Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (17)

Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε πάνω στις εκδηλώσεις και τα χαρακτηριστικά όσων έχουν μετενσαρκωθεί από ανθρώπους, δηλαδή πάνω στο γεγονός ότι διαθέτουν συνείδηση και λογική, ότι μπορούν να διακρίνουν το σωστό από το λάθος και ότι ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Σήμερα, θα συνεχίσουμε τη συναναστροφή μας πάνω στο θέμα της προηγούμενης φοράς. Πριν από αυτό, θα σας πω μια ιστορία. Πριν από κάνα δυο χρόνια, άκουσα για ένα περιστατικό που συνέβη. Μια χαριτωμένη νεαρή γυναίκα έκανε ένα δοκιμαστικό γύρισμα και κάποιος πέταξε χαλαρά το εξής σχόλιο: «Τα πόδια σου είναι αρκετά παχιά!» Η νεαρή γυναίκα σκέφτηκε μέσα της: «Όταν λες ότι τα πόδια μου είναι παχιά, δεν υπονοείς απλώς ότι είμαι χοντρή; Άραγε θα φαίνομαι ωραία στην κάμερα αν είμαι χοντρή; Δεν θα είναι ντροπιαστικό αυτό;» Άρχισε, λοιπόν, να συλλογίζεται πώς θα μπορούσε να λεπτύνει τα πόδια της, ώστε να φαίνεται κομψή και όμορφη στην κάμερα. Για να πετύχει αυτόν τον στόχο, βάλθηκε να βρει κάθε λογής πληροφορίες και δοκίμασε διάφορες μεθόδους για να χάσει βάρος, όπως το να τρώει μόνο φαγητά διαίτης αντί για πλήρη γεύματα ή να τρώει μόνο φρούτα και λαχανικά κάθε μέρα· με λίγα λόγια, έτρωγε οτιδήποτε θα μπορούσε να βοηθήσει στην απώλεια βάρους. Άκουσε ότι η κατανάλωση καφέ ήταν μια γρήγορη και αποτελεσματική μέθοδος για να χάσει βάρος, οπότε μερικές φορές έπινε μόνο καφέ. Κάποιοι είπαν ότι αν κοιμάσαι λιγότερο μπορείς να χάσεις γρήγορα βάρος, οπότε κοιμόταν μόνο δύο με τρεις ώρες την ημέρα. Μετά από πολλή ταλαιπωρία και προσπάθεια, όντως είδε αποτελέσματα. Έχασε βάρος, απέκτησε κομψή σιλουέτα και τα πόδια της λέπτυναν. Φαινόταν ευχάριστη στο μάτι και ευπαρουσίαστη, αλλά σωματικά άρχισε να εμφανίζει κάποιες κακές αντιδράσεις. Τι είδους κακές αντιδράσεις; Συχνά είχε ζαλάδες και ένιωθε βαρύ το κεφάλι της, ενώ κατά τη διάρκεια της ημέρας όσο έκανε το καθήκον της ήταν πάντα αποχαυνωμένη. Όταν ήταν όρθια είχε αστάθεια, κι όταν καθόταν ένιωθε παντού αδυναμία. Δεν μπορούσε να βγάλει τη μέρα και ένιωθε αφόρητο σωματικό πόνο. Είναι οι περισσότεροι άνθρωποι περίεργοι να μάθουν τι απέγινε αυτή η νεαρή γυναίκα, αν είναι ακόμα ζωντανή κι αν είναι καλά; Θέλετε ν’ ακούσετε για την εμπειρία της και τις σκέψεις της σχετικά με την απώλεια βάρους; (Όχι.) Ζώντας σ’ αυτόν τον κόσμο, οι άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να ζουν σωστά και με συνέπεια, πώς ν’ αντιμετωπίζουν τα διάφορα είδη ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων που συναντούν. Όταν ακούνε ένα σχόλιο ή βιώνουν κάποιο γεγονός, δεν ξέρουν ποιος τρόπος αντιμετώπισής του είναι κατάλληλος και μπορεί να τους προστατεύσει από τυχόν βλάβη, ώστε να ζουν με πραγματικά σωστό και αξιοπρεπή τρόπο. Για να μην αναφέρω τους άπιστους, ούτε οι περισσότεροι πιστοί δεν τα ξέρουν αυτά τα πράγματα. Οι άνθρωποι, όταν έρχονται αντιμέτωποι με πληροφορίες και ειδήσεις, καθώς και με διάφορες σκέψεις, απόψεις, αιρέσεις και πλάνες από τον έξω κόσμο, πολύ απλά δεν έχουν καμία ικανότητα να τις διακρίνουν και καμία απολύτως ικανότητα να τις αποκρούουν. Ασφαλώς, δεν έχουν ούτε εκείνοι σωστές σκέψεις και απόψεις, πόσο μάλλον έναν σωστό τρόπο αντιμετώπισής τους από μια θετική οπτική. Επομένως, η ζωή των ανθρώπων είναι πολύ αξιολύπητη. Πάρτε για παράδειγμα τη νεαρή γυναίκα που ανέφερα πριν από λίγο. Πείτε Μου, δεν είναι κουραστική η ζωή της; Δεν είναι αξιολύπητη; (Είναι αξιολύπητη.) Γιατί είναι αξιολύπητη; Πού έκανε λάθος όταν ενήργησε μ’ αυτόν τον τρόπο; Δεν επιδιώκουν όλοι οι άνθρωποι να είναι όμορφοι και ευπαρουσίαστοι; Είναι λάθος να θέλεις να σε βρίσκουν ευχάριστο οι άλλοι και να σε επαινούν και να σε εκτιμούν μόλις σε γνωρίζουν; Πώς βλέπετε αυτό το ζήτημα; (Αυτό που έκανε για να έχει εξωτερική ομορφιά και να την επαινούν έβλαπτε τον οργανισμό της. Επειδή δεν ακολούθησε τους νόμους που έχει ορίσει ο Θεός, τελικά εξασθένησαν όλες οι σωματικές της λειτουργίες. Η ζάλη και το βαρύ κεφάλι που ένιωθε ήταν συνέπειες που προκάλεσε η ίδια στον εαυτό της. Νομίζω ότι αυτή η γυναίκα είναι μπερδεμένη.) Ισχύει αυτό; (Ναι.) Οι άνθρωποι γεννιούνται ο καθένας με τη δική του μικρή δόση νοημοσύνης και εξυπνάδας και με τις δικές του σκέψεις. Έπειτα, αποκτούν κάποιες γνώσεις και κάποιες δεξιότητες και μαθαίνουν λίγο πώς να φαίνονται καλοί άνθρωποι. Αρκούν αυτά για ν’ αντιμετωπίσουν τις διάφορες σκέψεις, απόψεις, αιρέσεις και πλάνες και τα διάφορα είδη ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων που προέρχονται από τον έξω κόσμο; Μπορούν να σου δώσουν τη δυνατότητα ν’ αντιμετωπίζεις σωστά αυτά τα πράγματα; (Όχι.) Σε καμία περίπτωση. Τόσο αξιολύπητοι και τραγικοί είναι οι άνθρωποι όταν δεν κατανοούν την αλήθεια· στο τέλος οδηγούνται σε σωρεία φρικτών συνεπειών. Δεν έχουν καθόλου διάκριση απέναντι σε καμία από τις αιρέσεις και τις πλάνες ή τις σκέψεις και τις απόψεις του έξω κόσμου ούτε έχουν σωστές σκέψεις και απόψεις σε ό,τι έχει να κάνει με τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που συναντούν. Όταν τους συμβαίνει κάτι, παθαίνουν σύγχυση και η ανοησία τους γίνεται εμφανής με αμέτρητους τρόπους. Όταν δεν τους έχει συμβεί τίποτα, φαίνονται να κατανοούν κάποια δόγματα και να έχουν κάποια ανθρώπινη ομοιότητα, αλλά όταν τους συμβαίνει κάτι, αλλάζουν τα πράγματα: αποκαλύπτονται οι στρεβλές, άσχημες και παράλογες σκέψεις και απόψεις που έχουν μέσα τους. Σε ό,τι έχει να κάνει πραγματικά με το φέρσιμο, την επιβίωση ή ακόμη και μια συγκεκριμένη σκέψη ή άποψη στη ζωή, οι άνθρωποι είναι πολύ ανίδεοι και αργόστροφοι και οι σκέψεις και οι απόψεις τους είναι πολύ παράλογες. Επομένως, πολλοί άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, ακούνε κηρύγματα εδώ και πολλά χρόνια και παράλληλα κάνουν τα καθήκοντά τους, ενώ δεν έχουν κάνει ποτέ κάτι σκοπίμως για να προκαλέσουν διατάραξη ή ενόχληση ούτε έχουν πει σκοπίμως λόγια που αντιτίθενται στον Θεό ή τον βλασφημούν. Εξωτερικά, δεν μπορεί κανείς να τους προσάψει τίποτα, αλλά όταν έρχονται αντιμέτωποι με διάφορες εσφαλμένες σκέψεις και απόψεις από τον έξω κόσμο, και ιδίως κάποιες που είναι σχετικά δημοφιλείς, στα βάθη της καρδιάς τους δεν τις βρίσκουν απωθητικές ούτε αντιστέκονται σ’ αυτές ή τις απορρίπτουν· αντ’ αυτού, τις θαυμάζουν και τις εγκρίνουν και, μόλις εμφανιστεί ένα κατάλληλο περιβάλλον ή μια κατάλληλη ευκαιρία, ασυναίσθητα θ’ αποδεχθούν αυτά τα πράγματα και θα τα εφαρμόσουν στη δική τους ζωή. Η νεαρή γυναίκα που αναφέρθηκε νωρίτερα δεν είναι ένα πολύ εμφανές παράδειγμα; (Ναι.) Δεν είναι αυτός ένας τρόπος ν’ ακολουθεί κανείς τις πονηρές τάσεις; (Ναι.) Εκείνη δεν τις ακολούθησε απλώς· τις έθεσε σε εφαρμογή με μεγάλη σχολαστικότητα. Μήπως ο κόσμος σήμερα δεν υποστηρίζει ότι πρέπει να είναι κανείς σέξι, θελκτικός, λεπτός και να έχει κομψή σιλουέτα; Αυτές οι ιδέες είναι δημοφιλείς σε κάθε κλάδο, σε κάθε ομάδα ανθρώπων και ακόμα και στους ανθρώπους της πίστης. Κάποιες γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας που πίστευαν στον Κύριο, παρόλο που κατά μέσο όρο είχαν περάσει τα 60, εξακολουθούσαν ν’ ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποια είχε καλύτερη εμφάνιση. Ρώτησαν ένα νεαρό κορίτσι που ήταν δίπλα τους: «Ποια από εμάς πιστεύεις ότι δείχνει ωραιότερη μ’ αυτό το φόρεμα;» Το κορίτσι απάντησε: «Κορίτσια, όλες σας φαίνεστε όμορφες μ’ αυτό!» Παρόλο που είχαν φτάσει στα εξήντα, έπρεπε να τις αποκαλούν «κορίτσια»· δεν ήθελαν να τις αποκαλούν «κυρίες» και τους δυσαρεστούσε αυτό. Πίσω από την πλάτη τους, το κορίτσι είπε στους άλλους: «Έχουν περάσει τα εξήντα· πόσο όμορφες μπορούν να φαίνονται τώρα πια;» Όμως, αυτές οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας αντλούσαν ακόμη ευχαρίστηση από αυτό. Είχαν καθόλου αίσθημα ντροπής; (Όχι.) Πίστευαν στον Κύριο τόσα χρόνια, κι ωστόσο εξακολουθούσαν να εστιάζουν σ’ αυτά τα πράγματα. Δεν είναι μη κανονική η ανθρώπινη φύση τους; Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν συνείδηση και λογική, είναι ικανοί να κάνουν πολλά παράλογα πράγματα, πολλά πράγματα που φαίνονται άξια περιφρόνησης και ποταπά στους άλλους, καθώς και πολλά πράγματα που αποκαλύπτουν τον ευτελή χαρακτήρα τους. Γιατί τόσο πολλοί άνθρωποι δεν έχουν καθόλου διάκριση απέναντι στις πονηρές τάσεις και δεν έχουν καμία απολύτως ικανότητα να τις αποκρούουν, με αποτέλεσμα να τους παραπλανούν και να τους παρασύρουν; Επειδή δεν επιδιώκουν την αλήθεια και δεν κατανοούν στο ελάχιστο την αλήθεια. Ό,τι κι αν τους συμβαίνει, δεν μπορούν να το δουν καθαρά, και μόλις έρχονται αντιμέτωποι μ’ έναν πειρασμό, αποκαλύπτονται και βυθίζονται σ’ αυτόν. Δείτε τι διδάσκεται και τι είναι δημοφιλές σε όλα τα κοινωνικά στρώματα σήμερα. Ένας ραδιοφωνικός ανταποκριτής πήρε συνέντευξη από ένα αγοράκι και το ρώτησε: «Ποιο είναι το αγαπημένο σου παιδικό τραγούδι;» Το αγόρι έξυσε το κεφάλι του και είπε: Το «Πες μου φεγγάρι μου». Οι άνθρωποι που το άκουσαν αυτό δεν ήξεραν αν πρέπει να γελάσουν ή να κλάψουν. Γιατί δεν ήξεραν αν πρέπει να γελάσουν ή να κλάψουν; Είναι παιδικό τραγούδι αυτό; (Όχι, είναι ερωτικό τραγούδι.) Είναι ένα ερωτικό τραγούδι, αλλά το παιδί θεωρούσε λανθασμένα ότι πρόκειται για παιδικό τραγούδι. Από αυτό το περιστατικό, μπορούμε να δούμε τι είναι δημοφιλές στην κοινωνία. Αυτό είναι ένα από τα φαινόμενα των πονηρών τάσεων στην κοινωνία και τόσο οι ηλικιωμένοι όσο και τα παιδιά βλάπτονται βαθιά από αυτές τις τάσεις και βυθίζονται σ’ αυτές. Προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ανάμεσα σ’ εκείνους που ακολουθούν τον Θεό υπάρχουν αρκετοί που ακολουθούν αυτές τις τάσεις, και μάλιστα εφαρμόζουν στον εαυτό τους τις σκέψεις που υποστηρίζουν αυτές οι τάσεις. Και τι γίνεται στο τέλος; Καταλήγει αυτό σε καλές ή κακές συνέπειες; (Σε κακές.) Καταλήγει σε κακές συνέπειες· αυτό είναι το αποτέλεσμα όταν ακολουθεί κανείς τις πονηρές τάσεις. Οι άνθρωποι βυθίζονται στη σεξουαλική επιθυμία της σάρκας τους, στα σαρκικά αισθήματα, καθώς και στο φαγητό, στο ποτό και στο γλέντι, ζώντας σε μια θολούρα ευδαιμονίας. Δεν έχουν σωστές σκέψεις ή απόψεις και δεν έχουν σωστή στάση απέναντι στην ύπαρξη, ώστε ν’ αντιμετωπίσουν τη ζωή. Ζουν σ’ αυτήν την κατάσταση χωρίς καμία επίγνωση και δεν έχουν τη δύναμη ν’ αντισταθούν σ’ αυτήν. Στο τέλος, το μόνο που καταφέρνουν είναι να βυθίζονται όλο και πιο βαθιά, ανίκανοι να ξεφύγουν. Και ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα; Τους καταβροχθίζει εντελώς ο Σατανάς, γίνονται η τροφή του.

Εφόσον ζεις ανάμεσα στο ανθρώπινο είδος, αν δεν ξέρεις πώς να διακρίνεις ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια τα αρνητικά, τότε σ’ αυτόν τον χαοτικό κόσμο, σ’ αυτόν τον περίπλοκο ανθρώπινο κόσμο, θα είναι πολύ δύσκολο να παραμείνεις ακλόνητος στις σωστές σκέψεις και απόψεις της ζωής και στο σωστό μονοπάτι που λαχταράς στη ζωή· δεν θα ξέρεις ποτέ ποια στιγμή θα σε παρασύρουν οι πονηρές τάσεις χωρίς να το θέλεις, επειδή άκουσες μια συγκεκριμένη λέξη ή αντιμετώπισες ένα συγκεκριμένο γεγονός. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν την ικανότητα να διακρίνουν το σωστό από το λάθος, δεν μπορούν καν να διαχειριστούν καλά την ίδια τους τη ζωή, πόσο μάλλον τα διάφορα σημαντικά ζητήματα σωστού και λάθους που συναντά κανείς στο μονοπάτι της επιβίωσης, τα οποία είναι ακόμα πιο δύσκολο ν’ αντιμετωπιστούν. Αν οι άνθρωποι δεν κατανοούν ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια τα αρνητικά, δεν θα ξέρουν πώς να διαχειριστούν τη ζωή τους και δεν θα έχουν σωστό τρόπο ζωής. Αν βλέπουν διαφόρων ειδών πληροφορίες σχετικά με την υγιεινή ζωή, δεν θα ξέρουν πώς να τις διακρίνουν ή ποιες ν’ αποδεχθούν και ποιες ν’ απορρίψουν, πώς ν’ αφομοιώσουν τις σωστές, θετικές δηλώσεις ή πώς ν’ απορρίψουν τις λανθασμένες. Θα μπορούσε, μάλιστα, να πει κανείς ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν καν να διαφυλάξουν τη δική τους σωματική υγεία. Κάποιοι άνθρωποι πηγαίνουν από το ένα άκρο στο άλλο, ενώ άλλοι ζουν διαρκώς στο ένα άκρο. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι ακούνε το εξής: «Είναι υγιεινό να τρως πολλά φρούτα. Παρέχουν βιταμίνες, ενυδατώνουν και λειαίνουν το δέρμα, κι έτσι γίνεσαι αγαπητός σε όλους». Το πιστεύουν, λοιπόν, κι αρχίζουν να τρώνε όσα περισσότερα φρούτα μπορούν, υιοθετώντας μη κανονικές διατροφικές συνήθειες. Μετά από λίγο, νιώθουν συνεχώς αδιαθεσία και, αφού κάνουν εξετάσεις στο νοσοκομείο, αποκαλύπτεται ότι έχουν υψηλό σάκχαρο. Σαστίζουν και σκέφτονται: «Συνήθως, τρώω αρκετά υγιεινά. Γιατί, λοιπόν, έχω υψηλό σάκχαρο; Οι άλλοι είπαν ότι όταν τρώμε πολλά φρούτα παίρνουμε βιταμίνες· πώς θα μπορούσα, λοιπόν, να κάνω λάθος που ακολούθησα αυτήν τη δήλωση και τρώω πολλά φρούτα;» Ο γιατρός λέει: «Τα φρούτα περιέχουν βιταμίνες, αλλά περιέχουν και πολλή ζάχαρη. Δεν μπορούν ν’ αντικαταστήσουν τις βασικές τροφές και δεν μπορούν να καταναλώνονται ως πλήρες γεύμα. Μπορείς να τα τρως με μέτρο ή πιο αραιά. Ακόμη κι αν δεν τρως καθόλου φρούτα, δεν πρόκειται να έχεις έλλειψη σε θρεπτικά συστατικά, επειδή τα σιτηρά και τα λαχανικά περιέχουν ήδη όλα αυτά τα θρεπτικά συστατικά». Η δήλωση του γιατρού είναι σωστή. Δεν υποδηλώνει αυτό ότι ο τρόπος ζωής τους είναι προβληματικός; (Ναι.) Αυτό ακριβώς είναι το λάθος που κάνουν κάποιοι άνθρωποι. Πιστεύεις ότι είναι ένα λάθος που πρέπει να κάνουν; (Όχι.) Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Δεν έχω παράπονα από τον Θεό, παρόλο που έχω υψηλό σάκχαρο». Πώς σας φαίνεται αυτή η δήλωση; Δεν στερείται λογικής; Το γεγονός ότι έχεις υψηλό σάκχαρο έχει καμία σχέση με τον Θεό; Δεν είναι κάτι που εσύ ο ίδιος το προκάλεσες στον εαυτό σου; Τρως απερίσκεπτα και χωρίς αρχές. Νομίζεις ότι τα φρούτα έχουν ωραία γεύση, οπότε δεν μπορείς να σταματήσεις να τα τρως, ή θεωρείς ότι το κρέας είναι νόστιμο, οπότε δεν τρως καθόλου λαχανικά, και δεν δείχνεις καμία αυτοσυγκράτηση, με αποτέλεσμα να εμφανίζεις ασθένειες. Δεν το έχεις προκαλέσει αυτό εσύ ο ίδιος στον εαυτό σου; Νομίζεις ότι επειδή δεν έχεις παράπονα από τον Θεό, φαίνεσαι ευγενής, δείχνεις ότι αγαπάς τον Θεό, ότι είσαι αγνός; Στην πραγματικότητα, κάποιες ασθένειες τις προκαλούν οι ίδιοι οι άνθρωποι στον εαυτό τους και δεν έχουν καμία σχέση με τον Θεό, αλλά οφείλονται στη δική σου ανοησία και άγνοια. Είναι και κάποιοι άνθρωποι που λένε: «Τα αυγά, το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι θρεπτικά και συμπληρώνουν την πρόσληψη πρωτεΐνης. Το ρύζι και το αλεύρι έχουν μικρή διατροφική αξία, οπότε θα πρέπει να τρώμε περισσότερο κρέας, αυγά και γαλακτοκομικά». Κάποιοι άνθρωποι, όταν το ακούνε αυτό, λένε: «Τυχαίνει να μου αρέσει πολύ το κρέας. Αφού λέγεται ότι το κρέας είναι θρεπτικό, θα τρώω περισσότερο. Οι άλλοι τρώνε περίπου 100 γραμμάρια, αλλά εγώ θα τρώω πάνω από 200 γραμμάρια ανά γεύμα, τουλάχιστον σε δύο γεύματα την ημέρα!» Τρώνε έτσι χωρίς αυτοσυγκράτηση, ολοένα και περισσότερο, καταναλώνοντας καθημερινά διπλάσια ή τριπλάσια ποσότητα φαγητού από τους άλλους, προσθέτοντας, μάλιστα, και μεταμεσονύκτια σνακ. Με τον καιρό, αρχίζει να αυξάνει η χωρητικότητα του στομαχιού τους, και όσο μεγαλώνει το στομάχι τους τόσο μεγαλώνει και η όρεξή τους. Και τι γίνεται στο τέλος; Τρώνε σε σημείο που αρρωσταίνουν, γίνονται υπέρβαροι και είναι πάντα νυσταγμένοι και αποχαυνωμένοι. Δεν έχουν άλλη επιλογή από το να πάνε στο νοσοκομείο για εξετάσεις, και τα αποτελέσματα δείχνουν ότι έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλό σάκχαρο και υψηλά λιπίδια αίματος. Συλλογίζονται: «Μήπως οφείλεται στο γεγονός ότι έτρωγα μια δυο μπουκιές παραπάνω κρέας σε καθημερινή βάση; Δεν έλεγαν ότι κάνει καλό στον οργανισμό να τρώμε περισσότερο κρέας κι ότι έτσι μπορούμε ν’ αποφύγουμε την κακή διατροφή; Πού έκανα λάθος, λοιπόν; Γιατί είναι υψηλή η πίεσή μου; Είναι πολύ δύσκολο να φροντίσω αυτήν τη γέρικη σάρκα μου! Δεν μπορώ ούτε να φάω μια δυο επιπλέον μπουκιές κρέας!» Τρως πάνω από διακόσια γραμμάρια κρέας σε κάθε γεύμα· είναι πράγματι μόνο μια δυο μπουκιές παραπάνω; Και συνήθως κάνεις καθιστική ζωή και δεν ασκείσαι, αλλά τρως πάρα πολύ. Στο τέλος, εμφανίζεις προβλήματα υγείας και αρχίζεις να νιώθεις δυσφορία μέσα σου. Μάλιστα, σκέφτεσαι: «Έτσι με εξευγενίζει ο Θεός. Δεν είναι τίποτα· με τον καιρό, θα γίνω καλά. Δεν πρόκειται να κάνω παράπονα για τον Θεό!» Με ποιο δικαίωμα θα έκανες παράπονα για τον Θεό; Είναι η ασθένειά σου ένας τρόπος να σε εξευγενίσει ο Θεός ή μήπως είναι κάτι που προκάλεσες εσύ ο ίδιος στον εαυτό σου; Χοντραίνεις και αρρωσταίνεις επειδή τρως κρέας, και νομίζεις ότι έτσι σε εξευγενίζει ο Θεός και ότι έτσι ο Θεός δοκιμάζει την πίστη σου. Θα σε εξευγένιζε ο Θεός μ’ αυτόν τον τρόπο; (Όχι.) Πώς λοιπόν προκλήθηκε αυτό το αποτέλεσμα; (Προκλήθηκε από ανθρώπινη ανοησία.) Οι ίδιοι οι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου διάκριση, δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν την ίδια τους τη ζωή, δεν κατανοούν ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια τα αρνητικά, δεν ξέρουν πώς να αντιμετωπίζουν σωστά το σώμα τους, δεν ξέρουν πώς να τηρούν τους κανόνες διαβίωσης που έχει ορίσει ο Θεός για τους ανθρώπους και δεν ξέρουν πώς ν’ ακολουθούν τους νόμους των διαφόρων έμφυτων σωματικών καταστάσεων. Επιδίδονται μονίμως σε ηλίθιες και παράλογες πρακτικές, ξεχειλίζουν διαρκώς από αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες σχετικά με τον Θεό, και δεν τους λείπουν οι υπερβολικές επιθυμίες. Και τι γίνεται στο τέλος; Κάνουν συνεχώς παρακάμψεις, κάνουν συνεχώς λάθη και παρερμηνεύουν διαρκώς τον Θεό. Δεν είναι αυτό ένα πολύ προβληματικό ζήτημα; (Ναι.)

Ζώντας μέσα στη σάρκα και στον υλικό κόσμο, οι άνθρωποι θα έρθουν σ’ επαφή με πολλές πληροφορίες, πολλές σκέψεις και απόψεις, καθώς και πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Αν δεν ξέρουν πώς να διακρίνουν αν τα διάφορα είδη ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων είναι θετικά ή αρνητικά, αν δεν ξέρουν πώς να επιλέγουν τι ν’ αποδεχθούν και τι ν’ απορρίψουν, αν δεν ξέρουν πώς να ακολουθούν σταθερά τα θετικά πράγματα και δεν ξέρουν γιατί είναι σωστά, αν δεν ξέρουν πώς ν’ απορρίπτουν τα αρνητικά πράγματα —πόσο μάλλον έχουν επίγνωση της αρνητικής πτυχής αυτών των πραγμάτων— δεν είναι πολύ επικίνδυνο να ζουν έτσι; (Ναι.) Δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι κινδυνεύουν να χάσουν τη ζωή τους ανά πάσα στιγμή. Οι άνθρωποι δεν μπορούν καν να διαχειριστούν σωστά τόσο απλά ζητήματα όπως το ίδιο τους το σώμα και την υγεία τους· χρειάζονται άλλους ν’ ανησυχούν γι’ αυτούς, χρειάζονται τον Θεό να τους προστατεύει και να τους περιφρουρεί, διαφορετικά θα συνεχίσουν να κάνουν λάθη, παρεκκλίνοντας υπερβολικά είτε προς τη μία κατεύθυνση είτε προς την άλλη. Κάποιες γυναίκες, έχοντας αποδεχθεί τις ιδέες των πονηρών τάσεων της κοινωνίας, στύβουν το μυαλό τους για να βρουν τρόπους να γίνουν όμορφες, χωρίς να δίνουν καμία σημασία στις συνέπειες. Κάποιες παίρνουν αδιακρίτως παραδοσιακά κινεζικά φάρμακα, κάποιες παίρνουν αδιακρίτως δυτικά φάρμακα, κάποιες παίρνουν απερίσκεπτα τονωτικά και κάποιες τρώνε απερίσκεπτα μια συγκεκριμένη τροφή. Ως αποτέλεσμα, αποκτούν στομαχικά προβλήματα και περνούν τις μέρες τους αναστενάζοντας και έχοντας άρρωστη και εξασθενημένη όψη. Όχι μόνο δεν καταφέρνουν να γίνουν όμορφες, αλλά γίνονται ακόμη και αηδιαστικές όταν τις βλέπεις. Κάποιοι άνθρωποι έχουν αρκετά καλό δέρμα, αλλά και πάλι δεν είναι ικανοποιημένοι, και επιμένουν να πασαλείβονται με κάθε λογής καλλυντικά. Κάποια στιγμή, χρησιμοποιούν καλλυντικά χαμηλής ποιότητας, καταλήγουν παραμορφωμένοι, με πρόσωπο γεμάτο κηλίδες και ανομοιόμορφο χρώμα, και είναι τρομακτικοί όταν τους βλέπεις. Κάποιοι άνθρωποι κάνουν ταυτόχρονα θεραπείες ομορφιάς και πλαστικές επεμβάσεις· ορισμένοι από αυτούς προσπαθούν να κάνουν ανόρθωση μύτης και όχι μόνο δεν τα καταφέρνουν, αλλά καταλήγουν με παραμορφωμένη μύτη, ενώ ορισμένοι βάζουν ενέσιμα υλικά στο πηγούνι τους και τα πράγματα πάνε στραβά, με αποτέλεσμα να φαίνονται γελοίοι όποτε χαμογελούν ή χασμουριούνται, κι έτσι να φοβούνται να κάνουν οποιοδήποτε από τα δύο. Αυτό είναι πολύ θλιβερό, είναι ένας πολύ κουραστικός τρόπος να ζει κανείς! Δεν προκαλούν μπελάδες στον εαυτό τους όταν το κάνουν αυτό; Κάποιες γυναίκες, επειδή είναι δυσαρεστημένες με το ύψος τους, υποβάλλονται σε επέμβαση κατά την οποία τους σπάζουν τα οστά του κάτω μέρους των ποδιών, επιμηκύνουν τα άκρα και έπειτα ενώνουν ξανά τα οστά, αλλά η επέμβαση δεν πηγαίνει καλά, με αποτέλεσμα να σακατευτούν τα πόδια τους που μέχρι τότε ήταν μια χαρά. Δεν είναι τραγικό αυτό; (Ναι.) Έχουν επέλθει κάθε λογής δυσμενείς συνέπειες· τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν ποτέ καλή κατάληξη. Οποιαδήποτε σκέψη ή άποψη υποστηρίζεται από τις πονηρές τάσεις είναι παράλογη και μοχθηρή, είναι πραγματικά εξαιρετικά βλαβερή. Στην πραγματικότητα, το νόστιμο φαγητό και οι πρακτικές ομορφιάς που υποστηρίζουν δεν είναι ωφέλιμα· είναι όλα μοχθηρά και καταλήγουν να βλάπτουν και να παγιδεύουν τους ανθρώπους. Αυτές οι ανίδεες γυναίκες είναι πρόθυμες να υποστούν αυτήν τη βλάβη και δεν έχουν καμία απολύτως ικανότητα ν’ αποκρούσουν αυτές τις μοχθηρές σκέψεις και απόψεις. Τρώνε ό,τι τους λένε να τρώνε και κάνουν ό,τι τους λένε να κάνουν, χωρίς να διακρίνουν τα πράγματα ούτε στο ελάχιστο· απλώς τα ακολουθούν στα τυφλά. Πόσο ενδοτικές είναι! Και τι γίνεται στο τέλος; Σχεδόν καμία από αυτές δεν έχει καλή έκβαση. Αν δεν συνειδητοποιήσουν στην πορεία το λάθος τους και δεν κάνουν πίσω εγκαίρως για να περιορίσουν τις απώλειές τους, εφόσον συνεχίσουν ν’ ακολουθούν αυτές τις πονηρές τάσεις και ν’ αποδέχονται αυτές τις μοχθηρές σκέψεις και απόψεις, στο τέλος θα εκφυλίζονται ολοένα και περισσότερο, θα είναι όλο και λιγότερο ικανές να ξεχωρίσουν το καλό από το κακό και θα μοιάζουν ολοένα και περισσότερο με διαβόλους στην εξωτερική εμφάνιση, έχοντας χάσει την ανθρώπινη ομοιότητά τους. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το ενενήντα εννιά τοις εκατό των ανθρώπων δεν έχουν καθόλου διάκριση απέναντι στα θετικά και τα αρνητικά πράγματα και είναι πρόθυμοι ν’ αποδεχθούν τις πονηρές τάσεις. Δείτε τι λένε οι γυναίκες όταν πηγαίνουν μαζί να ψωνίζουν ρούχα. Κάποιες λένε: «Αυτό δεν σου πάει· δεν φωτίζει το πρόσωπό σου ούτε αναδεικνύει τη σιλουέτα σου. Δεν θα γυρίσει κανείς να σε κοιτάξει. Νομίζω ότι αυτό φαίνεται σέξι και θα κάνει πολλά κεφάλια να γυρίσουν!» Άλλες λένε: «Αυτό δεν είναι προκλητικό. Πρέπει ν’ αφήνεις να φαίνεται λίγο δέρμα, πρέπει να είσαι σέξι και ευχάριστη στο μάτι· μόνο αυτό θα έχει αποτέλεσμα. Αν είσαι πάντα τόσο συντηρητική και καθωσπρέπει, δεν πρόκειται ν’ αρέσεις σε κανέναν». Μάλιστα, κάποιες μητέρες επιμένουν να γίνουν οι κόρες τους ηθοποιοί. Η κόρη λέει: «Η βιομηχανία του θεάματος είναι απόλυτο χάος! Δεν θέλω να γίνω ηθοποιός». Η μητέρα της τη μαλώνει: «Δεν έχεις καμία φιλοδοξία; Με το δικό σου ύψος, τη δική σου εμφάνιση και το δικό σου δέρμα, έχεις από τη φύση σου όλες τις προϋποθέσεις! Αν δεν βγάλεις λεφτά ως ηθοποιός, πώς θα έχουμε φαγητό στο τραπέζι; Εφόσον μπορείς να γίνεις διάσημη και να βγάζεις λεφτά, δεν πειράζει να κοιμάσαι με τον οποιονδήποτε. Διαφορετικά, θα έχεις χαραμίσει την ωραία σου εμφάνιση! Σε μεγαλώσαμε μέχρι αυτήν την ηλικία, και ο πατέρας σου κι εγώ περιμέναμε ν’ απολαύσουμε τους καρπούς της επιτυχίας σου! Αν μας το στερήσεις ακόμη κι αυτό, τότε για ποιο λόγο σε κάναμε;» Είναι σωστό οι γονείς να διαπαιδαγωγούν έτσι τα παιδιά τους; (Όχι.) Ποιες είναι οι συνέπειες όταν διαπαιδαγωγούν τα παιδιά μ’ αυτόν τον τρόπο; (Τα παιδιά βλάπτονται.) Μια μέρα, όταν ένα τέτοιο παιδί καταφέρει να καταλάβει πώς έχουν τα πράγματα κι έχει περάσει τόσα βάσανα και τόσο πόνο, αναπόφευκτα θα καταλήξει να μισεί τη μητέρα του και να νιώθει πικρία γι’ αυτή, λέγοντας: «Εσύ φταις για όλα! Δεν με καθοδήγησες στο σωστό μονοπάτι! Εγώ είπα ότι δεν ήθελα να γίνω ηθοποιός, αλλά εσύ επέμενες. Δες με τώρα· έχω φτάσει σχεδόν στα σαράντα, ακόμη δεν μπορώ να βρω έναν σύζυγο, και κανένας δεν με θέλει. Όσοι με κυνήγησαν απλώς έπαιζαν μαζί μου και ποτέ δεν είχαν την πρόθεση να με παντρευτούν. Δεν έχει καταστραφεί όλη μου η ζωή;» Τα παιδιά υποφέρουν πάρα πολύ και οι γονείς είναι οι υπαίτιοι και η ρίζα του προβλήματος. Εκείνοι έβλαψαν τα παιδιά τους.

Αν οι πιστοί στον Θεό είναι ανίκανοι να ξεφύγουν από τις πονηρές τάσεις, ακριβώς όπως οι άπιστοι, τότε αυτό υποδηλώνει ότι υπάρχει πρόβλημα. Αν δεν έχεις καθόλου διάκριση απέναντι σε οποιεσδήποτε πονηρές τάσεις, οποιεσδήποτε μοχθηρές, αρνητικές δηλώσεις ή οποιαδήποτε από τις διάφορες πρακτικές στις οποίες επιδίδονται οι άνθρωποι, ανεξάρτητα από το ποιες είναι αυτές, και μάλιστα τις ακολουθείς και τις δοκιμάζεις συνειδητά στον εαυτό σου, τότε στα μάτια του Θεού όλα αυτά είναι σημάδια ντροπής. Τι θα πει ο Θεός; Θα πει ότι ως άνθρωπος δεν έχεις καμία ικανότητα να ξεχωρίζεις το σωστό από το λάθος, δεν έχεις την πραγματικότητα της αποδοχής των θετικών πραγμάτων και, ακόμα περισσότερο, δεν έχεις προβεί στις ενέργειες και τις πρακτικές απόρριψης των αρνητικών πραγμάτων. Θα πει ότι δεν είσαι άνθρωπος κι ότι δεν πληροίς τη βασική προϋπόθεση, που είναι να έχεις ανθρώπινη συνείδηση και λογική. Θα πει ότι δεν είσαι άνθρωπος κι ότι δεν πρόκειται να γίνεις δεκτός στη βασιλεία. Αν δεν είσαι άνθρωπος, είναι αδύνατον ν’ αποδεχθείς την αλήθεια, επειδή μέσα σου αυτό που είσαι υποκειμενικά πρόθυμος ν’ αποδεχθείς είναι όλα τα μοχθηρά πράγματα από τον Σατανά, και η καρδιά σου αντιστέκεται και εναντιώνεται εντελώς στα θετικά πράγματα και τα απορρίπτει· δεν είχες ποτέ μια στάση αποδοχής απέναντί τους. Επομένως, ο Θεός λέει ότι δεν είσαι άνθρωπος, ότι δεν έχεις ανθρώπινη φύση. Ο Θεός δεν θέλει ανθρώπους που δεν έχουν ανθρώπινη φύση. Μη σκέφτεσαι: «Αν ο Θεός δεν με αποδεχθεί, τότε απλώς θα υποφέρω λίγο περισσότερο και θα πληρώσω ένα λίγο μεγαλύτερο τίμημα για να Τον συγκινήσω, κι έτσι ν’ αλλάξω τη στάση Του απέναντί μου». Αυτό που θέλει ο Θεός δεν είναι να γίνονται τα πράγματα μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο· αυτό που θέλει ο Θεός είναι να έχεις μια στάση αποδοχής της αλήθειας από τα βάθη της καρδιάς σου, καθώς και την πραγματικότητα της αποδοχής της αλήθειας και στοιχεία που αποδεικνύουν ότι κάνεις πράξη την αλήθεια. Πρέπει να είσαι άνθρωπος που έχει πραγματικά ανθρώπινη φύση· αυτή η ανθρώπινη φύση δεν είναι κάτι προσποιητό. Αν έχεις πραγματικά κάποιες ενδείξεις κανονικής ανθρώπινης φύσης, δηλαδή, αν έχεις πολλές εκδηλώσεις που δείχνουν ότι ξεχωρίζεις το σωστό από το λάθος, αν τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι αγαπάς τα θετικά πράγματα, κι αν υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες έχεις αποδεχθεί τα θετικά πράγματα κι έχεις απορρίψει τα αρνητικά, και φαίνεται ότι έχεις την εκδήλωση του βιώματος της αλήθειας, τότε ο Θεός θα πει ότι έχεις ανθρώπινη φύση και θα σε αποκαλεί άνθρωπο. Αν λες: «Έχω κι εγώ ανθρώπινη φύση, μπορώ να διακρίνω τα θετικά και τα αρνητικά πράγματα», αλλά δεν έχεις την εκδήλωση του βιώματος της αλήθεια-πραγματικότητας και τα λόγια σου δεν υποστηρίζονται με αποδεικτικά στοιχεία, τότε αυτό είναι προβληματικό. Ως προς το δόγμα, παραδέχεσαι ότι «Όλα όσα λέει και κάνει ο Θεός είναι θετικά πράγματα και αλήθειες, κι όλα όσα λέει και κάνει ο Σατανάς είναι μοχθηρά, αρνητικά πράγματα· όλα όσα προέρχονται από τον Θεό είναι θετικά πράγματα, ενώ όλα όσα προέρχονται από τον Σατανά είναι αρνητικά πράγματα, κι όλα όσα προέρχονται από τους ανθρώπους στην κοινωνία είναι μοχθηρά, αρνητικά πράγματα». Με άλλα λόγια, μιλάς σωστά ως προς το δόγμα, χωρίς κανένα πρόβλημα, και δεν μπορεί να σου προσάψει κανείς ότι λες κάτι λάθος, αλλά όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με αληθινές συνθήκες, δεν αποδέχεσαι ποτέ τα θετικά πράγματα, δεν παραμένεις ποτέ ακλόνητος στα θετικά πράγματα και δεν τηρείς τους κανόνες και τους νόμους των θετικών πραγμάτων. Αυτό αποδεικνύει ότι είσαι άνθρωπος που δεν διακρίνει το σωστό από το λάθος. Οι ίδιοι οι άνθρωποι έχουν ξεκαθαρίσει μέσα τους αν έχουν αυτές τις εκδηλώσεις ή όχι. Όταν ακούς μια μοχθηρή, αρνητική σκέψη ή άποψη ή ακούς μια πληροφορία για μια πονηρή τάση, ποια είναι η στάση σου; Ποιες είναι οι σκέψεις και οι απόψεις σου; Προς τα πού κλίνεις; Συμφωνείς μ’ αυτήν ή σε απωθεί; Σκοπεύεις να την κρατήσεις στην καρδιά σου και να τη χρησιμοποιήσεις όταν θα είναι απαραίτητο ή νιώθεις αποστροφή απέναντί της και την καταδικάζεις μέσα σου και αρνείσαι κατηγορηματικά να την αποδεχθείς; Μέσα σου, οφείλεις να ξέρεις ποια ακριβώς είναι η στάση σου. Αν κάποιος λέει ότι δεν ξέρει, έχει καρδιά; Αν δεν έχει ξεκαθαρίσει ούτε τη δική του στάση, είναι κανονικός άνθρωπος; Αν ξέρεις μέσα σου ότι δεν κάνεις για τίποτα κι ότι σ’ ενδιαφέρουν πολύ οι διάφορες πονηρές τάσεις και μοχθηρές δηλώσεις, και θέλεις πάντα να τις ακολουθείς και να συμμετέχεις σ’ αυτές, αλλά νιώθεις αναγκασμένος να συγκρατείσαι λίγο μόνο και μόνο επειδή σε περιορίζουν οι διάφορες αλήθεια-αρχές του οίκου του Θεού και η περηφάνια σου λόγω της πίστης σου στον Θεό, ενώ στην πραγματικότητα, στα βάθη της καρδιάς σου, βρίσκεις απωθητικά τα θετικά πράγματα και τα απορρίπτεις, τότε ακόμη κι αν ισχυρίζεσαι ότι σου αρέσουν τα θετικά πράγματα και αντιπαθείς τις πονηρές τάσεις, αυτό αντιτίθεται στα αληθινά σου αισθήματα. Θα δώσω ένα παράδειγμα. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Δεν είναι καλό να τρως πάρα πολύ κρέας, είναι ανθυγιεινό. Πρέπει να τρως κρέας σε μικρές μερίδες και να τρως περισσότερο ρύζι, τρόφιμα με βάση το σιτάρι, και λαχανικά». Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να το αποδεχθούν αυτό. Δεν θεωρούν ότι αν φάνε λιγότερο κρέας πάνε κόντρα στη θέλησή τους· δεν στενοχωριούνται ούτε νιώθουν πολύ αδικημένοι. Αντ’ αυτού, σκέφτονται: «Αυτό είναι το σωστό να κάνω. Τώρα που το βίωσα για κάποιο διάστημα, νιώθω ότι είναι καλό για τον οργανισμό μου. Η συνολική μου νοητική κατάσταση έχει βελτιωθεί και είμαι σωματικά πιο υγιής από ποτέ. Είναι τέλεια να τρώω έτσι!» Ωστόσο, κάποιοι άνθρωποι θεωρούν ότι η αποδοχή αυτού του πράγματος πηγαίνει κόντρα στη θέλησή τους. Έχουν πάρει προ πολλού την απόφασή τους: «Γιατί είναι ανθυγιεινό να τρώει κανείς πολύ κρέας; Αν τρως πολλά λαχανικά δεν γίνεσαι απαραίτητα πιο υγιής. Όπως και να το δει κανείς, το κρέας έχει καλύτερη γεύση και είναι πιο δελεαστικό! Δεν υπάρχει πρόβλημα να τρως κάποια λαχανικά αν δεν υπάρχει κρέας —είναι καλύτερο από το να πεθάνεις της πείνας— αλλά αν υπάρχει κρέας, πρέπει να τρως μεγάλη ποσότητα. Είστε όλοι σας ανόητοι, προσποιείστε όλοι. Μόνο εγώ δεν προσποιούμαι. Κανείς σας δεν είναι τόσο αυθεντικός όσο εγώ. Εγώ λέω αυτό που σκέφτομαι. Πολύ απλά, το κρέας είναι πεντανόστιμο!» Σε κάθε γεύμα, τρώνε πολύ λίγα λαχανικά, αλλά πάρα πολύ κρέας. Πείτε Μου, αποδέχονται μέσα τους τις θετικές δηλώσεις; (Όχι.) Δεν τις αποδέχονται ούτε είναι ικανοί να τις κάνουν πράξη. Τους απωθούν εντελώς μέσα τους. Λένε: «Πώς μπορούν να είναι θετικές αυτές οι δηλώσεις; Πώς γίνεται να μη νιώθω ότι είναι θετικές; Τι το καλό έχουν; Και τι έπαθα που τρώω περισσότερο κρέας; Δεν έχω πεθάνει και κανένας σας δεν ζει καλύτερα από μένα!» Δεν αποδέχονται τα γεγονότα και δεν παραδέχονται ότι είναι κακό για την υγεία τους να τρώνε πάρα πολύ κρέας. Δεν μπορούν καν να αποδεχθούν τις σωστές δηλώσεις· πώς, λοιπόν, θα μπορούσαν να αποδεχθούν τα γεγονότα; Αυτό θα ήταν ακόμα λιγότερο πιθανό να συμβεί. Για τέτοιους ανθρώπους, η αποδοχή των θετικών πραγμάτων πηγαίνει πολύ κόντρα στη θέλησή τους. Θεωρούν ότι είναι πολύ επίπονο και δύσκολο να το κάνουν. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει πρόβλημα με την ανθρώπινη φύση τους κι ότι μέσα τους δεν αγαπούν την αλήθεια. Κάποιοι άνθρωποι, όταν ακούνε σωστά λόγια που είναι θετικά πράγματα, μπορούν να τα αποδεχθούν με ευκολία, λέγοντας: «Απλώς ανησυχούσα γι’ αυτό και δεν ήξερα πώς να το προσεγγίσω, δεν είχα κανένα μονοπάτι άσκησης. Ευτυχώς, με διαφώτισες. Μόλις σε άκουσα, ένιωσα ότι αυτή η οπτική για τα πράγματα είναι σωστή, ότι αυτή η άποψη είναι ανόθευτη, αντικειμενική και πρακτική και συνάδει με την ανθρώπινη φύση». Αφού ακούσουν σωστά λόγια, μπορούν αμέσως να τα κάνουν πράξη. Παρόλο που ενδέχεται κατά καιρούς να ενδίδουν στα θέλω τους και να είναι ξεροκέφαλοι, γρήγορα επιστρέφουν στο σωστό μονοπάτι. Κάνουν θετικά πράγματα χωρίς να είναι απαραίτητο να τους προσέχουν ή να τους ελέγχουν άλλοι, και δεν νιώθουν ότι αυτό πηγαίνει κόντρα στη θέλησή τους ούτε τους κάνει να νιώθουν δυσφορία. Είναι όπως αρέσει στα πρόβατα να τρώνε χορτάρι. Αν δώσεις στα πρόβατα κρέας, δεν πρόκειται να το φάνε· αν, όμως, τους δώσεις χορτάρι, θα το φάνε με ευχαρίστηση, επειδή είναι φυτοφάγα ζώα και αυτό που χρειάζεται ο οργανισμός τους είναι χορτάρι. Οι λύκοι, όμως, είναι διαφορετικοί. Ψάχνουν συγκεκριμένα κρέας για να φάνε· δεν τρώνε χορτάρι και θεωρούν ότι τίποτε δεν είναι τόσο δελεαστικό όσο το κρέας. Αυτές είναι φυσικές αποκαλύψεις της φύσης τους, τις οποίες κανένας δεν μπορεί ν’ αλλάξει. Δεν είναι κάτι που αποκτούν μετέπειτα ούτε είναι κάτι που τους το μαθαίνει κάποιος. Τα πρόβατα γεννιούνται για να τρώνε χορτάρι και οι λύκοι γεννιούνται για να τρώνε κρέας. Κανένας δεν μπορεί να μάθει σ’ ένα πρόβατο να γίνει ζώο που τρώει κρέας ούτε να μάθει σ’ έναν λύκο να γίνει ζώο που τρώει χορτάρι. Αυτή είναι η εκδήλωση της ουσίας τους. Αυτό που χρειάζεσαι κι αυτό που αγαπάς καθορίζονται από την ανθρώπινη φύση σου. Αν η ανθρώπινη φύση σου δεν χρειάζεται θετικά πράγματα, δεν θα αγαπάς τα θετικά πράγματα. Αν σου αρέσουν τα αρνητικά πράγματα, αυτό σημαίνει ότι η καρδιά σου χρειάζεται αρνητικά πράγματα. Αυτό καθορίζεται από τη φύση-ουσία σου, δεν χρειάζεται να σου το ενσταλάξουν οι άλλοι. Αν κάποιος θέλει να σε βοηθήσει ν’ αλλάξεις και συναναστρέφεται μαζί σου πάνω σε κάποιες αλήθεια-αρχές, ίσως να μπορέσεις προσωρινά να το αποδεχθείς επειδή ανησυχείς για την υπόληψή σου ή επειδή θέλεις να μην ντροπιαστείς, και ίσως να εκφράσεις λεκτικά τη συμφωνία σου, αλλά το πώς σκέφτεσαι και ασκείσαι παρασκηνιακά καθορίζεται εξ ολοκλήρου από τη φύση σου. Δεν μπορείς να προσποιηθείς, κι ούτε οι γονείς σου μπορούν να σε αλλάξουν. Κανένας δεν μπορεί ν’ αποφασίσει αν η ανθρώπινη φύση σου έχει το στοιχείο της αγάπης για τα θετικά πράγματα και του μίσους για τα αρνητικά πράγματα· μόνο η ίδια σου η ουσία το αποφασίζει αυτό. Είναι πλέον ξεκάθαρο αυτό το ζήτημα; (Ναι.) Επομένως, το αν μπορεί κάποιος να διακρίνει το σωστό από το λάθος λέει πολλά για την ανθρώπινη φύση του. Αν η διάκριση του σωστού και του λάθους είναι μια φυσική σου αποκάλυψη, τότε γεννήθηκες τρέφοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για κάποια θετικά πράγματα. Είσαι πολύ πρόθυμος ν’ ακούσεις όταν κάποιος λέει κάτι σωστό, και τίποτε δεν σε χαροποιεί περισσότερο από το να συνεχίσει να μιλάει, ώστε ν’ ακούσεις περισσότερα και ν’ αποκομίσεις περισσότερα, κι έτσι να κάνεις λιγότερες παρακάμψεις ή ακόμη και να μην κάνεις καμία παράκαμψη. Κι όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με κάποια μοχθηρά, αρνητικά πράγματα, σε απωθούν μέσα σου, τα αποφεύγεις και δεν είσαι πρόθυμος να εμπλακείς· δεν θέλεις καν ν’ ακούς γι’ αυτά. Ούτε εσύ ο ίδιος δεν ξέρεις τους λόγους γι’ αυτό. Πολύ απλά, δεν μπορείς να πείσεις τον εαυτό σου να του αρέσουν τα αρνητικά πράγματα, αλλά είσαι πολύ πρόθυμος ν’ ακούσεις όταν κάποιος λέει κάτι σωστό, και ακόμη κι αν κάποιος σε γελοιοποιήσει, δεν σε νοιάζει· δεν ξέρεις από πού προέρχεται αυτή η ροπή. Κάποιοι άνθρωποι βλέπουν αυτήν την ειλικρινή ροπή που έχεις και σε απεχθάνονται και σε περιγελούν, θεωρώντας ότι είσαι ανόητος, αλλά εσύ διαφωνείς. Σκέφτεσαι: «Εφόσον αυτό που λέει κάποιος είναι σωστό, εγώ το αποδέχομαι. Πού είναι το δύσκολο σ’ αυτό;» Αυτή είναι μια φυσική αποκάλυψη της ανθρώπινης φύσης. Το να έχεις στην ανθρώπινη φύση σου αυτήν τη φυσική αγάπη για τα θετικά πράγματα και να αποστρέφεσαι τα αρνητικά πράγματα είναι ένα χαρακτηριστικό και μια εκδήλωση κανονικής ανθρώπινης φύσης. Μόνο όταν έχεις αυτό το συναίσθημα και μια τέτοια ανθρώπινη φύση μπορείς να είσαι έντιμος και καλοσυνάτος και μπορείς να λες αυτό που πρέπει να λέγεται και να κάνεις αυτό που πρέπει να γίνεται από τη σωστή στάση και θέση. Όταν διαθέτεις την πτυχή της διάκρισης του σωστού από το λάθος στην ανθρώπινη φύση σου, διαθέτεις τη βασική προϋπόθεση για την αποδοχή της αλήθειας και την αποδοχή των διαφόρων ξεκάθαρων δηλώσεων του Θεού που έχουν να κάνουν με τις αλήθεια-αρχές. Αν δεν διαθέτεις την πτυχή της διάκρισης του σωστού από το λάθος στην ανθρώπινη φύση σου, τότε η συνείδηση και η λογική λείπουν από την ανθρώπινη φύση σου, και δεν έχεις τη βασική προϋπόθεση για την αποδοχή της αλήθειας, την αποδοχή των λόγων του Θεού και την αποδοχή κάθε θετικής καθοδήγησης και σωστού μονοπατιού από τον Θεό. Δεν διαθέτεις καν τη βασική προϋπόθεση για ν’ αποδεχθείς την αλήθεια και τα θετικά πράγματα, οπότε πολύ απλά είναι παράλογο να λες ότι είσαι σε θέση να υποταχθείς· είναι ένα εντελώς φανταστικό σενάριο.

Αν κάποιος δεν ξέρει ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια τα αρνητικά, κι ωστόσο εξακολουθεί να λέει: «Έχω συνείδηση, είμαι πολύ έντιμος και καλοσυνάτος», δεν δείχνει αυτό ότι του λείπει η αυτεπίγνωση; Από πού πηγάζει η εντιμότητά σου; Το μυαλό σου κατακλύζεται μόνο από αρνητικά πράγματα· τι μπορείς να χρησιμοποιήσεις για ν’ αποδείξεις ότι είσαι έντιμος; Πού είναι οι αποδείξεις σου; Πού βασίζεσαι όταν λες ότι είσαι έντιμος άνθρωπος; Και πώς μπορείς να κάνεις πράξη την υποτιθέμενη καλοσύνη σου; Μέσα σου υπάρχουν μόνο μοχθηρές, αρνητικές σκέψεις και απόψεις. Μπορείς να είσαι καλοσυνάτος; Θα ήταν μεγάλο επίτευγμα να μην παγιδεύεις ή βλάπτεις τους άλλους. Κάποιοι άνθρωποι, για ν’ αποδείξουν ότι έχουν ανθρώπινη φύση και είναι έντιμοι και καλοσυνάτοι, δίνουν στον εαυτό τους ονόματα όπως Zheng Wang, Zheng Zhang, Zheng Zhou, Zheng Gang^[α]· παρόλο που αυτά τα ονόματα σίγουρα ακούγονται «έντιμα», σημαίνουν ότι ένας άνθρωπος είναι πραγματικά έντιμος; Από πού πηγάζει η πραγματική εντιμότητα; Πηγάζει από την ανθρώπινη φύση. Κάποιος μπορεί να είναι έντιμος μόνο όταν η ανθρώπινη φύση του διαθέτει την ικανότητα ή τις βασικές προϋποθέσεις να διακρίνει το σωστό από το λάθος. Αν δεν ξέρεις καν ποια είναι τα θετικά πράγματα ή αν πολύ απλά δεν αγαπάς τα θετικά πράγματα και δεν έχεις αποδεχθεί ποτέ ούτε ένα θετικό πράγμα ή μια θετική σκέψη και άποψη, κι ωστόσο εξακολουθείς να ισχυρίζεσαι ότι είσαι έντιμος, δεν είναι ξεδιάντροπο αυτό; Πού βασίζεις τον ισχυρισμό σου ότι είσαι έντιμος; Κάποιοι λένε: «Η κοσμοθεωρία μου, οι αξίες μου και η οπτική μου για τη ζωή είναι όλα σωστά». Έχει αυτό καμία σχέση με την αλήθεια; Αν ένας άνθρωπος έχει σωστή κοσμοθεωρία, σωστές αξίες και σωστή οπτική για τη ζωή, σημαίνει αυτό ότι κατέχει την αλήθεια; Άλλοι λένε: «Έχω “θετική ενέργεια”. Τα πράγματα που λέω και κάνω είναι προσγειωμένα και διαπλάθουν τους άλλους. Δεν λέω ποτέ πράγματα που συντρίβουν τους άλλους, δεν λέω ποτέ τίποτε αποκαρδιωτικό και δεν λέω πράγματα που ντροπιάζουν τους άλλους, που τους κάνουν να νιώθουν αρνητικοί και αδύναμοι ή που τους αποθαρρύνουν. Όλα όσα λέω ενθαρρύνουν, κινητοποιούν ή εμπνέουν τους άλλους. Θεωρείται αυτό “θετική ενέργεια”; Ο όρος “θετική ενέργεια” είναι πολύ δημοφιλής στην κοινωνία σήμερα. Τι υπέροχη, φρέσκια και φινετσάτη ιδέα είναι το “να ξεχειλίζει κανείς από θετική ενέργεια”!» Άλλοι λένε: «Κοίτα πώς διακατέχομαι από πνεύμα δικαιοσύνης. Όταν στέκομαι εκεί, μοιάζω με στρατιώτη· τα μάτια μου λάμπουν και η ματιά μου είναι διαπεραστική, δεν είμαι ελαφρόμυαλος. Αυτοί οι ντόπιοι τραμπούκοι, οι ποταποί κακούργοι και οι κακοί άνθρωποι δεν τολμούν να με πλησιάσουν. Όταν έρχονται μπροστά μου, αποκαλύπτεται το πραγματικό τους πρόσωπο, δείχνουν τη δειλία τους και φαίνονται κατώτεροι. Ο μέσος άνθρωπος, όταν βρίσκεται γύρω μου, πρέπει να συμπεριφέρεται καλά και δεν τολμάει να ενεργήσει απερίσκεπτα. Όπως βλέπεις, αυτό το πνεύμα δικαιοσύνης που με διακατέχει μπορεί και καταπνίγει τη μοχθηρία!» Αυτό σημαίνει να είναι κανείς έντιμος; (Όχι.) Στην κοινωνία, είναι δημοφιλές να κλέβει κανείς τους πλούσιους για να βοηθήσει τους φτωχούς, να ενεργεί με τόλμη για έναν δίκαιο σκοπό, να είναι καλοσυνάτος και φιλάνθρωπος, και να γίνεται ήρωας σώζοντας κορασίδες που βρίσκονται σε κίνδυνο. Κάποιοι άνθρωποι, αφού κάνουν αυτά τα πράγματα, θεωρούν ότι είναι ήρωες, και πολλοί άλλοι υποκλίνονται μπροστά σ’ αυτούς τους ήρωες. Άλλοι λένε: «Δεν εκμεταλλεύομαι ποτέ τους άλλους, διακατέχομαι από πνεύμα δικαιοσύνης, είμαι ακλόνητα έντιμος και αμερόληπτος και μπορώ να ξεχωρίσω το σωστό από το λάθος. Όταν δύο άνθρωποι τσακώνονται και μου ζητούν να μεσολαβήσω για να λυθεί η διαφωνία, τιμωρώ εξίσου και τις δύο πλευρές και δεν δείχνω καθόλου μεροληψία. Δες αυτό το πνεύμα δικαιοσύνης που με διακατέχει· όλοι με θαυμάζουν!» Θεωρείται αυτό εντιμότητα; (Όχι.) Ενώ οι ιδέες των «σωστών κοσμοθεωριών, αξιών και οπτικών για τη ζωή» και της «θετικής ενέργειας» που αναφέρθηκαν προηγουμένως είναι δημοφιλή κινεζικά ρητά, αυτό το τελευταίο —το να είναι, δηλαδή, κανείς καλοσυνάτος και φιλάνθρωπος, να συσσωρεύει αξία και να κάνει καλά πράγματα, και να ενεργεί με τόλμη για έναν δίκαιο σκοπό— πιθανότατα είναι κάτι που θαυμάζεται καθολικά σε όλες τις χώρες και ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους. Επομένως, οι άνθρωποι το θεωρούν αυτό πνεύμα δικαιοσύνης, εντιμότητα. Ακόμα και οι περισσότεροι πιστοί στον Θεό νομίζουν ότι αυτό είναι πολύ έντιμο, και λένε: «Δες τον τάδε, τον εθνικό μας ήρωα. Έδωσε τη ζωή του για τον δίκαιο και σπουδαίο σκοπό του έθνους, θυσιάστηκε για να ανατινάξει ένα οχυρό, προκειμένου να προστατεύσει το έθνος. Τον διακατείχε πνεύμα δικαιοσύνης. Αυτό ακριβώς σημαίνει να έχει κανείς ανθρώπινη φύση!» Εξετάζοντας τώρα αυτήν την άποψη, είναι σωστή; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστή; Αυτά τα είδη εντιμότητας, τα οποία θεωρούν εντιμότητα ή σέβονται οι άνθρωποι, αξιολογούνται με κριτήρια που βασίζονται στην ανθρώπινη λαχτάρα για πράγματα που είναι καλά και σχετικά θετικά. Οι άνθρωποι, λόγω των σαρκικών αντιλήψεων και φαντασιοκοπιών τους, και επειδή δεν κατανοούν ποια είναι τα θετικά πράγματα, θεωρούν ότι όσοι μπορούν να θυσιάζουν τα δικά τους συμφέροντα για τους άλλους και να υιοθετούν καλές συμπεριφορές —ή όσοι δεν παγιδεύουν ή βλάπτουν ενεργά τους άλλους, δεν θέτουν καμία απειλή στους άλλους και δεν έχουν επιφέρει κακές συνέπειες— είναι καλοί άνθρωποι, και επομένως τους σέβονται και τους χαρακτηρίζουν έντιμους. Αυτός ο ορισμός του «έντιμου» βασίζεται στις αντιλήψεις των ανθρώπων για την εντιμότητα και στο μίσος τους για τις πονηρές τάσεις και το μοχθηρό ανθρώπινο γένος, καθώς και στη λαχτάρα τους για υπέροχα πράγματα. Επειδή η πλειονότητα των ανθρώπων που ανήκουν στο ανθρώπινο γένος καταπιέζουν, εκφοβίζουν, παγιδεύουν και βλάπτουν τους άλλους, και επειδή αυτός ο κόσμος είναι πολύ κακός, σκοτεινός και δεν έχει ίχνος αμεροληψίας ή δικαιοσύνης, όταν εμφανίζονται τέτοιοι ήρωες ή αποκαλούμενοι καλοί Σαμαρείτες και κάποιοι που κάνουν καλές πράξεις, οι άνθρωποι έχουν την τάση να τους σέβονται και να τους περιγράφουν με τα καλύτερα λόγια. Είναι ακριβείς οι αρχές αυτής της περιγραφής; (Δεν είναι.) Οι ίδιες οι αρχές και η βάση αυτής της περιγραφής είναι από μόνες τους ανακριβείς. Για παράδειγμα, σε μια ομάδα ανθρώπων, κάποιος δέχεται εκφοβισμό σχεδόν από όλους τους άλλους, αλλά είναι ένα συγκεκριμένο άτομο που δεν τον εκφοβίζει. Αυτός που δέχεται τον εκφοβισμό, λέει: «Το άτομο που δεν με εκφοβίζει είναι καλός άνθρωπος». Είναι ακριβής αυτή η δήλωση; (Όχι.) Είναι λογική; (Όχι.) Πείτε Μου, πού είναι λάθος; (Ίσως το άτομο που δεν τον εκφοβίζει απλώς να μην τον αντιπαθεί ή να μην τον εκφοβίζει επειδή οι αντικειμενικές συνθήκες και περιστάσεις δεν είναι κατάλληλες. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καλός άνθρωπος.) Η άποψή του εμπεριέχει ένα λογικό σφάλμα. Η ιδέα ότι οι άνθρωποι που σε εκφοβίζουν είναι κακοί άνθρωποι, οπότε οι άνθρωποι που δεν σε εκφοβίζουν θα πρέπει να είναι καλοί άνθρωποι, δεν είναι ένα λογικό σφάλμα; (Ναι.) Οι περισσότεροι άνθρωποι που εκφοβίζουν τους άλλους δεν είναι καλοί άνθρωποι, αλλά το κριτήριο με βάση το οποίο ορίζεις τι σημαίνει το γεγονός ότι εκφοβίζουν τους άλλους δεν είναι απαραιτήτως ακριβές, οπότε δεν είναι απαραιτήτως ακριβές ούτε το συμπέρασμά σου ότι όσοι σε εκφοβίζουν είναι κακοί άνθρωποι, και επίσης δεν είναι ακριβές να λες ότι όσοι δεν σε εκφοβίζουν θα πρέπει να είναι καλοί άνθρωποι. Μπορεί να υπάρχουν διάφορα σενάρια στα οποία δεν σε εκφοβίζει κάποιος. Ίσως να μη θέλει να σου δώσει καμία σημασία, οπότε δεν μπαίνει καν στον κόπο να σε εκφοβίσει. Ίσως να μη σε ξέρει, οπότε δεν μπορεί να σε εκφοβίσει. Ίσως να θεωρεί ότι είσαι πιο επιβλητικός από αυτόν, οπότε να μην τολμάει να σε εκφοβίσει. Υπάρχουν διάφορα τέτοια πιθανά σενάρια. Όταν τους χαρακτηρίζεις καλούς ανθρώπους, βασίζεις τον χαρακτηρισμό σου στο γεγονός ότι δεν σε εκφόβισαν, οπότε η ίδια η βάση αυτού του χαρακτηρισμού είναι εσφαλμένη. Ποια είναι η πραγματική βάση για να χαρακτηριστεί κάποιος καλός άνθρωπος; Αν αυτός ο άνθρωπος αγαπά τα θετικά πράγματα, φέρεται στους άλλους δίκαια και με αρχές και επίσης έχει αρχές στον τρόπο με τον οποίο ενεργεί, τότε, ακόμη κι αν κάποιες φορές σου μιλήσει απότομα, με σκληρό τόνο ή σε κατακρίνει, δεν σε εκφοβίζει. Ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές και κρίνει τα ζητήματα με βάση τα γεγονότα. Επομένως, είναι πραγματικά καλός άνθρωπος και είναι ικανός να φέρεται στους άλλους σύμφωνα με τις αρχές. Κάποιοι άνθρωποι, όμως, δεν είναι έτσι. Όταν βλέπουν ότι έχεις θέση και είσαι επιβλητικός, σε κολακεύουν. Όταν βλέπουν ότι δεν έχεις καμία θέση και μειονεκτείς, σε εκφοβίζουν, σε ποδοπατούν και πάντα σε πληγώνουν όταν μιλάνε. Αν κάνεις κάτι σωστό, σε ζηλεύουν. Αν κάνεις κάτι λάθος, σε περιγελούν και σε υποβιβάζουν. Τέτοιοι άνθρωποι είναι κακοί. Αν αξιολογείς το καλό και το κακό με βάση τα θετικά πράγματα και τις αλήθεια-αρχές, τότε τα κριτήρια με βάση τα οποία αξιολογείς τα πράγματα και τα αποτελέσματα των αξιολογήσεών σου θα είναι σωστά. Η ίδια η αξιολόγηση και ο ίδιος ο ορισμός των θετικών και των αρνητικών πραγμάτων στον κόσμο και στην κοινωνία έχουν αναστραφεί. Οι περισσότεροι άνθρωποι στην κοινωνία θεωρούν είδωλα τους ηγέτες που αγαπούν, τις διασημότητες ή τους σταρ. Ό,τι κι αν πουν αυτές οι διασημότητες, αυτοί οι σταρ και οι ηγέτες, εκείνοι πιστεύουν ότι είναι σωστό, και κανένας δεν το εκθέτει ούτε αντιτίθεται σ’ αυτό. Όπως κι αν αυτοί οι άνθρωποι διαφεντεύουν τους συνηθισμένους ανθρώπους και τους καταπατούν, κάνουν διακρίσεις απέναντι στους φτωχούς ή τους εκβιάζουν, ή φτάνουν ακόμα και στο σημείο να καταστρέφουν ζωές αδικαιολόγητα σαν να μην είχαν καμιά αξία, κανένας δεν υψώνει το ανάστημά του για να διαμαρτυρηθεί ή να αντιδράσει εναντίον τους. Αν κάνουν λίγα καλά πράγματα για να ανέβουν πολιτικά, τότε πολλοί θα τους υμνούν και θα τους επαινούν. Αν κάποιος που μάχεται για δικαιοσύνη εμφανιστεί και εκθέσει το σατανικό καθεστώς ή κάποιες διασημότητες και σπουδαίες προσωπικότητες, τότε οι μάζες θα του επιτεθούν συλλογικά, με την απεγνωσμένη ελπίδα να τον αποκλείσουν και να τον εξαφανίσουν. Τι δείχνει αυτό; Ότι η κοινωνία κάνει τα πάντα με άδικο και διεστραμμένο τρόπο· ότι αντιστρέφει το σωστό και το λάθος. Τα πρότυπα με βάση τα οποία το διεφθαρμένο ανθρώπινο είδος ορίζει το καλό και το κακό, καθώς και το θετικό και το αρνητικό, είναι όλα λανθασμένα, επομένως και τα συμπεράσματα που αντλεί είναι επίσης παράλογα.

Ας δούμε ένα παράδειγμα. Είναι κάποιοι που κάνουν διάρρηξη σε σπίτια και κλέβουν τους πλούσιους για να βοηθήσουν τους φτωχούς. Αφού κλέψουν από τους εύπορους τα υπάρχοντά τους, παρέχουν βοήθεια στους κοινούς ανθρώπους. Οι κοινοί άνθρωποι, όταν επωφελούνται και το εκμεταλλεύονται αυτό, είναι ευχαριστημένοι και επαινούν αυτούς τους ανθρώπους σαν ήρωες και έντιμους ανθρώπους της αρετής. Αν, όμως, αναλύσεις αυτά που κάνουν οι αποκαλούμενοι έντιμοι άνθρωποι της αρετής, είναι όντως έντιμοι; Κάποιοι εύποροι άνθρωποι έχουν αποκτήσει τα πλούτη τους με προσεκτική διαχείριση και με προσπάθεια, και μάλιστα υπάρχουν και ορισμένοι που έχουν συσσωρεύσει τα πλούτη τους μόνο μετά από πολλές γενιές διαχείρισης και προσπάθειας. Με ποιο δικαίωμα τους κλέβεις αυτά που τους ανήκουν; Τους έχεις κλέψει την ιδιωτική τους ιδιοκτησία· αυτό είναι λάθος. Αν είσαι ικανός, πήγαινε να βγάλεις εσύ χρήματα. Αν, για να βοηθήσεις τους φτωχούς, χρησιμοποιείς χρήματα που κέρδισες εσύ, αυτό μπορεί να θεωρηθεί αγαθοεργία. Εσύ, όμως, κλέβεις από τους εύπορους τα υπάρχοντά τους, οικειοποιείσαι ό,τι ανήκει σε άλλους, κι έπειτα βοηθάς τους φτωχούς. Στα μάτια των φτωχών, αυτό θεωρείται έντιμο. Δεν είναι αυτό μια εντελώς παράλογη άποψη; Οι φτωχοί και οι κοινοί άνθρωποι λατρεύουν τέτοιους ανθρώπους σαν ήρωες, κι αυτοί οι «ήρωες» απολαμβάνουν αυτόν τον τίτλο κι αυτήν την τιμή σαν να τα αξίζουν δικαιωματικά. Δεν είναι ξεδιάντροπο αυτό; Δεν είναι εντελώς παράλογο; (Ναι.) Δεν διαθέτουν οι ίδιοι αυτό που χρειάζεται για να βγάλουν χρήματα, και τρέφουν πικρία απέναντι στους πλούσιους, οπότε καταφεύγουν στη βία για να κλέψουν από τους πλούσιους τα πλούτη τους και να τα μοιράσουν στους κοινούς ανθρώπους, ώστε να τους επαινούν. Στην πραγματικότητα, αυτά που παίρνουν δεν είναι σε καμία περίπτωση πράγματα που έχουν κερδίσει με τον δικό τους κόπο, κι αυτά που απολαμβάνουν οι φτωχοί δεν ανήκουν σ’ αυτούς τους κλέφτες, αλλά ανήκουν στους πλούσιους. Γιατί, λοιπόν, μόνο και μόνο επειδή αυτά τα πράγματα κατέληξαν στα χέρια τους, θα πρέπει οι κοινοί άνθρωποι και οι φτωχοί να αισθάνονται βαθιά ευγνωμοσύνη απέναντί τους; Και είναι σωστό οι κοινοί άνθρωποι ν’ απολαμβάνουν αυτά τα πράγματα με ήσυχη τη συνείδησή τους; Τα αξίζεις αυτά τα πράγματα; Τα κέρδισες με τον δικό σου κόπο; Απολαμβάνεις με ήσυχη συνείδηση κλεμμένα πράγματα που δεν τα κέρδισες, και μάλιστα πιστεύεις κι ότι θα πρέπει να κλέβει κανείς από τους πλούσιους κι ότι θα πρέπει να απολαμβάνεις εσύ τα κλοπιμαία. Αποκτάς αυτά τα πράγματα δωρεάν και χωρίς να πληρώσεις κανένα τίμημα, και τα απολαμβάνεις με ήσυχη συνείδηση. Δεν είναι ξεδιάντροπο αυτό; (Ναι.) Αυτοί οι αποκαλούμενοι ήρωες δέχονται αυτόν τον θαυμασμό κι αυτήν την τιμή από τους άλλους. Τα κάνουν αυτά για να ικανοποιήσουν τη δική τους ματαιοδοξία. Όσο περισσότερο τους επαινούν οι άλλοι και τους έχουν σαν είδωλα, τόσο πιο ανεξέλεγκτοι γίνονται και ληστεύουν μέχρι και παλάτια, κλέβουν τον θησαυρό που βρίσκεται εκεί, τον πουλάνε, και μετά σκορπίζουν τα χρήματα στις αυλές των φτωχών. Βοηθάνε τους φτωχούς κλέβοντας τους πλούσιους. Δεν είναι εντελώς παράλογο αυτό; (Ναι.) Αφήνοντας στην άκρη το αν η κλοπή των υπαρχόντων των άλλων παραβιάζει τον νόμο, από πλευράς ηθικής και ανθρώπινης φύσης είναι απαράδεκτο και δεν είναι εντιμότητα, όπως αποκαλείται. Αυτά που έκλεψαν δεν είναι σε καμία περίπτωση πράγματα που θα πρέπει να έχουν στην κατοχή τους. Είναι πράγματα που απέκτησαν με ευτελή, αχρεία, ύπουλα, αθέμιτα και ανορθόδοξα μέσα. Τα ανταλλάσσουν με κάποια χρήματα, έπειτα βοηθούν εκείνους που ούτως ή άλλως δεν χρειάζονται βοήθεια ή εκείνους που οι ίδιοι πιστεύουν ότι πρέπει να βοηθηθούν, και μετά παίρνουν τα εύσημα από αυτούς τους ανθρώπους κι απολαμβάνουν αυτήν την τιμή. Δεν είναι ξεδιάντροπο αυτό; Παρ’ όλα αυτά, είναι πολύ περήφανοι για τον εαυτό τους και αυτοαποκαλούνται ήρωες που κλέβουν από τους πλούσιους για να βοηθήσουν τους φτωχούς. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στην κοινωνία. Στους αρχαίους χρόνους, υπήρχαν κάποιοι αποκαλούμενοι «ήρωες» τέτοιου είδους, και οι ιστορίες τους εξακολουθούν να διαδίδονται μέχρι σήμερα. Δεν είναι παράλογο αυτό; (Ναι.) Σε όλο το ανθρώπινο γένος, είναι πολύ λίγοι οι άνθρωποι που κατανοούν πραγματικά ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια τα αρνητικά. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να διακρίνουν αυτά τα πράγματα. Για πόσες μέρες μπορούν οι κοινοί άνθρωποι ν’ απολαμβάνουν αυτά που έκλεψαν οι «ήρωες»; Σου αξίζει αυτό; Το έχεις κερδίσει αυτό; Ούτε το έχεις κερδίσει ούτε σου αξίζει· αυτό λέγεται αποδοχή αδικαιολόγητων οφελών. Είναι ευπρέπεια ν’ απολαμβάνεις αυτά τα πράγματα; Είσαι φτωχός επειδή είσαι τεμπέλης ή δεν έχεις ικανότητα. Ένας άνθρωπος με συνείδηση και λογική θα πρέπει να είναι ικανοποιημένος όταν έχει τροφή και ένδυση, και θα πρέπει να απολαμβάνει μόνο ό,τι μπορεί να κερδίσει. Ο Θεός σού δίνει ένα μέσο για να τα βγάλεις πέρα, οπότε θα πρέπει να είσαι ικανοποιημένος. Αν βλέπεις κάποιον που είναι πλούσιος, που έχει πολλά αγαθά, που είναι εύπορος, και θέλεις μονίμως ίσο μερίδιο από όσα έχει, είναι λογικό αυτό; Αυτή η ιδέα από μόνη της δεν είναι ορθολογική. Ο Σατανάς ελέγχει και εξουσιάζει την κοινωνία, οπότε είναι φυσικό να μην υπάρχει αμεροληψία. Στην κοινωνία, οι φτωχοί είναι πολλοί, ενώ οι πλούσιοι είναι μόνο λίγοι· ό,τι κι αν το προκάλεσε αυτό, παραμένει γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι είναι πλούσιοι και κάποιοι φτωχοί. Έτσι είναι η κοινωνία: μπορεί να μη γίνεις πλούσιος ακόμη κι αν είσαι ικανός, και μπορεί να καταφέρεις πραγματικά να ζήσεις τη ζωή ενός πλούσιου ακόμη κι αν δεν είσαι ικανός. Κανένας δεν μπορεί να εξηγήσει ξεκάθαρα αυτά τα πράγματα, αλλά, σε κάθε περίπτωση, τα έχει ορίσει ο Θεός. Τα πράγματα που κλέβεις από άλλους δεν σου ανήκουν και, ακόμη κι αν τα αποκτήσεις, δεν είναι δικά σου· αργά ή γρήγορα θα τα χάσεις. Δες αυτούς που κάνουν διάρρηξη σε σπίτια και κλέβουν τους πλούσιους για να βοηθήσουν τους φτωχούς, με το πρόσχημα του ιπποτισμού και της δικαιοσύνης. Κάνουν κάθε λογής κακά πράγματα στα παρασκήνια, για παράδειγμα τρωγοπίνουν, εκπορνεύονται, τζογάρουν και παίρνουν ναρκωτικά, ενώ μάλιστα κάποιοι δολοφονούν ή βιάζουν. Έπειτα, μόνο και μόνο επειδή έκαναν κάποιες ενέργειες για να κλέψουν τους πλούσιους ώστε να βοηθήσουν τους φτωχούς, οι κοινοί άνθρωποι τους λατρεύουν σαν ήρωες. Δεν είναι αυτό μια περίπτωση όπου θριαμβεύουν οι ελεεινοί χαρακτήρες; Οι κοινοί άνθρωποι —οι ποταποί, οι κατώτερες μάζες και ο σωρός— χαίρονται όποτε αποκομίζουν ένα μικρό όφελος, και επαινούν όποιον τους παρέχει οφέλη. Και τι γίνεται μ’ αυτούς τους «ήρωες»; Οι κοινοί άνθρωποι τους αποδίδουν κάποιες τιμές και τους επιβραβεύουν, ενώ τους θεωρούν και ήρωες, κι έτσι εκείνοι νομίζουν ότι τους απονέμεται δάφνινο στεφάνι, ότι είναι όντως ήρωες κι ότι είναι ανυπέρβλητοι. Έτσι, συνεχίζουν να κλέβουν και, ως αποτέλεσμα, καταλήγουν νεκροί από μία σφαίρα όταν ληστεύουν ένα βασιλικό ανάκτορο. Νόμιζαν πραγματικά ότι είχαν μεγάλη ικανότητα κι ότι ήταν υπεράνθρωποι, ότι ήταν εκλεπτυσμένοι και ανώτεροι από τους κοινούς ανθρώπους, αλλά στην πραγματικότητα δεν είχαν καν την ικανότητα ν’ αποφύγουν μια σφαίρα, και κατέληξαν να χάσουν τη ζωή τους. Δεν τους άξιζε αυτό που έπαθαν; (Ναι.) Η ίδια η πράξη της κλοπής δεν είναι ευπρεπής. Είναι ποταπή. Είναι πολύ ποταπό να βασίζονται στην κλοπή για να εξασφαλίσουν τον έπαινο των κοινών ανθρώπων, να εξασφαλίσουν μια καλή φήμη και λίγη τιμή. Μάλιστα, στο τέλος, επαινούν ακόμη και οι ίδιοι τον εαυτό τους: «Οι κοινοί άνθρωποι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα και βρίσκονται σε δεινή θέση, κι όλα αυτά εξαιτίας των αξιωματούχων. Δες πόσο διακατέχομαι από πνεύμα δικαιοσύνης· έχω συμπόνια για τους κοινούς ανθρώπους των κατώτερων τάξεων!» Τέτοιοι άνθρωποι είναι έντιμοι; (Όχι.) Μιλάνε και οι κοινοί άνθρωποι πονηρά, και χαμογελούν όταν αποκομίζουν ένα μικρό όφελος. Αν δεν αποκτήσουν κανένα πλεονέκτημα από σένα, σε όποια δύσκολη θέση κι αν βρίσκεσαι, δεν πρόκειται να σου δώσουν καμία σημασία. Αν, όμως, τους κάνεις απλόχερα χάρες, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να αποκομίσουν κάτι απτό, θα είναι ευχαριστημένοι και θα λένε: «Είσαι τόσο καλός άνθρωπος! Άνθρωπος με μεγάλη φιλανθρωπία!» Λένε πράγματα που ακούγονται πολύ ωραία, αλλά ούτε μία λέξη από όσα λένε δεν είναι αλήθεια. Δεν μπορούν να πουν καν σωστά λόγια. Πώς μπορούν να είναι καθόλου έντιμοι; Στην πραγματικότητα, όλα όσα λένε είναι δόλια.

Κάποιοι άνθρωποι νομίζουν ότι διακατέχονται από πνεύμα δικαιοσύνης, ότι είναι άνθρωποι με συνείδηση και ανθρώπινη φύση. Αξίζει, όμως, καν τον κόπο ν’ αναφερθεί αυτό το πνεύμα δικαιοσύνης που τους διακατέχει; Επιπλέον, σε καμία απολύτως περίπτωση δεν πρόκειται για πνεύμα δικαιοσύνης· είναι ένα είδος εντιμότητας που αποτελεί κατασκεύασμα της φαντασίας τους και δεν έχει καμία σχέση με τα θετικά πράγματα για τα οποία μιλάει ο Θεός ούτε με οποιαδήποτε από τις αλήθεια-αρχές. Αυτό δεν είναι εντιμότητα· είναι διαστρεβλωμένο σκεπτικό, αιρέσεις και πλάνες. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα ρητά που προωθούν, όπως η θετική ενέργεια, η σωστή κοσμοθεωρία, οι σωστές αξίες και η σωστή οπτική για τη ζωή, καθώς και η μοναδική, διεισδυτική διορατικότητα, φαίνονται έντιμα και σωστά, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Για να ακριβολογώ, είναι όλα ολέθριες τάσεις και κακές επιρροές, διαστρεβλωμένο σκεπτικό και αιρέσεις· είναι όλα αρνητικά πράγματα και είναι όλα αιρέσεις και πλάνες που είναι το ακριβώς αντίθετο των θετικών πραγμάτων. Επομένως, αν συμφωνείς μ’ αυτά τα ρητά των άπιστων και παραμένεις διαρκώς γαντζωμένος σ’ αυτές τις απόψεις μέσα σου, αυτό αποδεικνύει ότι —ακριβώς όπως οι άπιστοι— δεν είσαι έντιμος άνθρωπος, κι ότι δεν υπάρχει εντιμότητα στην ανθρώπινη φύση σου. Θέλεις να περνιέσαι για έντιμος άνθρωπος, ακριβώς όπως ο Σατανάς προσπαθεί να περνιέται για άγγελος του φωτός. Ο Σατανάς λέει κάποια πράγματα που ακούγονται ευχάριστα, θέλοντας να παριστάνει τον Θεό, να περνιέται για έντιμος άνθρωπος της αρετής και για κάτι θετικό. Κι εσύ περνιέσαι για κάτι που δεν είσαι· λες συνεχώς ότι η κοσμοθεωρία σου, οι αξίες σου και η οπτική σου για τη ζωή είναι σωστές, ότι έχεις θετική ενέργεια και πνεύμα δικαιοσύνης, ότι είσαι ένας ήρωας, ένας άνθρωπος με διεισδυτική και μοναδική διορατικότητα ή ότι είσαι έντιμος και δεν έχεις τίποτε να φοβάσαι, ότι όπου κι αν πας, σε διακατέχει ένα πνεύμα δικαιοσύνης όταν μιλάς και αλληλεπιδράς με τους ανθρώπους. Προβάλλεσαι διαρκώς μ’ αυτόν τον τρόπο. Εγώ λέω, λοιπόν, ότι είσαι ένας άνθρωπος που δεν έχει καθόλου συνείδηση, κάποιος που θέλει να παριστάνει ότι έχει πνεύμα δικαιοσύνης, ότι είναι έντιμος κι ότι έχει ανθρώπινη φύση. Εφόσον προσποιείσαι ότι έχεις αυτά τα πράγματα, αυτό σημαίνει ότι δεν τα έχεις· διαφορετικά, θα χρειαζόταν να προσποιείσαι; Αν είχες πραγματικά ανθρώπινη φύση, δεν θα χρειαζόταν να προσποιείσαι ότι την έχεις ούτε θα ήταν δυνατόν ν’ αποδέχεσαι ρητά για δήθεν «σωστή κοσμοθεωρία, σωστές αξίες και σωστή οπτική για τη ζωή», «θετική ενέργεια», «πνεύμα δικαιοσύνης» και «ηρωικό πνεύμα»· δεν θ’ αποδεχόσουν αυτά τα αρνητικά πράγματα. Είναι αυτονόητο ότι έχοντας ακούσει πάρα πολλά κηρύγματα μέχρι σήμερα, θα πρέπει να έχεις διάκριση γι’ αυτά τα πράγματα. Αν είχες ανθρώπινη φύση, θα είχες απορρίψει προ πολλού αυτά τα αρνητικά πράγματα. Αν κάποιος όντως προέβαλε αυτά τα ρητά και τα επιχειρήματα, ακόμη κι αν δεν είχες διάκριση, δεν θα τα αποδεχόσουν από τα βάθη της καρδιάς σου. Θα πίστευες ότι αυτά τα πράγματα είναι πολύ ψεύτικα, ότι όλα αυτά που υποστηρίζουν οι αποκαλούμενοι κοινωνιολόγοι, εκπαιδευτικοί και στοχαστές, οι δήθεν διασημότητες και οι δήθεν σπουδαίες προσωπικότητες, καθώς και οι δαίμονες και οι βασιλιάδες των διαβόλων στον έξω κόσμο, είναι πράγματα που λένε στους ανθρώπους να προσποιούνται. Είναι όπως ένα ρητό που είναι δημοφιλές στην κοινωνία: «Αν όλοι δώσουν λίγη αγάπη, ο κόσμος θα γίνει ένα υπέροχο μέρος». Βλέπεις, οι κακοί διάβολοι λένε ότι όλοι θα πρέπει να δώσουν λίγη αγάπη, δηλαδή ότι όλοι οι κοινοί άνθρωποι θα πρέπει να δώσουν αγάπη, ότι όλοι θα πρέπει ν’ αγαπούν τους κακούς διαβόλους, ν’ ακούνε πειθήνια και να υπακούν το κόμμα τους και να μην ταράζουν τα νερά, να μην προκαλούν μπελάδες για τη χώρα και το κόμμα τους, και τότε ο κόσμος θα ζει ειρηνικά. Στην πραγματικότητα, πότε είναι οι κοινοί άνθρωποι εκείνοι που ταράζουν τα νερά; Είναι ξεκάθαρο πως οι διάβολοι είναι εκείνοι που υποκινούν αναταραχές και ανταγωνίζονται για τη δύναμη και το κέρδος. Ο Σατανάς έχει παραπλανήσει και διαφθείρει το ανθρώπινο γένος· όλοι οι άνθρωποι ακολουθούν τους διαβόλους και τον Σατανά και όλοι αποφεύγουν τον Θεό και εναντιώνονται σε Αυτόν. Μπορεί, λοιπόν, να επικρατήσει ειρήνη σ’ αυτήν την κοινωνία; Πείτε Μου, στέκει το ρητό «Αν όλοι δώσουν λίγη αγάπη, ο κόσμος θα γίνει ένα υπέροχο μέρος»; Όλα αυτά είναι λόγια που εξαπατούν μικρά παιδιά. Αν δεν μπορείς να διακρίνεις αυτά τα λόγια και πιστεύεις το εξής: «Υπάρχει ακόμα ελπίδα για τον κόσμο· σ’ αυτό το ανθρώπινο γένος, εξακολουθούν να υπάρχουν περισσότεροι καλοί άνθρωποι παρά κακοί, ο κόσμος θα γίνει ένα υπέροχο μέρος στο μέλλον κι αυτό το ανθρώπινο γένος θα προχωρήσει προς ένα όμορφο αύριο», τότε οι σκέψεις σου και οι απόψεις σου δεν διαφέρουν από εκείνες της κοινής γνώμης, και πολύ απλά δεν είσαι άνθρωπος. Ένα χαρακτηριστικό όσων δεν είναι άνθρωποι είναι ότι τους αρέσει ιδιαίτερα να προσποιούνται, χρησιμοποιώντας περίτεχνα, υποκριτικά ρητά που ακούγονται ευχάριστα, για να κρύβουν την εμφάνισή τους, ενώ τα βάθη της καρδιάς τους είναι πολύ βρομερά και σκοτεινά, και οι ποταπές και αχρείες τακτικές τους διαδέχονται η μία την άλλη. Δεν αγαπούν καθόλου την εντιμότητα και τη δικαιοσύνη· απλώς τους αρέσει να χρησιμοποιούν τακτικές. Λένε πράγματα που ακούγονται πολύ ευχάριστα· κρύβουν τα κοφτερά τους δόντια πίσω από το χαμόγελό τους και κάνουν κάθε κακή πράξη που μπορεί να φανταστεί κανείς. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν ανθρώπινη φύση. Αυτές ακριβώς είναι οι εκδηλώσεις όσων δεν έχουν ανθρώπινη φύση. Είναι αυτό μια εκδήλωση εντιμότητας; (Όχι.) Εφόσον αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι έντιμοι, πιστεύεις ότι θα μπορούσαν να είναι καλοσυνάτοι; (Όχι.) Δεν μιλάμε καν για καλοσύνη· θα πανηγυρίζαμε ακόμα κι αν έκαναν μία λιγότερη κακή πράξη· θα ήταν ευλογία για όλους πάνω στη γη. Κι ωστόσο, αυτοαποκαλούνται έντιμοι! Απλώς ευλογούν τα γένια τους! Δεν ξέρουν καν ποια είναι τα θετικά πράγματα και, ακόμη κι αφού ακούσουν για τα θετικά πράγματα, μέσα τους δεν τους αρέσουν, και μάλιστα τους απωθούν και τους αηδιάζουν. Κι ωστόσο, εξακολουθούν να λένε ότι είναι έντιμοι και καλοσυνάτοι. Ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν; Η εντιμότητα, η καλοσύνη και η λογική του ανθρώπινου γένους —όπως αποκαλούνται— δεν βασίζονται στα θετικά πράγματα ούτε βασίζονται στα κριτήρια της αλήθειας. Επομένως, η εντιμότητα, η καλοσύνη, ο ορθολογισμός και η συνείδηση και η λογική των ανθρώπων —όπως ορίζονται από το ανθρώπινο γένος— είναι όλα ανακριβή, δεν βασίζονται στην αλήθεια και είναι όλα διαστρεβλωμένο σκεπτικό και αιρέσεις.

Αν ένας άνθρωπος έχει συνείδηση και λογική, τότε, πρώτον, είναι κάποιος που μπορεί να διακρίνει το σωστό από το λάθος. Δεύτερον, ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Ας μιλήσουμε πρώτα για τη διάκριση του σωστού από το λάθος. Αξιολόγησε τον εαυτό σου, κι έπειτα αξιολόγησε τους γονείς σου και τα αδέρφια σου· είναι κανείς σας άνθρωπος που μπορεί να διακρίνει το σωστό από το λάθος; Είσαι εσύ τέτοιος άνθρωπος; Αν είσαι άνθρωπος που μπορεί να διακρίνει το σωστό από το λάθος, τότε στο μέλλον θα είναι φυσική εξέλιξη των πραγμάτων ν’ αποδεχθείς την αλήθεια και να υποταχθείς σ’ αυτήν. Καταβάλλοντας κάποια προσπάθεια, υπομένοντας κάποιες δυσκολίες και πληρώνοντας ένα μικρό τίμημα, θα μπορέσεις να το καταφέρεις· τότε, έχεις ελπίδα να σωθείς. Αν δεν είσαι άνθρωπος που μπορεί να διακρίνει το σωστό από το λάθος, και στο παρελθόν αποστρεφόσουν την αλήθεια, δεν μπορούσες να την αποδεχθείς και δεν ήσουν πρόθυμος να την κάνεις πράξη, ενώ στο άκουσμα και μόνο της αποδοχής και της άσκησης της αλήθειας ένιωθες έντονη ενόχληση και αισθανόσουν σαν να είχες το κεφάλι σου σε μέγγενη, πιεσμένος και χωρίς ελευθερία, τότε στο μέλλον θα νιώθεις το ίδιο για την αποδοχή και την άσκηση της αλήθειας· δεν πρόκειται ν’ αποδεχθείς την αλήθεια. Η ανικανότητά σου ν’ αποδεχθείς την αλήθεια και η αποστροφή σου απέναντι σ’ αυτήν δεν οφείλονται στο γεγονός ότι πιστεύεις στον Θεό μόνο εδώ και λίγο καιρό ούτε στο γεγονός ότι ο Θεός δεν σε έχει πειθαρχήσει ή δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για σένα. Δεν είναι αυτές οι πραγματικές κύριες αιτίες. Ποια είναι η πραγματική κύρια αιτία; Δεν έχεις την ικανότητα να διακρίνεις το σωστό από το λάθος, δεν έχεις αυτήν τη βασική προϋπόθεση, οπότε στο μέλλον και πάλι δεν θα είσαι ικανός ν’ αποδεχθείς την αλήθεια και δεν θα μπορέσεις να πετύχεις την υποταγή στην αλήθεια. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αν δεν μπορώ ν’ αποδεχθώ την αλήθεια ούτε να υποταχθώ σ’ αυτήν, μπορώ και πάλι να φτάσω στη σωτηρία;» Εσείς τι λέτε· μπορούν; (Όχι.) Η δική Μου απάντηση είναι: «Είναι πολύ δύσκολο να το πει κανείς αυτό». Γιατί είναι πολύ δύσκολο να το πει κανείς αυτό; Ενώ έχω πει πλέον πάρα πολλά κι έχω απαριθμήσει πάρα πολλές εκδηλώσεις, δεν είναι βέβαιο κατά πόσο μπορείς ν’ αντιστοιχίσεις τον εαυτό σου μ’ αυτές ή να τις αναγνωρίσεις στον εαυτό σου. Επιπλέον, δεν είναι σίγουρο ούτε κατά πόσο μπορείς να κατανοήσεις αυτά τα ζητήματα κι αυτές τις πτυχές της αλήθειας που έχω αναφέρει. Επομένως, ακόμη κι αν δεν σας πω Εγώ αν μπορείτε να σωθείτε, ο καθένας από εσάς μπορεί να το διαπιστώσει με βάση τη στάση του απέναντι στην αλήθεια και στα θετικά πράγματα. Δεν είναι απαραίτητο να σας το πω Εγώ τόσο ξεκάθαρα και με τόση ειλικρίνεια· ο καθένας από εσάς το ξέρει ήδη μέσα του.

Τώρα που ολοκληρώσαμε τη συναναστροφή πάνω στην ικανότητα να διακρίνει κανείς το σωστό από το λάθος, θα πρέπει στη συνέχεια να μιλήσουμε για την ικανότητα να ξέρει κανείς τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Είναι οπωσδήποτε διαφορετικό το να ξέρει κανείς τι είναι σωστό και τι είναι λάθος από το να διακρίνει το σωστό από το λάθος· διαφορετικά, δεν θα υπήρχε λόγος να τα αναλύσουμε ξεχωριστά. Το να ξέρει κανείς τι είναι σωστό και τι είναι λάθος σημαίνει, από την οπτική της ανθρώπινης φύσης, ότι πρέπει να γνωρίζει ποιες απόψεις και ποια λόγια είναι σωστά και ποια είναι λάθος. Θα πρέπει ν’ ακολουθεί αυτό που είναι σωστό και να εγκαταλείπει αυτό που είναι λάθος. Στο μυαλό των κανονικών ανθρώπων, υπάρχουν κάποιες σκέψεις, απόψεις και βάσεις στις οποίες στηρίζονται για να διακρίνουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Θα επιμένουν σ’ αυτό που είναι σωστό και θα αντιτίθενται σ’ αυτό που είναι λάθος ή θα το απορρίπτουν κιόλας. Αν κάποιος δεν μπορεί να κάνει ούτε αυτό, τότε αυτό δείχνει ότι κάτι λείπει στην ανθρώπινη φύση του· σίγουρα θα μπορούσε να πει κανείς ακόμα κι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ανθρώπινη φύση. Αν λες ότι έχεις ανθρώπινη φύση, αλλά δεν ξέρεις καν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, τότε πώς μπορείς να φέρεσαι ως άνθρωπος; Πώς μπορείς να φέρεσαι σωστά; Πώς μπορείς να λες κάθε λέξη και να εκτελείς κάθε ενέργεια στο πλαίσιο της ανθρώπινης φύσης; Αν δεν ξέρεις τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, τότε καμία από τις λέξεις που λες και τις ενέργειες που εκτελείς δεν εμπίπτει στο πλαίσιο της ανθρώπινης φύσης. Τι σημαίνει να μην ενεργείς και να μη μιλάς στο πλαίσιο της ανθρώπινης φύσης; Σημαίνει ότι δεν λες μιλάς και δεν ενεργείς ορθολογικά, με βάση τις σωστές σκέψεις και απόψεις που θα πρέπει να έχει η ανθρώπινη φύση· αυτό σημαίνει να μη μιλάς και να μην ενεργείς στο πλαίσιο της ανθρώπινης φύσης σου. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αν κάποιος δεν μιλάει και δεν ενεργεί στο πλαίσιο της ανθρώπινης φύσης του, τότε σε ποια βάση μιλάει και ενεργεί;» Γενικά μιλώντας, υπάρχουν δύο βάσεις. Η μία είναι να μιλάει και να ενεργεί κάποιος στο πλαίσιο μιας δαιμονικής φύσης, να ζει με βάση μια σατανική διάθεση. Οι άνθρωποι που κατανοούν την αλήθεια μπορούν να δουν ότι οι σκέψεις, οι απόψεις και οι στάσεις αυτών των ανθρώπων στα λόγια και στις πράξεις τους είναι ίδιες μ’ εκείνες των διαβόλων, καθώς κι ότι αυτά τα πράγματα παραπλανούν, βλάπτουν, βάζουν σε πειρασμό και οδηγούν τους ανθρώπους σε λανθασμένη κατεύθυνση και δεν είναι θετικά πράγματα. Αυτή είναι η μία βάση: να μιλάει και να ενεργεί κανείς στο πλαίσιο της δαιμονικής του φύσης. Η δεύτερη βάση είναι να μιλάει και να ενεργεί κανείς σαν θηρίο, και τα θηρία ακόμη περισσότερο δεν έχουν ανθρώπινη φύση. Όταν κάποιος δεν έχει ανθρώπινη φύση, μιλάει και ενεργεί χωρίς συνείδηση και λογική· τόσο απλά είναι τα πράγματα. Όσα λένε τα θηρία είναι ένας σωρός μπερδεμένα, ανόητα, διαστρεβλωμένα λόγια· το μόνο που λένε είναι κάποια στρεβλά δόγματα. Βλέπεις, όσα λένε είναι ίδια με τις σκέψεις και τις απόψεις των ζώων· είναι διαστρεβλωμένα και ανόητα, ηλίθια και μπερδεμένα. Όταν τους ακούς, δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να κλάψεις, και λες: «Πώς μπορεί να το λέει αυτό; Είναι λες και είναι ένα τρίχρονο ή πεντάχρονο παιδί που παραλογίζεται και μέχρι εκεί φτάνει το μυαλό του. Αυτά δεν είναι λόγια που θα έλεγε ένας ενήλικος! Τα λόγια του δεν στέκουν, είναι αστεία· είναι πολύ ντροπιαστικό να λέγονται μπροστά σε άλλους!» Αυτός που μιλάει είναι ένα ζώο, ένα θηρίο. Μιλάει και ενεργεί στο πλαίσιο της φύσης ενός θηρίου, χωρίς συναίσθηση ή σωφροσύνη, πόσο μάλλον συνείδηση και λογική. Με άλλα λόγια, όσα λέει είναι πολύ παράλογα, δεν βασίζονται σε κανέναν λογικό συλλογισμό. Δεν ξέρεις από πού προέρχονται αυτά που λέει και, αφού τα ακούσεις, βρίσκεσαι σε απόλυτη σύγχυση και τα έχεις εντελώς χαμένα. Όσο περισσότερο ακούς τα λόγια του και την αφήγησή του, τόσο πιο χαοτικά σου φαίνονται, και δεν μπορείς με κανέναν τρόπο να τα κατανοήσεις. Όταν μιλάει, κάνει μονίμως κύκλους, ανακατεύει τα πράγματα, επαναλαμβάνεται και φλυαρεί ασταμάτητα για το ίδιο πράγμα, αλλά και πάλι δεν ξέρει πώς να συνοψίσει στο τέλος αυτά που λέει. Αυτός που μιλάει είναι ένα θηρίο, ένα ζώο. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ένα χαρακτηριστικό: ό,τι κι αν κάνουν, ό,τι κι αν λένε, όποια σκέψη ή άποψη κι αν έχουν ή όποια σκέψη ή άποψη κι αν αφομοιώνουν, δεν ξέρουν καν οι ίδιοι αν είναι σωστή ή λανθασμένη. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης τους. Το χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης αυτών των ανθρώπων είναι τελικά ότι δεν έχουν ανθρώπινη φύση· με άλλα λόγια, δεν έχουν συνείδηση ούτε λογική. Δεν ξέρουν καν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος· νομίζεις, λοιπόν, ότι μπορούν να μιλάνε και να ενεργούν με συνείδηση; Μπορούν να διαθέτουν τη συνείδηση και τη λογική ενός κανονικού ανθρώπου, αν δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος; Μπορούν να έχουν το σκεπτικό ενός κανονικού ανθρώπου, αν δεν μπορούν να διακρίνουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος; Δεν πρόκειται να το αποκτήσουν ποτέ. Οι κανονικοί άνθρωποι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μ’ έναν τέτοιο άνθρωπο. Γιατί το λέω αυτό; Μήπως επειδή δεν μπορείς να δώσεις αγάπη; Όχι. Ο λόγος είναι ότι δεν έχεις κοινό έδαφος μαζί του, δεν μοιράζεσαι τις ίδιες σκέψεις ή απόψεις μαζί του. Η επικοινωνία μαζί του είναι σαν την επικοινωνία μ’ ένα ζώο, μ’ έναν διάβολο· είναι αδύνατη. Πες Μου, αν μιλήσεις στους διαβόλους και τους σατανάδες για την αλήθεια, μπορείς να τους πείσεις; Αν πεις στους διαβόλους και στους σατανάδες: «Πρέπει να πιστεύεις στον Θεό. Ο Θεός δημιούργησε το ανθρώπινο γένος. Ως δημιουργημένα όντα, το μόνο σωστό και λογικό είναι να λατρεύουμε τον Θεό», τι θα πουν εκείνοι; «Να λατρεύω τον θεό; Εγώ θέλω οι άνθρωποι να λατρεύουν εμένα! Πόσα λεφτά θα βγάλω αν λατρεύω τον θεό; Θα το κάνω αν πληρωθώ». Τι είδους λόγια είναι αυτά; Μπορείς να επικοινωνήσεις με διαβόλους; (Όχι.) Με τα ζώα; Μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους; (Ούτε με τα ζώα μπορούμε να επικοινωνήσουμε.) Όπως βλέπεις, κάποια ζώα προστατεύουν πολύ την τροφή τους όταν τρώνε. Μάλιστα, αφού τελειώσουν τη δική τους τροφή, προσπαθούν ν’ αρπάξουν και την τροφή άλλων ζώων. Αν τους πεις: «Μη τσακώνεσαι για την τροφή, φάε απλώς τη δική σου», μπορούν να το καταλάβουν αυτό; (Όχι.) Όταν έρχεται η ώρα να φάνε, και πάλι θα αρπάξουν την τροφή το ένα από το άλλο, και μάλιστα θ’ αρχίσουν να τσακώνονται και να δαγκώνει το ένα το άλλο. Πολύ απλά, δεν μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους. Για να τα προστατεύσεις και να μην τα αφήσεις να τσακώνονται για την τροφή, πρέπει να πάρεις μέτρα και να τα διαχειρίζεσαι με αυστηρότητα, να τα ταΐζεις χωριστά όταν έρχεται η στιγμή να φάνε. Μόνο αυτός είναι ο σωστός τρόπος να τα διαχειρίζεσαι. Γιατί; Επειδή είναι ζώα, δεν έχουν καθόλου ορθολογισμό, πόσο μάλλον αυτοέλεγχο, και δεν μπορούν να κρίνουν αν αυτό που κάνουν είναι σωστό ή λάθος, επομένως, όσο σωστό κι αν είναι αυτό που λες, όσο κι αν στέκει και όσο ωφέλιμο κι αν είναι γι’ αυτά, δεν πρόκειται να το καταλάβουν. Οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα είναι επίσης έτσι. Όσο ξεκάθαρα κι αν γίνεται συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, εκείνοι δεν την κατανοούν, οπότε δεν ενεργούν ποτέ σύμφωνα με τις σωστές αρχές. Ακόμη κι αν κάνουν κάτι λάθος, δεν θεωρούν ότι είναι λάθος και θα επιμένουν σ’ αυτό, και μάλιστα για όλη τους τη ζωή. Δεν είναι ζώα; Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να κατανοήσουν την ανθρώπινη γλώσσα είναι ακριβώς όπως τα ζώα· ελάχιστα ή και καθόλου καλύτεροι από αυτά.

Ας μη μιλήσουμε τώρα για τη ζωώδη και τη δαιμονική φύση· ας εστιάσουμε απλώς στην πτυχή της ανθρώπινης φύσης που είναι να ξέρει κανείς τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Όποιος έχει ανθρώπινη φύση θα πρέπει να ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, θα πρέπει να έχει αυτήν την εκδήλωση, αλλά στην πραγματικότητα πολλοί άνθρωποι δεν την έχουν. Οι άνθρωποι συχνά εκφράζουν διαστρεβλωμένο σκεπτικό, λένε διαστρεβλωμένα λόγια, και μάλιστα κάνουν και παράλογα πράγματα με ιδιαίτερη επιμονή, ενώ μπορούν ακόμα και να διαδίδουν το διαστρεβλωμένο σκεπτικό τους σε άλλους, μεταφέροντάς το σ’ αυτούς. Το σκεπτικό που εκφράζουν είναι πολύ διαστρεβλωμένο, κι ωστόσο εξακολουθούν να το μεταφέρουν σε άλλους, με αποτέλεσμα να μη βλάπτουν μόνο τον εαυτό τους, αλλά και τους άλλους. Για παράδειγμα, αν δεν τους αρέσει να τρώνε ρύζι, θα πουν: «Το ρύζι δεν είναι θρεπτικό. Πρέπει να τρώμε νουντλς, ψωμάκια στον ατμό και ψωμί». Λένε ότι το ρύζι δεν είναι θρεπτικό. Είναι σωστή αυτή η δήλωση; (Όχι.) Είσαι διατροφολόγος; Το έχεις ελέγξει; Πού βασίζεσαι όταν λες ότι το ρύζι δεν είναι θρεπτικό; Για παράδειγμα, υπάρχουν μέρη στα οποία καλλιεργείται μόνο ρύζι κι όχι σιτάρι, και οι άνθρωποι εκεί τρώνε ρύζι όλη τους τη ζωή και ζουν αρκετά καλά, ενώ αρκετοί φτάνουν στα βαθιά γεράματα. Με βάση, όμως, τα δικά τους γούστα, οι άνθρωποι που εκφράζουν διαστρεβλωμένο σκεπτικό μπορούν να λένε ότι «το ρύζι δεν είναι θρεπτικό», και μάλιστα να το υποστηρίζουν αυτό σαν να ήταν βάσιμο σκεπτικό. Είναι πράγματι βάσιμο σκεπτικό; (Όχι.) Ας μην αναλύσουμε αν αυτή η δήλωση συνάδει με την αλήθεια· δεν είναι καν βάσιμο σκεπτικό. Πώς μπορούν να εκφράζουν ένα τέτοιο διαστρεβλωμένο σκεπτικό; Είναι άνθρωποι; (Όχι.) Αυτή η δήλωση είναι προφανώς λανθασμένη· είναι ξεκάθαρα μια δήλωση που λέγεται εξαιτίας εγωιστικών επιθυμιών και προκαταλήψεων, μια δήλωση από κάποιον που μιλάει με διαστρεβλωμένο τρόπο. Ούτε καν οι ίδιοι δεν ξέρουν αν είναι σωστή ή όχι, κι ωστόσο εξακολουθούν να την ανακοινώνουν πολύ ανοιχτά, διακηρύσσοντάς την παντού. Σε κάποιους ανθρώπους αρέσει το ρύζι και δεν τους αρέσουν τα τρόφιμα με βάση το σιτάρι. Όταν βλέπουν κάποιον που τρώει τρόφιμα με βάση το σιτάρι, λένε: «Τα τρόφιμα με βάση το σιτάρι δεν είναι θρεπτικά, το ρύζι είναι θρεπτικό. Οι άνθρωποι που τρώνε τρόφιμα με βάση το σιτάρι είναι άχρηστοι, ενώ οι άνθρωποι που τρώνε ρύζι είναι ευγενείς!» Χρησιμοποιούν αυτήν τη θεωρία ως βάση για να αξιολογήσουν τους κάθε λογής ανθρώπους. Αν σου αρέσουν τα τρόφιμα με βάση το σιτάρι, σε θεωρούν κατώτερο κι όχι εξίσου ευγενή μ’ αυτούς. Είναι τόσο προφανές ότι αυτή η δήλωση είναι λανθασμένη, κι ωστόσο εκείνοι για κάποιον λόγο δεν μπορούν να το διακρίνουν αυτό, και μάλιστα τη λένε παντού. Πείτε Μου, τέτοιοι άνθρωποι έχουν ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Όταν δεν τους αρέσει πλέον να τρώνε ρύζι κι αρχίζει να τους αρέσει να τρώνε τρόφιμα με βάση το σιτάρι, λένε: «Το ρύζι δεν είναι θρεπτικό, τα τρόφιμα με βάση το σιτάρι είναι. Κοίτα πόσο γεροδεμένοι είναι οι άνθρωποι που τρώνε συχνά τρόφιμα με βάση το σιτάρι· θα πρέπει να τρώμε περισσότερα νουντλς και ψωμάκια στον ατμό! Το ρύζι είναι δροσιστική τροφή, δεν είναι καλό για τον οργανισμό!» Είναι σωστή αυτή η δήλωση; (Όχι.) Δεν είναι προκατάληψη; (Ναι.) Είναι προκατάληψη· δεν είναι γεγονός. Πού βασίζονται όταν το λένε αυτό; Βασίζονται στις δικές τους προτιμήσεις και προκαταλήψεις, στις δικές τους παράλογες σκέψεις και απόψεις. Δεν ξέρουν, όμως, ότι αυτό είναι λάθος, και μάλιστα το λένε και το διακηρύσσουν σαν να ήταν σωστό. Αν οποιοσδήποτε διατυπώσει μια διαφορετική άποψη, θα την αντικρούσουν και θα εξακολουθούν να επιμένουν στη δική τους παράλογη άποψη. Δεν είναι αυτό άγνοια για το τι είναι σωστό και τι είναι λάθος; (Ναι.) Δεν ξέρουν καν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος σ’ ένα τέτοιο απλό ζήτημα· πείτε Μου, λειτουργεί η συνείδησή τους; Μπορούν να είναι έντιμοι; Ένας έντιμος άνθρωπος πρέπει να ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, ώστε να μπορεί να υπερασπίζεται το δίκαιο και να τηρεί τις αρχές· μόνο τότε είναι σωστό αυτό που υποστηρίζει. Αν ένας άνθρωπος δεν ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος και παραμένει επίμονα γαντζωμένος σε μια λανθασμένη δήλωση ή σε μια λανθασμένη σκέψη και άποψη, είναι πραγματική εντιμότητα η δήθεν εντιμότητά του; Δεν είναι εντιμότητα· είναι στρέβλωση, παραλογισμός και διαστρεβλωμένο σκεπτικό. Πείτε Μου, λοιπόν, τέτοιοι άνθρωποι έχουν συνείδηση; (Όχι.) Δεν έχουν συνείδηση που είναι άξια λόγου. Κάποιοι άνθρωποι, όταν τους συμβαίνει κάτι και αναδύονται μέσα τους εγωιστικές επιθυμίες, μπορούν να το συνειδητοποιήσουν στην καρδιά τους και να τους συγκρατήσει ο ορθολογισμός τους. Ξέρουν ότι οι εγωιστικές επιθυμίες είναι λάθος, οπότε μπορούν να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα και να τις εγκαταλείψουν. Κάποιοι άνθρωποι, όμως, είναι διαφορετικοί· ιδίως όσοι δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος κι όσοι έχουν την τάση να εκφράζουν διαστρεβλωμένο σκεπτικό θα επιμένουν στις λανθασμένες απόψεις με ανόητο τρόπο και με πείσμα. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι δεν είναι καλοί στον χορό· όταν χορεύουν, είναι ασυντόνιστοι, δεν έχουν καμία αίσθηση ισορροπίας και δεν μπορούν ν’ ακολουθήσουν τον ρυθμό, με αποτέλεσμα να γελοιοποιούνται συνεχώς. Λένε, λοιπόν: «Οι άνθρωποι που δεν αγαπούν τον χορό έχουν σταθερό χαρακτήρα. Όλοι οι άνθρωποι που αγαπούν τον χορό έχουν ασταθή χαρακτήρα, έχουν άσχημη προσωπικότητα και είναι έκλυτοι. Αν παντρευτείς έναν τέτοιο άνθρωπο, είναι σίγουρο ότι η ζωή σου δεν θα έχει σταθερότητα». Είναι σωστή αυτή η δήλωση; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστή; (Η αγάπη για τον χορό δεν έχει καμία σχέση με τον ασταθή ή τον σταθερό χαρακτήρα.) Αφήνοντας κατά μέρος το αν το λένε αυτό από εγωισμό, από ζήλια ή σε μια προσπάθεια συκοφάντησης, όποια κι αν είναι η πρόθεσή τους, εναρμονίζονται τα λόγια τους με τα αντικειμενικά γεγονότα; Έχουν απαραιτήτως ασταθή χαρακτήρα οι άνθρωποι που ξέρουν να χορεύουν και που είναι καλοί στον χορό; Βασίζονται αυτά τα λόγια στην ουσία της ανθρώπινης φύσης αυτών των ανθρώπων; Είναι γεγονός ότι έχουν ασταθή χαρακτήρα; (Όχι.) Επιπλέον, τι σημαίνει να έχει κάποιος «σταθερό» χαρακτήρα; Όταν κάποιος έχει σταθερό χαρακτήρα, σημαίνει αυτό ότι είναι καλός άνθρωπος; Είναι η σταθερότητα μια εκδήλωση εντιμότητας και καλοσύνης; Δείχνει ότι κάποιος έχει ανθρώπινη φύση; Στην καλύτερη περίπτωση, είναι μια αξία ή ένα προτέρημα της ανθρώπινης φύσης κάποιου· δεν υποδηλώνει ότι κάποιος έχει κανονική ανθρώπινη φύση. Λένε την άποψή τους σαν να ήταν ένα βάσιμο σκεπτικό, σαν να ήταν μια σωστή δήλωση. Δεν εκφράζουν ένα διαστρεβλωμένο σκεπτικό; (Ναι.) Το γεγονός ότι μπορούν να ξεστομίζουν αυτά τα λόγια αποδεικνύει ότι δεν ξέρουν αν αυτό που λένε είναι σωστό ή όχι. Πείτε Μου, τέτοιοι άνθρωποι έχουν ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Δεν είναι πολύ προβληματικοί; (Ναι.) Αν είχαν κανονική ανθρώπινη φύση, ακόμη κι αν ζήλευαν κάποιον που χορεύει καλά, το πολύ πολύ να έλεγαν: «Κοίτα πόσο ευκίνητα είναι τα χέρια και τα πόδια του όταν χορεύει. Κι εγώ θέλω να χορέψω, αλλά δεν έχω αυτό το χάρισμα, αυτό το προτέρημα· δεν είμαι καλός στον χορό. Ζηλεύω πραγματικά που μπορεί να χορεύει καλά! Μακάρι να είχα τα χέρια και τα πόδια του!» Αν διατυπωθεί έτσι, παραμένει μετά βίας αποδεκτό· αυτό σημαίνει να λέει κανείς την ωμή αλήθεια. Στη χειρότερη περίπτωση, αυτή η δήλωση εμπεριέχει ένα στοιχείο διεφθαρμένης διάθεσης, αλλά δεν είναι εκδήλωση παράλογης ανθρώπινης φύσης. Ωστόσο, το να εκφράζει κανείς ένα διαστρεβλωμένο σκεπτικό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Λένε: «Όλοι οι άνθρωποι που χορεύουν είναι ασταθείς χαρακτήρες και ελαφρόμυαλοι. Μπορείς να καταλάβεις με μια ματιά ότι δεν είναι άνθρωποι που μπορούν να καταφέρουν σπουδαία πράγματα». Το γεγονός ότι μπορούν να λένε αυτά τα λόγια φανερώνει ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με την ανθρώπινη φύση τους. Τι είδους μεγάλο πρόβλημα; Λείπει από την ανθρώπινη φύση τους η βασική προϋπόθεση του να ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Μπορούν να λένε λάθος πράγματα, στρεβλά πράγματα και διαστρεβλωμένα πράγματα σαν να ήταν βάσιμο σκεπτικό και σωστά λόγια. Αυτό αρκεί για ν’ αποδείξει ότι δεν έχουν καθόλου ανθρώπινη φύση. Λένε ό,τι θέλουν, χωρίς να τους περιορίζει η συνείδησή τους. Μπορούν ακόμα και να εκφράζουν ένα διαστρεβλωμένο σκεπτικό τόσο ανοιχτά, με τέτοια αιτιολόγηση, ενώ δεν ξέρουν καν τη φύση αυτών των λεγομένων ή ποιες θα είναι οι συνέπειές τους. Αυτό είναι εκδήλωση παντελούς έλλειψης ανθρώπινης φύσης. Οι άνθρωποι που δεν έχουν ανθρώπινη φύση συχνά λένε ανοιχτά τέτοια λανθασμένα και παράλογα πράγματα. Αυτή είναι η φυσική τους αποκάλυψη. Δεν λένε αυτά τα πράγματα μόνο σε σχέση με ένα ή δύο ζητήματα· μιλάνε έτσι για όλα τα ζητήματα, εκφράζοντας κάποιου είδους παράλογες σκέψεις και απόψεις και πιστεύοντας μέσα τους ότι ισχύουν. Ποτέ δεν αποδέχονται τις σωστές ή θετικές δηλώσεις ούτε τις αναζητούν, αλλά αντ’ αυτού επιμένουν να μιλάνε και να φέρονται μ’ αυτόν τον τρόπο. Επομένως, είναι σίγουρο ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν ανθρώπινη φύση. Επιμένουν να μιλάνε μ’ αυτόν τον τρόπο, και αυτό φανερώνει απολύτως ένα πρόβλημα, ένα γεγονός: Δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, και πιστεύουν ότι όλες οι αιρέσεις και οι πλάνες είναι σωστές. Αν τους ρωτήσεις: «Τι είναι λάθος;» θα πουν: «Οτιδήποτε είναι αντίθετο μ’ αυτές τις δηλώσεις πιθανότατα είναι λάθος». Κι αν έπειτα τους ρωτήσεις: «Και τα λόγια που συνάδουν με τις αλήθεια-αρχές, που συνάδουν με τα αντικειμενικά γεγονότα; Είναι σωστά;» θα πουν: «Ποιος νοιάζεται; Ποιος ξέρει αν είναι σωστά ή όχι; Όπως και να ‘χει, αυτά που λέω εγώ είναι σωστά!» Ένας άνθρωπος που διαθέτει πραγματικά συνείδηση και λογική άραγε θα πρέπει να έχει αυτήν την εκδήλωση, δηλαδή να μην ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος; (Όχι.) Η απάντηση είναι πολύ προφανής: Σίγουρα όχι.

Κάποιος που ήθελε ν’ ασχολείται με τις επιχειρήσεις συνήθιζε ν’ αγοράζει κάποια ρούχα σε προσφορά από τους άπιστους κι έπειτα να τα πουλάει στους αδελφούς και στις αδελφές, βγάζοντας έτσι κάποιο κέρδος. Αργότερα, κάποιος άλλος αγόρασε λίγο ρεγιόν, γάζα και άλλα τέτοια υφάσματα για καλοκαιρινά ενδύματα και τα έβαλε στην αποθήκη. Εγώ είπα: «Δεν είναι αυτός ο κατάλληλος χώρος για τη φύλαξή τους. Αν τα αφήσουμε εκεί για πολύ καιρό, μπορεί να τα φάνε τα ποντίκια ή να πιάσουν μούχλα από την υγρασία, κι αυτό θα ήταν κρίμα. Αν μ’ αυτά τα υφάσματα φτιάχναμε ρούχα για τους αδελφούς και τις αδελφές, δεν θα χρειαζόταν ν’ ανησυχούμε γι’ αυτό, έτσι δεν είναι;» Αργότερα, άρχισα να το οργανώνω αυτό. Στο μεταξύ, ο άνθρωπος που πουλούσε ρούχα αντέδρασε λέγοντας: «Όχι, δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό! Το μαύρο ύφασμα απορροφά τη ζέστη. Οι αδελφοί και οι αδελφές συχνά εργάζονται στον ήλιο· θα ζεσταίνονται πάρα πολύ αν φοράνε μαύρα ρούχα. Ποιος θ’ αναλάβει την ευθύνη αν οι αδελφοί και οι αδελφές αρρωστήσουν λόγω της ζέστης ή πάθουν θερμοπληξία;» Ακούγεται σωστό αυτό; Δεν ξέρετε, έτσι δεν είναι; Υπάρχει ένα αντικειμενικό γεγονός εδώ: Αυτά τα υφάσματα ήταν πολύ λεπτά και ανέπνεαν, ήταν πολύ δροσερά. Ακόμη κι αν το μαύρο ύφασμα ζεσταίνει λίγο περισσότερο αυτόν που το φοράει, εφόσον το ένδυμα ραβόταν σε λίγο πιο φαρδιά γραμμή, δεν θα αρρώσταιναν οι άνθρωποι από τη ζέστη, όπως ισχυρίστηκε ο συγκεκριμένος άνθρωπος. Άλλωστε, αυτά τα υφάσματα δεν ήταν όλα μαύρα· κάποια ήταν ανοιχτόχρωμα. Στην πραγματικότητα, ο άνθρωπος που το είπε αυτό είχε απώτερα κίνητρα. Γιατί το λέω αυτό; Αν δεν ξέρεις το συγκεκριμένο πλαίσιο, ίσως να πιστέψεις πραγματικά ότι νοιαζόταν για τους αδελφούς και τις αδελφές. Αν, όμως, ήξερες το συγκεκριμένο πλαίσιο, θα ήξερες ότι είχε κρυφή ατζέντα όταν το έλεγε αυτό. Αν οι αδελφοί και οι αδελφές φορούσαν αυτά τα δροσερά ρούχα από ρεγιόν, δεν θα μπορούσε να πουλήσει τα ρούχα που είχε αγοράσει· οι αδελφοί και οι αδελφές δεν θα τα αγόραζαν. Όλα τα ρούχα που αγόραζε ήταν από πάγκους μικροπωλητών και από προσφορές και ήταν κακής ποιότητας· θα έμοιαζες με ζητιάνο αν τα φορούσες. Και το πιο σημαντικό είναι ότι οι τιμές του δεν ήταν χαμηλές. Τώρα που ξέρετε το συγκεκριμένο πλαίσιο, μπορείτε να καταλάβετε αν αυτό που είπε ήταν σωστό ή όχι; (Ναι.) Γιατί το είπε αυτό; (Φοβόταν ότι δεν θα πωλούνταν τα προϊόντα του.) Δεν είπε ότι είχε εγωιστικά κίνητρα· φόρεσε το προσωπείο ενός ανθρώπου που νοιάζεται για τους αδελφούς και τις αδελφές και που ανησυχεί μήπως αρρωστήσουν λόγω της ζέστης, προκειμένου να εμποδίσει να ραφτούν αυτά τα ρούχα, να εμποδίσει αυτό το έργο. Υπάρχει κι άλλο ένα αντικειμενικό γεγονός: φορούσε και ο ίδιος μαύρο τζιν και μαύρα ρούχα μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού και δεν είπε ποτέ ότι ζεσταινόταν. Τι συνέβαινε; Αυτό που είπε δεν αντιστοιχούσε στα γεγονότα! Θέλαμε να ράψουμε μερικά ρούχα με το ρεγιόν ύφασμα για τους αδελφούς και τις αδελφές, κι εκείνος είπε: «Όχι, το μαύρο ύφασμα είναι πολύ ζεστό, οι αδελφοί και οι αδελφές θα αρρωστήσουν από τη ζέστη». Το μαύρο τζιν που φορούσε ήταν πολύ πιο χοντρό από το ρεγιόν ύφασμα· πώς, λοιπόν, δεν ζεσταινόταν; Επομένως, ήταν σωστή η δήλωσή του ότι τα μαύρα ρούχα είναι πολύ ζεστά κι ότι θα αρρώσταιναν οι αδελφοί και οι αδελφές από τη ζέστη; Ήταν ειλικρινής όταν το είπε αυτό; Δεν ήταν ειλικρινής· έλεγε τα αντίθετα από αυτά που πίστευε πραγματικά. Ήταν, λοιπόν, σωστό ή λάθος αυτό που είπε; Βασιζόταν στα γεγονότα; (Δεν βασιζόταν στα γεγονότα.) Τότε, γιατί το είπε αυτό; Ακριβώς επειδή αυτό το ζήτημα ερχόταν σε σύγκρουση με την επιχείρησή του. Ανησυχούσε μέσα του, αλλά δεν μπορούσε να το πει ανοιχτά, οπότε το μόνο που μπορούσε ήταν να χρησιμοποιήσει αυτά τα λόγια για να σαμποτάρει το ζήτημα, να πετύχει τον σκοπό του που ήταν να προστατεύσει τα δικά του συμφέροντα. Εγώ το οργάνωσα αυτό κι εκείνος προκάλεσε ανοιχτά διατάραξη μ’ αυτόν τον τρόπο. Αν είχε αντιρρήσεις σ’ αυτό που οργάνωσα, θα μπορούσε να τις πει απευθείας σ’ Εμένα, αλλά δεν το έκανε αυτό. Προς τα έξω, έδωσε σπουδαία παράσταση, αφού δεν φαινόταν να έχει καμία απολύτως αντίρρηση, αλλά στα παρασκήνια υπονόμευε το έργο, χωρίς να συγκρατείται καθόλου. Τι έλεγε; «Όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές έχουν ρούχα να φορέσουν και ντύνονται αρκετά καλά. Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσουμε τόσους ανθρώπους και να καταβάλλουμε τόση προσπάθεια για να ράψουμε αυτά τα ρούχα;» Δεν είπε λέξη μπροστά Μου· απλώς υπονόμευε έτσι το έργο στα παρασκήνια. Όταν είπε αυτά τα λόγια, ήξερε μέσα του αν ήταν σωστά; Αν το είχε κάνει αυτό σ’ έναν συνηθισμένο άνθρωπο και —παρόλο που ήξερε μέσα του αν ήταν σωστό ή όχι— το έκανε μόνο και μόνο επειδή τον είχε τυφλώσει η απληστία και ωθούνταν από προσωπικά κίνητρα και στόχους, αυτό θα ήταν απλώς ένα πρόβλημα στον χαρακτήρα του. Όμως, εκείνος στόχευε σ’ Εμένα μ’ αυτήν την ενέργεια και, αφού είπε αυτά τα πράγματα για να υπονομεύσει το έργο, δεν ήξερε αν ήταν σωστά ή όχι, δεν είχε καμία επίγνωση μέσα του ούτε ένιωσε καθόλου άσχημα με τον εαυτό του, και δεν ήξερε τη φύση των πράξεών του. Τι σόι άνθρωπος είναι αυτός; Έχει ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Έκανε κάτι τόσο σοβαρό κι ωστόσο δεν ένιωθε τίποτα μέσα του. Πείτε Μου, είχε συνείδηση; (Όχι.) Δεν είχε συνείδηση· αυτό εύκολα μπορεί να το δει κανείς. Ακόμη κι αν πρόκειται για έναν συνηθισμένο άνθρωπο που ασχολείται με τα ζητήματα που πρέπει, κάνοντας κάτι ωφέλιμο για τους αδελφούς και τις αδελφές στον οίκο του Θεού, θα πρέπει να το υποστηρίζεις κι όχι να το υπονομεύεις· όλοι θα πρέπει να συνεργάζονται αρμονικά για να γίνει. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται γι’ αυτό το έργο που ξεκίνησα Εγώ· κι ωστόσο, εκείνος τόλμησε και πάλι να το υπονομεύσει στα παρασκήνια και τόλμησε να δείξει τα δαιμονικά του νύχια. Η φύση αυτής της πράξης είναι πολύ σοβαρή! Αφού υπονόμευσε το έργο, εξακολουθούσε να προσποιείται ότι είναι καλός άνθρωπος, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Πείτε Μου, είχε ίχνος συνείδησης; Και σαν να μην έφτανε αυτό, εξακολουθούσε να ισχυρίζεται ότι πιστεύει στον Θεό. Είναι αυτή η ομοιότητα που πρέπει να έχει ένας πιστός στον Θεό; Είναι αυτή η συνείδηση και η ανθρώπινη φύση που πρέπει να έχει ένας πιστός στον Θεό; Δεν ήξερε καν σε ποιον πίστευε και δεν μπορούσε να διακρίνει ανάμεσα στο σωστό και στο λάθος. Ποιο καθήκον μπορούσε να κάνει; Δεν είναι ανέκδοτο το γεγονός ότι ένας τέτοιος άνθρωπος εξακολουθεί να ελπίζει πως θα λάβει ευλογίες; Αν είχε στοχεύσει σ’ Εμένα προσωπικά με σχόλια για Μένα και έβλεπα ότι δεν προκαλούσε σκοπίμως αναστάτωση και διατάραξη στο εκκλησιαστικό έργο κι ότι εκτελούσε το καθήκον του σε αποδεκτό βαθμό, θα το είχα ανεχτεί προσωρινά και θα συνέχιζα να τον παρατηρώ. Όμως, Εγώ έκανα κάτι που έπρεπε να γίνει για τον οίκο του Θεού και για τον εκλεκτό λαό του Θεού, κάτι που ήταν ωφέλιμο για όλους, κι εκείνος ήρθε να το αναστατώσει και να το υπονομεύσει, αποτρέποντάς Με να προχωρήσω. Πείτε Μου, πρέπει να είμαι επιεικής μαζί του; Αν ήταν κάποιος που είχε μικρό ανάστημα και που μέχρι εκεί έφτανε το μυαλό του, αλλά συνήθως όταν εκτελούσε το καθήκον του απέφερε καρπούς, τότε θα μπορούσα να το ανεχτώ και να του δώσω μια ευκαιρία να μετανοήσει. Αν ήταν πρόθυμος να μετανοήσει και να παρέχει υπηρεσία στον οίκο του Θεού, θα μπορούσα να του τη χαρίσω και να μην τον αντιμετωπίσω. Αν δεν ήξερε τι είναι καλό γι’ αυτόν και συνέχιζε να διαδίδει αιρέσεις και πλάνες και ν’ αναστατώνει και να υπονομεύει πράγματα, τότε δεν θα του έδειχνα καμία επιείκεια και θα τον αντιμετώπιζα σύμφωνα με τις αρχές. Το μόνο που μπορεί να γίνει με τους κακούς ανθρώπους είναι ν’ αντιμετωπίζονται σύμφωνα με τις αρχές. Όταν εκκαθαριστούν όλα τα διαφόρων ειδών ζιζάνια που αναστατώνουν την εκκλησία, η εκκλησία θα είναι πολύ πιο ήρεμη. Όταν αντιμετωπιστούν αυτοί που δεν είναι άνθρωποι, θα είναι πολύ ήρεμη! Ζώα όπως τα γουρούνια, τα βόδια και τα άλογα δεν ενδείκνυται να μένουν μέσα στο σπίτι. Διαφορετικά, ποια θα είναι η συνέπεια; Είναι σίγουρο ότι θα βρομίσουν το σπίτι, θα προκαλέσουν χάος. Αν λες ότι θα μπορούσες να το ανεχτείς αυτό, θα ήθελα να δω πόσες μέρες θα μπορούσες να το αντέξεις. Ό,τι δεν ενδείκνυται να μένει μέσα στο σπίτι, πρέπει να βγαίνει έξω. Πρέπει να μένει σε κατάλληλο μέρος, κι έτσι λύνεται το πρόβλημα. Η ανοχή δεν είναι λύση· μόνο η εξάλειψη του προβλήματος είναι λύση, σωστά; (Ναι.) Όσο ξεκάθαρα κι αν συναναστρέφεσαι μ’ αυτούς που δεν είναι άνθρωποι, εκείνοι πολύ απλά δεν πρόκειται να κάνουν πράξη τίποτε από όσα λες. Παρόλο που πιστεύουν στον Θεό εδώ και δέκα ή είκοσι χρόνια, όταν τους συμβαίνει κάτι, εξακολουθούν να είναι όπως οι άπιστοι: δεν αποδέχονται καθόλου ούτε κάνουν πράξη την αλήθεια, δεν έχουν ζωή-είσοδο και, όταν τους συμβαίνει κάτι, απλώς αναστατώνουν και σαμποτάρουν τα πράγματα. Αυτοί οι άνθρωποι, όταν δεν έχουν δείξει το πραγματικό τους πρόσωπο, παρέχουν απρόθυμα κάποια υπηρεσία. Μόλις, όμως, φανερωθεί το πραγματικό τους πρόσωπο, θα πρέπει ν’ απομακρύνονται γρήγορα· μην τους δείχνεις καμία επιείκεια. Αν το κάνεις, είσαι σκληρός απέναντι σ’ εκείνους που έχουν πραγματικά ανθρώπινη φύση, που επιδιώκουν την αλήθεια και κάνουν το καθήκον τους με αφοσίωση.

Ένα εμφανές χαρακτηριστικό όσων δεν έχουν ανθρώπινη φύση είναι ότι δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος όταν ενεργούν και μιλάνε· εκφράζουν μονίμως ένα διαστρεβλωμένο σκεπτικό. Λέμε ότι δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, κι ωστόσο πολύ απλά δεν λένε ούτε κάνουν ποτέ το σωστό. Λένε μόνο λάθος πράγματα· μπορούν να πουν τα πάντα, όσο λάθος κι αν είναι. Για παράδειγμα, ήταν κάποτε ένας τέτοιος άνθρωπος, ο οποίος αγόρασε ένα ρούχο που δεν του έκανε. Όταν είδε κάποιον άλλο που του έκαναν τα ρούχα του, θύμωσε και είπε: «Αυτό δεν μου κάνει· πώς γίνεται τα δικά σου ρούχα να σου ταιριάζουν γάντι;» Ήθελε απεγνωσμένα και σε όλους τους άλλους να μην κάνουν τα ρούχα τους· τότε θα ήταν χαρούμενος. Και μάλιστα, ήταν ικανός να λέει τέτοια πράγματα· δεν είναι αυτό διαστρεβλωμένο σκεπτικό; (Ναι.) Αν δεν μπορούσε να κοιμηθεί το βράδυ κι έβλεπε ότι εσύ κοιμόσουν βαθιά, θα δυσαρεστούνταν και θα έλεγε: «Εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ· εσύ πώς μπορείς και κοιμάσαι; Αυτό δεν είναι λογικό! Κοιμόσουν πολύ βαθιά· μήπως επειδή δεν έχεις καθόλου αίσθημα φορτίου όταν κάνεις το καθήκον σου; Πρέπει να το αναφέρω αυτό στον επικεφαλής της εκκλησίας, στον άνωθεν!» Δεν είναι αυτό διαστρεβλωμένο σκεπτικό; (Ναι.) Δεν αστειεύομαι· έτσι ακριβώς μιλάνε όσοι δεν έχουν καθόλου ανθρώπινη φύση και δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Γιατί λέω ότι δεν ήξερε τι είναι σωστό και τι είναι λάθος; Μου ανέφερε αυτό το περιστατικό. Όταν άκουσα αυτά που είπε, σκέφτηκα: «Κάτι δεν πάει καλά μ’ αυτά που λέει αυτός ο άνθρωπος· δεν είναι βάσιμο το σκεπτικό του! Δεν είναι κάτι που θα έλεγε κάποιος που έχει ανθρώπινη φύση. Δεν είναι καθόλου νέος και πιστεύει στον Θεό εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια, κι ωστόσο δεν ξέρει καν αν αυτό που λέει είναι σωστό ή όχι· και μάλιστα, θεωρεί ότι το σκεπτικό του είναι βάσιμο όταν αναφέρει αυτόν τον άνθρωπο. Αυτός ο τύπος όχι μόνο είναι ανίκανος να διακρίνει το σωστό από το λάθος, αλλά δεν ξέρει καν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Δεν κάνει για τίποτα». Αν σας είχε ενημερώσει γι’ αυτό το ζήτημα, μπορεί πραγματικά να μην ήσασταν σε θέση να το διακρίνετε και κάποιοι από εσάς μπορεί να είχατε χάψει αυτά που είπε, πιστεύοντας ότι το σκεπτικό του ήταν σωστό. Τώρα που το περιέγραψα μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να καταλάβετε αν είναι σωστό ή όχι; (Ναι.) Δεν είναι διεστραμμένοι και παράλογοι αυτοί οι άνθρωποι; (Ναι.) Δεν ξέρουν αν αυτό που λένε είναι σωστό ή όχι, κι ωστόσο εξακολουθούν να το λένε. Είναι ξεκάθαρο ότι θεωρούν πως οι λανθασμένες δηλώσεις, σκέψεις και απόψεις είναι θετικές σκέψεις και απόψεις που πρέπει να τις εκφράζουν και να τις μεταφέρουν. Αυτό δείχνει ότι δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Δεν προσποιούνται ότι έχουν άγνοια ούτε χρησιμοποιούν αυτά τα λόγια για να παραπλανήσουν τους άλλους, να κοροϊδέψουν μικρά παιδιά· είναι ξεκάθαρο ότι δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Επομένως, λέω ότι δεν έχουν ανθρώπινη φύση. Δεν μπορούν καν να διακρίνουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος σ’ ένα τόσο στοιχειώδες ζήτημα· έχουν πραγματική λογική; Μπορούν και πάλι να είναι έντιμοι άνθρωποι; Λένε λανθασμένα πράγματα σαν να ήταν σωστά, κι αυτό είναι το ίδιο με το να κάνουν το μαύρο άσπρο. Μπορούν και πάλι να ενεργούν με εντιμότητα; Μπορούν να φέρονται έντιμα στους άλλους; Δεν μπορούν να φέρονται έντιμα στους άλλους· δεν βλάπτουν, λοιπόν, τους άλλους; (Ναι.) Δείχνει αυτό ότι είναι καλοσυνάτοι; (Όχι.) Ίσως να μη θέλουν να είναι κακοί άνθρωποι, και μάλιστα να θέλουν να είναι φιλικοί απέναντι στους άλλους, αλλά δεν ξέρουν καν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, δεν μπορούν καν να διακρίνουν το μαύρο από το άσπρο· πώς, λοιπόν, θα μπορούσαν να είναι φιλικοί απέναντι στους άλλους; Αυτό ξεπερνάει τις δυνατότητές τους. Κάποιος μπορεί να είναι καλοσυνάτος μόνο όταν έχει σωστή συνείδηση και λογική, όταν έχει την ικανότητα να διακρίνει και είναι σε θέση να επιλέγει τις σωστές αρχές άσκησης. Αν λες ότι είσαι έντιμος και καλοσυνάτος, πού είναι οι εκδηλώσεις που το δείχνουν αυτό; Αν δεν ξέρεις καν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, πώς μπορείς να είσαι έντιμος και καλοσυνάτος; Μην κοροϊδεύεις τον εαυτό σου! Σωστά; Έτσι εξαπατάς και τον εαυτό σου και τους άλλους. Επίσης, τέτοιοι άνθρωποι θαυμάζουν πολύ τον εαυτό τους, θεωρώντας ότι ο χαρακτήρας τους είναι ακέραιος, ότι είναι καλοσυνάτοι και δεν φοβούνται την εξουσία, κι ότι όποτε βλέπουν κάποιον που έχει κάνει κάτι λάθος, μπορούν αμέσως να του ασκήσουν κριτική. Πού βασίζεις μια τέτοια κριτική; Αν του ασκείς κριτική με βάση τις δικές σου λανθασμένες σκέψεις και απόψεις, θα καταλήξεις να βασανίζεις καλούς ανθρώπους, διαστρεβλώνοντας τις αλήθεια-αρχές του οίκου του Θεού. Δεν είναι αυτό παραπλάνηση των άλλων; Αν ένας τέτοιος άνθρωπος κατέχει δύναμη στην εκκλησία, αυτό σημαίνει ότι κατέχει δύναμη ο Σατανάς. Αν κατέχει δύναμη ο Σατανάς, οι περισσότεροι άνθρωποι ωφελούνται ή υποφέρουν; (Υποφέρουν.) Οι περισσότεροι άνθρωποι θα βλάπτονται σοβαρά και δεν θα έχουν τρόπο να ζήσουν.

Όλα τα θέματα που έχουμε συζητήσει σχετίζονται με κάποιες κοινές εκδηλώσεις στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Πώς νιώθετε τώρα που ακούσατε ν’ αναλύουμε αυτά τα θέματα; Έχουν αυτά τα θέματα καμία σχέση με την αλήθεια; Είστε πρόθυμοι ν’ ακούσετε; (Ναι.) Είναι απλώς κουτσομπολιό; Μιλάμε άσχημα για τους ανθρώπους πίσω από την πλάτη τους; (Όχι, μαθαίνουμε πώς να διακρίνουμε τους ανθρώπους.) Τώρα που έχετε ακούσει αυτές τις συναναστροφές, είστε σε θέση να διακρίνετε τους ανθρώπους; (Νιώθω ότι μπορώ να διακρίνω τους ανθρώπους λίγο καλύτερα από πριν.) Θα πρέπει πλέον να μπορείτε να διακρίνετε κάπως τους ανθρώπους. Τώρα που έχω συναναστραφεί πάνω στην αλήθεια κι έχω αναλύσει παραδείγματα μ’ αυτόν τον τρόπο, αν και πάλι δεν μπορείτε να διακρίνετε τους ανθρώπους, τότε το επίπεδο σας είναι πολύ χαμηλό και η αλήθεια ξεπερνά τις δυνατότητές σας. Βέβαια, είναι σίγουρο ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Όπως κι αν ακούσουν, δεν το καταλαβαίνουν, και μάλιστα σκέφτονται: «Όλα αυτά που λες είναι απλώς ζητήματα της καθημερινότητας· δεν πρόκειται ν’ ακούσω! Θέλω ν’ ακούσω τις βαθυστόχαστες αλήθειες του τρίτου ουρανού. Αυτά πάνω στα οποία συναναστρέφεσαι δεν είναι η αλήθεια, είναι όλα απλώς και μόνο κουτσομπολιό. Δεν πρόκειται ν’ ακούσω!» Αν πραγματικά δεν θέλεις ν’ ακούσεις, δεν είσαι υποχρεωμένος να το κάνεις. Όμως, όλα τα θέματα που αναλύουμε είναι απαραίτητα. Όποιος μπορεί να κατανοήσει την αλήθεια μέσα σ’ αυτά θα μπορεί να διακρίνει τους ανθρώπους. Αν μπορείς πραγματικά να καταλάβεις, τότε είσαι ευλογημένος άνθρωπος. Αν, όπως κι αν ακούς, δεν μπορείς να καταλάβεις, και όσο περισσότερο ακούς τόσο πιο μπερδεμένος γίνεσαι και σε πιάνει πονοκέφαλος, τότε αυτή η εκδήλωση δεν είναι καλό σημάδι ή καλός οιωνός για σένα.

Πριν από λίγο μιλήσαμε για το χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης που είναι να ξέρει κανείς τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές εκδηλώσεις των ανθρώπων που δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Αν οι άνθρωποι ήξεραν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, αυτό θα ήταν καλό και δεν θα χρειαζόταν να μιλήσουμε γι’ αυτό το θέμα. Πολλοί άνθρωποι, όμως, δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, επομένως αξίζει τον κόπο ν’ αναφέρουμε κάποια παραδείγματα για να διακρίνουμε γιατί ένας τέτοιος άνθρωπος δεν ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, γιατί δεν μπορεί να διακρίνει πράγματα που είναι πολύ προφανές ότι είναι σωστά ή λάθος. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι όντως ικανός να λέει τέτοια παράλογα λόγια και να κάνει τέτοια γελοία πράγματα· τι πραγματικά συμβαίνει εδώ; Αξίζει τον κόπο να συναναστραφούμε πάνω σ’ αυτό και να το διακρίνουμε. Κάθε άνθρωπος θα πρέπει να ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος· αυτό είναι μια κατάσταση που θα πρέπει να έχει η ανθρώπινη φύση του. Κανένας άνθρωπος δεν θα έπρεπε να μην ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Είναι πολύ κρίμα να μην ξέρει πραγματικά κάποιος τι είναι σωστό και τι είναι λάθος· σημαίνει ότι του λείπουν οι προϋποθέσεις που θα πρέπει να έχει ένας άνθρωπος. Μιλήσαμε πριν από λίγο για κάποια συγκεκριμένα παραδείγματα και εκδηλώσεις, και είναι πραγματικά γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι προφανώς δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Αν κάποιος απλώς λέει κάποια αδικαιολόγητα, προκλητικά πράγματα ή κάποια παράλογα λόγια στους άλλους ή εκφράζει κάποιο διαστρεβλωμένο σκεπτικό στους άλλους, δεν πρόκειται για ένα ζήτημα που χρειάζεται ν’ αναφερθεί ειδικά ώστε να συναναστραφούμε πάνω σ’ αυτό και να το διακρίνουμε, επειδή αυτές οι εκδηλώσεις στρέφονται σε συνηθισμένους διεφθαρμένους ανθρώπους. Όμως, σε κάποιους ανθρώπους που δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, αυτή η εκδήλωση στρέφεται στον Θεό, στην αλήθεια και στα θετικά πράγματα. Όταν πρόκειται για έναν τέτοιο άνθρωπο που δεν ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, αν δεν αναφέρω κάποια παραδείγματα ώστε να συναναστραφούμε πάνω σ’ αυτά, μπορεί και πάλι κανένας να μην είναι σε θέση να τον διακρίνει και να μη βλέπει καθαρά την ουσία και τη σοβαρότητα ενός τέτοιου προβλήματος. Επομένως, είναι απαραίτητο να μιλήσω γι’ αυτό. Πολλά πράγματα έχουν συμβεί· αν έχουν να κάνουν με την αλήθεια, πρέπει να πω τα πράγματα με το όνομά τους, αναφέροντας αυτά τα αρνητικά παραδείγματα για να βοηθήσω τους ανθρώπους να κατανοήσουν την αλήθεια και ν’ αποκτήσουν διάκριση, καθώς και να δώσω τη δυνατότητα σε όλους ν’ αντλήσουν διδάγματα από αυτά. Αν κάποιο ζήτημα αφορά έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, οι εμπλεκόμενοι δεν θα πρέπει να νιώσουν άσχημα. Αν νιώθεις άσχημα τώρα, τότε δεν έπρεπε να έχεις κάνει αυτά τα πράγματα τη δεδομένη στιγμή. Σε ποιον βαθμό, και μάλιστα σοβαρό, κάποιοι άνθρωποι δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος; Τα πράγματα που κάνουν —τα οποία απορρέουν από το γεγονός ότι δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, και τα οποία είναι πολύ σοβαρά ως προς τη φύση τους— δεν στρέφονται σε κανέναν άνθρωπο, αλλά στρέφονται σ’ Εμένα. Δεν γνωρίζω τους περισσότερους ανθρώπους στην εκκλησία και δεν έχω οικειότητα μαζί τους, ενώ υπάρχουν και κάποιοι επικεφαλής και εργάτες τους οποίους έχω συναντήσει μόνο μία ή δύο φορές, αλλά σπάνια κάνω κατ’ ιδίαν συζητήσεις από καρδιάς, πρόσωπο με πρόσωπο, επειδή δεν έχω τόσο ελεύθερο χρόνο. Από αυτούς τους ανθρώπους, τα πηγαίνω αρκετά καλά με κάποιους, αλλά με κάποιους άλλους είναι αδύνατον να επικοινωνήσω. Γιατί; Ας δούμε στη συνέχεια μερικά παραδείγματα.

Ένα φθινόπωρο, μαζεύονταν οι πατάτες που είχαν καλλιεργηθεί σ’ ένα αγρόκτημα, και ο άνθρωπος που ήταν υπεύθυνος για τη μαγειρική πήγε στο αγρόκτημα κι έφερε πίσω ένα καλάθι πατάτες. Οι πατάτες που ήταν πάνω πάνω στο καλάθι φαίνονταν να έχουν περίπου το μέγεθος μιας γροθιάς και είχαν μέτρια εμφάνιση. Ωστόσο, οι πατάτες που ήταν από κάτω ήταν όλες μικρές και κάποιες ήταν σάπιες. Έμεινα έκπληκτος. «Πώς μπόρεσαν να μας δώσουν τέτοιες πατάτες; Τέτοιες πατάτες δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται για ζωοτροφή; Μήπως ο άνθρωπος στο αγρόκτημα τις έβαλε στο καλάθι κατά λάθος;» Αν επρόκειτο πράγματι για λάθος, γιατί οι πατάτες που ήταν πάνω πάνω ήταν καλές και κανονικές, ενώ εκείνες που ήταν από κάτω ήταν μικρές ή σάπιες; Αυτό το περιστατικό Μού έκανε μεγάλη εντύπωση. Προς τα έξω, ο άνθρωπος που έβαλε τις πατάτες στο καλάθι δεν έμοιαζε να είναι στραβός και η εμφάνισή του ήταν συνηθισμένη. Τον είχα δει μερικές φορές και είχα ανταλλάξει μερικές κουβέντες μαζί του, αλλά δεν είχαμε αληθινή αλληλεπίδραση. Θα μπορούσα να πω ότι σχεδόν δεν τον ήξερα, οπότε δεν υπήρχε ζήτημα επίκρισης, επίπληξης ή κλαδέματος. Γιατί, λοιπόν, Μου φέρθηκε έτσι αυτός ο άνθρωπος, δίνοντάς Μου τόσο μικρές και σάπιες πατάτες; Αν δεν ήξερε ότι ήταν για Μένα, γιατί έβαλε τις καλές πάνω πάνω και τις σάπιες από κάτω; Είναι ξεκάθαρο ότι ήξερε. Αφού ήξερε, λοιπόν, ότι ήταν για Μένα, γιατί έβαλε σάπιες πατάτες; Βρισκόταν σε σύγχυση εκείνη τη στιγμή; Ή ένας διάβολος έλεγχε τα χέρια του; Ή μήπως τον είχε κυριεύσει κάποιο κακό πνεύμα; Αυτό δεν είναι και πολύ πιθανό. Αν πράγματι τον είχε κυριεύσει κάποιο κακό πνεύμα, θα είχε χάσει τα λογικά του και πολύ απλά δεν θα Μου είχε φέρει πατάτες. Αν, λοιπόν, δεν τον είχε κυριεύσει κάποιο κακό πνεύμα, γιατί αυτός ο άνθρωπος που φαινόταν αρκετά κανονικός έκανε ένα τέτοιο πράγμα; Δεν ήξερε ότι αυτό ήταν μια πράξη εξαπάτησης; Αν έτρεφε μίσος για Μένα μέσα του, τότε θα έπρεπε να έχει εγκαταλείψει τον οίκο του Θεού αντί να κάνει το καθήκον του εδώ. Εξάλλου, αν έτρεφε μίσος για Μένα, ποιος ήταν ο λόγος; Τι λόγο είχε να Με μισεί; Αν το εξετάσουμε ως προς την ανθρώπινη φύση, πρώτον, τον είχα δει μόνο λίγες φορές· δεν ήξερα πώς ήταν. Και δεύτερον, δεν είχα ποτέ αληθινή επαφή ή αλληλεπιδράσεις μαζί του. Ήξερα μόνο ότι καλλιεργούσε τη γη. Γιατί, λοιπόν, Μου φέρθηκε μ’ αυτόν τον τρόπο; Υπάρχει μόνο μία πιθανότητα: Θα μπορούσε να έχει κάνει ένα τέτοιο πράγμα μόνο αν είχε πολύ ισχυρές αντιλήψεις για Μένα και μεγάλη προκατάληψη απέναντί Μου ή αν κάποιος τον είχε υποκινήσει. Δεν βρίσκετε αδιανόητο το γεγονός ότι αυτός ο άνθρωπος μπόρεσε να κάνει τέτοιο πράγμα, ότι του πήγε η καρδιά να το κάνει; Ακόμη κι αν είχες απέναντί σου έναν συνηθισμένο άνθρωπο, θα σου πήγαινε η καρδιά να κάνεις τέτοιο πράγμα; Ακόμη κι αν είχες σουπερμάρκετ, δεν θα μπορούσες να εξαπατάς και να καταληστεύεις τους ανθρώπους· θα έπρεπε να είσαι αξιόπιστος για να διατηρήσεις τους πελάτες σου και να μη σαμποτάρεις μόνος σου το μονοπάτι σου. Επιπλέον, τώρα κάνεις το καθήκον σου· δικαιολογείται, λοιπόν, να κάνεις τέτοιο πράγμα, και ιδίως σ’ Εμένα; (Όχι.) Τότε ποια είναι η φύση ενός τέτοιου ανθρώπου; Όταν το έκανε αυτό, ήξερε τι είναι σωστό και τι είναι λάθος; Δεν είχε καμία απολύτως επίγνωση. Αν είχε πραγματικά επίγνωση, όταν πήγαινε να μαζέψει τις σάπιες πατάτες, θα σκεφτόταν: «Όχι, δεν μπορώ να πάρω τις σάπιες, πρέπει να πάρω κάποιες καλές. Δεν πρέπει να φάνε όλοι καλό φαγητό;» Για να μην αναφέρω ότι οι πατάτες ήταν για Μένα· η σκέψη και μόνο να πάρει σάπιες πατάτες δεν θα έπρεπε καν να έχει περάσει από το μυαλό του, πόσο μάλλον να την κάνει πράξη. Δεν είναι, λοιπόν, πολύ ξεκάθαρη η απάντηση; Γιατί μπόρεσε να το κάνει αυτό; Επειδή τέτοιοι άνθρωποι, είτε έχουν μετενσαρκωθεί από διαβόλους είτε από θηρία, δεν κατανοούν στην ανθρώπινη φύση τους τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Στην ανθρώπινη φύση τους, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να ξεχωρίσει ή να εξετάσει ποιες είναι οι σωστές πράξεις και σκέψεις και ποιες είναι οι λανθασμένες πράξεις και σκέψεις. Αν δεν έχουν μετενσαρκωθεί από ζώα ή από διαβόλους, τότε είναι κινούμενα πτώματα. Τι νόημα έχει, λοιπόν, να πιστεύει στον Θεό ένας τέτοιος άνθρωπος; Λέει: «Πιστεύω στον θεό. Εσύ είσαι απλώς ένας άνθρωπος, τι μπορείς να μου κάνεις;» Έχουν καθόλου λογική αυτά τα λόγια; Είναι αυτό αληθινή πίστη στον Θεό; Μια τέτοια αντιμετώπιση του Θεού εναρμονίζεται με τις προθέσεις του Θεού; Ο Θεός δεν θέλει μια τέτοιου είδους πίστη. Ίσως να πει επίσης: «Το αν με θέλει ο θεός ή όχι δεν θα το πεις εσύ!» Εγώ λέω: «Αυτό που λες δεν είναι σωστό. Αν αυτά που λέω είναι τα λόγια του Θεού, τότε υπάρχει πρόβλημα που Μου φέρεσαι μ’ αυτόν τον τρόπο. Η έκβασή σου καθορίζεται από τα λόγια του Θεού». Εκείνος λέει: «Θα πάω στον τρίτο ουρανό και θα σε αναφέρω!» Εγώ λέω: «Αν μπορείς πραγματικά να πας στον τρίτο ουρανό, τότε σπεύσε να το κάνεις». Πείτε μου, τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι τρομακτικοί; Ποιος θα εξακολουθούσε να είναι πρόθυμος να έχει επαφές μ’ έναν τέτοιο άνθρωπο; Προς το παρόν, ας μη συζητήσουμε λεπτομερώς σε ποιον στόχευε. Αν δεν στόχευε σ’ Εμένα, αλλά στόχευε σ’ έναν άνθρωπο, θα συμμορφώνονταν οι πράξεις του με το πρότυπο της συνείδησης; (Όχι.) Τι είδους πρόβλημα είναι το γεγονός ότι ήταν ικανός να κάνει τέτοιο πράγμα σ’ Εμένα; Εφόσον ήταν ικανός να κάνει τέτοιο πράγμα ακόμα και σ’ Εμένα, δεν θα μπορούσε να το κάνει και σ’ έναν συνηθισμένο άνθρωπο; Πώς θα πρέπει ν’ αξιολογηθεί αυτό το ζήτημα; Ήταν μεγάλη η έκπληξή Μου που αυτός ο άνθρωπος μπόρεσε να κάνει τέτοιο πράγμα. Γιατί μπόρεσε να το κάνει; Αν το έκανε αυτό σ’ έναν συνηθισμένο άνθρωπο, θα μπορούσα και να τον χαρακτηρίσω. Ήταν λάθος του να το κάνει αυτό. Δεν ισχύει ότι είναι σωστό να το κάνει αυτό σε άλλους ενώ είναι λάθος να το κάνει σ’ Εμένα· μια τέτοια δήλωση δεν είναι δίκαιη και δεν στέκει. Αν μπόρεσε να το κάνει αυτό σ’ Εμένα, τότε μπορεί να το κάνει και σε άλλους, σε οποιονδήποτε. Ποιος είναι ο λόγος; Αυτό αξίζει να το συλλογιστούμε σε βάθος. Είπε ότι πιστεύει στον Θεό κι ότι είναι μέλος του οίκου του Θεού· γιατί, λοιπόν, μπόρεσε να Μου φερθεί μ’ αυτόν τον τρόπο; Πώς μπόρεσε να κάνει κάτι τόσο ευτελές; Πώς μπόρεσε να κάνει κάτι τόσο ακατανόητο; Θεωρούσε τον εαυτό του πολύ καλοσυνάτο· πώς μπόρεσε, λοιπόν, να δώσει στους άλλους να φάνε σάπιες πατάτες; Γιατί δεν τις έτρωγε εκείνος; Αυτές οι σάπιες, μικρές και υποανάπτυκτες πατάτες είναι για να ταΐζουμε τα ζώα· γιατί, λοιπόν, τις έδωσε να τις φάνε άνθρωποι; Ακόμη κι αν δεν τον αξιολογήσω με βάση την αλήθεια, και μόνο από ηθικής άποψης οι πράξεις του δεν ήταν αποδεκτές, οπότε λέω ότι δεν είναι άνθρωπος. Είναι ακριβής αυτός ο χαρακτηρισμός; Είναι δίκαιος; (Είναι ακριβής και δίκαιος.) Έκανε ένα τέτοιο πράγμα που ήταν εμφανώς λάθος και παρ’ όλα αυτά δεν το ήξερε, και μάλιστα ένιωθε και άνετα, ενώ μέσα του δεν κατηγορούσε ούτε στο ελάχιστο τον εαυτό του. Γιατί; Επειδή δεν είχε καθόλου συνείδηση, δεν είχε καν ψυχή· όπως ένας διάβολος ή ένα θηρίο, δεν είχε καθόλου επίγνωση. Δεν ήταν άνθρωπος, οπότε δεν είχε καθόλου συνείδηση. Δεν ήξερε τι είναι σωστό και τι είναι λάθος και, όσο σοβαρό κι αν ήταν ένα σφάλμα που διέπραττε, ένιωθε πάντα ότι οι πράξεις του ήταν απόλυτα δικαιολογημένες και ποτέ δεν παραδεχόταν τα λάθη του, αλλά επέμενε να συνεχίζει να ενεργεί με τον ίδιο τρόπο. Όταν οι άλλοι τον χαρακτήριζαν, λέγοντας ότι αυτό που έκανε ήταν λάθος, εκείνος και πάλι σκεφτόταν ότι είχε πολύ δίκιο, κι ένιωθε αδικημένος. Εγώ λέω ότι δεν έχεις αδικηθεί καθόλου. Δεν είναι ότι καταδικάζεσαι ή χαρακτηρίζεσαι ως άνθρωπος που δεν έχει καθόλου ανθρώπινη φύση, χωρίς να υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα των γεγονότων. Αντιθέτως, με τόσο σοβαρά γεγονότα που παρουσιάζονται μπροστά στα μάτια όλων, ποιος θα μπορούσε να πει και πάλι ότι έχεις ανθρώπινη φύση; Μ’ αυτά τα γεγονότα ως αποδεικτικά στοιχεία, κανένας δεν θα μπορούσε να το αρνηθεί. Θα ήθελα να πω ότι έχεις ανθρώπινη φύση, ότι είσαι καλοσυνάτος και έντιμος, αλλά η φύση αυτού που έκανες είναι πολύ ελεεινή· η πράξη σου έχει την ίδια φύση με τον χλευασμό του Σατανά απέναντι στον Θεό, αντιστρέφεις το μαύρο και το άσπρο έτσι ακριβώς όπως έκανε ο Σατανάς, όταν έδειξε στον Θεό τα πλούτη και τη δόξα του κόσμου και Του είπε: «Ταύτα πάντα θέλω σοι δώσει, εάν πεσών προσκυνήσης με». Τα πάντα στον κόσμο και όλα τα πράγματα δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Ο Θεός δημιούργησε όλα όσα υπάρχουν και τα πάντα· ο Θεός θα πρέπει να τα απολαμβάνει όλα αυτά, όχι εσύ· εσύ δεν έχεις τα προσόντα για κάτι τέτοιο. Αυτά που απολαμβάνεις είναι όσα σου έχει χαρίσει ο Θεός. Θα πρέπει να λατρεύεις τον Θεό κι όχι να θέλεις ο Θεός να λατρεύει εσένα. Αυτός ο τύπος δεν κατάλαβε καν μια τόσο προφανή και απλή έννοια, και μάλιστα πίστευε ότι έπρεπε να τον ψυχολογήσω και να δω αν ήταν χαρούμενος ή όχι, απλώς και μόνο για να πάρω λίγες πατάτες. Αν ήταν κακόκεφος, θα Μου έδινε κάποιες σάπιες πατάτες, λες και είχε να κάνει με ζητιάνο. Υποτίθεται ότι έπρεπε ν’ ανεχτώ να Μου φέρεται άσχημα· είναι δυνατόν; Θα μπορούσα να το ανεχτώ αυτό; (Όχι.) Πώς θα πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί ένας τέτοιος άνθρωπος; (Θα πρέπει ν’ απομακρυνθεί αμέσως.) Ένας τέτοιος άνθρωπος θα πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί με διοικητικό διάταγμα. Και η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται για το μοναδικό τέτοιο περιστατικό. Κάποιοι λένε: «Υπάρχουν ακόμα πιο σοβαρά περιστατικά από αυτό;» Ασφαλώς και υπάρχουν· διαφορετικά, γιατί να έλεγα ότι οι άνθρωποι διαφέρουν μεταξύ τους; Αν όλοι όσοι πιστεύουν στον Θεό μπορούσαν να Τον λατρεύουν, τότε δεν θα χρειαζόταν να κατατάσσεται ο καθένας σύμφωνα με το είδος του. Επειδή πολλοί άνθρωποι δεν πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό κι επειδή υπάρχουν κακοί και μπερδεμένοι άνθρωποι που αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας και είναι ικανοί να κάνουν οποιαδήποτε κακή πράξη, καθώς το εκκλησιαστικό έργο φτάνει στο τέλος του, όλοι αποκαλύπτονται και κατατάσσονται σύμφωνα με το είδος τους.

Ας μιλήσουμε για άλλο ένα παράδειγμα. Σ’ ένα αγρόκτημα, είχε ωριμάσει το καλαμπόκι και κάποιος θα Μου έφερνε λίγο. Ένας άλλος που ήταν κοντά σ’ αυτόν του είπε: «Έχουν συρθεί αρουραίοι σ’ αυτό το καλαμπόκι, μην το πάρεις!» Εκείνος το σκέφτηκε και είπε: «Και τι έγινε αν έχουν συρθεί αρουραίοι; Και πάλι δεν είναι βρώσιμο; Δεν υπάρχει πρόβλημα να το πάρω!» Ήξερε πολύ καλά ότι είχαν συρθεί αρουραίοι στο καλαμπόκι κι ότι δεν ήταν κατάλληλο για να φαγωθεί από ανθρώπους, κι ωστόσο επέμεινε να Μου το φέρει. Ποια είναι η φύση αυτής της πράξης; Έχει ένας τέτοιος άνθρωπος ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Τότε, τι σόι άνθρωπος είναι; (Δεν είναι άνθρωπος, είναι διάβολος.) Πείτε Μου, θα συμφωνούσε να δώσει στους γονείς του ή στο παιδί του να φάνε το καλαμπόκι στο οποίο είχαν συρθεί αρουραίοι; (Όχι.) Γιατί όχι; (Ήξερε ότι δεν ήταν καθαρό, ότι αν το έτρωγαν θα έβλαπτε την υγεία τους. Δεν θα ήταν πρόθυμος ν’ αφήσει την οικογένειά του να το φάει.) Ήξερε ότι δεν θα μπορούσε να το δώσει στην οικογένειά του, κι ωστόσο επέμεινε να το φέρει σ’ Εμένα, και οι άλλοι δεν μπόρεσαν να τον σταματήσουν. Ήξερε, λοιπόν, αν αυτό ήταν σωστό ή λάθος; (Δεν ήξερε.) Στην πραγματικότητα, ήξερε μέσα του ότι αυτό ήταν λάθος. Γιατί, λοιπόν, ήθελε παρ’ όλα αυτά να Μου φέρει το καλαμπόκι; Είμαι εχθρός του; Τον είχα βασανίσει ή βλάψει; Όχι, δεν είχα κάνει τίποτε από αυτά τα πράγματα. Δεν είχα οικειότητα μαζί του, κι ωστόσο επέμεινε να Μου φέρει καλαμπόκι στο οποίο είχαν συρθεί αρουραίοι. Πείτε Μου, ποια είναι η φύση αυτής της πράξης; Και μάλιστα, ήταν μια πράξη κάποιου που πίστευε στον Θεό. Πραγματικά σου ανοίγει τα μάτια και διευρύνει τους ορίζοντές σου, πραγματικά σε κάνει ν’ αποκτήσεις διάκριση και να δεις ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει τέλος στα αλλόκοτα πράγματα που συμβαίνουν σ’ αυτόν τον αχανή κόσμο. Πείτε Μου, όταν ετοίμαζε αυτό το καλαμπόκι για Μένα, είχε καθόλου επίγνωση μέσα του; Ήξερε ότι αυτό που έκανε ήταν λάθος, ότι έπρεπε να έχει φέρει καλό καλαμπόκι ή τουλάχιστον καλαμπόκι στο οποίο δεν είχαν συρθεί αρουραίοι; Σκέφτηκε μ’ αυτόν τον τρόπο; (Δεν είχε καθόλου επίγνωση.) Δεν είχε καθόλου επίγνωση σε ό,τι είχε να κάνει με τέτοια πράγματα. Αν πήγαινε αυτό το μολυσμένο καλαμπόκι στη μητέρα του ή στο παιδί του, θα είχε επίγνωση. Δεν είχε την επίγνωση της συνείδησης που θα πρέπει να έχει η ανθρώπινη φύση· είχε, λοιπόν, ανθρώπινη φύση; Τι σόι πλάσμα ήταν; (Δεν ήταν άνθρωπος.) Όπως βλέπεις, στο πλαίσιο της πίστης του στον Θεό, έκανε το καθήκον του, υπέφερε και πλήρωνε ένα τίμημα, μπορούσε να κάνει σωματική εργασία και επίσης προσερχόταν στις συναθροίσεις και διάβαζε τα λόγια του Θεού· γιατί, όμως, δεν ήταν φιλικός απέναντί Μου; Γιατί τον απωθούσα τόσο; Ποτέ δεν είχα ανταλλάξει κάτι περισσότερο από μερικές κουβέντες μαζί του· με ποιον τρόπο, λοιπόν, τον είχα προσβάλει; Κάποιοι από τους ανθρώπους με τους οποίους είχα επαφές είναι αρκετά καλοί και αρκετά φιλικοί απέναντί Μου. Δεν είναι όλοι σαν αυτόν. Όμως, δεν τον είχα προσβάλει ούτε τον είχα βλάψει· γιατί, λοιπόν, Με μισούσε τόσο πολύ; Έχετε μέσα σας την απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα. Δεν μισούσε μόνο Εμένα· φέρεται σε όλους μ’ αυτόν τον τρόπο. Ακριβώς τέτοιου είδους πλάσμα είναι. Αν ασχολούνταν με τις επιχειρήσεις, σίγουρα θα εξαπατούσε και θα καταλήστευε τους άλλους και θα έκανε κάθε λογής κακές πράξεις. Δεν έχει καθόλου όρια συνείδησης και καθόλου αρχές στις αλληλεπιδράσεις του με τους άλλους· αυτά τα σκοτεινά πράγματα κατατρώνε την καρδιά του. Είναι πολύ προφανές ότι αυτή ήταν η μέθοδος και η αρχή που ακολουθούσε με συνέπεια όταν αλληλεπιδρούσε με τους άλλους· ήταν το μέσο του και ο τρόπος του να χειρίζεται τα πράγματα. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Το γεγονός ότι μπόρεσε να το κάνει αυτό σημαίνει ότι δεν αντιμετώπιζε τον Θεό ως Θεό». Είναι σωστή αυτή η δήλωση; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστή; Ακόμη κι αν Με αντιμετώπιζες σαν έναν συνηθισμένο άνθρωπο, δεν έπρεπε να Μου το κάνεις αυτό. Ακόμη κι αν απλώς ακολουθούσες τους κανόνες της ηθικής, δεν έπρεπε να το κάνεις αυτό. Αν έχουν συρθεί αρουραίοι στο φαγητό ή κάποιο άλλο ζώο το έχει μασουλήσει και έχει βακτήρια, δεν μπορεί καν να πωληθεί στο σουπερμάρκετ. Τι θα γίνει αν το φάει κάποιος και πάθει κάτι; Είτε το γνωρίζουν οι άλλοι είτε όχι, δεν θα σου καθόταν καλά στη συνείδησή σου. Από τη στιγμή που το γνωρίζεις, δεν πρέπει ν’ αφήσεις τους ανθρώπους να το φάνε. Αυτό έχει να κάνει με τη φύση κάποιου, καθώς και με τις αρχές με τις οποίες φέρεται. Δεν διαθέτεις καν τα πιο στοιχειώδη ηθικά πρότυπα της διαγωγής, κι ωστόσο νομίζεις ότι είσαι άνθρωπος. Δεν είσαι καθόλου άνθρωπος. Ακόμη κι ένα θηρίο ξέρει ότι θα πρέπει να προστατεύει όποιον το θρέφει και το μεγαλώνει. Πάρε για παράδειγμα ένα σκυλί: Αν εσύ το ταΐζεις πάντα, θα σου φέρεται καλά. Αν ένας ξένος έρθει στο σπίτι και θελήσει να πάρει κάτι, θα τον σταματήσει και θα σε προστατεύσει σε κάθε ευκαιρία. Ακόμη κι ένα σκυλί μπορεί να είναι αφοσιωμένο στο αφεντικό του και να το προστατεύει· πώς μπόρεσε, λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος να μη καταφέρει να φτάσει σ’ αυτό το επίπεδο; Δεν είναι χειρότερος κι από σκυλί; (Ναι.) Αν του πεις ότι είναι διάβολος, μπορεί πραγματικά ν’ αρνηθεί να το αποδεχθεί. Ας το θέσουμε, λοιπόν, αντικειμενικά τώρα: Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει ανθρώπινη φύση, επειδή έχει κάνει ένα τέτοιο παράλογο πράγμα, ένα τέτοιο ηθικά διεφθαρμένο πράγμα, κι ωστόσο δεν έχει καθόλου επίγνωση της συνείδησης ούτε το μετανιώνει ποτέ ή νιώθει άσχημα γι’ αυτό. Ακόμη κι αν φέρεται κάποιος έτσι σ’ έναν συνηθισμένο άνθρωπο, θα πρέπει να έχει την επίγνωση της συνείδησης, θα πρέπει να νιώθει άσχημα μέσα του, θα πρέπει να ξέρει ότι αυτό που έκανε ήταν λάθος και θα πρέπει να σταματήσει. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο όταν φέρεται έτσι σ’ Εμένα, γεγονός που είναι ακόμα πιο αδικαιολόγητο. Ασφαλώς, δεν πληγώθηκα επειδή Μου φέρθηκε μ’ αυτόν τον τρόπο. Η καρδιά Μου δεν πληγώνεται τόσο εύκολα. Απλώς είδα ότι η αρχή με βάση την οποία χειριζόταν τα πράγματα ήταν πολύ ποταπή. Όχι μόνο δεν πληρούσε το πρότυπο της συνείδησης, αλλά ήταν και πολύ ευτελής και πολύ αηδιαστικός. Αυτός ο άνθρωπος δεν είχε καθόλου ανθρώπινη φύση! Διέπραξε ένα τέτοιο σφάλμα ανοιχτά, θεωρώντας το ο ίδιος δικαιολογημένο, και κανένας δεν μπόρεσε να τον σταματήσει. Όταν λέω ότι δεν έχει ανθρώπινη φύση, δεν τον αδικώ καθόλου, επειδή μια τέτοια ακριβώς πράξη —μια πράξη που στερείται ανθρώπινης φύσης— είναι αυτό που κάνουν όσοι δεν έχουν ανθρώπινη φύση. Όλα αυτά εναρμονίζονται απολύτως με την ουσία του και την ταυτότητά του. Αν κάποιος ενεργεί όπως πρέπει κι έχει ανθρώπινη φύση και συνείδηση, τότε τον αδικεί να λένε οι άλλοι ότι δεν έχει ανθρώπινη φύση. Αν, όμως, όντως κάνει πράγματα που στερούνται ανθρώπινης φύσης, τότε ανταποκρίνεται πολύ στην ουσία του να λένε οι άλλοι ότι δεν έχει ανθρώπινη φύση. Επομένως, δεν τον αδικεί να το λένε οι άλλοι αυτό, έτσι δεν είναι; (Έτσι είναι.) Κάποιοι άνθρωποι, όταν Με ακούνε να λέω αυτά τα λόγια, τους μπαίνουν κάποιες ιδέες και λένε: «Μιλάς μονίμως γι’ αυτά τα πράγματα και μας κάνεις να χάνουμε την υπόληψή μας. Ποιος δεν κάνει λάθη;» Είναι σωστό να σκέφτονται μ’ αυτόν τον τρόπο; (Όχι.) Όλοι κάνουν λάθη, αλλά η φύση των λαθών είναι πραγματικά διαφορετική. Πολλά λάθη έχουν να κάνουν με προβλήματα της ανθρώπινης φύσης και πολλά λάθη έχουν να κάνουν με τη φύση-ουσία ενός ανθρώπου. Κάποια λάθη είναι απλώς αποκαλύψεις μιας διεφθαρμένης διάθεσης ενός ανθρώπου και δεν σημαίνουν ότι υπάρχει πρόβλημα με την ουσία αυτού του ανθρώπου.

Ας μιλήσουμε για άλλο ένα παράδειγμα. Μια μέρα, πήγα σ’ ένα αγρόκτημα, κι απλώς έτυχε εκείνη τη στιγμή οι άνθρωποι εκεί να μαζεύουν αχλάδια. Κάποιος Μου έφερε μερικά. Με μια ματιά, είδα ότι αυτά τα αχλάδια ήταν πολύ πράσινα και δεν είχαν ωριμάσει αρκετά, αλλά είδα τον άνθρωπο που μάζευε τα αχλάδια να κρατάει ένα κατακίτρινο αχλάδι και να το τρώει, λέγοντας όσο το έτρωγε: «Τι γλυκό αχλάδι, πεντανόστιμο!» Κράτησε τα ώριμα για να τα φάει ο ίδιος, κι αυτά που μάζεψε για Μένα ουσιαστικά ήταν όλα άγουρα. Αφήνοντας κατά μέρος το αν τα αχλάδια είχαν ωριμάσει ή όχι, ο άνθρωπος που μάζευε τα αχλάδια δεν ήταν ηλίθιος. Περνούσε τη μια μέρα μετά την άλλη σ’ αυτές τις αχλαδιές και ήξερε ποια αχλάδια ήταν ώριμα και ποια όχι. Εγώ απλώς έτυχε να πάω εκεί, κι εκείνος μάζεψε τα άγουρα αχλάδια από το δέντρο και Μου τα έδωσε. Στην πραγματικότητα, δεν μου αρέσει να τρώω ωμά ή δροσερά φρούτα, και ιδίως τα άγουρα φρούτα δεν μπορώ να τα φάω, επειδή Μου προκαλούν στομαχική διαταραχή. Εκείνος, όμως, Μου έδωσε άγουρα αχλάδια, ενώ τράβηξε ένα ώριμο αχλάδι και το δάγκωσε. Αυτό το περιστατικό Μού έκανε μεγάλη εντύπωση. Ήξερα ότι μπορούσε να καταλάβει τη διαφορά ανάμεσα στα άγουρα και στα ώριμα αχλάδια. Υπέθεσε ότι οι άλλοι ήταν ηλίθιοι και δεν θα μπορούσαν να το καταλάβουν, και σκέφτηκε: «Πάλι καλά που σου δίνω έστω και άγουρο αχλάδι. Και μάλιστα, σου δίνω περισσότερα από ένα. Εσύ δεν ξέρεις αν τα αχλάδια είναι ώριμα ή όχι, δεν έχεις αυτήν τη γνώση! Μπορεί να κηρύττεις την αλήθεια με ξεκάθαρο και λογικό τρόπο, αλλά σίγουρα πιστεύεις ότι είμαι καλός κι ότι σου φέρομαι καλά, αφού μάζεψα τόσα άγουρα αχλάδια για σένα». Ο άνθρωπος που το έκανε αυτό νόμιζε ότι οι άλλοι ήταν ηλίθιοι, και ιδίως Εγώ. Είχε καθόλου επίγνωση μέσα του όταν έκανε αυτό το ανόητο πράγμα; (Όχι.) Δεν είχε καθόλου επίγνωση. Νόμιζε ότι είχε κοροϊδέψει τους άλλους κι ότι ήταν πολύ έξυπνος. Ήταν έξυπνος; (Όχι.) Αν ήταν πραγματικά έξυπνος, πώς μπόρεσε να κάνει ένα τέτοιο εντελώς ανόητο πράγμα και παρ’ όλα αυτά να μην έχει καθόλου επίγνωση; Αυτό αποδείκνυε ότι δεν ήταν έξυπνος κι ότι ήταν μικροπρεπής. Μάζεψε τα άγουρα αχλάδια και Μου τα έδωσε να τα φάω, ενώ ο ίδιος κρατούσε ένα ώριμο αχλάδι και το έτρωγε. Δεν θα φαινόταν γελοία αυτή η ενέργεια; Το άφησα να περάσει, αλλά αυτό που έκανε εντυπώθηκε βαθιά μέσα Μου. Το γεγονός ότι αυτός ο άνθρωπος μπόρεσε να το κάνει αυτό σ’ Εμένα δεν δείχνει ότι η φύση αυτής της πράξης του είναι πολύ σοβαρή; Ως προς την άποψή του, την αρχή με βάση την οποία χειρίζεται τα πράγματα και την προσέγγισή του σ’ αυτό το ζήτημα, πώς ήταν η ανθρώπινη φύση του; Ήξερε ότι αυτό που έκανε ήταν λάθος, ότι ήταν λάθος να φέρεται έτσι στους ανθρώπους; (Δεν το ήξερε.) Νόμιζε ότι ήταν πολύ έξυπνος. «Κοίτα πόσο έξυπνος είμαι· σου έδωσα άγουρα αχλάδια και δεν μπόρεσες να το καταλάβεις καν! Κράτησα όλα τα ώριμα για τον εαυτό μου, και εσύ δεν πρόκειται να φας ούτε ένα ώριμο! Αν έρθεις ξανά, και πάλι δεν πρόκειται να μαζέψω ώριμα αχλάδια για σένα· απλώς θα σου δώσω τα άγουρα!» Αποκαλύφθηκε και μόνο από το ζήτημα των αχλαδιών. Δεν είναι άχρηστος αυτός ο άνθρωπος; (Ναι.) Είναι άχρηστος και δεν ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Πείτε Μου, τι σόι ανθρώπινη φύση είναι αυτή; Κατά την άποψή Μου, είναι ένα θηρίο κι έχει μόνο την εμφάνιση ενός ανθρώπου, όταν στην πραγματικότητα δεν του αξίζει να αποκαλείται άνθρωπος. Η πράξη του και το λάθος που έκανε ήταν εντελώς άθλια· δεν ήταν καλύτερα από αυτό που θα έκανε ένα ζώο. Οι άνθρωποι λένε πάντα ότι είναι ανώτερα ζώα, αλλά έτσι όπως το βλέπω Εγώ, πολλοί άνθρωποι είναι ακόμα χειρότεροι κι από ζώα! Και μόνο από αυτό που έκανε, από τις αρχές και την προσέγγιση των πράξεών του, πέρα από το γεγονός ότι δεν έχει ανθρώπινη φύση, φαίνεται κι ότι δεν είναι καν τόσο αφοσιωμένος όσο ένα μαντρόσκυλο στο αφεντικό του. Έχουμε ένα σκυλί στο σπίτι. Μια φορά, έτρωγε ένα αυτί γουρουνιού κι Εγώ το πείραζα, λέγοντας: «Πραγματικά το απολαμβάνεις αυτό, έτσι δεν είναι; Γιατί δεν Μου δίνεις κι Εμένα μια μπουκιά;» Άφησε κάτω το αυτί γουρουνιού και το έσπρωξε προς το μέρος Μου, σαν να έλεγε: «Ορίστε!» Το κρέας και τα κόκαλα είναι το πιο νόστιμο πράγμα για ένα σκυλί. Ακόμη κι αν το κουτάβι του ήθελε το αυτί γουρουνιού, δεν θα του το έδινε· όταν, όμως, είπα Εγώ ότι θέλω να το φάω, Μου το πρόσφερε αμέσως. Βλέπεις, όταν έχεις σκυλί, μπορείς να καταλάβεις από αυτό γιατί τα σκυλιά είναι αξιαγάπητα. Το φροντίζεις και του φέρεσαι καλά και για εκείνο είσαι η οικογένειά του. Αν του ζητήσεις το καλύτερο πράγμα που έχει, θα σου το δώσει. Σε αγαπάει. Οι άνθρωποι είναι ανίκανοι για κάτι τέτοιο· πώς, λοιπόν, είναι ανώτερα ζώα; Οι διάβολοι λένε ότι οι άνθρωποι είναι ανώτερα ζώα. Αυτό είναι ξεκάθαρα μια πλάνη· είναι διαστρεβλωμένο σκεπτικό και αίρεση. Αν ένας άνθρωπος δεν έχει ανθρώπινη φύση, ζώντας σ’ αυτόν τον σατανικό κόσμο, μπορεί να κάνει οποιαδήποτε κακή πράξη· μπορεί να είναι τόσο κακός, τόσο ευτελής, τόσο άσχημος και τόσο ποταπός όσο δεν πάει άλλο. Αν δεν λειτουργεί η συνείδησή του και δεν ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, μπορεί να κάνει οποιαδήποτε κακή πράξη και ν’ αφήσει να βγουν από το στόμα του οποιαδήποτε λανθασμένα λόγια, οποιοδήποτε διαστρεβλωμένο σκεπτικό και οποιαδήποτε αίρεση. Οι άνθρωποι είναι πιο φρικτοί από τα ζώα. Στην πραγματικότητα, τα ζώα δεν είναι φρικτά· είναι πολύ απλά, πολύ αγνά και πολύ ειλικρινή. Το σκυλάκι που έχω, όταν ήταν μικρό κι έτρωγε ένα αυτί γουρουνιού, χαιρόταν τόσο μόλις Με έβλεπε που άρχιζε να κουνάει το κεφάλι του και την ουρά του. Ήξερε πώς να Μου δίνει χαρά. Αν, όμως, το πείραζα και του ζητούσα να Μου δώσει το φαγητό του, δεν θα Μου το έδινε· θα κρυβόταν γρήγορα και θα έβγαινε από την κρυψώνα του μόνο αφού το είχε φάει. Από τότε που έγινε δύο ή τριών ετών, άρχισε να συμπεριφέρεται διαφορετικά· είναι πλέον φρόνιμο. Όταν του ζητάω κάτι που του αρέσει, Μου το δίνει. Μου το δίνει με ειλικρίνεια, χωρίς να έχει απαιτήσεις από Μένα ή να τρέφει απώτερα κίνητρα απέναντί Μου. Και όταν δεν Μου το δίνει, και πάλι το κάνει με ειλικρίνεια, χωρίς κακία απέναντί Μου. Είτε Μου το δίνει είτε όχι, το κάνει με ειλικρίνεια. Αυτές οι ιδιότητες κι αυτά τα ένστικτα που έχει είναι έμφυτα. Τα ζώα δεν έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Δεν έχουν τίποτα που το έχει επηρεάσει ο Σατανάς, κι όλες οι αποκαλύψεις τους είναι φυσικές, πολύ άμεσες και απλές. Δεν χρειάζεται να μαντεύεις τις προθέσεις τους και δεν χρειάζεται να φυλάγεσαι από αυτά. Αν ένα ζώο σού δώσει κάτι, απλώς σου το δίνει· κι αν δεν σου το δώσει, απλώς δεν σου το δίνει. Αν είναι χαρούμενο, απλώς είναι χαρούμενο· κι αν δεν είναι χαρούμενο, απλώς δεν είναι χαρούμενο. Δεν θα το κυριεύσουν τα αισθήματά του και δεν πρόκειται να έχει κακές προθέσεις απέναντί σου. Οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Οι άνθρωποι είναι φρικτοί. Παρόλο που φοράνε ανθρώπινο δέρμα, αν δεν διαθέτουν συνείδηση ούτε λογική, δεν είναι δυνατόν να είναι καλύτεροι από τα ζώα, αλλά μπορούν να είναι τόσο κακοί όσο δεν πάει άλλο. Πόσο κακοί μπορούν να είναι; Τόσο κακοί που θα νιώθεις ότι είδες έναν ζωντανό δαίμονα, θα το θεωρήσεις αδιανόητο, θα σοκαριστεί η συνείδησή σου, θα δεχτείς πλήγμα στα βάθη της καρδιάς σου. Όταν νιώθω αυτά τα πράγματα, αναστενάζω μέσα μου και σκέφτομαι: «Είναι αυτό κάτι που θα έπρεπε να κάνει ένας άνθρωπος; Πώς μπορούν οι άνθρωποι να είναι τόσο κακοί; Αυτός πιστεύει στον Θεό· πώς μπορεί και κάνει αυτά τα πράγματα;» Μόλις ένας άνθρωπος χάσει τη συνείδηση και τη λογική του, μπορεί να είναι τόσο κακός όσο δεν πάει άλλο. Όχι μόνο μπορεί να είναι όσο κακός είναι τώρα, αλλά μπορεί να γίνει και ακόμη χειρότερος και μπορεί να συνεχίσει να εκφυλίζεται. Το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος είναι η αρχή του εκφυλισμού του ανθρώπινου γένους, η αρχή της πτώσης του ανθρώπινου γένους.

Αν κάποιος δεν ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, δεν έχει καθόλου συνείδηση ούτε λογική, κι επομένως δεν έχει καθόλου ανθρώπινη φύση και είναι πιθανό να έχει δαιμονική φύση. Ό,τι κι αν αποκαλύψει μετέπειτα ή ό,τι κι αν βιώσει στη διάρκεια της ζωής του, με λίγα λόγια, δεν πρόκειται να λυτρωθεί, δεν θα λυτρωθεί ποτέ. Αν κάποιος δεν έχει καθόλου συνείδηση και καθόλου λογική —για να ακριβολογώ, καθόλου ανθρώπινη φύση— τότε είναι αδιόρθωτος και δεν μπορεί να λυτρωθεί. Έτσι έχουν στην πραγματικότητα τα πράγματα. Αν δεν ξέρει καν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, πώς μπορεί να κάνει οτιδήποτε που συνάδει με τη συνείδηση και τη λογική; Θα ήταν παράλογο να το υποστηρίξει αυτό κάποιος. Κάποιοι άνθρωποι είναι επιρρεπείς στη ζήλια και στις συγκρούσεις. Αν πρόκειται για συγκρούσεις με άλλους ανθρώπους, μπορεί να σκέφτεσαι ότι η φύση αυτού του ζητήματος δεν είναι πολύ σοβαρή, αλλά κάποιοι άνθρωποι έρχονται σε σύγκρουση μαζί Μου. Τότε σε ποιον πιστεύουν στην πραγματικότητα αυτοί οι «πιστοί στον Θεό»; Το γεγονός ότι μπορούν και έρχονται σε σύγκρουση μαζί Μου κάνει αυτό το πρόβλημα σοβαρό. Κάποιοι άνθρωποι, όταν επισημαίνω κάποια προβλήματά τους, δεν το ξεχνάνε ποτέ, κι έπειτα συλλογίζονται ποια μέθοδο μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να βρουν κάποιο μοχλό πίεσης και να ανταποδώσουν. Για παράδειγμα, κάποτε είπα σ’ έναν τέτοιο άνθρωπο: «Πάντα μαγειρεύεις πολύ μεγάλη ποσότητα· γιατί δεν φτιάχνεις ακριβώς την κατάλληλη ποσότητα;» Το σκέφτηκε και είπε: «Λες ότι δεν αντιλαμβάνομαι σωστά την ποσότητα φαγητού που πρέπει να φτιάχνω. Δεν υπονοείς μ’ αυτό ότι δεν έχω κοφτερό μυαλό, δεν λες ότι είμαι άχρηστος; Γιατί δεν μαγειρεύεις εσύ, λοιπόν!» Αφού μαγείρεψα και περίσσεψε και πάλι λίγο φαγητό, δεν είπε τίποτα μεγαλόφωνα, αλλά μέσα του σκέφτηκε: «Ούτε εσύ μπορείς να μαγειρέψεις ακριβώς την κατάλληλη ποσότητα, έτσι δεν είναι; Βρήκα μια ευκαιρία να σου το ανταποδώσω. Εξέθεσες το πρόβλημά μου, οπότε θα σε εκθέσω κι εγώ!» Προσπαθούσε διαρκώς να βρει τρόπους να Με βάλει στόχο. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Δεν είναι αλήθεια ότι κρατάς κακία σε όποιον Σε βάζει στόχο; Δεν υπάρχει πρόβλημα, λοιπόν, να γίνονται οι άλλοι στόχος, αλλά υπάρχει πρόβλημα όταν γίνεσαι στόχος Εσύ;» Έχουν δίκιο να το λένε αυτό; (Όχι.) Σε μια άλλη περίσταση, ζήτησα από κάποιον να μαζέψει το τραπέζι κι εκείνος είπε: «Δεν το άφησα εγώ έτσι χάλια!» Εγώ είπα: «Ακόμη κι αν δεν το άφησες εσύ, και πάλι μπορείς να το μαζέψεις». Εκείνος είπε: «Ακόμη κι αν το μαζέψω, πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι δεν το άφησα εγώ έτσι χάλια». Του ζήτησα να τακτοποιήσει τα πράγματα στο ντουλάπι κι εκείνος είπε: «Δεν αγόρασα εγώ τα πράγματα που είναι εκεί μέσα!» Εγώ είπα: «Δεν τα αγόρασες εσύ· μπορείς, όμως, να τα τακτοποιήσεις; Γιατί όταν λέω κάτι έχει τόσο μικρή βαρύτητα; Είναι απαραίτητο να μάθεις ποιος τα αγόρασε για να μπορέσεις να τα τακτοποιήσεις;» Δεν ήξερε αν αυτό που έλεγε ήταν σωστό ή λάθος; Εξέφραζε ένα διαστρεβλωμένο σκεπτικό, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Εγώ είπα ότι εξέφραζε ένα διαστρεβλωμένο σκεπτικό, αλλά εκείνος παρέμεινε αμετάπειστος μέσα του και σκεφτόταν ότι λόγω της ιδιαίτερης θέσης Μου οι άλλοι ήταν αναγκασμένοι να ανέχονται ό,τι κι αν λέω, λες και περιφερόμουν κάνοντας τον καμπόσο. Ήταν σωστό το σκεπτικό του; (Όχι.) Αργότερα, είδα ότι δεν αποδεχόταν καθόλου την αλήθεια και πως ό,τι κι αν έλεγα, δεν θα την αποδεχόταν μέσα του, οπότε έπαψα να σπαταλώ το σάλιο Μου· μπορούσε να κάνει ό,τι ήθελε κι εγώ θα τον δικαιολογούσα και θα τον ανεχόμουν. Παρόλο που έχω αυτήν την ταυτότητα κι αυτήν τη θέση, είναι πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν Με ακούνε και Μου αντιτίθενται. Έχω δει προσωπικά πολλούς αδελφούς και αδελφές που είναι ασεβείς απέναντί Μου. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δείχνουν απείθεια κι έχουν πικρία απέναντί Μου, πολλοί άνθρωποι που Με ζηλεύουν και Με μισούν μέσα τους, πολλοί άνθρωποι που Με περιφρονούν και Με απαξιώνουν, πολλοί άνθρωποι που Με κρίνουν πίσω από την πλάτη Μου και πολλοί άνθρωποι που Με γελοιοποιούν και Με περιγελούν ανοιχτά. Πώς τους έχω φερθεί; Στα τριάντα και κάτι χρόνια του έργου Μου, δεν έχω ανταποδώσει ούτε σ’ έναν άνθρωπο. Από τη στιγμή που ανέλαβα τη θέση Μου, δεν έχω μισήσει κανέναν ούτε έχω βασανίσει κανέναν επειδή υπήρξε ασεβής απέναντί Μου όσο η ταυτότητά Μου δεν είχε αποκαλυφθεί ανοιχτά. Ούτε μία φορά δεν έχω κάνει τέτοιο πράγμα. Επιπλέον, αυτοί οι άνθρωποι Μου έχουν φερθεί με αγένεια ή Με έχουν πληγώσει και ποτέ δεν τους θεώρησα υπόλογους. Ωστόσο, οφείλω να συναναστρέφομαι πάνω στα προβλήματα αυτού του είδους συνδέοντάς τα με την αλήθεια, προκειμένου να τους βοηθήσω όλους ν’ αποκτήσουν διάκριση· αυτό είναι ωφέλιμο για όλους. Πολλοί άνθρωποι, όμως, δεν έχουν διάκριση απέναντι στα πράγματα που έχουν κάνει οι συγκεκριμένοι άνθρωποι. Δεν παίρνουν τέτοια πράγματα στα σοβαρά, λες και δεν αξίζει τον κόπο ν’ αναφερθούν. Δεν είναι πρόβλημα αυτό; Είναι, λοιπόν, απολύτως απαραίτητο να συναναστρέφομαι πάνω σε τέτοια ζητήματα, για να τους βοηθήσω όλους ν’ αποκτήσουν διάκριση. Εφόσον λες ότι πιστεύεις στον Θεό, σε αντιμετωπίζω όπως έναν πιστό. Έχω απαιτήσεις από σένα με βάση το καθήκον που κάνεις· δεν θα πρέπει, λοιπόν, να το κάνεις; Δεν θα πρέπει να έχεις υποταγή; (Ναι.) Έχω αυτήν την ταυτότητα και —με αυτήν την ταυτότητα κι από αυτήν τη θέση— έχω απαιτήσεις από σένα, οπότε θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζεις όσα λέω με τη στάση ενός δημιουργημένου όντος. Κάνεις το καθήκον σου· δεν θα πρέπει να κάνεις άλλα σχόλια, δεν θα πρέπει να διατυπώνεις ένα διαστρεβλωμένο σκεπτικό και δεν θα πρέπει να Με αντικρούεις. Αυτό είναι ο ελάχιστος ορθολογισμός και η ελάχιστη εκδήλωση ανθρώπινης φύσης που θα πρέπει να έχεις ως δημιουργημένο ον. Αυτός ο άνθρωπος, όμως, όχι μόνο δεν είχε μια τέτοια στάση, αλλά χρησιμοποιούσε και διαστρεβλωμένο σκεπτικό. Ήξερε τι ήταν σωστό και τι ήταν λάθος; Όχι. Οι άνθρωποι που δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος δεν έχουν ανθρώπινη φύση, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Θα μπορούσε να πει κανείς με βεβαιότητα ότι δεν έχουν ανθρώπινη φύση. Αν ένας συνηθισμένος άνθρωπος σου ζητήσει να μαζέψεις το τραπέζι και να οργανώσεις το ντουλάπι και δεν θέλεις να το κάνεις ή θεωρείς ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος και δεν έχει κανένα δικαίωμα να σου ζητήσει να το κάνεις, τότε μπορείς να επιλέξεις να μην το κάνεις. Όμως, τα δύο πράγματα που είπες, δηλαδή «Δεν το άφησα εγώ έτσι χάλια!» και «Δεν αγόρασα εγώ τα πράγματα που είναι στο ντουλάπι», είναι πράγματα που θα έλεγε ένας άνθρωπος με συνείδηση και λογική; Δεν δείχνει αυτό ότι είσαι εξωφρενικά παράλογος; (Ναι.) Ενεργείς με απείθεια όταν σου μιλάει έτσι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, αλλά τώρα είμαι Εγώ που σου μιλάω, και τολμάς και πάλι να χρησιμοποιείς διαστρεβλωμένο σκεπτικό μαζί Μου και να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου με αληθοφανή λογική. Τι λέει για τον χαρακτήρα σου το γεγονός ότι μπορείς και χρησιμοποιείς τέτοιο διαστρεβλωμένο σκεπτικό; Είπες: «Δεν το άφησα εγώ έτσι χάλια», εννοώντας: «Θα πρέπει να το μαζέψει αυτός που το άφησε χάλια. Σε κάθε περίπτωση, εγώ δεν πρόκειται να το κάνω!» Αρνήθηκες να κάνεις την εργασία που θα έπρεπε να έχεις κάνει, και μάλιστα χρησιμοποίησες και διαστρεβλωμένο σκεπτικό. Έτσι θα έπρεπε να χειρίζεται τα πράγματα ένας άνθρωπος με κανονική ανθρώπινη φύση; Αν αυτή η εργασία είναι αυτό που πρέπει να κάνεις, μήπως δεν έπρεπε να το πεις αυτό; Εφόσον μπορείς να το λες αυτό, δεν σημαίνει ότι δεν ξέρεις τι είναι σωστό και τι είναι λάθος; Προκειμένου ν’ αρνηθείς και να μην κάνεις αυτό το πράγμα, ξέσπασες ακόμα και τον θυμό που είχες μέσα σου, λέγοντας ότι δεν ήσουν εσύ που το άφησες χάλια ούτε αγόρασες εσύ τα πράγματα, οπότε δεν θα τακτοποιούσες. Βρήκες δικαιολογίες και χρησιμοποίησες διαστρεβλωμένο σκεπτικό για ν’ αποφύγεις να το κάνεις. Δεν είναι πολύ διαστρεβλωμένο το σκεπτικό σου; Μπόρεσες ν’ αφήσεις αυτό το διαστρεβλωμένο σκεπτικό να βγει από το στόμα σου, και μάλιστα το έκανες αυτό με απροκάλυπτη αυτοπεποίθηση και δεσποτικότητα. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, έτσι δεν είναι; Δεν έχει ανθρώπινη φύση, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Δεν ισχύει ότι σε έχω χαρακτηρίσει έτσι επειδή έχω αυτήν την ταυτότητα κι αυτήν τη θέση και Με έβαλες στόχο. Ακόμη κι αν κάποιος άλλος σου είχε ζητήσει να το κάνεις αυτό και είχες αρνηθεί και προσπαθούσες να επιχειρηματολογήσεις, ως απλός παρατηρητής, και πάλι θα σε αξιολογούσα μ’ αυτόν τον τρόπο, επειδή αυτό που είπες δεν συνάδει με την ανθρώπινη φύση, είναι λάθος, είναι διαστρεβλωμένο σκεπτικό, είναι αίρεση και πλάνη. Δεν θεώρησες ότι ήταν λάθος, και μάλιστα το εξέλαβες ως σωστό σκεπτικό· αυτό αρκεί για να φανεί τι υπάρχει μέσα στην ανθρώπινη φύση σου. Τη δεδομένη στιγμή δεν μπόρεσες να το συγκρατήσεις και το ξεστόμισες. Αυτό είναι μια φυσική αποκάλυψη, και μια φυσική αποκάλυψη αντιπροσωπεύει την ανθρώπινη φύση και την ουσία κάποιου. Γιατί λέω ότι αντιπροσωπεύει την ουσία κάποιου; Το γεγονός ότι τρέφεις τέτοιες σκέψεις και απόψεις δεν είναι κάτι προσωρινό και αυτές οι σκέψεις και οι απόψεις δεν πυροδοτήθηκαν από κάτι που είπα Εγώ· αντ’ αυτού, είναι κάτι που σκέφτεσαι εδώ και πολύ καιρό, για μέρες και μήνες. Και σαν να μην έφτανε αυτό, επειδή δεν σου άρεσαν κάποια πράγματα, ανέπτυξες αντιλήψεις και η καρδιά σου ξεχειλίζει από δυσαρέσκεια και απείθεια. Έχασες για ένα λεπτό τον έλεγχο και φανερώθηκαν όσα είχες στην καρδιά σου. Τι φανερώθηκε; Ότι δεν έχεις συνείδηση και λογική κι ότι η ανθρώπινη φύση σου είναι πολύ κακή, πολύ τρομακτική. Αν ζητούσες από τον άνθρωπο που προανέφερα ν’ αποδεχθεί την αλήθεια, δεν θα μπορούσε να το κάνει. Αν του ζητούσες ν’ αντιληφθεί τις διεφθαρμένες διαθέσεις του, αυτό θα του ήταν ακόμα πιο αδύνατο. Κάποιος που δεν έχει ανθρώπινη φύση βρίσκεται στην ίδια βαθμίδα μ’ ένα θηρίο. Δεν τον έχω χαρακτηρίσει έτσι επειδή Μου έκανε κατά λάθος κάτι άσχημο ή Μου είπε κάτι παράλογο· πολύ απλά, αυτή είναι η φύση των πράξεών του. Δεν είναι ούτε άδικο ούτε αδικαιολόγητο να τον χαρακτηρίσω έτσι. Ακόμη κι αν στόχευε σε κάποιον άλλον μ’ αυτά τα λόγια, και πάλι θα τον αξιολογούσα μ’ αυτόν τον τρόπο αν το έβλεπα. Πρόκειται για μια αντικειμενική, δίκαιη δήλωση. Μπόρεσε να πει τέτοια παράλογα πράγματα, να διατυπώσει ένα τέτοιο εξωφρενικό σκεπτικό και, όταν το έκανε, αυτό ήταν μια φυσική του αποκάλυψη. Πείτε Μου, δεν εκθέτει αυτό τη φύση-ουσία του; Δεν εκθέτει αυτό την αληθινή ανθρώπινη φύση του; Αποκαλύφθηκε μέσα από αυτό. Τι αποκαλύφθηκε; Αποκαλύφθηκε ότι δεν έχει ανθρώπινη φύση. Οι άνθρωποι που δεν έχουν ανθρώπινη φύση δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος και μπορούν να εμφανίζονται με οποιοδήποτε διαστρεβλωμένο σκεπτικό και οποιαδήποτε αίρεση, λέγοντας αυτά τα πράγματα με τέτοια απροκάλυπτη αυτοπεποίθηση. Αφού μιλήσουν, δεν ξέρουν ποτέ ότι τα λόγια τους είναι λανθασμένα και δεν παραδέχονται ποτέ ποιο ήταν το λάθος στα λόγια τους. Δεν κάνουν ποτέ αυτοκριτική ούτε αποδέχονται το κλάδεμα και, στο τέλος, τι λένε; «Δεν το είπα αυτό σκοπίμως. Δεν είναι αλήθεια ότι απλώς μου ξέφυγε σε μια στιγμή θυμού;» Χρειάζεται καν να έγινε σκοπίμως; Το έχεις ήδη αποκαλύψει αβίαστα και έχει ήδη φανερωθεί πώς είναι η ανθρώπινη φύση σου. Το γεγονός ότι μπόρεσες να το πεις χωρίς να το σκεφτείς αποδεικνύει ότι αυτά τα λόγια είχαν ριζώσει στην καρδιά σου εδώ και πολύ καιρό και, όταν βρέθηκες σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον, φανερώθηκαν αβίαστα. Αυτό μπορεί ν’ αντιπροσωπεύει εντελώς τον χαρακτήρα σου. Αν το είχες σκεφτεί πριν το πεις, ίσως να μην ήταν απαραιτήτως αλήθεια και θα μπορούσε να είναι ακόμα και ένα πρόσχημα, ενώ αυτό εκθέτει περισσότερο τον χαρακτήρα σου. Οι άνθρωποι που δεν έχουν ανθρώπινη φύση δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, και μάλιστα αντιστρέφουν το σωστό και το λάθος και εκφράζουν διαστρεβλωμένο σκεπτικό σαν να ήταν σωστό σκεπτικό. Όπως κι αν τους παρουσιάσεις τα γεγονότα και προσπαθήσεις να τους λογικέψεις με επιχειρήματα, εκείνοι πολύ απλά δεν πρόκειται να παραδεχθούν ότι έχουν κάνει λάθος. «Πώς γίνεται να είμαι εγώ λάθος; Εσύ είσαι λάθος! Με περιφρονείς, βλέπεις ότι είμαι ταπεινός, ότι δεν έχω χαρίσματα, επιρροή ή θέση στην κοινωνία, και με εκφοβίζεις!» Ξεστομίζουν ένα κάρο διαστρεβλωμένα επιχειρήματα και αιρέσεις, αλλά δεν αναφέρουν ποτέ τη φύση των λάθος πραγμάτων που έκαναν και του διαστρεβλωμένου σκεπτικού που διατύπωσαν. Όσα λάθος πράγματα κι αν κάνουν, δεν τα παραδέχονται. Θα είχε μια τέτοια εκδήλωση ένας άνθρωπος με κανονική ανθρώπινη φύση; Δεν χρειάζεται καν ν’ αναφέρουμε τους ανθρώπους που έχουν πολύ σωστή συνείδηση και λογική· όποιος έχει έστω και λίγη συνείδηση και λογική σίγουρα θα συνειδητοποιεί ότι οι άνθρωποι κάνουν πολλά λάθη στη διάρκεια της ζωής τους. Συγκεκριμένα, κάποιοι άνθρωποι λένε ή κάνουν κάποια πράγματα που δεν θα έπρεπε, κι έπειτα το μετανιώνουν και νιώθουν άσχημα για όλη τους τη ζωή, αισθάνονται ότι τους κατηγορεί και τους μέμφεται η συνείδησή τους. Όσο μεγαλώνουν και φτάνουν σε ηλικία μεγαλύτερης σωφροσύνης και ωριμότητας, μαθαίνουν ολοένα και περισσότερο ποια λόγια πρέπει να λέγονται και ποια πράγματα πρέπει να γίνονται, καθώς και ποια λόγια δεν πρέπει να λέγονται και ποια πράγματα δεν πρέπει να γίνονται. Η συνείδηση και η λογική τους θα περιορίζουν διαρκώς τη συμπεριφορά και τις σκέψεις τους. Ιδίως αν ένας άνθρωπος μπορεί ν’ αποδεχθεί την αλήθεια, αφού έχει αποδεχθεί κάποιες αλήθειες, η συνείδηση και η λογική του θα αναπτύσσονται προς μια θετική κατεύθυνση και, λίγο λίγο, τα λάθος λόγια που έλεγε κάποτε, οι παράλογες απόψεις που εξέφραζε κάποτε και τα λάθος πράγματα που έκανε κάποτε θα εξαφανίζονται από το μυαλό του. Θα τα στοχάζεται, θα τα σκέφτεται και θα τα συλλογίζεται διαρκώς, κι έπειτα θ’ αναζητά τα λόγια του Θεού και θα συγκρίνει τον εαυτό του με τα λόγια του Θεού και θα νιώθει ολοένα και περισσότερο ότι είναι απλώς ένας συνηθισμένος άνθρωπος, ότι έχει κάνει πολλά λάθη κι έχει πει πολλά λάθος λόγια, ότι έχει πολλές παράλογες σκέψεις και απόψεις κι ότι στο παρελθόν έχει κάνει πολλά ανόητα, ανίδεα και ηλίθια πράγματα, καθώς και πράγματα που οι άλλοι τα βρίσκουν αποκρουστικά. Χωρίς να το εξετάσει καν από την οπτική των λόγων του Θεού και της αλήθειας, και βλέποντάς το απλώς με την κατανόηση που έχει αποκτήσει ένας άνθρωπος μετά από πολλά χρόνια εμπειρίας, μπορεί να συνοψίζει διαρκώς κι αυτά τα προβλήματα της ανθρώπινης φύσης του, αυτά τα λάθη κι αυτές τις παραβάσεις. Αυτό είναι φυσιολογικό, και είναι η εμπειρία και τα οφέλη που θα πρέπει τελικά ν’ αποκτά ένας άνθρωπος με ανθρώπινη φύση που ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, μετά από κάποια ηλικία κι αφού αποδεχθεί κάποιες αλήθειες. Όμως, όσοι δεν ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, ακόμη κι αν φτάσουν στα εξήντα ή στα εβδομήντα, παραμένουν ανόητοι, ανίδεοι, πεισματάρηδες και δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν. Αν περιμένεις ν’ αλλάξουν αυτοί οι άνθρωποι, τότε να περιμένεις κι από έναν γάιδαρο να πετάξει. Πολύ απλά, δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ. Τέτοιοι άνθρωποι δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν ποτέ, επειδή δεν ξέρουν καν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Αν ζητούσες από έναν άνθρωπο που δεν ξέρει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος ν’ αποδεχθεί την αλήθεια, αυτό θα τον δυσκόλευε, επειδή πολύ απλά ξεπερνά τις δυνατότητές του, και δεν ξέρει τι είναι η αλήθεια. Είναι αδύνατον ν’ αποδεχθεί την αλήθεια. Θα ήταν σαν να ζητάς από κάποιον με αχρωματοψία να σου ζωγραφίσει μια εικόνα. Θα μπορούσε να ζωγραφίσει μια εικόνα με κανονικά χρώματα; (Όχι.) Αν ζητούσες από κάποιον παράτονο να τραγουδήσει, θα ήταν μονίμως εκτός μουσικού τόνου. Όπως κι αν τραγουδάει, δεν μπορεί να τραγουδήσει στον σωστό τόνο, κι ωστόσο εξακολουθεί να νομίζει ότι τραγουδάει στον σωστό τόνο και ότι οι άλλοι είναι παράτονοι. Το πρότυπο αξιολόγησής του δεν είναι σωστό, οπότε δεν θα ξέρει ποτέ τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Καταλαβαίνετε τώρα; (Ναι.)

Ποιο γεγονός λέει στους ανθρώπους το περιεχόμενο πάνω στο οποίο συναναστραφήκαμε; Τους λέει ότι επειδή οι άνθρωποι που δεν έχουν ανθρώπινη φύση δεν έχουν ούτε συνείδηση και λογική, επειδή δηλαδή δεν έχουν αυτήν τη βασική προϋπόθεση, τους λείπει το βασικό πρότυπο αξιολόγησης και ρύθμισης της ανθρώπινης φύσης τους. Ως αποτέλεσμα, οι εκδηλώσεις τους φαίνονται πολύ περίεργες σε όσους έχουν συνείδηση και λογική. Εκφράζουν μονίμως διαστρεβλωμένο σκεπτικό και αιρέσεις, καθώς και αβάσιμες απόψεις. Πολύ απλά, δεν μπορείς να καταλάβεις τι συμβαίνει. Βρήκατε την απάντηση τώρα, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Αν ένας τέτοιος άνθρωπος φτάσει σε σημείο που είναι αδύνατον να τα πηγαίνετε καλά μαζί του, τότε δεν θα πρέπει να έχετε πλέον επαφή μαζί του. Αν δεν έχει φτάσει ακόμα σ’ αυτό το σημείο και μπορείτε ακόμα να τα πηγαίνετε καλά μαζί του σε αποδεκτό βαθμό, τότε προσπαθήστε να μιλάτε και να συζητάτε μαζί του όσο το δυνατόν λιγότερο, για ν’ αποφύγετε να νιώσετε μπουχτισμένοι. Αυτήν τη στιγμή, υπάρχει μεγάλος φόρτος εργασίας σε όλους τους τομείς του έργου, με πολλές εργασίες που απαιτούν πολλή ενέργεια. Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν ότι είναι πολύ απασχολημένοι κι ότι δεν έχουν καθόλου χρόνο ν’ ασχοληθούν μ’ αυτές τις αιρέσεις και τις πλάνες. Είναι κι αυτή η άποψη λανθασμένη, καθώς δεν βοηθά ν’ αποκτήσετε διάκριση. Όταν ακούς μια αίρεση ή μια πλάνη και θεωρείς ότι κάτι πάει στραβά μ’ αυτήν, πρέπει να την καταγράφεις. Έπειτα, αναζήτησε την αλήθεια για να μπορέσεις να τη διακρίνεις καθαρά και να μάθεις τι ακριβώς πάει στραβά μ’ αυτήν την πλάνη. Αν εξασκείσαι και ασκείσαι μ’ αυτόν τον τρόπο, θ’ αποκτήσεις διάκριση. Όμως, όταν πρόκειται για έναν τέτοιο άνθρωπο, δεν υπάρχει λόγος να συναναστρέφεσαι μαζί του πάνω στην αλήθεια για να διορθώσεις τις απόψεις του, αφού πολύ απλά δεν μπορεί να την κατανοήσει. Είναι σαν κάποιον που βλέπει ένα αυγό να πέφτει από ένα δέντρο κι έπειτα λέει ότι τα αυγά φυτρώνουν στα δέντρα. Στην πραγματικότητα, ήταν μια κότα στο δέντρο που κλωσούσε ένα αυγό. Δεν είδε την κότα, είδε μόνο το αυγό να πέφτει, οπότε κατέληξε σ’ αυτό το συμπέρασμα. Ό,τι κι αν του πεις, δεν το καταλαβαίνει και επιμένει ότι τα αυγά φυτρώνουν στα δέντρα. Δεν είναι ανόητο αυτό; (Ναι.) Μπορείς να μεταπείσεις έναν τέτοιο άνθρωπο; (Όχι.) Αν δεν μπορείς να τον μεταπείσεις, τότε μη λες τίποτε περισσότερο. Μη σπαταλάς το σάλιο σου. Όλα αυτά τα χρόνια, έχω δει πάρα πολλούς παράλογους ανθρώπους. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι αρκετά ενθουσιώδεις· μπορούν να κάνουν κάποιο καθήκον και δεν είναι κατά βάθος ύπουλοι ή κακοί. Οπότε, τους λέω χαλαρά κάτι, και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Αν πω μερικά λόγια αλήθειας, ξεπερνούν τις δυνατότητές τους. Αν μιλήσω για εξωτερικά ζητήματα, δεν αντέχουν ν’ ακούνε. Επομένως, δεν θέλω πλέον να πω κάτι σ’ αυτούς τους ανθρώπους, επειδή είναι πολύ κουραστικό να τους μιλάω κι έχω πάρα πολύ έργο να κάνω, πάρα πολλά σημαντικά θέματα να συζητήσω. Δεν μπορώ καν ν’ ασχοληθώ με όλα τα σημαντικά θέματα· πώς, λοιπόν, θα μπορούσα να έχω το μυαλό ν’ ασχοληθώ μ’ αυτούς τους ανθρώπους; Τώρα που έχω συναναστραφεί σ’ αυτόν τον βαθμό πάνω στην αλήθεια, πολλά πράγματα είναι πλέον ξεκάθαρα, τα αληθινά γεγονότα έχουν βγει στο φως και οι άνθρωποι διαφορετικών ειδών θα καταταχθούν πραγματικά σύμφωνα με το είδος τους. Απλώς αφήστε έναν τέτοιον παράλογο άνθρωπο να καταταχθεί και αυτό είναι όλο. Δεν έχουμε τον χρόνο να τον λογικέψουμε με επιχειρήματα ή να διορθώσουμε τις παράλογες απόψεις του, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Τότε, ας ολοκληρώσουμε σ’ αυτό το σημείο τη σημερινή μας συναναστροφή. Γεια σας!

16 Μαρτίου 2024

Υποσημειώσεις:

α. Το όνομα «Zheng» υποδηλώνει ηθική ακεραιότητα στο πρωτότυπο κινεζικό κείμενο.