663  Ποια είναι η αιτία του πόνου των ανθρώπων;

I

Επειδή οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τις ενορχηστρώσεις και την κυριαρχία του Θεού, πάντα αντιμετωπίζουν τη μοίρα με απείθεια και με επαναστατική στάση, και πάντα θέλουν να απαλλαγούν από την εξουσία και την κυριαρχία του Θεού και από τα όσα τους επιφυλάσσει η μοίρα, ελπίζοντας, μάταια, πως θα αλλάξουν τις παρούσες τους συνθήκες, αλλά και τη μοίρα τους. Ωστόσο, ποτέ δεν μπορούν να επιτύχουν και ανατρέπονται σε κάθε στροφή. Ο αγώνας αυτός, ο οποίος λαμβάνει χώρα βαθιά μέσα στην ψυχή τους, τους προκαλεί πόνο κι αυτός ο πόνος χαράσσεται στα κόκαλα καθώς, και παράλληλα τους κάνει να χαραμίσουν τη ζωή τους.

II

Ποια είναι η αιτία του πόνου αυτού; Προκαλείται από τα μονοπάτια που παίρνουν οι άνθρωποι, απ’ τους τρόπους με τους οποίους επιλέγουν να ζήσουν τη ζωή τους. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να μην έχουν βιώσει αυτά τα πράγματα. Ωστόσο, όταν γνωρίζεις πραγματικά, όταν αναγνωρίζεις πραγματικά πως ο Θεός έχει κυριαρχία πάνω στην ανθρώπινη μοίρα, όταν κατανοείς πραγματικά πως όλα όσα σου φέρνουν η κυριαρχία και οι διευθετήσεις του Θεού, αποτελούν μεγάλο όφελος και προστασία για σένα, τότε απαλύνεται σταδιακά ο πόνος που νιώθεις και όλο σου το είναι σταδιακά χαλαρώνει, ελευθερώνεται και απελευθερώνεται.

III

Η τραγωδία του ανθρώπου δεν είναι πως επιδιώκει μια ευτυχισμένη ζωή, πως επιδιώκει φήμη και κέρδη ή πως αγωνίζεται ενάντια στην ίδια του τη μοίρα μέσα από την ομίχλη, αλλά πως, αφού έχει δει την ύπαρξη του Δημιουργού, αφού έχει μάθει το γεγονός πως ο Δημιουργός έχει κυριαρχία πάνω στην ανθρώπινη μοίρα, εξακολουθεί να μην μπορεί να επιστρέψει από το λάθος μονοπάτι, δεν μπορεί να βγάλει τα πόδια του από τη λάσπη, και απλώς σκληραίνει την καρδιά του και επιμένει στα ίδια λάθη. Θα προτιμούσε να συνεχίσει να χτυπιέται στη λάσπη, να ανταγωνίζεται πεισματικά την κυριαρχία του Δημιουργού, να αντιστέκεται σε αυτήν μέχρι τέλους, όλα αυτά δίχως το παραμικρό ίχνος μετάνοιας. Μόνο όταν κείτεται τσακισμένος και ματωμένος παίρνει, επιτέλους, την απόφαση να τα παρατήσει και να γυρίσει πίσω. Αυτή είναι η αληθινή τραγωδία του ανθρώπου. Λέω, επομένως, πως εκείνοι που επιλέγουν να υποταχθούν είναι σοφοί, ενώ εκείνοι που επιλέγουν να πασχίσουν και να διαφύγουν είναι ανόητοι και ξεροκέφαλοι.

Από το «Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄