και προσπαθούν να το υπονομεύσουν. Είναι καν άνθρωποι; Δεν είναι διάβολοι; Αν οι άνθρωποι έχουν πραγματικά συνείδηση και λογική κι έχουν πραγματικά ανθρώπινη φύση, ακόμη κι αν πρόκειται για έναν συνηθισμένο άνθρωπο που κάνει κάτι, εφόσον είναι ωφέλιμο για το εκκλησιαστικό έργο και για τους αδελφούς και τις αδελφές, ξέρουν ότι πρέπει να το προασπίσουν και να μην το υπονομεύσουν, πόσο μάλλον αν είναι κάτι που φροντίζω Εγώ προσωπικά. Κι ωστόσο επιμένουν να προκαλούν αναστάτωση και να προσπαθούν να το σαμποτάρουν, και κανένας δεν μπορεί να τους σταματήσει. Έχουν γίνει πέρα για πέρα διάβολοι, έτσι δεν είναι; Λέω ότι το κακό που κάνουν τέτοιοι χαρακτήρες είναι σοβαρό· δεν πρέπει να είμαστε επιεικείς απέναντί τους. Ο οίκος του Θεού έχει αρχές για τον χειρισμό των ανθρώπων και πρέπει να τους χειριζόμαστε απομακρύνοντάς τους. Είναι αυτός ένας κατάλληλος τρόπος να τους χειριστούμε; (Ναι.) Αν ακολουθούν τις προσωπικές τους προτιμήσεις μόνο στην καθημερινότητά τους, τότε αυτό είναι αποδεκτό. Για παράδειγμα, μπορεί να πω: «Μου αρέσει να τρώω νουντλς» κι εκείνοι ν’ απαντήσουν: «Εμένα δεν μου αρέσει να τρώω νουντλς. Όταν μαγειρεύω, θα φτιάχνω μερικά νουντλς για Σένα και θα φτιάχνω ρύζι για τον εαυτό μου». Αυτό το ζήτημα δεν αφορά το εκκλησιαστικό έργο ούτε έχει να κάνει με τις αλήθεια-αρχές, πόσο μάλλον με την ανθρώπινη φύση ή τη συνείδηση κάποιου. Δεν πειράζει ν’ ακολουθείς εδώ τις προσωπικές σου προτιμήσεις, αλλά όταν πρόκειται για ζητήματα που αφορούν το εκκλησιαστικό έργο, δεν είναι αποδεκτό. Αν διαπράττεις παραπτώματα από απερισκεψία και προκαλείς διατάραξη και αναστάτωση, παραβιάζεις τα διοικητικά διατάγματα. Τι είδους άνθρωπος μπορεί να έχει το θράσος να παραβιάζει τα διοικητικά διατάγματα; Τι είδους άνθρωπος μπορεί ν’ αψηφά ανοιχτά την αλήθεια και τον οίκο του Θεού; (Οι διάβολοι.) Αυτοί οι παράτολμα μπερδεμένοι άνθρωποι και τα θηρία μπορούν ν’ αψηφούν και να προκαλούν αναστάτωση μ’ αυτόν τον τρόπο, και οι διάβολοι είναι ακόμα πιο ικανοί να το κάνουν αυτό. Ό,τι κι αν κάνει ο οίκος του Θεού, οι διάβολοι προσπαθούν διαρκώς να το αναστατώσουν· προκαλούν αναστάτωση σαν να είναι δαιμονισμένοι, χωρίς να λαμβάνουν καθόλου υπόψη τις συνέπειες. Μπορούν να προκαλούν αναστάτωση σε τέτοιο βαθμό και να εξακολουθούν να μην το συνειδητοποιούν, θεωρώντας και πάλι ότι δεν έχουν προκαλέσει αναστάτωση, ότι είναι εντελώς αθώοι, και μάλιστα να υπερασπίζονται τον εαυτό τους. Δεν υπάρχει λόγος να συναναστρέφεται κανείς πάνω σε οτιδήποτε με τέτοιους ανθρώπους· το σωστό είναι απλώς να αποπέμπονται. Τέτοιοι άνθρωποι, που δεν έχουν τη συνείδηση και τη λογική της ανθρώπινης φύσης, είναι πραγματικοί διάβολοι, δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν ποτέ. Δεν απαιτείται από σένα να επιδιώκεις την αλήθεια ούτε να κάνεις πράξη την αλήθεια σε όλα τα πράγματα, αλλά τουλάχιστον πρέπει να ξέρεις ν’ ακολουθείς τους κανόνες. Αν δεν κατανοείς καν τους κανόνες και δεν κατανοείς τα διοικητικά διατάγματα του οίκου του Θεού και δεν το ξέρεις καν όταν παραβιάζεις τα διοικητικά διατάγματα, τότε έχεις ανθρώπινη φύση; Δεν έχεις ανθρώπινη φύση· είσαι διάβολος. Όταν οι διάβολοι κάνουν κακό, δεν μπορούν να συγκρατηθούν. Η αντίστασή τους απέναντι στον Θεό, η κρίση τους για τον Θεό και η βλασφημία τους απέναντι στον Θεό είναι αβίαστες αποκαλύψεις της φύσης τους. Χωρίς να τους τσιγκλάει ή να τους κατηχεί κανείς, μπορούν αβίαστα να κάνουν κακό μ’ αυτόν τον τρόπο. Ο λόγος είναι ότι τους έχει κυριεύσει η διαβολική φύση τους.

Σήμερα, συναναστραφήκαμε πάνω στο ζήτημα της διάκρισης του σωστού από το λάθος, που είναι μέρος της συνείδησης και της λογικής των ανθρώπων. Μέσω αυτής της συναναστροφής, βλέπετε τώρα καθαρά αυτήν την πτυχή; Ένας αληθινός άνθρωπος έχει συνείδηση και μπορεί να διακρίνει το σωστό από το λάθος· λειτουργεί η συνείδησή του. Ό,τι ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα κι αν αντιμετωπίζει, ό,τι ζητήματα κι αν προκύπτουν, η συνείδησή του είναι, αν μη τι άλλο, η πρώτη γραμμή άμυνας. Αφενός, η συνείδησή σου θα σε βοηθήσει να κρίνεις και να διακρίνεις ποια πράγματα είναι θετικά και ποια είναι αρνητικά· αφετέρου, μπορεί να σε βοηθήσει ν’ αξιολογήσεις και να ελέγξεις το μονοπάτι που βρίσκεται μπροστά σου, ώστε να μην πέσεις κάτω από τα ελάχιστα πρότυπα διαγωγής, και τελικά θα σε βοηθήσει να κάνεις συμβιβασμούς και να επιλέξεις το σωστό μονοπάτι. Οι άνθρωποι που κατανοούν την αλήθεια ή που πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια κι έχουν ένα θεμέλιο στην πίστη τους είναι φυσικό, υπό την επιρροή της συνείδησής τους, να επιλέγουν στο τέλος θετικά πράγματα και να επιλέξουν ν’ αναζητήσουν και ν’ αποδεχθούν την αλήθεια. Επομένως, η συνείδηση παίζει καθοριστικό ρόλο στο πλαίσιο της ανθρώπινης φύσης· καθοδηγεί τους ανθρώπους προς το σωστό μονοπάτι και τους ρυθμίζει ώστε να επιλέγουν θετικά πράγματα. Αν ένας άνθρωπος δεν έχει συνείδηση, τότε είναι αυτονόητο ότι όχι μόνο θα είναι ανίκανος να επιλέξει θετικά πράγματα και το σωστό μονοπάτι, αλλά σε ό,τι κάνει θα του λείπει η ελάχιστη αυτοσυγκράτηση και η ρύθμιση της συνείδησης. Ένας τέτοιος άνθρωπος διατρέχει μεγάλο κίνδυνο· είναι πολύ πιθανό να κάνει κακό και ν’ αντισταθεί στον Θεό. Αν έχει μετενσαρκωθεί από ζώο, ίσως κάνει τα πράγματα που κάνουν οι κακοί δαίμονες, και οι άνθρωποι που είναι κακοί δαίμονες και διάβολοι μπορούν να κάνουν ακόμη μεγαλύτερα κακά, κι αυτό είναι πολύ τρομακτικό. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς συνείδηση. Είναι ξεκάθαρο αυτό; (Ναι.) Αν ένας άνθρωπος δεν έχει συνείδηση ώστε να ρυθμίζει τη συμπεριφορά του και να τον καθοδηγεί στο σωστό μονοπάτι, τότε το μονοπάτι που επιλέγει αναπόφευκτα θα είναι λανθασμένο και ό,τι κάνει θα είναι αρνητικά πράγματα· οι συνέπειες θα είναι αδιανόητες. Αν μπορεί να έχει το θράσος να παραβιάζει την αλήθεια και τους νόμους εξέλιξης των πραγμάτων και ταυτόχρονα βλασφημεί απερίσκεπτα, κρίνοντας την αλήθεια και όλο το έργο που κάνει ο Θεός, και μάλιστα αντιστέκεται ανοιχτά στον Θεό και παραβιάζει τα διοικητικά διατάγματα του Θεού και τολμά να βρίζει, να καταδικάζει και να βλασφημεί τον Θεό, τότε είναι ακριβώς το ίδιο με τους διαβόλους και τον Σατανά. Μπορεί να διαπράξει όλο το κακό που διαπράττουν οι διάβολοι και ο Σατανάς, να κάνει όλα τα πράγματα που κάνουν οι διάβολοι και ο Σατανάς και να ξεστομίσει όλες τις πλάνες, τις αιρέσεις και τα διαστρεβλωμένα επιχειρήματα που ξεστομίζουν οι διάβολοι και ο Σατανάς. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πραγματικοί διάβολοι και σατανάδες.

Τι καταλάβατε από τη σημερινή συναναστροφή; (Κατάλαβα ότι οι άνθρωποι που έχουν ανθρώπινη φύση διαθέτουν συνείδηση και λογική και μπορούν να διακρίνουν το σωστό από το λάθος. Σε ό,τι αφορά τη διάκριση του σωστού από το λάθος, χρησιμοποιώντας, Θεέ μου, διάφορα παραδείγματα, εξήγησες με απόλυτη σαφήνεια ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια είναι τα αρνητικά, έτσι ώστε όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με διάφορα πράγματα, να μπορούμε να κρίνουμε με ακρίβεια και ταυτόχρονα να έχουμε τη σωστή οπτική στην επιδίωξή μας· θα πρέπει να λαχταρούμε και να επιδιώκουμε τα θετικά πράγματα και να μισούμε και ν’ απορρίπτουμε τα αρνητικά πράγματα.) Η συνείδηση και η λογική στο πλαίσιο της ανθρώπινης φύσης είναι οι πιο στοιχειώδεις προϋποθέσεις για να φτάσει ένας άνθρωπος στη σωτηρία. Αν έχεις αυτές τις δύο προϋποθέσεις, αλλά δεν επιδιώκεις την αλήθεια και δεν κάνεις πράξη τη λίγη αλήθεια που κατανοείς και τελικά δεν μπορέσεις να πετύχεις την υποταγή στην αλήθεια, τότε και πάλι δεν θα είσαι σε θέση να φτάσεις στη σωτηρία. Η συνείδηση και η λογική είναι απλώς και μόνο οι βασικές προϋποθέσεις για τη σωτηρία· όσο για το μονοπάτι στο οποίο βαδίζεις, αυτό εξαρτάται από τη δική σου επιλογή. Αν είσαι άνθρωπος που έχει πραγματικά συνείδηση και λογική, θα έχεις την ευκαιρία, υπό τη ρύθμιση της συνείδησής σου, να επιλέξεις να βαδίσεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Αν η συνείδησή σου σε ρυθμίζει και σε καθοδηγεί ώστε να επιλέξεις το σωστό μονοπάτι, αλλά δεν είσαι πρόθυμος να υποφέρεις και να πληρώσεις ένα τίμημα, δεν είσαι πρόθυμος να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα και να εγκαταλείψεις τα πράγματα που σχετίζονται με τα σαρκικά σου ενδιαφέροντα, και δεν έχεις ξεκινήσει να βαδίζεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, τότε και πάλι δεν θα έχεις καμία ελπίδα να φτάσεις στη σωτηρία. Η ελπίδα να φτάσεις στη σωτηρία, αφενός σχετίζεται άμεσα με τη συνείδηση της ανθρώπινης φύσης σου και αφετέρου σχετίζεται άμεσα με το τίμημα που μπορείς να πληρώσεις επιδιώκοντας την αλήθεια και με την αποφασιστικότητα και την επιθυμία σου να κάνεις πράξη την αλήθεια. Η συνείδηση απλώς και μόνο σου παρέχει μια βασική προϋπόθεση για να σωθείς και επίσης δημιουργεί πολλές ευκαιρίες για να μπορέσεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, δίνοντάς σου τη δυνατότητα να βαδίσεις στο σωστό μονοπάτι υπό τη ρύθμιση της συνείδησής σου. Με άλλα λόγια, η πιθανότητα να βαδίσεις στο σωστό μονοπάτι θα είναι σχετικά μεγάλη και η ελπίδα σου να φτάσεις στη σωτηρία θα είναι επίσης σχετικά μεγάλη, άνω του πενήντα τοις εκατό· ωστόσο, δεν θα είναι εγγυημένη. Επομένως, ακόμη κι αν νομίζεις ότι έχεις συνείδηση και ανθρώπινη φύση, μην εφησυχάζεις, θεωρώντας ότι απλώς και μόνο επειδή έχεις συνείδηση και λογική αυτό σημαίνει ότι είσαι καλός άνθρωπος και μπορείς να φτάσεις στη σωτηρία, ότι το έχεις αυτό στο τσεπάκι σου. Αν σκέφτεσαι μ’ αυτόν τον τρόπο, τότε σου λέω ότι υπάρχουν αποκλίσεις στην κατανόησή σου γι’ αυτό το ζήτημα. Αν διαθέτεις συνείδηση κι έχεις ανθρώπινη φύση, αυτό επιβεβαιώνει μόνο ότι είσαι ένας άνθρωπος που έχει επιλέξει και καλέσει ο Θεός. Ωστόσο, ο πιο σημαντικός αποφασιστικός παράγοντας για το αν μπορείς τελικά να φτάσεις στη σωτηρία έγκειται στη δική σου επιδίωξη. Ακόμη κι αν η συνείδησή σου είναι συνήθως ενεργή, ρυθμίζοντας συχνά τη συμπεριφορά σου κι εσένα τον ίδιο ώστε να επιλέγεις το σωστό μονοπάτι, εφόσον εσύ παραβαίνεις συχνά τη συνείδησή σου και δεν επιλέγεις το σωστό μονοπάτι, δεν επιλέγεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, αλλά αντ’ αυτού διαφυλάσσεις τα προσωπικά σου συμφέροντα, την προσωπική σου φήμη και περηφάνια, και συχνά λαμβάνεις υπόψη σου τα προσωπικά σου συμφέροντα, τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες σου, τότε η ελπίδα σου να φτάσεις τελικά στη σωτηρία θα είναι πολύ μικρή· λίγο λίγο θα την έχεις καταστρέψει. Αυτό θα ήταν πολύ τραγικό. Καταλάβατε; (Ναι.) Εντάξει, λοιπόν, μ’ αυτό ολοκληρώνεται η σημερινή μας συναναστροφή. Γεια σας!

9 Μαρτίου 2024