De verantwoordelijkheden van leiders en werkers (2)

Laten we eerst terugblikken op de hoofdinhoud van onze communicatie van de vorige bijeenkomst. (De vorige keer heeft U de vijftien verantwoordelijkheden van leiders en werkers opgesomd en zijn we voornamelijk ingegaan op de eerste twee. De eerste is mensen ertoe te brengen om van Gods woorden te eten en te drinken, ze te begrijpen, en de werkelijkheid van Gods woorden binnen te gaan; de tweede is om bekend te zijn met de gesteldheid van elk soort mens en dat je een oplossing biedt voor diverse moeilijkheden waar zij in hun werkelijke leven op stuiten die betrekking hebben op het binnengaan van het leven. Op basis van deze twee punten heeft U de relevante uitingen van valse leiders ontleed.) Hebben jullie er ooit over nagedacht welke van deze twee verantwoordelijkheden jullie zouden kunnen vervullen als jullie een leider waren? Veel mensen vinden altijd van zichzelf dat ze enig kaliber en intelligentie hebben en een last op het hart dragen, en willen daarom wedijveren om leider te worden en willen geen gewone volgeling zijn. Kijk dus eerst of je deze twee verantwoordelijkheden kunt vervullen, en welke van de twee je beter kunt uitvoeren en op je kunt nemen. Laten we het er voorlopig niet over hebben of je het kaliber hebt om leider te worden, of dat je de bekwaamheid voor dit werk of een last op het hart bezit, en laten we eerst kijken of je deze twee verantwoordelijkheden goed kunt vervullen. Hebben jullie ooit over deze vraag nagedacht? Sommigen zeggen misschien: “Ik ben niet van plan leider te worden, dus waarom zou ik daarover nadenken? Ik hoef alleen mijn eigen werk maar goed te doen – deze vraag heeft niets met mij te maken. In dit leven wil ik nooit leider zijn en nooit de verantwoordelijkheden van een leider of werker op me nemen, dus hoef ik nooit over zulke vragen na te denken.” Is deze uitspraak juist? (Nee.) Zelfs als je geen leider wilt zijn, moet je toch weten hoe goed de persoon die jou leidt deze twee verantwoordelijkheden uitvoert, of hij zijn verantwoordelijkheden heeft vervuld, of hij het vereiste kaliber, de vereiste bekwaamheden en een last op het hart heeft, en of hij aan deze twee vereisten voldoet? Als je deze dingen niet begrijpt of er niet doorheen kunt kijken, en hij je in de val laat lopen, zul je dat dan doorhebben? Als je hem alleen maar op een verwarde manier volgt en slechts een warhoofd bent, als je niet weet dat hij een valse leider is, of dat hij je op een dwaalspoor brengt of waar hij je naartoe leidt, dan zul je in gevaar zijn. Omdat je de reikwijdte van de verantwoordelijkheden van leiders en werkers niet begrijpt en geen onderscheidingsvermogen hebt met betrekking tot valse leiders, zul je hen op een verwarde manier volgen en alles doen wat ze je vragen, zonder te weten of wat zij met je communiceren in overeenstemming is met de waarheid in Gods woorden, of dat het de werkelijkheid is. Je zult denken dat het een leider is die aan de norm voldoet omdat hij van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat enthousiast rondrent en hard werkt en vanwege zijn vermogen om een prijs te betalen, en omdat hij een helpende hand toesteekt wanneer iemand in moeilijkheden verkeert en diegene niet negeert. Wat je echter niet beseft, is dat valse leiders het vermogen missen om Gods woorden te bevatten; hoe lang ze hun werk ook doen, ze zullen Gods bedoelingen niet begrijpen of weten wat Gods vereisten zijn. Ze kunnen zelfs niet onderscheiden wat doctrines zijn en wat de werkelijkheden van de waarheid zijn, ze weten niet hoe ze Gods woorden en de waarheid zuiver moeten bevatten, noch weten ze hoe ze Gods woorden moeten eten en drinken – hieruit blijkt overduidelijk dat het valse leiders zijn. Valse leiders boeken geen resultaten met het werk dat ze doen. Ze zullen met je communiceren, maar alleen voor de vorm, en het zal hun onduidelijk zijn in welke gesteldheid je verkeert, welke moeilijkheden je ondervindt en of die daadwerkelijk zijn opgelost, en zelf zul je deze dingen ook niet weten. Uiterlijk gezien zullen ze Gods woorden hebben gelezen en met je over de waarheid hebben gecommuniceerd, maar je zult nog steeds in een verkeerde gesteldheid leven, zonder dat daar verandering in komt. Welke moeilijkheden je ook tegenkomt, uiterlijk zullen ze hun verantwoordelijkheden vervullen, maar geen van je moeilijkheden zal worden opgelost door hun communicatie of hulp, en de problemen zullen blijven bestaan. Is een dergelijke leider iemand die aan de norm voldoet? (Nee.) Welke waarheden moet je dan begrijpen om deze zaken te kunnen onderscheiden? Je moet begrijpen of leiders en werkers elke taak uitvoeren en elk probleem aanpakken in overeenstemming met de vereisten van Gods woorden, en of elk woord dat ze spreken praktisch is en overeenkomt met de waarheid in Gods woorden. Bovendien moet je begrijpen of, wanneer je met verschillende moeilijkheden wordt geconfronteerd, hun aanpak om problemen op te lossen je ertoe leidt Gods woorden te begrijpen en een pad voor de praktijk te vinden, of dat ze alleen maar wat woorden en doctrines spreken, leuzen roepen of je de les lezen. Sommige leiders en werkers helpen mensen graag door middel van aansporing, anderen door middel van motivering, en weer anderen door middel van ontmaskering, terechtwijzing en snoeien. Ongeacht de methode die ze gebruiken, als die je er werkelijk toe kan leiden de werkelijkheid van de waarheid binnen te gaan en je werkelijke moeilijkheden kan oplossen, waardoor je Gods bedoelingen begrijpt en daardoor in staat wordt gesteld jezelf te kennen en een pad voor de praktijk te vinden, dan zul je in de toekomst, wanneer je met soortgelijke situaties wordt geconfronteerd, een pad hebben om te volgen. Daarom is de meest elementaire norm om te bepalen of een leider of werker geschikt is, of hij de waarheid kan gebruiken om de problemen en moeilijkheden van mensen op te lossen, zodat zij de waarheid kunnen begrijpen en een pad voor de praktijk kunnen vinden.

De vorige keer hebben we min of meer gecommuniceerd over de eerste en tweede verantwoordelijkheid van leiders en werkers, en hebben we aan de hand van deze twee verantwoordelijkheden bepaalde manifestaties van valse leiders ontleed. Hun voornaamste manifestaties zijn een ondiep en oppervlakkig begrip van Gods woorden en het onvermogen om de waarheid te begrijpen. Het is duidelijk dat ze dientengevolge anderen er niet toe kunnen leiden Gods woorden te begrijpen en Zijn bedoelingen te vatten. Wanneer mensen met moeilijkheden worden geconfronteerd, kunnen valse leiders niet putten uit hun eigen ervaringskennis om die mensen ertoe te leiden de waarheid te begrijpen en de werkelijkheid binnen te gaan, zodat ze een pad hebben om te volgen. Evenmin kunnen ze hen ertoe brengen om te midden van verschillende moeilijkheden over zichzelf na te denken en zichzelf te leren kennen, en tegelijkertijd deze moeilijkheden op te lossen. Laten we vandaag dus eerst eens communiceren over wat de moeilijkheden zijn van het binnengaan in het leven, en welke verschillende, veelvoorkomende moeilijkheden met betrekking tot het binnengaan in het leven er zijn die mensen vaak in hun dagelijks leven tegenkomen. Laten we van deze dingen een specifieke samenvatting maken. Moet hierover gecommuniceerd worden? (Ja.) Jullie zijn nu enigszins geïnteresseerd in deze onderwerpen die verband houden met het binnengaan in het leven, nietwaar? Toen ik voor het eerst met jullie omging en met jullie sprak, waren jullie, ongeacht wat er werd gezegd, geestelijk verdoofd, afgestompt en traag van begrip. Het leek alsof jullie niets begrepen, geen enkele gestalte bezaten, en al helemaal geen ingang in het leven hadden. Nu, wanneer we spreken over zaken die te maken hebben met het veranderen van iemands levensgezindheid, zijn de meesten van jullie relatief geïnteresseerd in dit onderwerp en reageren jullie er enigszins op. Dit is een positief verschijnsel. Als jullie je plichten niet zouden vervullen, zouden jullie deze dingen dan kunnen bereiken? (Nee, dat zouden we niet kunnen.) Dit is Gods genade; het is allemaal een bijzondere gunst van Hem.

Artikel twee: Bekend zijn met de gesteldheden van elk soort persoon en het oplossen van de verschillende moeilijkheden met betrekking tot het binnengaan in het leven die ze in hun werkelijke leven tegenkomen (deel twee)

Acht soorten moeilijkheden bij het binnengaan in het leven

1. Moeilijkheden met betrekking tot het vervullen van je plicht

Wat de moeilijkheden van het binnengaan in het leven betreft, laten we eerst in bredere zin kijken naar de moeilijkheden die verband houden met het vervullen van je plichten. Wanneer je bij het vervullen van je plichten problemen tegenkomt die het beoefenen van de waarheid betreffen en je de zaken niet volgens de principes kunt aanpakken, is dat dan geen moeilijkheid bij het binnengaan in het leven? (Ja, dat is het.) Eenvoudig gezegd zijn het de verschillende gesteldheden, ideeën, zienswijzen en bepaalde onjuiste denkwijzen die opkomen bij het vervullen van je plichten. Welke specifieke moeilijkheden bestaan er in dit opzicht dan? Bijvoorbeeld, altijd proberen nalatig te zijn, de kantjes ervan af te lopen en je er gemakkelijk vanaf te maken bij het vervullen van je plichten – is dat niet een gesteldheid die vaak wordt geuit en geopenbaard tijdens het vervullen van je plichten? Er is ook het verzuimen van je eigenlijke werk en jezelf voortdurend met anderen vergelijken tijdens het vervullen van je plicht, de plek waar je je plicht vervult behandelen als een speeltuin of een slagveld, en altijd op zoek zijn naar iemand om je mee te meten wanneer je je plicht vervult, en dan innerlijk zeggen: “Ik zal zien wie er beter is dan ik en wie mijn vechtlust kan aanwakkeren, dan ga ik met hen de strijd aan, wedijver ik met hen en vergelijk ik mezelf met hen, om te zien wie er betere resultaten en een hogere efficiëntie behaalt bij het vervullen van zijn plicht, en wie er beter is in het winnen van de harten van mensen.” Dan is er het begrijpen van de principes voor het vervullen van je plicht, maar je er niet aan willen houden, of er niet naar willen handelen in overeenstemming met de waarheid in Gods woorden of de vereisten van Gods huis, en er altijd de voorkeur aan geven de vervulling van je plicht te vermengen met persoonlijke voorkeuren, en te zeggen: “Ik doe het graag op deze manier, ik doe het graag op die manier; ik ben bereid het op deze manier te doen, ik wil het op die manier doen.” Dit is eigenzinnigheid, altijd je eigen wil willen volgen en handelen zoals je wilt volgens je eigen voorkeuren, doof zijn voor alle vereisten van Gods huis en er de voorkeur aan geven af te dwalen van het juiste pad. Zijn dit niet de werkelijke uitingen die de meeste mensen vertonen bij het vervullen van hun plichten? Het is duidelijk dat al deze kwesties moeilijkheden bij het vervullen van je plicht met zich meebrengen. Vul deze alstublieft aan. (Niet harmonieus met anderen samenwerken bij het vervullen van je plicht en altijd eigen rechter spelen.) Dit telt ook als een moeilijkheid. Niet harmonieus met anderen samenwerken bij het vervullen van je plicht, altijd eigen rechter willen spelen en het laatste woord hebben; wel bereid zijn je trots opzij te zetten om advies te vragen en naar de meningen van anderen te luisteren wanneer je met problemen wordt geconfronteerd, maar dit niet in praktijk brengen en je ongemakkelijk voelen wanneer je dit probeert te praktiseren – dat is een probleem. (Altijd je eigen belangen beschermen bij het vervullen van een plicht, egoïstisch en laaghartig zijn, en eigenlijk wel weten hoe je een probleem moet oplossen wanneer het zich voordoet, maar het gevoel hebben dat het niets met jezelf te maken heeft, bang zijn de verantwoordelijkheid te dragen als het misgaat, en dientengevolge niet naar voren durven te stappen.) Een probleem zien maar het niet oplossen, het beschouwen als iets dat niets met jou te maken heeft en er geen acht op slaan – dit telt ook als je plicht zonder trouw vervullen. Ongeacht of je al dan niet verantwoordelijk bent voor een taak, als je een probleem kunt doorgronden en oplossen, moet je deze verantwoordelijkheid op je nemen. Dit is je plicht en werk dat jou toevalt. Als de leidinggevende het kan oplossen, kun je het laten rusten, maar als hij dat niet kan, moet jij naar voren stappen en het oplossen. Maak geen onderscheid op basis van wie er verantwoordelijk is – dat is ontrouw aan God. Nog iets anders? (Vertrouwen op je intelligentie en gaven om werk te doen tijdens het vervullen van je plicht, en de waarheid niet zoeken.) Er zijn veel mensen die zo zijn. Ze denken altijd dat ze intelligentie en kaliber bezitten en zijn onverschillig voor alles wat hen overkomt; ze zoeken de waarheid totaal niet en handelen uitsluitend naar hun eigen wil, met als gevolg dat ze geen enkele plicht naar behoren kunnen vervullen. Dit zijn allemaal moeilijkheden die mensen tegenkomen bij het vervullen van hun plichten.

2. Kwesties met betrekking tot hoe men zijn vooruitzichten en bestemming behandelt

Hoe men met zijn vooruitzichten en bestemming omgaat, is ook een belangrijke kwestie die verband houdt met het binnengaan in het leven. Sommige mensen zijn bereid een prijs te betalen als ze geloven dat ze hoop hebben om gered te worden, en ze worden negatief als ze denken dat er geen hoop is. Als Gods huis hen niet bevordert en opleidt, zijn ze niet bereid een prijs te betalen en raffelen ze hun plichten af, zonder verantwoordelijkheid te nemen. Ongeacht wat ze doen, houden ze altijd rekening met hun vooruitzichten en bestemming, en vragen ze zichzelf af: “Zal ik werkelijk een goede bestemming hebben? Hebben Gods beloften vermeld wat de vooruitzichten en bestemming van iemand als ik zullen zijn?” Als ze geen nauwkeurig antwoord vinden, ontbreekt het hun aan enthousiasme om iets te doen. Als ze door Gods huis worden bevorderd en opgeleid, raken ze vol energie en zijn ze in alles wat ze doen bijzonder proactief. Als ze er echter niet in slagen hun plicht goed te vervullen en worden ontslagen, worden ze onmiddellijk negatief, geven ze hun plicht op en laten alle hoop varen. Wanneer ze met snoeien te maken krijgen, denken ze: Houdt God niet meer van me? Als dat zo is, had Hij dat eerder moeten zeggen, in plaats van mijn streven naar de wereld te belemmeren! Als ze worden ontslagen, denken ze: Kijken ze niet op me neer? Wie heeft me aangegeven? Word ik geëlimineerd? Als dat het geval is, hadden ze dat eerder moeten zeggen! Bovendien zijn hun harten vervuld van transacties, eisen en onredelijke verzoeken aan God. Wat de kerk ook maar regelt wat ze moeten doen, ze beschouwen het hebben van goede vooruitzichten en een goede bestemming, samen met Gods zegeningen, als voorwaarden om het te kunnen doen. Als voorwaarde om te aanvaarden en zich te onderwerpen, eisen ze op zijn minst dat ze vriendelijk bejegend worden en goedkeuring krijgen. Zijn dit geen uitingen van hoe ze met hun vooruitzichten en bestemming omgaan? Vul deze aan. (Als er afwijkingen of problemen ontstaan tijdens het vervullen van je plicht en je wordt gesnoeid, klaag je over God en ben je op je hoede voor Hem; je bent bang om ontmaskerd en geëlimineerd te worden en zorgt altijd dat je een uitweg voor jezelf hebt.) Bang zijn om ontmaskerd en geëlimineerd te worden en altijd een uitweg voor jezelf achter de hand houden – dit zijn ook uitingen van hoe men met zijn vooruitzichten en bestemming omgaat. (Wanneer men ziet dat Gods woorden van ontmaskering en typering op hen van toepassing zijn, of wanneer men met snoeien te maken krijgt en zich schaamt, concludeert men dat men een dwaas is, een duivel en een Satan, en dat men niet in staat is de waarheid te aanvaarden. Men stelt vast dat men geen hoop heeft om gered te worden en wordt negatief.) Als het gaat om hun vooruitzichten en bestemming, kunnen mensen hun eigen bedoelingen en verlangens niet volledig loslaten. Ze behandelen die consequent als de belangrijkste dingen en streven die dienovereenkomstig na, en beschouwen ze als de drijvende kracht en voorwaarde voor alles wat ze nastreven. Wanneer ze te maken krijgen met oordeel, tuchtiging, beproevingen, loutering of ontmaskering, of wanneer ze gevaarlijke omstandigheden tegenkomen, denken ze onmiddellijk: Wil God me niet meer? Verwerpt Hij me? De toon waarmee Hij tot me spreekt is zo streng; wil Hij me niet redden? Wil Hij me elimineren? Als Hij me wil elimineren, moet Hij dat zo snel mogelijk zeggen, nu ik nog jong ben, zodat mijn streven naar de wereld niet wordt belemmerd. Dit veroorzaakt negativiteit, weerstand, verzet en verslapping in hen. Dit zijn enkele gesteldheden en uitingen die te maken hebben met hoe mensen met hun vooruitzichten en bestemming omgaan. Dit is een aanzienlijke moeilijkheid die verband houdt met het binnengaan in het leven.

3. Moeilijkheden met betrekking tot intermenselijke relaties

Laten we naar een ander aspect kijken: intermenselijke relaties. Dit is ook een aanzienlijke moeilijkheid die verband houdt met het binnengaan in het leven. Het gaat erom hoe je omgaat met mensen die je niet mag, met degenen wier mening van de jouwe verschilt, en met mensen die je goed kent. Het gaat er ook om hoe je omgaat met familieleden of mensen die je hebben geholpen, en met degenen die je altijd tijdig waarschuwen, tegen jou de waarheid spreken en je helpen; of je elke persoon eerlijk kunt behandelen; hoe je praktiseert wanneer er geschillen met andere mensen ontstaan; evenals de jaloezie en conflicten die onder jullie opkomen, waardoor jullie niet harmonieus met elkaar kunnen omgaan of zelfs niet harmonieus kunnen samenwerken tijdens het vervullen van jullie plichten – dit zijn enkele gesteldheden en uitingen die verband houden met intermenselijke relaties. Zijn er nog andere? (Een jaknikker zijn en, wanneer je de problemen van een ander ontdekt, niets durven zeggen uit angst diegene te beledigen.) Dit is een gesteldheid die opkomt wanneer men bang is anderen te beledigen. (En ook, hoe men omgaat met leiders en werkers, en met hen die macht en status hebben.) Hoe je omgaat met leiders en werkers, of met mensen die macht en status hebben – of je bij hen in het gevlij probeert te komen en hen naar de mond praat, of hen correct behandelt – dit is een specifieke uiting van hoe je omgaat met hen die macht en invloed hebben. Dit zijn min of meer de moeilijkheden van intermenselijke relaties.

4. Kwesties met betrekking tot menselijke gevoelens

Laten we het even hebben over menselijke gevoelens. Welke kwesties hebben met gevoelens te maken? Ten eerste is er de vraag hoe je je eigen familieleden beoordeelt en hoe je omgaat met de dingen die ze doen. “De dingen die ze doen” omvat hier natuurlijk wanneer ze het werk van de kerk verstoren en hinderen, wanneer ze achter iemands rug om over diegene oordelen, wanneer ze zich inlaten met praktijken van ongelovigen, enzovoort. Kun je deze dingen onpartijdig benaderen? Kun je, wanneer je een evaluatie over je familieleden moet schrijven, dit objectief en onpartijdig doen, zonder je door persoonlijke gevoelens te laten leiden? Dit heeft te maken met hoe je met je familieleden omgaat. Koester je bovendien gevoelens voor degenen met wie je goed kunt opschieten of die je vroeger hebben geholpen? Ben je in staat hun handelingen en gedrag op een objectieve, onpartijdige en nauwkeurige manier te bekijken? Als zij het werk van de kerk verstoren en hinderen, zul je hen dan onmiddellijk kunnen aangeven of ontmaskeren nadat je erachter bent gekomen? Koester je ook gevoelens voor degenen die relatief dicht bij je staan of die dezelfde interesses hebben? Heb je een onpartijdige en objectieve evaluatie, definitie en manier van omgaan met hun handelingen en gedrag? Stel dat deze mensen, met wie je een gevoelsband hebt, door de kerk volgens de principes worden behandeld en de uitkomst hiervan niet in lijn is met je eigen noties – hoe zou je dit dan benaderen? Zou je in staat zijn te gehoorzamen? Zou je in het geheim met hen verstrikt blijven, door hen worden misleid en zelfs door hen worden aangezet om excuses voor hen te verzinnen, hen te rechtvaardigen en te verdedigen? Zou je voor degenen die je hebben geholpen door het vuur gaan, zelfs als dat betekent dat je de principes van de waarheid en de belangen van Gods huis negeert? Zijn dit niet allemaal kwesties die met gevoelens te maken hebben? Sommige mensen zeggen: “Hebben gevoelens niet alleen betrekking op familieleden en verwanten? Beperkt de reikwijdte van gevoelens zich niet alleen tot je ouders, broers en zussen, en andere familieleden?” Nee, gevoelens omvatten een brede kring van mensen. Vergeet het onpartijdig evalueren van hun eigen familieleden – sommige mensen zijn niet eens in staat hun goede vrienden en maatjes onpartijdig te evalueren en verdraaien de feiten wanneer ze over deze mensen spreken. Als hun maatje bijvoorbeeld zijn plicht verzaakt en altijd slinkse streken uithaalt, zullen ze hem omschrijven als nogal speels en zeggen dat zijn menselijkheid onvolwassen is en nog niet stabiel. Zitten er geen gevoelens in deze woorden? Dit is spreken met woorden die beladen zijn met gevoelens. Als iemand met wie ze geen band hebben zijn eigenlijke werk verzuimt en zich inlaat met valse en boosaardige praktijken, zullen ze hardere dingen over diegene zeggen en hem misschien zelfs veroordelen. Is dit geen uiting van spreken en handelen op basis van gevoelens? Zijn mensen die leven naar hun gevoelens onpartijdig? Zijn ze rechtschapen? (Nee.) Wat is er mis met mensen die spreken naar hun gevoelens? Waarom kunnen ze anderen niet eerlijk behandelen? Waarom kunnen ze niet spreken op basis van de principes van de waarheid? Mensen die met dubbele tong spreken en nooit hun woorden op feiten baseren, zijn boosaardig. Niet onpartijdig zijn wanneer men spreekt, altijd spreken naar je gevoelens en voor je eigen bestwil, en niet volgens de principes van de waarheid, niet denken aan het werk van Gods huis en alleen je persoonlijke gevoelens, roem, gewin en status beschermen – dit is het karakter van antichristen. Zo spreken antichristen; alles wat ze zeggen is krom en kwaadaardig, verstorend en hinderend. Mensen die leven te midden van de voorkeuren en belangen van het vlees, leven te midden van hun gevoelens. Mensen die leven naar hun gevoelens zijn degenen die de waarheid totaal niet aanvaarden of beoefenen. Degenen die spreken en handelen op basis van hun gevoelens, hebben totaal geen werkelijkheid van de waarheid. Als zulke mensen leiders worden, zullen het ongetwijfeld valse leiders of antichristen zijn. Niet alleen zijn ze niet in staat om werkelijk werk te doen, ze kunnen zich ook inlaten met verschillende boosaardige daden. Ze zullen absoluut worden verworpen en gestraft.

5. Kwesties met betrekking tot het begeren van de gemakken van het vlees

Het begeren van de gemakken van het vlees is ook een serieuze kwestie. Wat zijn volgens jullie enkele uitingen van het begeren van de gemakken van het vlees? Welke voorbeelden kunnen jullie geven uit eigen ervaring? Genieten van de voordelen van status, valt dat eronder? (Ja.) Nog iets anders? (Bij het vervullen van je plicht zware taken mijden en de voorkeur geven aan lichte taken.) Wanneer ze een plicht uitvoeren, kiezen mensen altijd licht werk, werk dat niet vermoeiend is, en dat niet inhoudt dat ze de elementen buiten moeten trotseren. Zoiets is de krenten uit de pap halen en moeilijkheden ontlopen, en het is een van de manieren waarop het begeren van de gemakken van het vlees tot uitdrukking komt. Is er nog iets anders? (Altijd klagen wanneer hun plicht een beetje zwaar valt, een beetje vermoeiend is, wanneer er een prijs betaald moet worden.) (Vooral bezig zijn met eten en kleding, en de geneugten van het vlees.) Dit zijn allemaal manieren waarop het begeren van de gemakken van het vlees tot uitdrukking komt. Wanneer zo iemand ziet dat een taak te zwaar of te riskant is, schuift hij die af op iemand anders; zelf doet hij alleen ontspannen werk en verzint hij excuses, en zegt hij dat hij van een pover kaliber is, dat het hem aan werkvermogen ontbreekt en hij deze taak niet op zich kan nemen – terwijl het in feite is omdat hij de gemakken van het vlees begeert. Hij wil niet lijden, ongeacht welk werk hij doet of welke plicht hij vervult. Als hem wordt verteld dat er gestoofd varkensvlees te eten is zodra hij de klus heeft geklaard, doet hij het heel snel en efficiënt, en hoef je hem niet op te jagen, aan te sporen of in de gaten te houden; maar als er geen gestoofd varkensvlees voor hem te eten is en hij voor zijn plicht moet overwerken, dan gaat hij treuzelen en zoekt hij allerlei redenen en excuses om het uit te stellen. Nadat hij het een tijdje heeft gedaan, zegt hij: “Ik voel me licht in mijn hoofd, mijn been is verdoofd, ik ben uitgeput! Elk deel van mijn lichaam doet pijn, kan ik even rusten?” Wat is hier het probleem? Hij begeert de gemakken van het vlees. Verder zijn er mensen die altijd klagen over moeilijkheden tijdens het vervullen van hun plicht, die geen enkele moeite willen doen, die, zodra ze even vrije tijd hebben, rust nemen, oeverloos kletsen of zich overgeven aan ontspanning en vermaak. En wanneer het werk drukker wordt en het ritme en de routine van hun leven doorbreekt, zijn ze er ongelukkig en ontevreden over, beginnen ze te klagen en te mopperen, en worden ze plichtmatig in het vervullen van hun plicht. Dit is het begeren van de gemakken van het vlees, nietwaar? Sommige vrouwen bijvoorbeeld doen, om hun figuur te behouden, elke dag op vaste tijden aan lichaamsbeweging en houden hun schoonheidsslaapje. Zodra het werk echter druk wordt en deze routines in het gedrang komen, worden ze ongelukkig en zeggen: “Dit is niet goed; dit werk doen brengt te veel vertraging met zich mee. Ik kan niet toestaan dat het mijn persoonlijke zaken beïnvloedt. Ik trek me niets aan van wie me ook probeert op te jagen; ik houd mijn eigen tempo aan. Als het tijd is voor yoga, doe ik yoga. Als het tijd is voor mijn schoonheidsslaapje, houd ik mijn schoonheidsslaapje. Ik blijf deze dingen doen zoals voorheen. Ik ben niet zo dwaas en hardwerkend als jullie allemaal. Over een paar jaar zijn jullie allemaal veranderd in oude, onaantrekkelijke vrouwen, jullie figuur raakt uit vorm en jullie zijn niet slank meer. Niemand zal naar jullie willen kijken en jullie zullen geen enkel zelfvertrouwen in het leven hebben.” Omwille van het bevredigen van hun vleselijk genot, omwille van schoonheid, om door anderen aardig gevonden te worden en om met meer zelfvertrouwen te leven, weigeren ze de genoegens en voorkeuren van hun vlees op te geven, hoe druk ze ook bezig zijn met het vervullen van hun plichten. Dit is je te buiten gaan aan de gemakken van het vlees. Sommigen zeggen: “God maakt zich zorgen en we moeten rekening houden met Gods bedoelingen.” Maar deze vrouwen zeggen: “Ik heb niet gezien dat God zorgen heeft; het is prima zolang ik me geen zorgen maak. Als ik rekening houd met Gods bedoelingen, wie houdt er dan rekening met de mijne?” Hebben zulke vrouwen enige menselijkheid? Zijn het geen duivels? Er zijn ook bepaalde mensen die, hoe druk en dringend hun werk ook is, het hun manier van kleden en wat ze dragen niet laten beïnvloeden. Ze besteden elke dag uren aan make-up en ze weten tot in de kleinste details welke kleren ze elke dag moeten dragen om bij bepaalde schoenen te passen, en wanneer ze schoonheidsbehandelingen en massages moeten ondergaan, zonder hierover ook maar in de war te raken. Echter, als het gaat om hoeveel van de waarheid ze begrijpen, welke waarheden ze nog niet begrijpen of nog niet zijn binnengegaan, welke dingen ze nog steeds op een plichtmatige manier en zonder trouw aanpakken, welke verdorven gezindheden ze hebben geopenbaard, en andere dergelijke kwesties die verband houden met de waarheid en het binnengaan in het leven, weten ze hier helemaal niets van. Wanneer je hen ernaar vraagt, zijn ze volkomen onwetend. Maar als het gaat om onderwerpen die verband houden met de genoegens van het vlees – eten, drinken en vermaak – kunnen ze er eindeloos over voortbabbelen en zijn ze niet te stoppen. Hoe druk het werk van de kerk ook is of hoe druk hun plichten ook zijn, de routine en de normale gang van zaken in hun leven wordt nooit verstoord. Ze zijn nooit achteloos over kleine details van het leven van het vlees en beheersen deze perfect, zeer streng en serieus. Maar als het om het werk van Gods huis gaat, hoe groot de zaak ook is en zelfs als het de veiligheid van de broeders en zusters betreft, gaan ze er achteloos mee om. Zij bekommeren zich zelfs niet om de dingen die betrekking hebben op Gods opdracht of de plicht die ze zouden moeten verrichten. Ze nemen geen verantwoordelijkheid. Dit is het naar hartenlust genieten van de gemakken van het vlees, nietwaar? Zijn mensen die naar hartenlust genieten van de gemakken van het vlees geschikt voor het vervullen van een plicht? Zodra iemand het onderwerp aansnijdt van het doen van hun plicht, spreekt over het betalen van een prijs en het ondergaan van tegenspoed, blijven ze het hoofd schudden. Ze hebben te veel problemen, ze hebben volop klachten en zijn vervuld van negativiteit. Zulke mensen zijn waardeloos, ze zijn niet bevoegd hun plicht te verrichten, en horen verstoten te worden. Wat betreft het begeren van de gemakken van het vlees, laten we het hier voorlopig bij.

6. Moeilijkheden met betrekking tot zelfkennis

Zelfkennis is het meest cruciale aspect van het binnengaan in het leven. Maar voor de meeste mensen wordt zelfkennis hun grootste moeilijkheid, omdat ze de waarheid niet liefhebben of nastreven. Daarom staat het vast dat iedereen die de waarheid niet liefheeft, zichzelf niet werkelijk kan kennen. Welke aspecten omvat zelfkennis? Het eerste is weten welke verdorven gezindheden worden geopenbaard in je spraak en handelingen. Soms is het arrogantie, andere keren is het bedrieglijkheid, of misschien boosaardigheid, onbuigzaamheid of verraad, enzovoort. Daarnaast moet je, wanneer je iets overkomt, onderzoeken of je bedoelingen en motieven hebt die niet in overeenstemming zijn met de waarheid. Je moet ook onderzoeken of er iets in je spraak of handelingen is dat zich tegen God verzet of tegen Hem in opstand komt. In het bijzonder moet je onderzoeken of je een gevoel van verantwoordelijkheid voor je plicht hebt en trouw bent, of je je oprecht volledig inzet voor God, en of je handelt uit berekening of nalatig bent. Zelfkennis betekent ook weten of je noties en verbeeldingen, buitensporige eisen of misverstanden en grieven jegens God hebt, en of je bereid bent je te onderwerpen. Het betekent weten of je de waarheid kunt zoeken, van God kunt aanvaarden en een hart van onderwerping aan God hebt bij het benaderen van de situaties, mensen, gebeurtenissen en dingen die Hij orkestreert. Het betekent weten of je een geweten en rede hebt en of je iemand bent die de waarheid liefheeft. Het betekent weten of je je onderwerpt of je eigen gelijk probeert te halen wanneer je dingen overkomen, en of je je bij je benadering van deze zaken baseert op noties en verbeeldingen of op het zoeken van de waarheid. Dit alles valt binnen de reikwijdte van zelfkennis. Men moet nadenken over de vraag of men de waarheid liefheeft en een waar geloof in God heeft, in het licht van zijn houding ten opzichte van verschillende situaties en mensen, gebeurtenissen en dingen. Als men zijn verdorven gezindheid kan leren kennen en kan zien hoe groot zijn opstandigheid tegen God is, dan is men gegroeid. Bovendien moet men, als het gaat om zaken die je houding jegens God betreffen, nadenken over de vraag of men noties, vrees of onderwerping heeft in zijn behandeling van Gods naam en incarnatie, en vooral wat zijn houding is ten aanzien van de waarheid. Een persoon moet ook zijn tekortkomingen, zijn gestalte en of hij de werkelijkheid van de waarheid bezit kennen, evenals of zijn streven en het pad dat hij bewandelt juist zijn en in overeenstemming met Gods bedoelingen. Dit zijn allemaal dingen die mensen zouden moeten weten. Samenvattend bestaan de verschillende aspecten van zelfkennis in wezen uit het volgende: kennis van de vraag of je kaliber hoog of laag is, kennis van je karakter, kennis van de bedoelingen en motieven die je hebt bij je handelingen, kennis van de verdorven gezindheid en de aard en essentie die je openbaart, kennis van je voorkeuren en streven, kennis van het pad dat je bewandelt, kennis van je zienswijzen op dingen, kennis van je levensvisie en waarden, en kennis van je houding ten opzichte van God en de waarheid. Zelfkennis bestaat voornamelijk uit deze aspecten.

7. De verschillende manifestaties in de manier waarop de mens met God omgaat

Het volgende onderwerp met betrekking tot het binnengaan in het leven betreft de verschillende manifestaties in de manier waarop de mens met God omgaat. Bijvoorbeeld, noties hebben over God, misverstanden over Hem ontwikkelen en op je hoede voor Hem zijn, onredelijke eisen aan Hem stellen, Hem altijd willen ontwijken, een hekel hebben aan de woorden die Hij spreekt en Hem voortdurend kritisch proberen op te nemen. Er is ook het onvermogen om Gods almacht te doorzien of te herkennen alsook het voortdurend sceptisch staan tegenover Gods soevereiniteit, regelingen en gezag en over die dingen geen enkele kennis hebben. Bovendien is er niet alleen het nalaten de laster en godslastering van niet-gelovigen en de wereld tegen God te vermijden of te ontkennen, maar integendeel, de wens om zelfs te weten of het waar is. Is dit niet twijfelen aan God? Welke andere uitingen zijn er naast deze? (God wantrouwen en God verzoeken.) (Proberen bij God in de gunst te komen.) (Gods inspectie niet willen aanvaarden.) Gods inspectie niet willen aanvaarden, terwijl men tegelijkertijd betwijfelt of God het binnenste van de harten van mensen kan doorzoeken. (Er is ook verzet tegen God.) Dit is ook een uiting – zich verzetten tegen God en tegen Hem tieren. Met een minachtende en geringschattende houding met God omgaan, met Hem praten en verkeren. Nog iets anders? (Nalatig zijn tegenover God en Hem bedriegen.) (Klagen over God.) Je nooit onderwerpen of de waarheid zoeken wanneer je met zaken wordt geconfronteerd, maar altijd je eigen gelijk proberen te halen en klagen. (Er is ook oordelen over en lasteren van God.) (Wedijveren met God om status.) (Onderhandelen met God en misbruik van Hem maken.) (God ontkennen, God verwerpen en God verraden.) Dit zijn allemaal essentiële kwesties; het zijn de verschillende gesteldheden en verdorven gezindheden die opkomen in de omgang van mensen met God. Dit zijn in wezen de verschillende uitingen van hoe mensen met God omgaan.

8. Houdingen jegens de waarheid en de diverse uitingen daarvan

Een ander aspect van de ingang in het leven is hoe mensen met de waarheid omgaan. Welke uitingen zijn er op dit gebied? Er is het behandelen van de waarheid als een theorie of een slogan, als een voorschrift, of als kapitaal om van de kerk te leven en van de voordelen van status te genieten. Vullen jullie maar aan. (De waarheid behandelen als een geestelijk houvast.) Er is het behandelen van de waarheid als een geestelijk houvast om iemands geestelijke behoeften te bevredigen. (De waarheid niet aanvaarden en er afkerig van zijn.) Dit is een houding ten opzichte van de waarheid. (Denken dat Gods woorden bedoeld zijn om anderen te ontmaskeren, dat ze niets met jezelf te maken hebben en jezelf beschouwen als de meester van de waarheid.) Je hebt deze uiting heel treffend beschreven. Mensen met deze uiting geloven dat ze alle waarheden begrijpen die God heeft gesproken, en dat de verdorven gezindheden en essenties van de mens die Hij ontmaskert op anderen slaan en niet op hen. Ze zien zichzelf als meesters van de waarheid en gebruiken Gods woorden vaak om anderen de les te lezen, alsof ze zelf geen verdorven gezindheden hebben en al de belichaming van de waarheid en de woordvoerders van de waarheid zijn. Wat voor sujetten zijn dat? Ze willen de belichaming van de waarheid zijn – zijn ze niet net als Paulus? Paulus ontkende dat de Heer Jezus de Christus was, en dat Hij God was; hijzelf wilde Christus en de Zoon van God zijn. Deze mensen zijn als Paulus, ze zijn van hetzelfde slag als hij, ze zijn antichristen. Nog iets anders? (Gods woorden behandelen als die van een gewoon mens, niet als de waarheid die beoefend moet worden, en een afwijzende en oppervlakkige houding hebben ten opzichte van Gods woorden.) Gods woorden niet behandelen als de waarheid die aanvaard en beoefend moet worden, maar ze behandelen als menselijke woorden – dat is er één. (Gods woorden in verband brengen met de filosofieën en theorieën van ongelovigen.) Er is het in verband brengen van Gods woorden met filosofieën, het behandelen van Gods woorden als versiering of lege woorden, terwijl ze de bekende uitspraken van beroemde en grote mensen als de waarheid beschouwen, en kennis, traditionele cultuur en gewoonten als de waarheid behandelen en Gods woorden ermee verdringen. Mensen die blijk geven van deze uiting, praten onophoudelijk over het willen beoefenen van de waarheid en het getuigen van en verspreiden van Gods woorden wanneer ze met situaties worden geconfronteerd, maar in hun hart bewonderen ze die beroemde en grote mensen uit de seculiere wereld, en bewieroken ze zelfs Bao Gong uit de oude Song-dynastie, door te zeggen: “Hij was werkelijk een strenge en onpartijdige rechter. Hij heeft nooit een onrechtvaardig vonnis geveld, er waren nooit gerechtelijke dwalingen van zijn hand en geen onschuldige ziel stierf door zijn beulszwaard!” Is dit niet het bewieroken en bewonderen van een beroemd persoon en een wijze? Proberen de woorden en daden van beroemde mensen voor de waarheid te laten doorgaan is het belasteren en godslasteren van de waarheid! In de kerk praten dergelijke mensen veel over het willen beoefenen van de waarheid en het verspreiden van Gods woorden, maar wat ze in hun gedachten hebben en gewoonlijk zeggen, zijn slechts volksgezegden en spreekwoorden, die ze op een zeer geoefende en vlotte manier uitdrukken. Deze dingen liggen hun altijd op de lippen en rollen gemakkelijk van hun tong. Ze hebben nog nooit een woord gesproken over hun ervaringskennis van Gods woorden, en nog minder hebben ze ooit gezegd welke van Gods woorden het criterium of de basis zijn voor hun handelingen en gedrag. Alles wat ze uiten zijn drogredenen, zoals: “Een man laat zijn naam achter waar hij ook gaat, net zoals een gans zijn kreet uitroept waar hij ook vliegt”, “Executie laat alleen maar koppen rollen”, “Er is altijd iets verachtelijks aan meelijwekkende mensen”, “Zorg altijd dat je wat speelruimte voor jezelf overhoudt”, “Zelfs al heb ik niets gepresteerd, dan heb ik wel zwaar gewerkt; en zo niet zwaar gewerkt, dan ben ik wel moe geworden”, “Verbrand de brug niet nadat je de rivier bent overgestoken; dood de ezel niet nadat je de molensteen hebt afgeladen”, “Straf er één streng om een afschrikwekkend voorbeeld te stellen voor de rest”, en “Nieuwe functionarissen willen graag indruk maken”, en ga zo maar door – niets van wat ze zeggen is de waarheid. Sommige mensen leren de woorden van hedendaagse dichters uit hun hoofd en plaatsen die zelfs in de commentaarsectie van de video’s van Gods huis. Is dat geen uiting van een gebrek aan geestelijk begrip? Zijn die woorden de waarheid? Hebben ze iets met de waarheid te maken? Sommige mensen zeggen vaak dingen als “Drie voet boven je hoofd is een godheid” en “Goed en kwaad zullen uiteindelijk worden vergolden; het is slechts een kwestie van tijd.” Zijn deze uitspraken de waarheid? (Nee.) Waar komen ze vandaan? Staan ze in Gods woorden? Ze zijn afkomstig uit de boeddhistische cultuur en hebben niets te maken met het geloof in God. Desondanks proberen mensen ze vaak tot de waarheid te verheffen; dit is een uiting van een gebrek aan geestelijk begrip. Sommige mensen hebben enige vastberadenheid om zich in te zetten voor God, en ze zeggen: “Gods huis heeft mij een promotie gegeven, God heeft mij verheven, dus ik moet de uitspraak ‘een edelman offert zijn leven voor hen die hem begrijpen’ eer aandoen.” Je bent geen edelman, en God heeft je niet gevraagd je leven op te offeren. Is het nodig om met zoveel bravoure je plichten te vervullen? Je kunt je plichten niet eens vervullen nu je leeft, is er dan enige hoop dat je dat in de dood wel kunt? Hoe zul je dan je plichten vervullen? Anderen zeggen: “Ik ben van nature trouw, ik ben een dapper en gepassioneerd iemand. Ik zet graag alles op het spel voor mijn vrienden. Met God is het net zo: aangezien God mij heeft uitgekozen, een promotie heeft gegeven en mij heeft verheven, moet ik Gods genade terugbetalen. Ik zal beslist alles op het spel zetten voor God, al kost het me het leven!” Is dit de waarheid? (Nee.) God heeft zoveel woorden gesproken, waarom hebben ze er niet één onthouden? Te allen tijde communiceren ze alleen maar over: “Verder hoeft er niets gezegd te worden. Een edelman offert zijn leven voor hen die hem begrijpen, en men moet alles op het spel zetten voor zijn vrienden en trouw zijn.” Ze kunnen niet eens de woorden “Gods liefde terugbetalen” uitbrengen. Na zoveel jaren naar preken te hebben geluisterd en Gods woorden te hebben gelezen, kennen ze geen enkele waarheid en kunnen ze niet eens een paar geestelijke termen gebruiken – dit is hun begrip en definitie van de waarheid. Zeg Mij eens, is dat niet erbarmelijk? Is het niet lachwekkend? Is dit geen uiting van een gebrek aan geestelijk begrip? Nadat ze naar zoveel preken hebben geluisterd, begrijpen ze de waarheid niet en weten ze niet wat de waarheid is, toch gebruiken ze schaamteloos die duivelse, belachelijke, absurde en uiterst lachwekkende woorden om de waarheid te vervangen. Niet alleen is dit hun denkwijze en begrip, maar ze verspreiden en onderwijzen dit ook voortdurend aan anderen, waardoor anderen hetzelfde begrip krijgen als zij. Draagt dit in wezen niet een vorm van verstoring en hinder met zich mee? Het lijkt erop dat deze mensen die de waarheid niet begrijpen en een gebrek aan geestelijk begrip hebben, gevaarlijk zijn; ze zijn in staat om op elk moment en op elke plaats verstoringen en hinder te veroorzaken en belachelijke en absurde dingen te doen. Wat zijn nog enkele andere uitingen van hoe mensen met de waarheid omgaan? (De waarheid verachten, alleen aanvaarden wat overeenkomt met de eigen noties, en verwerpen en weigeren te beoefenen wat niet overeenkomt.) Alleen aanvaarden en beoefenen wat overeenkomt met de eigen noties en zich stelselmatig verzetten tegen en veroordelen wat niet overeenkomt – dit is een houding. (Niet geloven dat de waarheid iemands verdorven gezindheden kan oplossen of iemand kan veranderen.) De waarheid niet erkennen of er niet in geloven is ook een houding. Een andere uiting is dat iemands houding en zienswijze ten aanzien van de waarheid veranderen afhankelijk van iemands humeur, omgeving en emoties. Wanneer zulke mensen zich op een dag goed en opgewekt voelen, denken ze: De waarheid is uitstekend! De waarheid is de werkelijkheid van alle positieve dingen, het meest waardevolle voor mensen om te beoefenen en te verspreiden. Wanneer hun humeur slecht is, denken ze: Wat is de waarheid? Welke voordelen heeft het om de waarheid te beoefenen? Kun je er geld mee verdienen? Wat kan de waarheid veranderen? Wat kan er gebeuren als je de waarheid beoefent? Ik beoefen die gewoon niet – wat maakt het uit? Hun demonische aard komt tevoorschijn. Deze uitingen zijn de gezindheden en verschillende gesteldheden die mensen openbaren in de manier waarop ze met de waarheid omgaan. Wat zijn nog enkele andere specifieke uitingen? (Gods woorden niet als de waarheid of het leven behandelen, maar ze analyseren en kritisch ontleden.) Er is het benaderen van Gods woorden met een academische houding, altijd de waarheid analyseren en kritisch ontleden op basis van iemands kennis, zonder enige houding van aanvaarding en onderwerping. Dit zijn min of meer de moeilijkheden in de manier waarop mensen met de waarheid omgaan, die men kan definiëren en onder enkele hoofdpunten kan samenvatten.

De inhoud met betrekking tot de moeilijkheden bij de ingang in het leven omvat in totaal acht aspecten, en dat zijn de voornaamste moeilijkheden die verband houden met de ingang in het leven en het verkrijgen van redding. De gesteldheden en gezindheden die mensen binnen deze acht aspecten openbaren, worden allemaal in Gods woorden onthuld; God heeft vereisten aan mensen gesteld en hun het pad van de praktijk gewezen. Als mensen zich in Gods woorden kunnen verdiepen, een serieuze houding aan kunnen nemen, een houding van verlangen, en een last kunnen dragen voor hun eigen ingang in het leven, dan kunnen ze in Gods woorden relevante waarheden vinden om deze acht soorten problemen op te lossen, en voor elk daarvan zijn er paden van de praktijk. Geen daarvan zijn onoplosbare uitdagingen of enig mysterie. Als je echter totaal geen last draagt voor je eigen ingang in het leven, en helemaal niet geïnteresseerd bent in de waarheid of in het veranderen van je gezindheid, dan zullen Gods woorden, hoe duidelijk en nauwkeurig ze ook zijn, voor jou louter teksten en doctrines blijven. Als je de waarheid niet nastreeft of beoefent, dan zul je, welke problemen je ook hebt, geen oplossing kunnen vinden, wat het erg moeilijk voor je zal maken om redding te verkrijgen. Misschien zul je voor altijd in het stadium van een zwoeger blijven. Misschien blijf je wel voor altijd in het stadium waarin je geen redding kunt verkrijgen en door God wordt verworpen en geëlimineerd.

De nadelige invloeden en gevolgen van het werk van valse leiders

Wat doen valse leiders als het gaat om alle moeilijkheden die mensen tegenkomen bij hun ingang in het leven? Wanneer mensen geconfronteerd worden met enige gesteldheid die binnen een van deze acht soorten moeilijkheden valt, kunnen valse leiders dit dan identificeren en Gods woorden en hun eigen ervaringskennis gebruiken om de problemen van deze mensen op te lossen? Helaas, wanneer mensen moeilijkheden tegenkomen, leveren deze valse leiders slechts oppervlakkige inspanningen; ze maken slechts enkele oppervlakkige, misplaatste en irrelevante opmerkingen die niets te maken hebben met hun gezindheden en werkelijke moeilijkheden om hun problemen aan te pakken. Valse leiders zeggen bijvoorbeeld vaak: “Je hebt de waarheid gewoon niet lief!” Dit is hoe ze proberen de werkelijke moeilijkheden van mensen op te lossen en hun essenties vast te stellen. Ze kunnen mensen niet helpen om in Gods woorden antwoorden te vinden voor zelfs maar een klein probleem of een kleine gesteldheid, noch kunnen ze die oplossen door over de waarheid te communiceren. In plaats daarvan maken ze wat doctrinaire en irrelevante opmerkingen, of ze grijpen het probleem aan en maken van een mug een olifant om mensen volledig af te schrijven, zonder hun een kans te geven op berouw. In werkelijkheid is het zo, dat als iemand het vermogen heeft om Gods woorden te bevatten en geestelijk begrip bezit, hij Gods onthulling van deze acht aspecten van gesteldheden in Zijn woorden zal kunnen vinden; dat is niet moeilijk. Omdat valse leiders echter een gebrek aan geestelijk begrip hebben, een pover kaliber en een gebrekkig bevattingsvermogen hebben, in combinatie met het feit dat sommigen van hen simpelweg enthousiast, actiebelust en hypocriet zijn, en zich voordoen als geestelijke mensen, kunnen ze de problemen van andere mensen totaal niet oplossen. Als het gaat om de verschillende problemen die mensen tegenkomen, zullen valse leiders hun adviseren en zeggen: “Gods werk is al zo ver gevorderd; waarom word je nog steeds jaloers en maak je ruzie met anderen? Heb je daar tijd voor? Wat is het nut ervan om daar ruzie over te maken? “Kun je het niet zonder ruzie af?” “Gods werk is al zo ver gevorderd, maar je bent nog steeds zo sentimenteel en kunt het niet loslaten. Vroeg of laat zullen deze gevoelens je dood worden!” “Gods werk is al zo ver gevorderd, dus waarom maak je je nog steeds zo druk om eten en kleding? Kun je niet zonder die ene jurk? Kun je niet zonder dat paar leren schoenen? Je zou meer aandacht moeten besteden aan Gods woorden en je plicht!” “Wanneer je iets overkomt, bid dan meer tot God. Wat je ook overkomt, er is één les: leren je aan God te onderwerpen en Zijn soevereiniteit en regelingen te begrijpen.” Kan dit advies werkelijke problemen oplossen? Helemaal niet. Anders zeggen ze: “Mensen zijn diep verdorven door Satan. Door sentimenteel te zijn, kom je toch in opstand tegen God? Door jezelf niet te kennen, kom je toch in opstand tegen God?” Wat het probleem ook is, valse leiders weten niet hoe ze over de waarheid moeten communiceren om iemands essentie of gesteldheid te analyseren, ze kunnen niet doorzien hoe de gesteldheden van mensen ontstaan, om vervolgens, op basis van hun gesteldheden, over de waarheid te communiceren om hun problemen op te lossen en gepaste hulp en ondersteuning te bieden. In plaats daarvan zeggen ze altijd dezelfde dingen: “Heb God lief! Werk hard om je plichten te vervullen, je moet trouw zijn aan God en meer bidden als je problemen tegenkomt!” “Alles valt onder Gods soevereiniteit en regelingen. Alles is in Gods handen!” “Als je de waarheid niet zoekt, wordt het niets. Je moet meer van Gods woorden lezen. Gods woorden maken alles duidelijk, maar mensen hebben de waarheid gewoon niet lief!” “De catastrofes staan voor de deur, het einde van alle dingen is nabij en Gods werk loopt ten einde, maar jij maakt je geen zorgen. Hoeveel dagen heeft de mens nog? Het koninkrijk van God is aangebroken!” Valse leiders uiten enkel deze uitspraken die de kern missen, en analyseren en ontleden nooit specifiek diverse problemen, en bieden mensen nooit werkelijke voorziening of hulp. Ofwel zoeken ze een paar passages uit Gods woorden voor de mensen om te lezen, ofwel bieden ze irrelevant advies om hen af te schepen. Wat gebeurt er uiteindelijk? Onder de schadelijke invloed van de valse leiders kennen mensen niet alleen hun eigen verdorven gezindheden niet, maar kennen ze ook hun eigen karakter niet, weten ze niet wat voor soort persoon ze zijn en welke aard en essentie ze bezitten; ze hebben geen duidelijkheid over hun eigen kaliber, of ze al dan niet bevattingsvermogen hebben, of over het pad dat ze bewandelen. Ze houden nog steeds vast aan de wereldse en modieuze dingen die ze in hun hart liefhebben en waarderen, en niemand helpt hen deze dingen te begrijpen, te ontleden en te analyseren. Dit zijn de gevolgen van het werk van valse leiders. Wanneer er problemen ontstaan, vegen ze ofwel mensen de mantel uit, en veroordelen en beschuldigen hen willekeurig en onterecht, ofwel geven ze mensen misplaatst advies en misplaatste lessen, ofwel gebruiken ze Gods woorden om geforceerde, onnauwkeurige vergelijkingen te maken. Degenen die hen horen, denken: Ik heb het gevoel dat ik het begrijp, maar ook weer niet – het is alsof ik misschien begrepen heb wat ze zeiden, maar misschien ook niet. Hoe komt dat? Alles wat de leider zegt is juist, maar waarom kan ik dit probleem in mijn hart niet kwijtraken? Waarom kan ik geen oplossing vinden voor deze moeilijkheid? Waarom denk ik nog steeds op deze manier en wil ik deze dingen doen? Waarom kan ik niet begrijpen waar de essentie en de wortel van het probleem liggen? De leider zegt dat ik de waarheid niet liefheb, en ik geef toe dat ik dat niet doe, maar waarom kan ik niet uit deze gesteldheid komen? Hebben deze leiders enig effect gehad? Hoewel ze hebben gesproken en gewerkt, is het allemaal één grote warboel en heeft het niet het effect gehad dat het zou moeten hebben. Ze hebben mensen niet in staat gesteld Gods bedoelingen te begrijpen, zichzelf met Gods woorden te vergelijken, hun gesteldheden nauwkeurig te begrijpen of hun eigen moeilijkheden op te lossen. Wat betreft die onverbeterlijke, schaamteloze mensen die de waarheid totaal niet aanvaarden, wanneer zij deze leiders hen ernstig en geduldig horen vermanen, voelen ze een extreme afkeer. Tegelijkertijd papegaaien ze de woorden die deze leiders zeggen – nadat de leiders het eerste deel hebben afgerond, kunnen deze mensen het volgende deel aanvullen, en ze worden al snel ongeduldig en zeggen: “Ga niet door. Ik begrijp alles wat je zegt al. Als je doorgaat, word ik misselijk en wil ik overgeven!” De leiders houden vol: “Je hebt de waarheid gewoon niet lief. Als je de waarheid liefhad, zou je alles begrijpen wat ik zeg.” Zij werpen tegen: “Of ik de waarheid nu liefheb of niet, je hebt deze woorden al zo vaak herhaald, er is niets nieuws aan, en ik ben het beu om ze te horen!” Valse leiders werken op deze manier, houden zich star aan regels en bijten zich vast in bepaalde zinsneden, en zijn totaal niet in staat de werkelijke moeilijkheden van mensen op te lossen. Als iemand noties over God heeft, zeggen valse leiders dat die persoon zichzelf niet kent. Als iemand een povere menselijkheid heeft, niet in staat is met mensen om te gaan en geen normale interpersoonlijke relaties heeft, zeggen valse leiders dat zowel zij als de andere betrokkene fout zitten, geven hen beiden een preek en leggen de schuld bij hen allebei, en zeggen dan: “Oké, jullie staan nu quitte. We moeten eerlijk en redelijk zijn in onze handelingen, iedereen gelijk behandelen, zonder vooringenomenheid. Wie met rede spreekt, heeft de waarheid lief, terwijl degenen die zonder rede spreken hun mond moeten houden, in de toekomst minder moeten spreken en meer moeten doen. En jullie moeten meer luisteren naar degene die iets corrects zegt.” Is dit het probleem oplossen? Is dit werk doen? Is dit niet gewoon kinderen sussen en mensen voor de gek houden? Valse leiders zien er misschien druk uit, maar ze kunnen niemands problemen oplossen. Hoe effectief is hun werk? Waardeloos en absurd! Dit zijn de praktijken van ongelovigen.

Gedurende de ervaring van mensen met hun geloof in God, komen ze vaak moeilijkheden tegen, en valse leiders kunnen geen enkele daarvan oplossen. Valse leiders kunnen zelfs bepaalde overduidelijke moeilijkheden die met een paar woorden verholpen zouden kunnen worden niet oplossen, en ze maken er ook een grote ophef over en maken van elke kleine kwestie een groot probleem. Sommige mensen zijn niet kwaadaardig, het is alleen dat het hun, wat hun menselijkheid betreft, enigszins aan manieren ontbreekt, ze geen basisetiquette begrijpen en een beetje ploertig zijn. Valse leiders nemen deze kleine kwesties op en maken er een grote ophef over, en laten de broeders en zusters erover discussiëren, hen bekritiseren en hen veroordelen, allemaal met het doel een blijvende indruk op die mensen achter te laten, zodat ze niet op die manier durven te blijven handelen. Is dit nodig? Is dit een manier om problemen op te lossen? Is dit het gebruiken van de waarheid om problemen op te lossen? (Nee.) Zolang er geen grote problemen zijn in iemands menselijkheid, en die persoon niet kwaadaardig is en zich oprecht kan inzetten, dan is het, zolang ze het kunnen aanvaarden, voldoende om aan hen te blijven werken door hun vermaningen, hulp, communicatie en ondersteuning te bieden. Als mensen zich consequent op deze manier gedragen, dan hebben ze een probleem met hun karakter of een venijnige gezindheid, en dan zijn strenge snoei en discipline noodzakelijk. Als ze weigeren dit te aanvaarden, moet ofwel hun plicht worden opgeschort, ofwel moeten ze worden verwijderd. Valse leiders kunnen dit niet doorzien, noch zullen ze op deze manier handelen; wanneer ze zulke kwaadaardige mensen tegenkomen, behandelen ze hen als broeders en zusters, en bieden hun hulp en ondersteuning. Is dit werk doen? Is dit het gebruiken van de waarheid om problemen op te lossen? (Nee.) Het werk van valse leiders is absurd, kinderachtig en lachwekkend, en niets ervan komt overeen met Gods bedoelingen. In alles wat ze doen, kun je zien dat het leken zijn, dat het hun aan geestelijk begrip ontbreekt en dat ze roekeloos en zonder principes handelen. Evenzo kunnen ze de verschillende moeilijkheden die mensen tegenkomen bij hun ingang in het leven niet doorzien of nauwkeurig vatten. Dientengevolge lijken hun pogingen tot een oplossing ongelooflijk onhandig, dwaas en lijken ze op het werk van een leek. Degenen die hun hulp aanvaarden, voelen zich ook ongemakkelijk en onderdrukt. Na verloop van tijd verliezen sommigen zelfs het geloof en zeggen: “De leider heeft zo vaak met mij gecommuniceerd, dus waarom ben ik niet veranderd? Waarom val ik steeds terug? Is het zo dat mijn menselijkheid bijzonder pover is en ik niet in staat ben om gered te worden?” Sommigen koesteren zelfs twijfels en zeggen: “Is er iets mis met mijn geest? Zijn er boze geesten in mij aan het werk? Gaat God mij niet redden? Betekent dat niet dat ik zonder hoop ben?” Dit zijn de gevolgen van het werk van valse leiders. In hun werk verwarren ze het ene met het andere, en handelen ze op een belachelijke, absurde, dwaze en onhandige manier, wat er uiteindelijk toe leidt dat de verschillende moeilijkheden waarmee sommige mensen die oprecht de waarheid nastreven worden geconfronteerd, niet tijdig worden opgelost. Dit veroorzaakt op zijn beurt dat er in die mensen negativiteit en zwakheid ontstaan, evenals enkele noties en misverstanden over God en Zijn werk. Ze zeggen: “Ik heb zoveel van Gods woorden gelezen, dus waarom kan mijn probleem niet worden opgelost? Kunnen Gods woorden mensen echt redden en transformeren?” In hun hart ontstaat twijfel en ze raken gevangen in verwarring. Daarom, wanneer valse leiders werk doen, brengen ze niet veel positieve resultaten voort, maar veroorzaken ze wel een heleboel negatieve dingen. Hun werk slaagt er niet alleen niet in de noties, twijfels en oordelen van mensen over God weg te nemen, maar integendeel, het vergroot hun misverstanden en hun wantrouwen jegens God. Zelfs na vele jaren van geloof blijven de problemen van deze mensen onopgelost. Terwijl ze worden misleid en op een dwaalspoor gebracht door valse leiders, worden hun misverstanden en hun wantrouwen jegens God dieper. Nu dit het geval is, kunnen ze dan ingang in het leven verkrijgen?

Het begrip van valse leiders van positieve dingen zoals de waarheid en de verandering van de gezindheid van de mens kan de zienswijzen en houdingen van veel mensen ten opzichte van positieve dingen beïnvloeden. Zolang valse leiders geen werk doen, is er nog niets aan de hand, maar zodra ze beginnen te werken, ontstaan er afwijkingen en doen zich nadelige gevolgen voor. Er ontstaat een onjuiste sfeer in deze kerken, dat wil zeggen, er worden vaak enkele foutieve en absurde uitspraken gedaan, en de mensen daar begrijpen de geestelijke termen die veelvuldig in Gods woorden worden genoemd niet en weten niet hoe ze die moeten toepassen, terwijl de zogenaamde geestelijke termen en uitspraken die vaak door deze valse leiders worden gebezigd, wijd verspreid raken in deze kerken. De impact die deze dingen op mensen hebben is niet gering: ze kunnen mensen niet alleen niet helpen een meer praktische en nauwkeurige kennis van Gods woorden en de waarheid te verkrijgen, of hen in staat stellen een nauwkeurig beoefeningspad in Zijn woorden te vinden, maar integendeel, ze zorgen er juist voor dat mensen een meer verwrongen, theoretische en doctrinaire kennis van de waarheid krijgen, en tegelijkertijd wordt het beoefeningspad voor de mensen daardoor vager. Door dit te doen, vertroebelen valse leiders het zicht van de mensen en beïnvloeden ze hun zuivere begrip van de waarheid. Welk effect hebben valse leiders door deze dingen te doen? Welke rol spelen ze? Hoewel het misschien ietwat overdreven is hen te karakteriseren als verstorend en hinderend, is het helemaal geen overdrijving hen op en neer springende hansworsten te noemen. Toen Ik net met deze fase van het werk was begonnen, ontmoette Ik enkele individuen, en terwijl Ik naar hun gesprek luisterde, vroeg een van hen naar de situatie van een persoon, en iemand flapte er plotseling de woorden uit: “Die is tot as verbrand.” Toen Ik vroeg: “Tot as verbrand? Wat betekent dat?” antwoordden ze: “Tot as verbrand zijn betekent dat iemand is verwijderd en misschien wel is gestopt met geloven.” Ik zei: “Dit is een vrij wrede term – het laat de persoon geen enkele speelruimte. Heb Ik ooit zoiets gezegd? Hoe komt het dat Ik niet op de hoogte ben van deze term? Ik heb nog nooit iemand op deze manier gekarakteriseerd, of verklaard dat als iemand stopt met zijn plicht doen of van God weggaat, hij ‘tot as verbrand’ is. Hoe is deze term ontstaan?” Later kwam Ik erachter dat deze zinsnede afkomstig was van een oudere gelovige, een oude betweter. Hij was zeer geleerd, geloofde al lange tijd in God en had anciënniteit. Toen hij deze zinsnede sprak, gebruikte die groep verwarde mensen geen onderscheidingsvermogen en leerden ze die van hem, en het werd een populaire uitdrukking. Vinden jullie dat deze uitdrukking correct is? Heeft ze een basis? Is ze nauwkeurig? (Nee, ze is niet nauwkeurig.) Hoe moeten we haar behandelen? Mag deze uitdrukking in de kerk blijven bestaan? (Nee, dat zou niet moeten.) Ze moet worden ontmaskerd en bekritiseerd, en bij de wortel worden opgelost. Naderhand, door kritiek en analyse, durfden deze verwarde mensen het niet meer te zeggen, maar een paar onwetende individuen gebruiken het misschien nog steeds in het geheim. Die mensen denken misschien dat het een zeer geestelijke uitdrukking is, afkomstig van een “bekende figuur”, en geloven dat men haar moet blijven gebruiken. Hebben jullie leiders zich met soortgelijke praktijken beziggehouden? Hebben ze jullie ingang in het leven, verandering van gezindheid of het pad dat jullie bewandelen negatief beïnvloed? (In het verleden, bij het prediken van het evangelie, zei een valse leider eens: “God verovert ons door oordeel en tuchtiging, dus wanneer we het evangelie aan religieuze mensen prediken, moeten we op een harde toon tegen hen spreken en hun de les lezen; alleen dan kunnen ze worden veroverd.”) Deze uitspraak klinkt misschien redelijk, maar komt ze overeen met de waarheidsprincipes? Heeft God de mensen opgedragen dit te doen? Zegt Gods woord: “Wanneer je het evangelie wijd en zijd predikt, moet je dan opstaan en de mensen met een ijzeren staf regeren, en oordeel en tuchtiging gebruiken om het evangelie wijd en zijd te prediken”? (Nee.) Dus, waar kwam deze uitspraak vandaan? Het is duidelijk een theorie die ontsproten is aan het brein van een valse leider die een gebrek aan geestelijk begrip heeft. Op het eerste gezicht lijkt deze uitspraak misschien geen probleem te zijn: “De hele mensheid moet Gods oordeel en tuchtiging ondergaan. Als ze die niet rechtstreeks uit Gods woorden kunnen ontvangen, kunnen ze die dan niet onrechtstreeks ontvangen? In ieder geval is dat het effect dat Gods woorden beogen te bereiken – de verovering van de hele mensheid. Zou het niet beter zijn voor hen om dit liever vroeger dan later te ontvangen? Voordat God handelt, nemen we deze preventieve maatregel, zodat mensen een soort immuniteit kunnen ontwikkelen. Dan, wanneer God hen werkelijk oordeelt en tuchtigt, zullen die mensen niet in opstand komen tegen God, Hem niet tegenwerken of Hem niet verraden. Dit zal voorkomen dat Gods gevoelens gekwetst worden. Is dat niet iets goeds?” Op het eerste gezicht lijkt elke zin correct, en doctrinair gezien lijkt het logisch. Maar, is dit een waarheidsprincipe? Welke bepalingen heeft Gods huis voor de prediking van het evangelie? Vereist het dat mensen dit doen? (Nee.) Daarom is deze theorie niet geldig, en is de persoon die haar voorstelde een valse leider.

Valse leiders veinzen vaak spiritueel te zijn en spreken enkele schijnbaar juiste drogredenen uit om mensen te misleiden en op een dwaalspoor te brengen. Hoewel deze drogredenen uiterlijk misschien onproblematisch klinken, hebben ze een schadelijke invloed op hun ingang in het leven; ze hinderen, misleiden en belemmeren mensen op de weg van het nastreven van de waarheid. Door deze pseudo-spirituele woorden ontwikkelen sommige mensen twijfels over en weerstand tegen Gods woorden, krijgen ze noties en zelfs misverstanden over God en worden ze op hun hoede jegens Hem, waarna ze van Hem vervreemd raken. Dit is de impact die de pseudo-spirituele uitspraken van valse leiders op mensen hebben. Onder de misleiding en invloed van een valse leider verandert die kerk in een religie, net als het christendom of het katholicisme, waarin mensen louter de uitspraken en leringen van de mens navolgen. Ze aanbidden allemaal de leringen van Paulus en gaan zelfs zo ver dat ze zijn woorden in de plaats van die van de Heer Jezus gebruiken, in plaats van de weg van God te volgen. Als gevolg daarvan worden ze allemaal huichelachtige farizeeën en antichristen. Zodoende worden ze door God vervloekt en veroordeeld. Net als Paulus verhogen valse leiders zichzelf en getuigen ze voor zichzelf; ze misleiden en hinderen de mensen. Ze leiden hen op een dwaalspoor en religieuze rituelen binnen, en de manier waarop deze mensen in God geloven wordt precies hetzelfde als die van religieuze mensen, wat hun intrede op het juiste spoor in hun geloof in God vertraagt. Valse leiders misleiden en hinderen de mensen voortdurend, en die mensen ontwikkelen dan een reeks pseudo-spirituele theorieën en uitspraken. Deze theorieën, uitspraken en praktijken staan lijnrecht tegenover de waarheid en hebben er hoegenaamd niets mee te maken. Maar terwijl valse leiders de mensen misleiden en op een dwaalspoor brengen, beschouwen ze deze dingen als positieve dingen, als de waarheid. Ze geloven ten onrechte dat deze dingen de waarheid zijn en denken dat zolang ze er in hun hart in geloven en ze welsprekend kunnen verwoorden, en zolang iedereen ze onderschrijft, ze dan de waarheid hebben verkregen. Misleid door deze gedachten en zienswijzen zijn mensen niet alleen niet in staat de waarheid te begrijpen, maar zijn ze ook niet in staat Gods woorden te beoefenen of te ervaren, laat staan de werkelijkheid van de waarheid binnen te gaan. Integendeel, ze raken steeds verder verwijderd van Gods woorden en nog verder van de intrede in de werkelijkheid van de waarheid. Letterlijk genomen is er niets mis met de woorden die valse leiders spreken en de leuzen die ze roepen; ze zijn allemaal correct. Waarom bereiken ze dan helemaal niets? Dit komt doordat wat valse leiders begrijpen en bevatten simpelweg te oppervlakkig is. Het is allemaal louter doctrine, die niet relevant is voor de werkelijkheid van de waarheid in Gods woorden, Gods vereisten of Zijn bedoelingen. Het is een feit dat alle doctrines die valse leiders prediken, ver tekortschieten ten opzichte van de werkelijkheid van de waarheid – om precies te zijn, ze hebben niets met de waarheid te maken en ook niets met Gods woorden. Dus, als valse leiders deze woorden en doctrines vaak uitkramen, waarmee houdt dat dan verband? Waarom zijn ze nooit in staat om de werkelijkheid van de waarheid binnen te gaan? Dit houdt rechtstreeks verband met het kaliber van valse leiders. Het is absoluut zeker dat valse leiders een pover kaliber hebben en het vermogen missen om de waarheid te bevatten. Hoeveel jaar ze ook in God geloven, ze zullen de waarheid niet begrijpen of geen ingang in het leven hebben. Men kan ook zeggen dat, hoeveel jaar ze ook in God geloven, het voor hen niet gemakkelijk zal zijn om de werkelijkheid van de waarheid binnen te gaan. Als een valse leider niet wordt ontslagen en zijn positie mag behouden, wat voor gevolgen zal dat dan hebben? Hun leiderschap zal steeds meer mensen meeslepen in religieuze rituelen en voorschriften, in woorden en doctrines, en in vage noties en verbeeldingen. In tegenstelling tot antichristen brengen valse leiders de mensen niet voor henzelf of voor Satan, maar als ze Gods uitverkorenen niet de werkelijkheid van de waarheid van Zijn woorden kunnen binnenleiden, zullen Gods uitverkorenen dan Zijn redding kunnen verwerven? Zullen ze door God vervolmaakt kunnen worden? Absoluut niet. Als Gods uitverkorenen de werkelijkheid van de waarheid niet kunnen binnengaan, leven ze dan niet nog steeds onder Satans macht? Zijn het dan niet nog steeds verdorvenen die onder Satans macht worden gehouden? Betekent dit niet dat ze in de handen van valse leiders ten onder zullen gaan? Daarom zijn de gevolgen van het werk van valse leiders en antichristen in wezen hetzelfde. Geen van beiden kan Gods uitverkorenen de waarheid doen begrijpen, de werkelijkheid doen binnengaan en redding doen verwerven. Ze schaden beiden Gods uitverkorenen en richten hen te gronde. De gevolgen zijn exact hetzelfde.

Wat zijn enkele van de ketterijen en drogredenen van valse leiders? Vat ze later zelf samen. Ik laat deze opdracht aan jullie over om te zien of jullie in staat zijn ze te onderscheiden. Hebben de leiders om jullie heen ooit woorden gesproken die geestelijk zijn of in overeenstemming zijn met menselijke gevoelens en die op het eerste gezicht juist en in lijn met de waarheid lijken, maar die niet in jullie ingang in het leven voorzien en jullie daadwerkelijke problemen niet oplossen? Als jullie geen onderscheidingsvermogen voor deze woorden hebben en ze zelfs koesteren en ter harte nemen, waardoor ze jullie voortdurend domineren en leiden, en jullie gedachten en gedrag voortdurend beïnvloeden, zijn de gevolgen daarvan dan niet behoorlijk ernstig? (Ja.) Dan is het essentieel dat jullie de wortel van deze kwesties onderzoeken, om te ontdekken welke dingen ketterijen en drogredenen zijn die mensen kunnen doen vervallen tot het punt waarop hun geloof in God verandert in een religieus geloof, met als gevolg dat ze God weerstaan en door God worden verworpen. Stel bijvoorbeeld dat iemand zegt: “Streef er niet naar een leider te worden. Als je wordt ontslagen of geëlimineerd nadat je leider bent geworden, krijg je niet eens de kans om een gewone gelovige te zijn.” Is dit soort taal een ketterij en drogreden van valse leiders? (Ja.) Is dat zo? De ketterijen en drogredenen van valse leiders moeten worden onderscheiden van die van antichristen; gooi ze niet op één hoop. Wat bedoelt die persoon met zulke uitspraken? Welke motieven gaan er schuil achter deze woorden? Zit er iets duisters in? Het is duidelijk dat ze een list bevatten die bedoeld is om mensen te misleiden, wat inhoudt dat andere mensen moeten vermijden ernaar te streven leider te worden, dat zoiets niet goed zal aflopen. Hun doel hiermee is om mensen het idee om leider te worden te laten varen, zodat niemand met hen zal concurreren om aanzien en status, waardoor zij zich op hun gemak kunnen voelen en voor altijd leider kunnen zijn. Tegelijkertijd zeggen ze tegen de mensen: “Zo behandelt Gods huis leiders en werkers: het bevordert je als het je nodig heeft, en als dat niet zo is, word je helemaal naar beneden gestoten, waardoor je zelfs geen kans meer krijgt om een gewone gelovige te zijn.” Wat is de aard van deze woorden? (Godslastering.) Wat voor iemand spreekt godslasterlijke woorden uit? (Een antichrist.) In deze woorden schuilen twee kwade bedoelingen die tot twee gevolgen kunnen leiden: de ene is anderen vertellen absoluut niet naar status te dingen, wat ervoor zorgt dat hun eigen status veilig blijft; de andere is jullie God verkeerd laten begrijpen, waardoor jullie ophouden in God te geloven en in plaats daarvan in hen beginnen te geloven. Dit is de meest flagrante soort antichrist. Het lijkt erop dat het jullie aan bevattingsvermogen ontbreekt; ik heb hier al eerder voorbeelden van gegeven. Jullie zijn niet alleen onzorgvuldig en hebben een slecht geheugen, maar het ontbreekt jullie ook aan bevattingsvermogen. Jullie kunnen zelfs zo’n duidelijke antichrist niet onderscheiden. Zouden valse leiders zulke dingen zeggen? Zouden zij bewust en openlijk mensen misleiden en God weerstaan? (Nee.) Hoewel de dingen die valse leiders zeggen en doen op het eerste gezicht misschien onproblematisch lijken, ontbreekt het hun werk aan principes en kan het geen resultaten boeken. Valse leiders kunnen geen enkel probleem van mensen oplossen, hen niet op het juiste spoor van het geloof in God brengen, of hen voor God leiden. Alles wat ze zeggen is juist, ze hebben hun werk allerminst afgeraffeld en ze hebben ijver en passie. Op het eerste gezicht lijken ze geloof en vastberadenheid te hebben en bereid te zijn om tegenspoed te doorstaan en de prijs te betalen. Bovendien lijken ze een ongelooflijk uithoudingsvermogen te hebben en in staat te zijn om ondanks allerlei soorten vermoeidheid en moeilijkheden te volharden. Alleen zijn hun kaliber en bevattingsvermogen pover, en het ontbreekt hun aan een nauwkeurig begrip van de waarheid. Wat doen ze aan dit gebrek aan bevattingsvermogen? Ze gebruiken regels en doctrines, alsook de geestelijke theorieën waarover ze vaak spreken, om dit probleem op te lossen. Na een paar jaar onder hun leiderschap ontstaan er onder de mensen allerlei doctrines, regels en uiterlijke praktijken. Mensen houden zich aan deze doctrines, regels en praktijken, en geloven dat ze de waarheid beoefenen en de werkelijkheid van de waarheid binnengaan, maar in feite staan ze nog heel ver af van de werkelijkheid van de waarheid! Zodra de harten van mensen vervuld, gedomineerd en geleid worden door deze dingen, wordt de oplossing lastig. Elk ervan moet afzonderlijk worden ontleed en geanalyseerd, zodat mensen ze begrijpen. Vervolgens moet men de mensen vertellen wat de waarheid, doctrines, slogans en regels zijn, en wat een juist begrip van de waarheid, nauwkeurige uitspraken en de principes van de waarheid zijn. Dit alles moet afzonderlijk worden opgelost; anders zullen degenen die zich relatief goed gedragen, zich aan de regels houden en spiritualiteit nastreven, door de valse leiders worden misleid en geruïneerd. Deze mensen lijken misschien vroom, in staat om tegenspoed te doorstaan en de prijs te betalen, en in staat om te bidden wanneer hun dingen overkomen. Echter, net als bij religieuze mensen, zullen ze Hem niet herkennen wanneer God terugkomt; geen van hen zal erkennen dat God opnieuw nieuw werk doet en ze zullen Hem allemaal weerstaan. Hoe komt dit? Het is omdat valse leiders en antichristen hen hebben misleid – ze hebben vele oprechte gelovigen in God geschaad en geruïneerd.

Valse leiders bezigen alleen woorden en doctrines – wat ze mensen laten begrijpen is slechts doctrine en niet de waarheid, en wat ze mensen laten zien is slechts valse spiritualiteit. Wat zijn de gevolgen van het bezigen van woorden en doctrines? Valse spiritualiteit, vals begrip, valse kennis, valse beoefening en valse gehoorzaamheid – alles eraan is vals. Hoe ontstaat deze ‘valsheid’? Het wordt veroorzaakt doordat valse leiders een verwrongen, eenzijdig en oppervlakkig begrip van de waarheid hebben en de essentie van de waarheid totaal niet kunnen bevatten. Valse leiders reiken de mensen tal van regels, woorden en doctrines aan, samen met enkele slogans en theorieën. Die mensen begrijpen Gods ware bedoelingen totaal niet, en wanneer ze diverse, complexe situaties tegenkomen, weten ze niet hoe ze die moeten aanpakken en benaderen, of hoe ze Gods bedoelingen moeten doorgronden. Kunnen zulke individuen voor God komen? Kunnen ze God aanvaarden en ophouden Hem te weerstaan? Nee, dat kunnen ze niet. Daarom is het cruciaal en noodzakelijk dat jullie de ketterijen en drogredenen van valse leiders samenvatten en er onderscheidingsvermogen voor verwerven. Bij het samenvatten is het essentieel om ze te onderscheiden van de drogredenen die antichristen gebruiken om mensen te misleiden. Wat betreft de tweede verantwoordelijkheid van leiders en werkers – namelijk, bekend zijn met de gesteldheden van elk soort persoon en het oplossen van de verschillende moeilijkheden met betrekking tot het binnengaan in het leven die ze in hun werkelijke leven tegenkomen – beëindigen we hier onze communicatie over het analyseren van de diverse praktijken van valse leiders en de essentie van de problemen met hen.

Artikel drie: Communiceer de principes van de waarheid die moeten worden begrepen om elke plicht naar behoren te vervullen (Deel één)

Valse leiders kunnen alleen woorden en doctrines bezigen om mensen aan te sporen

Vervolgens zullen we communiceren over de derde verantwoordelijkheid van leiders en werkers – communiceer de principes van de waarheid die moeten worden begrepen om elke plicht naar behoren te vervullen. Dit is belangrijk en fundamenteel werk van leiders en werkers, en we zullen de uitingen van valse leiders communiceren en analyseren op basis van deze verantwoordelijkheid. Het vermogen van een leider of werker om duidelijk te communiceren over de principes van de waarheid die mensen moeten begrijpen om hun plichten goed te vervullen, is de beste indicator of ze de werkelijkheid van de waarheid bezitten, en het is de sleutel om te bepalen of ze echt werk goed kunnen doen. Laten we nu eens kijken hoe valse leiders dit werk aanpakken. Eén kenmerk van valse leiders is hun onvermogen om kwesties die de principes van de waarheid betreffen grondig uit te leggen of te verhelderen. Als iemand bij hen te rade gaat, kunnen ze hun alleen wat lege woorden en doctrines vertellen. Wanneer ze geconfronteerd worden met problemen die een oplossing vereisen, reageren ze vaak met een uitspraak als: “Jullie zijn allemaal experts in het vervullen van deze plicht. Als jullie problemen hebben, moeten jullie die zelf uitzoeken. Vraag het mij niet; ik ben geen expert en ik heb er geen verstand van. Los het zelf maar op.” Sommige mensen werpen dan misschien tegen: “We vragen het je omdat we het probleem niet kunnen oplossen; we zouden het je niet vragen als we dat wel konden. We begrijpen dit probleem, dat de principes van de waarheid betreft, niet.” De valse leiders antwoorden: “Heb ik je de principes niet al verteld? Vervul je eigen plichten goed en veroorzaak geen hinder of verstoringen. Waar vraag je nog naar? Handel maar zoals je goeddunkt! Gods woorden zijn al gesproken: geef prioriteit aan de belangen van Gods huis.” Die mensen zijn totaal in de war en denken bij zichzelf: Dit is geen oplossing voor het probleem! Dit is hoe valse leiders met werk omgaan; ze inspecteren het louter, volgen de formaliteiten en pakken nooit problemen aan. Ongeacht de kwesties die mensen aankaarten, vertellen valse leiders hun dat ze zelf de waarheid moeten zoeken. Ze vragen mensen vaak: “Heb je problemen? Hoe staat het met je ingang in het leven? Vervul je je plichten plichtmatig?” Die mensen antwoorden dan: “Af en toe bevind ik me in een plichtmatige gesteldheid, en door gebed los ik dat op en keer ik het om, maar ik begrijp de principes van de waarheid van het vervullen van mijn plicht nog steeds niet.” De valse leiders zeggen: “Heb ik de specifieke principes niet met je gecommuniceerd tijdens de laatste bijeenkomst? Ik heb je zelfs verschillende passages van Gods woorden gegeven. Zou je het nu niet moeten begrijpen?” In feite begrijpen ze alle doctrines, maar zijn ze nog steeds niet in staat hun problemen op te lossen. De valse leiders uiten zelfs hoogdravende woorden: “Waarom kun je het niet oplossen? Je hebt Gods woorden gewoon niet grondig genoeg gelezen. Als je meer bidt en Gods woorden meer leest, dan zullen al je problemen worden opgelost. Jullie moeten leren om te overleggen en samen een manier te vinden, dan zullen jullie problemen uiteindelijk worden opgelost. Wat betreft professionele kwesties, vraag het mij niet; mijn verantwoordelijkheid is om het werk te inspecteren. Ik heb mijn taak volbracht, en de rest betreft professionele zaken, waar ik geen verstand van heb.” Valse leiders gebruiken vaak redenen en excuses als “Ik heb er geen verstand van, ik heb het nooit geleerd, ik ben geen expert” om mensen af te schepen en vragen te ontwijken. Ze lijken misschien vrij nederig; dit legt echter een ernstig probleem met valse leiders bloot – het ontbreekt hun aan elk begrip van problemen die professionele kennis in bepaalde taken betreffen, ze voelen zich machteloos en komen extreem onbeholpen en gegeneerd over. Wat doen ze dan? Ze kunnen alleen maar verschillende passages van Gods woorden verzamelen om tijdens bijeenkomsten met iedereen te communiceren en wat doctrines verkondigen om mensen aan te sporen. Leiders die wat goedhartiger zijn, tonen misschien nog zorg voor mensen en vragen hun van tijd tot tijd: “Heb je de laatste tijd moeilijkheden in je leven gehad? Heb je genoeg kleren om te dragen? Is er iemand van jullie die zich misdraagt?” Als iedereen zegt dat ze die problemen niet hebben, antwoorden ze: “Dan is er geen probleem. Ga door met jullie werk; ik heb andere zaken te doen”, en vertrekken haastig, uit angst dat iemand vragen zou kunnen opwerpen en hen zou vragen die aan te pakken, waardoor ze in een gênante situatie terechtkomen. Zo werken valse leiders – ze kunnen geen enkel echt probleem oplossen. Hoe kunnen ze het werk van de kerk effectief uitvoeren? Als gevolg daarvan belemmert de opeenstapeling van onopgeloste kwesties uiteindelijk het werk van de kerk. Dit is een prominent kenmerk en een uiting van hoe valse leiders werken.

In hun werk zijn valse leiders alleen enthousiast over preken, en ze bezigen het liefst woorden en doctrines, en spreken woorden om mensen aan te sporen en te troosten, in de veronderstelling dat zolang ze mensen maar energiek en druk krijgen met de vervulling van hun plichten, dit hetzelfde is als goed werk leveren. Daarnaast zijn valse leiders zeer begaan met de staat van ieders dagelijks leven. Ze vragen mensen regelmatig of ze in dat opzicht moeilijkheden ondervinden, en als iemand die werkelijk heeft, zijn ze bereid te helpen deze op te lossen. Ze houden zich echt bezig met deze algemene zaken, stellen soms zelfs maaltijden uit en blijven vaak laat op en staan vroeg op. Gezien hun drukte en harde werk, waarom blijven de problemen in het werk van de kerk en de moeilijkheden die Gods uitverkorenen ondervinden bij het vervullen van hun plichten dan onopgelost? Dit komt doordat valse leiders nooit duidelijk de principes van de waarheid kunnen uitleggen die verband houden met het vervullen van plichten. De woorden en doctrines en de aansporingen die ze uiten, zijn volkomen ondoeltreffend en kunnen totaal geen reële kwesties oplossen. Ongeacht hoeveel ze zeggen of hoe druk of uitgeput ze zijn, het werk van de kerk boekt nooit vooruitgang. Hoewel iedereen uiterlijk zijn plichten lijkt te vervullen, boeken ze niet veel daadwerkelijke resultaten, omdat valse leiders niet in staat zijn te communiceren over de principes van de waarheid die verbonden zijn met het vervullen van plichten, of de waarheid te gebruiken om reële kwesties op te lossen – daarom zijn ze niet in staat de vele kwesties op te lossen die bestaan bij de vervulling van plichten. Gods huis moest bijvoorbeeld ooit boeken met Gods woorden drukken, en een leider moest twee personen selecteren die voor deze taak verantwoordelijk zouden zijn. Wat zijn de normen voor het selecteren van mensen? Hun menselijkheid moet relatief goed zijn, ze moeten betrouwbaar zijn en in staat om risico’s op zich te nemen. Nadat de personen waren geselecteerd, zei deze leider tegen hen: “Vandaag heb ik jullie twee hierheen geroepen om jullie een kwestie toe te vertrouwen: Gods huis heeft een boek dat gedrukt moet worden, en jullie moeten een drukkerij vinden. Nadat de exemplaren allemaal zijn gedrukt, moeten jullie ze onmiddellijk uitdelen aan Gods uitverkorenen, zodat zij Gods woorden zonder uitstel kunnen eten en drinken. Zijn jullie vastbesloten om deze taak uit te voeren? Zijn jullie bereid om deze last en dit risico op jullie te nemen?” De twee personen geloofden dat dit een verheffing door God was, dus zeiden ze ja. De leider vroeg hun toen: “Hebben jullie de vastberadenheid om Gods opdracht te vervullen? Zijn jullie bereid een eed af te leggen?” De twee personen legden toen een eed af en zeiden: “Als we Gods opdracht niet kunnen vervullen en een puinhoop van deze taak maken, waardoor het werk van Gods huis schade lijdt, mogen we dan door de bliksem en donder uit de hemel getroffen worden. Amen!” De leider zei: “Verder moeten we over de waarheid communiceren. Doen jullie nu zaken als jullie dit werk verrichten? Wordt jullie gevraagd om als werknemer te werken?” De twee personen antwoordden: “Nee, dit is onze plicht.” De leider zei: “Aangezien het jullie plicht is, moeten jullie Gods liefde vergoeden. Jullie mogen God niet van streek maken of Hem zorgen baren. Bereid zijn om risico’s te nemen is niet genoeg; jullie moeten jullie plicht met trouw vervullen. Wanneer jullie kwesties tegenkomen, moeten jullie meer bidden en met elkaar overleggen. Wees niet eigenzinnig en handel niet op eigen houtje. Waarom heb ik jullie twee laten samenwerken? Het is zodat jullie dingen kunnen bespreken wanneer er zich zaken voordoen, wat het voor jullie makkelijk maakt om actie te ondernemen. Als jullie geen overeenstemming kunnen bereiken, bid dan. Ieder persoon moet zijn eigen meningen loslaten en pas handelen wanneer jullie een consensus hebben bereikt. Ik hoop dat jullie twee dit werk succesvol kunnen voltooien!” Ten slotte vond deze leider een passage van Gods woorden over hoe men zijn plicht goed moet vervullen, en met z’n drieën bidden-lazen ze het verschillende keren. Daarmee werd de kwestie als aan hen toevertrouwd beschouwd, en de verantwoordelijkheid van de leider als vervuld. Hoe was de prestatie van de leider bij dit werk? De leider voelde zich behoorlijk tevreden, net als die twee personen. Omstanders merkten op: “Deze leider weet echt wel het een en ander van werk gedaan krijgen; zijn toespraak zit goed in elkaar en is goed onderbouwd, en hij doet de dingen stap voor stap. Eerst wees hij de taak aan die twee toe, toen loste hij hun kwesties met betrekking tot gedachten en zienswijzen op, en ten slotte sprak hij wat strenge woorden, waardoor hij hen een eed liet zweren en een gelofte liet afleggen. Hij heeft dit werk werkelijk op een methodische manier gedaan, en verdient de titel van leider echt – hij is ervaren en draagt een last.” Uiteindelijk zei de leider tegen hen: “Onthoud dit: boeken drukken is geen gemakkelijke taak, het is niet iets wat een gewoon mens op zich kan nemen. Dit werk is jullie niet door mij of door Gods huis toevertrouwd; het is een opdracht van God. Jullie mogen Hem niet teleurstellen. Zolang jullie dit werk goed voltooien, zal jullie leven vooruitgang boeken en zullen jullie werkelijkheid bezitten.” In theorie waren er geen principiële kwesties met deze woorden; ze konden min of meer als juist worden beschouwd. Laten we deze kwestie dus analyseren en zien waar het ‘valse’ zich in deze valse leider uitte. Heeft hij enige instructies gegeven over diverse gedetailleerde kwesties, zoals de professionele en technische aspecten die met deze taak verband hielden? Heeft hij gecommuniceerd over enige specifieke principes van de waarheid of vereiste normen? (Nee.) Hij uitte slechts wat lege en betekenisloze woorden – woorden die de meeste mensen vaak zeggen, woorden die elk gewicht missen. Omdat de leider persoonlijk sprak en instructies gaf, vatten de mensen deze woorden op als zwaarder dan normaal, maar in werkelijkheid waren het wat irrelevante praatjes en hadden ze totaal geen effect op het oplossen van enige reële kwesties met betrekking tot het drukken van boeken. Dus, wat zijn enkele specifieke kwesties die bij het drukken van boeken komen kijken? We zouden ze moeten bespreken en zien of het werk dat deze leider deed, dat van een valse leider was.

Ten eerste omvat het drukken van boeken het zetwerk, dan is er het proeflezen van de tekst, de opmaak van de inhoudsopgave en de hoofdtekst, alsook het papiergewicht, de kleur en de kwaliteit. Dan is er ook het materiaal van de kaft, of die zacht of hard moet zijn, en het ontwerp, de kleur, het patroon en het lettertype voor de omslag. Ten slotte is er de bindwijze, of er lijm of garen gebruikt moet worden. Dit zijn allemaal kwesties die binnen het bereik van het drukken van boeken vallen. Heeft de leider iets hiervan besproken? (Nee.) Een andere kwestie is het zoeken naar een drukkerij: of de druk- en bindmachines geavanceerd zijn, hoe de kwaliteit van het druk- en bindwerk is, en de prijsstelling – had hij voor al deze zaken geen instructies moeten geven, alsook principes en een kader? Als de leider had gezegd: “Ik heb geen verstand van deze dingen; zoek maar wat” , zou hij dan een nuttige leider zijn? Kunnen de irrelevante woorden die hij sprak in de plaats komen van de diverse gedetailleerde kwesties die bij het drukken van boeken betrokken zijn? (Nee.) En toch geloofde deze valse leider dat dat kon. Hij dacht: “Ik heb al over zoveel waarheden gecommuniceerd, en ik heb hun alle principes verteld. Ze zouden deze dingen moeten begrijpen!” Dit ‘zouden moeten’ is de logica en de probleemoplossende methode van deze valse leider. Uiteindelijk, toen de boeken gedrukt waren, scheen de tekst aan de andere kant door, omdat het papier van zo’n slechte kwaliteit en te dun was, wat het voor oudere personen en mensen met slecht zicht zeer inspannend en moeilijk maakte om de boeken te lezen. Er was ook de kwestie van de laatste stap, het bindproces – of het bindwerk al dan niet aan de norm voldoet, beïnvloedt de algehele kwaliteit en levensduur van een boek. Omdat de leider geen instructies gaf, en degenen die dit werk uitvoerden een gebrek aan principes en ervaring hadden en zich bezighielden met onverantwoord afdingen, leverde de drukkerij knoeiwerk en gebruikte ze inferieure materialen om rendabel te kunnen werken. Uiteindelijk, toen de boeken werden uitgedeeld aan de broeders en zusters, begonnen ze binnen twee maanden uit elkaar te vallen. De kaften en pagina’s lieten los, en de hele drukopdracht was tevergeefs geweest. Wiens verantwoordelijkheid was dit? Als iemand ter verantwoording zou worden geroepen, zou de directe verantwoordelijkheid bij de twee personen liggen die de leiding hadden over het drukken van de boeken, en de indirecte verantwoordelijkheid bij de valse leider. De valse leider had zelfs een excuus en zei: “Je kunt mij niet de schuld geven dat dit werk slecht is gegaan; ik heb er ook geen verstand van! Ik heb nog nooit boeken gedrukt en ik bezit geen drukkerij. Hoe moet ik die dingen nu weten?” Houdt dit excuus stand? Als leider valt dit werk binnen je verantwoordelijkheden. Ongeacht of het werk is dat te maken heeft met een beroep, een vaardigheid, een soort kennis of de waarheid, je hoeft er niet elk onderdeel van te begrijpen, maar heb je moeite gedaan om te leren over wat je niet weet? Heb je je verantwoordelijkheden op een serieuze en gewetensvolle manier vervuld? Sommige mensen zeggen misschien: “Ik wil mijn verantwoordelijkheden vervullen, maar ik heb hier ook geen verstand van. Hoe hard ik ook probeer te leren, het lukt me gewoon niet!” Dit betekent dat je als leider niet naar behoren functioneert; je bent een onvervalste valse leider. De broeders en zusters voelden enige wrok vanwege de slechte kwaliteit van de boeken en zeiden: “Hoewel deze boeken ons geen geld kosten, is de kwaliteit te slecht! Hoe heeft deze leider zijn werk gedaan? Hoe heeft hij dit werk uitgevoerd?” Toen de leider dit hoorde, antwoordde hij: “Kun je mij daar de schuld van geven? Ik bezit de drukkerij niet en ik heb niet het laatste woord. Bovendien, is dit geen geld besparen voor het huis van God? Is het verkeerd om geld te besparen voor het huis van God?” De woorden van de leider waren correct, ze waren niet verkeerd; de leider hoefde geen juridische verantwoordelijkheid te nemen. Er was echter één probleem, namelijk dat het geld dat aan het drukken van de boeken was besteed, verspild was. De boeken die aan de broeders en zusters werden uitgedeeld, begonnen binnen twee maanden uit elkaar te vallen en pagina’s te verliezen. Wie moet de gevolgen dragen? Was dit niet de verantwoordelijkheid van de leider? Dit gebeurde binnen het bereik van je werk, gedurende de tijd dat je als leider diende, dus zou jij niet de verantwoordelijkheid moeten nemen? Jij moet de schuld dragen; je kunt je verantwoordelijkheid niet ontkennen! Sommige mensen spreken misschien zelfs op een onredelijke manier en zeggen: “Ik heb dit werk nog nooit eerder gedaan. Mag ik geen fouten maken bij een taak die ik nog nooit heb gedaan?” Alleen al op basis van deze uitspraak ben je ongeschikt voor je taak en zou je ontslagen moeten worden. Je bent niet uit het juiste hout gesneden om een leider te zijn; je bent een rasechte valse leider. Een heleboel welluidende woorden spreken, maar geen enkel echt werk doen – dit is de meest duidelijke uiting van een valse leider.

Sommige valse leiders zijn niet in staat om elk onderdeel van echt werk naar behoren en concreet uit te voeren met beide benen op de grond. Ze kunnen alleen wat algemene zaken afhandelen, en dan geloven ze dat ze als leiders aan de norm voldoen, dat ze geweldig zijn, en ze scheppen vaak op en zeggen: “Ik moet me over alles in de kerk bekommeren en ik moet elk probleem aanpakken. Kan de kerk zonder mij? Als ik geen bijeenkomsten voor jullie hield, zouden jullie dan niet als een hoop los zand worden? Als ik het filmproductiewerk niet in de gaten hield en hielp onderhouden, zouden er dan niet voortdurend mensen zijn die het verstoren? Zou het filmproductiewerk dan soepel kunnen verlopen? Hoewel ik een leek ben in het lofzangenwerk, als ik niet regelmatig jullie werk kwam inspecteren, de zaak voor jullie in het gareel hield en bijeenkomsten voor jullie organiseerde, zouden jullie die lofzangen dan kunnen produceren? Hoe lang zouden jullie erover doen om de dingen uit te zoeken?” Deze uitspraken lijken misschien redelijk en juist, maar als je goed kijkt, hoe vorderen de diverse onderdelen van professioneel werk waar deze valse leiders toezicht op houden? Kunnen ze de principes van de waarheid duidelijk communiceren? (Nee.) Eens vroeg een filmproductieteam raad over de kwestie van kostuumkleuren. Ze namen verschillende filmfoto’s , en de achtergronden en mensen op de foto’s waren verschillend, maar de kostuumkleuren waren in wezen één kleurenschema – het waren allemaal aardse grijs- en geeltinten. Ik vroeg: “Wat is hier aan de hand? Waarom dragen ze deze kleuren?” Ze zeiden dat deze kleuren opzettelijk waren gekozen, dat ze die met veel pijn en moeite op de markt hadden opgeduikeld. Ik zei: “Waarom hebben jullie deze kleuren gekozen? Heeft de Boven jullie daarover instructies gegeven? Heeft de Boven jullie niet opgedragen om een verscheidenheid aan kleuren te gebruiken, en dat de kleuren waardig en fatsoenlijk moeten zijn? Hoe is dit resultaat tot stand gekomen?” Uiteindelijk, na navraag, zeiden sommige mensen: “Andere kleuren lijken niet waardig en fatsoenlijk genoeg, of niet zoals gedragen door mensen die in God geloven of door heiligen. Alleen dit kleurenschema lijkt meer op wat gelovigen zouden moeten dragen. Dus deelde iedereen de opvatting dat het dragen van kleding in dit soort kleuren God het meest verheerlijkt en het beste het beeld van het huis van God vertegenwoordigt.” Ik zei: “Ik heb jullie nooit allemaal verteld om kleding in deze kleuren te dragen. Er zijn genoeg waardige en fatsoenlijke kleuren. Denk eens aan hoe mooi de regenboog is die God heeft ingesteld als teken van Zijn verbond met de mensheid. Er is rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo, violet – elke kleur is vertegenwoordigd, behalve degene die jullie dragen. Waarom hebben jullie die kleuren gekozen?” Heeft hun leider het concrete werk gedaan om deze zaken te toetsen? Ik durf te wedden dat hij dat absoluut niet heeft gedaan. Als de leider een zuiver begrip bezat en de waarheid en Gods vereisten echt begreep, zouden de leden van het filmproductieteam niet zulke kostuums hebben gekozen en de Boven daarover hebben geraadpleegd. De kwestie van de kostuums had op een lager niveau opgelost kunnen worden, maar de valse leider was niet in staat om het aan te pakken. In plaats daarvan vroeg hij er schaamteloos de Boven naar. Zou zo iemand niet gesnoeid moeten worden? Deze valse leider kon zelfs dit eenvoudigste probleem niet oplossen – wat voor nut heeft hij? Je bent gewoon een nietsnut! Je werd gevraagd om God te verheerlijken en van Hem te getuigen, maar uiteindelijk heb je God te schande gemaakt. Begrijp je niet vrij veel? Kun je geen schat aan kennis en doctrines verwoorden? Waarom waren al die doctrines en al die kennis dan ondoeltreffend in deze situatie? Hoe kon je zelfs falen om de kwestie van de kostuums op te lossen en te toetsen? Heb je het effect gehad dat je als leider zou moeten hebben? Heb je de verantwoordelijkheden vervuld die je als leider zou moeten vervullen? Dit is een uiting van een valse leider. Bij elke specifieke taak ontbreekt het valse leiders aan een begrip van de principes. Ze zijn niet in staat om tijdige correctie en een oplossing te bieden voor enige kwestie van een verwrongen begrip van de waarheid, en om mensen in staat te stellen hierdoor een richting en een pad te vinden. Valse leiders uiten alleen maar woorden en doctrines en roepen slogans; ze zijn niet in staat om enig concreet werk te doen.

Valse leiders verrichten geen echt werk en houden zich vaak niet aan hun eigenlijke werk

Sommige valse leiders zijn niet in staat om enig concreet werk te verrichten, maar ze houden zich bezig met wat onbeduidende, algemene zaken en denken dat dit het verrichten van concreet werk is, dat het binnen het gebied van hun verantwoordelijkheden valt. Verder behandelen ze deze zaken op een zeer serieuze manier, steken ze er echt veel moeite in, en voeren ze die op een zeer keurige manier uit. Er was bijvoorbeeld iemand in de kerk die voorheen pasteibakker was geweest. Op een dag besloot hij uit de goedheid van zijn hart dat hij per se pasteitjes voor Mij moest bakken, en hij trof voorbereidingen om dat te doen zonder Mij daarvan op de hoogte te stellen. Hij vroeg zijn leiders of het was toegestaan, en zij zeiden: “Ga je gang. Als het goed smaakt, offeren we het aan God. Zo niet, dan kunnen we het allemaal zelf opeten.” Hij had de toestemming van de leiders gekregen, waardoor dit werk rechtmatig en gepast werd, dus verzamelde hij snel de ingrediënten en bakte een partij. Hij zei: “Ik weet niet of het goed zal smaken, of het God tevreden kan stellen, of dat het naar Zijn smaak zal zijn.” De leiders antwoordden: “Dat geeft niet. We zullen wat van onze tijd en gezondheid opofferen en een klein risico nemen voor God. We proeven het eerst en controleren het voor God. Als het echt niet goed smaakt en we vragen God het te eten, zal Hij Zich ergeren en zeer teleurgesteld in ons zijn. Daarom hebben we als leiders de verantwoordelijkheid en de plicht om deze zaak te controleren. Dit is concreet werk verrichten.” Vervolgens proefde elk groepshoofd dat een beetje “verantwoordelijkheidsgevoel” had van de pastei. Nadat ze het hadden geproefd, gaven ze hun oordeel en zeiden: “Voor deze partij was de oven te heet, de temperatuur was te hoog, en daar word je van binnen heet van – ze zijn ook een beetje bitter. Dat is niet goed! We moeten een verantwoordelijke houding aannemen, nog een partij bakken en die opnieuw proeven!” Nadat ze deze partij hadden geproefd, zeiden ze: “Deze is wel goed. Deze smaakt naar boter en ei, met een vleugje sesam. Echt een pasteibakker waardig! Aangezien het zo veel is en God dit niet allemaal alleen op kan, laten we er 10 of 20 in een potje doen en het als proefmonster aan God aanbieden. Als God het lekker vindt, kunnen we het in grotere partijen blijven bakken.” Ze gaven Mij een potje, en Ik probeerde er twee. Ik vond ze voor de aardigheid wel te doen, maar niet geschikt als maaltijd, dus Ik stopte met eten. Sommige mensen dachten zelfs dat ze zelfgemaakt waren door een lid van Gods huis, dat ze vol liefde, trouw en vrees waren en een grote betekenis hadden, hoewel ze maar net goed genoeg smaakten. Later gaf Ik het potje met pasteitjes terug. Ik heb geen belangstelling voor zulke dingen en heb er geen trek in. Bovendien, als ik zin heb in pasteitjes, kan ik dat in verschillende smaken en uit verschillende landen op de markt kopen zonder veel geld uit te geven. Naderhand zei Ik tegen hen: “Ik waardeer het gebaar, maar maak alstublieft niets meer voor Mij. Ik eet het niet, en als ik er wat wil, koop ik het zelf wel. Als het nodig is, maak het dan alleen op mijn verzoek; zolang ik er niet om vraag, hoef je niets meer te bakken.” Was dit niet duidelijk genoeg te begrijpen? Als ze braaf en gehoorzaam waren, zouden ze Mijn woorden onthouden en ervan afzien het opnieuw te maken. Wanneer God spreekt, is ja ja, en nee nee, en “maak er geen” betekent “maak er geen”. Maar na enige tijd stuurden ze Me nog twee potjes met pasteitjes. Ik zei tegen hen: “Had Ik jullie niet gezegd er geen meer te maken?” Zij antwoordden: “Deze zijn anders dan de vorige keer.” Ik antwoordde: “Ook al zijn ze anders, het zijn nog steeds pasteitjes. Het is helemaal niet nodig om pasteitjes te maken. Ik ben nu niet beleefd – als ik er wat wil, laat Ik het jullie wel weten. Kun je dan geen mensentaal verstaan? Maak het niet meer.” Zijn deze woorden begrijpelijk? (Ja.) Maar waarom leek de persoon die ze maakte het steeds te vergeten? Als zijn leiders toezicht op hem hadden gehouden, niet actief met hem hadden samengewerkt en hem niet hadden aangemoedigd dit te doen, en hem onmiddellijk een halt hadden toegeroepen, zou de persoon die de pasteitjes maakte het dan nog durven? Hij zou het op zijn minst niet zo brutaal en schaamteloos doen. Welke rol speelden die leiders dus in deze situatie? Ze bemoeiden zich met elk detail, staken overal hun neus in en namen de verantwoordelijkheid op zich om namens Mij de controles uit te voeren. Ze waren zo ”liefdevol” dat het met geen pen te beschrijven is. Is dit het werk dat ze zouden moeten doen? De principes van het werk van Gods huis bevatten geen instructies om dit te doen en Ik heb hun deze taak niet toevertrouwd; het werd door mensen geïnitieerd, Ik heb er niet om gevraagd. Waarom voerden deze leiders deze taak dan zo proactief uit? Dit is een uiting van valse leiders: zich vaak niet aan hun eigenlijke werk houden. Er waren zo veel taken in de kerk die door hen opgevolgd, geïnspecteerd en aangespoord moesten worden, en zo veel praktische problemen die door hen opgelost moesten worden door over de waarheid te communiceren, maar ze deden niets van dat werk. In plaats daarvan hadden ze niets beters te doen dan in de keuken pasteitjes voor Mij te proeven. In deze kwestie waren ze vrij serieus en staken ze er veel moeite in. Is dat niet wat valse leiders doen? Is dat niet al heel walgelijk? Ik had nooit verwacht dat deze zaak na enige tijd weer de kop zou opsteken. De persoon die de pasteitjes had gemaakt wilde ze weer voor Mij gaan maken. Ik gaf een leider een specifieke opdracht: “Jij gaat dit oplossen. Je moet het hem duidelijk uitleggen. Als hij het opnieuw doet, stel ik jou verantwoordelijk!” Met zo veel werk te doen in de kerk, zou elke taak hen wel een tijdje bezig kunnen houden. Waarom hadden ze zo weinig te doen? Waren ze hier om vetgemest te worden of om wat te kletsen? Dit is daar de plek niet voor. Daarna heb ik niets meer van deze zaak vernomen. Nadat Ik die opdracht had gegeven, bracht de leider geen enkel verslag uit. Hoe dan ook, niemand stuurde Mij die kleine pasteitjes meer, wat een hele opluchting was. Kunnen we, afgaande op dit voorval, zeggen dat deze leiders zich niet aan hun eigenlijke werk hielden? (Ja.) Deze zaak is niet eens zo ernstig; er zijn ernstigere zaken.

Ik bezoek vaak een aantal kerken om rond te kijken, de leiders te ontmoeten, wat werkinstructies te geven en een aantal kwesties op te lossen. Soms moet ik lunchen in deze kerken, wat de vraag oproept wie de maaltijd zal bereiden. De leiders waren zo verantwoordelijk dat ze iemand kozen die beweerde dat hij kok was. Ik zei: “Of hij kok is, is niet belangrijk; wat ertoe doet, is dat ik de voorkeur geef aan eenvoudig eten. Ik proef graag de oorspronkelijke smaak van de ingrediënten. Het eten mag niet te zout, te vet of te prikkelend zijn. In de winter moet ik iets warms eten. Bovendien moet het eten goed gaar zijn, niet halfgaar, en licht verteerbaar.” Heb ik deze principes niet duidelijk gecommuniceerd? Waren ze makkelijk te realiseren? Ze waren zowel makkelijk te onthouden als uit te voeren. Een huisvrouw die drie tot vijf jaar heeft gekookt, zou deze principes kunnen begrijpen en realiseren. Er was dus geen enkele noodzaak om erop aan te dringen een kok te vinden om mijn maaltijd te bereiden; iemand die huiselijke kost kon maken, was voldoende geweest. Deze leiders waren echter zo ‘liefdevol’ dat ze erop stonden een ‘kok’ te vinden om een maaltijd voor te bereiden toen ze mij als gast hadden. Voordat de kok officieel voor mij kookte, moesten de leiders controles uitvoeren. Hoe deden ze dat? Ze lieten de kok een portie deegballetjes en een noedelgerecht met jus maken, en lieten hem een paar gerechten roerbakken. Alle leiders en hoofden van diverse groepen proefden ervan en vonden alle gerechten behoorlijk goed. Uiteindelijk vroegen ze de kok om de taak op zich te nemen om voor mij te koken. Laten we de resultaten van de smaaktest van de leiders en de aard van de kwesties die erbij betrokken zijn even buiten beschouwing laten, en het eerst hebben over het eten dat door deze kok werd bereid. De eerste keer dat ik er kwam, roerbakte de kok een paar gerechten, en iedereen was behoorlijk tevreden. De tweede keer maakte de kok een portie deegballetjes. Nadat ik het eerste balletje had gegeten, voelde ik dat er iets niet klopte – het was een beetje pikant. Anderen om mij heen zeiden ook dat de deegballetjes een beetje pikant waren en voelden dat hun tong begon op te zwellen. Maar omdat deegballetjes het enige hoofdgerecht waren, moest ik ze wel opeten, ook al waren ze pikant. Er was geen chilipeper zichtbaar in de vulling, dus besteedde ik geen aandacht aan de vraag waardoor de scherpe smaak kon zijn veroorzaakt en at ik de maaltijd op. Het gevolg was dat mijn lichaam die avond een allergische reactie begon te vertonen. Veel plekken over mijn hele lichaam begonnen onophoudelijk te jeuken en ik moest blijven krabben; ik krabde mezelf tot bloedens toe voordat het wat beter voelde. Ik had drie agen lang jeuk voordat het gevoel geleidelijk afnam. Na deze allergische reactie besefte ik dat er beslist peper aan de deegballetjes was toegevoegd; anders waren ze niet zo pikant geweest. Ik had hun laten weten dat ze geen hete ingrediënten zoals peper moesten gebruiken, aangezien ik die niet kon verdragen. Maar ze hadden er een aanzienlijke hoeveelheid van aan toegevoegd om het eten aan hun eigen smaak te laten voldoen, en dat was meer dan de normale hoeveelheid, waardoor de deegballetjes pikant smaakten. De kok kon bij het koken niet eens de juiste verhoudingen inschatten; hij voegde genoeg peper toe om iemand een allergische reactie te bezorgen. Later zei ik tegen hem: “Voeg die hete ingrediënten nooit meer toe. Ik kan ze niet verdragen. Als je echt enige menselijkheid bezit, doe dat dan niet nog eens. Als je voor jezelf kookt, zal ik me niet bemoeien met wat je eet. Maar als je voor mij kookt, voeg het dan niet toe. Volg dan de normen die ik vereis.” Kon hij dat? Hadden de leiders dit werk niet moeten aanpakken? Helaas schonk niemand er aandacht aan en deden ze niets van het werk dat ze hadden moeten doen. Bij een gelegenheid, toen de kok weer op het punt stond te koken, pakte hij wat peper om aan het gerecht toe te voegen. Iemand in de buurt zag het en hield hem tegen. Onder diens strenge toezicht kreeg hij de kans niet om het toe te voegen. De leiders konden zo’n klein probleem niet eens oplossen – wat konden ze dan wel? Toen de kok aan het koken was, stonden ze erop om te proeven. Meerdere mensen gingen proeven. Het was gewoon huiselijke kost; wat viel er aan te proeven? Zijn jullie allemaal culinaire experts? Begrijpen jullie opeens alles nadat jullie leiders zijn geworden? Begrijpen jullie de principes van gezondheid? Heeft Gods huis jullie de opdracht gegeven dit te doen? Wanneer heb ik jullie de taak toevertrouwd of de opdracht gegeven om namens mij eten te proeven? Jullie zijn te ondoordacht, jullie schamen je totaal niet! Iedereen met maar een beetje schaamte zou niet zoiets schandaligs, walgelijks en ondoordachts doen. Het toont aan dat deze individuen totaal geen schaamte hebben – ze proefden eten voor mij! Jullie volgen of vervullen geen enkel principe dat Ik jullie heb verteld. Wat jullie ook maar lekker vinden en in jullie smaak valt, dat vragen jullie de kok om te bereiden. Is dat koken voor mij? Is dat niet koken voor jezelf? Gedragen jullie je zo als leiders? Elke kans grijpen om voordeel te behalen, hiaten uit te buiten en jezelf bij mij in de gunst proberen te werken – als jullie jezelf bij mij in de gunst willen werken, berokken mij dan geen schade! Beschik je dan niet over te weinig deugd? Koester je dan geen onfatsoenlijke bedoelingen? Ze zijn schaamteloos en koesteren onfatsoenlijke bedoelingen, en toch dachten ze nog dat ze heel trouw waren! Van al die dingen die ze deden, was daar iets bij, wat leiders werkelijk zouden moeten doen? (Nee.) Niets wat ze deden had enige norm. Ze wisten niet eens welk eten gezond of ongezond is, en toch dachten ze dat ze hier konden komen en de rol van gezondheids- en voedingsdeskundigen voor mij konden spelen! Wie heeft er bepaald dat jullie controles moeten uitvoeren als het gaat om het koken voor mij? Heeft de kerk deze bepaling? Heeft Gods huis dit zo geregeld? Er doken zo veel hiaten op in diverse onderdelen van het kerkwerk, zo veel mensen hadden misverstanden over God en begrepen de waarheid totaal niet, maar die dingen pakten jullie niet aan. In plaats daarvan staken jullie je inspanningen in zo’n kleine omgeving als de keuken, waarmee jullie je ‘verantwoordelijkheid’ vervulden. Jullie zijn door en door valse leiders, jullie zijn huichelaars! Jullie stonden vlak voor mijn neus dingen te controleren – wat begrepen jullie ervan? Hebben jullie mij geraadpleegd? Brachten jullie je eigen idee naar voren of het mijne? Als jullie mijn idee naar voren brachten en ik jullie had gevraagd het over te brengen, dan zou wat jullie deden juist zijn. Het zou jullie verantwoordelijkheid zijn. Als jullie je eigen idee naar voren brachten en niet het mijne, en jullie erop stonden anderen te dwingen te luisteren en het te accepteren, wat is dan de aard hiervan? Zeg mij, zou ik hier niet van walgen? Ik was er gewoon bij, en ze maakten er geen woorden aan vuil om mij te vragen wat ik eet of wat mijn vereisten zijn – ze namen gewoon beslissingen zonder mijn goedkeuring en gaven willekeurig bevelen achter mijn rug om. Probeerden ze mij te vertegenwoordigen? Dit zijn valse leiders die amok maken en slechte dingen doen; die doen alsof ze spiritueel zijn, alsof ze rekening houden met Gods last, en alsof ze de waarheid begrijpen, en alleen maar hypocriete dingen doen. Is dit niet buitensporig genoeg? Is het niet al heel walgelijk en weerzinwekkend? (Ja.) Hebben jullie enig inzicht verkregen? Hebben jullie hier enige les uit getrokken? Elk van deze zaken is walgelijker dan de vorige, en er is er nog een die zelfs nog walgelijker is.

Deze winter kocht een goedhartig persoon een “mooie” donzen jas van ganzenveren voor Mij. De schoonheid ervan lag niet in de kleur of de stijl van de jas, maar in de hoge prijs en de luxe kwaliteit; het was een waardevol item. Er is een gezegde onder ongelovigen: “Een ganzenveer, van duizend mijl ver gestuurd: het geschenk mag dan klein zijn, het sentiment is diep.” Deze jas had niet alleen sentiment, maar was inderdaad erg duur. Voordat ik de jas had gezien, had ik al gehoord dat hij er goed uitzag, rood was, een mooi ontwerp had en luxe aanvoelde. Ik had erover gehoord, dus onvermijdelijk hadden sommige mensen het eigenlijke item al gezien – dat wil zeggen, heel wat mensen hadden het al gezien, de maat geschat en het nauwkeurig onderzocht, en zeiden dingen als: “Ik ken dit merk”, “De kleur is mooi, hij is echt prachtig!” “Nadat je ernaar hebt gekeken, breng het dan naar mij zodat ik een kijkje kan nemen”, en zo had het nieuws zich verspreid. Ik weet niet hoe lang het duurde voordat dit nieuws Mijn oren bereikte en Ik er een beetje over te weten kwam. Zien jullie het probleem hier? Zonder dat Ik de jas had gezien, was hij al door vele anderen gezien, rondgegeven en tentoongesteld. Is dat geen probleem? Kunnen mensen zomaar Mijn bezittingen bekijken, aanraken en tentoonstellen? (Nee.) Wiens bezittingen kunnen mensen zomaar aanraken en bekijken? (Niemand zou willen dat dit gebeurt, en niemand zou dit moeten doen.) Zouden die van Mij dan niet nog meer verboden terrein moeten zijn? Sommige mensen zeggen: “Waarom zouden ze verboden terrein moeten zijn? U bent een bekend persoon. Wordt het privéleven van beroemdheden en sterren niet altijd openbaar gemaakt? Waar ze sporten, waar ze schoonheidsbehandelingen krijgen, met wie ze omgaan, welke merken ze dragen – worden deze dingen niet allemaal openbaar gemaakt? Waarom zou dat van U niet openbaar gemaakt mogen worden?” Ben Ik een beroemdheid? Ik ben geen beroemdheid, en jij bent niet Mijn fan. Wie ben jij? Jij bent een gewoon mens, een schepsel en een verdorven mens. Wie ben Ik? (God.) Ik ben geen bekend persoon; Ik ben niet verplicht om alles aan jou openbaar te maken, alles aan jou te rapporteren of jou over alles te informeren. Dus, waarom raak je iets aan dat van Mij is? Is zoiets niet walgelijk? Heb Ik jou de opdracht gegeven om dit bezit van Mij te bekijken en te controleren? Nee. Toch durfden sommige mensen het op zo’n brutale wijze op te pakken en zomaar te bekijken, en zelfs door te geven. Wie gaf jou het recht om het door te geven? Is dit jouw verplichting? Als je niet in God gelooft, dan zijn we vreemden voor elkaar. Het is omdat je in God gelooft dat Ik weet wie je bent, maar Ik weet niet hoe de zaken over jouw familie, je dagelijks leven of je financiële situaties eruitzien, en het interesseert Me ook niet om dat te weten. Zijn we intiem met elkaar? Ik ben niet je hartsvriendin, je maatje of je kameraad. We zijn niet vertrouwd met elkaar, en we hebben het punt nog niet bereikt waarop alles van Mij voor jou ter inzage zou moeten liggen. Zou jij Mij door al jouw bezittingen laten snuffelen en ermee te koop lopen zodat iedereen ze kan zien en aanraken? Zelfs als je iets van de markt mee naar huis neemt, moet het meerdere keren gewassen worden om het te desinfecteren! Zijn dingen die andere mensen zomaar hebben aangeraakt niet walgelijk? Je hebt jezelf duidelijk niet als buitenstaander beschouwd, of wel? Wie heeft jou de opdracht gegeven om Mijn jas te inspecteren? Vertrouw Ik jou? Heb je je handen wel gewassen voordat je roekeloos Mijn jas aanraakte? Zal Ik niet van je walgen? Is dit je duidelijk? Waarom ben je zo schaamteloos? Je hebt zo weinig verstand! Je gelooft al een aantal jaren in God en hebt zo veel preken gehoord; hoe kan het dat je zelfs het kleinste beetje verstand mist? Zomaar offergaven die God toebehoren openen, zomaar Zijn kleren aanraken, dingen die van Hem zijn – wat voor probleem is dit? Als Ik zie dat de verpakking van deze items is geopend en weggegooid, hoe kan Ik dan niet boos worden? Ik walg van deze dingen en ik verafschuw deze mensen. Ik wil ze niet opnieuw zien, en ik wil zeker niet omgaan met deze mensen die erger zijn dan varkens en honden! Onthoud, ieder mens heeft zijn waardigheid, en Ik heb er nog meer. Bemoei je niet met dingen die Mij toebehoren; anders zal Ik van je walgen en je verafschuwen!

Op het eerste gezicht begaan valse leiders misschien geen grote kwaadaardigheden of zijn het geen ronduit verraderlijke schurken. Het meest verfoeilijke aan hen is echter dat ze kunnen zien dat er werkelijk werk te doen is, maar het niet doen; ze weten heel goed dat ze geen kwesties kunnen oplossen, maar ze zoeken de waarheid niet; ze zien kwaadaardige mensen verstoringen veroorzaken, maar ze pakken deze niet aan, en in plaats daarvan houden ze zich alleen bezig met de uiterlijke, algemene zaken. Ze houden bijzaken en trivialiteiten nauwlettend in de gaten en streng onder controle, maar ze doen niets van het werk dat verband houdt met de ingang in het leven van Gods uitverkorenen, of bekommeren zich niet om diverse zaken die tegen de waarheidsprincipes ingaan. In plaats daarvan doen ze alleen werk dat geen verband houdt met de waarheid. Dit zijn door en door valse leiders. Valse leiders zijn volledig onwetend over de waarheidsprincipes die betrokken zijn bij de diverse onderdelen van het kerkwerk. Indien gemeten aan de principes en normen van leiders en werkers, zijn valse leiders dwazen en idioten. Hoe ernstig de problemen die in het werk van de kerk opduiken ook zijn, valse leiders kunnen ze niet zien of oplossen, zelfs als ze recht onder hun neus gebeuren, en dan moet de Boven die problemen zelf komen oplossen. Zijn deze mensen geen valse leiders? (Ja.) Het zijn inderdaad valse leiders. Bijvoorbeeld, in het tekstuele werk van de kerk, welke boeken moeten worden proefgelezen en welke moeten worden vertaald – dit zijn cruciale taken voor de kerk. Zijn er principes met betrekking tot hoe boeken proefgelezen en vertaald moeten worden? Dit werk heeft absoluut principes, dit werk is sterk op principes gebaseerd, en het vereist echt specifieke communicatie en begeleiding; maar valse leiders kunnen dit werk niet doen. Wanneer ze de broeders en zusters druk bezig zien met hun plichten, zeggen ze op een huichelachtige manier: “Tekstueel werk en vertaalwerk zijn bijzonder belangrijk. Jullie moeten je hart erin leggen om dit werk goed te doen, en ik zal alle problemen die jullie hebben oplossen.” Wanneer iemand daadwerkelijk een kwestie aankaart, zeggen deze valse leiders: “Ik heb geen verstand van deze zaak. Ik ben een leek op het gebied van het vertalen van vreemde talen. Bid tot God en zoek bij Hem om raad.” Wanneer iemand een andere kwestie aankaart en vraagt: “We kunnen geen geschikte mensen vinden om bepaalde talen te vertalen, wat moeten we daaraan doen?” antwoorden valse leiders: “Ik ben een leek in deze materie. Handelen jullie het zelf maar af.” Lost dat het probleem op? Ze vinden een excuus en verdoezelen het feit dat ze hun werk niet doen, door te zeggen: “Ik ben een leek; ik heb geen verstand van dit vakgebied”, en zo ontlopen ze het probleem dat ze geacht worden op te lossen. Zo werken valse leiders. Wanneer iemand een vraag stelt, zeggen valse leiders: “Bid tot God en zoek bij Hem om raad; ik heb geen verstand van dit vakgebied, maar jullie wel.” Dit lijkt misschien nederig, aangezien ze toegeven dat ze onbekwaam zijn en geen verstand van het vakgebied hebben, maar in werkelijkheid kunnen ze het leiderschapswerk totaal niet uitvoeren. Natuurlijk betekent leider zijn niet noodzakelijkerwijs dat ze elk soort vakgebied moeten begrijpen, maar ze moeten duidelijk communiceren over de waarheidsprincipes die nodig zijn om problemen op te lossen, ongeacht met welk soort vakgebied die problemen verband houden. Zolang mensen de waarheidsprincipes begrijpen, kunnen problemen dienovereenkomstig worden opgelost. Valse leiders gebruiken “Ik ben hier een leek in; ik heb geen verstand van dit vakgebied” als reden om niet te hoeven communiceren over de waarheidsprincipes voor het oplossen van problemen. Dit is geen echt werk doen. Als valse leiders consequent “Ik ben hier een leek in; ik heb geen verstand van dit vakgebied” als reden gebruiken om het oplossen van problemen te vermijden, dan zijn ze niet geschikt voor het leiderschapswerk. Het beste wat ze zouden moeten doen, is ontslag nemen en iemand anders hun plaats laten innemen. Maar bezitten valse leiders dit soort redelijkheid? Zullen ze ontslag kunnen nemen? Dat zullen ze niet. Ze denken zelfs: Hoezo zeggen ze dat ik geen werk doe? Ik houd elke dag bijeenkomsten en ik heb het zo druk dat ik niet eens op tijd kan eten, en ik krijg minder slaap. Wie zegt dat problemen niet worden opgelost? Ik houd bijeenkomsten en communiceer met hen, en ik zoek passages uit Gods woorden voor hen. Stel dat je hun vraagt: “Iemand zei dat ze voor sommige talen geen geschikte vertalers kunnen vinden. Hoe heb je dit specifieke probleem opgelost?” Dan zullen ze zeggen: “Ik heb hun verteld dat ik geen verstand heb van het vakgebied en heb hun gevraagd het zelf te bespreken en af te handelen.” Vervolgens vraag je hun: “Dit probleem betreft het gebruik van offergaven en de voortgang van het kerkwerk. Ze kunnen niet zelf beslissingen nemen, ze hebben jou nodig om de knoop door te hakken en de waarheidsprincipes te vinden om het op te lossen. Heb je dit gedaan?” Dan zullen ze antwoorden: “Hoezo niet? Ik heb geen enkel werk vertraagd. Als er niemand is om die taal te vertalen, dan vertalen ze toch gewoon een andere taal!” Zie je, valse leiders kunnen geen echt werk doen en toch komen ze met een heleboel excuses. Het is werkelijk schaamteloos en walgelijk! Jouw kaliber is zo pover, je hebt geen verstand van enig vakgebied en het ontbreekt je aan begrip van de waarheidsprincipes die bij elk onderdeel van het vakwerk betrokken zijn – wat voor nut heeft het om jou als leider te hebben? Je bent gewoon een dwaas en een nietsnut! Aangezien je geen praktisch werk kunt doen, waarom dien je dan nog steeds als kerkleider? Je bent gewoon verstoken van rede. Aangezien het je aan zelfkennis ontbreekt, zou je moeten luisteren naar de feedback van Gods uitverkorenen en beoordelen of je voldoet aan de normen om een leider te zijn. En toch overwegen valse leiders deze dingen nooit. Hoeveel er van het kerkwerk is vertraagd en hoeveel verlies er is toegebracht aan de ingang in het leven van Gods uitverkorenen gedurende de vele jaren dat zij als leiders dienst deden, dat kan hun niets schelen. Dit is het lelijke gelaat van door en door valse leiders.

Denk na over hoe leiders en werkers hun werk aanpakken – komt het overeen met wat Ik jullie zojuist heb verteld? Zijn er die geen praktisch werk doen, en kun je hen onderscheiden als valse leiders? Als je hen als valse leiders onderscheidt, dan moet je hen vanaf vandaag niet langer als leiders behandelen; je moet hen als ieder ander behandelen. Dit is het accurate praktijkprincipe. Sommigen vragen zich misschien af: “Betekent dit dat we hen discrimineren, kleineren of buitensluiten omdat ze valse leiders zijn?” Nee, dat betekent het niet. Ze kunnen geen echt werk doen en ze kunnen alleen wat woorden en doctrines en wat lege woorden spreken om met uitvluchten te komen en je af te schepen. Dit vertelt je één feit, namelijk dat zij niet jouw leiders zijn. Je hoeft hun instructies niet te vragen voor welk probleem of welke moeilijkheid je ook tegenkomt in je werk. Indien nodig kunnen jullie hen overslaan door het aan de Boven te rapporteren en de Boven te raadplegen over hoe het aan te pakken en op te lossen. Ik heb jullie het praktijkpad geleerd, maar hoe jullie handelen is aan jullie. Ik heb nooit gezegd dat alle leiders vooraf door God zijn bepaald, dat je naar hen moet luisteren en hen moet gehoorzamen, en dat je zelfs naar hen moet luisteren als je hen als valse leiders onderscheidt. Dat heb Ik je nooit verteld. Waar ik nu over communiceer is hoe je valse leiders kunt onderscheiden. Wanneer je iemand als een valse leider onderscheidt, kun je accepteren en gehoorzamen wat hij zegt als het juist is en in lijn met de waarheid. Echter, als hij een probleem niet kan oplossen en met uitvluchten komt en je afscheept, waardoor de voortgang van het werk wordt beïnvloed, dan hoef je zijn leiderschap niet te accepteren. Als jullie de principes zelf kunnen vatten, dan moeten jullie daarnaar handelen. Als jullie ze niet kunnen vatten, onzeker zijn of niet zeker zijn van de principes, dan moeten jullie de waarheid zoeken en met elkaar bespreken om het probleem aan te pakken. Als jullie na het bespreken nog steeds geen beslissing kunnen nemen, rapporteer het probleem dan aan de Boven en raadpleeg hen erover. Dit zijn allemaal goede manieren om problemen aan te pakken – er zijn geen moeilijkheden die niet kunnen worden opgelost.

Laten we onze communicatie hier voor vandaag beëindigen. Tot ziens!

16 januari 2021