Alleen door de waarheid in praktijk te brengen kan men de ketenen van een verdorven gezindheid afwerpen

Wat is binnengaan in het leven? Dat is als mensen, nadat ze de waarheid hebben begrepen, God leren kennen, zich aan Hem onderwerpen, hun verdorven gezindheden overdenken, kennen en van zich afwerpen, en zo de waarheid in praktijk kunnen brengen. Als iemand de waarheid in praktijk kan brengen en zich echt kan onderwerpen aan God, is hij binnengegaan in de werkelijkheid van de waarheid. Zij die de waarheid in praktijk kunnen brengen zijn degenen die het binnengaan in het leven hebben. Zodra de waarheid iemands leven wordt, zal hij door geen mens, zaak of ding meer worden beperkt – dan zal hij zich echt aan God kunnen onderwerpen, God echt liefhebben en God echt vereren. Dat is wat het betekent om de werkelijkheid van de waarheid en ware getuigenis te bezitten; dat is het uiteindelijke gevolg van binnengaan in het leven. Als iemand vele jaren in God gelooft, maar nog steeds leeft volgens een satanische gezindheid, handelt in overeenstemming met zijn eigen wensen zonder te bidden of de waarheid te zoeken, jarenlang gelooft zonder zelfs maar een klein beetje te veranderen en nauwelijks anders is dan een ongelovige, dan heeft diegene geen binnengaan in het leven, heeft niet de waarheid verkregen en niet het leven ontvangen. Als je de waarheid niet hebt verkregen leef je onder Satans macht. Je zou je niet aan God kunnen onderwerpen, God kunnen liefhebben, de waarheid kunnen praktiseren of sterk kunnen zijn, zelfs als je dat zou willen. Als je niet sterk kunt zijn, in welke gesteldheid zul je dan gevangenzitten? Zul je altijd gevangenzitten in een gesteldheid van negativiteit? Je zult altijd heen en weer worden geslingerd door je omgeving, bang dat je zult worden verstoten, bang voor Gods ongenoegen, bang voor dit en voor dat, passief en met tegenzin een stukje van je plicht doen, en je zult enkele goede daden voorbereiden. In feite zul je worden getrokken, geleid en voortgedreven, en het deel van je dat actief en proactief is zal heel klein zijn, en dus zullen de resultaten die je bereikt in je plicht onvoldoende zijn. Zulke mensen kunnen nooit hun hart aan God geven en dus worden ze ingeperkt en geboeid door veel mensen, zaken en dingen, en zitten ze altijd gevangen in een negatieve gesteldheid. Hierdoor leiden ze een heel vermoeiend leven. Ze hebben veel pijn en kunnen geen vrijheid en bevrijding vinden. Na een tijdje kan hun eigen wilskracht ze niet meer overeind houden en leven ze elke dag in een satanische gezindheid, net als de ongelovigen. Kan zo’n geloof in God iemand in staat stellen om redding te bereiken? Sommige mensen zeggen: “Ik ben enthousiast, ik ben bereid om dingen voor God te doen. Ik ben jong, ik heb energie en ben vastberaden en ik ben niet bang voor moeilijkheden.” Heeft dat allemaal enig nut? Dat heeft het niet. Je energie is nutteloos, hoeveel je ook hebt. Hoelang kan het beetje energie dat mensen hebben ze staande houden? Ze zullen nog steeds vaak falen en struikelen en ze zullen verlamd zijn als ze tot negativiteit vervallen. Het heeft geen zin om in God te geloven als je de waarheid niet begrijpt of als je niet het ware geloof hebt. Als je alleen enthousiasme of energie hebt, zal het zinloos zijn. Die dingen zijn niet het leven, ze zijn alleen iemands tijdelijke enthousiasme en belangstelling. Mensen hebben verdorven gezindheden. Of ze nu man of vrouw, oud of jong zijn, ze hebben allemaal korte uitbarstingen van energie, kortstondig enthousiasme, kortstondige opwellingen; ze hebben allemaal periodes waarin ze geestdriftig en snel opgewonden zijn. Maar dat is moed die voortkomt uit heethoofdigheid en die duurt niet lang. De theorieën, idealen en dromen van mensen zullen in een oogwenk bezwijken, en zonder de waarheid kunnen mensen niet standvastig zijn. Kunnen mensen die zich laten leiden door heethoofdigheid hun plicht goed doen? Kunnen ze God behagen? (Nee, dat kunnen ze niet.) Dus moeten mensen het binnengaan in het leven hebben, ze moeten binnengaan in de werkelijkheid van de waarheid. Er zijn mensen die zeggen: “Waarom is het binnengaan in de werkelijkheid van de waarheid zo zwaar? Waarom zit ik vast in zoveel verwikkelingen? Wat moet ik doen?” Kunnen mensen op zichzelf vertrouwen om dit probleem op te lossen? Er zijn mensen die zeggen: “Ik heb de wilskracht en de vastberadenheid. Ik ben niet bang voor moeilijkheden. Mijn besluit staat vast. Ik zal elke hindernis overwinnen, ik zal deze uitdagingen omarmen. Ik ben nergens bang voor. Hoe zwaar het ook wordt, ik zal volhouden tot het eind!” Is dat nuttig? Het kan ze in feite een tijdje overeind houden, maar hun praktische moeilijkheden zullen nog blijven en een verdorven gezindheid zal nog in ze zijn geworteld en die zal niet zijn veranderd. Als je God blijft volgen tot het eind, maar je levensgezindheid niet hebt veranderd of niet bent binnengegaan in de werkelijkheid van de waarheid, kun je dan Gods goedkeuring krijgen? Dat kun je nog steeds niet. In God geloven is geen kwestie of je al of niet kunt volhouden tot het eind. De sleutel is of je al of niet de waarheid, het leven en Gods goedkeuring kunt krijgen. Dat is het belangrijkste. Als mensen niet kunnen binnengaan in de werkelijkheid van de waarheid, als ze niet van de waarheid hun leven kunnen maken, zal hun uitbarsting van enthousiasme of energie dan heel lang duren? Die kan niet lang duren. Mensen moeten de waarheid begrijpen en de waarheid gebruiken om die te vervangen. Als mensen hun verdorven gezindheid hebben verholpen en het geloof en de principes bezitten om de waarheid te praktiseren, zullen ze onwrikbaar kunnen doorzetten en blijven proberen ondanks alle tegenslagen. Op welke omgevingen, obstakels of zelfs verleidingen ze ook stuiten, ze zullen altijd op God vertrouwen en naar Hem opkijken om over Satan te zegevieren. Om dit resultaat te bereiken, moet je vaak voor God komen, Hem in vertrouwen nemen, Hem over je moeilijkheden vertellen in gebed en oprecht tegen Hem spreken. Ook moet je als je je plicht doet in de werkelijkheid en gedurende je echte leven zoeken hoe je moet handelen zodat je de waarheid kunt praktiseren. Je moet zoeken en communiceren met mensen die de waarheid begrijpen, die het vermogen hebben om de waarheid te bevatten en daarbij een beetje verlichting en stichtelijkheid opdoen en een beoefeningspad vinden. Als je de waarheid kunt praktiseren, zal dat dan niet je probleem oplossen? Als je je altijd inhoudt en niet communiceert en denkt: misschien zal op een dag mijn gestalte groeien en zal ik vanzelf de waarheid begrijpen, dus hoef ik me er nu niet druk om te maken. Dit soort denken is vaag, onrealistisch en zal waarschijnlijk tot vertraging leiden. Het probleem kan worden opgelost door mensen die de waarheid begrijpen te zoeken en met hen te communiceren. Als je het vermogen hebt om de waarheid te bevatten, kun je het probleem oplossen door Gods woorden te lezen. Waarom neem je het oplossen van dit probleem niet serieus? Als je niet de waarheid zoekt om het op te lossen, gaat het probleem dan vanzelf weg? Dat is een domme gedachte.

Als jullie nu dingen overkomen, kunnen jullie dan de waarheid zoeken? Hebben jullie geleerd hoe je de waarheid moet zoeken? Kunnen jullie, afgezien van het beheersen van een aantal principes op je vakgebied, de waarheid zoeken als het aankomt op je eigen binnengaan in het leven, je verschillende gesteldheden verbeteren en je verdorven gezindheid veranderen? Als je nog steeds klaagt als je wordt behandeld omdat je iets gedaan hebt waarmee je de principes hebt geschonden, als je je nog steeds beperkt voelt omdat je bent gesnoeid en behandeld en als je zelfs zo ver gaat dat je jezelf opgeeft, omdat je denkt dat je verstoten zult worden en negatief wordt en verslapt, is je satanische gezindheid dan niet zo ernstig dat je erdoor wordt verstikt? Als mensen de waarheid begrijpen, zijn hun moeilijkheden te talrijk en te groot; als ze op problemen stuiten, verschijnen de negatieve dingen in hen te snel en houden te lang aan, en ze praktiseren de waarheid te langzaam en te weinig. Als mensen op bepaalde omgevingen stuiten, of bepaalde blikken van anderen opmerken, of bepaalde woorden horen die worden uitgesproken, of bepaalde soorten informatie ontdekken, zullen ongeacht tijd en plaats negatieve dingen in hen de kop op steken. Dat zijn natuurlijke uitingen van een verdorven gezindheid. Wat bewijst dit? Het bewijst dat er geen element van waarheid in het menselijke leven is. De onverwerkte dingen die vanzelf uit mensen komen, of je nu denkt in je hoofd en spreekt met je mond, of ze iets zijn wat je voorhebt of van plan bent te doen – opzettelijk of onopzettelijk – al die dingen houden verband met je verdorven gezindheid. Waar komen de verdorven gezindheden van mensen uit voort? We kunnen met zekerheid zeggen dat de verdorven gezindheden van mensen voortkomen uit hun satanische natuur, dat is de bron. Als we denken aan de verdorven dingen die uit mensen komen, is het duidelijk dat mensen niets van de werkelijkheid van de waarheid hebben, dat ze geen normale menselijkheid hebben en dat ze geen normaal verstand hebben. Nu kunnen jullie jezelf analyseren. Als je oplet en je concentreert op zelfreflectie, kun je ontdekken of je bedoelingen, gedachten en meningen kloppen of niet, en of ze overeenstemmen met de waarheid of niet. Over het algemeen zul je deze dingen een beetje kunnen onderscheiden en begrijpen. Dus nadat jullie deze dingen hebben begrepen, zullen jullie dan de waarheid kunnen zoeken voor een oplossing? Of zullen jullie ze zichzelf laten ontwikkelen en denken jullie: ik wil zo denken, zo denken is in mijn voordeel. Andere mensen hebben niet het recht zich ermee te bemoeien. Als ik die dingen niet hardop zeg of ernaar handel, als ik er alleen aan denk, is dat dan niet oké? Zijn er geen mensen die dit doen? Waar is dit een manifestatie van? Ze weten duidelijk dat zo denken verkeerd is, maar ze zoeken niet de waarheid, ze zetten deze gedachten niet opzij of verzaken ze niet. Ze blijven hardnekkig zo denken en handelen, volkomen onbezorgd. Deze mensen houden niet van de waarheid en kunnen niet standvastig zijn.

Sommige mensen vervullen geen plicht en niemand neemt ze serieus – deze mensen denken dat het als gelovige in God genoeg is als ze alleen Gods woorden lezen, een kerkleven leiden en doorgaans geen slechte dingen doen en zich niet bandeloos gedragen zoals ongelovigen. Ze denken dat ze uiteindelijk misschien wat zegeningen zullen ontvangen en kunnen overleven. Mensen houden in hun geloof in God vast aan zulke ijdele hoop. Oppervlakkig gezien begaan ze geen ernstige fouten, maar ze hebben totaal geen binnengaan in het leven, noch hebben ze enige werkelijkheid van de waarheid verkregen. Zodra iemand serieus met ze wordt, beseffen ze dat ze vol problemen en tekortkomingen zitten en worden ze negatief en denken: het is allemaal afgelopen, hè? Ik heb jarenlang in God geloofd en ik ben er niets mee opgeschoten. Blijkbaar is in God geloven echt niet makkelijk! Ze worden kil en zijn niet langer bereid om naar de waarheid te streven. Na een tijdje voelen ze zich leeg en voelen ze dat ze naar de waarheid moeten streven om hoop te hebben. Als ze hun plicht beginnen te vervullen en mensen weer serieus tegen ze worden, denken ze eindelijk: mensen moeten de waarheid bezitten, anders maken ze te makkelijk fouten. Als mensen niet naar de waarheid streven, zullen ze altijd overtredingen begaan en behandeld worden. Als ze vertrouwen op hun enthousiasme om dingen te doen, zullen ze ook worden behandeld. Ik moet in alles voorzichtig zijn. Ik mag absoluut niet roekeloos spreken of handelen. Ik moet nergens mijn neus in steken. Het is beter om een lafaard te zijn dan om op te vallen. Ze denken dat het volkomen gepast is om zo te praktiseren, dat niemand er fouten in kan aanwijzen, maar ze hebben het meest essentiële over het hoofd gezien, en dat is dat ze naar de waarheid moeten streven. Ze streven naar de waarheid noch naar hun eigen binnengaan in het leven, en dat is hun fatale tekortkoming. Als ze hun plicht doen, zijn ze al tevreden als het karwei geklaard is. Om hun werk te voltooien werken ze van zonsopgang tot zonsondergang, en soms hebben ze het zo druk dat het ze niet kan schelen als ze twee maaltijden overslaan. Ze kunnen echt lijden en een prijs betalen, maar ze hebben geen binnengaan in het leven. Ze zijn telkens weer op hun hoede voor anderen uit angst dat ze een fout zullen maken en behandeld worden. Is zo’n gesteldheid goed? Is dit iemand die streeft naar de waarheid? Als mensen zo hun plicht doen tot het eind, zullen ze dan de waarheid ontvangen of binnengaan in de werkelijkheid van de waarheid? (Nee.) Zijn er niet veel van zulke mensen onder jullie? Zijn jullie vaak in deze zelfde gesteldheid? (Ja.) Zijn jullie op je hoede en denken jullie dat dit een verkeerde manier is om te handelen, dat jullie in een negatieve gesteldheid leven? Als jullie iets overkomt, gedragen jullie je altijd als lafaards, gedragen jullie je altijd als jazeggers, sluiten jullie altijd compromissen, kiezen jullie altijd de middenweg, beledigen jullie nooit iemand of steken jullie nooit je neus ergens in, gaan jullie nooit te ver. Het is alsof jullie in je eigen positie staan, vasthouden aan je plicht, doen wat jullie maar gevraagd wordt, voor noch achter staan, jullie laten meevoeren door de stroming. Vertel eens, denken jullie dat als jullie je plicht tot het eind zo blijven doen jullie Gods goedkeuring kunnen krijgen? Beseffen jullie dat zo’n gesteldheid heel gevaarlijk is, dat jullie niet alleen Gods vervolmaking niet kunnen ontvangen, maar waarschijnlijk ook Gods gezindheid beledigen? Streven zulke lauwe mensen naar de waarheid? Zijn zij het soort mensen dat God vreest en het kwaad mijdt? Iemand die in zo’n gesteldheid leeft uit vaak de gedachten van een jazegger en er is geen vrees voor God in hen. Als iemand alleen angst en schrik voelt zonder goede reden, is dat dan een hart dat God vreest? (Nee.) Zelfs als ze zich helemaal in hun plicht storten, ontslag nemen van hun werk en hun familie verzaken, als ze God niet hun hart geven en op hun hoede zijn voor God, is dat dan een goede gesteldheid? Is dat een normale gesteldheid van binnengaan in de werkelijkheid van de waarheid? Is de toekomstige ontwikkeling van deze gesteldheid niet beangstigend? Als mensen doorgaan in deze gesteldheid, kunnen ze dan de waarheid ontvangen? Kunnen ze het leven ontvangen? Kunnen ze binnengaan in de werkelijkheid van de waarheid? (Nee.) Beseffen jullie dat jullie precies deze gesteldheid zelf bezitten? Als je je dat bewust wordt, denk je dan bij jezelf: waarom ben ik altijd op mijn hoede voor God? Waarom denk ik altijd zo? Zo denken is zo beangstigend! Het is verzet tegen God en het verwerpen van de waarheid. Op je hoede zijn voor God is hetzelfde als je tegen Hem verzetten. De gesteldheid van op je hoede zijn voor God is alsof je een dief bent – je durft niet in het licht te leven, je bent bang je demonische gezicht te tonen en tegelijkertijd ben je angstig: God laat niet met Zich sollen. Hij kan mensen altijd en overal oordelen en tuchtigen. Als je God kwaad maakt, zal Hij je in lichte gevallen snoeien en behandelen, en in ernstige gevallen zal Hij je straffen, je ziek maken of je laten lijden. Mensen kunnen die dingen niet verdragen! Hebben mensen niet zulke misvattingen? Is dit een hart dat God vreest? (Nee.) Is zo’n gesteldheid niet beangstigend? Als mensen in deze gesteldheid zijn, waarin ze op hun hoede zijn voor God en altijd deze gedachten hebben en altijd zo’n houding hebben tegenover God, behandelen ze God dan als God? Is dit geloof in God? Als mensen op deze manier in God geloven, als ze God niet als God behandelen, is dat dan geen probleem? Op z’n minst accepteren mensen Gods rechtvaardige gezindheid niet, noch accepteren ze het feit van Zijn werk. Ze denken: God is weliswaar genadig en liefdevol, maar Hij is ook toornig. Als Gods toorn iemand treft, is dat rampzalig. Hij kan mensen te allen tijde neerslaan en vernietigen wie Hij wil. Roep Gods woede niet op. Het is waar dat Zijn majesteit en toorn geen belediging dulden. Houd afstand van Hem! Als mensen zo’n houding en zulke ideeën hebben, kunnen ze dan volledig en oprecht voor God komen? Dat kunnen ze niet. Is er dan geen afstand tussen hen en God? Zijn er niet veel dingen die de twee van elkaar scheiden? (Ja.) Welke dingen beletten mensen om voor God te komen? (Hun toekomst en lot.) (Roem, winst en status.) Wat nog meer? Welke dingen zorgen dat mensen genoeg hebben van de waarheid, de waarheid verwerpen, Gods levensvoorziening en Zijn redding verwerpen? Denk hier eens over na: Welke dingen in mensen beletten ze om oprecht voor God te komen, de waarheid te praktiseren en hun lichaam en hart aan God te geven om er de leiding over te nemen en erover te heersen? Welke dingen zorgen dat mensen bang zijn voor God en God verkeerd begrijpen? Mensen hebben zowel verdorven gezindheden als satanische filosofieën en satanische gedachten; ze zijn bedrieglijk, zijn steeds op hun hoede voor God en wantrouwen Hem en begrijpen Hem verkeerd. Als ze worden aangetast door al deze dingen, kunnen ze dan God echt vertrouwen? Kunnen ze Gods woorden accepteren als hun leven? Sommige mensen zeggen: “Ik eet en drink elke dag Gods woorden. Als ik Zijn woorden lees en erdoor ontroerd word, bid ik. Ik koester Gods woorden als de waarheid. Ik lees ze elke dag en ik bid vaak in stilte en zing gezangen om God te loven.” Zo’n spiritueel leven is goed, maar wat is er aan de hand als deze mensen nog steeds vertrouwen op hun eigen ideeën als ze reageren op dingen die ze overkomen, als ze totaal niet de waarheid zoeken en geen van de doctrines die ze begrijpen enig effect op ze heeft? Mensen hebben de waarheid niet lief. Ze beweren dat ze Gods woorden koesteren, maar laten na zichzelf te vergelijken en brengen ze niet in praktijk. Dat veroorzaakt veel problemen en het is heel moeilijk voor mensen om dan de werkelijkheid van de waarheid binnen te gaan. Mensen begrijpen nooit de waarheid, noch hebben ze de minste kennis van God, dus hebben ze zeker noties en misvattingen over God en is er een muur tussen hen en God. Hebben jullie hier niet allemaal persoonlijk ervaring mee? Je zegt: “Ik wil niet op mijn hoede zijn voor God, ik wil Hem echt vertrouwen, maar als me iets overkomt ben ik onwillekeurig op mijn hoede voor Hem. Ik wil mezelf oppakken en mezelf afscheiden van God, en satanische filosofieën gebruiken om mezelf te beschermen. Wat mankeert me?” Hieruit blijkt dat mensen niet de waarheid hebben, ze leven nog steeds volgens satanische filosofieën ze worden nog steeds beheerst door Satan. Dat is de treurige gelijkenis die mensen hebben door hun satanische natuur – het is moeilijk voor ze om de waarheid in praktijk te brengen. De waarheid niet praktiseren is het grootste beletsel voor het binnengaan in het leven. Als dit probleem niet wordt opgelost, is het moeilijk voor iemand om zijn hart aan God te geven, om Zijn werk te ontvangen of om de werkelijkheid van de waarheid binnen te gaan. Hebben jullie dit allemaal ervaren? Hoe kan deze kwestie worden opgelost? Je moet nadenken over jezelf en proberen jezelf te kennen en zien welke dingen je beletten om de waarheid te praktiseren. Het is essentieel dat dit probleem wordt opgelost.

Is het streven naar de waarheid net zo ingewikkeld of moeilijk als het nastreven van een tak van de wetenschap? Eigenlijk is het niet zo moeilijk, het hangt er gewoon van af of iemand de waarheid liefheeft. Streven naar de waarheid is op zich niet moeilijk; het vergt minder inspanning dan het bestuderen van een gespecialiseerd gebied van de wetenschap – het is zelfs makkelijker dan de kost verdienen. Hoe komt dat? De werkelijkheid van de waarheid is wat mensen met normale menselijkheid horen na te leven en te bezitten. Het houdt verband met de normale menselijkheid van mensen, dus het staat niet los van hun gedachten en ideeën, van alles wat ze denken, van al hun daden en gedrag die ze in hun dagelijkse leven vertonen, of van hun geest. De waarheid is geen theorie en het is evenmin een academische gebied of een beroep. De waarheid is niet leeg. De waarheid staat in nauw verband met normale menselijkheid – de waarheid is het leven dat iemand met normale menselijkheid zou moeten bezitten. Het kan al je gebreken, slechte gewoonten en negatieve en onjuiste gedachten corrigeren. Het kan je satanische gezindheid transformeren, het kan je leven worden, het kan je in staat stellen om menselijkheid en rede te bezitten, het kan je gedachten en denkrichting normaliseren – het kan elk deel van je normaal maken. Als de waarheid je leven wordt, zullen wat je naleeft en al je uitingen van menselijkheid normaal zijn. Dus het nastreven en praktiseren van de waarheid is geen obscuur, ondoorgrondelijk iets, noch is het iets wat bijzonder moeilijk is. Hoewel jullie de waarheid een beetje liefhebben en bereid zijn om ernaar te streven om beter te worden, hebben jullie het pad nu nog niet gevonden. De eerste stap is altijd het moeilijkst. Zolang je de waarheid in praktijk kunt brengen en de zoetheid daarvan kunt proeven, zul je denken dat streven naar de waarheid makkelijk is.

Als iemand niet de waarheid aanneemt als zijn leven en altijd in een verdorven gezindheid leeft, hoe manifesteert zich dat dan? Als mensen niet de waarheid hebben verworven, hebben ze van nature geen mogelijkheid om de boeien en ketenen van hun satanische natuur af te werpen. De verdorven gezindheden die uit hen stromen zijn natuurlijke arrogantie en verwaandheid, een wet op zichzelf zijn, willekeur en roekeloosheid, liegen en bedriegen, verraderlijkheid en misleiding, streven naar prestige en eigenbelang, niets anders najagen dan gewin, en egoïsme en verachtelijkheid. Bovendien zijn ze in hun omgang met anderen geneigd om anderen te wantrouwen, te oordelen en aan te vallen. Ze spreken en handelen altijd op basis van hun voorkeuren; ze hebben altijd persoonlijke intenties en doelen en ze hebben altijd vooroordelen jegens anderen. Ze worden altijd negatief als ze op tegenslagen en mislukking stuiten. Soms gaan ze verder dan arrogantie; soms zijn ze zo negatief dat ze zich zouden kunnen begraven in een kuil in de grond. Ze gaan altijd tot extremen – als ze niet hun tanden ontbloten en met hun klauwen dreigen, zijn ze negatief of proberen ze medelijden op te wekken. Ze zijn nooit normaal. Dat is de gesteldheid waarin jullie je nu bevinden. Jullie zijn bereid om te lijden en een prijs te betalen, en jullie zijn vol vastberadenheid en beslistheid, maar jullie hebben niet de werkelijkheid van de waarheid. Als mensen de werkelijkheid van de waarheid als hun leven aannemen, hoe zal dat zich dan manifesteren? Allereerst zullen ze zich aan God kunnen onderwerpen en een menselijke gelijkenis kunnen naleven; ze zullen een eerlijk mens zijn, iemand wiens levensgezindheid is veranderd. Er zijn een aantal kenmerken van een verandering van gezindheid: het eerste kenmerk is in staat zijn om zich te onderwerpen aan dingen die juist zijn en zich overeenstemmen met de waarheid. Wie ook hun mening geven, of ze oud of jong zijn, of je met ze overweg kunt of niet, of je ze kent of niet, of ze je vertrouwd zijn of niet, of je relatie met hen goed of slecht is, zolang wat ze zeggen goed is, in overeenstemming is met de waarheid en gunstig is voor het werk van Gods huis, zul je ernaar kunnen luisteren en het kunnen aannemen en accepteren zonder te worden beïnvloed door andere factoren. In staat zijn om dingen die goed en in overeenstemming met de waarheid zijn te accepteren en je eraan te onderwerpen is het eerste kenmerk. Het tweede kenmerk is in staat zijn om de waarheid te zoeken als zich iets voordoet; het gaat er niet alleen om de waarheid te aanvaarden, maar ook om haar in praktijk te brengen en dingen niet te doen op basis van je eigen wil. Wat je ook overkomt, je zult in staat zijn om te zoeken als je de dingen niet helder kunt zien en te kijken hoe je de zaak moet aanpakken, en hoe je kunt praktiseren op een manier die in overeenstemming is met de principes van de waarheid en voldoet aan Gods vereisten. Het derde kenmerk is rekening houden met Gods wil op welk probleem je ook stuit, in opstand komen tegen het vlees om onderwerping aan God te bereiken. Je zult rekening houden met Gods wil, welke plicht je ook vervult en je zult je plicht vervullen in overeenstemming met Gods vereisten. Welke vereisten God ook heeft voor deze plicht, je zult bij het vervullen ervan aan deze vereisten voldoen en handelen om God te behagen. Je moet dit principe begrijpen en je plicht verantwoordelijk en trouw vervullen. Dat is wat het betekent om rekening te houden met Gods wil. Als je niet weet hoe je rekening kunt houden met Gods wil of God kunt behagen in een bepaalde aangelegenheid, dan moet je zoeken. Jullie moeten jezelf toetsen aan deze drie kenmerken van verandering van gezindheid en kijken of je deze kenmerken bezit of niet. Als je praktische ervaring en beoefeningspaden hebt op deze drie gebieden, dan zul je dingen aanpakken met principes.. Wat je ook overkomt of met welke problemen je ook te maken hebt, je moet altijd zoeken wat de principes van de praktijk zijn, welke details elk principe van de waarheid omvat en hoe je kunt praktiseren zonder de principes te overtreden. Als je eenmaal duidelijkheid hebt over deze kwesties, zul je van nature weten hoe je de waarheid kunt praktiseren.

Als alles goed gaat, lijken sommige mensen geen duidelijke verdorven gezindheden te uiten, en daarom denken ze dat ze goed zijn, dat ze zijn veranderd en dat ze de werkelijkheid van de waarheid hebben. Maar als ze geconfronteerd worden met verleidingen of belangrijke zaken die verband houden met de principes van de waarheid, openbaart hun verdorven gezindheid zich. Ze vervallen tot negativiteit en verwarring, weten niet wat de juiste manier is om te praktiseren en worden overvallen door moeilijkheden. Een oprecht mens zijn en eerlijk spreken is bijvoorbeeld de waarheid praktiseren. Op welke moeilijkheden stuit je als je probeert eerlijk te spreken? Welke hindernissen kom je tegen? Welke dingen beperken en ketenen je en beletten je om eerlijk te spreken? Trots, status, ijdelheid en ook je gevoelens en persoonlijke voorkeuren – al die dingen kunnen op elk moment de kop opsteken en ze hinderen mensen en beperken hen om de waarheid te praktiseren. Deze dingen zijn verdorven gezindheden. Wat je situatie ook is, verdorven gezindheden kunnen zorgen dat je gesteldheid abnormaal wordt, allerlei negatieve dingen produceren, je op elke manier beperken en beheersen, je tegenhouden en het je moeilijk maken om de waarheid te praktiseren en God te dienen. Door dit alles zul je je ongelooflijk moe voelen. Oppervlakkig gezien lijken mensen vrij, maar in feite zijn ze stevig geketend door hun verdorven, satanische gezindheden. Ze hebben geen enkele keuzevrijheid, het is extreem moeilijk voor ze om ook maar één stap te zetten en ze leiden een uitputtend leven. Het kost ze vaak veel inspanning om eerlijk te spreken of iets praktisch te doen. Ze kunnen hun plicht niet goed doen of trouw aan God zijn, hoewel ze dat misschien willen, en als ze de waarheid willen praktiseren of voor God getuigen, zal dat nog moeilijker zijn. Wat uitputtend! Leven ze niet in de kooi van hun verdorven, satanische gezindheden? Leven ze niet onder de duistere invloed van Satan? (Dat doen ze.) Hoe kunnen mensen het dan van zich af werpen? Is er een andere weg behalve de waarheid praktiseren en het binnengaan in het leven verwerven? Die is er absoluut niet. Kan de kennis van de traditionele cultuur mensen redden en bevrijden van Satans invloed? En hoe zit het met inzicht in de kennis van de Bijbel? En met het kunnen uitspreken van spirituele doctrines? Nee, geen van die dingen kan mensen redden en bevrijden van Satans invloed. Alleen door Gods werk en alle waarheden die God heeft uitgedrukt te aanvaarden kan het probleem van verdorven gezindheden worden opgelost; alleen dan kunnen mensen begrip van de waarheid bereiken, de waarheid verkrijgen en vrij zijn van Satans invloed. Als iemand ernaar streeft om een goed mens te zijn en geen slechte dingen doet maar zijn gezindheid niet verandert, kan hij dan vrij zijn van Satans invloed? Kan iemand de waarheid verkrijgen door de ‘Tao Te Ching’, boeddhistische geschriften of traditionele cultuur te bestuderen? Kan hij God leren kennen? Kan zijn verdorven gezindheid worden gereinigd als hij vasthoudt aan traditionele cultuur en niet naar de waarheid streeft? Kan hij Gods redding ontvangen? Mensen die zo handelen, misleiden zichzelf en kunnen geen van hun problemen oplossen. Er zijn veel mensen die jarenlang in God hebben geloofd, maar hun geloof is nog steeds verward. Naar de waarheid streven interesseert ze niet; ze zijn tevreden als ze alleen hun plicht doen. Zolang ze geen slechte dingen of minder slechte dingen doen, en zolang ze meer goede en liefdadige dingen doen, zolang ze meer doen om anderen liefdevol te helpen, zolang ze nooit de kerk verlaten of God verraden, denken ze dat dat andere mensen en God tevreden zal stellen en ze deel zullen hebben aan het koninkrijk van God. Snijdt dat idee hout? Kan een goed mens zijn iemand in staat stellen om zijn verdorven gezindheid af te werpen? Kan hij zo redding bereiken? Zal hij deel hebben aan het koninkrijk? Jullie kunnen allemaal zien dat er veel zogenaamde ‘goede mensen’ in de wereld zijn die verheven woorden spreken – hoewel ze oppervlakkig gezien geen heel slechte dingen hebben gedaan, zijn ze in feite bijzonder bedrieglijk en onbetrouwbaar. Ze kunnen heel goed met alle winden mee waaien en glad en listig praten. Ze zijn valse goede mensen en hypocrieten – ze doen alleen maar alsof ze goed zijn. Zij die de middenweg kiezen, zijn de meest verraderlijke van allemaal. Ze beledigen niemand, ze zijn glad en listig, ze kunnen goed meespelen in elke situatie en niemand kan hun gebreken zien. Ze zijn als een levende Satan! Zijn er zullen mensen onder jullie? (Ja.) Denken jullie niet dat zo’n leven vermoeiend is? (Ja, het is vermoeiend.) Hebben jullie dan gedacht aan een manier om te veranderen? Hoe verander je? Waar moet de doorbraak beginnen? (Door de waarheid te praktiseren.) Zeg niet ‘door de waarheid te praktiseren’, of ‘door de waarheid te begrijpen, of ‘door de werkelijkheid van de waarheid binnen te gaan’. Dat is grootspraak en het ligt buiten het bereik van de mens, dus het lijken loze woorden. We moeten in plaats daarvan beginnen met de details. (Door een eerlijk mens te zijn.) Dat is een concrete beoefening. Een eerlijk mens zijn, of meer in het bijzonder: een eenvoudig en openhartig mens zijn die niets verdoezelt, die niet liegt en die er geen doekjes om windt, en een direct mens zijn die gevoel voor rechtvaardigheid heeft en eerlijk kan spreken. Mensen moeten dit eerst bereiken. Zeg dat er een slecht iemand is die iets doet wat het werk van de kerk verstoort, en er zal een leider bij je komen om de situatie beter te begrijpen. Je weet wie het deed, maar omdat je een goede relatie met die persoon hebt en die niet wil beledigen, lieg je en zeg je dat je het niet weet. De leider vraagt om meer bijzonderheden en je draait eromheen en verzint uitvluchten om de slechte persoon te dekken. Is dat niet bedrieglijk? Je hebt de leider niet de waarheid over de situatie verteld en hebt die juist verborgen. Waarom zou je dat doen? Omdat je niemand wilde beledigen. Het beschermen van interpersoonlijke relaties en niemand beledigen kwam op de eerste plaats voor je en eerlijk spreken en de waarheid praktiseren op de laatste. Waardoor word je beheerst? Je wordt beheerst door je satanische gezindheid, die heeft je mond verzegeld en je belet om eerlijk te spreken – je kunt alleen leven volgens je satanische gezindheid. Wat is een verdorven gezindheid? Een verdorven gezindheid is een satanische gezindheid, en iemand die leeft volgens zijn satanische gezindheid is een levende Satan. In wat ze zeggen ligt altijd een verleiding verborgen, het is altijd omslachtig en nooit direct; zelfs als ze worden doodgeslagen, zullen ze niet de waarheid spreken. Dat is wat er gebeurt als iemands verdorven gezindheid te erg wordt; dan verliest hij zijn menselijkheid volledig en wordt een duivel. Velen van jullie zouden liever God beledigen en bedriegen om jullie relaties met anderen en de status en reputatie die jullie bij andere mensen hebben te beschermen. Hebben mensen die zo handelen de waarheid lief? Zijn ze iemand die naar de waarheid streeft? Ze zijn iemand die met wijd ogen open God bedriegt, die geen greintje vrees voor God heeft in zijn hart. Ze durven God te bedriegen; wat moeten hun ambitie en opstandigheid groot zijn! Zulk mensen denken meestal nog steeds dat ze God liefhebben en vrezen en zeggen vaak: “Elke keer als ik aan God denk, denk ik aan hoe enorm, hoe groot en hoe ondoorgrondelijk Hij is! God heeft de mensheid lief, Zijn liefde is zo echt!” Je kunt aardig klinkende woorden spreken, maar je zou een boosaardig iemand niet ontmaskeren als je hem het werk van de kerk ziet verstoren. Jullie zijn jazeggers, jullie beschermen alleen je eigen prestige, gewin en status in plaats van de belangen van Gods huis te beschermen. Als je echt weet hoe de zaken ervoor staan, spreek je niet de waarheid, je draait eromheen en beschermt slechte mensen. Als je zou worden gevraagd eerlijk te spreken, zou dat erg moeilijk voor je zijn. Je praat zoveel onzin, alleen om te vermijden om de waarheid te zeggen! Als je spreekt, draai je in zoveel kringetjes, put je je uit in zoveel gedachten en leid je zo’n vermoeiend leven, allemaal om je reputatie en trots te beschermen! Is God blij met mensen die zich zo gedragen? God verfoeit bedrieglijke mensen meer dan wat dan ook. Als je vrij wil zijn van Satans invloed en redding wil bereiken, moet je de waarheid aanvaarden. Om te beginnen moet je een eerlijk mens worden. Wees oprecht, spreek de waarheid, laat je niet beperken door je gevoelens, zet je huichelarij en bedrog opzij en spreek en pak de zaken aan met principes – dat is een makkelijke en gelukkige manier om te leven en je zult voor God kunnen leven. Als je altijd volgens satanische filosofieën leeft en altijd vertrouwt op leugens en bedrog om je dagen door te komen, zul je onder de macht van Satan leven en zul je in duisternis leven. Als je in Satans wereld leeft, zul je alleen maar nog bedrieglijker worden. Je gelooft al zoveel jaren in God, je hebt naar zoveel preken geluisterd, maar je verdorven gezindheid is niet gereinigd en nu leef je nog steeds volgens je satanische gezindheid – walg je daar niet van? Schaam je je niet? Hoelang je ook in God gelooft, als je nog steeds bent als een ongelovige, wat heeft het dan voor zin om in God te geloven? Kun je echt redding bereiken door zo in God te geloven? Je levensdoelen zijn niet veranderd en je principes en methoden evenmin; het enige dat jij hebt en een ongelovige niet is de titel ‘gelovige’. Hoewel je uiterlijk God volgt, is je levensgezindheid helemaal niet veranderd, en uiteindelijk zul je geen redding bereiken. Is je hoop niet vergeefs? Kan zo’n geloof in God je helpen om de waarheid of het leven te verkrijgen? Absoluut niet.

Vandaag hebben we gecommuniceerd over de drie kenmerken van verandering van gezindheid. Vat deze drie kenmerken samen. (Het eerste kenmerk is het vermogen om dingen die goed zijn en overeenstemmen met de waarheid te accepteren en je eraan te onderwerpen. Het tweede kenmerk is het vermogen om de waarheid te zoeken en in praktijk te brengen als je iets overkomt en de zaken niet aan te pakken op basis van je eigen wil. Het derde kenmerk is het vermogen om na te denken over Gods wil, in opstand te komen tegen het vlees en tot onderwerping aan God te komen, wat je ook overkomt.) Jullie moeten allemaal nadenken en communiceren over deze drie kenmerken. Je moet jezelf eraan toetsen in het echte leven en jezelf trainen om ze te praktiseren en erin binnen te gaan – zo zullen jullie de waarheid kunnen verkrijgen en een verandering van gezindheid kunnen bereiken. Over welk aspect van de waarheid er ook wordt gecommuniceerd, het zal voor degenen die de waarheid liefhebben makkelijk te accepteren zijn. Zij die bereid zijn de waarheid in praktijk te brengen zullen de waarheid kunnen verkrijgen, en zij die de waarheid verkrijgen zullen tot een verandering van gezindheid kunnen komen. Wie geen geweten of rede heeft en wie niet de waarheid liefheeft, kan de waarheid niet aanvaarden of praktiseren, en zal die dus niet kunnen verkrijgen. Of iemand de waarheid kan verkrijgen of een verandering van gezindheid kan bereiken hangt af van zijn persoonlijke streven.

16 augustus 2015