68  Bumabalik Ako sa Sambahayan ng Diyos

I

Naririnig ko ang tinig ng Diyos, at bumalik na sa sambahayan Niya.

Napakapalad kong makita ang praktikal na Diyos.

Natupad na ang matagal kong inaasam.

Bawat pagbigkas ng Makapangyarihang Diyos

ay ang katotohanang realidad.

Sa pagbabasa ng salita ng Diyos, may landas akong tatahakin,

at nauunawaan ko ang daang dapat kong tahakin bilang tao.

Diniligan ako ng buhay na tubig ng buhay,

at unti-unti akong lumago sa buhay.

Sa paghatol, iwinawaksi ko ang katiwalian

at may wangis ako ng isang matapat na tao.

Hindi na ako naghahanap;

nakapasok na ako sa katotohanan at nailigtas.

Mga salita ng Diyos ay tumatagos sa puso ng mga tao;

labis na kasiyahan ang kumain at uminom ng salita ng Diyos.

II

Dumalo ako sa piging ng Kordero,

at tinanggap ko ang praktikal na pagsasanay ng kaharian.

Bagaman dumaan ako sa lambak ng mga luha,

tunay ang pagmamahal ng Diyos na natikman ko.

Mga pagsubok at pagdurusa'y nagpapahirap sa puso ko,

nagbubunyag ng paghihimagsik at katiwalian.

Ang mga dumi sa aking pananalig ay nalilinis,

at mas dumadalisay ang mapagmahal-sa-Diyos kong puso.

Bumibighani sa akin ang katapatan at katuwiran ng Diyos.

Labis na kaibig-ibig ang disposisyon ng Diyos,

malalim itong nakaugat sa puso ko.

Tumitibay ang pagmamahal ko sa Diyos araw-araw,

at nasisiyahan ako na mahal ng puso ko ang Diyos.

Diyos ay banal, matuwid, at tunay na kaibig-ibig;

puno ang puso ko ng mga awit ng papuri.

III

Ngumingiti sa 'kin ang mga bituin, ang araw ay tumatango.

Sumisikat ang araw, nambabasa ang ulan,

at lumalaki akong malakas sa mga salita ng Diyos.

Napakasagana ng mga salita ng Diyos, at matamis ang ating piging.

Ang masagana at kompletong probisyon ng Diyos ay bumubusog sa aking espiritu.

Ang iglesia ay ang kaharian ni Cristo.

Nagmamahal at nagpapasakop sa Diyos ang mga tao Niya.

Namumuhay silang lahat kasama Siya,

ang buhay sa lupa ay tila langit.

Walang lungkot o mga luha,

at ang mamuhay sa harap ng Diyos ay labis na kaligayahan.

Mga salita ng Diyos ay naging pundasyon ng pag-iral ko.

Hindi na ako hihiwalay sa Kanya.

IV

Araw-araw nagsasalita at nagtutustos ang Diyos sa tao.

Ang buhay sa kaharian ay napakaganda.

Minamahal ng aking puso,

'di ko lubos maipaliwanag ang pagiging kaibig-ibig Mo.

Napakatamis ng mga salita Mo,

pinasisigla ang puso ko't pinupukaw ang pagmamahal ko.

Ang paghatol Mo ay matuwid at banal,

at nililinis nito ang aking tiwaling puso.

Natamasa ko ang labis na pagmamahal Mo.

Hahangarin ko ang katotohanan at pasisiyahin Ka.

Puso ko'y matamis na nagmamahal sa Iyo,

at dahil dito'y napapasayaw ako sa galak.

Handa akong ilaan ang buong buhay ko sa Iyo,

at puno ng galak ang mga araw ko dahil mahal Kita.

Tutuparin ko ang tungkulin ko at magpapatotoo.

Mamahalin at sasambahin Kita habambuhay.