96. Όταν έγινα έντιμος, βρήκα γαλήνη και χαρά
Η οικογένειά μου δεν ήταν εύπορη: Οι γονείς μου δεν είχαν κάποια ιδιαίτερη τέχνη, οπότε ζούσαμε μόνο καλλιεργώντας τη γη. Δίπλα στο χωριό υπήρχε ένα εργοστάσιο, όπου ο πατέρας μου έβγαζε κι εκεί κάποια χρήματα. Αν και το εισόδημά μας ήταν μικρό, έφτανε για να ζήσει η πενταμελής οικογένειά μας. Εγώ όμως, μόλις δώδεκα χρονών τότε, δεν αρκούμουν σε αυτά και ζήλευα πολύ τη ζωή των πλουσίων. Είχα έναν καλό φίλο που η οικογένειά του είχε μεγάλο φορτηγό. Το φαγητό, τα ρούχα και το σπίτι τους ήταν από τα καλύτερα στο χωριό μας, και όλοι τούς ζήλευαν. Οι συγγενείς μας, όταν είχαν προβλήματα, συχνά σε εκείνους απευθύνονταν. Πήρα μια απόφαση: όταν μεγαλώσω, πρέπει οπωσδήποτε να βγάλω πολλά λεφτά και να ζήσω μια ζωή σαν τη δική τους. Αυτή η επιθυμία χαράχτηκε βαθιά στην καρδιά μου. Στο σχολείο δεν ήμουν καλός μαθητής, οπότε, μόλις τελείωσα το δημοτικό, πήγα να δουλέψω σε οικοδομή για να βγάλω χρήματα. Στα δεκαεπτά μου άρχισα να μαθαίνω την τέχνη του ξυλουργού. Σιγά σιγά, με την επίδραση του κοινωνικού περίγυρου, το «Πάνω απ’ όλα τα χρήματα» και το «Το χρήμα κάνει τον κόσμο να γυρίζει» έγιναν τα συνθήματά μου, και η δίψα μου για χρήμα δυνάμωσε ακόμα περισσότερο.
Δούλεψα για έναν ξυλουργό αρκετά χρόνια αλλά δεν έβγαλα πολλά. Σκέφτηκα: «Αν συνεχίσω έτσι, πότε θα καταφέρω να ζήσω μια ζωή που θα με θαυμάζουν οι άλλοι;» Έτσι, έψαξα για άλλη λύση κι έγινα αφεντικό του εαυτού μου, κάνοντας ανακαινίσεις εσωτερικών χώρων. Στην αρχή, για να εξασφαλίζω περισσότερες δουλειές, είχα πολύ χαμηλές τιμές κι αγόραζα τα υλικά μαζί με τους πελάτες, προσπαθώντας σκληρά να κάνω τη δουλειά σωστά. Όταν τα υλικά που μου έφερνε ο προμηθευτής δεν ήταν καλής ποιότητας, του ζητούσα να τα αλλάξει με καλύτερα. Οι πελάτες μου εκτιμούσαν πολύ που τους πρόσεχα. Η ποιότητα της δουλειάς μας ήταν καλή και οι τιμές μας χαμηλές, κι έτσι κερδίσαμε την εκτίμηση των πελατών, και σιγά σιγά οι δουλειές πλήθαιναν. Αργότερα, ο ιδιοκτήτης ενός καταστήματος δομικών υλικών, θέλοντας να με κάνει τακτικό πελάτη, με κάλεσε για φαγητό. Με ρώτησε: «Πόση μίζα σου δίνουν τα άλλα αφεντικά όταν αγοράζεις υλικά;» Τον ρώτησα απορημένος: «Τι μίζες; Κανείς δεν μου δίνει τίποτα». Ο ιδιοκτήτης έμεινε έκπληκτος και είπε: «Είσαι υπερβολικά τίμιος. Πόσα λεφτά νομίζεις ότι θα βγάλεις δουλεύοντας έτσι; Σε ποια εποχή ζούμε; Πρέπει να προσαρμοστείς! Όπως λέει κι ο λαός, “Τα πλούτη πάντα περιέχουν πανουργία”. Οι μίζες είναι συνηθισμένες σε κάθε δουλειά. Συνήθως, οι πελάτες ξοδεύουν δέκα με είκοσι χιλιάδες γουάν για υλικά όταν ανακαινίζουν το σπίτι τους. Από αυτά, μπορείς να πάρεις μίζα ένα ή δύο χιλιάρικα. Χωρίς κόπο, μόνο με λόγια, γιατί να μην το κάνεις; Άκου τι θα κάνουμε: φέρνε τους πελάτες σ’ εμένα, κι εγώ σου υπόσχομαι ότι θα βγάζεις δεκάδες χιλιάδες παραπάνω τον χρόνο». Μόλις το άκουσα, σκέφτηκα ότι όντως έτσι θα έβγαζα καλά λεφτά, αλλά αμέσως μετά αναρωτήθηκα: «Αυτό δεν είναι απάτη για τους πελάτες;» Η συνείδησή μου δεν το δεχόταν, οπότε είπα: «Δεν γίνεται. Οι περισσότεροι πελάτες μου έρχονται από γνωστούς. Αν μάθαιναν ότι τους κοροϊδεύω, η δουλειά μου θα είχε τελειώσει!» Ο ιδιοκτήτης είπε με αυτοπεποίθηση: «Το κάνω αυτό δεκαετίες τώρα, και κανένας πελάτης δεν παραπονέθηκε ποτέ. Μην ανησυχείς! Πρέπει να αλλάξεις τακτική, αλλιώς δεν θα βγάλεις λεφτά. Λένε συχνά: “Μόνο ο ανόητος δεν παίρνει τα χρήματα που βρίσκονται μπροστά του”. Σκέψου το. Δεν είναι έτσι;» Σκέφτηκα ότι είχε δίκιο, κι ότι θα μπορούσα να βγάλω πολύ περισσότερα αν συνεργαζόμουν μαζί του. Εξάλλου, αν συνέχιζα να δουλεύω τόσο τίμια, πότε θα αποκτούσα την αξιοζήλευτη, άνετη ζωή που ονειρευόμουν; Κι έβλεπα τους άλλους συναδέλφους να πηγαίνουν στις δουλειές με αυτοκίνητα, να φαίνονται σπουδαίοι, και οι πελάτες να τους θαυμάζουν. Εγώ, από την άλλη, όσο μικρό κι αν ήταν το μαγαζί μου, αφεντικό ήμουν. Κι όμως, πήγαινα με το μηχανάκι. Ήταν πολύ υποτιμητικό! Όταν τα σκέφτηκα αυτά, συμφώνησα. Μετά από λίγες μέρες, ένας συγγενής του φίλου μου με βρήκε επειδή ήθελε να ανακαινίσει το γραφείο του και μου ζήτησε να αγοράσω εγώ τα υλικά. Ο ιδιοκτήτης του καταστήματος δομικών υλικών μού είπε: «Αυτή είναι χρυσή ευκαιρία. Αν του ανεβάσεις λίγο την τιμή, η μίζα σου θα είναι μεγαλύτερη». Η συνείδησή μου με ενοχλούσε. Αλλά, βλέποντας ότι δίσταζα, μου είπε: «Είσαι πολύ τίμιος· ποιος νοιάζεται για τη συνείδηση σήμερα; Ακόμα κι αν γλιτώσεις λεφτά στον πελάτη, καλό λόγο δεν θα σου πει. Μην ανησυχείς, δεν θα καταλάβει τίποτα από την απόδειξη». Αλλά εγώ ήμουν ακόμα λίγο διστακτικός, οπότε συμφώνησα απλώς να πάρω μικρότερη μίζα. Στη συνέχεια, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος πήγε στην εταιρεία κι έδωσε την απόδειξη στον συγγενή του φίλου μου. Ανησυχούσα μήπως το ανακάλυπτε, και η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή. Σκέφτηκα: «Ο συγγενής του φίλου μου είναι έξυπνος άνθρωπος. Αν καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά, πού θα κρύψω το πρόσωπό μου από τη ντροπή;» Από τη νευρικότητά μου, δεν τολμούσα να τον κοιτάξω στα μάτια. Τη στιγμή που αγωνιούσα, με ρώτησε: «Τα υλικά τα έλεγξες;» Σκέφτηκα: «Μήπως κατάλαβε κάτι;» Φοβήθηκα λίγο, και είπα με ένοχη φωνή: «Ναι, τα έλεγξα». Απροσδόκητα, απλώς κοίταξε την τιμή, υπέγραψε, και είπε κατευθείαν στον προμηθευτή να πάει στο λογιστήριο για τα λεφτά. Τότε μόνο ησύχασα λίγο. Σκέφτηκα: «Καλύτερα να μην κάνω συχνά τέτοιες ανέντιμες δουλειές. Η συνείδησή σου δεν ησυχάζει μετά!»
Αργότερα, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος δομικών υλικών μού έδωσε μίζα 2.800 γουάν και με κέρασε επίσης φαγητό. Κοίταζα τα λεφτά που είχα βγάλει τόσο εύκολα και σκεφτόμουν: «Μόνο με λόγια, χωρίς ιδρώτα και κόπο, έβγαλα τόσα λεφτά. Το ρητό “Τα πλούτη πάντα περιέχουν πανουργία” είναι μεγάλη αλήθεια. Αυτή ήταν μόνο μια μικρή δουλειά. Αν έπαιρνα μερικές μεγάλες δουλειές, πόσα παραπάνω θα έβγαζα; Αν συνεχίσω έτσι, το εισόδημά μου σίγουρα θα είναι πολύ καλό. Σε λίγα χρόνια, θα ζω κι εγώ σαν πλούσιος». Όμως, όταν σκεφτόμουν ότι αυτά τα λεφτά τα είχα βγάλει προδίδοντας την εμπιστοσύνη, ένιωθα ακόμα ανήσυχος. Από την άλλη, αν συνέχιζα να δουλεύω τίμια όπως παλιά, δεν θα έβγαζα ποτέ πολλά λεφτά. Πάλευα μέσα μου για μέρες, και τελικά, βλέποντας τα λεφτά μπροστά μου, διάλεξα το κέρδος. Από τότε, η φράση «Τα πλούτη πάντα περιέχουν πανουργία» έγινε το σύνθημά μου. Για να βγάλω περισσότερα λεφτά και να ζήσω μια ζωή πολυτέλειας, συνεχώς εξαπατούσα τους πελάτες μου κι έκανα πράγματα που ήταν ενάντια στη συνείδησή μου.
Μια φορά, αγόρασα μια παρτίδα σανίδες κατώτερης ποιότητας και είπα στους εργάτες: «Αν έρθει ο πελάτης, μην αρχίσετε τη δουλειά. Μην τον αφήσετε να δει τα υλικά που χρησιμοποιείτε». Αλλά την ώρα που δουλεύαμε, ο πελάτης μπήκε ξαφνικά μέσα. Η καρδιά μου ανέβηκε στον λαιμό και οι παλάμες μου είχαν γίνει μούσκεμα στον ιδρώτα· φοβόμουν τρομερά μήπως καταλάβαινε την απάτη. Αν το ανακάλυπτε, όχι μόνο θα έχανα την αμοιβή μου, αλλά θα έπρεπε να πληρώσω κι από την τσέπη μου τα υλικά. Ευτυχώς, ο πελάτης δεν το κατάλαβε εκείνη τη στιγμή. Όταν γύρισα σπίτι μετά τη δουλειά, ήμουν ακόμα ανήσυχος: «Μήπως ο πελάτης πάει στο εργοτάξιο το βράδυ; Κι αν δει ότι υπάρχει πρόβλημα με τα υλικά, τι θα κάνω;» Ήμουν συνεχώς μες στην αγωνία, και ησύχασα μόνο όταν τελείωσα τη δουλειά και με πλήρωσαν. Σιγά σιγά, έβγαζα όλο και περισσότερα χρήματα. Όχι μόνο αγόρασα σπίτι κι έβαλα κάποια χρήματα στην άκρη, αλλά με ζήλευαν και με επαινούσαν οι συγγενείς και οι φίλοι μου. Παλιά, που δεν είχα λεφτά, όταν συναντούσα γνωστούς, τους μιλούσα αλλά δεν μου έδιναν σημασία. Πλέον, μόλις με έβλεπαν, πάντα με χαιρετούσαν πρώτοι και με υποδέχονταν με χαμόγελο. Μερικές φορές που τους ζητούσα βοήθεια, οι περισσότεροι δέχονταν πρόθυμα. Ένιωθα ότι τα ρητά «Τα χρήματα δεν είναι το παν, αλλά χωρίς αυτά, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα» και «Τα χρήματα κάνουν τον κόσμο να γυρίζει» ήταν πέρα για πέρα αληθινά. Κάποιες φορές όμως, όταν καθόμουν και σκεφτόμουν, συνειδητοποιούσα ότι παρόλο που είχα βγάλει χρήματα κι είχα αγοράσει αυτοκίνητο πηγαίνοντας ενάντια στη συνείδησή μου τα τελευταία χρόνια, δεν ένιωθα ιδιαίτερα ευτυχισμένος. Αντίθετα, ζούσα όλη μέρα μες στις ανησυχίες και τους φόβους. Αν οι πελάτες μάθαιναν αυτές τις ανέντιμες πράξεις μου, σίγουρα θα με έδειχναν με το δάχτυλο και θα με έβριζαν. Δεν άντεχα καν να φανταστώ πώς θα ήταν μια τέτοια σκηνή. Με τους πελάτες μου ήμασταν από την ίδια κωμόπολη, οπότε βλεπόμασταν συνέχεια. Μερικές φορές όμως, όταν τους συναντούσα, δεν τολμούσα να σηκώσω το κεφάλι να τους κοιτάξω στα μάτια. Οι τύψεις και οι ενοχές δεν έφευγαν από μέσα μου, και κάποιες φορές έβλεπα εφιάλτες ότι οι πελάτες έρχονταν στην πόρτα μου και ξυπνούσα τρομαγμένος. Άλλοτε πάλι σκεφτόμουν: «Σταμάτα τις απάτες. Καλύτερα να γυρίσεις στον παλιό τρόπο, να κάνεις τη δουλειά σου τίμια και καλά. Ας βγάζεις και λίγα». Αλλά μετά σκεφτόμουν ότι τα παιδιά μου, όταν θα μεγάλωναν, θα χρειάζονταν χρήματα για πολλά πράγματα. Εξάλλου, χωρίς χρήματα, και η υλική μου ζωή θα χειροτέρευε. Κάτι μέσα μου δεν το ήθελε αυτό και βρισκόμουν σε δίλημμα. Συχνά αναστέναζα: «Γιατί η ζωή είναι τόσο οδυνηρή;»
Τον Οκτώβριο του 2013, αποδέχτηκα το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες κι άρχισα να ζω μια εκκλησιαστική ζωή. Στις συναθροίσεις, παρατήρησα ότι όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές μού μιλούσαν ανοιχτά για όσα είχαν στην καρδιά τους, και συζητούσαν για τη διαφθορά που φανέρωναν στη ζωή τους. Αυτό είναι κάτι που δεν θα έβλεπες ποτέ στην κοινωνία. Μια φορά, σε μια συνάθροιση, μια αδελφή συναναστράφηκε σχετικά με την εμπειρία της για το πώς είναι να είσαι έντιμος. Όταν μίλησε για το ότι μαζί με τον σύζυγό της έλεγαν ψέματα κι εξαπατούσαν τον κόσμο για να πουλήσουν πράγματα, είπα με ενσυναίσθηση: «Οι άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο γίνονται όλο και χειρότεροι. Ο ένας προσπαθεί να εξαπατήσει τον άλλον. Όπως εγώ, για παράδειγμα· αν δούλευα απλώς τίμια στις κατασκευές, δεν θα έβγαζα ποτέ λεφτά. Πρέπει να κάνεις κόλπα και απάτες για να βγάλεις περισσότερα». Η αδελφή μου είπε: «Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της διαφθοράς του Σατανά προς τους ανθρώπους. Μας κάνει να ζούμε στην αμαρτία, να χάνουμε κάθε ηθικό όριο στον τρόπο που φερόμαστε και σχεδόν να μην αισθανόμαστε πια τη συνείδησή μας». Εκείνη τη στιγμή, διαβάσαμε ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Ποιες πτυχές του ανθρώπου θέλει να διαφθείρει ο Σατανάς με καθεμία από αυτές τις τάσεις; Ο Σατανάς διαφθείρει κυρίως τη συνείδηση του ανθρώπου, τη σύνεση, την ανθρώπινη φύση, την ηθική και τις προοπτικές στη ζωή. Αυτές οι κοινωνικές τάσεις δεν υποβαθμίζουν και δεν διαφθείρουν σταδιακά τους ανθρώπους; Ο Σατανάς χρησιμοποιεί αυτές τις κοινωνικές τάσεις για να δελεάζει λίγο-λίγο τους ανθρώπους και να τους παρασύρει σε μια φωλιά δαιμόνων, ώστε οι άνθρωποι να σέβονται, εν αγνοία τους, τα χρήματα, τις υλικές επιθυμίες, το κακό και τη βία στις κοινωνικές τάσεις. Όταν αυτά τα στοιχεία εισέλθουν στην καρδιά του ανθρώπου, τότε τι γίνεται ο άνθρωπος; Γίνεται διάβολος και σατανάς! Γιατί; Επειδή, ποια ψυχολογική κλίση υπάρχει στην καρδιά του ανθρώπου; Τι σέβεται ο άνθρωπος; Ο άνθρωπος αρχίζει να ευχαριστιέται το κακό και τη βία, ενώ δεν αγαπά την ομορφιά ή την καλοσύνη, πόσο μάλλον την ειρήνη. Οι άνθρωποι δεν είναι πρόθυμοι να ζουν μια απλή ζωή με κανονική ανθρώπινη φύση, μα αντιθέτως επιθυμούν να απολαμβάνουν υψηλό γόητρο και μεγάλο πλούτο, να γλεντάνε με σαρκικές απολαύσεις, να κάνουν τα πάντα για να ικανοποιήσουν τη σάρκα τους, χωρίς περιορισμούς ή δεσμά· με άλλα λόγια, να κάνουν ό,τι θέλουν. […] Δεν υπάρχει πλέον καμία στοργικότητα ανάμεσα στους ανθρώπους, κανένα αίσθημα αγάπης ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, καμία κατανόηση μεταξύ των συγγενών και των φίλων· οι ανθρώπινες σχέσεις χαρακτηρίζονται πλέον από τη βία. Όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως θέλουν να χρησιμοποιούν βίαιες μεθόδους για να ζουν ανάμεσα στους συνανθρώπους τους· αποκτούν τα προς το ζην χρησιμοποιώντας βία· κερδίζουν τα υπάρχοντά τους και αποκομίζουν οφέλη χρησιμοποιώντας βία, χρησιμοποιούν βίαιους και μοχθηρούς τρόπους για να κάνουν ό,τι θέλουν. Δεν είναι τρομακτική αυτή η ανθρωπότητα;» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ΄). Από τα λόγια του Θεού κατάλαβα ότι ο Σατανάς χρησιμοποιεί τη φήμη, το κέρδος και τα χρήματα για να μας βάλει σε πειρασμό, και να μας κάνει να θεωρούμε τα χρήματα πάνω απ’ όλα. Για να αποκτήσουμε χρήματα και τον θαυμασμό των άλλων, γινόμαστε αδίστακτοι κι εξαπατούμε τους άλλους, πηγαίνοντας κόντρα στη συνείδησή μας. Κάθε οικογενειακή στοργή και φιλία εξαφανίζεται, και κάθε ίχνος συνείδησης και λογικής χάνεται. Θυμήθηκα τότε που πρωτοξεκίνησα την επιχείρησή μου. Μπορούσα ακόμα να κερδίζω χρήματα με τιμιότητα. Όταν όμως είδα άλλους να εξαπατούν και να κερδίζουν έτσι μεγάλα ποσά, απολαμβάνοντας μια άνετη υλική ζωή και τον θαυμασμό των άλλων, άρχισα να παρασύρομαι από το ρεύμα και πρόδωσα τη συνείδησή μου, χρησιμοποιώντας διάφορα τεχνάσματα για να εξαπατήσω τους πελάτες μου. Όχι μόνο έπαιρνα μίζες, αλλά έκανα και νοθείες στα υλικά. Αν και έβγαλα κάποια χρήματα, τα είχα αποκτήσει όλα με απάτη και κόλπα, και μέσα μου δεν ένιωθα καθόλου ευτυχισμένος. Αντίθετα, ζούσα όλη μέρα με την ψυχή στο στόμα. Αποδείχθηκε ότι όλα αυτά ήταν συνέπεια της διαφθοράς της ανθρωπότητας από τον Σατανά.
Αργότερα, διάβασα περισσότερα από τα λόγια του Θεού: «Οφείλετε να γνωρίζετε ότι ο Θεός συμπαθεί αυτούς που είναι ειλικρινείς. Στην ουσία, ο Θεός είναι πιστός, επομένως τα λόγια Του είναι πάντοτε άξια εμπιστοσύνης. Οι πράξεις Του, επιπλέον, είναι αλάνθαστες και αδιαμφισβήτητες και γι’ αυτό στον Θεό αρέσουν όσοι είναι απόλυτα ειλικρινείς μαζί Του. Ειλικρίνεια σημαίνει να δίνεις την καρδιά σου στον Θεό, να μη φέρεσαι ψεύτικα απέναντι στον Θεό σε τίποτα, να είσαι ανοιχτός με Εκείνον στο καθετί, χωρίς να κρύβεις ποτέ τα γεγονότα, χωρίς να προσπαθείς να εξαπατήσεις τους ανωτέρους ή τους κατωτέρους σου και χωρίς να κάνεις πράγματα απλώς και μόνο στην προσπάθειά σου να κερδίσεις την εύνοια του Θεού. Εν ολίγοις, το να είσαι ειλικρινής σημαίνει να είσαι αγνός στις πράξεις και στα λόγια σου, και να μην εξαπατάς ούτε τον Θεό ούτε τον άνθρωπο» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι τρεις νουθεσίες). Από τα λόγια του Θεού κατάλαβα ότι ο Θεός είναι πιστός και άγιος. Ο Θεός μιλά με απόλυτη ειλικρίνεια, τα λόγια Του είναι αγνά, και συμπαθεί τους έντιμους ανθρώπους. Ο Θεός ελπίζει ότι θα μιλάμε και θα ενεργούμε πάντα σύμφωνα με τα λόγια Του, θα είμαστε ειλικρινείς και ευθείς, δεν θα προσπαθούμε να εξαπατήσουμε ούτε τον Θεό ούτε τους ανθρώπους. Μόνο έτσι μπορούμε να βιώνουμε ανθρώπινη ομοιότητα και να έχουμε την έγκριση του Θεού. Έχοντας καταλάβει την πρόθεση του Θεού, ήξερα ότι έπρεπε να αποδέχομαι την εξονυχιστική εξέταση του Θεού όταν έκανα κατασκευαστικές εργασίες και να είμαι έντιμος με όλους τους πελάτες μου. Σκέφτηκα τα τελευταία χρόνια που όλο έλεγα ψέματα κι εξαπατούσα για να βγάλω χρήματα, και που φερόμουν με τρόπο που πρόδιδε τη συνείδησή μου. Αυτό προκαλούσε την απέχθεια και το μίσος του Θεού. Γι’ αυτό, άρχισα πρώτα να προσπαθώ να είμαι έντιμος άνθρωπος σε μικρές δουλειές, χωρίς να υπερχρεώνω τους πελάτες ή να «κλέβω» στα υλικά. Δουλεύοντας έτσι, ένιωθα πολύ πιο ανάλαφρος, και η καρδιά μου είχε λίγη περισσότερη γαλήνη και ηρεμία.
Ωστόσο, μετά από λίγο καιρό συνειδητοποίησα ότι με αυτόν τον τρόπο απλώς δεν έβγαζα καθόλου χρήματα. Σκεφτόμουν ότι σε κάθε κλάδο οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τεχνάσματα κι εξαπατούν, κι ένιωθα πολύ μπερδεμένος. Δεν ήξερα πώς να ασκηθώ. Μετά από αρκετή εσωτερική πάλη, επέλεξα ξανά τα προσωπικά μου συμφέροντα. Σκέφτηκα: «Θέλει τον χρόνο του για να είσαι έντιμος. Δεν είναι ποτέ αργά να προσπαθήσεις να γίνεις έντιμος στο μέλλον». Μια φορά, χρησιμοποίησα υλικά κατώτερης ποιότητας αντί για καλά, βάζοντας συνηθισμένα και απομιμήσεις ακριβών υλικών όταν έκανα ανακαίνιση σε έναν πελάτη. Λίγο καιρό μετά, ο πελάτης κατά λάθος έριξε νερά στο σημείο που είχε ανακαινιστεί, και έτσι τα προβλήματα ποιότητας φάνηκαν. Ο πελάτης κατάλαβε ότι τα υλικά που είχα χρησιμοποιήσει δεν ήταν καλής ποιότητας, οπότε επέμεινε να κρατήσει 10.000 γουάν από την πληρωμή. Ακόμα κι έτσι, εγώ δεν έβαλα μυαλό. Λίγο καιρό αργότερα, η ιδιοκτήτρια ενός καταστήματος ρούχων μού ζήτησε να της φτιάξω τη βιτρίνα. Από την εμπειρία μου, οι βιτρίνες των καταστημάτων ρούχων αλλάζουν αρκετά συχνά. Σκέφτηκα: «Ακόμα κι αν δεν της βάλω καλά υλικά, δεν θα το καταλάβει, κι εγώ μπορώ να βγάλω περισσότερα χρήματα έτσι. Μπορώ επίσης μ’ αυτήν τη δουλειά να καλύψω τα δέκα χιλιάδες γουάν που έχασα προηγουμένως». Έτσι, χρησιμοποίησα συνηθισμένα υλικά. Κατά τη διάρκεια των εργασιών, ένας εργάτης μού είπε: «Αφεντικό, είσαι μάστορας στις δουλειές! Οι σανίδες που χρησιμοποιείς δεν είναι μόνο αλουμινίου-πλαστικού, είναι κι από ακατέργαστο υλικό. Πρέπει να βγάζεις πολλά απ’ αυτήν τη δουλειά, ε;» Είπα θυμωμένα: «Αν δεν το κάνω έτσι, θα μου καλύψεις εσύ τη ζημιά από την προηγούμενη φορά;» Εκείνη την εποχή, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να βγάλω χρήματα, και η καρδιά μου είχε γίνει πέτρα. Η δουλειά τελείωσε γρήγορα, αλλά πριν πληρωθώ, η πελάτισσα τηλεφώνησε κι είπε ότι μια σανίδα είχε πέσει και παραλίγο να χτυπήσει κάποιον. Όταν πήγα εκεί, η ιδιοκτήτρια του καταστήματος είπε θυμωμένα: «Μου έβαλες υλικά δεύτερης διαλογής. Λοιπόν, πώς θα τα βρούμε με τα λεφτά;» Δεν είχα άλλη επιλογή από το να παραδεχτώ το λάθος μου και να ζητήσω συγγνώμη: «Θα το φτιάξω αμέσως. Θα σας χρεώσω μόνο τα υλικά, όχι την εργασία». Η πελάτισσα τότε μόνο συμφώνησε. Αργότερα, δεν μπορούσα παρά να αναρωτιέμαι σαστισμένος: «Γιατί τελευταία όλα μου πάνε στραβά; Ήθελα να εκμεταλλευτώ αυτήν την ευκαιρία για να καλύψω κάποιες από τις ζημιές μου, αλλά τελικά οι ζημιές όλο και μεγαλώνουν. Ευτυχώς που δεν χτύπησε κανείς αυτήν τη φορά, αλλιώς θα είχα μεγάλο μπλέξιμο». Εκείνη την περίοδο, άρχισα να σκέφτομαι: «Ξέρω καλά ότι ο Θεός αγαπά τους έντιμους ανθρώπους, αλλά όταν κάνω ανακαινίσεις, επιμένω ακόμα να εξαπατώ τον κόσμο. Γιατί συμβαίνει αυτό;»
Αργότερα, διάβασα τα λόγια του Θεού και η καρδιά μου φωτίστηκε κάπως. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Μέχρι να βιώσουν οι άνθρωποι το έργο του Θεού και να κατανοήσουν την αλήθεια, η φύση του Σατανά είναι αυτή που αναλαμβάνει τον έλεγχο και τους εξουσιάζει εκ των έσω. Τι περιλαμβάνει ακριβώς αυτή η φύση; Για παράδειγμα, γιατί είσαι εγωιστής; Γιατί προστατεύεις τη θέση σου; Γιατί έχεις τόσο ισχυρά συναισθήματα; Γιατί απολαμβάνεις εκείνα τα άδικα πράγματα; Γιατί σου αρέσουν εκείνα τα κακά πράγματα; Πού βασίζεται η αρέσκειά σου για αυτά τα πράγματα; Από πού προέρχονται αυτά τα πράγματα; Γιατί αποδέχεσαι αυτά τα πράγματα με τόση χαρά; Τώρα πια έχετε όλοι σας φτάσει στο σημείο να καταλάβετε ότι ο κύριος λόγος πίσω από όλα αυτά τα πράγματα είναι ότι βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο το δηλητήριο του Σατανά. Ποιο είναι λοιπόν το δηλητήριο του Σατανά; Πώς μπορεί να εκφραστεί; Για παράδειγμα, αν ρωτήσεις τους ανθρώπους: “Πώς θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι; Για ποιον λόγο θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι;” Αυτοί θα απαντήσουν: “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω”. Αυτή η μία φράση εκφράζει την ίδια τη ρίζα του προβλήματος. Η φιλοσοφία και η λογική του Σατανά έχουν γίνει η ζωή των ανθρώπων. Ό,τι και να επιδιώκουν οι άνθρωποι, το κάνουν για τον εαυτό τους —και έτσι ζουν μονάχα για τον εαυτό τους. “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω” —αυτή είναι η φιλοσοφία της ζωής του ανθρώπου, κι αυτό αντιπροσωπεύει και την ανθρώπινη φύση. Αυτά τα λόγια έχουν ήδη γίνει η φύση της διεφθαρμένης ανθρωπότητας, είναι το αληθινό πορτρέτο της σατανικής φύσης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Αυτή η σατανική φύση έχει ήδη γίνει η βάση για την ύπαρξη της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Για αρκετές χιλιάδες χρόνια, η διεφθαρμένη ανθρωπότητα ζει με αυτό το δηλητήριο του Σατανά, μέχρι σήμερα» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να περπατήσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου). Από την έκθεση των λόγων του Θεού, κατάλαβα ότι ο Σατανάς χρησιμοποιεί διάφορα δηλητήρια όπως «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω», «Το χρήμα προηγείται» και «Τα πλούτη πάντα περιέχουν πανουργία» για να δελεάζει και να διαφθείρει τους ανθρώπους. Όταν οι άνθρωποι ζουν με βάση αυτά, γίνονται όλο και πιο εγωιστές και ποταποί, και το μόνο που τους νοιάζει είναι το κέρδος. Από ολόκληρα κράτη και έθνη μέχρι οικογένειες και μεμονωμένα άτομα, όλοι είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν κάθε τίμημα για τα δικά τους συμφέροντα. Χρησιμοποιούν τεχνάσματα, εξαπατούν και ικανοποιούν τις επιθυμίες τους ακόμα και εις βάρος των συμφερόντων των άλλων. Η συνείδησή τους αμβλύνεται και η ανθρωπιά τους χάνεται. Στην αρχή, μπορούσα ακόμα να κάνω ανακαινίσεις με γνώμονα τη συνείδησή μου, και ήμουν πρόθυμος να υποστώ περισσότερες δυσκολίες για να κάνω καλή δουλειά για τους πελάτες μου. Αν και ήταν λίγο κουραστικό, η καρδιά μου ήταν γαλήνια και ήρεμη. Αργότερα, όταν είδα συναδέλφους μου να κυκλοφορούν όλοι με αυτοκίνητα και να βγάζουν πάνω από εκατό χιλιάδες γουάν τον χρόνο, ζήλεψα πολύ. Για να κερδίσω τον θαυμασμό των άλλων και να ζήσω μια ζωή υψηλών προδιαγραφών, εξαπατούσα κι έπαιρνα μίζες, πηγαίνοντας ενάντια στη συνείδησή μου. Χρησιμοποιούσα απομιμήσεις ακριβών υλικών για να πλασάρω τα κατώτερα προϊόντα ως καλά, και δεν σταματούσα ακόμα κι όταν οι πελάτες μου το καταλάβαιναν· δεν εγκατέλειπα την επιδίωξη του χρήματος ακόμα κι αν αυτό πήγαινε κόντρα στη συνείδησή μου. Είδα ότι με είχε καταπιεί εντελώς το ρεύμα του κακού. Εγκατέλειψα τα βασικά όρια της συμπεριφοράς μου για προσωπικό όφελος, εξαπατούσα αδίστακτα τους πελάτες μου και γινόμουν όλο και πιο εγωιστής και άπληστος, χάνοντας την ακεραιότητα και την αξιοπρέπειά μου. Εκείνα τα χρόνια, παρόλο που είχα βγάλει κάποια χρήματα εξαπατώντας, δεν ήταν χρόνια ευτυχισμένα. Μόλις σκεφτόμουν ότι εξαπατούσα τους ανθρώπους, η καρδιά μου βασανιζόταν και δεν τολμούσα να αντικρίσω τους φίλους μου. Ένιωθα συνεχώς μια εσωτερική ανησυχία και είχα τύψεις στη συνείδησή μου. Δεν μπορούσα καν να κοιμηθώ ήσυχος τη νύχτα, και μερικές φορές ξυπνούσα έντρομος από εφιάλτες. Από τότε που άρχισα να πιστεύω στον Θεό, γνώριζα ότι ο Θεός αγαπά τους έντιμους και ότι μόνο οι έντιμοι άνθρωποι μπορούν να σωθούν και να εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού. Ωστόσο, ήταν σαν η καρδιά μου να είχε δαιμονιστεί, κι ήμουν δόλιος για το κέρδος, ζούσα μέσα στην αμαρτία και δεν μπορούσα να ξεφύγω. Αν δεν υπήρχε η αποκάλυψη των λόγων του Θεού, δεν θα είχα καταλάβει τη σοβαρότητα του ψέματος και της εξαπάτησης. Θα συνέχιζα να βυθίζομαι όλο και πιο βαθιά στο ρεύμα του κακού, κερδίζοντας άνομα χρήματα αψηφώντας τη συνείδησή μου. Στο τέλος, ο Σατανάς θα με είχε βλάψει ανεπανόρθωτα και θα κατέληγα στην κόλαση μαζί του για να τιμωρηθώ. Ευχαρίστησα τον Θεό από τα βάθη της καρδιάς μου για τη σωτηρία Του, και πήρα την κρυφή απόφαση να μην εξαπατώ πλέον τους πελάτες μου. Έπρεπε να λέω την αλήθεια, να δουλεύω έντιμα και να είμαι ένας άνθρωπος με ακεραιότητα και αξιοπρέπεια.
Μετά από λίγο καιρό, ήρθε ένας πειρασμός. Μέσω μιας γνωριμίας, ανέλαβα ένα έργο αξίας 70.000 γουάν. Ο πελάτης ήταν γύρω στα είκοσι και δεν είχε ιδέα από ανακαινίσεις. Συμφώνησα με τον πελάτη ότι δεν θα πλήρωνε βάσει του προϋπολογισμού της εταιρείας, αλλά η χρέωση θα εξαρτιόταν από την ποσότητα των υλικών που θα χρησιμοποιούνταν στο έργο. Μόλις συμφωνήσαμε, ξεκινήσαμε τη δουλειά. Ο πελάτης σπάνια ερχόταν στο εργοτάξιο, και σκέφτηκα: «Αυτή είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία. Αν “κλέψω” λίγο στα υλικά, θα μπορούσα να βάλω στην τσέπη μου χιλιάδες γουάν». Αλλά μετά σκέφτηκα: «Πρέπει να είμαι έντιμος και να σταματήσω να λέω ψέματα και να εξαπατώ». Ωστόσο, κατά βάθος δεν μπορούσα ακόμα να αφήσω αυτήν την καλή ευκαιρία να βγάλω χρήματα. «Αν προσπαθήσω να είμαι έντιμος, θα χάσω αυτά τα σίγουρα λεφτά. Άλλωστε, τέτοιες ευκαιρίες είναι σπάνιες, κι αν αφήσω αυτή να μου ξεφύγει, ποιος ξέρει πότε θα ξαναπαρουσιαστεί». Τη στιγμή που δεν ήξερα τι να διαλέξω, διάβασα τα λόγια του Θεού και ένιωσα δύναμη στην καρδιά μου. Ο Θεός λέει: «Το ότι ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς αποδεικνύει ότι στ’ αλήθεια απεχθάνεται τους δόλιους και τους αντιπαθεί. Η αντιπάθεια του Θεού για τους δόλιους ανθρώπους είναι αντιπάθεια για τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν, τις διαθέσεις τους, κι επίσης τις προθέσεις τους και τα μέσα εξαπάτησης που χρησιμοποιούν· ο Θεός αντιπαθεί όλα αυτά τα πράγματα. Εάν οι δόλιοι άνθρωποι είναι σε θέση να αποδεχθούν την αλήθεια και να παραδεχθούν τη δόλια διάθεσή τους, και είναι πρόθυμοι να δεχθούν τη σωτηρία του Θεού, τότε έχουν κι αυτοί ελπίδα να σωθούν, διότι ο Θεός δεν δείχνει προκατάληψη υπέρ κανενός, ούτε και η αλήθεια το κάνει αυτό. Έτσι, λοιπόν, αν θέλουμε να γίνουμε άνθρωποι αρεστοί στον Θεό, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να αλλάξουμε τις αρχές της διαγωγής μας, να σταματήσουμε να ζούμε σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες, να σταματήσουμε να ζούμε τη ζωή μας βασισμένοι στα ψέματα και στην εξαπάτηση, και να απαλλαχθούμε απ’ όλα τα ψέματά μας και να προσπαθήσουμε να είμαστε ειλικρινείς. Τότε θα αλλάξει η άποψη του Θεού για εμάς» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πιο θεμελιώδης άσκηση του να είναι κανείς ειλικρινής). Ο Θεός σιχαίνεται περισσότερο το να είναι δόλιοι οι άνθρωποι και να εξαπατούν. Η απαίτηση του Θεού από τους ανθρώπους είναι να είναι έντιμοι. Απαιτεί να είναι ειλικρινείς και σταράτοι σε ό,τι λένε και κάνουν, χωρίς δόλο ή εξαπάτηση. Έπρεπε να εκπαιδεύσω τον εαυτό μου να είμαι έντιμος, και να σταματήσω να είμαι δόλιος και να εξαπατώ. Έτσι λοιπόν, υπολόγισα τα υλικά που χρειάζονταν με απόλυτη ειλικρίνεια. Όταν το έργο πλησίαζε να τελειώσει, υπολόγισα ότι είχε κοστίσει μόνο 57.000 γουάν, και περίσσευαν πάνω από 10.000. Αυτό το ποσό ισοδυναμούσε με τον μισθό ενός μηνός για δύο υπαλλήλους. Προσπαθούσα να αποφασίσω αν έπρεπε να κρατήσω τα υπόλοιπα χρήματα ή να πω την αλήθεια στον πελάτη, ή ίσως να τα μοιραστούμε, κρατώντας τα μισά ο καθένας —κάτι τέτοιο θα ήταν λογικό. Επειδή τα υλικά που αγόρασα ήταν φτηνά, δεν έγινε καμία σπατάλη στο έργο, κι εγώ τον βοήθησα να γλιτώσει χρήματα. Αλλά όταν έφτιαχνα το τιμολόγιο, η καρδιά μου δεν ήταν ήσυχη. Συνειδητοποίησα ότι προσπαθούσα ξανά να εξαπατήσω, και τότε σκέφτηκα τα λόγια του Θεού: «Ο Θεός βρίσκεται ακριβώς δίπλα σου, παρατηρώντας την κάθε σου λέξη και ενέργεια, και παρακολουθώντας όλα όσα κάνεις και τις αλλαγές που συμβαίνουν στις σκέψεις σου —αυτό είναι το έργο του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του). Δεν μπορούσα παρά να νιώσω έναν κάποιο φόβο, σαν ο Θεός να στεκόταν δίπλα μου και να με παρακολουθούσε. Τα λόγια του Θεού μού θύμισαν για άλλη μια φορά να είμαι έντιμος και να μη λέω ψέματα ούτε να εξαπατώ για τα χρήματα. Έτσι, χρέωσα γρήγορα τον πελάτη με το ακριβές ποσό. Ο πελάτης είπε με ευγνωμοσύνη: «Σε ευχαριστώ πάρα πολύ γι’ αυτό! Μου γλίτωσες χρήματα. Αυτήν τη φορά βρήκα τον σωστό άνθρωπο. Αν είχα προσλάβει κάποιον ανέντιμο, θα είχα ξοδέψει πολύ περισσότερα». Ακούγοντάς τον να το λέει αυτό, η καρδιά μου γέμισε πραγματική χαρά και ηρεμία.
Μετά από αυτό, μερικές φορές όταν οι δουλειές που αναλάμβανα υπόσχονταν μεγάλα κέρδη, σκεφτόμουν ακόμα να γίνω δόλιος και να χρησιμοποιήσω τεχνάσματα για να βγάλω περισσότερα χρήματα, αλλά προσευχόμουν στον Θεό κι έκανα πράξη τα λόγια Του, εκπαιδεύοντας τον εαυτό μου να είμαι έντιμος. Καθώς ασκούμουν μ’ αυτόν τον τρόπο, η καρδιά μου ένιωθε πολύ ήρεμη, κι έπαιρνα περισσότερες δουλειές από πριν. Το 80% αυτών προέρχονταν από συστάσεις άλλων πελατών. Οι πελάτες μας μας επαινούσαν όλους για την εντιμότητά μας, την καλή δουλειά και τη χρήση καλών υλικών. Δεν χρειάζονταν να μας επιβλέπουν συνεχώς όταν δουλεύαμε κι είχαν απόλυτη εμπιστοσύνη στη δουλειά που κάναμε. Είμαι ευγνώμων στον Θεό που άπλωσε το χέρι της σωτηρίας Του σ’ εμένα και με έβγαλε από τον βούρκο της αμαρτίας. Ευχαριστώ τον Θεό από τα βάθη της καρδιάς μου!
